Гидроизоляциялық материалдар,қасиеттері мен құрылыстағы орны

Пән: Құрылыс
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының білім және ғылым министрлігі

Шәкәрім атындағы мемлекеттік университет

СӨЖ

Тақырыбы: Гидроизоляциялық материалдар, қасиеттері мен құрылыстағы орны.

Орындаған: Жәнібеков Ғ. Ж

Тексерген: Уркинбаева Ж. И.

Семей

2015

Жоспар:

Кіріспе.
Негізгі бөлім.

Гидроизоляциялық материалдар қасиеттері.
Материалдардың құрылыстағы орны.

Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер.

Кіріспе

Гидроизоляциялық материалдар технологиясынан тәуелді шикізатты заттарды өңдеудің келесі түрлерге: тазалауға, қыздыруға, балқуға, сұйық бояуға, үлпілдеуге (асбест), жууға, араластыруға және т. с. с. ұшырайды.

Битумдар - жоғары молекулялы көмірсутегінің қоспасынан және олардың металды емес туындысынан тұратын қара немесе қара түсті курай түсіндегі органикалық заттар, яғни оттегі, азот және күкіртпен көмірсутегінің қосылыстары. Бөлмелі температурада битумдар қатты, тұтқыр және тұтқыр-сұйық болады, олар органикалық еріткіштерде (ыстық бензолда, хлороформада, күкірт көміртегінде және т. б. ) жақсы ериді, қыздыру кезінде жеңіл жылжымалы сұйықтыққа айналады, салқындату кезінде қайтадан қоюланады; олардың нақты тығыздығы ~ 1 г/см ³ . Битумдар мұнайдан алынатын (мұнай битумдар) табиғи және жасанды болуы мүмкін.

Табиғи битумдар геологиялық және климаттық факторлар әрекетіндегі мұнайдан құрылған, нәтижесінде мұнайдан жеңіл қосулар бөлшекпен буланған, полимерлеу және тотығу процестері болған. Осы битумдар жер қыртысының жоғарғы қатпарларында болады немесе беттік көл түрінде жиналады. Кен қатпарлы форма кезінде табиғи битум әктастарды, құмдақтарды, доломиттерді және басқа тау жыныстарды сініреді және онда 5 . . . 20% және көп мөлшерінде құрайды. Осы тау жыныстарды битуминозды немесе асфальтты деп атайды және онда 10% көп битум құрамы кезінде оны мақсатқа сәйкес алу. Битумды жиі суда пісіру арқылы немесе органикалық еріткіштермен экстрагировалау арқылы алады.

Битумдардың қасиеттері олардың құрамынан, құрылымынан және температурадан тәуелді. Қарама-қарсылық битумдар компоненттерінің молекулаларында электрлік қуат бөлуін сипаттайды. Ол адгезияны, когезияны, мөлшерді және ылғалдандыру жылдамдығын, битумдардың басқа физикалық сипаттамаларын, әсіресе оларды минералды материалдармен өзара әсері кезінде алдын ала анықтайды.

Органикалық байланыстырғыштардың қарама-қарсылығы туралы α=А/Вх100 еріткіш коэффициенті бойынша шартты есептейді, мұнда А - метилды спиртта битум еріткіші, %; В - бензолда битум еріткіші, %. Мұнай битумдар үшін α=5 . . . 35. Неғұрлым қарама-қарсылық жоғары болса, соғұрлым тас материалдармен байланыстырғыш ілінісі жақсырақ. Қарама-қарсылық туралы тас материалдар бетін битуммен ылғалдандыру бойынша есептеуге болады. Бірақ тас материалдарға битум жабылуы (адгезия) битум беттік созылуы және қарама-қарсылықтан ғана емес, сонымен қатар минералды материалдардың табиғатынан тәуелді. Жабысу беріктігін тас материалдардың (құм, мәрмәрдән істелген қиқымдар) қабілеттілігінде негізделген әр түрлі әдістермен процесінде органикалық байланыстырғыштармен алдын ала өңделген оның қабыршағын ұстайды.

Битумдардың тұтқырлығы оларды қыздыру кезінде маңызды өзгереді (3. 3 сурет РР-дан), қатты битумдарда ол, 0°С кезінде 60 с ішінде, 200г немесе 25 °С температура кезінде 5 с ішінде 100г массамен жүкті оған әрекет кезінде стандартты иненің ену тереңдігімен шартты сипатталады және тұтқырлыққа қарсы мөлшері өрнектейді, яғни аққыштық және пенетрометрмен анықталады. Сұйық битумдардың тұтқырлығын стандартты температура кезінде вискозиметр саңылауы арқылы битумның нақты мөлшері біту уақытымен сипатталады. Тұтқыр және қатты битумдарда дуктилометрде стандартты үлгі-восьмерка сынағымен анықталатын және олардың созылымдылығын сипаттайтын иілімділікті анықтайды.

Битумдардың үшінші ең маңызды сипаттамасы (тұтқырлық және созылымдылық) қаттыдан немесе тұтқыр иілімді күйден сұйыққа битумның өтуін бейнелейтін жұмсару температурасы болып табылады. Ол «Сақина және шар» әдіс бойынша анықталады. Құрал сақинасында орналасатын битум 5°С/мин жылдамдығымен қыздыру кезінде жұмсарады, ал битумда орналасатын болатты шағын шар түсіріледі және құралдың бақылау дискісін (негізін) тигізеді, битум жұмсаруының негізгі температурасын белгілейді.

Мортты күйге битумның өтуі Фраас арнайы құралда (3. 4 сурет) анықталатын морттылық немесе қатаю температура кезінде болады. Оған 1°С/мин жылдамдығымен салқындату кезінде майысуға ұшырайтын, болатты пластинкаға жағатын битум қабатында бірінші жарылудың пайда болуы сәйкес келеді.

Битумдардың жылу тұрақтылығы туралы жұмсару температура бойынша ғана емес, пенетрация индексі бойынша есептейді. Пенетрация индексін (ИП) мына формула бойынша есептейді:

ИП= - 100,

мұнда А - коэффициент; А= ; t _p - жұмсару температурасы, °С.

Неғұрлым пенетрация индексі жоғары, соғұрлым жылу тұрақтылығы көп және битум иілімділігінің интервалы кең. Қасиеттерді жақсарту үшін битумдарға латекстерды, каучукты және басқаларды қосады.

Гидроизоляциялық материалдар

Хлорсульфатты полиэтилен (ХСПЭ) - полиэтиленнің молекуласына сульфохлорид тобын енгізу арқылы алады. Каучук тәрізді полимер ыстыққа шыдауы 120-200 ⁰ С дейін қысқа уақыттарға шыдайды.

Полипропилен - қолданылуы мақсатына байланысты ұнтақ ұлпа түрінде және бірнеше маркалы грануль түрінде шығарылады. ПП1 . . . ПП5 дейін маркалары бар. Олардың үзілуге мықтылығы 25МПа кем емес, салыстырмалы созылуы 100-400%. Кристалдық сатысы 90-95% молекулярлық массасы 5 дейін, түсіз. Көптеген термопласттардан арзан. Аязға төзімділігі ПП1- 5 ⁰ , ПП2 және ПП3 - 10 ⁰ С, ал ПП4, ПП5- 15 ⁰ С шыдайды. Полипропилен жоғары температурада балқитынымен ерекшеленеді, 150 ⁰ С дейін, өзінің формасын толық сақтап тұрады, химиялық мықтылығы жоғары және су өткізбейді. Тек қана қышқылдар оны еріте алады.

Полипропилен әр түрлі қалыптау түрлеріне жақсы келеді, дәнекерлеу және желімдеуге. Гидроизоляцияда оны пленка түрі пайдаланады, газ, бу, су изоляциясы үшін одан үлкен парақ көлемін дайындап қауіпті сұйықтықтар құятын ыдыстар дайындау үшін қолданылады. Өзінің механикалық қасиетіне байланысты бу, газ қасиеттері полиэтиленнен асып түседі. Пленкаларды 195-200 ⁰ С температурада үздіксіз сығып отыру арқылы және үрлеп дайындайды.

Поливинилхлорид - ыстыққа шыдамды, аморфты полимер. Ұнтақ түрінде 2 түрі шығарылады: эмульсиялық және суспензиялық, молекулярлық массасы аз полимерлер ацетонда ериді, ал молекулярлық массасы жоғары болса хлорбензолда, циклогексанол, т. б. ериді.

Поливинилхлорид - винил суда, көмірсутектерде ерімейді. Спирттерде жоғары механикалық көрсеткіштері бар, механикалық өңдеуге оңай келеді, 80-130 ⁰ С пластикалық күйіне өтеді. Осы күйінде оны әр түрлі пластмасс өнімдерде қалыптауға болады. Пластификаттарды енгізгенде поливинилхлоридте және қысыммен майысқыш түссіз пленка қалыптайды. Қалыптау кезінде пленканың қалыптылығы азаяды, ал созылу ұзарылады.

Поливинилхлоридтің бір түрі Поливинилсмаласы болып келеді. Бұл поливинилхлоридтің газ тәріздес хлормен 80-100 ⁰ С хлорлау арқылы алынған өнім. Перхлорвинилхлоридтың кемшілігі бұл жарыққа төзуі төмен, суыққа ағып кетеді және нәзік. Басқа материалдардан адгезиясы төмен. Гидроизоляцияда төсеніш ретінде пайдаланды.

Поливинилацетат қатты зат, түссіз, мөлдір, усыз, жақсы адгезиялы. Поливинил ацетат күн сәулесіне шыдамды. Көптеген еріткіштерде жақсы ериді хлорлы кетонда және ароматты көмірсутектер күрделі ериді. Ол ерімейтін бензинде, керосинде, майда, скипидарда, глицеринде және т. б. суға салса поливинил ацетат шамалы ісінеді. Алу тәсіліне байланысты биссерлі эмульсиондық лакты, блокты поливинилацетат түрінде шығарылады. Оны лак, бояу маериалдарын дайындау үшін қолданылады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.