Көне салтшылдық

Кіріспе 3
1. Көне салтшылдық 4
2. Көне орыс сектанттығы 5
Қорытынды 8
Әдебиеттер: 9

Қазіргі уақытта православиелік шіркеу бірқатар автокефальды (тәуелсіз) шіркеулерден түрады. Олардың қатарына Константино¬поль, Александрия, Антиохия (Сирия, Ливан), Иерусалим, Орыс, Польша, Чехославак, Американдық және т.б. кіреді. Авгономды православие шіркеулері де кездеседі.
Автономиялық шіркеулердің тәуелсіздік шеңбері оларға автономия берген актокефальды шіркеумен келісіледі. Автономды шіркеулердің басшылары жергілікті соборларда сайланады және автокефальды шіркеу патриархымен бекітіледі.
Әкімшілік тұрғыда автокефальды шіркеулер әкзархаттарга, епархияларға, викариаттықтарға, благочиния мен приходтарға болінеді. Сонымен қатар бірнеше автокефальды шіркеулердің баска православиелік шіркеулерде миссиялары, благочиниялары мен подворьялары бар.
Барлық православиелік шіркеулер үшін діни ілім, культ, канондық іс-әрекет ортақ болып табылады.
Жана қоғамдық-тарихи жағдайлардағы православиелік шіркеу. Самодержавие қүлағаннан кейін шіркеу өзінің басқару жүйесін нығайту үшін бірқатар шараларды іске асырды.
1917 жылы 15-тамызда жергілікті Собор жиналып, патриарх- шылдықты қалпына келтірді. 1917 жылы 18-қарашада Москеу митрополиті Тихон (Беллавин) (1865-1925) патриарх болып сай- ланды. Озінің дінбасылары мен діндарларына жолдауында Тихон сенімді күшейтуге, қоғамға адамгсршілік ықпалды артгыруға, саясатқа араласпауға шақырады. Бірақ Кеңес үкіметі Синодтык типографияны торкілеу, ажырасу, өсіресе, «шіркеуді мемлекет пен мектептен болу» туралы декреттер мен қаулыларды қабылдаған соң Тихон мемлекеттік актілерді айыптайтын қүжатгарды жария- лады. Тихон 1922 жылы 23 ақпанда жарық корген аштыкқа үшыра- ғандарға комек корсету мақсатында шіркеудің қүнды мүліктерін тәркілеу туралы ВЦИК-тің декретіне ашық қарсы шығып, 1922 жылдың 28 ақгіанындағы дінбасылары мен діндарларға үндеуінде декретке қарсылық корсетуге шақырды. 1922 жылдың мамырында патриарх кылмыстық жауапқа тартылды. Ол мемлекет пен шіркеу- дің тайталасының шіркеу үшін ауыр зардаптары болуы мүмкін екенін түсінді.

1. Дж. Макдауэлл, Д.Стюарт Обманщики М., 1993.
2. Религии в Казахстане часть 1, А., 2003
3. Тоталитарные секты угроза ХХІ века. Материалы Международной научно-практической конференции. Нижний Новгород 2001
4. Артемьев А.И. Свидетели Иеговы Казахстана и Средней Азии: историко – религиоведческий анализ.А. «Финэкс», 2002 – 280 б
5. Таевский Д. Секты мира. Ростов н/Д: Феникс, СПб.: ООО Изд-во «Северо-Запад», 2007. – 571б
6. Стеняев О. «Свидетели Иеговы» - кто они?. М., «Православная Москва», 1996 – 45б
7. Дворкин А. Сектоведение. Н. Новгород, ООО Изд-во «Христианская бибилиотека», 2007. – 815б
8. http://ru.wikipedia.org/wiki
9. Сергей Антоненко «Мормоны в России. Путь длиной в столетие», «Родина». - М, 2007.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ
Кіріспе 3
1. Көне салтшылдық 4
2. Көне орыс сектанттығы 5
Қорытынды 8
Әдебиеттер: 9

Кіріспе
Қазіргі уақытта православиелік шіркеу бірқатар автокефальды (тәуелсіз) шіркеулерден түрады. Олардың қатарына Константино - поль, Александрия, Антиохия (Сирия, Ливан), Иерусалим, Орыс, Польша, Чехославак, Американдық және т.б. кіреді. Авгономды православие шіркеулері де кездеседі.
Автономиялық шіркеулердің тәуелсіздік шеңбері оларға автономия берген актокефальды шіркеумен келісіледі. Автономды шіркеулердің басшылары жергілікті соборларда сайланады және автокефальды шіркеу патриархымен бекітіледі.
Әкімшілік тұрғыда автокефальды шіркеулер әкзархаттарга, епархияларға, викариаттықтарға, благочиния мен приходтарға болінеді. Сонымен қатар бірнеше автокефальды шіркеулердің баска православиелік шіркеулерде миссиялары, благочиниялары мен подворьялары бар.
Барлық православиелік шіркеулер үшін діни ілім, культ, канондық іс-әрекет ортақ болып табылады.
Жана қоғамдық-тарихи жағдайлардағы православиелік шіркеу. Самодержавие қүлағаннан кейін шіркеу өзінің басқару жүйесін нығайту үшін бірқатар шараларды іске асырды.
1917 жылы 15-тамызда жергілікті Собор жиналып, патриарх- шылдықты қалпына келтірді. 1917 жылы 18-қарашада Москеу митрополиті Тихон (Беллавин) (1865-1925) патриарх болып сай- ланды. Озінің дінбасылары мен діндарларына жолдауында Тихон сенімді күшейтуге, қоғамға адамгсршілік ықпалды артгыруға, саясатқа араласпауға шақырады. Бірақ Кеңес үкіметі Синодтык типографияны торкілеу, ажырасу, өсіресе, шіркеуді мемлекет пен мектептен болу туралы декреттер мен қаулыларды қабылдаған соң Тихон мемлекеттік актілерді айыптайтын қүжатгарды жария- лады. Тихон 1922 жылы 23 ақпанда жарық корген аштыкқа үшыра- ғандарға комек корсету мақсатында шіркеудің қүнды мүліктерін тәркілеу туралы ВЦИК-тің декретіне ашық қарсы шығып, 1922 жылдың 28 ақгіанындағы дінбасылары мен діндарларға үндеуінде декретке қарсылық корсетуге шақырды. 1922 жылдың мамырында патриарх кылмыстық жауапқа тартылды. Ол мемлекет пен шіркеу- дің тайталасының шіркеу үшін ауыр зардаптары болуы мүмкін екенін түсінді.
Православиелік сенім құдайылық аянның нотижелері болып табылатын озгермейтін ақиқагтар - догматтар жиынтығына негізделеді. Олардың ішіндегі негізгілері - Құдайдың үштік бірлігі догматы, Құдайға айналу мен күноны өтеу догматгары. Үштік догматтың мәні мынада. Құдай тек түлғалық емес, рухани мон. Ол үш бейнеде (ипостастарда) - Құдай-Әке, Құдай-Бала, Құдай- Қасиетті Рух болып көрінеді. Бүл үш бейне өз монінде ажырамай- тын, Құдайылық дорежесі тең біртүтас Қасиетті үштікті қүрайды.

1. Көне салтшылдық
Ескі ғұрыпшылдық тарихының білгірі А.Мельников-Печерский орыс тарихындағы осы қауым өкілдерінің атақты ел билеушілерімен қатынасын зерттей отырып, орыс патшасы 1 Петрдің ғұрыпшылдарды қудалаумен қатар, олардың кейбір азаматтық іс-әрекеттерін өзіне пайдалы деп тапқан кездің бәрінде қолдап отырғанын атап өтеді.
Ресейде жүргізген еуропалық үлгідегі реформаларын ескіге қарсы аяусыз күрес деп түсінген Петр патшаның ескі ғұрыпшылдарға мейірімі бекер емес. Ескі ғұрыпшылдар қауымы қатаң жабық қоғам болды. Бұл - қауым мүшелерінің іс-әрекетіне және тұрмыс-тіршілігіне біршама ерекшелік енгізгені ақиқат. Қауым мүшелері некеге тек ескі ғұрыпшылдармен тұрды. Сондай-ақ, іскерлік қатынастарда да өз арасынан шыққандарға ғана көмектесті, солармен ғана серіктес болды және қандай да болмасын жобаларды үкіметте қарау кезінде өз қауымдастарымен бірге болды. Мемлекет пен ресми шіркеуге қарсы ашық және жасырын күресін тоқтатпаған ескі ғұрыпшылдар осы күресте басқа жікшіл күштермен бірігіп отырды. Макс Вебер протестанттық елдерде байқағанындай, рухани ерекшелік іскерлік және саяси ерекшелікті айқындайды. Осылайша, орыс жерінде қалыптаса бастаған жаңа типтегі әдеп-қағидалар жиынтығының Батыстағыдан айырмашылығы - харизмалық тұлғаның соңына ерген қайсыбір діни секта емес екендігінде. Ескі ғұрыпшылдық ежелден бұқара халық арасында қалыптасқан қауымдық сенімнің бір түрі және оның жаңа шіркеулік құрылымдардан айырмашылығы да шамалы. Орыс әлеуметтанушылары мен дінтанушы ғалымдарының пікіріне сүйенсек, орыс халқының басқа діни сенімдерге қатысты төзімділігі де адамдар арасындағы қарым-қатынастарды суыта қойған жоқ.
ХХ ғасыр басындағы ресейлік кәсіпкерліктің дамуы - орыс көпесінің бірнеше ұрпағының қызметімен байланысты болды. Орыс кәсіпкерлерінің басым бөлігі үшін материалдық игілік, баю, жеке табыс басты мақсат болмады. Олар өз істерін дамыта отырып, мақсаттарын діни құндылықтар тұрғысынан саралап жүзеге асырды және халықтың тұрмысын жақсартуға, халық ағарту мен білім беру саласын дамытуға және мәдениетті, ғылымды, өнерді қолдауға мән берді.
Орыс шаруасының дүниетанымында католиктік Батысқа тән жеке меншікке табыну болған жоқ. Рулық қауымның ауылдық қауымға айналуы, оның біртіндеп аумақтық қауымға ұласуы - жерге иелік тең қауымдық түрін қалыптастырды. Қауым өзінің толық құқылы әрбір мүшесіне қауымдық меншіктегі жерде еңбек етуіне мүмкіндік берді.
Шаруа жерді мұраға қалдыру құқымен жалға алып, оны өз қалауынша пайдаланып, шаруашылық жүргізді. Өндірістің басқа құрал-жабдықтарына жекеменшік қалыпты экономикалық жағдайда дифферентті жер рентасының белгілі бір бөлігіне иелік етуге мүмкіндік берді. Міне осылайша, шаруаның еңбек етуіне қолайлы экономикалық жағдай жасалынды. Евангелиеде көрсетілгендей, жаратушы бойына дарытқан қасиеттерді шаруа еңбек процесінде шыңдауы тиіс болды (Мф. 25, 14 -- 30; Лк. 19, 12 -- 27). Православие дінінің канондарына сәйкес шығармашылық еңбек адамды көркейтеді, тұлғаны қалыптастырады және барлық христиандар үшін мақсат болып табылатын - өз бойында және әлемде Құдай патшалығын орнатуға септігін тигізеді.
Ресей мен Батыс Европа елдеріндегі әлеуметтік-экономикалық қарым-қатынастардың түбегейлі айырмашылықтары болды. Батыста орта ғасырларда маркалық қауым деп аталатын үлестік жер иелену түрі кеңінен тарады. Бұл орыс қоғамына тән жерге қауымдық иелікпен ұқсастығымен қатар ерекше де болды. Оның ерекшелігі - теңдік деген түсініктің мазмұны мен мәнінде еді. Мысалы, германдық маркада үлес иесі егістік жердегі өзіне тиесілі жердің жекеменшік иесі болды, сондықтан жер қайта бөліске түсіп жататын болса, ол өз үлесімен қандай экономикалық іс-әрекет жүргіземін десе де ерікті және құқылы болды.Ол жалға бере алды немесе мұраға қалдырды, иелігіндегі жерді толығымен немесе оның бір бөлігін сатып жібере алды. Қайта бөліске салу кезінде әрбір қауым мүшесіне тиесілі нақты үлес қауымдық жер қорындағы оның идеалды үлесіне сәйкестендірілді, себебі нақты үлес жердің шаруашылыққа қажетті мәніне байланысты (мысалы, топырақтың құнарсыздануы, су алып кетуі т.т), ал идеалды жер үлесі бөліктеріне оқшауланған көлемге байланысты болды. Әлбетте, мұндай жағдайда теңдік туралы айтудың өзі артық.

2. Көне орыс сектанттығы
Методизм
18-ғасырда англикандықтағы индифферентизмді езгіндеу талпынысы ретінде методистер қозғалысы пайда болды. Оның негізін қапағандар - ағайынды Джон (1703-1788) мен Чарльз (1707- 1788) Уәслилер. Бұл атау олардың студенттік жылдары Оксфордта өздері құрған Қасиетті Клубта христиан жарлықтарын орындауға және уағыздық әрекеттің жаңа тәсілдерін қолдануға байланысты пайда болды.
Меннониттер
Анабаптистерге тарихи жақын бұл конфессия 1544 голландық уағызшыл Менно Симсонстың (1492-1559) атымен аталады. Ол ересектерді сенім бойынша шоқындыру принципін қорғады. Біздің христиандық ортақ сеніміміздің басты статьяларының декларациясында баяндалған (1632) меннониттер ілімі қауым мүшелерінің теңдігін, зүлымдылыққа күш көрсетіп қарсы түрмауды (қолына қару үстап әскерде қызмет етуге дейін тыйым салады), қауымдардың автономдылығын жариялайды. Голландия мен Германиядан шыққан меннониттер көптеген елдерге (Ресейге де) таралды.
Баптистер
Баптистік қауымдар XVII ғ. басында пайда болды. Алғашқы ағылшын баптисі Джон Смит (1554-1612) болып саналады. Қауымдарда ересектерді суға батыру арқылы шоқындыру енгізілді. Конфессия атауы да осымен байланысты (грек. - baptize суға батыру, шоқындыру). Баптистер діни еркіндікті, төзімділікті, шіркеуді мемлекеттен бөлуді талап етті. Баптизм ілімінде жеке сенімге және дінді қабылдауға көп көңіл бөлінеді. Жалпы бап - тистер аман қалуға адам ырқының қатысуын мойындаған XVI ғ. голландық реформатор Яков Арминийдің ықпалында болды және Христосқа сенгендердің бәрі аман қалады деген доктринаны үстанды. Жеке баптистер кальвиндік жазмыш ілімін қатаң сақтайды.
Адвентистер
19 ғ. 30-жылдарының басында, АҚШ-та баптизмнен адвен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.