Тұтынушылық одақтардың халықаралық ұйымы

1. Тұтынушылық одақтардың халықаралық ұйымы;
2. Тұтынушылық одақтардың халықаралық ұйымының міндеттері;
3. Қазақстан — Тұтынушылық одақтардың халықаралық ұйымға кіруге мүдделі:

Тұтынушылық халықаралық ұйымы (ТХҰ) — халықаралық сауда ережелерін либерализм принциптеріне қарай реттейтін халықаралық экономикалық ұйым, ол 1995 жылғы 1 қаңтардан бастап жұмыс істей бастады. Алғашқы кезеңде ТХҰ-ға 77 мемлекет кірсе, 2005 жылғы 11 желтоқсандағы соңғы мәлімет бойынша оған 149 ел мүше болды. Бұрынғы кеңестік елдерден оның қатарында Литва, Латвия, Эстония, Грузия, Армения, Молдова, Қырғызстан, Украина (соңғысы 2008 жыл 5 ақпанында қабылданды) бар. ТХҰ-ға кіретін елдердің үлесі әлемдік тауар айналымның 95% құрайды, яғни Ресейді қоспағанда бүкіл дүниежүзілік нарықты қамтып отыр деуге болады. Және Қазақстанды қосқанда 30-ға жуық ел осы ұйымға кіру ниеттерін білдірді, олар бүгінгі таңда бақылаушы мәртебесіне ие.
Халықаралық ұйымдар әлеуметтік – экономикалық қатынастарды сипаттамасы және бір уакытта халықаралық қатынастардың құрамдас бір бөлігі бола отырып мемлекет сияқты, халықаралық деңгей шегінде де туристік- экскурсиялық қызметтің барлық кешінен ұйымдастыруда және басқаруда қажетті алғы шарттар болып табылады.
ТХҰ міндеттері
ТХҰ басты міндеті — іркіліссіз халықаралық сауда-саттыққа мүмкіндіктер жасау. Дамыған елдердің бастамасымен құрылған аталған ұйым халықаралық саудада экономикалық өсім мен адамдардың тұрмыс тіршілігін көтеруге ықпал етеді деп есептеледі. Бүгінгі таңда әлемдік сауда жүйесі негізгі бес ұстанымға сәйкес келуі тиіс:
Саудада еш кемсітушіліктің болмау шарты, яғни бірде-бір мемлекет қайсыбір мемлекетке экспорт пен импортқа шектеушілік қоюға құқығы болмайды;
Сауда кедергілерін азайту, немесе қайсыбір елдің нарығына шетелдік тауарлардың келуіне кедергі келтіретін факторларды жою, оларға бірінші кезекте кедендік алымдар мен импорттық квоталар жатады, басқаша айтқанда импортқа қойылатын көлемдік шектеулер;
Тұрақтылық пен сауда шартының алдын-ала болжамдылығы, бұл шетелдік компаниялар, инвесторлар мен үкіметтер қолданыстағы сауда шарттарының кенеттен және бір тараптың еркімен өзгерілмейтініне кепілдік береді;
Халықаралық саудадағы бәсекелестікті ынталандыру, яғни түрлі елдер фирмаларының тең құқықты бәсекелестігі үшін «әділетсіз» тәсілдерді жою, оған экспорттық субсидиялар (экспортшы-фирмаларға мемлекет демеушілігі), жаңа сату нарықтарын иелену мақсатында демпингтік бағаларды пайдалану;
Жоғары дамымаған мемлекеттер үшін халықаралық саудада жеңілдіктер жасау. Нақ осы бап жоғарыда көрсетілген ұстанымдарға кереғар келеді, алайда ол әлемдік шаруашылыққа осал дамыған елдерді тарту үшін қажет болды. Бұл елдер алғашқы кезеңде дамыған мемлекеттермен бәсекелесе алмайтыны айдан анық, сондықтан да нашар дамыған елдерге ерекше жеңілдіктер қарастыру «әділетті» болар деп есептеледі.

1. Андерсен Б. Бизнес-процессы. Инструменты совершенствова-ния. – М.: РИА «Стандарты и качество». - 2003. – 272 с.
2. Аристов О.В. Управление качеством. – М. Изд. «Инфра-М». – 2006. – 240 с.
3. Баранов А.П., Гапоненков Ю.П., Ройтберг Г.Е., Струтынский А.В. Основы семиотики заболеваний внутренних органов. Учебное по-собие. – М. МедПресс. Гриф УМО по мед. Образованию. 5-е изд. – 2008. – 304 с.
4. Белоусов Н.И., Калашников Н.М., Шварев В.В. Оценка качест-ва медицинской помощи в ходе реализации пилотного проекта, на-правленного на повышение качества услуг в сфере здравоохранения // Менеджер здравоохранения. – 2008. – №9. - С. 4–18.
5. Богомолов Б.Н., Алексеев В.Г. Дифференциальная диагностика и лечение внутренних болезней. Под. Ред. Ф.И. Комарова. В 4-х т. М. Медицина. - 2003. - 1848 с.
6. Брескина Т.Н. Обеспечение качества медицинских услуг и конкурентоспособности медицинской организации на основе внедрения принципов концепции ТQM (Всеобщего управления на основе качества) // Система менеджмента качества на службе здравоохранения: Мате-риалы Всероссийской научно-практической конференции с международ-ным участием. – Курган. – 2007. – С. 14-15.