Саңырауқұлақтардың физиологиясы

Пән: Биология
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті

РЕФЕРАТ
Тақырыбы:Саңырауқұлақтардың физиологиясы

Орындаған:Абдығапарова Гүлшат
Қабылдаған:Назарбекова С.Т

Алматы 2016

Жоспар:
1.Саңырауқұлақтар патшалығы
2.Саңырауқұлақтарға ферменттер,антибиотиктер және гормондардың әсері
3.Саңырауқұлақтардың адам өміріндегі маңызы

Саңырауқұлақтар патшалығы — Mycota (Fungi).Бұл патшалықтың организмдері
әртүрлі топтардан тұрады, оларға клеткалық қабықтың вегетативтік күйде
қозғалмау, сору арқылы (адсорбция) қоректенудің гетеротрофты типі және
шектеусіз өсу тән. Саңырауқұлақтардың 100000-ға жуық түрі бар, олар
құрылысы, мөлшері, мекендеу ортасы бойынша да, сол сияқты физиологиялық
қызметі бойынша да алуан түрлілігімен сипатталады. Саңырауқұлақтардың өсуі
үшін оңтайлы температура 20-26°С-қа тең. Барлық географиялық аймақтарда
мекендейді, суда (тұщы және теңіз) және топырақта, өлі органикалық
материалда кездеседі, көптеген түрлері өсімдіктер мен жануарлардың, адамды
қоса, ұлпаларында паразитті тіршілік етеді, паразитизм деңгейі өте алуан
түрлі.
Бұл патшалық организмдерінің арасында бірклеткалы да (микроскопиялық)
немесе төменгі сатыдағы, сол сияқты көпклеткалы (жоғары сатыдағы)
саңырауқұлақтарда кездеседі.Саңырауқұлақтар Нағыз саңырауқұлақтар,
Оомицеттер және Қыналар бөлімдеріне жіктеледі.Нағыз саңырауқұлақтар
арасынан Хитридиялы саңырауқұлақтар, Зигомицеттер, Аскомицеттер (Қалталы
саңырауқұлақтар), Базидиомицеттер және Жетілмеген саңырауқұлақтар
(Дейтеромицеттер) кластарын ажыратады.

Саңырауқұлақтар табиғатта маңызды рөл атқарады. Соның ішінде олар бүлдіруші-
организмдер болып саналады. Көптеген экологиялық жүйелердің құрамына еніп,
олар өсімдіктектес орга-никалық материалды бұзуға жауапты, өйткені
целлюлозаға, лигнин және өсімдік клеткаларының басқа заттарына әсер ететін
ферменттер өндіреді. Олар ірімшіктің көптеген танымал сорттарын өндіру үшін
ірімшік пісіру өнеркәсібінде кең қолданылады. Көптеген метаболизм жолдарын
түсінуде экспериментальды нысан ретінде Neurospora crassa саңырауқұлағы
маңызды рөл атқаратынын да атап өтпеуге болмайды.
Антибиотиктер микроорганизмдердің өсуіне, өсімдіктер мен жануарларға және
кейбір қатерлі ісіктерге әсер етіп, олардың дамуын тежейді немесе жойып
жібереді.
15-16 ғасырларда халық медицинасында іріңді қабыну ауруларына қарсы
көгерткіш саңырауқұлақ пайдаланатын. 1929 жылы антибиотик туралы ғылымның
негізін қалап, алғаш көгерткіш саңырауқұлақтан пенициллин бөліп алған
ағылшын ғалымы А.Флеминг.
Кейін пенициллин таза түрінде алынды, мұны алғаш рет 1940 жылы ағылшын
ғалымдары Флори мен Э.Чейн, ал кейін бұлардан бөлек 1942 жылы совет
ғалымдары В.Ермолаева мен Т.И.Балезина зерттеген. Антибиотиктердің пайда
болуымен қатар микробтардан туындайтын белгілі ауруларды нәтижелі емдеу
мүмкіндігі пайда болды.
Көптеген халық арасында бұл антибиотиктер әмбебап (жан-жақты) болып
табылмайды, өйткені олардың әрқайсысы өзіне белгіленген, өзіне сезімтал
микроорганизмдерге ғана әсер береді.

Антибиотиктерге өсімдік, жануар және микробтық тегі бар заттар жатады.
Антимикробтық препараттардың шығу тегі 1928 жылдан, А. Флеминг алғаш рет
пенициллинді ашқан кезден бері басталды. Тірі табиғатта басқа
микроорганизмдерден қорғану мақсатында, оны микроскопиялық саңырауқұлақтар
Penicillium өндіреді.

Шығу тегі бойынша антибиотиктердің жіктелуі: Табиғи ( өсімдіктер мен
жануарлар тіндерінен пайда болады) Жартылай синтетикалық ( табиғи молекула
модификациясы арқылы алады) Синтетикалық (жасанды түрде өндіріледі) Әсер
ету бағыты бойынша антибиотиктердің жіктелуі: Антибактериальды (ішек және
нейрохирургиялық инфекция, тыныс және зәр шығару жолдарының инфекциялары
кезінде, эндокардит, менингит) Саңырауқұлаққа қарсы (тері инфекциялары,
ауыз және жұтқыншақ инфекциялары, микоз) Ісікке қарсы ( онкологиялық
аурулар мен қатесіз ісіктер үшін қолданылады)
Микроорганизмдер клеткасында және олардың тіршілік ететін ортасында
күрделі биохимиялық өзгерістер болады. Мүнда бактериялар осы процестерді
тездететін ерекше заттар — фермепттерді жасап шығарады. Қейде оларды
энзимдер деп те атайды. Бір сәзбеіг айтқанда, ферменттер—биологиялық
катализаторлар. Ферменттерді тұңғыш рет орыс ғалымы К. СКирхгофф XIX
ғасырдың бас кезінде ашқан. Ферменттер химиялық активтігі күіиті заттар.
Мәселен, мәйек ферментінің (химозин) бір бәлігі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.