Джемс-Ланге теориясы және оның позитивтік психологиядағы эмоциялар туралы түсініктің дамуындағы рөлі
Джеймс-Лангенің эмоциялар теориясы - американдық философ және психолог У.Джеймс пен неміс психологі Г.Лангенің XIX ғасырдың 80-90-жылдарында бір-бірінен бөлек ұсынған теориясы. Бұл теория бойынша эмоциялардың пайда болуы еріксіз қозғалу саласындағы, сондай-ақ жүрек, қантамыр, секреторлық қызметтің саласындағы өзгерістердің сыртқы әсерлерінен туындайды. Эмоциялық күйініш-сүйініштер осы өзгерістермен байланысты түйсіктердің жиынтығы болып шығады. Джеймстің ойынша, "жылағандықтан мұңаямыз, дірілдегеніміз қорыққандықтан, күлетіндіктен қуанамыз". Г Джеймс эмоцияларды перифериялық өзгерістердің кең тобымен байланыстырса, Ланге қантамыр-қозғалу жүйесімен-иннервация күйімен және тамырлардың саңылауымен байланыстырды. Осылайша, әдетте, эмоцияның салдары деп қарастырылатын перифериялық органикалық өзгерістер олардың себебі деп жарияланды. Джеймс-Лангенің эмоциялар теориясы эмоцияларды жаратылыстық тұрғыдан зерттеуге келетін объектіге айналдыруға әрекеттену болды. Алайда эмоцияларды тең денелік өзгерістермен байланыстырып, бұл теория эмоцияларды қажетсінулер мен түрткілерге қатысы жоқ, адаптивтік мағынасы, реттеушшік функциясы жоқ құбылыстар қатарына қосты. Эмоциялардың ерікті реттелуінің проблемасы бұл орайда қарапайымдандырылып баяндалады: жағымсыз эмоцияларды, мысалы, ашулы жағымды эмоцияларға тән қимынды әдейілеп жасаса, басуға болады деп есептеледі. Бұл теорияға психологиядағы қарсылықтар эмоцияларды перифериялық өзгерістерден туындайтын түсініктердің жиынтығы деп механистік түсінушілік; жоғарғы сезімдер табиғатын түсіндіру тұрғысында болды. Физиологтардың сыны жануарларға жасалған эксперименттерден алынған мәліметтерге негізделді (Ч.С.Шеррингтон, У. Кеннон және т.б.). Олардың ең бастылары сол бір ғана перифериялық өзгерістердің өздері алуан түрлі эмоциялар кезінде, сондай-ақ эмоциялармен байланысты емес күйлер кезінде болып жататынын көрсетеді. Л.С.Выготский бұл теорияны организмдегі өзгерістерден туындайтын "төменгі", элементар эмоцияларды бейне ешқандай материалдық негіздері жоқтай көрінетін "жоғарғы", ақиқат адами күйініш-сүйініштерге (эстетикалық, зияттық, адамгершілік және т.б.) қарсы қойғаны үшін сынады.
1) Немов Р. С. Общие основы психологии // Психология.—2003ж. 688 б.
2) Анохин П. К. «Психология эмоций: Тексты.»— М., 1984.ж 173б.
3) Изард К. Э. «Психология эмоций.» 1999ж.464 б
2) Анохин П. К. «Психология эмоций: Тексты.»— М., 1984.ж 173б.
3) Изард К. Э. «Психология эмоций.» 1999ж.464 б
ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ СЕМЕЙ
ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ УНИВЕРСИТЕТТІ
Тақырыбы:Джемс-Ланге теориясы және оның позитивтік психологиядағы эмоциялар
туралы түсініктің дамуындағы рөлі.
Орындаған:Аманжолова Ж.Е
Топ:ПХ-415
Тексерген:
Тезекбаева М.Ж
Семей 2015 жыл
Джеймс-Лангенің эмоциялар теориясы - американдық философ және психолог
У.Джеймс пен неміс психологі Г.Лангенің XIX ғасырдың 80-90-жылдарында бір-
бірінен бөлек ұсынған теориясы. Бұл теория бойынша эмоциялардың пайда болуы
еріксіз қозғалу саласындағы, сондай-ақ жүрек, қантамыр, секреторлық
қызметтің саласындағы өзгерістердің сыртқы әсерлерінен туындайды. Эмоциялық
күйініш-сүйініштер осы өзгерістермен байланысты түйсіктердің жиынтығы болып
шығады. Джеймстің ойынша, "жылағандықтан мұңаямыз, дірілдегеніміз
қорыққандықтан, күлетіндіктен қуанамыз". Г Джеймс эмоцияларды перифериялық
өзгерістердің кең тобымен байланыстырса, Ланге қантамыр-қозғалу жүйесімен-
иннервация күйімен және тамырлардың саңылауымен байланыстырды. Осылайша,
әдетте, эмоцияның салдары деп қарастырылатын перифериялық органикалық
өзгерістер олардың себебі деп жарияланды. Джеймс-Лангенің эмоциялар
теориясы эмоцияларды жаратылыстық тұрғыдан зерттеуге келетін объектіге
айналдыруға әрекеттену болды. Алайда эмоцияларды тең денелік өзгерістермен
байланыстырып, бұл теория эмоцияларды қажетсінулер мен түрткілерге қатысы
жоқ, адаптивтік мағынасы, реттеушшік функциясы жоқ құбылыстар қатарына
қосты. Эмоциялардың ерікті реттелуінің проблемасы бұл орайда
қарапайымдандырылып баяндалады: жағымсыз эмоцияларды, мысалы, ашулы жағымды
эмоцияларға тән қимынды әдейілеп жасаса, басуға болады деп есептеледі. Бұл
теорияға психологиядағы қарсылықтар эмоцияларды перифериялық өзгерістерден
туындайтын түсініктердің жиынтығы деп механистік түсінушілік; жоғарғы
сезімдер табиғатын түсіндіру тұрғысында болды. Физиологтардың сыны
жануарларға жасалған эксперименттерден алынған мәліметтерге негізделді
(Ч.С.Шеррингтон, У. Кеннон және т.б.). Олардың ең бастылары сол бір ғана
перифериялық өзгерістердің өздері алуан түрлі эмоциялар кезінде, сондай-ақ
эмоциялармен байланысты емес күйлер кезінде болып жататынын көрсетеді.
Л.С.Выготский бұл теорияны организмдегі өзгерістерден туындайтын "төменгі",
элементар эмоцияларды бейне ешқандай материалдық негіздері жоқтай көрінетін
"жоғарғы", ақиқат адами күйініш-сүйініштерге (эстетикалық, зияттық,
адамгершілік және т.б.) қарсы қойғаны үшін сынады.
Н.Н.Ланге мен У.Джеймс әрқайсысы өзінше зерттеулер жүргізді. Джеймс,
ІІсихолог маман ретінде, ал Ланге, физиолог ғалым ретінде,
мақсатсыз.Джеметің айтуынша адам организмінде эмоцияның нендей негіздері
пайда болып отыратындығын анықтауды міндет етіп қойды. Сонымен бірге, адам
эмоциясы жайындағы теріс көзқарастың сырын ашуды көздеді. Ланге мен Джеймс
адам эмоциясының пайда болу себептерін органикалық реакцияларға енгізу деп
түсіндірді. Мұндай көзқарастын мән-жайы көптеген мамандарға кеңінен мәлім
және оқулықтарда толық баяндалған. Сондықтан бұл мәселені талдап жатудың
қажеті бола қоймас деймін. Бұл теориядағы елеулі бет-бұрыс болын саналған
нәрсе эмоциялық реакциянын қалыптасуы туралы бұрынғы дәстүрлі көзқарастарды
өзгертуге айтарлықтай ықпал еткенін ескерте кетейін.
Джеймс пен Лангеге дейінгі психологтардың эмоция жайындағы түсініктері
мынадай сипатта болған еді: оның бірінші өлімі сыртқы не ішкі оқиға,
қауіпті жағдай төнгенде оны қабылдап, эмоция тудырады, сонан кейін бұл-
эмоцияны бастап кешіреді (жүректің жиі соғып дүрсілдеуі, бозарып кету,
жүйкенің . тіркенуі, тамақтың құрғауы — мұның бәрі қорқудан пайда болатын
сезім күйлері) сол тітіркендіргіштерге әсерленуі. Бұрын мұндай күйлерді
психологтар мынадай ретпсн көрсететін еді: қабылдау, сезім, оның сыртқы
көрінісі. Ал Джемс мен Ланге мұндай сезім күйлерін бастан кешіруді өзгеше
көрсетеді. Белгілі бір қатерлі оқиғаны қабылдағанда оған әсерлену
рефлекторлық түрде органикалық өзгерістерге ұшыратады (Лангенің-көрсетуінше
қан тамырларының кеңейіп, таралуы. Джеметің, айтуынша ішкі орган қызметінің
жандана түсуі). Адам органдары сыртқы хауінтің әсерінен ... жалғасы
ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ УНИВЕРСИТЕТТІ
Тақырыбы:Джемс-Ланге теориясы және оның позитивтік психологиядағы эмоциялар
туралы түсініктің дамуындағы рөлі.
Орындаған:Аманжолова Ж.Е
Топ:ПХ-415
Тексерген:
Тезекбаева М.Ж
Семей 2015 жыл
Джеймс-Лангенің эмоциялар теориясы - американдық философ және психолог
У.Джеймс пен неміс психологі Г.Лангенің XIX ғасырдың 80-90-жылдарында бір-
бірінен бөлек ұсынған теориясы. Бұл теория бойынша эмоциялардың пайда болуы
еріксіз қозғалу саласындағы, сондай-ақ жүрек, қантамыр, секреторлық
қызметтің саласындағы өзгерістердің сыртқы әсерлерінен туындайды. Эмоциялық
күйініш-сүйініштер осы өзгерістермен байланысты түйсіктердің жиынтығы болып
шығады. Джеймстің ойынша, "жылағандықтан мұңаямыз, дірілдегеніміз
қорыққандықтан, күлетіндіктен қуанамыз". Г Джеймс эмоцияларды перифериялық
өзгерістердің кең тобымен байланыстырса, Ланге қантамыр-қозғалу жүйесімен-
иннервация күйімен және тамырлардың саңылауымен байланыстырды. Осылайша,
әдетте, эмоцияның салдары деп қарастырылатын перифериялық органикалық
өзгерістер олардың себебі деп жарияланды. Джеймс-Лангенің эмоциялар
теориясы эмоцияларды жаратылыстық тұрғыдан зерттеуге келетін объектіге
айналдыруға әрекеттену болды. Алайда эмоцияларды тең денелік өзгерістермен
байланыстырып, бұл теория эмоцияларды қажетсінулер мен түрткілерге қатысы
жоқ, адаптивтік мағынасы, реттеушшік функциясы жоқ құбылыстар қатарына
қосты. Эмоциялардың ерікті реттелуінің проблемасы бұл орайда
қарапайымдандырылып баяндалады: жағымсыз эмоцияларды, мысалы, ашулы жағымды
эмоцияларға тән қимынды әдейілеп жасаса, басуға болады деп есептеледі. Бұл
теорияға психологиядағы қарсылықтар эмоцияларды перифериялық өзгерістерден
туындайтын түсініктердің жиынтығы деп механистік түсінушілік; жоғарғы
сезімдер табиғатын түсіндіру тұрғысында болды. Физиологтардың сыны
жануарларға жасалған эксперименттерден алынған мәліметтерге негізделді
(Ч.С.Шеррингтон, У. Кеннон және т.б.). Олардың ең бастылары сол бір ғана
перифериялық өзгерістердің өздері алуан түрлі эмоциялар кезінде, сондай-ақ
эмоциялармен байланысты емес күйлер кезінде болып жататынын көрсетеді.
Л.С.Выготский бұл теорияны организмдегі өзгерістерден туындайтын "төменгі",
элементар эмоцияларды бейне ешқандай материалдық негіздері жоқтай көрінетін
"жоғарғы", ақиқат адами күйініш-сүйініштерге (эстетикалық, зияттық,
адамгершілік және т.б.) қарсы қойғаны үшін сынады.
Н.Н.Ланге мен У.Джеймс әрқайсысы өзінше зерттеулер жүргізді. Джеймс,
ІІсихолог маман ретінде, ал Ланге, физиолог ғалым ретінде,
мақсатсыз.Джеметің айтуынша адам организмінде эмоцияның нендей негіздері
пайда болып отыратындығын анықтауды міндет етіп қойды. Сонымен бірге, адам
эмоциясы жайындағы теріс көзқарастың сырын ашуды көздеді. Ланге мен Джеймс
адам эмоциясының пайда болу себептерін органикалық реакцияларға енгізу деп
түсіндірді. Мұндай көзқарастын мән-жайы көптеген мамандарға кеңінен мәлім
және оқулықтарда толық баяндалған. Сондықтан бұл мәселені талдап жатудың
қажеті бола қоймас деймін. Бұл теориядағы елеулі бет-бұрыс болын саналған
нәрсе эмоциялық реакциянын қалыптасуы туралы бұрынғы дәстүрлі көзқарастарды
өзгертуге айтарлықтай ықпал еткенін ескерте кетейін.
Джеймс пен Лангеге дейінгі психологтардың эмоция жайындағы түсініктері
мынадай сипатта болған еді: оның бірінші өлімі сыртқы не ішкі оқиға,
қауіпті жағдай төнгенде оны қабылдап, эмоция тудырады, сонан кейін бұл-
эмоцияны бастап кешіреді (жүректің жиі соғып дүрсілдеуі, бозарып кету,
жүйкенің . тіркенуі, тамақтың құрғауы — мұның бәрі қорқудан пайда болатын
сезім күйлері) сол тітіркендіргіштерге әсерленуі. Бұрын мұндай күйлерді
психологтар мынадай ретпсн көрсететін еді: қабылдау, сезім, оның сыртқы
көрінісі. Ал Джемс мен Ланге мұндай сезім күйлерін бастан кешіруді өзгеше
көрсетеді. Белгілі бір қатерлі оқиғаны қабылдағанда оған әсерлену
рефлекторлық түрде органикалық өзгерістерге ұшыратады (Лангенің-көрсетуінше
қан тамырларының кеңейіп, таралуы. Джеметің, айтуынша ішкі орган қызметінің
жандана түсуі). Адам органдары сыртқы хауінтің әсерінен ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz