«Орыс өзенінің маржандары» атты сән үлгісін жобалау

Пән: Өнер, музыка
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 58 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігі

Оңтүстәк Қазақстан облысының білім басқармасы

«Яссы колледжі» білім беру мекемесі

«Қорғауға жіберілді»

«Яссы колледжі» білім беру

мекемесі директоры,

п. ғ. к., доцентҮ. Р. Рахмет

«»2013ж.

ДИПЛОМДЫҚ ЖОБА

Тақырыбы: «Орыс өзенінің маржандары» атты сән үлгісін жобалау

0402000 - «Дизайн (бейіні бойынша) » мамандығы

Орындаған:

Ғылыми жетекшісі

Кентау 2013

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ . . . 3-5

І «Орыс өзенінің маржандары» СӘН ҮЛГІСІНІҢ ТЕОРИЯЛЫҚ КӨРКЕМДІК МОДЕЛЬДЕРІН АНЫҚТАУ

1. 1 «Орыс өзенінің маржандары» сән үлгісін айқындау бағытындағы ізденістер . . . 6-12

1. 2 «Орыс өзенінің маржандары» сән үлгісінің қызметі және дизайн объектісі . . . 13-14

ІІ «Орыс өзенінің маржандары» КОСТЮМ КОМПОЗИЦИЯСЫН АЙҚЫНДАУ

2. 1 «Орыс озенінің маржандары» сән үлгісін үйлестіру құралдары . . . 15-18

2. 2 Костюм композициясының түсі, декоры және фактурасы . . . 19-27

2. 3«Орыс озенінің маржандары» сән үлгілерінің көркем бейнесін әзірлеу . . . 28-29

ІІІ «Орыс өзенінің маржандары» СӘН ҮЛГІСІНІҢ КОНСТРУКЦИЯСЫН АНЫҚТАУ

3. 1 Конструкциялау әдістерін топтастыру . . . 30-31

3. 2 «Орыс озенінің маржандары» сән үлгісінің конструкциялау негіздері

3. 2. 1 Сән үлгінің сыртқы пішіні мен конструкциясының сипаттамасы . . . 32-34

3. 2. 2 Сән үлгінің техникалық эскизі мен техникалық сипаттамасы . . . 35-36

3. 2. 3 Конструкция құру үшін қажетті бастапқы өлшемдік белгілер . . . 37

3. 2. 4 Киімнің еркін қонымдылығына қосымшалар . . . 38-39

3. 2. 5 Сән үлгіні құруға арналған есептеулер, олардың конструкциялық сызбасы мен модельдік ерекшеліктері . . . 40-45

ІV «Орыс өзенінің маржандары» СӘН ҮЛГІСІН ТІГУ ТЕХНОЛОГИЯСЫН ЖАСАУ

4. 1 «Орыс озенінің маржандары» сән үлгісіне техникалық құжаттама жасау . . . 46-55

4. 2 Үлгіге арналған негізгі және қосымша маталардың шығыны . . . 56

ҚОРЫТЫНДЫ . . . 57

ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР . . . 58

ҚОСЫМШАЛАР

КІРІСПЕ

Киім -дегеніміз оның өзі адам денесін мүшеден немесе тұтастай бұркеп туратын киімдер баялайлар, шұлықтар мен аяқ киімдер жатады.

Адам мен киімді бір-біріне бөле-жара қарауға болмайды. Сонау ықылым заманнан қазіргі күндерге дейін киім адамның, тұрақты серігі болып келеді. Ол қазіргі біздің әдетте көріп жүргеніміздей есте болған емес. Қазіргі түрге не болмастан киім эвалюцияның ұзақта күрделі жолынан өтті.

Әр дәуірге әр бір тарихи кезеңге сәйкес киімнің өзіне тән формасы пішіні өңделуі мен материалдарды матаның түсі мен суреттері заттардың жиынтығы және олардың костюмге үйлесімі болды мұның өзі дәуірдің сондай-ақ жекеленген мемлекеттің мәдениеті мен экономикасы тұралы адамның қоғамдағы жағдайы оның тантық тен туралы ой тапшалауға мүмкіндік беретін кез келген дәуірдің өзіне тән айнасы. Адам қоғамның дамуының тым ертедегі кезеңіндегі киім әшейн тері-терсектерден тігілдіде, адамды сыртқы ортадан аптаған ыстықтың, ызғардың жауынның әсерінен болатын қолайсыз жағдайлардан қорғау жолында қызмет етті. Тіпті осыншалық ескі-құсқы киімнің арқасында адам табиғи жағдайларға тәуелді болмай ауа-райы әр түрлі аймақтарда өмір сүре білді. [1. 2]

Адам мүшелерін бүркемелеу системасы мен денеге киімді қонымды ету әдістері ұдайы жетілдіріп қалды жұмысқа боста берді. Мата кесінділері денені тек бүркеп қана қоймай қатарларын әдемілеп баулар, түйреуіштер және басқалар арқылы денеге қондыра түсті. Ертедегі гректер мен римдіктер тысы анағұрлым жетілдірілген киімдер тікті. Бастапқы кезде жең киімнің өңірімен және артқы байылығы мен пішілді. Сойтып тек ХІІІ ғасырдағана қондырма жеңдер тұңғыш рет пайда болды. Жеңдерді күндіз киім дерге тігіп қоятын ал кешкісін оларды буға ұстайтын киім құрылымының жетілдірілмеуі салдарынан оны шешудің басқадай амалы болмады. Содан көп кейінірек кезеңде киімді түймелеу ойластырылған кезде жеңдер киімге «біржола» тігіле бастады. Осындай хикаяны жағада басынан өткерді бұрын ол киім желкесіне қондырылмайтын, тек киім сыртынан мойынға бөлек оралатын.

Шалбарларда қазіргі түрлеріне бірден ие бола қойған жоқ, тіпті XIIIV ғасырға дейін ол қос балақтан тұрды. Әр аяққа балақ дербес кигізіліп белгі бау арқылы байланады. Шалбарлар кең тігіліп құрастырылды. [1. 3]

Қазіргі ұғымда киім дегеніміз үлбірден теріден, тоқыма бұйымдарынан, мата материалдарынан пішінделген жыйынтық ол тек сәндік қана емес декарациялық, әлеуметтік, эстетикалық, және утилитарлық қызметтердіде атқарады киім қандай кешендерден тұрады іш киім, бас киім, аяқ киім, қолғап шулық тағы басқалар.

Бұйым қызметі деп осы бұйымның нақты атқаратын қызметтің сыйпаттамасын айтамыз. Қызмет мазмұны дегеніміз адамның қолынан шыққан бұйымға қойған сұраныс талабының тән берген жауабының тепе-теңдігі. [22. 1]

Киімнің негізгі қызметіне - қорғаныстың және утилитарлы практикалық тұтыну жатады. Себебі белгілі бір әрекеттерге және мақсаттарға байланысты пайдаланылып қоршаған ортаға бейінделіп отырған. Киімнің эстетикалық қызметі ретінде адамды сәнді әдемі етіп көрсетуі саналады. Киім арнайы адамдар тобына арналып да ындалады немесе бұқаралық өндірісте өндіріледі бірақ қандай жағдайдада адам қажеттілігін қанағаттандырады.

Киім кию әдісіне, дене бітіміне пішіміне қарай бір неше топқа болінеді.

Күлтеулі бүрмелі (пішілмеген тігілмеген) матаның қиындысы ілінген қыстырылған үреуішпен түйерелген немесе белдікпен байланған киім.
Қондырмалы бас арқылы киілетін киім бас сиюі үшін матаның қиындысының ортаса ойылған (пирина немесе панчо) түрде болуы мүмкін. Пішілуі оған негізгі ортасынан берілген жайма мата иғында тігісі жоқ туника жейде тектес киімдер жатады.
Жейделік пішілген, тігілген алдында жоғарыдан томен қарай түйме қадалған киім (шекпен текпес) .
Пішілген адам дене бітіміне қалыптастырылып пішілген Еуропалық киім. [9. 22]

«Киім» сөзін ұғымыменде тығыз байланыстырады костюм (kostume - салт өнеге) адамның әлеуметтік ұлттық аймақтық жағдайына жынысы мен - жас ерекшілігі мамандығына қарай дайындалатын киім элементтері: аяқ киім, аксесуар, тағы сондай сияқты, заттар жүйесі костюмның құрамына: киім, аяқ киім шаш сәнділігін касметика бас киім, қалған зергерлік бұйымдар енеді.

«Костюм» термины киімнің синонимы ретінде пайдаланылады яғни заттың материалдық обектісі. Костюм киім түсінігіне қарағанда мәдени қолданыста көбірек, пайдаланылады, сән костюм пішіне ретінде өзгеріп отырады. Осында костюм адамның көркі даралығы мәнділігі деуге болады. Ал адамның психалогиялық, әлеуметтік жас және тарихи ерекшілігін сипаттайды.

Әр түрлі тарихи және эканомикалық өзгерістер костюм пішіні мен түрінің пайда болуына жол ашты. Оның дамуы сәнмен стилдің ауысумен қатар түрін отырады. Костюмның еуропалық қурілуі процессі ХІХ ғасырда аяқталды. Кәсіп орындардың жаппай дамуы сәннің интернационалдауына әкелді. Бүкіл әлем бір және бір келкі киімді кие бастады. ХІХ ғасырдың Еуропалық киімдері регможентациялаумен этика ережелерінің кез келген талаптарына лайықталды. [1. 9. 2]

Диплом жұмысының мақсаты:

Орыс халқының киімін насихаттап, оны қазіргі заман талабына сай етіп қайта жаңарту.

Осы мақсатқа жету барысында алдымызға қойылған міндеттер. Орыс халқының ою-өрнектері мен оларды қолдану мақсатын зерттеу, сондай-ақ орыс халқының дәстүрін өзгеріссіз сақтағанын ескере отырып, киім техналогиясындағы материалдар жайлы, киім дизайн өнеріндегі ғылыми ой-пікірлер, материалдар, шығармалар жинақтау, жүйеге келтіру.

Қазақстан Республикасының киім дизайны өнеріне өз тарапымыздан үлес қосу.

Диплом жұмысының нысаны:

Тігін өнеріндегі киім дизайны кешеніндегі жаңа туындылар.

Костюм дизайнда орыс халқының өзгеріссіз сақтаған өрнектерінің үлгілері.

Ою-өрнектердің орыс халқының ұлттық киіміндегі жаңа түрлері.

I «Орыcтың інжу маржандары»сән үлгісінің теориялық коркемдік модельдерін анықтау

1. 1 «Орыстың інжу маржандары» сән үлгісін айқындау бағытындағы ізденістер

ХVІІІ ғасырда орыс дворяндары жалпы еуропаның даму жолында өзі позициясын нығайтты. Осының нәтижесінде еуропа барлық аристократтары сияқты орыс дворяндары да француз сәніне еліктеді.

Сонымен қатар, ХІХ ғасырда орыс суретшілерінің модельдерінің, тігіншілерінің, зергерлерінің және әйгілі петербургтік және мәскеулік фирмаларының шығармашылығы гүлдену кезеңі болады. Тамаша костюм үлгілерінің нұсқасын атап тапты. [7. 9]

ХІХ ғасырда сән журналдарында орыс суретшілерінің суреттеріне қарағанда аристократтары костюмі жалпы европалық киім формаларына еліктеді. Ғасыр басында ампир стилі костюмдерінде антикалық элементтері байқала басталды. Әйелдерінің тығыз астарлы чихол оның үстіне жұқа жіппен тігілген ұзын ақшыл көйлектерін киді.

Әйел фигурасы силуэті жоғарғы орнының бел сызығы, кіші көлемді лиф және тік қынаталы юбка мен ерекшеленеді. Серуендеуге киімінде сыртқы көйлектердің төменгі сызығына көлденең әшекей тігілді.

Бұл силуэт пропорциясының бұзылуына яғни көйлектің ауырлауына әкеліп соқты. [9. 10]

Ерлер күңгүрт фрак, қынамалы пантапон және сюртик кие бастады.

1825жылы сән күрт өзгерді әсіресе әйелдердің пішінінде маталарды әсемдеу әшекейлеу, силуэт конструктивтік шешім эклектикалық стиль ықпалы бірнеше көркемдік стильдерінің әсерінде болды. ХVІІ және ХVІІІ ғасырлар қайта өрлеу дәуірі ретінде бағаланды.

1840-1860 жылдары әйел костюмінде нақты пропорция криноминнен құрылған жұмсақ дөңгеленген сызықтар қолданылды. 70-80 жылы олардың орнына ұзын қампи карсеттерді пайдаланды.

ХІХ ғасырда Ресейде Еуропадағы сияқты формалар тұрақталып, стандартталды. Ол жаңа уақыт қажеттіліктеріне икемделді.

ХІХ ғасырда Ресей әлеуметтік құрылымы алуан түрлі болды. Дамыған капитализм буржуазияның қалыптасуына әсер етті. Олардың өзіндік тұрмыстық салты мен мәдениет деңгейі терең әрі көп мағыналы еді. Саудагер костюмінің негізгі формасы орыс халқы көйлегі мен Еуропалық сән үйлесімділігі уақытынан артта қалған киімі болды.

Саудагер ерлер киімі костюмі бір қалыптылық жинақтылық формасын сақтады. [10. 11]

Олардың костюмдерінің ассартиментіне кафтан бел сызығынан кесілген етек жағынан жиырылған жағасыз, түймелігі солдан оңға қауыстырылған өте ұзын сюртіктер ұзын қамышты етіктер киді. Ал сыртқы киімі польто, тон, аң терісінен тігілген бас киім киді.

ХІХ ғасырдың ІІ жартысында дәстүрлі фабрикалық костюм қалыптасты ол бір жағынан халықтың элементтерде сақталған. Ол екінші жағынан жаңа стандарт формасы практикалық қонымдылық талаптарды орындады.

ХІХ ғасырдың аяғында әйелдер неше түрлі салада жұмыс істеді. Әйелдердің қарапайым тиртес «парочка» деген матадан кофта киді. Олар емшек бөлігіне кең желбезектермен тігіледі. Жұмысшы әйелдердің қынамалы юпка киді. Күнделікті киімдерге шыт және мақта маталар мерекелік киіміне жібек, жартылай жібек, жартылай жүн маталар қолданылды.

ХІХ ғасырдың ІІжартысында орыс костюмдерінің ерекшеліктері:

Костюмге халық элементтері енгізілді.
Эстетикалық талаптың қарапайымдылығымен ерекшеленеді.
Киімге пайдаланылатын матаның тұрақтылығы мен қарапайымдылығы байқалады.

Әр халық әдемілік деген ұғымды пайымдай отырып, ғасырлар бойы материал жинап, оны адамның жүрегіне жеткізуге тырысқан.

Көне Ресейдің таңдамалы материалдарының арасында ағаш ақ тас, күміс, қолай болып, олардың ерекшеленушісі інжу болған. ХVII - XVII ғасырларда Ресейді аралаған шетелдіктер інжуді орыстың ұлттық тасы деп атап өткен. [11. 12. 14]

Ия, інжу шыныменде орыстың ұлттық тасы болған, өйткені ол Ресейдің 165 өзенінен алынған. Олардың арасын Волга өзені сияқты ең ірілері немесе Кондалакий өлкелерінде інжу өзені сияқты шағын өзендер де, онежский көліндегі Вичай өзені, мсты-лна ағымында біздің ата - бабаларымызды табиғат құбылыстарын тамашалауға мүмкіндік берген және ол қазіргі күнге дейін сұлулықтың символы болып есептелінеді. Інжудің қайнар көзі болып, Онежский және Заонежья көлдеріндегі 36 өзен, бұлақ және шағын көлдер інжудің көзге көрінбес ракушкаларына толы болған.

Інжудің ракушкалар ішінде қалыптасуы көптеген жылдарға созылып, аңызға айналған ежелде інжу ракушкалардың қатты қабыршықтарында ғұмыр сүруші малюска деп есептеліп, ана ракушка және ата ракушка болады деп пайымдалған. Тіпті Каремилда семга балығының жабрасында інжу шоқтары пайда болған. Семга 3 жылдан кейін өзі пайда болған жеріне оралып, өз шақтарын ашық ракушкаларға енгізген және сол шоқтардан ең жақсы інжу пайда болған деген аңыз қалыптасқан. Десе де інжудің пайда болуы туралы ғылыми түсініктер ХІХ ғасырдың басында табылған.

Дүние жүзінде әрбір зат табиғатта болып жатқан құбылыстарға өзінше қарсы әрекеттенеді, яғни ауыртпашылықтарды жеңуге немесе оларды қашқақтауға тырысады. Бұл ракушканың ішінде жүзеге асады. Су малиюсканың ракушкасының астынан өтіп оған зақым тигізбейді, бірақ кей кездері ашық қабыршықтардың арасына топырақ кіріп қалуы мүмкін. Топырақ малиюсканың нәзік терісін жаралағанда малиюска өзін қорғау мақсатында перламутр жасайды, онымен топырақты қаптайды, орайды содан інжу пайда болады.

Інжудің әдемілігі адамзат тарихында ерекше бір мән - мағынаға ие. Мүмкін ата - бабаларымыз інжудің кереметтілігінің табиғатпен барлық тіршіліктің баласын сезінген болса керек, немесе інжудің алыну тісілінен адамзатпен сырлы байланысы айқындала түскен. Адамдар жай ғана теңіз түбінен ракушканы алып қана қоймай, оның ішінен жұмсақ інжуді шығарып, оны қатайтыру үшін ақырындап 2-3 сағатқа хауызға салған. Бұл құбылыс қатаю деп аталады. Сосын оны ылғалды матамен ораған. Тек бірнеше сағаттан кейін інжу тасқа айналған. [11. 12]

Інжуді теңіз түбінен алатын адамдар үшін інжуді тағып жүрген адамдардың үстінде көрудің өзі бір ғанибет болды. Ежелде інжуді теңіз түбінен алуға тек қана пәк, таза, жүрегі ақ адамдар барған деп ойлаған, тіпті теңіз түбіне түсер алдында адам жақсылап жуынып, шайынған болуы тиіс деген, өйткені інжу жаман сөздерді, жаман әдетттерді, жаман адамдарды жақтырмайды деп адамдар сенген, сондықтан інжуді пасық, жаман адамдардың қолына ұстатпаған. Інжу көптеген халықтарға қуаныш әкелген, бұл қуаныш әсіресе Ресейліктерге қол жетімді болған. Ресей әйелдер кедей болсын бай барлығы інжу тағып жүрген. Інжу әшекей ретінде ғана емес, киімге өрнектеп тігуде дамыған. Інжуді киімге өрнектеп тігудің өзі үлкен бір өнер деп есептелген. Інжуді күтіп бағудың өзі адамның қоғамдағы дәрежесінің қаншалықты төмен немесе биік екенін көрсеткен. Інжу өзінің айналасының барлығы әрлеп - әшекейлеп көрік беріп тұрған. Әдеміліктің бұл ұғымы костюмдерді әсіресе әйел костюмінде өрнек тапқан. «Жемчужный» эпитеті орыс поэзиясының ең сүйіктілерінің бірі болған, өлеңдерде інжумен қыздың көз жасын теңестірген, әйел сұлулығын күйместін көптеген өлеңдер болған. Олар атадан балаға мұра ретінде қалып, адамдарды әдемілікті көре алуға жетелеген. Ежелде әйел сұлулығы оның бет - жүзінде деп ойлаған. Сондықтан Ресей халқы өзінінің ешбір қызын ренжітпеуі үшін, оларды - табиғат сұлулығы інжумен әрлеген. ХVI-XVII ғасырларда шетелдердің Ресейге деген қызығушылығы арта түскен. Сол жобада бір топ еуропалықтар Мәскеуге жол тартқан. Барлық шетелдіктер бір ауыздан орыстың бас киімін ештене мен салыстыруға болмайды деп атап өткен. Ол бас киімдер алтын жіптер және де әр түрлі тастар, інжулермен тігіліп, көбелек, құс сияқты суреттермен әшекеленген. Бұл бас киімдермен әйелдер мейрам - мерекелерге әр түрлі тойларға барған. ХІХ ғасырдың 40 - жылдарында саяхатшы Барон Гакетгаузеннің жазбаларын көре Нижегородская губерниясында әрбір қарапайым әйелдің өзі 200-300 немесе 1000 нан артық інжу тағып жүреді десе, оны тамашалаудың өзі адамды ерекше бір сезімге булайды деген. Жексенбінің жазғы күні Вологодская губерниясында Гасстгаузен қонақтаған үйдің маңынан бір топ ерекше әрленіп киінген әйелдерді көреді, Гасстгаузен оларды емес немесе бір ғажайыпты ойлайды. Кейіннен баронға бұл церковқа бара жатқан қарапайым әйелдер екенін айтқанда ол өте таңданады.

Баронның таңдану қарапайым халыққа бұндай ерекше киім қайдан келген деген сұрақ болатын. Бұның сыры ежелден қарапайым халық орыс өзендерінен інжуді іздеп тауып, оның көп бөлігін өз отбасына қалдырған. Оны әрлеп, әшекей ретінде қолданылып, киімдерге тігу болса желдердің тапқырлығы болған және ол анасынан қызына мұра ретінде қалдырған киім, әсіресе бас киімдер Ресей халқы үшін ең бағалы заттар болды, оларға ұлттық киімдер де мұра ретінде қалдырылған. Оларды ата - бабалардың кішкене заттан мәңгі сұлулықты жаратқан ескерткіші ретінде сақтаған. Інжуді бас киімге - әрлеп тігудің екі түрі болған. Оны қатты матаға тігу және торлап әрлеу. [15. 22]

Інжу қатты матаға алтын жіппен тігілді, әр тігін өзінің атауымен қимылына ие болды. Алдымен матаны тартып тұрып, қатты картонға суреттің сызбасын түсірген, картонға аю салып, оны матаға жабыстырған. Алтын жіп үзіліп кете бергендіктен, осы тігу өте қиын болған. Оның ерекешелігі матада түзу және тегіс жатқан. Торлап әрлеуге інжуді өте мұқият таңдаған. Бұл істің әрбір інжу сапасын көрсеткен.

Солтүстік қатал табиғаты Ресей өңіріне өте нәзік інжуді тарту етті және солтүстіктің әйедерінің бас киімдері Ярославльден Поморяға дейін інжулермен әшекейленген.

«Кика» ны алтын жіпке інжуді және түрлі түсті тастарда тізіп тұрып әшекейлеген, ал егер ол тойға арналған болса оның оюларының арасына құстың суретін, бақыт символы ретінде қосқан. Мейрам күндері, әйел үшін ең жақсы күн өзінің неке кешесі болғандықтан, киканың үстінен алтынмен әрленген ақ плат киген. Ол бас киімге ерекше көрік беріп тұрған.

Бойжеткендердің бас киімдері аталуымен ғана емес түзілмес жағынанда ерекшеленіп тұрады. Ауа бойжеткеннің тойда киетін бас киімінің фонын атқарады. Бұл оның бас киіміне басқа, өзгеше өнерлі бір мағына берді, яғни оның еркіндігін айқындай түскен деседі.

Тірі заттың ішінен алынған інжу әйелдер киіміне тігілгеннен соң да өмір символы ретінде түрлі болып қалаберген деп ойлаған. Бірақ табиғаттың бұл сұлулығын адамдар түсініп, қадірлей алған ба? Ол оларды өзіне бағындырып, еркектерді әйелдеріне мейірімді болуға жетелей алған ба? Әйелге болған қаталдық орыстың көптеген отбасында кездесті, бірақ олардың арасында да сұлулық бағалап, қадірлей білетін азаматтарда аз емес еді. Бұны біз халық әндерінен байқасақ болады.

«Киканың» әрбір пішіні әйел бейнесіне әсемділік бере түскен. Кокошниктер Ресейдің көптеген өңірінде Псковский, Костромский губернияларында Владимирский және Саратовский өңірлерінде көп кездескен. [14. 22]

Кедейлерде де, байларда да інжуден жасалған алқалар, сырғалар және басқада әшекейлер көп кездесті. Торлап әрлеу ХІХ ғасырдың бірінші жартысында дамыған. Інжумен әрленген әрбір бас киім бойжеткен үшін тойға тарту ретінде берілген. Ол оны өз қызына сақтап қойған. ХVII ғасырда барлық шетелдіктерді таң қалдырған інжуден жасалған сырғалар, торлап әрленген бас киімдер ғасырдан ғасырға сақталып келуде. Бұл әшекейлердің барлығы мейілінше айқынды етіп көрсету үшін әртүрлі пішіндерді жүзеге келтіріп, інжуді әртүрлі тастармен өрлеу барсында пайда болған. Ақ інжуді күміспен, хрустальмен, алтын түстес інжуді алтынмен әрлеген.

ХVІІІ ғасыр соңында ХІХ ғасыр басында інжуді әрлептігу өз күшін жоғалтады Ресейдің кей жерлерінде ХІХ ғасыр соңында оны әшекей ретінде мүлдем қолданбайды, оның орнына костюмдер мен бас киімдерді бағалы тастармен әшекейлеу сәнге айналады. Ресейдің тек солтүстігінде ғана бойжеткендер мейрам күндері өз әжелерінің киімдерімен қыдыруға шыққан, ол киімдер кей жерлерде қазіргі күнге дейін сақталған.

Бірақ халық арасынан шыққан сұлулық жойылып кеткен жоқ ол өмірге қайта келіп музейлерде сақталған және оларды музейлерде көре отырып әйел тапқырлығына таң қалмауға болмайды.

Әрбір мемлекеттің өзіне тән болған айырмашылығына қарамастан орыс әйелдерінің костюмдерінде жалпы ұқсастық бар. Яғни кем бөлінген, шағын және қысқа, жұмсақ контурлардан құралады. Орыс әйелі бұл костюмде өзгерістерді сақтап қалған бұл аққұс әрекеті адамдарды өзіне іңкәр қылған түрі, болмаса тауыс құсының жүрісіне ұқсастығы бар. Осы әрекеттің ұқсастығы орыс әйелі кейпінде өлең және билері сақталып қалған.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.