Тері топографиясы

1. Терінің топографиясы
2. Тері құрылысы
3. Терінің химиялық құрамы

Тері топографиясы. Құрылысы және өзеңнің физика-химиялық қасиеті (қалыңдығы, жыртылуға төзімділігі және созуылуы), химиялық құрамы бойынша (су, минералды тұздар, май және ақуыз мөлшері) тері топоргафиялық аймақтарға (мал денесінің белгілі бір мүшелеріне сай келетін және нақты қасиеттерінің жиынтығымен ерекшеленетін тері аймақтары) бөлінеді.
Терінің негізгі аймақтары (жылқыдан басқа): бас, мойын терілері, жонарқа, қол терісі және табан. Жылқы терісі жылқының алдыңғы терісі және жылқының сауыр терісі болып бөлінеді.
Теріні дұрыс өңдеу үшін және алынған былғарыны бұйымдар дайындауда пайдалану үшін тері топографиясын білу қажет.
Жонарқа (чепрак) - тері өндірісіндегі терінің екі маңызды бөлігі, екі табаны және мойын терісінен бөлінген терінің ортатұс бөлігі. Жонарқаның төменгі шегі - теріні сыпырғанда алынатын жиек.
Жонарқа өзеңінің құрылымы тығыз болады, сәйкесінше қалыңдығы үлкен және ақуыз мөлшерінің максималдылығымен ерекшеленеді. Теріден қол терісі мен мойын терілерін бөлу операциясы чепрактау (ұлтан және ер-тұрман дайындауда жартылай фабрикатты топографиялық бөліктері бойынша элементтерге бөлшектеу) деп аталады.
Мойын терілері - бас пен жонарқа арасындағы терінің алдыңғы бөлігі. Жонарқамен шектелген жері алдыңғы аяқ шап терілерін қосатын сызық бойынша өтеді. Мойын терілері өзеңінің тығыздығы төмен және әртүрлі қалыңдықтағы қыртыстар болады.
Қол терісі. Алдыңғы және артқы шап терілерінің ойыстарын қосып тұратын терінің шеткі бүйір бөліктері. Әрбір қол терісінде екі табан болады - алдыңғы және артқы, алайда алдыңғы табаны болмауы да мүмкін. Қол терісі қалың болмайды және өзең құрылысы борпылдақ келеді.
Табандар - малдың аяқтарын жауып тұратын терінің шеткі бөлігі. Теріні чепрактау кезінде табандар қол терісіне жатады. Табандар терісі жұқа, өзеңнің құрылысы борпылдақ және тығыздығы біршама төмен болып келеді.
Бас - мойынның жоғары жағындағы терінің алдыңғы бөлігі - өзеңнің тығыздығы біршама төмен болып келеді.
Негізгіден басқа, терінің қосымша топографиялық бөліктері - құйымшақ тұсы терісі және терінің сирақ терісі деп бөлінеді.
Құйымшақ тұсы терісі - терінің шеткі жері. Теріні чепрактау кезінде құйымшақ жонарқа құрамына енеді.
Терінің сирақ терісі - табанға жақындау терінің шеткі жері. алдыңғы табанға
жақындау терінің сирақ терісі алдыңғы, артқы табанға жақындау сирақ терісі артқы деп аталады. Олардың өзең тығыздығы төмен және беріктігі аз.
Жоғарыда көрсетілгендей, жылқы терісі жылқының алдыңғы жақ терісі және сауыр тері болып екіге бөлінеді.

1. Мәдиев Ө.Қ., Айтөленова Қ.Т. Былғары және тері технологиясы - Астана: Фолиант, 2010 - 216бет.
2. Мәдиев Ө.Қ., Айтөленова Қ.Т.. Орысша-қазақша сөздік. Былғары және мех технологиясы.- Алматы: Білім, 1996. - 104б.

Пән: Ауыл шаруашылығы
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ СЕМЕЙ ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ МЕМЛЕКЕТТІК УНИВЕРСИТЕТІ

СӨЖ
Тақырыбы: Тері топографиясы

Орындаған: Ерланқызы А.
Топ: ТК-421
Тексерген: Бауыржанова А. З.

2015

ЖОСПАР:

+ Терінің топографиясы
+ Тері құрылысы
+ Терінің химиялық құрамы

Терінің топографиясы, құрылысы және химиялық құрамы

Тері топографиясы. Құрылысы және өзеңнің физика-химиялық қасиеті (қалыңдығы, жыртылуға төзімділігі және созуылуы), химиялық құрамы бойынша (су, минералды тұздар, май және ақуыз мөлшері) тері топоргафиялық аймақтарға (мал денесінің белгілі бір мүшелеріне сай келетін және нақты қасиеттерінің жиынтығымен ерекшеленетін тері аймақтары) бөлінеді.
Терінің негізгі аймақтары (жылқыдан басқа): бас, мойын терілері, жонарқа, қол терісі және табан. Жылқы терісі жылқының алдыңғы терісі және жылқының сауыр терісі болып бөлінеді.
Теріні дұрыс өңдеу үшін және алынған былғарыны бұйымдар дайындауда пайдалану үшін тері топографиясын білу қажет.
Жонарқа (чепрак) - тері өндірісіндегі терінің екі маңызды бөлігі, екі табаны және мойын терісінен бөлінген терінің ортатұс бөлігі. Жонарқаның төменгі шегі - теріні сыпырғанда алынатын жиек.
Жонарқа өзеңінің құрылымы тығыз болады, сәйкесінше қалыңдығы үлкен және ақуыз мөлшерінің максималдылығымен ерекшеленеді. Теріден қол терісі мен мойын терілерін бөлу операциясы чепрактау (ұлтан және ер-тұрман дайындауда жартылай фабрикатты топографиялық бөліктері бойынша элементтерге бөлшектеу) деп аталады.
Мойын терілері - бас пен жонарқа арасындағы терінің алдыңғы бөлігі. Жонарқамен шектелген жері алдыңғы аяқ шап терілерін қосатын сызық бойынша өтеді. Мойын терілері өзеңінің тығыздығы төмен және әртүрлі қалыңдықтағы қыртыстар болады.
Қол терісі. Алдыңғы және артқы шап терілерінің ойыстарын қосып тұратын терінің шеткі бүйір бөліктері. Әрбір қол терісінде екі табан болады - алдыңғы және артқы, алайда алдыңғы табаны болмауы да мүмкін. Қол терісі қалың болмайды және өзең құрылысы борпылдақ келеді.
Табандар - малдың аяқтарын жауып тұратын терінің шеткі бөлігі. Теріні чепрактау кезінде табандар қол терісіне жатады. Табандар терісі жұқа, өзеңнің құрылысы борпылдақ және тығыздығы біршама төмен болып келеді.
Бас - мойынның жоғары жағындағы терінің алдыңғы бөлігі - өзеңнің тығыздығы біршама төмен болып келеді.
Негізгіден басқа, терінің қосымша топографиялық бөліктері - құйымшақ тұсы терісі және терінің сирақ терісі деп бөлінеді.
Құйымшақ тұсы терісі - терінің шеткі жері. Теріні чепрактау кезінде құйымшақ жонарқа құрамына енеді.
Терінің сирақ терісі - табанға жақындау терінің шеткі жері. алдыңғы табанға
жақындау терінің сирақ терісі алдыңғы, артқы табанға жақындау сирақ терісі артқы деп аталады. Олардың өзең тығыздығы төмен және беріктігі аз.
Жоғарыда көрсетілгендей, жылқы терісі жылқының алдыңғы жақ терісі және сауыр тері болып екіге бөлінеді.
Жылқының сауыр терісі - жылқы терісінің артқы бөлігі, артқы аяқтарымен бірге кесіліп алынған жылқының сауырын жауып тұратын тері. Жылқының сауыр терісінің анағұрлым тығыз жері шпигель (аттың сауыр терісіндегі ең қалың тұсы) деп аталады.
Жылқының алдыңғы жақ терісі - сауыр терісі бөлініп алынған жылқы терісінің бөлігі.
Терінің құрылысы. Жануарлар мен адамдардың тінінің құрылысын зерттейтін ғылым гистология деп аталады.
Мал терісі - өте күрделі нәзік тін. Оны оқып зерттеу үшін микроскоп қолданылады. Микроскоп астында тері кесіндісін қарағанда, оның үш негізгі қабаттан тұратынын байқауға болады:
1) Қыртыс (эпидермис);
2) Өзең (дерма);
3) Тері асты клетчаткасы (шел қабаты).
Қыртыс - терінің жұқа беттік қабаты. Ол екі қабаттан тұрады: сыртқы - мүйізді, ішкі - шырышты. Былғары өндірісінде дайындық операцияларын жүргізу кезінде қыртыс жойылады.
Өзең - былғарыға айналатын терінің орталық негізгі қабаты. Ол өзінің беріктілігімен, қалыңдығымен ерекшеленеді. Ол коллаген, эластин және ретикул талшықтарының өрілуінен пайда болады.
Өзең екі қабаттан тұрады: жоғарғы емізікше қабат және төменгі торлы қабат.
Емізікше қабат өзеңнің жоғарғы бөлігінде орналасқан. Көбінесе, малдардың ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.