Жалпақ құрттар типі. Сорғыштар класы, Жалпы сипаттамасы, жіктелуі, практикалық маңызы



1. Билатериальді жануарлардың жалпы сипаттамасы.
2. Билатеральді жануарлардың жіктелуі.
3. Жалпақ құрттар типі, жіктелуі, тері қабаты, паренхимасы, бұлшық еті, ас қорыту, бөліп шығару, жүйке жүйесі.
4. Сорғыштар класы. Практикалық маңызы.
Жалпақ құрттар типі — Plathelminthes
Бұл типке 7300-ге жуық түрлер жатады.
Бұл типтің өкілдерінің ерекшеліктеріне мыналар жатады:
1) 3 қабатты жануарлар болып табылады;
2) Денесі тері — бұлшықет қапшығымен қапталған;
3) Дене қуысы болмайды, яғни мүшелер арасы паренхима-
мен толтырылған;
4) Денесі екі жақты симметриялы (билатеральды) болып келеді;
5) Денесі арқа-құрсақ бағытында жалпақтанған;
6) Бұларда ас қорыту, зәр шығару, жүйке және жыныс
мүшелері дамып жетілген, кан айналым, тыныс алу мүшелері
болмайды.
Адамның паразит құрттарын және олармен шақырылатын ауруларды зерттейтін медициналық паразитологияның бөлімі – гельминтология деп аталады.
Гельминттер немесе құрттар – көпжасушалы, үшқабатты, біріншілік – ауызды, екі жақты симметриялы жануарлар. Олардың денесі ұзынша, ал тері бұлшықет қабы жазық және көлденең жолақты бұлшықеттерден, жабын ұлпасынан тұрады. Құрттар – адам паразиттері, жалпақ және жұмыр типіне жатады. Гельминттермен шақырылатын аурулар – гельминтоздар деп аталады.
Гельминтоздар – адам ауруларының ең көп тараған түріне жатады. Олар адам ағзасының кез-келген мүшесінде мекендей алады. Паразиттік тіршілік етуге байланысты гельминттердің эволюциялық дегенерациясы мен сол паразитизмге толығымен бейімделу белгілері көрінеді.
Гельминттер ағзада таралуы үшін қан арнасында миграцияланады, сөйтіп басқа да мүшелерге және жүйелерге таралады. Бұл кезде атипиялық және эктопикалық орналасу туралы айтуға болады. Онда аурудың өтуі және оның диагностикасы қиындайды, және бір компоненттің – паразит немесе иесінің өлуімен аяқталады.
Негізгі:
1.Омыртқасыздар зоологиясы:оқулық \ К.Дәуітбаева.-Алматы, 1 - кітап. - 2004.-376 б.
2.Омыртқасыздар зоологиясы:оқулық \ К. Дәуітбаева. -Алматы, 2 - кітап. - 2005.- 416 б.
3. Догель, В. А. Зоология беспозвоночных / В. А. Догель. – М. :Высш. шк., 1981. – 606 с.
4. Иванов, П. П. Происхождение многоклеточных животных / П. П. Иванов. – М. : Наука, 1968. – 287 с.
5. Иванова-Казас, О. М. Курс сравнительной эмбриологии беспозвоночных животных / О. М. Иванова-Казас, Е. Б. Кричинская. – Л. : Изд-во ЛГУ, 1988.
6. Иванова-Казас, О. М. Сравнительная эмбриология беспозвоночных
животных: Иглокожие и полухордовые / О. М. Иванова-Казас. – М., 1978.

Қосымша:
1. Жизнь животных: в 7 т. Т. 1-7. / под ред. Р. К. Пастернак ; редколлегия В. Е. Соколов. – 2-е изд., перераб. – М. : Просвещение, 1988. – 447 с.
2. Натали, Ф. Ф. Зоология беспозвоночных / Ф. Ф. Натали. – М. : Просвещение, 1975. – 416 с.
3. Росс, Г. Энтомология / Г. Росс, Ч. Росс, Д. Росс. – М. : Мир, 1985. – 900 с.
4. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т.1. Протисты и низшие многоклеточные : пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 496 с.
5. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т. 2. Низшие целомические :
пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 448 с.
6. Рупперт, Э. Зоология беспозвоночных. Т. 3. Членистоногие : пер. с англ. / Э. Рупперт, С. Фокс, Б. Барнс. – М. : Академия, 2008. – 448 с.
7. Биология. В 2кн. 2: Учеб.для медиц. спец. Вузов \ В.Н. Васильева, И.Н. Волков, В.В. Синелыцикова;Под ред. В.Н. Ярыгина. – 9-е изд., испр. и доп. – М.: Высш.шк., 2012. – 432 c.

Пән: Биология
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
ұрылымы

Тақырыбы: Жалпақ құрттар типі. Сорғыштар класы, Жалпы сипаттамасы, жіктелуі, практикалық маңызы.
Мақсаты:жалпақ құрттар типінің жалпы сипаттамасын, жіктелуін оқу. Типтің практикалық маңызы.
Дәріс жоспары:
1. Билатериальді жануарлардың жалпы сипаттамасы.
2. Билатеральді жануарлардың жіктелуі.
3. Жалпақ құрттар типі, жіктелуі, тері қабаты, паренхимасы, бұлшық еті, ас қорыту, бөліп шығару, жүйке жүйесі.
4. Сорғыштар класы. Практикалық маңызы.

Дәріс тезистері

Жалпақ құрттар типі -- Plathelminthes
Бұл типке 7300-ге жуық түрлер жатады.
Бұл типтің өкілдерінің ерекшеліктеріне мыналар жатады:
1) 3 қабатты жануарлар болып табылады;
2) Денесі тері -- бұлшықет қапшығымен қапталған;
3) Дене қуысы болмайды, яғни мүшелер арасы паренхима-
мен толтырылған;
4) Денесі екі жақты симметриялы (билатеральды) болып келеді;
5) Денесі арқа-құрсақ бағытында жалпақтанған;
6) Бұларда ас қорыту, зәр шығару, жүйке және жыныс
мүшелері дамып жетілген, кан айналым, тыныс алу мүшелері
болмайды.
Адамның паразит құрттарын және олармен шақырылатын ауруларды зерттейтін медициналық паразитологияның бөлімі - гельминтология деп аталады.
Гельминттер немесе құрттар - көпжасушалы, үшқабатты, біріншілік - ауызды, екі жақты симметриялы жануарлар. Олардың денесі ұзынша, ал тері бұлшықет қабы жазық және көлденең жолақты бұлшықеттерден, жабын ұлпасынан тұрады. Құрттар - адам паразиттері, жалпақ және жұмыр типіне жатады. Гельминттермен шақырылатын аурулар - гельминтоздар деп аталады.
Гельминтоздар - адам ауруларының ең көп тараған түріне жатады. Олар адам ағзасының кез-келген мүшесінде мекендей алады. Паразиттік тіршілік етуге байланысты гельминттердің эволюциялық дегенерациясы мен сол паразитизмге толығымен бейімделу белгілері көрінеді.
Гельминттер ағзада таралуы үшін қан арнасында миграцияланады, сөйтіп басқа да мүшелерге және жүйелерге таралады. Бұл кезде атипиялық және эктопикалық орналасу туралы айтуға болады. Онда аурудың өтуі және оның диагностикасы қиындайды, және бір компоненттің - паразит немесе иесінің өлуімен аяқталады.
Жалпақ құрттар типі Plathelminthes. Жалпақ құрттар - билатералды, симметриялы тартылған, суда, топырақта , өсімдіктер мен жануардар организмінде тіршілік ететін жануардар. Бұл типке кіретін түр саны 9000 шамасында.
Ішкі қуысы болмайды, ішкі мүшелері борпылдақ тінмен - паренхимамен жабылған. Тері-бұлшықетті қапшығы сыртқы жабынмен - тегументпен қапталған, ол көпядролы жасушалық емес құрылымымен ижәне бірыңғай салалы, көлденең жолақты және дорсовентралды үш қабатты жалпақ бұлшықеттен тұрады. Қозғалыс әрекеті баяу және нашар дамыған. Жүйке жүйесі дененің алдыңғы бөлігінде орналасқан жүйке түйіндерінен тұрады.Асқорыту жүйесі, егер ол болса, жұтқынщақтан және соқыр тұйықталған ащы ішектен тұрады. Қорытылмаған ас қалдықтары ауыз арқылы шығады. Жыныс жүйесі гермафродитті және өте күрделі құрылысты. Зәр шығару жүйесі - бөлек шығару клеткалар- протонефридилерден тұратын протонефридиалды жүйе арқылы іске асады.олар диссимиляция өнімдерін ұстап және оларды ұзын өсінділерде өтетін жасуша ішілік каналдарға тасымалдайды. Экспрессия өнімдері жинақтағыш түтікшелерге түсіп, одан тікелей немесе қуық арқылы сыртқы ортаға шығарылады. Жалпақ құрттардың даму ерекшелігі болып иесін ауыстыруы, көбею тәсілдері және ұрпақтың кезектесуі табылады. Бұл гельминттерде аралық иелерінен басқа қосымша резервті иелері болуы мүмкін. Бірақ қрттардың тіршілік тізбігінің аяқталуы үшін олардың қатысуы міндетті емес.
Медициналық маңызы бар екі класы бар: сорғыштар және таспа құрттар.
Сорғыш кластар Trematodes.
Бұл кластың өкілдері бір шама көп, 4000 түрі бап барлық трематодтар паразиттер болып табылады. Олар үшін күрделі тіршілік циклдері көбею тәсілдерінің ауысуы, ұрпақ кезектесуі және аралық иелерінің ауысуы тән. Сорғыштардың дене пішіні жапырақ тәрізді. Паразитизмге бейімделу процесінде күшті сорғыштар - бекіну мүшелері пайда болған. Одан басқа көптеген сорғыштарда барлық денесін жауып тұратын және иесіне бекуін жеңілдететін ұсақ қылқандар болады. Ұсақ түрлерінде ас қорыту жүйесі қап түрінде немесе екі соқыр иілген канал тәрізді болады. Күрделірек түрлерінде ас қорыту жүйнсі қатты тармақталған және ас қорытудан басқа ас өнімдерін мүшеге таратын тсымалдау қызметін атқарады. Қалған жағдайда сорғыштар жалпақ құрттардың құрылысын қайталайды. Жыныстық жетілу кезеңі омыртқалы жануарларда өтеді. Пайда болған жұмыртқа дамуы үшін суға түсуі қажет. Бұдан дернәсіл - мерацидий дамиды. Ол жарық сезгіш көздерімен және қозғалуға мүмкіндік беретін кірпікшелермен жабдықталған. Бұл дернәсіл фото - , гео - , және хемотаксис әдістерін пайдаланып белсенді түрде аралық иелерін табады. Мирацидий қатаң арнайылығы бойынша бауыраяқты моллюск ағзасына түседі. Паразиттік тіршілік етуге байланысты дегенерацияға ұшыраған дернәсіл аналық сопрациста кезеңіне өтеді. Онда партеногенетикалық жолмен көбеюге мүмкіндік беретін аналық жыныс жүйесі дамиды. Оның өзінен көп жасушалы редийлер дамиды, олар да партеногенетикалық әдіспен көбееді. Нәтижесінде бірнеше ұрпақты редийлер қалыптасады.
Бірінші жағдайда церкарийлер иесінің ағзасына өз бетімен кіреді немесе өсімдіктерде инцистерленеді, шөппен қоректенетін жануарлардмен және адамдармен жұтылады. Екінші жағдайда церкарийлер иесінің негізгі қорегі болып табылатын жануарларды іздеп, сонда тыным стадияларын инцистерленген метацеркарийлерді түзеді. Церкарийлердің метацеркарийлерге қарағанда хемотаксистері жоқ, тек гео-фототаксистерді қолданып, шөптегі инцистирлеу нәтижесінде оларға спецификалық иелерін табуға мүмкіншіліктері бар. Сондықтан церкарийлердің негізгі массасы иесін таппағандықтан немесе керекті ағзаларды таба алмағандықтан өледі. Сорғыштардың негізгі иесінің инвазионды стадиясынан өткен соң, ағзасында бүкіл өмір бойы мекен ете алатын мүшені іздейді.
Паразит - сорғыштардың көбісі адамның ас қорыту жүйесінде мекен етеді; кейбіреулері өкпеде, басқалары іштің қан тамырларында және кіші жамбаста кездеседі. Адам сорғыштарымен түрлі түрлеріне байланысты ауруға шалдығуы мүмкін: су арқылы және церкарийдің тері арқылы өтуі, көкөністердің ағзаға түскен кезінде немесе тамаққа түскен жапырақтардағы инцистильді церкарий паразиттерінен ауру жұғуы мүмкін. Адам ағзасына түскеннен кейін сорғыштардың көбісі мүшелерге жеткен кездегі локализациялы қиын миграцияларды жүзеге асырады. Миграция мүшелер арасындағы кеңістіктерде және мүшелер ішіндегі қуыстардағы қантамыр тамырларында жүреді. Сорғыштар адам ағзасында миграцияны бастаған кезде ауыр интоксикациялар және аллергиялық хәл байқалады, бірақ осы уақытта ауруға диагноз қою өте қиын. Сорғыштар қоздыратын ауруларды трематодоз деп атайды.
Трематодтардың диагностикасы үшін фекалиялардағы жұмыртқаларды анықтау, зәр, қақырық құрамын және аллергиялық сынама зерттеу әдістерін жүргізеді. Сорғыштар тек адамның ағзасын құртып қоймай , сонымен қатар бүкіл сүтқоректілерді қоздырады, сондықтан олардан толық емделу мүмкін емес.
Сорғыштардың даму циклі бойынша, адамды паразиттеуші ерекшеліктердің түрлері: 1) бір аралық иесінде дамитын және ас қорыту жүйесінде мекен ететіндер; 2) бір аралық иесінде дамитын және қан тамырларында мекендейтіндер; 3) екі аралық иесінде мекен ететіндер.
Бір аралық иесі бар, ас қорыту жүйесінде мекендейтін сорғыштар. Осы экологиялық топтың сорғыштарына көптеген көлемдегі сорғыштардың түрлері жатады. Олар үлкен көлемді, ауыз және іштің сорғыш түтіктері дененің алдыңғы жағында бір - біріне жақын орналасқан. Паразиттер адамдар мен ірі шөп жегіш сүтқоректілердің бауырларында және жіңішке үлкен ішектерінде өмір сүреді. Шөп жегіш жануарлар трематодтармен, адамдарға қарағнада жиі ауырады. Олар осы аурудың ең негізгі қоздырғыштары болып табылады. Сондықтан трематодтармен көбінесе ауыл тұрғындары ауырады. Лабораториялық диагностика - осы сорғыштар жұмыртқаларының фекалияда зерттелуі. Алдын - алуы - қолдың жөнді жуылуы, аудандардағы баубақшаларды тұрып қалған сумен суарғандағы жерлерде өсетін көкөністердің, шөп шәләмдәрдің термикалық тазалануы және ауру жануарлардың емделуі мен баубақшалардың санитарлық қорғанысы.
Бауыр сорғышы Fasciola hepatica - фасциолез қоздырғышы. Паразиттің денесі жапырақ тәріздес, денесінің алдыңғы жағы түмсық тәрізді үшкір болып келеді. Жатыры үлкен емес және разетка тәріздес сорғыш түтіктері іші жағынан кейін орналасқан. Жатыр артында қатты тармақталған тұқымшалары, жұмыртқашалары, сарыуыздары және ішек бұтақшалары. Сары - қоңыр келген үлкен жұмыртқалары бар. Жылы ылғалды климаты бар қалаларда фасциолез жиі кездеседі. Бауыр сорғышының тіршілік циклы осы топ паразиттеріне сәйкес келеді. Паразиттердің негізгі иелері болып - ірі сүтқоректілер және адам болып табылады. Аралық ие - кіші моллюск.ық мәселе, Австралия территориясындағы осы моллюск түрлері жоқ болғанымен, фасциолез кең тараған. Осы паразит - басқа бір мал шаруашылығымен тасымалданып, басқа аралық иеге үйреніп қалды. Негізгі иесінің ағзасында дернәсілдер өздерінің қапшықтарынан босап, ішек қабырғасын тесіп, құпсақ қуысына түседі. Одан кейін олар бауырға бағытталып, өт жолдарына келеді. Мұнда олар 3-4 айда жыныстық жетіліп, жұмыртқа сала бастайды.
Үлкен Бауыр сорғышы үлкен өлшемімен ерекшеденеді, (75 мм). Тіршілік циклі, диагностикасы мен алдын- алуы ерекшеленбейді. Үлкен көлеміне байланысты ауыр түрде өтеді, және ол Оңтүстік-Шығыс Азия, Гавай аралында, Өзбекстанда кездеседі.
Қан арнасында тіршілік ететін бір аралық иесі болатын сорғыштар
Бұл топқа қан сорғыштар болатын - шистосома деп аталатын түрлер жатады. Дара ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Жалпақ құрттар типі. Сорғыштар класы. Жалпы сипаттамасы, жіктелуі және практикалық маңызы
Ішек құрттар немесе гельминттер
Жалпақ құрттар типі. Таспа құрттар класы, сипаттамасы, жіктелуі, практикалық маңызы
Ересек құрттың дене ұзындығы
“Зоология” курсының кіріспесі
Зоология пәні мен оның міндеттері
ОМЫРТҚАСЫЗДАР ЗООЛОГИЯСЫ
Жалпақ құрттар
ЖАЛПАҚ ҚҰРТТАР ТИПІ - РLATHELMINTHES НЕМЕСЕ РLАТОDES
Жалпақ құрттар туралы
Пәндер