Танымдық шығармашылыққа баулиық

Ерте заманнан-ақ адам өзін қоршаған дүниенің заңдылықтарын және өзін-өзі, өзінің табиғатқа, басқа адамдарға қатынасын танып білуге тырысты. Адам өмірі қоршаған ортада өтетіндіктен, олқоршаған ортаның ішкі сырын білуді ғасырлар бойы арман еткен. Оның сан алуан сырларын балаларға ұғындыру, таныстыру мәселесі ерте заманның өзінде-ақ лағатты тәлімгерлер назарында болған.
Айналадағы заттар мен құбылыстар жөніндегі деректер жиынтығы әдетте білім деп аталады. Білімді саналы және берік меңгеріп алуға бағытталған балалар писхикасының белсенді әрекетін туғызатын мұғалімнің әдістері мен тәсілдері оны дамытып, жетілдіре түседі. Сондқтан мұалімнің сабақ үстінде алға қоятын басты міндеттерінің бірі баланың тудыру және оны ұйымдастыру болып табылады.
Оқыту үрдісінде балалардың сыртқы дүние нәрселері мен құбылыстарын саналы түрде қабылдауының нәтижесінде балалардың сезгіштігі көбейіп, түйсігі дамиды. Оқушылардың оқу матриалын қабылдауын дұрыс ұйымдастыру үшін оқыту үрдісінде көрнекілікті кеңінен пайдалануы керек. Ал ойлаудың дамыту міндетін алға қоюдың және оны шешудің әр түрлі жолдары болады. Бұған алдымен салыстыру, ажырату және жалпылыу тәсілдері жатады.
Негізнен, қоршағын дүниені білу танымға байланысты. Таным-адам санасын дамытудың негізі және ол арқылы адам өзін қоршағн ортаны игеруге де үйретнді.
“Таным ” – философиялық ұғым: “... айналадағы материалдықтың адам санасында бейнеленуі”. Қоршаған дүние объективті түрде өмір сүретін болғандықтан, оның заттары мен құбылыстары санада бейнеленеді. Көру, сезіну, түйсіну арқылы сезім мүшелерімізге материалдық заттар әсер етеді де, біз оларды қабылдаймыз. Қабылдаған дүниені танып білеміз. Сезім арқылы таныған дүниені ғылыми біліммен байланыстырғанда ғана білім қалыптасады. Қабылдау барысында сыртқы сезім мен ішкі сезімдер біріге отырып танымды нақтылый түседі.