Қабылданған шешімдерді жүзеге асыруды ұйымдастыру

Басқарудағы «ұйымдастыру» түсінігі келесідей бірнеше мағына береді: кәсіпорын (ұйым); оның құралымдары; жалпы қамтитын функциялары; еңбек қызметінің түрі. Ұйымның осы контекстісінде қолданылатын басқарушылық шешімдер, оны эффективті енгізудің кешенді жұмысы ретінде қарастырылады.
Теория мен практикада шешім қабылдауды ұйымдастырудың міндетті түрде орындалуы қажетті қағидалары қалыптасқан. Ең алдымен басшы жалпы қызмет бағдарламасын нақты орындаушылар бойынша жеке бөлімшелерге (топтық ғимараттар) бөліп қарастырады. Содан кейін шешімдерді жүзеге асыруды ұйымдастыру үрдісі келесідей өзара байланысқан үш кезең бойынша жүреді: орындаушының санасына міндеттерді жеткізу; орындаушыны тапсырманы орындауға дайындау; орындаушыны оның өз еркінмен жұмысқа берілгендігін ояту.
Міндеттерді құрастыру барысында келесілерді орындаушылардың нақты жүзеге асыруын: 1) не, 2) қашан, 3) қалайша, 4) қандай жағдайда, 5) қандай құралдар мен күштер арқылы, 6) қандай мерзімде, 7) қандай сандық және сапалық көрсеткіштермен жасау керек деген мәселелерді қадағалау қажет.
Тапсырманы анық түсіну үшін, алдымен коллектив алдында тұрған шешілуі қажет мәселенің мағынасы ашылады. Оның терең, әрі бірқалыпты түсінігі – жеке міндеттерді меңгерудің негізгі жолы болып табылады. Содан кейін, жалпы жұмыстағы әрбір міндеттің орны көрсетіледі және басқа тапсырмалармен байланысы талданады. Соңында, мақсаты анықталады, еңбектің күтілетін нәтижесі, орындалу мерзімі көрсетіледі және нәтижелерді бағалау критерилері анықталады. Ерекше мән мүмкін болатын қиындықтарға, олардан шығу жолдарына және еңбектің қауіпсіздігі ережесіне беріледі.
Орындаушыға міндетті жеткізудің түрлі формалары мен әдістері бар: жиналыстар мен отырыстар, әңгімелер, нұсқаулықтар, орындаушы үлгісін көрсету, құжаттарды талдау және т.б.
Жиналыстар мен отырыстарда шешім қабылдаған басша өзінің баяндамасын талқылайды, бірақ бұл көп жағдайда нақты мақсатты көздемейді. Шешім қабылдауған басшаның беделі – шешімге қатысты пікірді жеткізуге психологиялық әсер етеді. Ең дұрысы баяндаманы қызметкерлер силайтын, әрі жақсы түсінетін басқа бір тұлғаның жеткізгені жөн. Шешімнің авторына қандай формада болса дискуссияның талқылауына араласпаған жөн. Дикуссия еркін, әрі жанды өткен сайын басшы өзіне қажетті ұсыныстарды естуге зор мүмкіндік алады, әдетте мұндай жағдайлар «су асты тастарының» сырын ақпару іспеттес болады. Талқылаудығ материалдары терең зерттелінеді, ал кейде қарсы оппоненттермен әғгіме жүргізіледі.
Барлық пікірлерді қарастырып болғаннан соң, талқылаудың барысындағы ойларға байланысты қызмет етудің жоспарымен басшылықтың қорытынды шығарғаны жөн. Бұнда аталып өткен кемшіліктерге аса үлкен мән беру қажет.
Әңгіменің мақсаты – аталмыш мәселеге байланысты