Ауыл шаруашылығын қолдау саясаты

Кіріспе

Әр шаруашылықтағы адамдардың өмір сүруіне ең қажеттісі тамақ өнімі болып келеді. Бұнымен ауыл – шаруашылығының әр салаға да өз ықпалын тигізетіні көрінеді. Шикізатқа байланысты туатын қиыншылықтар ауыл шаруашылығының қажеттілігіне және онымен қатарлас жұмыс істейтін салалардың, аграрлық қауымдастықтардың және аграрлық саясаттың қажеттілігіне көз жеткізеді.
Аграрлық саясат тек қана ауыл шаруашылығын , оның өнімдерін және агробизнестің түрлі салаларын дамытатын саясат емес, ол сонымен қатар халықтың санының өсуіне, елдің қоғамдық өміріне әсерін тигізеді. Аграрлық саясаттың жалпы елдің экономикалық саясаттан бөлек болуы, ауыл шаруашылығының өнімдерінің өзіндік ерекшеліктерінің болуында, аграрлық қоғамдастықтардың мамандануының бақылауында. Аграрлық саясат ауыл шаруашылығына және бүкіл агробизнеске, өнімнің бірқалыпты өсуіне, оның социалдық және өзіндік дамуына, болашақта үлкен өнім жетістіктеріне жетуге көз көздейді.
Агробизнес өзін әр салада әр түрлі көрсетеді: АПКда аграрлық салаға қызмет көрсетеді, экономика саласында АПК қаржы капиталына қызмет етеді. Әр мемлекет өз аграрлық саясатын өз мақсаттарына қарай және қолданатын әдістеріне қарай жүргізеді. Біріккен аграрлық саясат ЕС баға құндарын бақылау сияқты құралдар қолданады, басқа елдермен саудаласқанда таможня протекционизмін қолданады. Бұл саясат аймағында ең бастысы ауыл шаруашылық өнімінің құн механизмінде, тауарлардың көбінде оның құны кемінде үш түрлі бағалардан тұрады: біріккен бақылау құны – жоғарғы деңгей,
рыноктық құн – сұраныс пен ұсынысқа байланысты, біріккен сатып алу

Пән: Ауыл шаруашылығы
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Ауыл шаруашылығын қолдау саясаты

Әр шаруашылықтағы адамдардың өмір сүруіне ең қажеттісі тамақ өнімі болып
келеді. Бұнымен ауыл – шаруашылығының әр салаға да өз ықпалын тигізетіні
көрінеді. Шикізатқа байланысты туатын қиыншылықтар ауыл шаруашылығының
қажеттілігіне және онымен қатарлас жұмыс істейтін салалардың, аграрлық
қауымдастықтардың және аграрлық саясаттың қажеттілігіне көз жеткізеді.
Аграрлық саясат тек қана ауыл шаруашылығын , оның өнімдерін және
агробизнестің түрлі салаларын дамытатын саясат емес, ол сонымен қатар
халықтың санының өсуіне, елдің қоғамдық өміріне әсерін тигізеді. Аграрлық
саясаттың жалпы елдің экономикалық саясаттан бөлек болуы, ауыл
шаруашылығының өнімдерінің өзіндік ерекшеліктерінің болуында, аграрлық
қоғамдастықтардың мамандануының бақылауында. Аграрлық саясат ауыл
шаруашылығына және бүкіл агробизнеске, өнімнің бірқалыпты өсуіне, оның
социалдық және өзіндік дамуына, болашақта үлкен өнім жетістіктеріне жетуге
көз көздейді.
Агробизнес өзін әр салада әр түрлі көрсетеді: АПКда аграрлық салаға
қызмет көрсетеді, экономика саласында АПК қаржы капиталына қызмет етеді. Әр
мемлекет өз аграрлық саясатын өз мақсаттарына қарай және қолданатын
әдістеріне қарай жүргізеді. Біріккен аграрлық саясат ЕС баға құндарын
бақылау сияқты құралдар қолданады, басқа елдермен саудаласқанда таможня
протекционизмін қолданады. Бұл саясат аймағында ең бастысы ауыл шаруашылық
өнімінің құн механизмінде, тауарлардың көбінде оның құны кемінде үш түрлі
бағалардан тұрады: біріккен бақылау құны – жоғарғы деңгей,
рыноктық құн – сұраныс пен ұсынысқа байланысты, біріккен сатып алу құны –
төменгі денгей. Егер ұсыныс сұраныстан өсіп, рыноктық құн төменгі деңгей
құнына дейін төмендесе, ФЕОГА халықтық ұлттық мекемелер арқылы бұл
өнімдерді сатып алуға кіріседі, ал сұраныс өсіп, рыноктық құн жоғарғы
деңгейлі құнға дейін өссе, ол бар жинағанын сатуға бастайды. Бұдан басқа
максималдық импорттық немесе параговтық құндар бар, олар ішкі рынок құндары
құлағанда қолданылады, бұл кезде басқа елдерден бұл өнімді кіргізуге рұқсат
етілмейді. Бұл кезде фондқа жасыл валюта курс елдері аграрлық экономиканы
көтеру үшін көмек береді, бұл тек олардың аграрлық экономикалық секторында
жүзеге асады. Жасыл курсты елдерден, валюталары төмен елдер ауыл шаруашылық
тауарларын импорттағанда, оларға компенсациялық субсидиялар береді, ал
экспорттағанда компенсациялық салық салады. ЕС елдерінде көптеген ақша
төлемдері ұн және сүт өнімдер рынкына жіберіледі. ФЕОГА ауыл шаруашылық
тауарларын сақтаудан, өңдеуден, шығарудан көптеген шығындарға ұшырайды. Бұл
экономика секторының
бүкіл мемлекеттік реттеу қиыншылықтарына қарамастан, батыс еуропа бұл
салалардан үлкен жетістіктерге жетуде.Еуропа елдері өздігінен дұрсталатын
рыноктық құрылымға сене бермей, өзіндік бақылауды жөн көреді. Мемлекет ауыл
шаруашылығын бақылап отырып, керек кезінде экономикалық көмек береді,
кейбір қадамдар басу алдында дұрыстап ойланып алады.
Кезінде аграрлық комплекс түрлі колхоз, совхоз, ауыл шаруашылықтармен
таныстырылды. Бұл кезде сыртқы сауда монополиясымен және ауыл шаруашылық
өнімдеріне, шығындарына, өнім құралдарына кететін құн бағаларын бір
деңгейде ұстап тұру іске асырылып отырды. Мысалға алатын болсақ, 1985 –
1986 жылдары СССР да бір, күші 80 л. трактор сатып алу үшін 45 – 50 т.
егін сатып жіберу керек болатын болса, АҚШ та 200 – 250 т. егін сатып
жіберу керек болған, соған қарай күші 150 л. трактор сатып алу үшін СССР 80
– 90 т. егін сатса, АҚШ 390 – 420 т. егін сатқан. Бұның бәрі табиғи,
социалдық, экономикалық, ғылыми – техникалық айырмашылықтарына қарай СССР
ауыл шаруашылығының АҚШ ауыл шаруашылығына қарағанда энергияны бес есе көп
жұмсайтығына, металды төрт есе артық жұмсайтығына қарамастан болып отырды.
Үлкен ауыл шаруашылық өнімін алуына кеткен шығындарды өтеу үшін, әр уақытта
көптеген мөлшерде арзан өнім әкелуге қажет болды. СССР ауыл шаруашылығында
бірінші орын ұстап тұрды. СССР өз ауыл шаруашылығына салған капитал
салымдары қай – қайсынанда Америка салымдарынан асып тұрды. Мұның барлығы
реформа алдында құлауға бастады. Жиырма жыл ішінде беру фонды төрт есеге
кеміді. Егер фонд белгіленген денгейге жетілген болатын болса, экономика
құлауын тоқтатуға болатын еді деп болжауға болатын еді. Үлкен шығындар
кетсе де, ауыл шаруашылығы ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.