Олигохеттер

Кіріспе

Пән: Биология
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Олигохеттердің 3400-ге жуық түрі бар. Топырақта, түщы суларда тіршілік
ететін гермафродитті буылтық қүрттар. Жыныс жүйесі денесінің алдыңғы
сегменттерінде жинақталган.
Құрылысы мен физиологиясы. Денесі созылыңкы, ұзындығы 0,5 мм-ден 3
метрге дейін (Megascolides australis-ta). Сегменттері біркелкі (гомономды),
саны 30-дан 600-ге дейін, кейде 7-9 болады. Бас қалақшасында - простомиумда
көздері, антенналары, пальпалары дамымаған. Сегменттеріндегі параподиялары
жойылып, тек сирек орналасқан қылтандары сақталған, сондықтан құрттарды
азқылтандылар деп атайды. Әрбір сегменттінде 8 дана қылтаны болады, олар
бүйір және құрсақ жағында жұптасып жатады. Денесінің соңында аналь бөлімі -
пигидиум орналасқан. Жіңішке созылмалы кутикуланы түзетін тері эпителиясы
кілегейлі без клеткаларына бай. Бұлар әсіресе белдеу төңірегінде көбірек.
Эпителидің астында жақсы жетілген сырты сақина тәрізді, іші - тығыз
орналасқан ұзына бойы бұлшықеттерден құралған тері-бұлшықет қапшығы жатады.
Кең, жақсы дамыған целом қуысы диссепиментпен және құрсақ мезентериімен
бөлінген. Арқа мезентериясы жоқ. Іш қуысы целотелимен астарланған.
Ас қорыту жүйесі дененің простомиум сегментінде орналасқан ауыз
тесігінен басталып, ауыз қуысынан, жұтқыншақтан, өңештен (кейде жемсаудан),
бұлшық етті қарыннан, ортаңғы және артқы ішектен, аналь тесігінен тұрады.
Жауын құртының (Lumbricus terrestris) өңешіне үш жұп ерекше ізбесті бездер
(моррен бездері) ашылады. Олар қан тамырларымен тығыз байланысты және
қандағы жиналған карбонаттарды шығару қызметін атқарады. Ізбест безінің
сұйығы өңешке өтеді де, гумин кышқылдарының әсерін әлсіретеді
(нейтрализациялайды).
Ортаңғы ішектің арқа жақ қабырғасында ішегіне терең енген тифлозоль
деп аталатын қатпарлар ұзына бойлай орналасқан. Олар ішектің бетін
ұлғайтып, қорек сіңіргіш қызметін жақсартады. Олигохеттердің негізгі қорегі
өсімдік қалдықтары және детрит.
Зәр шығару жүйесі метанефридиялы, сегменттеліп орналасқан
нефридиялардан тұрады. Құрылысы көпқылтанды құрттар жүйесіне ұқсас.
Ортаңғы ішектің және қан тамырларының сыртқы бетін жауып тұратын
хлорагогенді клеткалар да зәр шығару қызметін атқарады.

Жауын құртының (Lumbricus terrestris) құрылысы: А - тері-бұлшықет
қапшығының құрылысы; 1 - эпителий қабаты, 2 - сақинатәрізді бұлшықеттері,
3 - ұзына бойы бұлшықеттері, 4 - соматоплевра; Б - ішкі құрылысы;
1 - жұтқыншақ, 2 - өңеш, 3 - сақина қан тамыры, 4 - жемсау, 5 - қарын,
6 - метанефридия, 7 - ортаңғы ішек, 8 - арқа қан тамыры, 9 - тұқым қапшығы,
10 - тұқым қабылдағышы, 11 - диссепимент, 12 - жұтқыншақ үсті
ганглиясы

Хлорагогенді клеткалардың ыдырау өнімдері бір-біріне қосылып, жабысып
қоңыр денешіктерді түзейді, бұлар целом қуысына өтеді де, ерекше арқа
поралары арқылы сыртқа шығарылады.
Тыныс алуы бүкіл денесімен өтеді. Терісіндегі капиллярлар тығыз тор
түзейді де, газ алмасуды қамтамасыз етеді.
Қан айналу жүйесі көпқылтандылардың жүйесіне ұқсас: арқа және құрсақ
қан тамырларынан тұрады. Әрбір сегментінде осы негізгі тамырларды
жалғастыратын сақиналы тамырлары болады. Дененің алдыңғы бөліміндегі сақина
қан тамырлары жуандау болып келеді және олар бұлшықеттің жиырылуы арқылы
арқа тамырындағы қанды денесінің артқы жағынан алдыңғы бөлігіне айдап
отырады, сондықтан, оларды бүйір немесе сақиналы жүрек деп те атайды.
Негізгі қан тамырларынан және сақиналы тамырларынан капиллярлар тарайды.
Олар ішекті торлап жатады. Ішектен қорытылған заттар капиллярлар арқылы
қанға өтіп бүкіл ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.