Менингококкты инфекция

1. Менингококкты инфекция
2. Этиологиясы
3. Эпидемиологиясы
4. Патогенезі
5. Клиникасы
6. Менингококкты инфекцияның емі.

Менингококкты инфекция әлі күнге дейін ерекше проблема болып саналады.Соңғы 20 жыл ішінде эпидемиологиялық мәселе шешілмеді. Соңғы жылдары осы аурудан балалардын өлімі де көбейді ІДКИБ бойынша 1998 жылы өлім 10,7 болса, ал 1994жылы 12,4болды. Бұл аурудың күрделі мәселе екендігі осы аурудың жиі кездесетіндігі, осы ауру салдарынан балалардың жиі өлетіндігінде ғана емес, бұл ауру өте ауыр түрде өтеді, уақытында диагноз қойылы.п, ауруханаға дер кезінде жатқызылмайды.Сондықтан ауырғандардың арасынан бір жасқа дейінгі балалардың саныда өсті. Аралас түрлері өсті,(49,4)-тен 53,6%-ға дейін ,ИТШ жиі кездесетін болды. Диагноз ерте қойылмайды.
Этиологиясы.
Neisseria meningitis немесе оның Вейксельбаум диплококкы деп атайды(1887ж) Гр/-/ таяқша,37Ә өседі , аэроб,сыртқы ортада өте тұрақсыз. Аурудан кейін болатын иммунитет ұзақ емес – типіне байланысты.
Эпидемиологиясы.
6. Инфекция көзі-ауру адам және тасымалдаушы.Тек адамда кездесетін ауру.Егер де тасымалдаушылар көбейетін болса, онда эпидемия болу қаупі бар.Тасымалдаушылық бірнеше күннен айға дейін болуы мүмкін, орташа -2 апта.Ауру ақпан – мамыр айлары ішінде жиірек кездеседі. Балалар бұл ауруға өте сезімтал.
7. Контагиозды индекс-0.5-10% жиі 14 жасқа дейінгі балалар көп ауырады.(70-80%, оның 50% 5 жасқа дейінгі балалар).
Эпидемиологиясы.
8. ДКИБ бойынша(Алматы қаласы)
9. 1 жасқа дейін -31,2%
10. 1-3 жас аралығыда -31,7%
11. 4-7 жас аралығында -21,7%
12. 7 жастан жоғары -15,4%
13. Ауыратын жасқа өсіп келе жатқан балалар нормотрофиктар, бірақ соңғы жыл дар осы пікір өзгеріп тұр, фондық потологиясы бар балаларда ауырып жатыр.
Патогенезі:
14. Менингококктар ауамен мұрын – жұтқыншақтың шырышты қабатына енеді, сол жерде бала назофарингитпен ауырады,егерде баланың қорғаныс қабілеті жақсы болса, ауру әрі қарай таралмай осыменен аяқталады, ал егер баланың иммунитеті әлсіз болса, онда қоздырғыштар мұрын – жұтқыншақтың лимфо тамырлары арқылы қанға өтеді, қанда менингококкцемия – бактериемия – септицемия, менингокктар өледі, өлген кезде олар токсиндер бөледі. Менингококк көптеген орындарды бұзады. Гематоэцефалдық барьерден өтіп ми қабаттарын зақымдайды.Кейде қоздырғыш қанға өтпестен тор сүйек арқылы периваскулярлы,периневралды лимфа жолдар арқылы жұмсақ ми қабаттарына тікелей өтеді.