Экономикалық тәрбие жайында

І Кіріспе
Экономикалық тәрбие

ІІ Негізгі бөлім
2.1.Экономикалық тәрбиенің міндеттері, мазмұны
2.2.Экономикалық тәрбиенің формалары және әдістері

ІІІ Қорытынды
IV Пайдаланылған әдебиеттер

Тәрбиенің басқа салаларымен тығыз байланысты тәрбиенің түрі экономикалық тәрбие. Экономикалық тәрбиенің негіздері еңбек тәрбиесінде жатыр.
Оқушының еңбекті қажетсінуі еңбексүйгіштігін, қоғамдық еңбектегі белсенділігін, саналы еңбек тәртібін және басқа да моральдық сапаларын қалыптастыру экономикалық тәрбиенің алғышарттары болып табылады.
Экономикалық тәрбие деп оқушыларды экономикалық білімдер негіздерімен қаруландыру, қоғамның экономикалық саясатын ұғындыру, өндіріс, айырбас, бөлісу және тұтыну шеңберіндегі (ауқымдағы) негізгі экономикалық қатынастарды тәжірибеде меңгерту деп түсінуіміз керек.
Экономикалық білімдер теориясы қоғам өмірінің материалдық негізін түсіндіреді, адамзат қоғамы өмірінің құпия сырларын ұғынудың, қоғамды қайта құрудың объективті негіздерін түсінуге мүмкіндік береді. Бұл ғылым адам және оның экономикалық қатынастарын зерттейді.
Негізгі мақсат қоғам дамуының қазіргі кезеңіне сай оқушылардың экономикалық ойлауын қалыптастыру. Осының негізінде оқушылар қоғамның әлеуметтік-экономикалық дамуындағы адамның шешуші рөлін ұғынуы, қоғам және тұлғаның мүддесі үшін қоғамдық өндіріс пен еңбекке жаңа қатынастарды қалыптастыруға үйренуі керек. Қазіргі күні бастауыш мектеп, негізгі базистік мектеп және бағдарлы мектептердің оқу тәрбие жұмыстарына экономикалық тәрбие мәселелерін жүйелі ендіру мүмкіндігі туып отыр.
Бастауыш мектептегі қол еңбегі барысындағы құнттылық, базистік мектептегі салалық еңбектің экономикалық негіздері тәрбие жұмысын жаңа негізге көшірудің құралына айналуда.
Қаржыландыру көзі мемлекет тарапынан және оқығаны үшін оқушылардың төлемінен құралады. Халыққа білім беруді қаржыландыруға рыноктық экономика ықпалының өзіндік ерекшелігі бар. Олар:
– қосқан еңбек үлесіне сай мұғалімдердің еңбек ақысын елеулі жекелендіру;
– оқу орындарының тек өзіне лайықты оқушыларды таңдап алудағы өзара бәсекенің пайда болуы, ал мұның өзінің оқытуды ұйымдастырудың жаңа жолдарын іздеу мен оны тәжірибеге ендіруді жандандыру;
– оқушылардың және олардың ата-аналарының оқыту процесіне ықпал етуге түбегейлі мүмкіндік алуы, ал мұның өзі барлық оқушыларға бірдей деңгейлікте қарамай, олардың дербес қабілеттерін айқындауға және дамытуға жағдай туғызу;
– оқу орнының материалдық-техникалық базасын осы заманғы ғылыми-техникалық талаптар деңгейіне жеткізу жағдайының жасалуы;
– әкімшілік басқаруға жұмсалатын қаржының үнемделіп, оның білім беру мұқтажына бағытталуы;
– педагогикалық-зерттеу мекемелерінің оқу орындарымен тікелей келісім шарттар арқылы қаржылануы т.с.с.
Мұның бәрі елімізде халыққа білім берудің деңгейін көтеруге қолайлы жағдай жасауға мүмкіндік береді.
Дегенімен, халық ағарту және осы тұрғыдан қараудың көмескі жақтарының болатынын алдын ала біліп отырған жөн. Олар:
– халықтың белгілі бір бөлігінің білім алуға қаражатының жетпеуі мүмкін, сондықтан елімізде сауатсыздықтың өсуіне кездесуі;
– оқу орындарының жіктелуі пайда болып, төлем ақысы жоғары мәртебелі оқу орындарының жарыққа келуі;
– білім алудың төлем ақысының үнемі өсе түсуі т.с.с.
Рыноктық экономикалық саясаттың бұл салаларын түбегейлі жою мүмкін емес, бірақ мемлекет тарапынан белгілі бір деңгейде реттеуге болады. Мемлекет білім алғысы келетіндердің бәріне көмектссуі қажет. Мұны жүзеге асырудың ең тиімді жолы білім алуға ынталы адамдарға мемлекет тарапынан белгілі мерзімге кредит (қарыз) беру.
Оқушыларға экономикалық білім беру қазіргі қайта құру кезеңінде өте көкейкесті мәселелердің бірі. Оларды халық шаруашылығының әр түрлі салаларында жұмыс істей білуге үйрету үшін экономикалық, ғылыми-техникалық, гуманитарлық білімдермен қаруландыру қажет.

1. Қазақ тәлім-тәрбиесі. Жарықбаев Қ., Қалиев С. Алматы 1995 ж.
2. Аймауытұлы Ж, Психология - Алматы , 1995
3. Бап-Баба С. Б. Жалпы психология Алматы, 2003
4. Бабаев С. Психология танымы, Түркістан, 2000
5. Крысько В.Г. Психология и педагогика. М: ВЛАДОС-ПРЕСС, 2001-368 с.
6. Қалыбекова Ә.А. Ысқақов. Ж.Ы, Әлсатов Т.М. Мұғалімдердің педагогикалық сөздігі мен анықтамалығы, Алматы Қазақ Университеті, 2002-287 б.
7. Қоянбаев Р.М. Қысқаша педагогикалық сөздік. Алматы, Абай атындағы мемлекеттік университет, 1999-62 б.