Домбығу

I. Кіріспе
II.Негізгі бөлім
1. Домбығудың пайда болу механизмі
2. Домбығудың жіктелуі.
3. Домбығудың организм үшін мәні
IV. Қорытынды
V. Ұсынылатын әдебиеттер

Домбығу дегеніміз – сұйықтың ұлпаларға және ұлпа аралығындағы қуыстарға патологиялық жиналуы және іркілуі. Сұйық жасуша ішінде де іркілуі мүмкін. Мұны жасуша ішіндегі домбығу деп атайды.
Домбығу кезінде ұлпа көлемі ұлғаяды, оның созымдылық қасиеті, температурасы кемиді. Домбыққан ұлпаны немесе мүшені басқанда біраз уақыт ойық пайда болады.
Домбығудың өршуі ұлпаларды қысып, онда қан айналысын бұзады. Ұлпа аралығында сұйықтың тым көбейіп кетуі қан мен жасуша аралығындағы зат алмасуды бұзады. Трофикалық функцияның бұзуылуы салдарынан ісінген ұлпаларға инфекция тез жұғады, кейде дәнекер ұлпаның дамығандығы байқалады. Мұндайда қышқыл-сілті тепе-теңдігі де бұзылуы мүмкін. Домбығудың қауіптілігі даму орнына да байланысты. Сұйықтың ми қуысына, жүрек қалтасына, плевра қуысына жиналуы маңызды мүшелердің функциясын бұзып, кейде мал өміріне қатер төндіреді.
Қорғану-бейімделу қасиетінен мыналарды атап көрсетуге болады: сұйықтың тамырлардан ұлпаларға қауырт ауысуы және сонда іркілуі, қанда еріген улы заттардан арылуына, сондай-ақ организмнің сұйық ортасындағы осмостық қысымның тұрақтылығын сақтауға мүмкіндік береді, т.б.
Домбығудың пайда болу себептеріне қарай, оны іркілетін (жүректік), бүйректік, улы, қабындыратын, кахексиялық (жүдеу), эндокриндік және нервтік-трофикалық деп бөледі.

1. Қожабеков З.К., Өтенов Ә.М., Малдың патологиялық физиологиясы Алматы <Ана тілі> , 1992
2. Ә.Нұрмұхамбетұлы. Патофизиология. – Алматы 2007 жыл
3. Ветеринариялық сөздік №4
4. Қазақстан энциклопедиясы 5том
5. Измайлов, Т. О. «Мал физиологиясы » оқу құралы .

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Қазакстан Республикасының Білім және ғылым министрлігі
Семей қаласының Шәкәрім атындагы мемлекеттік университеті

БӨЖ

Тақырыбы: Домбығу

Орындаған:Мұқанова А.Е
Топ: ВС-303
Тексеруші: Нуркенова М.К

Семей 2015ж

Жоспар:

I. Кіріспе
II.Негізгі бөлім
1. Домбығудың пайда болу механизмі
2. Домбығудың жіктелуі.
3. Домбығудың организм үшін мәні
IV. Қорытынды
V. Ұсынылатын әдебиеттер

І Кіріспе

Домбығу дегеніміз - сұйықтың ұлпаларға және ұлпа аралығындағы қуыстарға патологиялық жиналуы және іркілуі. Сұйық жасуша ішінде де іркілуі мүмкін. Мұны жасуша ішіндегі домбығу деп атайды.
Домбығу кезінде ұлпа көлемі ұлғаяды, оның созымдылық қасиеті, температурасы кемиді. Домбыққан ұлпаны немесе мүшені басқанда біраз уақыт ойық пайда болады.
Домбығудың өршуі ұлпаларды қысып, онда қан айналысын бұзады. Ұлпа аралығында сұйықтың тым көбейіп кетуі қан мен жасуша аралығындағы зат алмасуды бұзады. Трофикалық функцияның бұзуылуы салдарынан ісінген ұлпаларға инфекция тез жұғады, кейде дәнекер ұлпаның дамығандығы байқалады. Мұндайда қышқыл-сілті тепе-теңдігі де бұзылуы мүмкін. Домбығудың қауіптілігі даму орнына да байланысты. Сұйықтың ми қуысына, жүрек қалтасына, плевра қуысына жиналуы маңызды мүшелердің функциясын бұзып, кейде мал өміріне қатер төндіреді.
Қорғану-бейімделу қасиетінен мыналарды атап көрсетуге болады: сұйықтың тамырлардан ұлпаларға қауырт ауысуы және сонда іркілуі, қанда еріген улы заттардан арылуына, сондай-ақ организмнің сұйық ортасындағы осмостық қысымның тұрақтылығын сақтауға мүмкіндік береді, т.б.
Домбығудың пайда болу себептеріне қарай, оны іркілетін (жүректік), бүйректік, улы, қабындыратын, кахексиялық (жүдеу), эндокриндік және нервтік-трофикалық деп бөледі.

ІІ Негізгі бөлім
2.1 Домбығудың пайда болу механизмі

Тамырлар мен тканьдердегі сұйықтың алмасуы капиллярлар кенересі арқылы өтеді. Бұл кенерені жартылай өткізетін биологиялық мембрана ретінде қарастыруға болады, өйткені ол екі бағытта суда, электролитті, кейбір органикалық қосылысты (мочевина) іркіліксіз өткізеді, бірақ белоктарды іркіп қалады.
Домбығудың дамуы мынадай фоктарлармен айқындалады:
1. Плазманың коллоидтық - осмостық қысымның кемуі;
2. Капиллярлардағы қысымның артуы;
3. Капиллярлар кенересінің өткізгіштігің артуы;
4. Клетка аралығындағы сұйықтың коллойдтық-осмостық қысымының артуы;
5. Организмде судың және хлорлы натрийдің бөлінуінің азаюы және олардың көптеп келуі;
6. Қышқыл-сілті тепе-тендігінің бұзылуы;
7. Нерв-эндокринді жүйелердің бұзылуы және т.б.
Әдетте, ісіну бір емес, бірнеше факторлардың бірлесе әрекет етуі нәтижесінде пайда болады.
Алуан түрлі домбығудың даму механизмі көп жағдайда ортақ, сондықтан ісіктерді нағыз патологиялық процеске жатқызуға болады. Кез келген патологиялық процесс секілді, домбығудың да зақымдайтын, сондай-ақ қорғанып-бейімделетін де қасиеті болады.

2.2 Домбығудың жіктелуі.

Домбығудың жіктелуі.
Іркілу домбығу
веноздық қан айналысы бұзылған кезде және лимфа тамырларынан лимфа бөлінгенде пафйда болады. Бұл ауру жүрек жетімсіздігінде, веноздық қысымда және қан іркілісінде өршиді. Алдыңғы қуыс венада қысымның көтерілуі лимфа тамырларын тарылтып, лимфатикалық жетімсіздікке ұшыратады да, ісікті одан әрі өршіте түседі. Малда ісік жамбас және кеуде учаскелерінің төменгі тұсындағы тері асты клетчаткаларында байқалады.

Бүйрек домбығуы
бүйрек ауруларында (нефроз және нефрит) пайда болады.
Нефроздық домбығу
пайда болуына бірқатар факторлаор қатысады. Нефроз кезінде қанда белок мөлшері, сонымен қоса хлорлы натрийдің бөлінуі де азаяды. Соның салдарынан қан қысымы кеміп, онда белок мөлшері азаяды. Капиллярлар кенересінің өткізгіштігінің артуы, қан плазмасында онкотикалық қысымның кемуі, тканьдерде хлорлы натрийдің, әсіресе белокты алмасу өнімдерінің жиналуы судың тамырлардан шығып, тканьдерде іркілуіне ықпал етедлі, өйткені онда осмостық қысым мен ткань коллоидттарының гидрафильділігі артады.

Нефриттік домбығу
басты ерекшелігі - ткань араплығындағы сұйықта белоктың өте көп болатындығы және тканьдердің гидрофильділігі артатындығы. Нефрит кезінде су мен тұздың іркілетін себебі, гипофиздің антидеуретикалық гармонын көп бөлінуінен болу мүмкін. Малда ісіну құрсағында төзінде ғана емес, құйымшағында, тамағында қасында пайда болады.

Уытты домбығу
әртүрлі улану кезінде (фостгенмен,и хлормен, дифостгенмен, хлорлы аммониймен т.б) сондай-ақ көптеген улы заттардың жекелей әсер етуінен өршиді. Мәселен, хлорды, фосгенді , әсіресе дифосгенді ауамен жұтқанда өкпе ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.