Саңырауқұлақтардың физиологиясы жайлы

Жоспар
Кіріспе

I.Кіріспе
II.Негізгі бөлім
Саңырауқұлақтардың физиологиясы
III.Қорытынды
IV.Пайдаланылған әдебиет

Саңырауқұлақтар – төменгі сатыдағы өсімдіктердің ішіндегі ең көп тарағаны, олардың 100000-дай түрі кездеседі.
Басқа өсімдіктер типтерінен басты айырмашылықтары пластидтері, хлорофилі болмайды. Бұлар дайын органикалық заттармен қоректенуге бейімделген гетеретрофты өсімдіктер.
Біздің ғаламшарда өте ертеде пайда болған. Олардың қалдықтары жердің ертедегі геологиялық қабаттарынан да табылып отыр.. Жер жүзінің барлық аймақтарында кеңінен таралған: топырақта, суда, ағаш діңдерінде, тірі және өлі ағзалардың денесінде және басқа да жерлерде тіршілік етеді. Сонымен қатар металдардың, резеңке заттардың, тағамдардың бетінде, үйдің ішінде жиі кездеседі.
Саңырауқұлақтардың мөлшері жағынан өте кішкене, тек микроскоппен ғана көрінетіндері және салмағы бірнеше килограмға жететіндері де болады. Олардың өсімдікке де, жануарға да тән белгілері бар.
Саңырауқұлақтар – гетеротрофты ағзалар.Олардың көбісі- сапрофиттер – өлі өсімдік қалдықтарымен қоректенеді. Олар жасушаның целлюлозды қабатын және лигнинді бұзатын ферменттер түзеді. Сапрофиттердің аз ғана бөлігі жануар қалдықтарымен қоректенеді. Саңырауқұлақтардың көбісі жеуге жарамды. Саңырауқұлақтардың арасында жоғарғы сатыдағы өсімдіктермен селбесіп тіршілік ететін түрлері де бар, ол микориза деп аталады. Мысалы, ақ саңырауқұлақ. Сонымен қатар, паразит саңырауқұлақтар да бар. Олар тірі ағзалардың есебінен қоректенеді, олар балдыр, жоғары сатыдағы өсімдіктерде және жануарларда тіршілік етеді
Саңырауқұлақтардың өсімді денесі түссіз әрі тарамдалған жіңішке жіпшелерден түзілген жіпшумақтан тұрады. Жіпшелері ұшынан өседі және жан-жағына жайылып тарамдала береді. Құрылысы қарапайым саңырауқұлақтардың (мукор) жіпшелері перделермен бөлінбей, тарамдалып өседі. Саңырауқұлақтардың басым көпшілігінің жіпшелері перделермен бөлінген көпжасушалы болып келеді. Олар жіпшелері арқылы ағзалық және бейағзалық заттарды сіңіріп, қоректенеді. Қалпақшалы саңырауқұлақтардың жіпшелері топырақ астында 10–12 см тереңдікте болады. Сондықтан көзге көрінбейді. Ағаштарға жабыса бекініп өсетін саңырауқұлақтар да бар. Олардың жіпшелері ағаш сүрегіне енеді де, көзге байқалмайды.

Пән: Биология
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық университеті

СӨЖ

Орындаған:Бейбітова Н.Б.
Тексерген:Назарбекова С.Т.

Алматы 2016 жыл

Жоспары:
I.Кіріспе
II.Негізгі бөлім
Саңырауқұлақтардың физиологиясы
III.Қорытынды
IV.Пайдаланылған әдебиет

Саңырауқұлақтар – төменгі сатыдағы өсімдіктердің ішіндегі ең көп
тарағаны, олардың 100000-дай түрі кездеседі.

Басқа өсімдіктер типтерінен басты
айырмашылықтары пластидтері, хлороф илі болмайды. Бұлар дайын органикалық
заттармен қоректенуге бейімделген гетеретрофты өсімдіктер .

.
Біздің ғаламшарда өте ертеде пайда болған. Олардың қалдықтары жердің
ертедегі геологиялық қабаттарынан да табылып отыр.. Жер жүзінің барлық
аймақтарында кеңінен таралған: топырақта, суда, ағаш діңдерінде, тірі және
өлі ағзалардың денесінде және басқа да жерлерде тіршілік етеді. Сонымен
қатар металдардың, резеңке заттардың, тағамдардың бетінде, үйдің ішінде жиі
кездеседі.
Саңырауқұлақтардың мөлшері жағынан өте кішкене, тек микроскоппен ғана
көрінетіндері және салмағы бірнеше килограмға жететіндері де болады.
Олардың өсімдікке де, жануарға да тән белгілері бар.
Саңырауқұлақтар – гетеротрофты ағзалар.Олардың көбісі- сапрофиттер – өлі
өсімдік қалдықтарымен қоректенеді. Олар жасушаның целлюлозды қабатын және
лигнинді бұзатын ферменттер түзеді. Сапрофиттердің аз ғана бөлігі жануар
қалдықтарымен қоректенеді. Саңырауқұлақтардың көбісі жеуге жарамды.
Саңырауқұлақтардың арасында жоғарғы сатыдағы өсімдіктермен селбесіп
тіршілік ететін түрлері де бар, ол микориза деп аталады. Мысалы, ақ
саңырауқұлақ. Сонымен қатар, паразит саңырауқұлақтар да бар. Олар тірі
ағзалардың есебінен қоректенеді, олар балдыр, жоғары сатыдағы өсімдіктерде
және жануарларда тіршілік етеді
Саңырауқұлақтардың өсімді денесі түссіз әрі тарамдалған жіңішке
жіпшелерден түзілген жіпшумақтан тұрады. Жіпшелері ұшынан өседі және жан-
жағына жайылып тарамдала береді. Құрылысы қарапайым саңырауқұлақтардың
(мукор) жіпшелері перделермен бөлінбей, тарамдалып өседі.
Саңырауқұлақтардың басым көпшілігінің жіпшелері перделермен
бөлінген көпжасушалы болып келеді. Олар жіпшелері арқылы ағзалық және
бейағзалық заттарды сіңіріп, қоректенеді. Қалпақшалы саңырауқұлақтардың
жіпшелері топырақ астында 10–12 см тереңдікте болады. Сондықтан көзге
көрінбейді. Ағаштарға жабыса бекініп өсетін саңырауқұлақтар да бар. Олардың
жіпшелері ағаш сүрегіне енеді де, көзге байқалмайды.
Саңырауқұлақтар өсуі мен олардың биосинтезге қажетті қызметінің көрінісі
үшін қуат көздері - көміртек, азот, сутегі, бейорганикалық қосылыстар,
калий, натрий, фосфор, магний, кальций, темір және күкірт;
микроэлементтер - марганец, мырыш, молибден, кобальт, мыс, бор, т.б..;
өсу факторлары; оңтайлы температура, ылғалдылық, аэрация дәрежесі,
жарықтандыру және басқа да факторлар қажет.

Саңырауқұлақтардың құрамы ферменттерге бай. Ферменттер ді әр түрлі салаға
пайдаланады, олар: жеміс шырынының түсін өзгертеді; шикізаттарды (мал
азығын, қағаз қалдықтарын) өңдейді; нәруыздарды, крахмалды
сүйылтады.Олардың вегетативтік денесі тарамдалып
матасқан гифалардан (жіңішке жіпшелерден) тұрады. Бұлар бір-бірімен матасып
грибница немесе мицеллий деп аталатын саңырауқұлақтың денесін құрайды.

Гифаралдың жуандығы 1-ден 10 кейде 20 микронға дейін барады. Олардың
көбісінің мицелийлері субстраттың ішінде жатады. Субстраттың бетінде
жемісті денелері немесе спора тасушы органдары орналасады. Олардың
пішіндері шар тәрізді, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.