Қызметкрлерді пайдалану

Жоспар
Кіріспе

1. Қызметкерлерді пайдалануды жоспарлау
2. Қызметкерлерді бағалау
3. Өтемақылық (компенсациялық) саясат
4. Еңбекті марапаттау жүйесі
5. Жалақы төлеу жүйесі
6. Қызметкерлерді көтермелеу жүйесі

Қолдағы бар адам ресурстарын оңтайлы пайдалану қызметкерлерді жоспарлаудың тағы бір заты болып келеді. Оның негізгі мақсаты - кәсіпорындағы жүмыс орындарына жүмыс күштерін нақтылы тапсырмаларға сай оптимальды, дұрыс орналастыру. Бұл жерде екі мақсат көзделінеді:
- біріншіден, стратегиялық мақсаттарға - сапа, жабдықтау мерзімін сақтау - жету үшін адам ресурстарын тиімді пайда¬лану; бүл жерде тұтынушылардың әртүрлі тілегіне және нарық өзгерістеріне икемді жауап қайтаруға аса мән беріледі. Икемдік қызметкерлерді жоспарлаудың маңызды критерийі болып саналады;
- екіншіден, қызметкерлердің де өзінің жұмыс қоршауына қоятын талаптарын ескеру қажет. Қызметкерлерді пайдалануды жоспарлағанда олардың өз жұмысына қанағаттануына ықпал жасайтын факторларды ескеру қажет.
Қысқа мерзімді жоспарлау объекті ретінде нақты жұмыс орнын басу болып келеді. Егер де бірнеше жұмыс орнына бірнеше қызметкер болса, онда мәселе шиеленісе түседі. Қай жүмыс орнын қай қызметкерге беру керек екенін шешу үшін математикалық, эвристикалық және пішіндерді салыстыру әдістерін қолдануға болады.
Математикалық әдістер, әдетте, линиялық бағдарламалау әдістеріне негізделеді.
Эвристикалық әдістер белгіленген жұмыс орнында қызметкердің субъективті құндылығын (пайдалану әсерін) пайдаланады. Барлық қызметкерлердің әр жұмыс орнындағы құндылығы бағалы матрицасына енгізіледі.

Пән: Өнеркәсіп, Өндіріс
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 20 бет
Таңдаулыға:

6 тақырып. Қызметкрлерді пайдалану
1. Қызметкерлерді пайдалануды жоспарлау
2. Қызметкерлерді бағалау
3. Өтемақылық (компенсациялық) саясат
4. Еңбекті марапаттау жүйесі
5. Жалақы төлеу жүйесі
6. Қызметкерлерді көтермелеу жүйесі

1. Қызметкерлерді пайдалануды жоспарлау
Қолдағы бар адам ресурстарын оңтайлы пайдалану қызметкерлерді жоспарлаудың тағы бір заты болып келеді. Оның негізгі мақсаты - кәсіпорындағы жүмыс орындарына жүмыс күштерін нақтылы тапсырмаларға сай оптимальды, дұрыс орналастыру. Бұл жерде екі мақсат көзделінеді:
біріншіден, стратегиялық мақсаттарға - сапа, жабдықтау мерзімін сақтау - жету үшін адам ресурстарын тиімді пайда - лану; бүл жерде тұтынушылардың әртүрлі тілегіне және нарық өзгерістеріне икемді жауап қайтаруға аса мән беріледі. Икемдік қызметкерлерді жоспарлаудың маңызды критерийі болып саналады;
екіншіден, қызметкерлердің де өзінің жұмыс қоршауына қоятын талаптарын ескеру қажет. Қызметкерлерді пайдалануды жоспарлағанда олардың өз жұмысына қанағаттануына ықпал жасайтын факторларды ескеру қажет.
Қысқа мерзімді жоспарлау объекті ретінде нақты жұмыс орнын басу болып келеді. Егер де бірнеше жұмыс орнына бірнеше қызметкер болса, онда мәселе шиеленісе түседі. Қай жүмыс орнын қай қызметкерге беру керек екенін шешу үшін математикалық, эвристикалық және пішіндерді салыстыру әдістерін қолдануға болады.
Математикалық әдістер, әдетте, линиялық бағдарламалау әдістеріне негізделеді.
Эвристикалық әдістер белгіленген жұмыс орнында қызметкердің субъективті құндылығын (пайдалану әсерін) пайдаланады. Барлық қызметкерлердің әр жұмыс орнындағы құндылығы бағалы матрицасына енгізіледі.

Әдістің мақсаты - қызметкерлерді жұмыс орындарына оңтайлы бөлу жолымен кәсіпорын үшін жалпы құндылықты максимизациялау. Бұл жерде келесі бөлу әдістерін қолдануға болады:
ранжирлеу әдісі;
арнайы дарын әдісі;
Ранжирлеу әдісін қолданғанда әр жұмыс орнына ең жақсы келісімді қызметкер орналасады (6.21 кестені қараңыз)

1-жұмыс орнына 4-қызметкер орналасады. Содан кейін қалған 4х4 матрицасымен ұқсас операциялар жасалынады: нәтижесінде жұмыс орнына 1-қызметкер орналасады. Осылай әрі қарай жалғаса береді: нәтижесінде - 3-жұмыс орнына 2-қызметкер, 4-жұмыс орнына
4-қызметкер, ал 5-жұмыс орнына 3-қызметкер орналасады. Құндылықтар сомасы 530-ға тең.
Әдістің артықшылықтары: қарапайымдылығы және қызметкердің қабілетін оптимальды пайдалану.
Әдістің кемшіліктері: қызметкерлердің салыстырмалы жарамдылығы (бейімделушілігі) назардан тыс қалады, жалпы алғанда біліктілігі төмен қызметкерлер бөлінген жұмыс орнында төмен пайдалылыққа жетеді. Бұл жерде бағалау оңтайлы орындалды деуге кепіл берілмейді.
Арнайы дарын әдісі әр қызметкерді өзіне ең келісімді жұмыс орнына бөледі. Мақсат - қызметкерлердің ерекше қабілеттерін пайдалану.
Арнайы дарынын айқындау үшін алдымен әр қызметкерге жұмыс орнындағы максимал мен минималды пайдалылықтарының айырымы есептелінеді. Ең жоғарғы айырымы бар қызметкер максимал эффектіге жеткен жұмыс орнына орналастырылады. Сонымен, ол өзінің дарынына сәйкес пайдаланады және осылай қалған матрицалар үшін қайталанады.

Нәтижесінде: 1-жұмыс орнына 3-қызметкер, 3 жұмыс орнына 2-қызметкер, 2-жұмыс орнына 1-қызметкер, 4-жұмыс орнына 5-қызметкер, 5-жұмыс орнына 4-қызметкер орналасады. Құндылықтар сомасы 581-ге тең.
Пішіндерді салыстыру әдісі қызметкердің жарамдылығы дәрежесін талдауға негізделген. Пішіндер бар және қажетті біліктіліктер парағынан тұрады .

Пішіндерді салыстыру арқылы қызметкердің жарамдылығы анықталады. Бұл жерде оптимальды біліктілік іздестірілмейді, 100%-дық жарамдылыққа сәйкес талаптар мен қабілеттердің толық бірдей болуын көздейді. Бұл әдісті қолдануға болады
егер де:
- жұмыс орнының сипаттамасынан талаптар мен болжамдар және қызметкерді бағалау критерийлері болса;
- ол критерийлер бір-біріне сәйкес келсе;
- оларды өлшеуге және бағалауға болса.

2. Қызметкерлерді бағалау
Еңбекті бағалау критерийлері, кезеңдері әдістері.
Жалпы алғанда, еңбекті бағалау деп қызметкерлердің әлеуетін айқындау, оқыту бағдарламасын жасау жэне адамдарды еңбекке ынталандыру мақсатымен өндіріс технологиясының талаптарына еңбектің саны мен сапасы сәйкес келетіндігін айқындай-тын шараларын түсінеміз.
Еңбек нәтижелілігін бағалау - қызметкерлерді басқарудың, жұмыс тиімділігі деңгейін анықтауға бағытталған функциясы. Еңбектің нәтижесін сипаттайтын көрсеткіштерге көптеген факторлар әсер етеді: табиғи-биологиялық, әлеуметтік-экономикалық, ұйымдастырушылық-техникалық, әлеуметтік-психологиялық және т.б.
Қызметкерлер еңбегінің нәтижелілігін бағалайтын тиімді жүйені құру үшін:
әр жұмыс орнындағы еңбек нәтижелілігін бағалау критерийлерін орнату қажет;
еңбек нәтижелілігін бағалаудың дәлелді әдістемесі мен процедурасын жасау керек;
- қызметкермен бағалауды талқылауды қарастыру қажет;
- шешім қабылдап және бағалауды құжатпен бекіту қажет. Қызметкерлердің бағалау көрсеткіштерін критерийлер деп атауға болады, олардың қатарына орындалатын жұмыстың сапа - сы, жұмыс көлемі, нәтижелердің құндық бағасын жатқызады. Еңбек нәтижелігін бағалау үшін едәуір көп көрсеткіштерді қолдану керек, олар жұмыстың көлемін де, оның нәтижесін де қамту керек. Сондықтан бағалау критерийлерін таңдағанда, біріншіден, багалау нэтижелері нақтылы қандай мэселелерді шешуде қолданылуы, екіншіден, критерийлер қызметкерлердің қай категориясы мен лауазымдарына орнатылуы ескеріледі.
Нақты жұмыс орнындағы еңбекті бағалау кезеңдері келесіні ұйғарады:
функцияларды суреттеп жазу-
талаптарды анықтау;
факторлар бойынша бағалау (нақты орындаушыны);
қорытынды бағаны есептеу;
стандартпен салыстыру;
қызметкердің деңгейін бағалау;
жұмысты орындаушыға бағалау нәтижесін жеткізу. Еңбекті бағалау процедурасы келесі талаптарға сәйкес болу керек:
қолданылған критерийлер орындаушыға да, бағалаушыға да түсінікті болу керек;
бағалау үшін қолданған ақпаратқа қол жететіндей болу керек;
бағалау нәтижелері марапаттау жүйесімен байланыс болу керек;
- бағалау жүйесі жағдайлық контекстке сәйкес болу керек.
Тәжірибеде көптеген еңбекті бағалау әдістері қолданылады,барлығына шолу жасау мүмкін емес. Соның ішінде кең тараған кейбір әдістерді келтіруге болады.
Жеке адамды бағалау әдісі бойынша бағалау анкеталары қолданылады. Онда бағалаушы немесе қызметкер өзі бағалайтын адамның ерекшеліктерін анықтайды да, оның қарсысына баға қояды: өте жақсы-дан қанағатсыз-ға дейін. Еңбек нәтижелілігінің бағасы белгіленген ерекшеліктердің рейтингілерінің қосындысы болып келеді.
Берілген таңдау анкетасы әдісі бойынша анкетаға алдын ала бағаланатын адамның негізгі сипаттары мен өзін ұстау нұсқаларының тізімі беріледі. Бағаланатын адамның өзі орындайтын жұмыстың сипаттар жиынтығына қарай маңыздылық шкала бойынша оған балл қояды.
Бағалаудыц суреттеп жазу әдісі бойынша бағалаушының қызметкердің жұмыс кезінде эрекеттері мен өзін үстаудағы артықшылары мен кемшіліктерін суреттеп жазады.
Шешуші жагдай бойынша бағалау әдісі басшылардың өзінс бағынышты адамдарға баға бергенді қолданады. Алдын ала жекеленген жағдайларда қызметкердің өзін дұрыс және теріс ұстау тізімдері айдар бойынша журналға әр адам туралы жазылады. Осы жазулар кейін еңбек нәтижелілігін бағалау үшін қолданылады.Қызметкердің әртүрлі қылықтарын көрсететін оқиғаның санын шкала бойынша тіркейді.
Топтың бағалау әдістері топ ішіндегі қызметкерлер жұмысының тиімдігін салыстыруға арналған.
Жіктеу (классификациялау) әдісі бойынша бағалаушы барлық қызметкерлерді белгілі бір ортақ нышанмен - ең жақсыдан жаманына қарай - кезекпен тізбелеп бөледі. Оның біреуі баламалап жіктеу әдісі болып келеді. Бұл әдіспен басында бағалаушы ең жақсы мен ең жаманын таңдайды, содан осы процедураны қалғандардың арасында қайталап отырады.
Жұптап (парлап) салыстыру. Арнайы топтасқан жұптарда әрқайсысы бір-бірімен салыстырылады. Содан кейін қызметкер 1рет өз жұбында ең жақсы болған санын есептеп, оның рейтінгін шығарады. Бұл әдіс өте қарапайым және тиімді, бірақ адам саны көп болса, қолдану қиындайды.
Алдын ала бөлу әдісі. Бағалаушы қызметкерлерге алдын ала бөлу шеңберінде бағалар тағайындайды:
10% - қанағаттанарлық емес; 20% - қанағаттанарлық; 40% - толық қанағаттанарлық; 20%) - жақсы; 10% - өте жақсы.
Сарапшы әр қызметкердің атына карточка жазады да, барлығын берілген квотаға сәйкес бөледі. Бөлу белгілі критерийлер бойынша жасалынады.
Кадр маманды бағалау нәтижесін хабарлауға үлкен маңыз беру керек, өйткені бұл қызметкермен кері байланыс орнатуға көмектеседі. Оны арнайы кездесу барысында немесе бағалаушымен әңгіме жүргізу арқылы өткізеді. Әңгіме тәртіпке келтіру шарасы ретінде емес, қызметкердің еңбек өнімділігін жоғарылату мақсатымен оған ықпал жасау мүмкіншілік деп қарау керек. Мамандар әңгіме барысында қызметкерге тән жетістіктер туралы сөйлеуді ұсынады, ал кемшіліктері туралы екі жетістігінің арасында айтқаны дұрыс. Әңгіменің тақырыбы қызметкердің жеке қасиеттерін сынау емес, еңбектің нәтижелілігі болу керек.
Әңгімеде екіден артық кемшілікті қозғап, артық ақпаратты жүктеу қажеті жоқ, өйткені тыңдаушы тіптен шатасып кетуі мүмкін.
Біздің елде қызметкерлерді аттестациялау кең қолданатын бағалау әдісі болып таралған. Оны жүргізуге кадр қызметін мамандарымен қатар, линиялық менеджерлер қатысады.
Еңбекті бағалауға әртүрлі ақпаратты жинау керек, ол үшін сарапшылар ретінде осы бөлімшеде жұмыс істейтіндерді және онымен бірге тығыз байланыстағы басқа қызметкерлерді тарту керек. Өкінішке қарай, бұл тәжірибеге бізде тиісті маңыз берімей келеді.
Аттестация элементтері ретінде еңбек пен қызметкер бағалау болып келеді. Еңбекті бағалау жоспарланған еңбек нәтижесімен нақты еңбектің мазмұнын, сапасын және көлем ін салыстырады. Қызметкерлерді бағалау оның өзіне бекітілген жұмысты орындауға дайындық дәрежесін, өсу келешегін бағалау үшін болашақ мүмкіншілігін айқындауға бағытталады.
Аттестация жүйелі түрде, белгілі уақыт мерзімі өткен сайын жүргізілуі керек. Мысалы, басшылар мен мамандар лауазымы әрқашан жоғарылаған сайын, ал жаңадан қабылданғандар, бұрынғы өз қызметінде берік отырғандармен салыстырғанда, аттестациядан жиі өтіп тұру керек.
Қызметкерлерді аттестациялау келесі кезеңдерден тұрады:
дайындау кезеңінде аттестация жүргізу ұстанымдары мен әдістемесі жасалынады, тиісті нормативтік құжаттар шығарылады;
аттестацияны жүргізу: қабылданған әдістемеге сәйкес аттестациядан өтетіндер мен басшылар өз бетімен есеп дайындайды, тиісті бағалау формаларын толтырады, нәтижелерін талдайды, аттестация комиссиясының отырыстары болады;
аттестация қорытындысын шығару: кадрлық ақпаратты талдау, қызметкерлер туралы ұсыныстарды дайындау, аттеста - ция нәтижесін бекіту.
Аттестацияның міндетті кезеңі - қызметкермен бағалау қорытындысын жеке талқылау, қызметкер қол қоярда басшының қорытындысымен келіспейтіндігін және оның еңбегінің нәтижесіне ерекше жағдайлардың әсер еткені туралы жазып көрсетуіне болады.
Аттестацияның ең күрделі мәселесі - ол басшылар мен мамандардың еңбек нәтижелерін бағалау, өйткені тікелей, ондық көрсеткіштерімен қатар оларға жанама факторларының есепке алу қажет: шиеленісушілік, интенсивтік, оператив - тік, еңбек күрделілігі және с.с.
Батыс елдерінде өнім шығарумен тура байланысы жоқ менеджерлер, инженерлер мен кеңсе қызметкерлерінің еңбегінің нәтижелілігін бағалау үшін мақсаттар бойынша басқару әдісі болып таралған. Жалпы алғанда, басқару аппаратындағы қызметкердің еңбегінің нәтижесін ең төменгі шығын жасап басқару мақсатына жету деңгейімен немесе дәрежесімен сипаттауға болады. Бұл жерде ең қиыны - ұйымның немесе бөлімшенің мақсаттарын сандық немесе сапалық көрсеткіштермен дұрыс анықтау. Әсіресе жеке мақсаттық көрсеткіштерді анықтау өте киынға түседі. Сондықтан, көбінесе, нәтижелік факторларды қадағалау үшін баллдық әдісті қолданады. Төмендегі кестелерде осы әдіспен еңбектің күрделілігі мен сапасын бағалау мысалдары келтірілген.

Қызметкерлерді бағалаудыц басты мақсаты - ең алдымен олардың жұмысының нәтижесін жақсарту және тиімділігін арттыру. Қызметкерлерді бағалаудың нәтижесінде шешуді талап ететін мэселелер аясы анықталады, алынған ақпарат келесілерге негіз болады:
кадрларды жоспарлауға;
қосымша адамдарға қажеттілікті есептеуге;
біліктілікті жоғарылату бағдарламасын құруға;
- фирма ішіндегі бос жұмысшы орындарын және лауазымдарын баса тұруын ұйымдастыруға;
- қызметкерлердің еңбекақы мәселелерін шешуге.
Мысалы, кейбір атақты фирмаларда қызметкерлерді бағалау - дың нәтижесінде арнайы алты балдық шкаланы қолданып, әр адам тиісті баллын алады, соған қарай қызмет бабы бойынша шешім қабылданады:
балл - дереу көтеру;
балл - 1,5-2 ай ішінде көтеру;
балл - болашақта көтерілуі мүмкін;
4 балл - орындап жүрген функциялары деңгейінде қызметіті ауыстыру қажет;
5 балл - көтерілуі екі талай;
6 балл - қызметкердің пайдалануы тіпті мүмкін де емес. Гарвард университетінің мамандары төрт топ көрсеткіштерін қолдануға ұсынады:
қызметкерлер қүзыреті және нәтижелері;
олардың ұйым мүдделеріне берілгендігі;
қызметкерлердің әрекеттесу сапасы;
АРБ қызметіне кеткен шығындардың тиімділігі.
Бұл бағалауды жүргізудің бір ғана нұсқасы. Ал тәжірибеде оның көптеген әдістері мен түрлері қолданылады.
Қызметкерлерді бағалау АРБ бағалау жүйесінің бір бөлігі болып келеді, ұйым стратегиясымен және кадрлық саясатымен тығыз байланыста жүргізілуі керек. Мысалы, егер ұйым жұмыстың нақты көрсеткіштеріне бейімделсе, демек, қызметкерлерді бағалауда оны ескеру қажет: бірде сандық көрсеткіштерге, өнім көлемін көбейтуге ерекше көңіл аударылса, екіншісінде сапалық көрсекіштер бағаланып, ынталандырылуы мүмкін.
Басқару тиімділігі - объект туралы шынайы және толық ақпарат болуына тәуелді, ал қызметкерлерге байланысты ақпараттың негізгі көзі оны кешенді бағалау болып келеді. Бағалау ұдайы болып жатқан өзгерістерді өз уақытында белгілеп отыру керек.
Бағалау дегеніміз қызметкердің (қызметкерлердің) белгілі бір (бір топ) қасиеттерінің даму дәрежесі, тәжірибеде көрінілуі, оның (олардың) еңбегінің нәтижелері. Бұл мағынада оның озіндік үлкен орны бар: өйткені талдау жүргізуге және кадр шешімдерін дәлелдеуге негіз болып келеді. Бүл жерде менеджерге мәселе барын білдіретін төрт кең тараған жағдайды келтіруге болады:
нақты нәтижелердің жоспардан аууы;
нақты нәтижелердің өткен тәжірибеден аууы;
қызметкерлердің хабарлауы;
бәсекелестердің қызметі туралы ақпарат.
Шетел тәжірибесіне келсек, қызметкерлерді бағалау барысында олар келесі сауалдарға жауап іздейді:
1. Бағалау не үшін қажет? Оның нәтижелері қай жерде пай-
даланылады?
Нені бағалауды ұйғарып отыр?
Қай әдістерді қолдануға болады?
Бағалауды кім жүргізе алады?
Бағалауды қаншалықты жиі өткізу керек?
6. Бағалау қаншалықты дұрыс және тиімді өткізіледі?
Бірінші сұраққа келсек, мынаны айтуымыз керек: қызметкердің жеке қасиеттері мен қабілеттерін бағаламай, ұйым жұмысына сәйкес келетін адамды дұрыс іріктеп ала алмаймыз, оның оқыту қажеттілігін, мансап өсу болашағын анықтау, еңбекақысын әділетті деңгейде орнату мүмкін емес. Бағалау сипатына қарай адамдардың қай сипаттары мен еңбек көрсеткіштері және бағалау әдістерінің қайсысы қолданылатыны шешіледі. Мысалы, егер еңбекақы орнату болса, онда қызметкердің жұмысының нақты нәтижелері бағаланады. Ал оның мансабын жоспарласақ, қызметкердің қабілеті пен потенциалдық мүмкіншіліктерін бағалаймыз.
Бағалау алдына қойылатын міндеттер:
- ынталандыру;
- тиімділікті жоғарылату;
- оқыту, үйрету;
- мансап;
- қайта бөлу;
- жұмыстан шығару;
- талдау мақсаттары;
- ұйымның даму болашағы.
Бағалау барысында негізгі ұстанымдарга сүйену керек. Олар
- стратегияға бейімделуі;
- мақсатқа бағытталуы;
- кешенділігі;
- басымдылығы;
- үзіліссіздігі;
- сенімділігі;
- салыстырмалығы;
- сандық анықтылығы;
-әділеттілік пен демократиялығы.
Екінші сұраққа тоқталсақ, мұнда екі аспект туралы сөз болады: кімді бағалауымыз керек және нені бағалаймыз. Тікелей бағалауға болатындар:
жеке тапсырмалардың орындалу нәтижелері;
озін ұстау стилі;
қызметкерге тән ерекшеліктер.
Сонымен, бағалаушының назары нәтижеге не оған жету үдерісіне бағытталады. Егер нәтиже оған жету құралынан маңызды болса, онда ең дүрысы нәтиже көрсеткіштерін бағалау болып келеді. Ал қызметкер топ (бригада) мүшесі болса, оның топтық нәтижеге жетуге қосқан үлесін анықтау қиынға соғады. Мұндай жағдайда қызметкерді бағалауда оның жүріс-тұрысын ескереді.
Үшінші сұраққа жауап іздерде бір не бірнеше әдісті қолдану туралы шешу керек. Қызметкерді бағалау кезінде, коп жағдайда, салыстыру әдістері қолданылады:
қызметкердің нақты жетістіктерін оның алдына қойылған мақсаттарымен және міндеттерімен салыстыру;
қызметкердің жұмыс нәтижелерін белгілі норматив не стандартпен салыстыру;
- қызметкерлерді бір-бірімен салыстыру
Әдістердің нақтылы түрлерін және олардың мазмұндарын кестеден көруге болады.

Көрсетілген бағалау әдістерінің бірін де мінсіз деп айтуға болмайды. Ең объективті баға беру үшін бірнеше әдістерді үйлестіріп, бір уақытта қолданған дұрыс.
Шетелде қызметкерлерді бағалауда ең кең тараған әдіс мақсат бойынша бағалау және басқару әдісі (МВО - Management by Objectives) болып саналады, оны 50%-дан астам ірі батыс компаниялары қолданады. Өкінішке орай, Қазақстанда бұл әдіс тиісті орнын ала алмай жүр, оған біраз себептер бар:
қызметкер өз алдына жеке міндеттерді қойып, соған орай бағалануын дұрыс қабылдамайды. Олар көбінесе ұжымдық шешімге, ұжымдық жұмыс түрлеріне үйреншікті келеді;
көп қызметкерлер өздерінің тікелей басшыларымен нақты міндеттер, көтермелеу мәселелері туралы келіссөз жүргізуді қаламауы және оған дайын еместігін көрсетеді;
әдетте қазақстандық басшылар қызметкерлерден жұмысты тек адал атқаруын күтеді.
Ал МВО әдісін қолданарда келесілерге басым көңіл бөлінеді:
қызметкерлер алдына қойылатын мақсаттар мен міндеттер мейлінше нақтылы болуы керек;
қай көрсеткіштер мен критерийлер негізінде олардың өлшенетінін алдын ала белгілеу;
- олардың орындалуына күмән тумау керек;
қызметкерлер алдына қойылған мақсаттар бөлімше және ұйым мақсаттарымен үйлесуі керек;
мақсаттар қойылғанда олардың орындалуын нақты мерзіммен шектеу керек.
Мысалы, SMART ұстанымы бойынша, мақсат нақтылы, өлшенуге келетін, қол жететін, нәтижеге бейімделген, мерзіммен шектелген болып келеді. Жоғарыда көрсетілген қызметкерлерді бағалау жүйесі оның жұмысын ұйымның нақты көрсеткіштерімен байланыстыруды, оларды шешім қабылдауға кірістіруді қамтамасыз етеді. Сонымен қатар бұл әдістің бір айтарлықтай кемшілігі бар: ол қызметкерлер жұмыстарының нәтижелерін бір-бірімен салыстыруға аз мүмкіншілік береді.
Төртінші сұрақ бағалауды жүргізуді кімге тапсырамыз дегенмен байланысты: бір бағалаушы не бағалаушы тобына, осы кәсіпорын қызметкерлеріне не сырттан шақырған тәуелсіз сарапшыларға жүктейміз бе? Қызметкерлерді бағалау субъектісін анықтауда 360 градус ұстанымын қолданған жөн. Оған сәйкес қызметкерлерді бағалауға келесілерді тартуға болады:
басшы;
әріптестері;
басшының қарамағындағылар;
тәуелсіз сарапшылар;
сатып алушылар;
өзін-өзі бағалау нәтижелері.
Бұл мәселе шешімдерінің сәтті нұсқасын таңдауда келесі критерийлер ескеріледі:
бағалаушылардың мүмкіндіктері (қызметкерді ең жақсы білетін кім);
қабілеттері (білімі, тәжірибесі, бағалаушының жеке қасиеттері);
- мотивация (объективті ақпарат алуға құштар кім). Бағалаушыны дұрыс таңдау өз пікірінше қабылданған шешімдерден туатын тәуекелділікті азайтады, қызметкерлерді бағалап тиісті кадрлық шешімдерді қабылдауда орынсыз қате түсініктен және стереотиптен қашуға мүмкіндік туғызады. Қызметкерлерді бағалау үдерісінде әртүрлі қателіктер туады:
- критерийлер жетіспеушілігінен бағалаушылар тек жеке критерийлерге баса тоқтап, басқа факторларды сырт қалдыруы мүмкін;
қате мейірімділік және қате қатаңдық білдірту;
қате теңестіру.
Қызметкерлер қасиеттерін бағалаған кезде аз не көп критерийлердің қолдануы. Ақпараттың аса көп болатыны да пайда әкеле бермейді, өйткені бағалаудың еңбек сыйымдылығы өседі және оның нәтижесін түсіндіру күрделенеді.
Бағалау кезінде аталған қателер орын алса, әділеттік пен еңбекақы төлеуде теңдік ұстанымдары бұзылады, қызметкерлер жұмыстарына қанағаттанбайды, компания басшыларына деген оң көзқарасы төмендейді, басқа ұйымға кетеді. Сондықтан қателіктерді жібермеу үшін, біріншіден, бағалаудың әр түрін қолдануға ұмтылу керек, екіншіден, бір уақытта бірнеше бағалаушыларды тарту керек және олардың өзара әрекеттесуін ұйымдастыру керек, үшіншіден, бағалаудың таңдалған әдістеріп ұтымды үйлестіру керек, төртіншіден, қызметкерлерді бағалауды жүргізетіндерді іріктеуге, дайындауға және олардың біліктілігін жоғарылатуға көңіл болу керек.
Бағалау нәтижелері мен оның негізінде қабылданған шешімдерді орындаушыларға жеткізу керек. Бұл менеджер үшін ұнамсыз жағдай, өйткені: ол орындаушылармен оларға тән ол қылықтарды талқылау ыңғайсыз және ұнамсыз деп есептейді; көп қызметкерлер олардың жұмысындағы кемшіліктерді көрсетсең, қарсы шыға келеді; қызметкерлер, көбінесе, өз жұмысы орындалуы мен нәтижесін тым артық бағалайды. Сондықтан бағалау барысы және оның негізінде қабылданған шешімдер әділетті екеніне күмән туғызбау үшін менеджер көп нәрсеге үйрену керек. Мысалы, ескерпелерді тілектестік үнмен, сыпайы сөйлемдерді тауып айту керек. Бағалау туралы есеп сот үкіміне үқсамай, ұсыныс, тілек түрінде қүрылған дұрыс. Бағалау нәтижесін орындаушыға жеткізуде келесі ұсыныстарды ескерген дұрыс:
әңгіме барысында өзара түсінісу және сенім орнату;
ерекше нәтижелер мен мінез-құлық түрлеріне баса көңіл бөлу, бағаны растау үшін фактілер, дәлелдер, цифрларды пайдалану;
адамды жеке тұлға ретінде сынамай, тек оның нақты ісі мен қылықтары туралы сөз болуы керек;
уақыт факторын ескеру керек (әңгімені бағалау біткеннен бірнеше күн өткен соң жүргізу керек);
әңгіме барысында әртүрлі сезімге жол бермеу;
қызметкерді жасампаздық өзгерістерге бейімдеу.
Сонымен, қызметкерлерді бағалауға қатысты шешімдерді дұрыс қабылдау әр қызметкердің жұмысы мен бүкіл ұйымның кымзметінің тиімділігін арттыруда зор маңызы бар.

3. Өтемақылық (компенсациялық) саясат
Еңбекті марапаттау жүйесі
Кәсіпорынның стратегиялық мақсатына жетуге және күнделікті міндеттерін атқаруда тиімді өтемақылық (компенсациялық) саясат жүргізудің маңызы өте зор. Марапаттау жүйесі көп қырлы болып келеді: ол тікелей марапаттау мен жанама ком - пенсациялардан және марапаттаудың материалдық емес түрлерінен тұрады. Ал осы аталған түрлерінің әрқайсысы жеке қызметкер, не олардың тобы, не бүкіл ұйым деңгейінде іс жүзінде асырылады. Барлық компенсацияларды ішкі және сыртқы түрлеріне бөлуге болады. Ішкі компенсациялар қызметкердің өзінің ішкі рухани қажеттіліктерін қанағаттандыра алады (орындалынып жатқан жұмысқа қанағаттану, шешім қабылдауға кірістіру, үлкен жауапкершілік, рухани өсу мүмкіндігі, өз бейімен қимылдауын кеңейту, жұмыста әртүрлілік болу). Сыртқы компенсацияларға тікелей және жанама материалдық компенсациялар мен материалдық емес марапаттау жатады.
Әрине, қазіргі біздің жағдайда, қызметкерлер, ең алдымен тікелей материалдық компенсацияларды күтеді. Оған жалақы, әртүрлі сыйақылар, пайда бөлісуге қатысу, акцияны сатып алу құқы және т.б. жатады.
Сонымен қатар ұйым қызметкерді жанама компенсациялармен қамтиды: бұған сақтандыру және қызмет көрсетудің әр түрі жатады. Компенсациялардың көп түрі әдетте қызметкердің еңбек үлесі мен жетістіктеріне тәуелсіз беріледі. Алайда марапаттау түрлері еңбек жетістіктеріне қарай қолданылса, онда олар мотивация факторы ретінде пайдаланады. Мысалы, жұмыста ерекше табысқа жеткен қызметкердің мәртебелі клуб мүшелігіне байланысты жарнасын төлеу, астына автокөлік беру және с.с.
Марапаттау құндылығын әркім эртүрлі бағалайды. Біреуге жалақы маңызды, ал екіншісі өзінің қызмет бабымен өсуін, жеке хатшысы болғанын, визитка-карточкасын жоғары бағалайды
Жоғарыда айтып өткендей, қазақстандықтар үшін материалдык компенсация шешуші рөл атқарады. Ол түсінікті, өйткені дамыған елдермен салыстырсақ, біздегі жалақы деңгейі әлі төмен, халықтың табысында жалақы үлесі үлкен болып келеді
Барлық материалдық компенсацияларды үш үлкен топқа бөлуге болады:
жалақы;
сыйақы;
- қосымша жеңілдіктер мен компенсациялар (заңмен қарастырылғаннан артық төленетіні).
Еңбекақы (жалақы) төлеудің мақсаты: қызметкер мен оның отбасы мүшелерінің тіршілігі мен дамуына лайық табыс көзімен қамтамасыз ету, сапалы және қарқынды жұмыс істеуге ынталандыру. Кәсіпорынның компенсациялық саясатын негіздеуде қойылатын негізгі сұрақ: жалақыны қай деңгейде орнатсақ? Бюджеттік ұйымдар үшін мемлекеттік органдар белгілейді.
Ал коммерциялық ұйымдарға келсек, онда бұл сұраққа жауап іздеуде өнімдер мен еңбек нарықтарының жағдайын компанияның қаржылық мүмкіншіліктерін ескереді. Еңбек нарығында қызметкерлердің әр категориясы бойынша жалақы белгілі деңгейде қалыптасады. Дегенмен кәсіпорын үшін ішкі және сыртқы еңбек нарығында еңбекақы төлеуде теңестіру мәселесі туады.

Қызметкерлердің еңбек ақысын төлеу жүйесі дұрыс ұйымдастырылса, ол адамның дамуына, мобильді, икемді, жаңашыл, әмбебап, бейімделгіш болуына мықты әсер жасайды. Бұл жердегі басты мәселелер: қызметкердің бойындағы білімін жүзеге асыру, оның қанағаттанбауы және шығындардың өтелуі.
Еңбекақы төлеуде сыртқы теңдікті ескере отырып, ұйым өзі үшін жалақы саласындағы үш стратегияның бірін таңдайды 2,160-б.]:
қызметкерлерге еңбекақыны, бәсекелестермен салыстырғада, олардан артық төлейді;
еңбекақыны сыртқы еңбек нарығында қалыптасқан деңгейде төлейді;
еңбекақыны, бәсекелестермен салыстырғанда, олардан төмен төлейді.
Аталған стратегиялардың артықшылықтары мен кемшіліктері төменде көрсетілген:

Әрине, егерде ұйым қаржылық жағдайы орайлы және оның өніміне сұраныс жоғары болса, онда ол бәсекелестеріне қарағанда, жалақыны артық төлейді. Сөйтіп, өзіне жоғары маманды қызметкерлерді тартып, оларды мотивациялауға жақсы жағдай тудырады. Алайда мұндай саясаттың кемшілігі жалақыны жоғарылату өнімнің өзіндік құнын өсіреді, одан кейін өнім бағасын жоғарылатуға алып келеді. Сондықтан көп ұйымдар ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.