Оба ауруы



І Кіріспе
ІІ Негізгі бөлім
1. Аурудың қоздырғышы
2. Ауру белгілері
3. Алдын алу шаралары
ІІІ Қорытынды
IV Пайдаланылған әдебиеттер
Оба — ауыр түрде уланып, без түйіндері, өкпе және басқа мүшелері ерекше зақымданғаны білінетін жедел жұқпалы ауру.
Ағымы ауыр, жоғарғы өлімді ауру, көп жерге таралу мақсатымен аса қауіпті аурулар тобына кіреді.
Тарихы. Оба адамзатқа ерте заманнан қаһарлығымен белгілі, көп көлемді жерлерді ойрандатушылығымен танымал. Көп жерлерге таралуына байланысты миллиондаған адамдардың өмірлерін алып кетті. Тарихта 3 белгілі обаның пандемиясы (көп құрлықтарға тараған ауруды осылай атайды) болып өтті. Бірінші тарихқа "юстинианов обасы" (531-580ж.ж.) деп аталды. Ол Египетте басталып жақын Шығысқа, Африканың Солтүстігіне және Европа елдеріне енеді. Осы пандемияда 100 млнға жақын адам өлген. Екінші пандемия XIV ғасырда "қара өлім" аталды, 1334 жылы Қытайда басталып, кейіннен Иңдияны, Африканы және Европа елдерін қамтыған. Екінші пандемияда 50 млн.нан астам адамдар өлген. Сонда оба ауруы Ресейдің солтүстік -батысына, орталық және оңтүстік – шығыс облыстарына кірген.
Обаның үшінші пандемиясының басталуы 1894 жылға жатады. Кантоне және Гонконгте ласталып 100 мыңнан астам адамдар өлген Соның 10 жылдары оба ауруы 87 порттағы қалаларға негізгі пароходтар жүретін барлық кұрлықтарға тараған. Ең адамы көп өлген Индия болыпты, өлген адамдары 12 млн-нан асқан. Оба ауруы Ресейдің Одесса қаласында 1901,1902 және 1910 жылдары болғаны байқалған. Обаның үшінші пандемиясы зерттеген ғалымдардың өте үлкен- жаңалық ашқандарымен танылды: қоздырғышын тапты, егеуқұйрықтың (крыса) жұқпалы ауруды үзбей жалғастырып отыратын маңызы дәлелденген. Орыс ғалымдары Д.С.Самойлович, Г.И.Минх, Н.Ф.Гамалея, Д.К.Заболотный, И.И.Мечников, Н.Н.Клодницкий, В.А.Хавкин и Д.А.Деминский оба ауруын зерттеп мың жылдық адамзаттың жауымен күресіп, батырлық еңбектерін тарихтың бетінде қалдырды.
Қазақстанда 1926 жылы оба ауруы тышқандардың арасында көп тарағаннан кейін адамға да жұғып үлкен өріс алған. Эпизоотия түйелер мен қояндарға тарап екі айға созылған. Түйенің обасы кейінгі жылдары Индияда, Пакистанда, Индонезияда, Индоқытайда, Африканың экватория аймағында, Бразилияда, Перу және Аргентинада кездесіп тұрады. Егеуқұйрық арқылы обаның таралуы соңғы уақыттарда Азия, Африка, Америка, Франция, Испания, Италия порттық қалаларыңда
болып жүр.
1. “Аса қауіпті вирустық жұқпалы аурулар” Төлемесов. Р. Шымкент 2004 ж.
2. “Аса қауіпті бактериялық жұқпалы аурулар” Төлемесов, Шымкент 2004 ж.
3. “Өмір қауіпсіздігін сақтау” Талқанбаев , Түркістан 2000 ж.
4. “Азаматтық қорғаныс” Асылбеков , Тоқсейітов 1999 ж.
5. “Өмір сүру қауіпсіздігі” Таженов Т., 2002 ж.

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар

І Кіріспе
ІІ Негізгі бөлім
1. Аурудың қоздырғышы
2. Ауру белгілері
3. Алдын алу шаралары
ІІІ Қорытынды
IV Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе
Оба — ауыр түрде уланып, без түйіндері, өкпе және басқа мүшелері
ерекше зақымданғаны білінетін жедел жұқпалы ауру.
Ағымы ауыр, жоғарғы өлімді ауру, көп жерге таралу мақсатымен аса қауіпті
аурулар тобына кіреді.
Тарихы. Оба адамзатқа ерте заманнан қаһарлығымен белгілі, көп көлемді
жерлерді ойрандатушылығымен танымал. Көп жерлерге таралуына байланысты
миллиондаған адамдардың өмірлерін алып кетті. Тарихта 3 белгілі обаның
пандемиясы (көп құрлықтарға тараған ауруды осылай атайды) болып өтті.
Бірінші тарихқа "юстинианов обасы" (531-580ж.ж.) деп аталды. Ол Египетте
басталып жақын Шығысқа, Африканың Солтүстігіне және Европа елдеріне енеді.
Осы пандемияда 100 млнға жақын адам өлген. Екінші пандемия XIV ғасырда
"қара өлім" аталды, 1334 жылы Қытайда басталып, кейіннен Иңдияны, Африканы
және Европа елдерін қамтыған. Екінші пандемияда 50 млн.нан астам адамдар
өлген. Сонда оба ауруы Ресейдің солтүстік -батысына, орталық және оңтүстік
– шығыс облыстарына кірген.
Обаның үшінші пандемиясының басталуы 1894 жылға жатады. Кантоне және
Гонконгте ласталып 100 мыңнан астам адамдар өлген Соның 10 жылдары оба
ауруы 87 порттағы қалаларға негізгі пароходтар жүретін барлық кұрлықтарға
тараған. Ең адамы көп өлген Индия болыпты, өлген адамдары 12 млн-нан асқан.
Оба ауруы Ресейдің Одесса қаласында 1901,1902 және 1910 жылдары болғаны
байқалған. Обаның үшінші пандемиясы зерттеген ғалымдардың өте үлкен-
жаңалық ашқандарымен танылды: қоздырғышын тапты, егеуқұйрықтың (крыса)
жұқпалы ауруды үзбей жалғастырып отыратын маңызы дәлелденген. Орыс
ғалымдары Д.С.Самойлович, Г.И.Минх, Н.Ф.Гамалея, Д.К.Заболотный,
И.И.Мечников, Н.Н.Клодницкий, В.А.Хавкин и Д.А.Деминский оба ауруын зерттеп
мың жылдық адамзаттың жауымен күресіп, батырлық еңбектерін тарихтың бетінде
қалдырды.
Қазақстанда 1926 жылы оба ауруы тышқандардың арасында көп тарағаннан
кейін адамға да жұғып үлкен өріс алған. Эпизоотия түйелер мен қояндарға
тарап екі айға созылған. Түйенің обасы кейінгі жылдары Индияда, Пакистанда,
Индонезияда, Индоқытайда, Африканың экватория аймағында, Бразилияда, Перу
және Аргентинада кездесіп тұрады. Егеуқұйрық арқылы обаның таралуы соңғы
уақыттарда Азия, Африка, Америка, Франция, Испания, Италия порттық
қалаларыңда
болып жүр. Біздің Қазақстанда сирек кездеседі. Көбінесе Арал аумағының
құмдарында, Қызылқұммен Мойынкұмдарда құмтышқанмен үлкен сұр тышқандардың
арасында кездесіп, олардың денесінен оба қоздырғышы табылып тұрады. Осы
жұмыстарды Арал, Ақтөбе, Оңүстік Қазақстан, Атырау обаға қарсы станциялары
өз уақытысында анықтап оба ауруының қоздырғьшттарын табылған жерлерде қарсы
көп жұмыстар жүргізеді Тышқаңдардың ініне түрлі улы заттар тастап, оларды
өлтіреді. Алматыдағы Орта Азиялық обаға қарсы институтта тиянақты ғылыми
зерттеу жұмыстары жүргізіледі.

Аурудын қоздырғышы
— Осы қоздырғышты бірінші рет француз ғалымы Иерсен Гонконг қаласындағы
эпидемия кезінде 1894 жылы ашқан. Қоздырғыш — қозғалмайды, спора
шығармайды, кілегейлі капсуласы болады, ауа жоқ жерде өседі.
Қоздырғыштың тұрақтылығы ағзадан басқа жерде 0 — + 10°С да 10 айға
дейін сақталады. Суда, тармақтарда үйдегі түрлі ыдыстар мен заттардың
үстінде 30-90 күнге дейін сақталады. 30° С суықта ұзақ уақыттарға төзеді.
60" С ыстықта жарты сағаттан кейін өледі, 80°С ыстықга 5 минутта, 100"С —
бірнеше секундта өледі. Сулема, Лизол, формалин, хлорамин, хлор кездесті
ерітінділері тағы антибиотиктерден - стрептомицин, тетрадиклин т.б. оба
қоздырғыштарын жояды.
Эпидемиология мен эпизоотология. Академик Е.Н.Павловскийдің
жұқпалының табиғи ошақтар- туралы ғылымына оба ауруында табиғи ошақтар
трансмиссивтік жұқпалы аурулар тобына жатқызады. Оба қоздырғышының
табиғаттағы бұлағы денесінде өсіріп, сақтайтын кеміргіштер болып табылады.
Олардың 300 астам түрлері белгілі. Орта Азияда өз денесінде оба микробын
өсіріп, сақтайтын кеміргіштердің саны мол. Олар: құмтышқан, сұр тышқан,
саршұнақ, атжалман. Кеміргіштер оба ауруымен ауырып, көп өлім-жетімге
ұшырайды. Огата 1897 жылы және осы аталған кеміргіштердің денесінде болатын
бүргелер оба қоздырғышын ауру егеукұйрықтан сау егеуқұйрықтарға жұқтырып
отырады, адамға да бүргелер қан сорғанда жұқтырады. Түйелерге оба ауруы
бүрге арқылы, жанасумен, тамақпенен және демалу жолдары арқылы жұғады.
Бүргелердің 120 түрлері болады, соның біразының ішінен оба ауруының
қоздырғышы табылған. Кеміргіштердің обамен ауырып, өлер алдында бүргелердің
қан соруы көбейе түседі. Обаның қоздырғышты бүргенің ағзасында тез таралып,
өсіп көбейеді, келесі қан сорарында кеміргіштерге, түйелерге және адамға
жұқтырады.
Адамға обаның жұғу жолдары бірнеше: жұқпалы бургенің шағуы, ауру
кеміргіштердің терісін алғанда жанасу арқылы және ауру түйелерді сойып,
еттерін бөлгенде; тамақ арқылы — ауру түйенің еттерін жегенде; ауа-тамшы
арқылы — өкпе түрімен ауырған түйелердің жанында болғанда.

Ауру белгілері
Оба ауруының жалпы келісілген топтастырылуна сәйкес (Руднев, 1936)
адамның ауру белгілерінің түрлері төмендегіше аталады:
А. Көтпшілікті жергілікті түрі.
1. Тері.
2. Бубонды.
3. Тері-бубонды. Б. Ішкі таралу түрі.
1. Бірінші — септикалық.
2. Екінші — септикалык, В. Сыртқы таралу түрі.
1. Біріші — өкпедегі.
2. Екінші — өкпедегі.
3. Ішектегі.
Аурудың жиі кездесетіні бубонды түрі сирек — ішектегі.
Жасырып кезеңі бірнеше саға 10 тәулікке дейін, жиі — 3-6 күн.
Ауру кенеттен пайда болады. Ағзада өте тез ауыр жалпы улану кұбылыстары
өседі. Қатты және көп рет қайталанған қалтыраудан соң дене қызуы 38Ә-39ӘС,
кейде одан да жоғары көтеріледі. Аурулар бас еттерінің азаптаяып ауырғанын
байқайды, кенеттен ұрынған сезімі, ауыр жағдайларда қорқыныш сезінеді. Беті
және көзі қызарады. Тіл үлкейіп, бетіне ақ түседі және ауыз құрғақтанып
сөйлеуіне қиыншылықтар туып, сөзіне түсінбейсіз. Көтеру және үрейлену
басталады, елестеушілік, есінен тану ұлғая бастайды, төсектен атып тұрып
қашқысы келеді. Жүру қозғалыстары бүзылады, сөзіде анық емес, қызарып мас
адамның түріндей болады. Жүрек қан тамырларының жұмысы нашарлайды, жүрек 1
минутта 160 ретке дейін соғады, қан қысымы төмендейді. Осындай аурудың
жалпы белгілерінен баска, қоздырғыштың ағзаға енген қақпасына лайықты
белгілері болады. Жүректің ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Оба ауруының таралу жолдары
Адам ауруын қоздырушы дрожжилар
Аса қауіпті жұқпалы аурулар
Оба – қатерлі ауру және оның таралу аймақтары
Түйенің оба ауруы
Патогенді микроорганизмдердің таралуы
Оба жұқпалы ауруы
Жұқпалы аурулар
Ауру қоздырушысының бастауы - ауру және ауырып айыққан вирус алып жүруші шошқалар
Тырысқақ ауруының отаны Индиядағы Бенгалия және Ганга өзенінің төменгі ағысынын жағалаулары
Пәндер