Аймақтық және интегралдық реография

Перифериялық (шеткері) қанмен камтамасыз ету, оның ішінде қантамыр жүйесінің дистальді бөлігінің қантамырлар торын зерттеу қазіргі таңда өте маңызды болып табылады.
Жүректі зерттеу мақсатында доплерография жүректің негізгі соққы мөлшерінің параматрлерін зерттеуге мүмкіндік береді, ал капиллярлық торлар үшін реографияда мұндай мүмкіндік жоқ. Себебі көптеген аурулар жүрек пен магистральді (орталық) тамырларды өтіп кетіп, қантамыр жүйесінің дистальді бөлігінде өзгерістер туғызады (диабет-сусамыр, Рейно ауруы). Реограмма бойынша тамыр серпімділігі мен тамырды емдеу шараларының қарқындылығын көруге болады.
Рео- (грек. rheō ағу; rheos ағыс, ағын) – бірнеше ұғымды күрделі сөздер жиынтығынан тұрады:
1) «ағу», «ағыс», «ағынды»;
2) «электрлік тоғының ағындары».
Реография (грек. rheos ағу, ағын + graphō жазу, көрініс беру; синонимі: импедансты плетизмография, реоплетизмография) - Жүрек қызметі мен қанмен қамтамасыз етілетін ағзалардың импеданстар тербелістерінің қисық сызығын тіркеу. Яғни, толық ағзаның қанға толу дәрежесіне байланысты зерттелетін аймақтың айнымалы тоққа жоғары жиілікте кедергі көрсету.
Реограмма (рео- + грек. gramma қисық сызық, көрініс; син. электрореограмма) – қисық сызық, уақыт өзгерісіне қарай толық ұлпаның электрлік кедергісін қантамырдың қанға толу мезетінде жазу.
Реограф (рео- + греч. graphō жазу, кескіндеу; син. электрореограф) - ұлпалардың электрлік кедергілерінің өзгерісін тіркейтін аспап.
Реогепатография (рео- + гепатография) - бауыр қантамырларын зерттейтін әдіс.
Офтальмореография (офтальмо- + реография; син.: көздің реографиясы, реоофтальмография) - көздің қантамырлы қабатының гемодинамикасын зерттейтін әдіс.
Реокардиограмма (рео- + кардиограмма) - жүрек циклінің уақытында жүректің толық электрлік кедергісінің өзгерісін тіркейтін әдісі.
Реосфигмография (рео- + сфигмография) - қантамырдың пульстік тербелістерін тіркеу, бұл жағдайда артерияның.
Реофлебография (рео- + флебография) – венаның реосфигмографиясы.
Реоэнцефалография (рео- + энцефалография) - бас миының қантамырларының қызметтік қалпын зерттеу болып табылады.
Реовазография (РВГ)- қан ағысты зерттеудің инвазивті емес әдісі. Бұл әдіс қазіргі таңда біздің мемлекетіміздегі ірі клиникалардан кеңінен қолданылуын көреміз. Дегенмен , РВГ қолданылуында реограмманың сапалық жазу мен бір-екіге жуық көрсеткіші бойынша сипаттаумен шектеледі, ал клиникалық медицина сапалық және дәл анықтау мен интерпритациялауды талап етеді.

1. Учебное пособие (на кафедре)
2. Владимиров Ю.А. с соавт. Биофизика. М., Медицина, 1983. – 2 экз.
3. Антонов В.Ф., Черныш A.M., В.И. Пасечник и др. Биофизика. М., 2000.
4. Рубин А.Е. Биофизика. Т.2. М.: Университет « Книжный дом».
5. Физиология и патофизиология сердца / ред. Н. Сперелакис.- М.: Медицина, 1990.- Том 1.
6. Физиология кровообращения. Физиология сердца. (сер. Руководство по физиологии).-Л.:Наука, 1980.
7. Физиология кровообращения. Физиология сосудистой системы. -Л.:Наука, 1986.
8. Медицинская биофизика. Самойлов В.О., Л., Воениздат, 1986.
9. Основы физиологии человека. Учебник в 2 томах под редакцией Б.И. Ткаченко. 1994
10. Физиология человека в 3 томах под ред. Р. Шмидта и Г. Тевса. М., «Мир», 1996 или 1985 (в 4 т)
11. Инструментальные методы исследования сердечно-сосудистой системы / ред. Т.С. Виноградова. -М.:Медицина, 1986.