Селекция құбылысы

Кіріспе
Негізгі бөлім
1. Гетерозистік селекциясы және құбылысы
2. Инбридинг.
3. Гетерозис және инбридингті өсімдіктер селекциясында пайдалану жолдары.
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Гетерозис – күрделі генетикалық құбылыс, бірінші жылы ұрпақтардың тіршілік ету қабілеттілігін, дамуының күштілігін, өнімділігінің көптілігін білдіретін құбылыс. Ол будандардың түрлері мен пайда болуы тегіне (линия аралық, сорт аралық, жекеленген) байланысты түрлі екпінділігінен айқындалады. Гетерозистің жоғары түрде көрінуі F1 – байқалып, кейіннен төмендейді. И.Кельрейтердің будандық күштер туралы алғашқы мәліметтері, содан кейін Ч.Дарвиннің гетерозистің себептерін түчсіндіру туралы талпыныстары осы құбылыстың ғылыми зерттеулеріне жол ашты.
Гетерозис – белгілі бір белгілері мен қасиеттерінің көрініс дәрежесі бойынша будандардың бірінші ұрпағының ата – ана формасының әрқайсысынан ерекше басым болуы. Гетерозис түр аралық будандастыруда бір түрдің әр алуан гетерогенді популяцияларын будандастырғанда байқалады. Жүгеріде түрлі таза немесе инцухт – линияларды будандастырғанда гетерозис құбылысы күшті көрініс береді. Бұл кезде будандарыдың өнімділігі кейде (ең тәуір) ата – ана формасымен салыстырғанда 20-50 % - ға артады. Әсіресе, Г.Шелл, Е.Иста, Х.Хэйстердің жұмыстарында айқын көріне бастады. Ғылыми әдебиеттерге «Гетерозис» термині 1914 жылдан бастап енген. Гетерозистің себептері мен генетикалық негіздерін түсіндіру үшін бірнеше пікірлер айтылды да, онда негізінен өзара әсер етуші түрлерінің қайсысына және қандай жағадайларға басты көңіл бөлінетіні айқындалады. Гетерозисті баяндауға бірнеше болжамдар айтылды. Айқас тозаңданатын ағзалардың популяцияларында гендердің зиянды рецессивті аллельдері аутбридинг нәттижесінде доминантты аллельдерімен қалқаланады, әрі сақталады. Еріксіз инбридинг нәтижесінде айқаспалы ұрықтанатын ағазалар популяциясының генофондысына кіретін зиянды рецессивті гендер гомозиготалы түрде ауысады, феноиптік көрініс береді және инбридті азғындауды туғызады. Ұрапқ сайын көп қайтара еріксіз ингбридингті іске асырғанда жаңа зиянды мутацияларды барлығы гомозиготалы күйде ауысады да, соның нәтижесінде толық гомозиготалылық басталғанда барлығы зиянды гендер көрініс беріп, инбредті минимум пайда болады. Джонс ұсынған доминаттық болжамды (1917, 1918, 1921 жылдар). Ол Ғ1 бірінші жылғы буданды қолайлы доминантты гендердің жиналуынан, ал олардың Ғ2 – де немесе кейінгі ұрпақтарда өнімділіктің кемуі рецессивті аллельдің гомозиготтық жағдайда ауысуынан деп гетерозисті түсіндірді.

1. Медведев Н.Н. Практические генетика. М, Наука,1966
2. Мұхамбетжанов К.Қ., Далабаев Б.А., Өтешова Г.А. Генетикадан практикалық сабақтар. Алматы. Ғылым 2004
3. Мұхамбетжанов К.Қ.Генетика. Алматы 2005ж.

Пән: Биология
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 14 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:
Кіріспе

Негізгі бөлім

1. Гетерозистік селекциясы және құбылысы

2. Инбридинг.

3. Гетерозис және инбридингті өсімдіктер селекциясында пайдалану жолдары.

Қорытынды

Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе

Қарапайым селекция ең алғаш адамдар егіншілікпен айналыса бастап пайда
бола бастады. Ол кезде өте қарапайым түрде будандастыру процесстері
жүргізілді. Бірақ селекцияның нақ шырқау кезеңі жүзеге асырылмады.

Халықтық селекция жануарлар мен өсімдіктердің тұқымдарын жақсартумен
қатар қолдан сұрыптау әдістері бірте-бірте дамыды.Бұл кезеңде ауа-райының
жақсы жағдайына, бейімделген қолдан сұрыпталған жасанды түрлер ене бастады.
Халықтық селекция селекцияның алтын кезеңі болып табылады.

Өндірістік селекция 18-19ғ басында үлкен қарқынмен дамып, селекциялық
кәсіпорындар құрыла бастады. Мұнда өсімдіктерде дән байлау кезінде жыныс
және жыныстық процесстері анықтала бастады. Қолдан ұрықтандыру және
жартылай будандастыру процесстерін зерттеу селекциялық тәжірибе үшін
маңызды кезең болды.

Ғылыми селекция бұл 19-20ғ қарқынды дами бастаған кезең болып табылады.
Мұнда селекцияға ғалымдар үлкен үлес қоса бастады. Ғалымдардың теориялық
ілімдері тәжірибе жүзінде асқан кезең қалыптасты. Ғылыми селекцияның ең
алғашқы іргетасын Ч.Дарвин Органикалық дүниенің эволюциясы ілімін ұсынды.
Вавилов селекцияға үлкен үлес қоса бастады. Ол өзінің еңбегінде өсімдіктер
мен жануарларды қалыптастыруға адамның араласуы болып табылады деп
көрсетті. Ол жеміс жидектерді зерттеу арқылы өсімдіктердің көптеген
түрлерін шығарды. 20 ғ басында селекция пән ретінде қалыптасты. Селекциялық
тәжірибе мекемелері құрылып, жоғары дәрежеге жете бастыды.

1.Гетерозистік селекциясы және құбылысы.

Гетерозис – күрделі генетикалық құбылыс, бірінші жылы ұрпақтардың
тіршілік ету қабілеттілігін, дамуының күштілігін, өнімділігінің көптілігін
білдіретін құбылыс. Ол будандардың түрлері мен пайда болуы тегіне (линия
аралық, сорт аралық, жекеленген) байланысты түрлі екпінділігінен
айқындалады. Гетерозистің жоғары түрде көрінуі F1 – байқалып, кейіннен
төмендейді. И.Кельрейтердің будандық күштер туралы алғашқы мәліметтері,
содан кейін Ч.Дарвиннің гетерозистің себептерін түчсіндіру туралы
талпыныстары осы құбылыстың ғылыми зерттеулеріне жол ашты.

Гетерозис – белгілі бір белгілері мен қасиеттерінің көрініс дәрежесі
бойынша будандардың бірінші ұрпағының ата – ана формасының әрқайсысынан
ерекше басым болуы. Гетерозис түр аралық будандастыруда бір түрдің әр алуан
гетерогенді популяцияларын будандастырғанда байқалады. Жүгеріде түрлі таза
немесе инцухт – линияларды будандастырғанда гетерозис құбылысы күшті
көрініс береді. Бұл кезде будандарыдың өнімділігі кейде (ең тәуір) ата –
ана формасымен салыстырғанда 20-50 % - ға артады. Әсіресе, Г.Шелл, Е.Иста,
Х.Хэйстердің жұмыстарында айқын көріне бастады. Ғылыми әдебиеттерге
Гетерозис термині 1914 жылдан бастап енген. Гетерозистің себептері мен
генетикалық негіздерін түсіндіру үшін бірнеше пікірлер айтылды да, онда
негізінен өзара әсер етуші түрлерінің қайсысына және қандай жағадайларға
басты көңіл бөлінетіні айқындалады. Гетерозисті баяндауға бірнеше болжамдар
айтылды. Айқас тозаңданатын ағзалардың популяцияларында гендердің зиянды
рецессивті аллельдері аутбридинг нәттижесінде доминантты аллельдерімен
қалқаланады, әрі сақталады. Еріксіз инбридинг нәтижесінде айқаспалы
ұрықтанатын ағазалар популяциясының генофондысына кіретін зиянды рецессивті
гендер гомозиготалы түрде ауысады, феноиптік көрініс береді және инбридті
азғындауды туғызады. Ұрапқ сайын көп қайтара еріксіз ингбридингті іске
асырғанда жаңа зиянды мутацияларды барлығы гомозиготалы күйде ауысады да,
соның нәтижесінде толық гомозиготалылық басталғанда барлығы зиянды гендер
көрініс беріп, инбредті минимум пайда болады. Джонс ұсынған доминаттық
болжамды (1917, 1918, 1921 жылдар). Ол Ғ1 бірінші жылғы буданды қолайлы
доминантты гендердің жиналуынан, ал олардың Ғ2 – де немесе кейінгі
ұрпақтарда өнімділіктің кемуі рецессивті аллельдің гомозиготтық жағдайда
ауысуынан деп гетерозисті түсіндірді. Келешекте гетерозистің бекуі
мүмкіншілігінің жоқтығын түсіндіру үшін осы гипотеза гендердің тіркесін
тұқым қуалаумен толықтырған болатын. Осы болжамның қазіргі кездегі қалпы
бойынша доминанттық гендер рецессивті гендерді басумен қатар гетерозисті
аддитивтік және эпистаздық әсерлері арқылы дамытады. Шелл мен Ист (1910,
1911жылдар) гетерозиготтық болжамды ұсынды. Онда ол гетерозисті ата –
аналардың тұқым қуалаушылық айырмашылықтарының дәрежелері мен будандардағы
гететозистік екпінділіктің арасындағы тәуелділіктің болуынның нәтижесі деп
түсіндіреді.

Исттінің айтуы бойынша, гетерозис – рецессивтілікке байланыссыз тұқым
қуалаушылықтың сандық әрекеті. Әрбір локус бойынша физиологиялық айырықша
ерекшеліктері бар көптеген аллельдер пайда болуы мүмкін. Бұл айырмашылықтар
қалыпты аллельдермен салыстырғанда неғұрлым көп болса, онда гетерозиготты
ағзаларда гетерозистің дәрежесі жоғары болады дейді.

Халл (1945 ж.) аса доминанттылқ болжамын ұсынды. Бұл болжамның жоғарыда
айтылған болжамдар мен көп жағдайлары ортақ және бір локустағы аллельдердің
функционалдық айырмашылығына негізделеді. Осы нәтижесінде (аа)
гетерозиготты аллельдер гомзиготтық (аа, аа) аллельдерден артық болып
шығады. Ол әсіресе жүгерінің будан аралық будандарында кездеседі.
Гетерозистің физиологиялық (генетикалық тепе -теңдік) болжамы кең қолданыс
тапты. Оның бастамасы буданда меристемалық белсенділікті қалыпьастыру деп
есептеуге болады. Содан кейін көптеген зерттеулердің нәтижесінде ферменттік
белсенділіктің, гендердегі комплементарлық әсерлердің айырмашылықтары
көрсетілді, ең соңында будандық энзимдер деген идеялар жаңа зерттеуде нақты
нәтижелерге ие болды. Осы бағыттағы зерттеулер көп жағдайларда
комбинациялық қабілеттілік пен гетерозисті алдын ала болжаудың негізін
құрады. Биохимия мен млекулалық генетиканың зерттеулері гетерозистік жалпы
тұжырымдамасының өзгеруіне әкеліп соқтырады. Болашақта гетерозисті
генетикалық негізделген әр түрлі механизмдері бар таза физиологиялық
құбылыс ретінде айтуға болады. Бұдан басқа да аз таралған болжамдар бар,
мысалы: эмбриональды, қатерлі, хромосомдағы кемшілік, плазмалық өзгерістер
сияқты болжамдар. Гетерозисті түсіндіретін негізгі болжамдардан қысқаша
шолуларынан осы құбылыстың күрделілігін байқауға болады. Бұл болжамдар
(гипотезалар) бір – біріне қарама – қарсылық тудырмайды, керсінше
гетерозисті әр түрлі тұрғыдан түсіндіреді. Табиғатта гетерозистің көптеген
түрлері кездеседі, олардың әрқайсысы тұқым қуалаушылықтың бір түрімен және
өзара олардың әрекеттері мен байланысты болады. Н.В.Турбин түрлі
болжамдарды тұйықтауға тырысып, гетерозистің генетикалық тепе – теңдік
теориясын ұсынды. Н.В.Турбин осындай тұжырымдарға сүйене отырп, ағзалардың
дұрыс фенотипі өнімнің үйлесіиді және теңестірілген биохимиялық
екпінділігінің нәтижесінде іске асады дейді. Олар ядролық және плазмалық
тұқым қуалаушылық арқылы дамиды. Кез келген дұрыс белгі, кейбір генетикалық
тепе – теңдіктің ағзадағы тұқым қуалаушылық тұжырымдамасы мен сұрыптау
тиімділігінің нәтижесі деп тұжырымдалады. Бұл тұжырымдама селекцияда
тәжірибе түрінде анеоплоидия мен полиплоидия құбылыстарында дәлелденді.

Генетикалық баланстың 2 түрі бар: ішкі, ол – автогамды түрге ұқсас және
айқас тозаңданатын салыстырмалы өздігінен тозаңданушы дақылдарға іріктеу.
Бұл гомозиготты ағзаларға әсер етеді, содан кейін әрбір геномның ішінде
және хромосомдардың гаплоидтық жиынтығында іске асады. Айқас тозаңданатын
дақылдарға іріктеу гетерозиготтық жекелер іріктеуге жатады, ал оларда
диплоидтық ағзалардың тиісті популяциясында ғана балансқа жетеді. Гетерозис
туралы болжамдардың көпшілігі айқас тозаңданатын дақылдарға тексерілген.
Бірақ сонымен қатар гетерозис құбылысы өздігінен тозаңданатын дақылдарға да
тән. Аллельдер будандасу кезінде үйлесетін генетикалық баланстан неғұрлым
жоғары болса, олар бірін – бірі гетерозиготты жағдайда толықтырып отырады.
Егер Ғ1 – де гетерозиготтық тиімділік толығырақ жүзеге асырылса, одан
кейінгі генерацияларда сақталады. Бастапқы материалдық гомозиготтың
нәтижесі қандай болсада, тозаңданатын линиялардың арасында азғантай
айырмашылықтың өзі жеткілікті болады. Ғылым көрсеткендей өздігінен
тозаңданатындарда гетерозистің көруінінің екі басты себебі бар:

1) қолайлы аллельдері немесе ата – аналардың қолайлы генетикалық факторлары
бар будандардың комбинациялануы;

2) аз доминанттық аллельдердің әсері. Осымен кей жағдайда аралық тұқым
қуалаушылық пен автогамдық (өздігінен тозаңданатын) өсімдіктердің тобындағы
жағдайлар түсіндіріледі. Болашақ будандарда аналық формаларды жаппай
ұрықсыздандыру үшін гаметоиттердің дамуын тежейтін хиимиялық қосылыстардың
қатарлары – гиббереллиндер, этрел, т.б. басқа ұсынылды.

2. Инбридинг

Генетиктер жыныстық жолмен көбеюдің екі тәсілін ажыратады:аутбридинг және
инбридинг. Аутбридинг (туыстық емес көбею)жақын туыс емес, туыстық тегі жоқ
ағзаларды будандастыру арқылы іске асырылады.Инбридинг (инцухт, жақын
туысты көбейту) жақын текті ағзаларды будандастыру арқылы іске
асырылады.Инбридингтің генетикалық нәтижесі гетерозиготаның азаюы болып
табылады, аутбридинг оны көбейтеді. Өсімдік түрлерінің көбісі-айқас
тозаңданатындар, яғни табиғи жағдайда аутбридинг тәсілімен көбейтеді. Айқас
тозаңданатын өсімдіктердің табиғи ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.