Эстетикалық тәрбиенің мәні, міндеттері



Жоспар

1. Эстетикалық тәрбиенің мәні, міндеттері.
2. Балаларға эстетикалық тәрбие берудегі ұлттық өнердің рөлі.
3. Оқу процесіндегі эстетикалық тәрбие.
Тәуелсіздік кезеңі тіршілігіміздің алуан саласындағы жаңа да жарқын бет бұрыстарға, жаңғыруларға бастап отыр. Сондықтан өмір шындығын, өмірлік материалдарды авторлық концепция мен өткір проблемаларға сабақтастыра таңдау мен толғаудың мән-маңызы айрықша. Бала болсын, үлкен болсын, өзін қоршаған табиғатты, әлеуметтік ортаны неғұрлым жақсы білсе, соған өз тарапынан өзгеріс жасауға соғырлым ынталы, соғырлым қабілетті. Өйткені, «жақсы – білудің» соңы ілтипат – құрметке, әрекетке, жолын табуға ұласуы – адам табиғатына тән, әрі тіршілік қажеттігі. Жайшылықта көбінің байқай бермейтін, немесе зер салуға уақытымыз жетпеген жайттарға жазушы назар аударып, биік көркемдік дәрежеде суреттегенде, эмоциялық – эстетикалық әсер алмау мүмкін емес. Ал эстетикалық – эмоциялық ықпал оқырман санасында толқыныс тудырғандықтан оның күнделікті тірлігіне, тіршілік нысанасына тиісінше әсер етеді. Эстетикалық әсердің сыры мен салмағы болатыны сондықтан. Ал көркемдік шындықтың жоғары деңгейде болуы эстетикалық әсердің қуаттылығына себепкер. Әрбір елдің рухани-творчесволық күш-қуатының көрінуіне, ғылыми потенциалының қажыр қайратын еселеуге қолайлы жағдай жасауға талпыну – жалпы адамзат үшін тарихи қажеттілік. Әр ел өзінше бір қуат, өзінше бір әлем, өзіндік бір мүмкіндік. Эстетикалық тәрбие-рухани дүниемізді байытуға, көркемдік таным көкжиегін, сол арқылы ойлау өрісін кеңейтуге қажетті алғышарттардың бірі. Адамның эстетикалық тәрбиені бойына сіңіруі оның түйсігін ұштап, болмыс - әлем сырын жете сезініп, терең қабылдауына, қиялының қанаттануына қалай да әсер етпек. Мұның өзі оның бойында бұйлығып, табиғатында тыныстап жатқан тың қасиет – күштердің, оянуының рухани дамуы мен кемелденуінің кепілі. Бұл үшін эстетикалық дайындық пен тәрбиенің неғұрлым ертерек әрі дұрыс бағытта жүргізілгені тиімді. Ал адам танымын, санасын бір-ақ күнде қалыптастыру немесе бір дәлелмен өзгерте салу – жүзеге аспайтын шаруа. Сондықтан да балаларды балғын күнінен тәрбиелеу, өмірге, жалпы табиғатқа деген құрметі мен құштарлығын арттыру – балалар әдебиетіне қойылар биік талаптардың бірі. Бүгінгі балалар заман жетістіктерін молынан пайдаланып отыр. Олар әлемнің ең қиыр түкпіріндегі елдердің өмірі мен өнерін, тыныс-тіршілігін, ғылым мен техниканың, жан-жануарлар өмірінің таңғажайыптарын бұқаралық үгіт-насихат құралдары арқылы көріп білуде. Мұндай жағдайда әдебиет еріксіз сол құралдармен бәсекеге түседі. Оның себебі екеуі де ортақ мақсат – оқырмандарға әсер ету, эстетикалық-этикалық тәрбие беруді көздегенімен сыр-сипаты мен саласы жағынан ерекшеленеді. Алдыңғысының игі мақсаты кейде мәліметтер тасқыны салдарынан көмескіленіп қалатыны, оқырман мен көрерменді әрі-сәрі етіп, өзіндік белгілі бір рухани топырағынан ажыратып,
Пайдаланылған әдебиеттер

1. З.Әбілова “Оқушыларға эстетикалық тәрбие беру” Алматы 1986 ж.
2. С.Ұзақбаева “Тамыры терең тәрбиелік” Алматы 1985 ж.
3. К.Қожахметова, С.Ұзақбаева “Эстетикалық тәрбие берудің ұлттық негіздері” Алматы 1993 ж.
4. С.Қалиев ХІХ – ғасырдың 1–ші жаратысындағы қазақ ауыл шаруларының шығармаларындағы қазақ педагогикалық көрінісі. Алматы 1984ж.
5. С.Қалиев, Қ.Жарықбаев “Білім – тәрбиесі” Алматы 1995ж.

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар

1. Эстетикалық тәрбиенің мәні, міндеттері.
2. Балаларға эстетикалық тәрбие берудегі ұлттық өнердің рөлі.
3. Оқу процесіндегі эстетикалық тәрбие.

Тәуелсіздік кезеңі тіршілігіміздің алуан саласындағы жаңа да жарқын бет
бұрыстарға, жаңғыруларға бастап отыр. Сондықтан өмір шындығын, өмірлік
материалдарды авторлық концепция мен өткір проблемаларға сабақтастыра
таңдау мен толғаудың мән-маңызы айрықша. Бала болсын, үлкен болсын, өзін
қоршаған табиғатты, әлеуметтік ортаны неғұрлым жақсы білсе, соған өз
тарапынан өзгеріс жасауға соғырлым ынталы, соғырлым қабілетті. Өйткені,
жақсы – білудің соңы ілтипат – құрметке, әрекетке, жолын табуға ұласуы –
адам табиғатына тән, әрі тіршілік қажеттігі. Жайшылықта көбінің байқай
бермейтін, немесе зер салуға уақытымыз жетпеген жайттарға жазушы назар
аударып, биік көркемдік дәрежеде суреттегенде, эмоциялық – эстетикалық әсер
алмау мүмкін емес. Ал эстетикалық – эмоциялық ықпал оқырман санасында
толқыныс тудырғандықтан оның күнделікті тірлігіне, тіршілік нысанасына
тиісінше әсер етеді. Эстетикалық әсердің сыры мен салмағы болатыны
сондықтан. Ал көркемдік шындықтың жоғары деңгейде болуы эстетикалық әсердің
қуаттылығына себепкер. Әрбір елдің рухани-творчесволық күш-қуатының
көрінуіне, ғылыми потенциалының қажыр қайратын еселеуге қолайлы жағдай
жасауға талпыну – жалпы адамзат үшін тарихи қажеттілік. Әр ел өзінше бір
қуат, өзінше бір әлем, өзіндік бір мүмкіндік. Эстетикалық тәрбие-рухани
дүниемізді байытуға, көркемдік таным көкжиегін, сол арқылы ойлау өрісін
кеңейтуге қажетті алғышарттардың бірі. Адамның эстетикалық тәрбиені бойына
сіңіруі оның түйсігін ұштап, болмыс - әлем сырын жете сезініп, терең
қабылдауына, қиялының қанаттануына қалай да әсер етпек. Мұның өзі оның
бойында бұйлығып, табиғатында тыныстап жатқан тың қасиет – күштердің,
оянуының рухани дамуы мен кемелденуінің кепілі. Бұл үшін эстетикалық
дайындық пен тәрбиенің неғұрлым ертерек әрі дұрыс бағытта жүргізілгені
тиімді. Ал адам танымын, санасын бір-ақ күнде қалыптастыру немесе бір
дәлелмен өзгерте салу – жүзеге аспайтын шаруа. Сондықтан да балаларды
балғын күнінен тәрбиелеу, өмірге, жалпы табиғатқа деген құрметі мен
құштарлығын арттыру – балалар әдебиетіне қойылар биік талаптардың бірі.
Бүгінгі балалар заман жетістіктерін молынан пайдаланып отыр. Олар әлемнің
ең қиыр түкпіріндегі елдердің өмірі мен өнерін, тыныс-тіршілігін, ғылым мен
техниканың, жан-жануарлар өмірінің таңғажайыптарын бұқаралық үгіт-насихат
құралдары арқылы көріп білуде. Мұндай жағдайда әдебиет еріксіз сол
құралдармен бәсекеге түседі. Оның себебі екеуі де ортақ мақсат –
оқырмандарға әсер ету, эстетикалық-этикалық тәрбие беруді көздегенімен сыр-
сипаты мен саласы жағынан ерекшеленеді. Алдыңғысының игі мақсаты кейде
мәліметтер тасқыны салдарынан көмескіленіп қалатыны, оқырман мен көрерменді
әрі-сәрі етіп, өзіндік белгілі бір рухани топырағынан ажыратып, әлтек-
тәлтек бастырып жіберуі де ықтимал, ал кейінгісі керісінше рухани
нығайтуға, нысанадан ауытқымауға бейім. Қаласақ та, қаламасақ та, бүгінде
күллі дүние жүзіндегі ең озық зерттеулердің тоқайласар тұсы осы. Ғылыми
техникалық өрлеу экологиялық тепе-теңдікті, үйлесімдікті бұзбай тұрған
кезеңге дейінгі шығармаларды айта шолсақ, табиғаттың сұлулығына тамсанып,
саны мадақтаған, жан-жануарларды қолға үйретіп, аңдарды аулауда тапқырлық
пен жүректілік танытқан адамдарды бейнелеу басым екенін байқаймыз. Ал
бүгінде сол тамсану мен жырлаумен бірге табиғаттың тағдырына, жердің
тіршілігіне алаңдау, осы тұрғыдан суреттеу, табиғатқа деген жанашырлық
сезімін оятуға деген талап көбірек көрінуде. Бұл бағытта шығармалар екі
түрлі принципті басшылыққа алады. Біріншісі – табиғатқа қамқорлық жасау,
тозып бара жатқан жерді сақтауға ұмтылдыру. Мәселен, С.Жұбатыровтың Жасыл
сағым повесінің кейіпкері Нұраш аранын ашып анталаған аңызақтан туған
жерін арашалағысы келіп, бас қатырады. Ойлап-ойлап, іздене жүріп тапқан
амалы – шөлейт өлкені жасыл желекке бөлеу. Басқаларға бұл ойын айтуға
ұлыған ол жалғыз өзі іске кіріскенімен нәтижеге жете алмайды. Бірақ кейін
Ләйлә, Айдар, Жолтай сияқты достары қол ұшын беріп, қауымдасып, игі ниетті
жүзеге асыруға кіріспекші болады. Шығарма осынау игі идеяның аяқсыз
қалмайтынына, балалардың алған бетінен қайтпай табысқа жететіне сендіреді.
Екінші принцип – табиғаттың өзін жанды организм, өз заңдылығы, өз
тіршілігі бар әлем екенін, адам сияқты оның да өзіндік өмір сүруге хақысы
барын кестелеу. Бұл жерде біз натуралистік шығармаларды айтып отырған
жоқпыз. Таза әдеби шығармалар табиғат әлемін, көркемдік логикасы арқылы
таразылайды. Әрбір ұлттың әдебиеті өзінің өнегелі өміршең дәстүрлері мен
қасиеттерін дамыту арқылы әлемдік рухани дамуға хал-қауірынша үлес қоса
алады. Ал әдебиеттің жан-жақты дамуына оның өзін-өзі тануы айрықша игі
ықпал етеді. Ал классикалық шығармадан алатын әсеріміз рухани әлеміміздегі
қайталанбас өзіндік эстетикалық құбылыс ретінде санамызда қалған.
Осылайша эстетикалық әсерге қарағанда эстетикалық қабылдаудың термин
ретінде, де, ғылыми ұғым ретінде де мағынасы кеңірек болуға керек.
Эстетикалық әсер алу шығарманың көркемдік әлемін толық игеріп болмай жатып-
ақ арыңсыз түрде жүзеге аса беретін процесс. Бұл арада оқырманның шығарманы
ақын білуі немесе білмеуі басты мәселе емес. Гәп – оқырманның шығармадағы
көркемдік әлемге бойлау тереңдігінде. Эстетикалық әсерге қарағанда
эстетикалық қабылдаудың аясы кеңірек саналуға тиіс дейтін себебіміз –
көркем шығарманы екінің бірі және ұғына бермейді. Әсерленген мен толық
түсініп жарытпайды. Оның алған әсері рухани асылына айналуы үшін
эстетикалық құралдарда өз бойынша мейлінше молынан сіңіруі шарт. Сонда ғана
шығарма эстеиткалық тұрғыдан қабылданады немесе эстетиалық қабылдау
салыстырмалы түрде толығырақ жүзеге асады. Әрине әркімнің эстетикалық
қабылдауы әр түрлі, әсерленушінің рухани деңгейіне, әр – алуан себептерге
байланысты, сондықтан әркелкі, әйтсе де эстетикалық қабылдауға қатысты
ойлар сөз өнері туралы пікір туындай болғаннан бері азды – көпті айтылып
келе жатқанымен, көркемдік – эстетикалық қабылдау туралы толғап айтатын кез
енді келді. Бұл кезеңнің биігіне алып келген факторлар:
1. Әдебиеттің алуан бағытында көптеп дүниеге келген классикалық
шығармаларды салыстыра қарауға, сол арқылы рухани дамуыдағы
ерекшеліктермен мәселелерді түрлі тұрғыдан байытуға жағдай жасалуы.
2. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Эстетикалық тәрбие мәнін зерттеу
Тұлғаны қалыптастыруда дене тәрбиесінің маңызы
Эстетикалық тәрбиенің мәні мен міндеттері
Эстетикалық тәрбие ұғымын түсіндіру
Тәрбиенің мақсаты, мазмұны
СЫНЫПТАН ТЫС ЖҰМЫСТАРДА ОҚУШЫЛАРҒА ТӘРБИЕ БЕРУДІҢ ТЕОРИЯЛЫҚ НЕГІЗДЕРІ
Халық педагогикасы
Эстетикалық тәрбие мен халықтық педагогика
Мектептегі тәрбие процесі – динамикалық жүйе ретінде
Жас ұрпақтың эстетикалық мәдениетін қалыптастыру
Пәндер