Қан кету. Қанкетуді тоқтату

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

Қан кету.
Қан кетудің жіктелуі.
Қанкетуді тоқтатудың уақытша әдістері
Қан кетуді мүлдем тоқтату.
Мұрын қуысының алдыңғы тампонадасы

Әдебиеттер:

Қан кету.

Қан тамырларының бүтін қалпының бұзылуына байланысты қан сұйығының ағуын қан кету, - деп айтады. Қан ағу көбінесе жарақатқа байланысты. Ол науқас өлімінің негізгі себептерінің бірі болып табылады. Қан ағу тек хирургиялық науқастарда ғана емес сонымен бірге терапиялық, гинекологиялық, инфекциялық, т. б. науқастарда (инфаркт - жүрек бұлшық етіне қанталау, жатырдан қан ағу, т. б. ) кездеседі. Бір сөзбен айтқанда: күнделікті жұмыс барысында қан ағуымен кездеспейтін бірде-бір медицинаның саласы жоқ. Сондықтан, қан ағумен күресу медициналық мәселердің өте күрделі түрлерінің бірі болып саналады.

Қан кетудің жіктелуі.

А. Жарақаттық қан ағу әртүрлі зақымдалудың әсерінен, тамырдың бүлінуінен болады. Бұл қан ағулар жұмсақ ұлпалардың (жаралау, соғып алу) және сүйектердің (сынық, буын шығуы) зақымдануы кезінде болады.

Б. Жарақатсыз қан кету. Жарақатсыз қан ағу бірнеше топтарды қамтып, мынандай себептердің салдарынан туады:

І. Тамыр қабырғасының әртүрлі сырқаттың асқынуынан бұзылуы. Оның себептері:

а) Тамыр қабырғасының қабыну салдарынан бүлінуі;

б) Тамыр қабырғасының ісікті өзгерістер салдарынан бүлінуі;

в) Тамыр қабырғасының бөгде затпен қысылуы, жаншылуы, жыртылуы;

ІІ. Қан қысымының жоғарылауы салдарынан болған қан ағу (артериалды және венозды) .

а) Бауыр циррозы кезінде өңеш көк тамырларының кеңеюімен, көк тамырдағы қан қысымының артуынан болатын қан ағу немесе геморрой веналарынан қан ағу.

б) Артерия қан қысымы жоғарлағанда миға қан құйылуы мүмкін (атеросклероз, гипертониялық ауруларда - инсульт) .

в) Ұлпалардағы қан қысымының жоғарлауынан болатын мүшелердің жарылуынан қан ағуы мүмкін.

Мысалы: жатырдан тыс жүктілік кезінде түтік өсіп жатқан ұрықтың қысымын ұзақ уақыт ұстай алмайды, біртіндеп кеңейіп, жыртылады, іш қуысына қан ағады.

ІІІ. Баурдың сырқаттануы кезінде сарғаю кездеседі, қанның ұюы бірден төмендейді және тамырдың өткізгіштігі бұзылады, осыған байланысты өт қанға араласады, содан холемиялық қан ағу болуы мүмкін. Холемиялық қан ағуларға - тері асты, танаудан, ішектен, бүйректен, қынаптан және т. б. жатады. Бұл қан ұйытатын және қан ұюға кедергі жасайтын жүйелер қызметінің бұзылуынан болады.

ІV. Сепсис кезінде дене ұлпаларының және тамырдың өткізгіштігі бұзылуының, қан ұю жүйесінің бұзылу салдарынан болатын қан ағулар аз кездеспейді (фибринолиз, фибриногенолиз, шашыранды тамыр ішілік ұю сырқаты (ДВС), т. б.

V. Авитаминоз кезінде - витамин С жоқ болуынан қылтамырдан қан ағу кездеседі. Гемофилияда қан ағу - қан ұю жүйесінің VІІІ факторының жоқтығына байланысты ұю үрдісінің төмендеуі салдарынан болады. Бұл ауру тек еркектерде кездеседі. Мұнда көбінесе қылтамырдан (капилляр) тіндер қабатында қан ағу байқалады. Олар өздігінен танаудан, ішектен, ал кейде ұсақ жарақат кезінде пайда болады (тістің қызыл етін щеткамен зақымдағанда, тік ішек ауырғанда, т. б. ) .

Қан кетудің көзі бойынша былай бөлінеді:

а) Артериядан қан ағу. Артериядан қан аққанда атқылауы тамыр соғуымен сәйкес келеді. Қызыл қан атқылап ағады, оның биіктігі тамырдың соғу толқынымен өзгеріп отырады. Қан тамыры неғұрлым үлкен болса, соғұрлым қауіпті келеді.

б) Көк тамырдан - қан ағу онша қауіпті емес. Мұнда қан қоңырқай - қызыл, үзіліссіз ағады. Вена қақпақшаларының және қабырғаларының әлсізденуі кезінде немесе венаның орталық ұшынан да қан ағуы болуы мүмкін. Мойын веналары жарақаттанған кезде жиырылып, қабыспайды. Бұл кезде өлім ауа эмболиясынан болуы мүмкін екендігін есте сақтау керек. Венозды қан ағу ең үлкен тамырларды қоспағанда, өздігінен тоқтайды.

в) Қылтамырдан (капилляр) қан кету - жараның барлық беткейі қанайды, қауіптілігі аз. Мысалы: кесілген, операциялық, шабылған, жаншылған жаралар.

г) Үлпершекті ағзалардан (паренхиматозное) - бауыр, көкбауыр, өкпе, бүйректен қан кету, бұл да қылтамырлық, бірақ қауіптілеу келеді. Бұл қан ағудың түрі өздігінен ешуақытта тоқтамайды, бір ерекшелігі ағзаларда қан тамырлар қабырғаларының үлпершекпен тығыз байланыста болуы, сондықтан олар жиырылып, қабыспайды.

Мұндай қан ағуды биологиялық тәсілдермен тоқтатады. Мысалы: жаншылған шарбы майымен бауыр жарасын тығындап, жіп салу немесе жаншылған майлы ұлпамен, бұлшық етпен жараға тығын жасау. Бұларда тромбокиназа көп. Көк бауырдың жарылуы кезінде - оны жаншылған майлы тіндермен тығындап, жіп салады. Жаншылған ұлпа бойындағы көп мөлшердегі тромбокиназа қанды тез ұйытады да, қан кетуді бірден тоқтатады.

Қан ағу екіге бөлінеді: сыртқа және ішке қан кету. Сыртқа қан ағу кезінде қан сыртқы ортаға ағып шығады, ал ішке қан ағуда - ұлпаға және ішкі ағзаларға жайылады. Ішке қан ағу жасырын қалыптасады және оның белгілері болмайды, бұл қанның қуыстарға ағуымен сипатталады. Мысалы: іш қуысына, плевра қуысына және т. б. қуыстарға. Анық қан ағу кезінде қан ағза ішіне құйылады, олар қанды құсықпен болып немесе ішектен қан ағумен қара нәжіс (деготь, смола) немесе бүйрек және қуық ісігі, жарақаты кезінде зәрде қанның пайда болуымен (гематурия) белгілі болады. Кейде ішке анық қан ағу кезінде көзбен (макроскопия) зерттеуде нәжісте қан болмайды, бірақ нәжісті лабораториялық тәсілмен тексергенде қанды анықтауға болады. Мұндай жағдайда нәжістің құрамындағы жасырын қанға реакцияның оң болғанын айтады (реакция Григерсена) .

Бас сүйек қанқасының ішіне әсіресе ромбы тәріздес ойыққа қан ағу қауіпті, себебі тыныс алу тоқтап қалуы мүмкін. Кешігіреп екінші ретте қан ағу ұлпалардың еріп, ыдырауы нәтижесінде болуы мүмкін. Әсіресе, жараның іріңдеуінен қан тамырындағы тромб езіліп, ыдырайды.

Ұзақтығы бойынша қан ағу жедел және созылмалы болуы мүмкін. Біріншісінде - жедел түрде көп қан кетеді, ол шапшаң қалыптасып, қан аздықтың ауыр дәрежесі байқалады. Сонымен бірге орташа дәрежелі қан ағу мен жеңілдеу түрі болуы мүмкін.

Созылмалы қан ағудың қауіптілігі аздау, өйткені науқастар ұзақ уақыт бойы қан жоғалтады да, қаназдылыққа қалыптасып алады.

Мысалы: геморройда науқас денесі мұндай ұзақ уақыт қансырауға үйреніп кетеді. Қан ағу тамырдың алғашқы немесе екінші кезектегі зақымдану нәтижесінде болуы мүмкін. Егер жұмсақ ұлпаға қан құйылса онда зақымданған тамырдың ауқымына байланысты ондай қан құйылыстары ұсақ нүктелі, ірірек қан құйылысы және көлемді қан құйылысы немесе әртүрлі қанды ісіктер түрінде пайда болады. Бұл кезде қан ұлпаларға құйылып, қуыс түзейді және олар үлкен көлемде болуы мүмкін.

Кез-келген қан ағу - қансыраумен және қан аздылықпен ұштасады. Қан кету неғұрлым тез болса, соғұрлым науқас өміріне қауіпті болады. Қансырауда қан қысымының 70-80 мм сынап бағанасына дейін төмендеуі қауіпті, - деп есептелінеді. Жылдам қан аққан кезде гемоглобиннің 1/3 бөлігін жоғалту өлімге әкелуі мүмкін.

Айналымдағы қан көлемі (АҚК - ОИК)

АҚК -ін анықтайтын бірнеше тәсілдер бар. Соның бірі қан тамырына бояулы метилен көгілдір ертіндісінің белгілі мөлшерін еңгізеді. Қандағы бұл бояу біркелкі таралғаннан кейінгі мөлшерін анықтап, тамыр жүйесіндегі қанның мөлшерін анықтауға болады.

Егер еңгізілген зат тек плазмада ғана таралса, онда мұндай жолмен ағзадағы плазманың мөлшерін анықтауға болады, ол гематокриттің көрсеткіші бойынша қанның мөлшерін де есептеуге мүмкіндік береді. Соңғы кездерде радиобелсенді изотоптарды пайдалануға негізделген тәсілдерін қолданады. Мысалы: тексерілетін адамның көк тамырынан аз мөлшерде қан алады да оған - P 32 - радиобелсенді фосфордың белгілі мөлшерін қосады. Біраз уақыттан кейін, P 32 эритроциттердің ішіне араласқан соң, оларды айналдырғыш қондырғыда айналдырып, бөліп алады да, қайтадан қан тамырына кіргізеді. «Таңбаланған» эритроциттер бүкіл қанмен араласады. Біраз минуттан кейін аз мөлшерде қан аламыз да оның радиобелсенділігін анықтай отырып, қанның жалпы көлемін оңай есептейміз. Қан қысымы, қанның үлес салмағы, гемоглобин, гематокрит сияқты көрсеткіштер қансыраудың мөлшеріне байланысты екендігі анықталады.

Аздап қансырағанда (500 мл) қан қысымы, қанның үлес салмағы өз деңгейінде қалып, гемоглабин 13%-ға дейін аздап төмендейді. (Гематокрит 44-40-қа дейін төмендейді - қалыпты жағдайда 48) .

Ұзақ қансыраудан кейін науқасты қан қысымының төмендеуімен ұштасатын ауыр жағдайдан шығару өте ауыр болатындығын есте сақтаған жөн.

Балалар мен қарт адамдар қансырауды бірталай ауыр, ал әйелдер жеңілдеу көтереді, - бірақ шөлдеу, тоңазу немесе керісінше дененің қызу, шаршау, арылу, есінеу, ұйқышылдық, әлсіздену, т. б. себептер қансыраған адамның жағдайын одан сайын ауырлатады. Осындай кездерде қан ағудың денедегі жалпы зардабымен күресу өте қиынға соғады.

Қан ағу мен қансыраудың дамуы және қалыптасу ерекшеліктері.

Қан айналысының бұзылуы мен жедел жүрек - тамыр жетіспеушілігінің дамуына әкелетін қансыраудың негізгі даму - қалыптасу себептерінің бірі - айналымдағы қан мөлшерінің азаюы.

Бұл кезде мынадай өзгерістер байқалады:

а) жүрекке қанның ағып келуі күрт азаяды;

б) жүректің минуттық көлемі күрт азаяды;

в) қан қысымы төмендейді;

г) жалпы қан айналысы жылдамдығы баяулайды;

д) ұлпаларға қан ағып келуінің азаюына байланысты айналымдық оттегілік тапшылық дамиды.

Мұнымен қатар эритроциттер мен гемоглобин мөлшерінің азаюына байланысты оттегілік тапшылықтың екінші түрі қан аздықтан оттегі тапшылығы дамиды. Оттегіне тапшылық зат алмасу жүйесінің бұзылуына әкеп соғады, тотықпаған заттар пайда болып, ұлпалар мен қанда қышқылдану пайда болады. Қышқылданудың әсерінен торшалар әліде де болса жеткізіліп тұрған аздаған оттегін қабылдаудан қалады да оттегілік ашығудың ауыр дәрежесі басталып, ұлпалар мен ағзаларда азот қалдықтарының көп мөлшері жиналады.

Қан ағудың кез-келген түрі айналыстағы қан көлемінің азаюына, ағзаның тез арада икемделуіне әкеліп соғады. Қансырағанда және айналыстағы қанның көлемі азайған кезде ағза икемділігінің күрделі жүйесі жұмыс істей бастайды.

Қан ағудан кейін, аздаған оттегіне тапшылық салдарынан тамыр орталығының қозуы басталады. Бұл ұсақ тамырлардың (артериол, венул) белсенді жиырылуына (спазм) әкеліп, тамырлар қуысының түпкілікті тарылуына әкеледі де қан қысымы қалыпты деңгейге көтеріліп, сақталып тұрады. Бұл кезде қанның айналуы күшейіп, аз көлемдегі қан тезделіп айналады да ұлпалардың және ағзалардың қанмен қамтамасыз етілуі, зат алмасуы жақсарады. Жүректің минуттық көлемі артады. Бұл кезде тамыр, жүрек соғысы күшейіп, жеделдейді. Қан қысымы қалпына келеді. Мұндай тахикардия - толықтырушы тетік (компенсаторный) болып табылады.

Аралық ми (гипофиз) мен бүйрек үсті без жүйесінің қозуы салдарынан қанға тамырды тарылтқыш (прессорные) заттар адреналин, норадреналин шығады да, тамырлар жиырылады. Айналыстағы қанның көлемін белгілі бір деңгейде ұстап тұратын толықтыру, толықтыру - беймделу (компенсаторно - приспособительный) тетіктері негіздерінің бірі - қанның жиналатын орны болып табылады. Қан жиналатын орнынан жалпы қорлық толықтыру- жетілдіру әсері жүріп жатады. Қанның 46% айналысқа қатыспайтындығы белгілі, ал олар қан депосында болып, қан тамырларына тек тыныс алу мен тамыр орталығының қозуының салдарынан ғана шығады. Бірқатар зерттеушілердің пікірінше көк бауырдағы жиналған қанның қосымша әсері аздаған қансырауды толығымен толықтыруға жетеді. Теріде және тері асты май қабатында қанның - 10%, бауырда - 20%, көк бауырда 16% жиналатыны анықталды. Сонымен қатар, айналыстағы қанның көлемі деподағы қанның есебінен көбейіп отырады да, қан қысымы қалыпты жағдайда сақталып тұрады.

Ми торшаларында бастапқыдай оттегіне тапшылық күшейеді, ал тыныс алу жеделдейді. Содан толықтыру бағытында (компенсаторная) ентікпе дамиды, ол ұлпаларға оттегін жеткізуді арттырады. Өкпенің ауа алмастыруы артып, қан құрамындағы газ алмасудың жағдайы жақсарады. Өкпеде ауа алмасуының артуы тек кіші және орта қансырауларда ғана жетілдіріліп, толықтырушы әсер береді.

Қан кетуде қан айналысы мен тыныс алудағы өзгерістермен қоса қанның қасиеті де өзгереді. Ең алғашқы өзгерістердің бірі - қанның сұйылуы (гидремия) . Ол тамыр қабырғасының өткізгіштігінің өзгеруіне байланысты қанға ұлпадағы сұйықтардың ағып келуінен болады. Қан аққан кезде қанға хлорлы натриймен бірге ұлпа сұйықтығының барлық құрама бөліктері, сонымен бірге ақуызда түседі. Қан тамыры өзінің ақуызына толады. Қанға ұлпа сұйықтығының ағып келуі үшін айналыстағы қанның көлемін қалпына келтіретін қажетті толықтырушы тетік керек.

Қан ағу қанның морфологиялық құрамына әсер етеді. Қан ағудан кейін біраз уақыттан соң қанда эритроциттердің-эритробластар, нормобластар және лейкоциттердің жас пішіндері кездеседі. Әрқашанда солға жылжыған нейтрофильді лейкоцитоз (8-10 сағ. кейін таяқша тәріздес, миелоциттер 15-20 мың) байқалады.

Қан ағудан кейін қанның қайтадан қалпына келуінің (регенерация) артуы да толықтырушы әсер болып табылады. Сонымен, қанағудан кейінгі алғашқы мерзімде болған жүрек дүрсілі, ентікпе науқасқа пайдалы болады, бірақ бұл белгілі бір кезеңге дейін пайдалы болуы мүмкін. Егерде қан ағу тоқталмаса және Қ. Қ. ең төменгі қауіпті деңгейге - 75-80 мм және одан да төмендесе, онда қан құрамының тез арада қалыпты деңгейге толығуы мүмкін емес және науқас өліп кетуі мүмкін.

Қан ағудың клиникалық сипаты. Қан кетудің жалпы және жергілікті белгілері қалыптасады. Жалпы белгілері көлемді қан ағуда байқалады:

1. Тері жамылғысының бірден бозаруы, кейде сарғаюы, тамырдың түйіліп, тарылуы - тері тамырларына қанның аз түсуінен қалыптасады.

2. Бас айналу, көздің қарауытуы - мидың оттегіне тапшылығынан, ал ентігу, есінеу, шөлдеу, әлсіздену, ұйқысыздық қаназдылықтан байқалады.

3. Жүрек айнуы, құсу - құсу орталығының қозуынан және оттегіне тапшылықтан қалыптасады.

4. Тамырдың жиі соғуы (120-140-қа дейін), бастапқы кезде жиілеуі, қан аздылықты толықтыру мен жетілдіру әсері салдарынан және сонымен бірге төменгі қан қысымы әсерінен дамиды.

5. Төмендеген, төмендей түскен Қ. Қ. (80 мм -ден төмен) байқалады.

6. Төменгі деңгейдегі гемоглобин - көп мөлшерде қан жоғалтуда (1/3 дейін қауіпті), эритроциттердің азаюы салдарынан пайда болады.

7. Ұлпалардан қанға сұйықтық ағып келуінен қанның үлес салмағы (удельный вес крови) азаяды.

8. Ентігу - оттегіне тапшылық пен төмен деңгейдегі гемоглобин салдарынан кездеседі.

9. Есінеу - орталық жүйке жүйесіндегі ауыр өзгерістерге байланысты пайда болады.

10. Шөлдеу - қансыраудан кейін қан тамырларына ұлпалардан сұйықтықтар әлі түсіп үлгермейді, қаназдылықтан дене сусызданады.

11. Аяқ - қолдың мұздауы - зат алмасу үрдістерінің төмендеуі салдарынан және қансыраудан тамырлар түйіліп, жиырылады, ал оттегі мен қоректік заттардың жетіспеушілігі артады.

12. Қарашықтың кеңеюі қалыптасады.

13. Естен тану және тырысу - соңғы өлім алдындағы ақтық белгі болып табылады.

Қан кетудің белгілері - қан ағудың орналасуына байланысты болады:

а) Кеуде қуысына қан аққанда (гемоторакс) өкпенің қысылуы, көкірек аралықтың ығысуы, зақымдалған жақта тыныс алу қозғалысының болмауы, тыңдағанда тыныс алудың естілмеуі кездеседі. Ентігу, тері жамылғысының көгеруі, тамырдың жиі соғуы, тықылдатып тексергенде - тұйық дыбыс анықталады.

б) Жүрекқап ішіне қан аққанда - жүректің қысылуы, жүрек тұйықтылығы, жүрек дыбысының болмауы, тамырдың жиі және әлсіз соғуы, артериялық қысымының төмендеуі, венозды қысымның артуы, ентігу, көгеру, т. б. байқалады.

в) Іш қуысына қан аққанда - әлсіз, ұзақ ауыру, құрсақ бұлшық еттерінің қатаюы, аздап айқындалған Щеткин - Блюмберг белгісі және дененің қалыпты жағдайын өзгерткен кезде ауысып отыратын тұйықтық дыбыс іш-құрсақты тықылдадып тексергенде анықталады;

г) Буынға қан құйылған кезде - ауырсыну, қимыл - қозғалудың шектелуі, бұзылуы, ісіну, буын қуысындағы сұйықтың толқынды қозғалысы (флюктуация) және тізе үсті сүйегінің - тобықтың селкілдеген қозғалысы (баллотирование надколенника), буын пішінінің ұлғайып, өзгеруі байқалады.

Қанкетуді тоқтатудың уақытша әдістері

Қанкетуді тоқтатудың уақытша әдістері табиғаты бойынша механикалық болып табылады. Оларға жатады: жгут қою, артерияға саусақты қою, максимальді иілу немесе аяқтамалардың тұру жағдайы, байлам таңу, жарақатқа тампонада жасау, тамырдан қанаққан жерді қысқышпен қысу, уақытша шунтирлау.

Жгут қою.

Қанкетуді уақытша тоқтатудың өте сенімді әдістері. Көрсеткіштері: аяқтамаларға артерялық қан кету, аяқтамаларға кез-келген массивті қанкету. Жгут қоюдың ережесі:

Жгут қоюдың алдында аяқ-қолды көтеру керек.
Жгутты жарақатқа жақынырақ және проксимальді қою керек.
Жгут астына міндетті түрде шүберек (киім) қою керек
Жгутты қою кезінде 2-3 тур жасайжы, оларды біркелкі созады, турлар бір-бірінің үстінде жатпау керек.
Жгутты қойғаннан кейін, оның тура уақытын белгілеу керек
Жгут қойылған дененің бөлігі, қарауға ыңғайлы болуы керек.
Жгутпен зақымдалған адамдар транспортирленеді және бірінші кезекте тексеріледі.
Жгутты біртіндеп, жайлап босатып, ауыпсынусыз шешу керек.

Жгутты дұрыс қоюдың критерийлері болып табылады: қанкетуді тоқтату шеткерлік пульсацияның тоқтатылуы, аяқтамалардың суық болуы және бозаруы.

Жгутты төменгі аяқтамаларда 2 сағаттан, ал жоғарғы аяқтамаларда 1, 5 сағаттан аса ұстамау керек. Егер бұлай болмаса ишемия әсерінен, аяқтамаларда некроз дамуы мүмкін.

Науқастың ұзақ транспортировкасында жгутты мүмкіншілігінше әр сағат сайын 10-15 мин. босатып тұрады, қан кетуді уақытша тоқтатудың әдісін басқа әдістермен ауыстыра отырып (саусақпен қысу) .

Артерияны саусақпен қысу.

Көмекші әдістерді, қолмен жасайтын әдістерді қажет етпейтін, жай әдіс жеткілікті. Оның негізгі ерекшелігі-тек 10-15 мин уақытты эффективті қолданылуы мүмкін, яғни қысқа уақытта болып табылады.

Артерияның саусақпен қысудың көрсеткіштері артериялық немесе артериялық бассейнге сай келетін массивті қан кету болып табылады.

Саусақтық қысу жедел жағдайда маңызды, гемостаз үшін басқа әдістерді қолдануға дайындалу үшін, мысалы, жгут қою.

Бұл әдісті дұрыс және эффективті қолдану үшін, артерия проекциясын дәл білу керек, оның сырты және нүктелері сүйекке жақын орналасқан.

Бұл айтылулар көптеген әдебиеттерде топографиялы анатомия және жедел хирургияда берілген.

Аяқтамалардың максимальді иілуі.

Әдіс аз сенімді, бірақ және аз травмалық. Ірі буындардың аяқтамалардың сегменттерінен дистальді қанкетуінде эффективті әдіс болып табылады.

Саннан қанкету кезінде жамбас-сан буынында, тізе буынында-тобықтан және табаннан қан кету кезінде, шынтақ буынында- білектен және тоқпан жіліктен қан кету кезінде максимальді иілу болады. Аяқтамаларды жоғары қою жағдайы.

Көрсеткіштері-веналық және капиллярлық қанкету, әсіресе төменгі аяқтамалардан. Әдіс жеңіл.

Қатты байлам таңу.

Бұл әдіске тек бинт пен байламдық материал қажет. Қатты таңу-ұсақ тамырлардан, веналық немесе капиллярлық қан кету кезінде қолданылады. Көрсетілген әдіс-төменгі аяқтамалардың венасының варикоздық созындысының қан кетуінде қолданылады.

Жарақат тампонадасы.

Бұл әдіс-ұсақ қантамырлардан, капиллярдан және веналық қанкетуде, қуысты жарақат кезінде көрсетіледі. Жиі операцияда қолданылады.

Қантамырдан қан кетуідне қысқышты қолдану. Бұл әдісті операция кезінде қанды тоқтату үшін қолданады. Әдіс сенімді, эффективті және жеңіл, сондықтан кең қолданылады. Бірақ есте сақтау керек: қысқышты ыңғайлы қою керек және көзбен де қарау керек, өйтпесе зақымдалған тамырдан басқа қысқышқа магистральді тамыр немесе нерв кіруі мүмкін, ол жағымсыз жағдайларға алып келеді.
Тамырды уақытша шунтиралау.

Бұл әдісті ірі магистральді тамырлардың зақымдалуы кезінде, негізінде артерияның, қанағу тоқталу кезінде, қолдану қажет, болмаса бұл жағымсыз жағдайларға және адамның өміріне қауіп әкеледі.

Бұл әдіс хирургтің тамырды тіге алмаған кезінде, аумақтық ауруханада тамырлық операция жағдайларында қолданылады, ал транспортирлеу ұзақ уақыт алады.

Магистральді қанағуды сақтау үшін және ишемиялық гангрена болмау үшін хирург зақымдалған және үзілген тамырларға түтік қоя алады (полиэтиленді, шыны) және магистральді фиксирлейді.

Транспортирлеу кезінде аяқтамаларды иммобилизациялау және антикоагулянт тағайындау қажет (шунттық жылжуына және протездің тромбозына профилактика) .

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.