Үндістандағы дипломатиялық қызмет



Кіріспе

1. Үндістандағы дипломатиялық қызметінің пайда болуы мен дамуы
1.1. Үндістандағы дипломатиялық қызметтің дамуы
1.2. Елшілердің пайда болуы мен алғашқы жетістіктер

2. Үндістанның дипломатиялық қызметінің және сыртқы саясатының жүйесі
2.1. Үндістанның сыртқы саясатының міндеттері мен принциптері
2.2. Үндістанның Британ Достастық Ұйымына мүшелік ету
2.3 Үндістан мен Қазақстанның арасындағы дипломатиялық қарым.қатынас
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Үндістан дүниежүзілік қауымдастықтың тең құқылы субьектісі ретінде әлемнің түкпір – түкпіріндегі мемлекеттермен дипломатиялық қатынастарды орнатып,олардың бірқатарынды өз дипломатиялық өкілдерін ашуда. Үндістанның саяси және экономикалық прогресс жолында алға жылжуы. Курстық жұмыстың көкейкестілігі мен орындылығы жоғарыда айтылғандығы мен туындайды.
Қазіргі жағдайда Үндістан Республикасының шет мемлекеттермен және халықаралық ұйымдармен екі жақты және көп жақты қарым-қатынасын жүзеге асыру мемлекеттің дипломатиялық қызмет орындарына жүктелген, сыртқы саяси қызметті жүзеге асыратын лауазымды тұлғалар шет мемлекеттерге ресми өкіл ретінде дипломатиялық немесе консулдық имунитет пен артықшылықты пайдаланатыны белгілі. Дипломатиялық имунитеттермен артықшылықтардың заңдық ұғымының қалыптасуымен олардың теориялық құқықтық негіздемесін білу, оларды тәжірибе жүзінде дұрыс әрі аса тиімді қолдану үшін қажет. Бұл мәселе ерте заманнан келе жатса да, өзінің өзектілігін жоғалтпаған. Өйткені,мемлекеттердің дипломатиялық және консулдық тәжірибесінде тарихи даму кезеңінің әр сатысында имунитеттермен артықшылықтарға қатысты жаңа шешімін таппаған немесе теориялық негіздеуді қажет ететін сұрақтар туындап жатады. Себебі, дипломатиялық қатынастар пайда болғалы бері оған қатысты тәжірибелік мәселелердің де аясы кеңіп келеді.
Жеке дипломатиялық және консулдық имунитеттермен артықшылықтардың негізгі турлерін халықаралық нормалардың негізінде салыстырмалы-құқықтық талдаудан өткізу олардың арасындағы ұқсатықтар мен айырмашылықтарды айқындауға және сол айырмашылықтардың себебін анықтауға мүмкіндік берері сөзсіз.
1. Авдиев В.И. История Древнего Востока. М., 1970
2. Фролов Э.Д. Рождение греческого полиса. Л., 1985
3. Романов В.Н. Древнеиндийские представление царей и царстве. // ВДИ 1978 , 4
4. Древние цивилизации . М., 1992
5. И.Ганди «Мечты и свершение»
6. Бонгард -Левин Г.М. , Ильин Г.Ф. Индия в древности М., 1985
7. Васильев Л.С. История Востока Т.1 М., 1992, 1997
8. Утченко С.Л. Индия в рассвете М., 1979
9. Вигасин А.А. Замозванцев А.М. Артхашастра: проблемы социальной структуры и права. М., 1984
10. www.google/kz
11. История древней Греции . Учебник. М., 1986,1996, 2000
12. www.rambler.kz

Пән: Саясаттану
Жұмыс түрі:  Курстық жұмыс
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 23 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар

Кіріспе

1. Үндістандағы дипломатиялық қызметінің пайда болуы мен дамуы
1.1. Үндістандағы дипломатиялық қызметтің дамуы
1.2. Елшілердің пайда болуы мен алғашқы жетістіктер

2. Үндістанның дипломатиялық қызметінің және сыртқы саясатының жүйесі
2.1. Үндістанның сыртқы саясатының міндеттері мен принциптері
2.2. Үндістанның Британ Достастық Ұйымына мүшелік ету
2.3 Үндістан мен Қазақстанның арасындағы дипломатиялық қарым-қатынас
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе

Тақырыптың өзектілігі:

Үндістан дүниежүзілік қауымдастықтың тең құқылы субьектісі ретінде әлемнің
түкпір – түкпіріндегі мемлекеттермен дипломатиялық қатынастарды
орнатып,олардың бірқатарынды өз дипломатиялық өкілдерін ашуда. Үндістанның
саяси және экономикалық прогресс жолында алға жылжуы. Курстық жұмыстың
көкейкестілігі мен орындылығы жоғарыда айтылғандығы мен туындайды.

Қазіргі жағдайда Үндістан Республикасының шет мемлекеттермен және
халықаралық ұйымдармен екі жақты және көп жақты қарым-қатынасын жүзеге
асыру мемлекеттің дипломатиялық қызмет орындарына жүктелген, сыртқы саяси
қызметті жүзеге асыратын лауазымды тұлғалар шет мемлекеттерге ресми өкіл
ретінде дипломатиялық немесе консулдық имунитет пен артықшылықты
пайдаланатыны белгілі. Дипломатиялық имунитеттермен артықшылықтардың заңдық
ұғымының қалыптасуымен олардың теориялық құқықтық негіздемесін білу, оларды
тәжірибе жүзінде дұрыс әрі аса тиімді қолдану үшін қажет. Бұл мәселе ерте
заманнан келе жатса да, өзінің өзектілігін жоғалтпаған.
Өйткені,мемлекеттердің дипломатиялық және консулдық тәжірибесінде тарихи
даму кезеңінің әр сатысында имунитеттермен артықшылықтарға қатысты жаңа
шешімін таппаған немесе теориялық негіздеуді қажет ететін сұрақтар туындап
жатады. Себебі, дипломатиялық қатынастар пайда болғалы бері оған қатысты
тәжірибелік мәселелердің де аясы кеңіп келеді.

Жеке дипломатиялық және консулдық имунитеттермен артықшылықтардың
негізгі турлерін халықаралық нормалардың негізінде салыстырмалы-құқықтық
талдаудан өткізу олардың арасындағы ұқсатықтар мен айырмашылықтарды
айқындауға және сол айырмашылықтардың себебін анықтауға мүмкіндік берері
сөзсіз.
Жаңа саяси-құқықтық бағам тұрғысынан халықаралық құқықтың маңызы мен
рөлін терең түсіну керек,оның мемлекетішілік құқықпен өлшенген арақатынасы
да маңызды проблема болып табылады.
Аталған проблемалық аспектілер көпшілікке таралған сапаға ие және
шын мәнінде халықаралық құқық институтына қатысты.

Зерттеудің мақсаты:

Ежелгі Үндістанның дипломатиясын зерттеу. Үндістан дипломатиясы мен
дипломатиялық қызметін түп тамырынан зерттеп, даму ерекшеліктерін анықтау.
Құрылымының ерекшелігін анықтау. Сонымен қатар, орта ғасырлар мен қазіргі
Үндістан дипломатиясының ерекшеліктерін талдау болды.

Зерттеудің міндеттері:

- Үндістанның дипломатиясының дамуы мен басталуы жөнінде жалпылама тоқталып
кеттім.

- Негізгі бөлімде Тәуелсіз Үндістанның ішкі және сыртқы саясатына, сонымен
қатар саяси өмірі және экономикалық сатысына нақтырақ тоқталдым.

- Қорытынды бөлімде сөзімді қорыта келе, Үндістаның тәуелсіздігі және сол
елдің ішінде бірлігінің сақталуына, сонымен қатар Үндістанның
дипломатиялық, экономикалық дамуына тоқталынды.

Тақырыптың зерттеу деңгейі:

Осы жұмысты жазу барысында көптеген орысша әдебиеттер қолдандым . Атап
айтатын болсақ Авдиев В.И. История древнего востока кітабында Ежелгі
Үндістанның дипломатиясына шолу жасалған. И.Ганди Мечты и свершение
кітабының көмегімен Үндістан дипломатиясының мықтылығы мен ішкі
саясаттардың ерекшелігі арқылы мәліметтер жиналды, даму тарихы тұрғысынан
жан-жақты қарастырылған. Дж.Неру Взгляд на всемирную историю, Васильев
Л.С. История востока осы екі еңбекте Үндістанның дипломатиясының даму
жолы мен атақты Ману заңдарының пайда болуы мен даму сатысы туралы
айтылған. Қазіргі таңдағы Үндістынның дипломатиялық қызметі, оның жүйесі
мен дипломатиялық заңдары туралы дерек көздері интернет сайттарынан
алынған.

Зерттеудің методологиялық негізі. Курстық жұмысты жүргізуде қазіргі кезде
қолданылып жүрген методологиялық принциптер мен әдістер қолданылды.
Құжаттарды зерттеу, талдау және салыстыру, қорытындылау әдістері
пайдаланылды. Сонымен қатар, Үндістан мемлекетінің дипломатиялық қызметінің
даму тарихы және қалыптасу тарихын қарастырғанда ивент-анализ әдісі
қолданса, саяси тұлғалардың көзқарастары мен ұстанымдарын қарастырғанда
когнитивті әдіс қолданылды. Талдау әдісін қолдана отырып, Үндістан
дипломатиялық қызметі туралы толығымен әрбір тарауда талдау жасалған.

Жұмыстың құрылымы. Курстық жұмыс екі бөлімнен, кіріспе мен қорытындыдан
тұрады. Екі бөлімде де Үндістан дипломатиялық қызметінің дамуы мен
ерекшелігіне шолу жасалған.

1. Үндістандағы дипломатиялық қызметінің пайда болуы мен дамуы
1.1. Үндістандағы дипломатиялық қызметтің дамуы

Ежелгі шығыс дипломатиясы мен халықаралық құқықтың бастамасы Ману
заңдарынан басталады. Бұл Ману заңдарының түпнұсқасы біздің кезге жеткен
жоқ. Ману заңдарының біздің заманымызға дейін І- ші мыңжылдықта жазылған
нұсқасы сақталған. Ману заңдарын XXVIII ғасырда ағылшындықтар ашқан. Ол
заңдар жинағы классикалық санскрит тілінде жазылған, кейін XIX- XX
ғасырларда еуропалық тілдерге сонымен қоса орыс тіліне де аударылып
жазылған.
Үнді хикаяларына сенсек, Ману заңдары – бір кереметтер жинағынан тұрады:
оған аты аңызға айналған Ману жатады. Өзінің құрлымымен Ману заңдары
ежелгіүнді дәстүрлер жинағын құрайды, оған саясат, халықаралық құқық, сауда
және әскери істер де кіреді. Бұл заңдар біздің заманымызға дейін І
мыңжылдық бойы қалыптасып келген. Қағаз жүзінде Ману заңдары ежелгі
үндістанның заңнамалар жинағы болып келеді. Бірақ бұл ескерткіштің мазмұны
күрделі де сан алуан түрлі. Ло заңнама философиялық мінездемелерге бай;
діндік және ар ұяттық ережелерге көп көңіл бөлінген.
Ману заңдарында жазылғандай дипломатиялық өнер, соғысты тоқтату мен
бейбітшілікті нығайту болып табылады. Бейбітшілік пен соғыс елшіге
байланысты болады, олар одақтастарды құрай да соғыстыра да алады.
Мемлекеттердің арасындағы баейбітшілік пен соғыты жасайтын да елшілер болып
табылады. Ману заңдарына сүйенсек, дипломат өзінің басшысына шет елдің
жоспарлары мен басқа да маңызды іс- шараларды айтып отырады. Осылайша ол
өзінің еліне төнетін қауіп- қатердің алдын алады. Сондықтан дипломат
принципиалды, жан- жақты білімді және де басқаларды өзіне қарата алатын
адам болу керек. Ол шет ел елшілерін сөздері мен іс- әрекетінен ғана емес,
сонымен қоса оның келбетінің қимылынан- ақ не істейтінін біліп отыру
керек.
Манудың басты заңдарының бірі:
- Мемлекет басшысы дипломатты еппен, дұрыс таңдау керек

- Дипломат өзінің ісіне берілген, шыншыл, еске сақтау қабілеті жоғары,
сыпайы, күшті, өзінің іс- әрекетін орынды жасай алу керек.

- Біріншіден барлық қиын халықаралық өмірі дипломатиялық жолмен шешілуі
тиіс.

- Жігер күші екінші орында тұру керек

Дипломатияның шығу тарихы мемлекеттердің шығу тарихымен тығыз байланыстыу
керек. Ежелгі әлемнің тарихынан белгілі, дипломатия халықаралық
қатынастарда үлкен орын алса да мемлекеттердің сыртқы саясатына ықпалын көп
тигізбеді. Ол кездегі сыртқы саясатты жүргізудің басты құралы соғыс пен
зорлық- зомбылық болды. Ол кезде сыртқы саясат әр- түрлі түрде іске
асырылған. Қалыптасқан дипломатиялық өкілдіктер XVI ғасырда тұрақтана
бастады, ал XVIII- XIX ғасырда толықтай тұрақты квалификацияланған
дипломатиялық аппарт құрылды. XIX ғасырда осындай аппараттар барлық
мемлекеттерде құрыла бастады, ал XX ғасырдан бастап олар мемлекетті
басқарудағы басты система болды. Осының бәрін қортындылай келгенде
дипломатияны жүргізудің әдістері мемлекеттің саясатын жүргізуінің
өзгеруімен бірге өзгеріп отырған. Бұл жерде өзгермеген тек дипломатия
туралы бір түсінік ол мемлекеттің халқаралық жұмысы деген түсінік. [1,с.
12,13]

1.2. Елшілердің пайда болуы мен алғашқы жетістіктер
Үнді басшылары сыртқы саясатты нешетүрлі ежелгіүнді мемлекеттерінің
билеушілерімен ғана емес, сонымен қатар көрші елдермен де үздіксіз
жүргізген. Ең мықты ежелгіүнді державаның құрушысы Маурья Чандрагупта өзіне
пайдалы бейбітшілікті Александр Македонскийдің соңғы мұрагері Селевкпен
жасады. Селевк Чандрагуптаны үнді державасының билеушісі ретінде қабылдап
қана қоймай оңан Александр жаулап алған жердің бөлігін, 500 әскери пілге
айырбастауға да келіседі. Чандрагупта мен Селевк бірнеше рет елшіліктерімен
алмасады, сонымен қатар бейбітшілік некесін де қидырады: Чандрагупта
Селевктың қызын қалыңдыққа алады. Осылайша дипломатиялық қарым қатынастар
үнді державасының басшысы Маурьямен және басқа да мемлекеттермен біздің
заманымызға дейін ІІІ ғасырда да жалғаса береді. Чардрагуптаның немересі
Ашоктың кезінде де үнді елшілері Селевктің мемлекеттеріне ғана барып
қоймай, сонымен қатар Македонияға да жеткен.[2, с.78]
XXғасырда Үндістан халықаралық саясатта өзіндік орын алуға тырысты.
Тагор, Ганди, Неру Үндістанның өркендеуіне үлкен үлес қосты. Бірақ ол кезде
Үндістан біршама әлсіз болған. 1947 жылдан кейін Үндістан тәуелсіздігін
алғаннан кейін, Неру өзінің жеке интелектуалды қызығушылық атты
докторинасынан кейін өзінің еліне, суық соғыс шарты мен биополярлық қарсы
тұру негізінде өзіндік халықаралық дауысқа ие болды. Ол Үндістанның
институттарының мамандарымен құрылған немесе мемлекеттің шынайы
мүмкіндіктерінен пайда болды. Соған қоса Неру ұлттық бірлестік институтын
құрды, ол басты саяси және әлеуметтік мәселелерді оңай жолмен шешуге көмек
береді. Үндістанның ұлттық бірігуі саяси қарым- қатынас жинағынан ғана
тұрмай, мәдениет пен ұлттық слат- дәстүрледің жиынтығы. [3, с. 23,24]
М.Ганди Оңтүстік Африкада жүргенде бейбіт жолмен қарсыласудың теориясы мен
тактикасын белгілеп, оны сатьяграха (Шындық үшін тайсалма) деп атады. 1899-
1902 және 1906 жылғы ағылшын-зулус соғыстары кезінде М.Ганди сол жақта
тұрып жатқан үнділерден ағылшындарға көмек көрсететін санитарлық жасақтар
құрады. Бурлар мен зулустардың күресін әділ күрес деп есептегенімен, ол
үнділердің ағылшындарға жәрдемі Үндістанға өзін өзі басқару құқығын беруге
септігін тигізеді деп үміттенді. М.Ганди осы тәсілдің арқасында өз халқын
ағылшындық отаршылдық езгіден аман сақтап қаламын деп те ойлады. Ол заманда
үнді халқын аман сақтап қалудың бірден бір жолы осы тәсіл екені де даусыз
еді.
1915 жылы қаңтарда Үндістанға қайтып оралғаннан кейін М.Ганди Үндістан ұлт-
азаттық Конгресі партиясымен жақындасып, 1916 жылы оған мүше болып кіреді.
1917-1918 жылдардан бастап ол ұлт-азаттық қозғалысында неғұрлым көрнекті
қызметтер атқарады. Бұл тұста елде ағылшындарға қарсы бұқаралық қозғалыс
кеңінен етек алған болатын. Сол жылдары М.Ганди өзі редакторы болған "Жас
Үндістан" газеті мен жетісіне бір рет шығатын "Навадживан" журналы арқылы
өз идеясын насихаттап отырды.
Алайда М.Ганди күресті қару күшімен емес, бейбіт жолмен жүргізуге тырысты,
ұлы мақсат жолында қандай да бір күш қолдануға жан-тәнімен қарсы болды.
Кейбір солшыл топтар оның бұл көзқарасын қолдамағанымен, тұтастай Үндістан
халқы Махатма жағында еді. 1919-1948 жылдары Махатма Ганди Үндістан ұлт-
азаттық Конгресі партиясының идеялық жетекшісі және беделді саяси басшысы,
үл көсемі бола білді. [4, с.20-27] [5, с.34-36]
М.Гандидей ұлы тұлғаның арқасында Ұлттық халық Конгресі партиясы Үндістан
халқының зор қолдауына ие болды. Үндістанның кемеңгер ақыны Рабиндранат
Тагор қойған Махатма (Ұлы адам) деген құрметті атақ - М.Гандидің елі сүйген
есімі.
Ағылшын отаршыларына қарсы күресте М.Ганди талай рет айдалып (1922-1924,
1930-1931, 1942-1944 ж.ж.), неше қайтара сотталып, абақтыларға отырғызылды.
Отаршылардың бұл әрекеті күрескер азаматты жасыта алмады, қайта шыңдай
түсті. Ағылшындарға "Үндістаннан тайып тұрыңдар!" деп алғаш ұран тастаған
да М.Ганди болатын. Бір қызығы ұлы тұлға 1946 жылғы үнді моряктарының
көтерілісін айыптады. Себебі, М.Гандидің ойынша Үнді халқы тәуелсіздікке
тек бейбіт жолмен ғана жете алатынынына имандай сенуінде еді және өзі осы
жолды мықтап ұстанды. Шын мәніндегі ұлт көсемі дәрежесіне көтерілген ол ұлы
мұрат жолында титтей де солқылдақтық танытпады, таңдап алған жолына адал
болды.
Ағылшындардың құйтырқы саясатының нәтижесінде 1947 жылы Үндістан-Пәкстан
болып екі мемлекетке бөлінген тұста да ол үнділер мен мұсылмандарды
бірлікке шақырды. 1948 жылы 30 қаңтарда Махатма Ганди Үнді реакцияшыл
ұйымдарының мұшесі Натхурам Годзе дегеннің қолынан салтанатты митингі
кезінде қастандықпен өлтіріледі.
Міне XX ғасырдың атақты перзенті Махатма Гандидің энциклопедиялық қысқаша
ғұмырнамасы осындай. [6, с. 56,57]
Мемлекет басшылары халықаралық қатынастарға қатысты барлық мәселелерді
әрдайым өзара тікелей талқылай алмайды. Соған орай, олар өз аттарынан
келіссөз жүргізетін өкілдерді үстауға мәжбүр болады. Мүндай өкілдер
дипломатиялық агенттер деп аталады. Дипломатиялық қатынас туралы 1961 ж.
Вена Конвенциясының 1- бабына сәйкес, дипломатиялық агент деп өкілдік
басшысы немесе өкілдіктің дипломатиялық персоналын айтады.
Мемлекеттің шетелдік сыртқы қатынас органдары, өз кезегінде тұрақты және
уақытша болып бөлінеді. Үндістан Республикасындағы тұрақты сыртқы қатынас
органдарына Үндістан дипломатиялық қатынас орнатқан елдерде тіркелген
Үндістан Республикасының дипломатиялық өкілдіктері (елшіліктер мен
миссиялар); консулдық мекемелер, тұрақты өкілдіктер, халықаралық ұйымдар
жанындағы тұрақты бақылаушылар миссиясы жатады. Осы топқа сауда өкілдіктері
де жатқызылады. Үндістан Республикасының шетелдердегі уақытша органдарына
түрлі миссиялар, халықаралық конференциялардағы делегациялар мен бақылау
топтары, халықаралық органдар сессияларының жұмысына қатысушы делегациялар
және олардың ұйымдары және т.б. жатады.

Дипломатиялық өкілдіктің құрамы үшке бөлінеді:
1) дипломатиялық
2) әкімшілік-техникалық
3) дипломатиялық қызмет жұмыскерлерi.
Дипломатиялық құрамға дипломатиялық дәрежеге ие өкілдіктің
қызметкерлері, оның ішінде атташе: дипломатиялық өкілдіктің қызметкерлері,
оның ішінде атташе: дипломатиялық өкілдік басшылығының жаныда кеңестік
қызметті жүзеге асыратын әскери және арнайылар (әскери және арнайы
ведомстволардың өкілдіктері).
Арнай атташе – экономикалық байланы, ғылыми-техникалық қызметтестік,
ауыл шаруашылығы, балық шаруашылығы, мұнай өнеркәсібі, мәдениет және
басқалар бойынша маман болып табылады. Әскери атташе мекендік мемлекеттте
өз мемлекетінің әскери күшінің өкілі болып табылады.
Атташе термині басқа да мазмұн береді. Онымен кіші дипломатиялық дәреже
белгіленеді.
Әкімшілік-техникалық құрамға әкімшілік-техникалық міндеттерді орындаушы
тілмаштар, қаржы қызметкерлерді, іс жүргізуші, кеңсе меңгерушісі және басқа
қызметкерлер жатады.
Дипломатиялық қызмет жұмыскерлерi құрамға дипломатиялық өкілдікті және
оның басшыларын күтушілер, дәрігерлер, жүргізушілер және басқа тұлғалар
жатады.
Дипломатиялық қызмет жұмыскерлерi құрам ретінде жұмысқа мекендік
мемлекеттің азаматтарын шақыра алады.
Дипломатиялық өкілдік құрамының саны жөніндегі мәселе аккредиттелген
мемлекет пен мекедік мемлекеттің арасындағы келісім негізінде шешіледі.
Дипломатиялық аппарат - бүл мемлекеттік аппараттын бір бөлігі, оның
қызметінің бағыты мен мазмүны мемлекеттің әлеуметтік-экономикалық, саяси
қүрылымымен айқындалады.
Елшілік және миссия - бүл дипломатиялық өкілдіктің екі түрі. Қазіргі
таңда дипломатиялық өкілдіктер деңгейін елшілік деңгейіне дейін жоғарылату
үрдісі нығайып келеді. Жеке мемлекеттер арасындағы қатынастар тығыз, әрі
достық сипатта бола бастағанда дипломатиялық өкілдіктер бір деңгейден
екінші деңгейге қарай қайта қүрылады. Мүндай жағдайларда, тиісті елдердің
үкіметтері халықаралық қатынастарының сапалы екендігін білдіру үшін
өздерінің дипломатиялық өкілдіктерінің деңгейін жоғарылатуға және оларды
миссиядан елшілікке айналдыруды, ал уәкілдерді елшілер дәрежесіне көтеруге
шешім қабылдайды.[7, с. 43-45]

2. Үндістанның дипломатиялық қызметінің және сыртқы саясатының жүйесі
2.1. Үндістанның сыртқы саясатының міндеттері мен принциптері
Үндістанның сыртқы саясатының міндеттері мен принциптері, тәуелсіздік
үшін күрес жүріп жатқанда ақ Үнді Ұлттық конгресімен жасалған. Бірақ сыртқы
саясатының міндеттері: ұлтазаттық көтеріліспен тәуелсіз мемлекет арасында
үлкен айырмашылық бар. Декларативтік және шынайы саясаттың принциптері бір-
бірінен айырықша. Интернационалды сыртқы саясатпен ұлттық сыртқы
саясаттың арасында да айырмашылықтар көп, сонымен қатар халықаралық
аренадағы бүкіл сыртқы саяси платформалар мен нақты сыртқы саяси әрекеттер
екі түрлі болып келеді. Үндістанда буржуаз демократиялықты орнату
салдарынан мемлекеттің сыртқы саяси интерпретациясын да нақтылай түсті.
Ішкі саясаттағы демократизация жойылмады, оған бүкіл әлемдік тәжірибесі
дәлел болып отыр, біріншіден- ұлттық қызығушылықтың пайда болуы мен оны іс
жүзінде жасау; екіншісі- сыртқы саясатқа бақылау орнату. Осы бірінші
бөлімге Үндістанның қатысы түгелдей экономикалық өздігі, ары қарай
экономиканың жақсы дамуы, заманауи техникалар мен сыртқы сауданы талап
етумен қоса ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
ХІХ ғасырдың I жартысындағы Орта Шығыс және Үндістандағы халықаралық қатынастар
Үндістанның Ұлы моғолдар империясынан тәуелсіздік алғанға дейінгі тарихы
Ежелгі үндістан мемлекеті мен құқығы
Қытайдағы XIX ғасырдың ортасындағы «Апиын» соғыстары
Акбар билігі
Қазақстан Республикасы мен Үндістан арасындағы қатынастар
Үндістан және оның халқы
Үндістанның сыртқы және ішкі саясаты
Үнді орта ғасыр өнері
Үндістан елінің экономикалық-географиясы
Пәндер