1871 жылғы конституция

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

1871 жылғы Конституция

Бұл Конституция бойынша Германия федерацияға ауысты. Оның құрамына 22 монархия (4 корольдік, 18 герцогтіктер мен графтіктер), 3 қала Любек, Бремен, Гамбург кірді. Бұл конституция бойынша Германия сыртынан парламенттік монархия болғанымен, неміс халқы Пруссия юнкерлері өрекетінен ең реакциялық таптың үстемдігін сезді. Бұл имперлік конституция мемлекетгердің шиеленіскен және шатысып қалған құқықтық тәртібін бір арнаға келтіре алған жоқ. Ол халықтың окілдігін одақтық мемлекетте теңістіре алмады, сословиелік айырмашылықтар мен айрықша құқықтарды жойған жоқ. Сондықтан да германдық империя полицейлік-бюрократтық империя болды. Жетекшілік жағдайды Пруссия астана етіп Берлин қаласын бекітті.

Император (кайзер) -Пруссияның королі - Бірінші Вильгельм империяның халықаралық жағдайдағы өкілі, империяның атынан соғыс және бейбітшілік жариялайды, одақтың әскерлерін басқарады, шет мемлекетгердің елшілерін қабылдайды және олармен шарт құрады. Ол одақтық Кеңестің мәжілісін шақыртып, ашып жабатын. Император ешкімнің алдында жауапты емес, орнынан алынбайды және канцлерді, жоғарғы қызметкерлерді тағайындайды, империяның заңдарын жариялайды. Канцлерден азаматтық, әскери, әскеритеңіз кабинеттері имперлік функцияларын атқаратын.

Рейхстаг ( 397 адам) сайлауына жұрттың бәрі қатысатын. Сайлау тікелей және құпия ететін. 131 мың адам бір депутатты сайлайды, барлық депутаттардың 236-сы Пруссиядан сайланатын. Рейхстаг 3 жылға сайланады, сайлауға 25 жасқа жеткен ер адамдар қатысады. Рейхстаг мәжілістеріне император шақыртылады, ол жылына бір рет шақырылып, қызметін ашық істеуге тиісті. Рейхстаг президентті және екі вице-президентгі өз мүшелерінен сайлайды. Рейхстаг неміс халқының өкілі, ол заң шығару процесіне қатысады, басқа мемлекеттік органдардың жұмысын тексереді, әкімшілік бұйрықтарға санкция береді. Рейхстагтың мүшелері істеген қызметіне жалақы алмайды.

Ол салық мәселерінің бәрін шешіп, өкіметтің қызметін сынауға құқылы. Бірақ министрлер Рейхстагтың алдында жауапты емес. Олардың ең маңызды құқығыбюджет бекіту. Екі палатаның құқықтары тең, екеуінің де заң шығару бастамасы бар, заң қабылдау үшін екі палатаның келісімі керек. Негізінде Рейхстаг ең күшті саяси трибунаға айналды, оның мәжілістері ашық өтетін, депутаттардың айтқан сөздері баспасөзге шығатын. Депутаттардың талаптары (30 депутат қол қойса) мемлекеттік хатшыға беріліп, өткір дискуссия көтерген жағдайлар да болды.

Германия империализм кезеңіне XIX ғасырдың аяғында көшті. Бұл мемлекетте индустрияның даму ырғағы өте жоғары болатын, монополиялар мен қаржы олигархиясы жылдам пайда болды. Өнеркәсіп пен капиталдың бір жерде жиналуы капитализмнін, құрылысын өзгертті. Өнеркәсіп капиталы банкілер капиталымен жылдам қосылып, қаржы капиталы пайда болды. Мемлекеттің экономикасының бәрін өзіне қаратқан осы капитал. Пруссияның капитализмде дамыған өзінің ерекше жолы болатын. Германия аудандары дамуының кеп ерекшеліктері болды.

Ауданда ірі помещиктердің жер иеленушілігі сақтала берді. Крепостниктердің, помещиктердің шаруасы бірте-бірте буржуазиялық шаруаға айналды, жаңа буржуазиялық жағдайға үйренді. Ескі феодалдық шаруашылық жаңа юнкерлердің шаруашылығына ауысты. Шаруалардың арасында "гроссбаур" деген бай, ірі шаруалар пайда болды, бірақ шаруалардың жағ-дайлары нашарлады.

Германия империализмі юнкерлік-буржуазиялық империализм болып табылады, бұл жағдай неміс буржуазиясының қорқақтығына, Германияның бірлесуіне байланысты. Қорқақ неміс буржуазиясы саяси сахнаға кеш шықты және күшті, жақсы дайындалған пролетариатпен кездесті. Ол радикалдық іске дайын болмағандықтан, юнкерлермен одақтасып, өзінің мүлдесін солай қорғағанды дұрыс деп санады. Юнкерлер саяси басқаруды қолына алып, өскери-полицейлік мемлекет құрды. Азаматтардың көбі әскерге алынды

1867 жылғы Австро-Венгрия келісімі. Австрия XIX ғасырдың ортасына деиін Германия мемлекеттерінің одағын басқарды. Пруссия мен Австрияның арасында Германияны басқару үшін әлдақашаннан келе жатқан күрес жүріп жатқан. Неміс жерлерінің бытыраңқылығы мемлекеттердің саяси, экономикалық діни белектігіне әкеліп соқты. Австрия жағында Пруссияны жек қоретін Дунай жағасындағы оңтүстік Германияның қатолик мемлекеттері болса, Пруссияның Солтүстігінде протестанттық халықтар тұратын. Австрияда XIX ғасырда 37 млн. адам тұрды. Олардың арасында немістер, славяндар, венгрлер болатын. 1866 жылы Австрия Прусеиямен соғысып, Садовая деген жерде жеңіліп қалды. Сонымен, ол Германия мемлекеттері арасында атқарған жетекшілік рөлінен айырылды. Енді неміс мемлекеттерінің арасындағы белсенділік Пруссияның қолына көшті. Неміс мемлекеттері барлығын бір орталыққа Пруссия бірікгіреді деп санады. Габсбург сарайының принцтеріне өздерінің шекараларын Шығыс-оңтүстікте славяндар мен германдардың жағында кең-ейтуге Австрияның басқару жағдайлары кедергі жасады. Ал енді олар Богемия мен Венгрияны өздеріне қосты. 1525-жылы Венгрияны Бірінші Фердинаңл басқарып тұрған кезде бұл мадьярлардың мемлекеті болатын. Бұл халық түрік халқы, олар шығыс әдеттерін сақтап келген, мінезқұлық, әдеттері түрктерге ете ұқсас еді. Рим империясы құлағаннан кейін олар варварлардың шабуылына ұшырады. 1889 жылы Венгрия Аркадий Жаулап алушының иелігіне көшті. 1000 жылы герцог Вайк Сильвестр екінші рим папасының қолынан апостол король деген атағын алды және Стефан деген атпен өзінің династиясын-әулетін құрды. Бұл әулет 1301 жылға дейін созылды, ал 1526 жылға дейін таққа түрлі әулеттердің корольдері отырды. 1453 жылы түріктер Константинополь қаласын басып алды да, Венгрия 1526 жылы солардың билігіне көшті. Венгрияның королі

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.