Белгілі елдер үлгісінде

І КІРІСПЕ
Белгілі елдер үлгісінде: Шетел тәжірибесі және жаңа конституциялық аядағы қазақстандық ерекшелік.
ІІ НЕГІЗГІ БӨЛІМ
2.1 Польшаның жоғарғы бақылау палатасы
2.2Канада Парламентінің Қауымдастықтар палатасының Үкіметті бақылауы
2.3Парламенттік бақылаудың қазақстандық ерекшелігі
ҚОРЫТЫНДЫ
ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР

Үкіметті бақылау – Британия парламентінің қауымдар палатасының аса маңызды функцияларының бірі болып табылады.
Парламенттің бақылау нысаны – депутаттардың министрлерге сұрақтары, ұсыныстар мен арнайы комитеттер. Бұл тетікте қаржылық бақылау айрықша орын алады. Парламенттің жанында әкімшілік істер жөніндегі парламенттік уәкілдік жұмыс істейді (омбудсмен).
Үкіметтің парламенттік жауапкершілігі – бақылаудың барлық жүйесінің өзегі. Ұлыбританияда парламентарлық басқару (жауапты) жүйесі бар. Бұл үкіметтің парламент мүшелерінің арасынан қалыптасатынын, парламент алдында оның жауапты болатынын (бұл жағдайда қауымдастықтар палатасы ғана парламент деп түсініледі) және сенімсіздік білдірілген жағдайда отставкаға кетуі тиіс екенін білдіреді. Үкімет парламент алдында ұжымдық жауапты болады. Министрдің біріне сенімсіздік білдіру, әдетте тұтастай үкіметке сенім білдіруден бас тартуды білдіреді. Бұл жауапкершілік жүктейтін акт палаталардың не үкіметтің жалпы саясатын не оның қандай да бір шарасын мақұлдамауына қатысты болады. Үкімет ұсынған қандай да бір шараларды дауысқа салу кезінде жеңілуі не керісінше үкімет қарсы болған шараның мақұлдануы жауапкершілікке әкелудің негізі болуы мүмкін.
Палатада одан кейін отставка жүргізілуі тиіс қауымдастықтар жеңілген жағдайда үкіметтің парламентті тарату және жаңа сайлау тағайындау құқығы болады.
Министрліктер қызметінің негізгі бағыттарын бақылау тапсырылған арнайы комитеттерден тұрақты комитеттердің айырмасы олар тұрақты негізде жұмыс істейді. Оларды ұйымдастыру мен олардың қызметін қауымдастықтар палаталарының тұрақты ережелерімен реттеледі және қазіргі кезде олар арнайы комитеттер жүйесінің өзегін құрайды. Үш комитетке (сыртқы істер, ішкі істер, қаржы бойынша) кіші комитеттер тағайындау құқығы берілген.
Министрліктердің қызметтерін тексеру жөніндегі тұрақты жұмыс істейтін арнайы комитеттерге тиісті министрліктер мен олардың ведомствоға қарасты органдарының «шығыстарын, басқару мен саясатын» бақылау құқығы берілген. Ведомствоға қарасты органдар деп министрліктер жанындағы жария корпорациялар, консультативтік және өзге де органдар (мұндай органдардың саны 228) түсініледі. Комитетке тергеудің нақты мәнін таңдау еркіндігі берілген. Ол бұған үкімет тарапынан қандай да бір мақұлдау күтуі тиіс емес. Комитеттердің куәлерді шақыру және тергеу жүргізу үшін қажетті құжаттарды ұсынуды талап ету құқығы бар. Олар сарапшылар тағайындауға, егер бұл қажеттіліктен туындаса ел ішіне және шетелдерге сапарларға шығуға құқылы.

1. Арыстанов А.К. Микронесиелендіру жеңіл кәсіпкерлікті //МГУ, №2,Баймагамбетов М.
2. Взаимное кредитование – необходимое условие развития легкой промышленности в РК // №4, Б. развития предпринимаельства в Казахстане // Аль-Пари, №6, 2000.
3. Башамкулов А., Исенов М., А. и малого и среднего бизнеса // Аль-Пари, №3, А.Т. ҚР преспективалары // КазГУ жаршысы, №5, 2001
4. Дауранов И., Рудецких А. Бизнес-инкубатор – // Вестник предпринимателя, №12, 2001.
5. Дауранов И., Рудецких А. Поддержка №4, 2002.
6. Елимбеков С. Анализ спектора не регистрированной // МГД, №7, Б. В свободной конкуренций// Вестник КазНУ, №1, 2002.
7. Каренов Р.С. Государственное регулирование экономики
Алматы. «Білім» 1999. – 245 стр.
8. Каренов Р.С. и 198 Каренов Р.С., Шаекина Ж.М. Региональная экономика Издательство-КарГУ.