Жылжымалы радиобайланыс жүйелері

Пән: Сертификаттау, стандарттау
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 16 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе

: 1

Кіріспе: Жылжымалы радиобайланыс жүйелері

3: 4

: 1. 1

Кіріспе: Жеке радиошақыру жүйелері

3: 4

: 1. 2

Кіріспе: Транкингті жүйелер

3: 5

: 1. 3

Кіріспе: Ұялы телефония

3: 6

: 2

Кіріспе: Абоненттерді жалпы қолданыс аясына қосу

3: 9

: 2. 1

Кіріспе: Құпиялылық және қолданушы аутентификациясы

3: 9

: 3

Кіріспе: Сымсыз байланыстың жүйелері

3: 12

: 3. 1

Кіріспе: Оптикалық сымсыз байланыс негіздері

3: 12

: 3. 2

Кіріспе: Локалды сымсыз байланыс желілері

3: 12

: 3. 3

Кіріспе: Ұялы желілер

3: 14

: 3. 4

Кіріспе: Коммутациялау орталықтары

3: 14

: 3. 5

Кіріспе: Репитерлер

3: 16

Кіріспе: Қорытынды

3: 17

Кіріспе: Қолданылған әдебиеттер тізімі

3: 18

Кіріспе

Жылжымалы байланыс жүйесі - телекоммуникацияның қарқынды дамып келе жатқан салаларының бірі. Келесі онжылдықтың ішінде барлық байланыстың жартысынан көбі толығымен сымсыз болады деп күтілуде. Қазіргі кезде жылжымалы байланыс жүйесі бай қолданушыларға арналған қымбат құрылғы разрядынан нарықтың басым бөліктерінің біріне айналды. Интернет және оның құрылымдық бөліктерінің жылдам дамуы мобильді жүйелердің болашағы үшін қолайлы жағдай жасады. Бұл жүйелердің теориясы мен практикасы академиялық мекемелердегі дәрістік курстардың тақырыбына айналып, күннен күнге телекоммуникация саласында жұмыс істейтін мамандардын қызығушылығын тудыруда.

1 Жылжымалы радиобайланыс жүйелері

Жылжымалы радиобайланыс жүйелері (ЖРЖ) мүмкіндіктерінің әр түрлілігімен сипатталады. Олар бір-бірінен күрделілік деңгейіне, қызмет көрсету көлеміне және пайдалану шығынына байланысты ажыратылады. Мұндай жүйелердің негізгі қасиеттері болып кем дегенде қолданушылардың біреуінің болсын қозғалмалылығы және оның терминалы мен байланыс құрылғысы арасындағы сымсыз байланыстың болуы саналады.

ЖРЖ классификасының критерийлерінің бірі - қызмет көрсету көлемінің жиынтығымен қоса олардың күрделілік денгейі. Бұл көзқарас бойынша олар келесі категорияларға жіктеледі:

жеке радиошақыру жүйелері; сымсыз телефония жүйелері; транкингті жүйелер; ұялы жылжымалы байланыс жүйелері; дербес спутниктік байланыс; локалды есептеуіш желілеріне сымсыз қосылу жүйелері.

Енді айтып кеткен категориялардың кейбіріне тоқталып, олардың сипаттамалық ерекшеліктерін келтіріп, арасындағы айырмашылықтарды көрсетейік.

Жеке радиошақыру жүйелері

Жеке радиошақыру жүйелері (пейджингті ағылшынша paging - шақыру), алғашында, хабарлық жүйелер негізінде құрылды. Классикалық пейджингті жүйеде байланыс - бір бағытты, демек, байланыс шақыруды өңдеу орталығымен қосылған базалық станциядан таңдалған жылжымалы станцияға қарай жүзеге асады. Жылжымалы станция жүйенің радиотаратушы дабылдарының арасынан тек өзіне бағытталған дабылды қабылдай алады. Классикалық жүйеде пейджер тек қабылдағыш құрылғы ғана. Пейджингі жүйе дамуының алғашқы кезеңдерінде қабылданған дабылдың қызметі қарапайым болды - «қоңырауды» - дыбыстық дабылдар генераторын іске қосу болды. Содан кейінгі кезеңдерде пейджингті жүйелерде қабылданған хабарламалардың құрамы әріптік-сандық символдар тізбегі түріне ие болды. Ережеге сай, мұндай хабарламаларды тарату үшін жиіліктік модуляция қолданылады.

Пейджер дабыл таратуға арналмаған қарапайым құрылғы болғандықтан, аз ғана энергияны керек етеді және көлемі жағынан да шағын болып келеді. Мекемелер мен құрылыс объектілерінің қалың іргелерінен өте алатын қуатты дабыл базалық станциядан таралады. Базалық станциядан пейджерге бағытталатын бір бағытты байланыс қосылудың ассиметриялылығын ескере отырып ықшамдандырылады.

Стандартты пейджингі жүйе келесі компоненттерден тұрады:

берілген қолданушыға дыбыстық немесе әрптік-сандық хабарламаны жіберуге болатын шақыруды өңдеу орталығынан; жүздеген мегагерц жиілікте жұмыс істейтін базалық таратушыдан; бірнеше қабылдағыштар (пейджерлер) қатарынан.

Пейджингті жүйелердің қызмет көрсету аумағына байланысты бір ғана антеннадан тұратын кішкене көлемді (локалды) және белгілі тәртіппен орналасқан көптеген антенналары бар кең ауқымды болып бөлінеді. Соңғысының қызмет көрсету аумағы тұтас мемлекеттің ауданына дейін жетеді. Сонымен қатар, ERMES деп аталатын ортақ еуропалық жүйе де бар.

Пейджингті жүйелердің әрі қарай дамуы хабарлама қабылдауды құптауға арналған кері байланыс каналын еңгізумен сипатталады.

Қазіргі кезде пейджингі жүйелердің даму қарқыны бәсеңдеп кетті. Оның басты себебі - ұялы телефондардың кең қолданысқа енуі. Пейджингті жүйелер өзінің әрі қарай дамуына, дәлірек айтсақ, жойылып кетпеу мүмкіндігіне нарықтың тек арнайы сегментінде ғана ие бола алады.

Транкингті жүйелер

Транкингті жүйелер - кеңістікте шашыраңқы орналасқан ресурстарды басқару қажеттігі туындайтын ірі кәсіпорындарда коммуникационды желі орнатуға арналған жылжымалы байланыс жүйесі. Мысалы, мұндай кәсіпорындардың бірі - жүк көтеруші немесе қызмет көрсетуші (такси) автомобильдер паркі. Транкингті жүйелер, әсіресе, транспорттық компаниялар мен арнайы қызмет орындары үшін қолайлы; мысалы: полиция, апаттық қызмет көрсету органдары, газ және энергия тасымалдаушы компаниялар және т. б. Мұндай жүйелердің өзіндік ерекшелігі - шақыруды үлестіретін диспетчерлік және басқарушы орталықтардың болуы. Бұл жүйеде басқа телефон желілерде тек арнайы қызмет түрінде берілетін байланыс түрлерін орнатуға болады; мысалы: диспетчерлік орталықтан бір мезетте барлық жылжымалы станциялармен немесе олардың арнайы бір тобымен байланыс орнату немесе бірнеше жылжымалы станциялар арасындағы өзара байланыстың орнатылу мүмкіндігі.

Транкингті жүйелердің эволюциясына келіп тоқталсақ:

бір радиостанция және ортақ радиоканалы бар жүйе. Әрбір қозғалмалы станция кез келген станцияға жіберілетін барлық дабылды тыңдай алды; британдық МРТ 1327 стандартымен сәйкестендірілген аналогтық жүйелер; TETRA деген атпен белгілі және Еуропалық телекоммуникациялық стандарттар институтымен (ағылшыншаEuropean Telecommunications Standards Institute, ETSI) бекітілген сандық жүйелер. Сөздік дабылмен қатар ақпараттық дабылды таратуға мүмкінді береді.

Негізгі ойы және транкингті жүйе атауы бұл жүйелердегі каналдардың үлестіру ережелерін көрсетеді. Ортақ болып табылатын жүйелік ресурстар белгілі бір каналдар санынан («байланыс діңгегінен», ағылшынша Trunk ) тұрады. Кез келген бос канал жаңа байланыс орнату үшін қолданыла алады және байланыс аяқталғаннан кейін ортақ квотаға қайта қосылады. Транкингті жүйелер мен классикалық диспетчерлік жүйелер арасындағы негізгі айырмашылқ осы болып табылады. Мысалы, егер диспетчерлік жүйеде топтағы барлық каналдар бос болмаса, сол топтағы қолданушы басқа топтағы бос каналдарды қолдана алмайды.

Ұялы телефония

Ұялы телефония - бұл келесі және мүмкін, жылжымалы байланыс жүйелерінің ішіндегі жетістікке ие болатын ең бір перспективалы бағыты. Ұялы телефония жүйесі қос бағытты базалық станциялар желісі орнатылған кең территория бойынша жоғары жылдамдықпен қозғала алатын қозғалмалы станциялы сымсыз байланыс жүйесін құруға мүмкіндік береді. Бір ғана ұялы телефония жүйесі көптеген мемлекет аумағын қамти алады (егер жүйе түрі мен стандарттары сйкес келсе) . Мысалы, барлық Еуропаға ортақ GSM стандарты осындай жүйелердің қатарына жатады.

Ұялы жылжымалы байланыс (ҰЖБ) дабылдарының қуаты сымсыз телефония жүйесінің дабыл қуатынан жүздеген Ваттқа артық. Мобильді қолданбалы құрылғы жағдайында шығаратын қуат шегі - құрылғынын келесі аккумулятор зарядтауына дейін жұмыс істеу ұзақтығына әсер ететін бірден бір фактор; бұл фактор құрылғының нарықтағы сәтті дамуында шешуі рольге ие болуы мүмкін. Бірақ мұндай шек мобильді құрылғының әсер ету аумағының кішірейуіне және базалардың тығыз орналасуына (сәйкесінше, базалар санының көбеюіне) әкеліп соғады.

Ақырғы екі онжылдықтың ішінде ұялы жылжымалы байланыс шапшаң дамыды. Алғашқы кездегі жүйелер аналогты болды. Сөз жиіліктік модуляция көмегімен берілді. Көпстанциялы қолданыс үшін FDMA әдісі қолданылды. Мұнда байланыс орнатуды бақылау, жылжымалы станцияның қозғалысы кезіндегі үздіксіз байланыс орнату ( Handover - хэндовер), сонымен қатар, жылжымалы станция қуатын басқару сияқты көптеген процедураларды сандық дабылдарды қолдану арқылы жүзеге асты. 80-жылдарда бір-бірімен үйлеспейтін көптеген ұялы жылжымалы байланыстың аналогты жүйелері құрылды - американдық AMPS ( Advanced Mobile Phone System ) жүйесі, ағылшындық TACS ( Total Access Cellular System ), скандинавтық NMT ( Nordie Mobile Telephone System ) және немістердің C-Netz жүйесі.

Бір жағынан сандық технологиялардың дамуы, басқа жағынан аналогтық жүйелердегі абоненттік сыйымдылықтың толып қалуынан (мысалы үлкен қалаларда) ұялы байланыс желілерінің екінші кезеңдік технологияларының дамуына әкеліп соқты. Олар сандық технологияларды қолданды; мұнда TDMA және CDMA сияқты көп станциялы қосылу әдістері қолданылдыды:

алғашында Еуропада, кейін басқа континенттердің аумағында қолданылған GSM (ағылшыншаGlobal System for Mobile Communications) ; АҚШ және тағы да бірнеше мемлекеттерде қолданылатын IS-94/136 және IS-95; тек Жапонияда жұмыс істейтін PDC (ағылшыншаPersonal Digital Cellular) жүйелері.

GSM және IS-95 жүйелері - TDMA және CDMA байланыс каналына көпстанциялы қосылу әдісін қолданатын бірден бір жүйе.

Екінші кезеңдік жүйелерді қолданудағы негізгі алға қойған мақсат - жүйе сыйымдылығын (спектр бірлігіне немесе қызмет ету ауданының бірлігіне келетін қолданушылар санын) арттыру. Басқа жағынан алып қарасақ, транспорттық құрылғыларда қозғалып келе жатқан немесе халқы аз қоныстанған аумақтар қолданушыларының арасындағы байланыс қашықтықтан жұмыс істейті қуатты базалық станцияларды керек етеді. Жүйелерді құрастырғанда осы екі көрсеткіштің бір біріне кері әсер етуіне байланысты жүйенің соңғы нұсқасы келесі қасиеттерге ие болды:

таратушының салыстырмалы үлкен қуаты; мобильді телефонның күрделі құрылымы, әсіресе оның сандық дабылдарды өңдейтін жүйе тармақтары; стационарлық телефондармен салыстырғандағы байланыстың салыстырмалы төмен сапасы; базалық станцияны алмастыру және мобильді басқарумен сипатталатын желінің күрделі құрылымы.

Екінші кезеңдік ұялы телефония жүйелерінің арасындағы өзара айырмашылықтарына қарамастан, олар келесі ортақ белгілерге ие:

қолданушының сөздік дабылын білдіретін сандық деректер ағынының төменгі жылдамдығы (себебі, сөзді кодтау алгоритмінің күрделілігі) ; деректері тарату жылдамдығы 13 кбит/с -тан аспайды. Бұл сөздік дабыл сапасын төмендету арқылы жүйе сыйымдылығын арттыруға мүмкіндік береді; сандық дабылды декодтаудың күрделі жүйесіне байланысты туындайтын қос бағытта деректер тасымалдануының тоқтап қалу уақытының салыстырмалы аздығы (шамамен 200 мс) ; жиіліктік бөлінетін дуплексті деректерді тасымалдау (FDD) ; базалық және жылжымалы станциялардың бір-бірінен қашық орналасқандығын елемейтін байланыс сапалылығының өзгеріссіздігіне жауапты жылжымалы станцияның қуатын қадағалау.

Екінші кезеңдік ұялы жүйелердің әрі қарай дамуы әр түрлі жаңалықтардың тууына әкелді. Әсіресе, деректерді таратуға байланысты қызмет ету спектрі кеңейді. Алғашында екінші кезеңдік ұялы жүйелер сөздік дабылдарды таратуға пайдаланылды. Internet желісінің кең етек жаюы, компьютерлік желілердің жалпы дамуы және тасымалдаушы компьютерлердің ( laptop, palmtop және т. б. ) көп таралуы Internet желісіне жылжымалы станциялар арқылы қосылу мүмкіншілігіне сұраныс жасады. Бұл сұраныс қолданыстағы жүйелердегі деректерді тасымалдау жылдамдығын арттыруды керек етті.

Өткен онжылдықта үшінші кезеңдік ұялы желілер пайда бола бастады. Уақыт өте келе мультимедиялық ақпарат пен деректер таралатын дабылдардың үлкен бөлігін құрайтыны белгілі болды. Сондықтан, жаңа жүйелер үшін үлкен сыйымдылық пен әр түрлі трафиктер ұсынылды. Деректерді тасымалдау жылдамдығы 384 кбит/с -тан кем емес және қажет болса 2 Мбит/с -ты құрады. Бұл жылдамдықта видеодеректер тасымалдау мүмкіншілігі туындады. Әрбір қолданушы өзінің ұялы телефонымен барлық әлеммен жылжымалы байланыс орната алатын біріңғай ортақ стандарт қажет болды. Бірақ, бұл мәселе әлі күнге шейін өзінің шешімін табар емес (Европада, Америкада және кейбір Азия елдерінде әр түрлі стандарттар бар) .

2 Абоненттерді жалпы қолданыс аясына қосу

2. 1 Құпиялылық және қолданушы аутентификациясы

Бірінші кезеңдік ұялы байланыс жүйесінде құпиялылықты сақтау күрделі мәселе болды. Бұл кемшілік таралатын сөздік дабылдың аналогты болуымен сипатталды. Кодтау арқылы сақтандырылмаған желі арқылы сөйлесуді қарапайым қабылдағыш құрылғымен тыңдауға болды. Ал сандық байланыс жүйелерінде байланыс құпиялылығын қамтамасыз ету сандық кодтауды және шифрлеуді қолдануға байланысты оңайға соқты. Желі арқыл сөйлесуді басқа біреудің тыңдауынан және ұялы телефония желісіне рұқсатсыз қосылудан қорғау желінің құрылыс принциптерінен туындайды. Ортақ қолданыстағы ұялы байланыс желісінде белгілі бір абонентпен қосылудың байланыс маршруты белгісіз болады. Бұл радиоинтерфейстің ерекшелігімен қоса абоненттің мобильділігімен сипатталады. Керекті абоненттер арасындағы сақтандырылған байланыс орнату үшін желідегі терминалды және қолданушыны идентификациялау керек.

GSM жүйесіндегі деректер берілуін сақтандыру үшін келесі шаралар қолданылады:

желіге қосылуды қолданушы аутентификациясы арқылы жүзеге асыру; шифрлеу арқылы таралатын ақпаратты (сөздік дабыл, деректер, факс және басқару дабылдары) құпияландыру; желі ішінде мобильді абонент үшін уақытша номер идентификациясын қолдану арқылы абоненттердің анонимділігін сақтау.

GSM жүйесіндегі құпиялылықты сақтаудың маңызды элементі болып абонент идентификациясының модулі (ағылшынша Subscriber Identity Mobule ) саналады, яғни SIM-карта . Бұл жылжымалы станцияның сәйкес ұяшығына орнатылатын микроконтроллері бар пластикалық смарт-карта. Абонент ұялы байланыс операторынан өзіндік SIM-картаны алады. Карта қолданушыға қатысты жеке дара ақпаратты, шифрлеу бағдарламаларын және кілттерді сақтайды. Телефоннан SIM-картаны бөліп алу мүмкіншілігі тағы бір сақтандыру ретінде қызымет атқарады. Ескеретін жайт, жылжымалы ұялы байланыс станциясы екі компоненттен тұрады - мобильді телефон және SIM-карта.

SIM-карта жадысы бірнеше бөліктерден тұрады - ROM, RAM және NVM (ағылшынша Non-Volatile Memory - энергиядан тәуелсіз жады ) . ROM-жадыда А3 және А8 шифрлеу алгоритмін жүзеге асыратын бағдарламалар қолданылады. Бірінші алгоритм қолданушы аутентификациясы процессі кезінде қолданылса, екіншісі тарлатын деректердің шифрлеу кілтін анықтау үшін қолданылады. ROM-жады көлемі 4-6 кбит болады және ондағы ақпаратың көшірмесін жасауға болады. RAM-жады көлемі салыстырмалы аз - 256 байттан аспайды. NVM-жады 2-3 кбайт көлемге ие және келесідегідей жеке дара параметрлер мен қолданушы туралы деректерге ие:

Ki- қолданушы идентификациясының кілті; IMSI (мобильді абоненттің халықаралық идентификациялық номері), яғни, мемлекет кодынан, желі кодынан және абонент номерінен тұратын 15 биттік абоненттің индивидуалды идентификациялық номері; TMSI (мобильді абоненттің уақытша идентификациялық номері) - жылжымалы станцияның жаңа VLR-дағы әрбір тіркелуінен кейін берілетін уақытша идентификациялық номер; LAI (орналасқан аумақ идентификаторы) ; PIN (ағылшыншаPersonal Identification Number - дара идентификациялық номер) - SIM-картаға қолданушыны тіркеу үшін қолданылатын төрт және сегіз таңбалы номер; дербес телефон кітапшасы - қолданушымен енгізілген телефондар тізімі; роуминг рұқсат етілген шетелдік ұялы байланыс желілерінің тізімі; қабылданған қысқаша хабарламалар.

Желі тіркелу үрдісін жүргізгеннен кейін абонентті аутентификациялайды. Жылжымалы станцияға 128 биттік кездейсоқ RAND саны жіберіледі. А3 шифрлеу алгоритмі және қолданушының өзіндік К _і кілтінің көмегімен желі және SIM-карта 32 биттік электронды SRES (ағылшынша singnet response ) кодын есептейді.

Сурет 1 - Қолданушының аутентификациясын тексеру

Жылжымалы станциямен табылған SRES коды желінің фиксирленген бөлігіне беріліп, кодтар салыстырылады. Егер екі код бір-біріне сәйкес келсе, аутентификация үрдісі сәтті аяқталғанды білдіреді. Келесі этапта VLR қолданушыға TMSI және LAI бөледі. Екі сан да жылжымалы станцияға шифрленген күйінде беріліп, SIM-картада сақталады. Абоненттік өзіндік IMSI номері қолданушыға бір-ақ рет беріледі. Бұл құбылыс жылжымалы станция желіде алғаш рет тіркелгенде және VLR регистірінде ол туралы деректер болмаса жүзеге асады.

Айтылып кеткендей, байланыс орнатудың белгілі бір этапынан бастап қолданушы туралы деректер және басқарушы дабылдар шифрленген түрде беріледі. Шифрлеу үрдісінде Еуропада стандартталған А5 ашық кілтпен шифрлеу алгоритмі қолданылады. Бұл алгоритмді тек ұялы телефон шығарушы ғана қолдана алады. Берілетін ақпараттың құпиялылығы тек шифрлеу алгоитміне деген шектеулі қолданыстың болуымен ғана емес, ең алдымен, радиоканал бойынша берілмейтін шифрлеу кілтімен сипатталады.

А5 шифрлеу алгоритмі мобильді телефонда қолданылады. Бұл алгоритмді желі іске қосады. Идентификация нәтижесінде SIM-карта деректерді шифрлеу алгоритмі үшін жеке К _і және RAND саны негізіндегі кілт алады. Бұл кілт SIM-картада сақталатын А8 алгоритмі бойынша анықталады.

Сурет 2 - Деректерді шифрлеу үрдісі

3 Сымсыз байланыстың жүйелері

3. 1 Оптикалық сымсыз байланыс негіздері

Оптикалық сымсыз байланыстың (Free Space Optics - FSO) принциптері ондаған жылдардан бері белгілі болса да, лазерлерді қолдану арқылы оптикалық дабылдардың сымсыз таралуын қамтамасыз ететін технологиясы мен аппаратурасы тек бертін келе ғана құрылымдық кабельдік жүйелер саласындағы ғалымдардың қызығушылығына ие болып отыр. Қазіргі кезде FSO-ның технологиялық артықшылықтары, қолданыстағы қарапайымдылығы және қаржылық пайымдауларына байланысты бұл жүйелер белсенді қарқынмен дамып келеді.

FSO жүйесі қолданыста өте қарапайым: сыртқы видеобақылау камераларына өте ұқсас екі лазерлік қабылдау-тарату құрылғылары бір-біріне қаратылып белгілі бір жерде орнатылады. Әрбір қабылдау-тарату құрылғысы талшықты-оптикалық желіге қосылады. Екі құрылғы арасындағы толық көрініске ешбір кедергі келтіретін заттардың орналасуы жүйе жұмысына кері әсерін тигізеді. Көптеген жобаларда кәдімгі кабельді қолдану тиімсіз немесе мүлдем мүмкін емес болған жағдайда FSO жүйелерін пайдаланады.

Әдетте, толық көріністі қамтамасыз ету үшін FSO жүйелерді үйлердің төбелерінде, биік жерлерде орналастырады. Байқағанымыздай, FSO жүйесінің мүлтіксіз жұмысы қоршаған орта жағдайына тәуелді. Солардың ішіндегі жүйенің ең қауіпті жауларының бірі - тұман. Яғни, тұман фотондардың шашырау эффектісіне әкеледі. Бұл эффект таралу қашықтығын қысқартады.

3. 2 Локалды сымсыз байланыс желілері

Кәдімгі локалды байланыс желісінде (ЛБЖ) сервер, терминал, принтер және басқа да перифериялық құрылғылар арасындағы байланыс мыс немесе талшықты-оптикалық желілер арқылы жүзеге асады. Желі стационарлы түйіндер, терминалдар және кабельдік инфрақұрылымнан тұрады. Желіні кеңейту немесе конфигурациясына өзгерту жүргізген сайын уақыттық және қаржылай шығындар тудыратын қосымша кабель тарату жұмыстарын жасауға әкеліп соғады. Мұндай жүйенің терминалдары қозғалмайтындығы анық.

Сымсыз локалды байланыс технологиясы (ағылшынша Wireless Local Area Network - WLAN ) ЛБЖ қолданушылары алдында жаңа мүмкіндіктер ашады, яғни терминалдардың мобильділігі және желі конфигурациясын өзгертудің жеңілдеуі. Жалпы алғанда WLAN келесі артықшылықтарға ие:

иілгіштік -WLAN түйіндері желінің қызмет ету аймағында бір-бірімен шектеусіз байланыса алады. Байланыс орнату үшін терминалдарға тура көріністе болу шарт емес; жобалау қарапайымдылығы -желіні жобалау радиожиіліктік құраушыларға байланысты; мұнда желіні конфигурациялау, әсіресе, «ad hoc»типті, қажет емес; желінің уақытша конфигурациясын жасау мүмкіншілігі -сымсыз байланыс аз уақытқа қажетті (мысалы, ірі көрмелерде, спорт жарыстарында және т. б. ) локалды байланыс орнатуға мүмкіндік береді; сыртқы жағдайларға тәуелсіздік -өткізгіштік байланыстардың жоқтығынан және ішкі қорек көзінен қоректенетін портативті компьютерлерге қосылған ішкі терминалдарды қолдануға байланысты WLAN желілері сыртқы жағдайлар әсерінен алшақтатылған.

Сонымен қатар, WLAN желілері біршама кемшіліктерге ие. Олардың көбі дабылдардың радиоканал бойынша таралу қасиеттеріне байланысты. Оларға келесілер жатады:

деректер берілуінің төмен сапасы, яғни, дабылдардың радиоканал бойынша таралуында қателіктердің пайда болу ықтималдығы 10-3-10-4не одан да көп санды құрайды. Жақсы сапаға ие болу үшін қателіктерді алдын-ала реттеу (FEC) немесе ARQ технологияларын қолдану керек. Салыстыру үшін: талшықты-оптикалық канал бойынша дабыл таралғандағы қателіктің пайда болу ықтималдығы 10-10аспайды. Радиоканалдар уақыт бойынша өзгеріске ұшырайды, ал жүйе қарамағында спектральді ресурстар шектеулі. Спектральді шектеулер және басқа жүйелер жағынан туындайтын бөгеттер - WLAN жүйесінің бірден-бір кемшілігі; жергілікті реттеу шектеулері -көптеген мемлекеттер жиіліктік ресурстардың бөлуіне шектеулер қояды. Ол, өз кезегінде, WLAN жүйелерінің дүниежүзілік стандарттарына әсерін тигізбей қоймайды; сымсыз байланыс аппаратураларының бағасыөткізгіштік байланыс аппаратураларының құнынан біршама қымбат; құпялылық пен қауіпсіздік деңгейінің төмендігі -радиоканал бойынша таралатын дабылды ұстап алу сымды желілерден таралатындарға қарағанда оңайырақ.

Сымсыз локалды байланыс желісі басқа желілерден бөлек құрылмайды. Көбінесе, сымсыз байланыс бойынша деректерді тасымалдау өткізгіштік желілерге қосылу үшін қолданылады.

Локалды сымсыз байланыс станциялары. Локалды сымсыз байланыс желілері бірнеше жұмыс істейтін станциялары бар бір ғана файл-серверден немесе жүздеген жұмыс станциялары бар бірнеше файл-сервер және коммуникационды серверлерден тұрады. Кейбір желілер салыстырмалы қарапайым қызымет көрсету үшін, яғни, қолданбалы бағдарламамен, не принтермен ортақ қолдану үшін жобаланады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.