Меншік формаларының әр алуандығы - нарықтық экономиканың негізі

Пән: Қаржы
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 27 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:

Кіріспе . . . 3

І бөлім. Меншік экономикалық категория ретінде.

Меншік экономикалық категория ретінде . . . 4
Меншіктің объектілері мен субъектілері . . . 6
Меншік түрлері және олардың

экономикалық қызметтері . . . 11

ІІ бөлім. Меншіктің формалары мен заңдылықтары.

2. 1. Мемлекет иелігінен алудың мәні . . . 2. 2. Жекешелендіру мәні, қызметі . . .

Қорытынды . . . 27

Қолданылған әдебиеттер . . . 28

Кіріспе

Бұл курстық жұмыстың тақырыбы «Меншік формаларының әр алуандығы - нарықтық экономиканың негізі».

Курстық жұмысымның мақсаты: меншікті қоғамның бүкіл экономикалық жүйесін, саяси-әлеуметтік дамуын Қазақстан Республикасының заңын қарастыру.

Курстық жұмыс мақсатына сәйкес, оның алдына мынадай тапсырмалар қойылады:

меншік экономикалық категория ретінде.
меншік түрлері, олардың қызметі.
меншік формалары мен заңдылықтары.

Меншік - күрделі де көпқырлы құрылым. Ол экономикалық жүйенің негізі болып табылады.

Меншікті қарастырудың екі тәсілдемесін ажырату керек:

Бірінші тәсілдеме меншікті нақты экономикалық категория ретінде қарастырады. Меншік деген адамдар арасындағы өндіріс құралдары мен өндіріс нәтижелерін иемдену тұрғысындағы қатынастар.

Екінші тәсілдеме меншікті қоғамның бүкіл экономикалық жүйесін сараптау арқылы сипаттайды.

Бүкіл қоғамдық құрылыстың өзегі болып табылатын меншікті 1. 2-сызба сипаттайды.

Меншік субъектілері: жеке түлғалар, отбасы, әлеуметтік топ, өндірістік ұжым, халық, басқару органдары бола алады. Меншік объектілері: өндіріс құралдары, мүлік, ақша, құнды қағаздар, ақпарат, интеллект, жұмыс күші болып табылады.

Меншік үлгілері сан-алуан түрлі болады: олар алғашқы қауымдастық, сенімділік, мемлекеттік ұжым, халықаралық. жеке меншік. Осындай иемденушілік: феодалдық. буржуазиялық, социалистік, мемлекеттік, акционерлік болады. Олардың қатарында: кооперативтік біріккен, жеке акционерлік, мемлекеттік, шаруашылық біріккен түрлері болады. Нарық экономика жүйесінде, жеке және басқа меншікте қоғамдық жиынтық өнім қалыптасады. Осы қосынды өнім ең басты, біртіндеп, белгілі бір мерзім кезеңінде өндірілген материалдық игіліктер қосындысы және жеке капиталдардың өзара уласқан және байланысты сомасы. Онымен қатар, қогамда белгілі бір уақыт мерзімде еңбек пен жасалган жана құн.

І бөлім. Меншік экономикалық категория ретінде.

Меншік экономикалық категория ретінде.

«Меншік» ұғымы әрбір экономикалық жүйенінің іргетасы болып табылады. Ол тарихи түрде адам және қоғаммен бірге пайда болды. Алғашқы кезде меншік деген ұғым тек жер мен байланыстырылды. Сондықтан да меншік адамның дайын өнімдерге емес, жерге деген діни, табиғи және өндіріс жағдайларына қатынастарын байқатады. Мұнда адам - өндіруші және өндіріс құрал-жабдығын иеленуші ретінде көрінеді (жер - қоғамдык өндірістің басты құралы) . Өндіріс нәтижелерін иелену коғамдық экономикалык қатынастар шеңберінде материалдық игіліктерді адамдар бірлесе игеру арқылы жүзеге асады. Өткен дәуірдегі экономикалық ойлар иелері меншіктің мәні мен мазмұнын қарастыруда ерекше қадамдар жасады. Физиократтар мектебінің негізін қалаушы француз экономисі Франсуа Кенэ (1694-1774 жж. ) «Экономикалық кесте» (1758ж. ) деген еңбегінде меншікті көбейту процесінде еңбек өнімділігі рөлінің басымдығын көрсеткен. Ол, меншікті молайтудағы енбекшінің егін шаруашылығындағы еңбек өнімділігінің басымдылық рөлін ерекше қолдап, оны барлық байлықтың қайнар көзі ретінде санады.

Меншіктің пайда болу табиғатына қомақты үлесті Уильям Петти, Давид Рикардо және Адам Смит қосты. Олар алғаш рет қоғамның рабқа яғни жалдамалы жұмысшы, капиталист және жер иеленуші болып жіктелуіне негіздеді. Уильям Петтидің «еңбек - байлықтың ағасы, жер - оның анасы» деген қанатты сөздері өзінің мәнін осы күнге дейін жойған жок.

Француз экономисі Пьер Жозеф Прудон (1809-1865 жж. ) меншікке өзінің көзқарасын «Кедейліктің философиясы» деген еңбегінде баяндаған болатын. Онда ол ұсақ буржуазиялық және жеке меншікті дәріптеп, капиталистік меншікті сынады. Прудон «Меншікті - бұл ұрлық» деген сөзінің мәні бар. Меншіктің мұндай сипаттамасы кең тараған жоқ және ғылыми сынға ұшырады.

К. Маркстың тұжырымдауы бойынша, меншік экономикалық категория ретінде адамдардың еркі мен санасынан тәуелсіз өмір сүреді. Меншік - бұл өндіріс құрал-жабдығын иелену қатынасы жән материалдық игіліктерді басқару, бөлу, айырбастау мен тұтыну процесі Маркстік теорияға сәйкес - құралдар, заттар және т. б. меншікті заттық мазмұнын құрайды. Алайда «меншік» ұғымы тек қана заттың мазмұнымен немесе адамның затқа қатынасымен шектеліп қан коймайды. Адам басқа адамдармен өзара тығыз байланыста өмір сүреді, еңбек өнімін өндіреді және тұтынады. Ешкімге жатпайтын нәрсені - қоғамнан тыс, басқа адамдармен байланыссыз иемдену мүмкін емес. Айталық. тіл бір ғана адамнын өнімі болып табылады. Себебі, ондай жағдайда адам ешкіммен сөйлесе алмайды. Меншік дәл солай: ешкіммен қатынаспайтын адамның меншігі - экономикалық категория ретінде мазмұнын жояды. Меншік табиғи емес, ол заттардың коғамдык қасиеті.

Меншік теориясына сүбелі үлесті батыстың қазіргі экономикалық мектебінің өкілдері, американ экономистері - Рональд Коуз (191 ж. ) және Армен Алчиан (1914 ж. ) қосты. Бұл теория кейінірек Й. Барцель, Г. Демесц, Д. Нарт, Р. Познер және басқаларды еңбектерінде өзінін жалғасын тапты. Осы ғалымдарды тұжырымламасына сәйкес, ресурс әзінен өзі меншік бола алмайды тек ресурстарды қолдану арқылы тұтас кешенді құқық - міне осы меншіктің мазмұнын құрайды. Бұл процеске қатынасатындарды барлығы меншік құқығын ескеру кезінде «ойын ережесін» білу қажет. Меншік кімге жатады, және өзара іс-әрекетті ұштастыруға қол жеткізу үшін олармен келісу керек пе?

Олардың ойынша меншіктің кешенді құкығы төмендегідей он бір бөлімнен құралады:

1. иелену құқығы, яғни игіліктерге міндеттелген денелік (күш қуаттылық) бақылау құқығы;

пайдалану құқығы, яғни игіліктің пайдалы қасиетін өзі үшінқолдану құқығы:
баскару құқығы, яғни игіліктерді қолдануды кім және қашанкамтамасыз етуді шешу құқығы:
табыска деген құқық яғни игіліктерді қолдану нәтижесіне иеболу құқығы;
егеменділік құқығы яғни бейтараптандыру, тұтыну, игіліктіжою немесе өзгерту құқығы;
қауіпсіздік құқығы, яғни игілікті тонаудан және сыртқы ортаның зияндылығынан қорғау құқығы;
игілікті мұрагерге беру құқығы;
игілікті иеленудегі мерзімсіздік құқығы;
сыртқы ортаға зиян келтіретін әдістерді қолдануға қарсылықжасау құқығы;
жауапкершілікке жазалау түрін қолдану құқығы, яғни қарыздытөлеуге игіліктермен жазалау мүмкіндігі;
қалдылты сипат құқығы, яғни бұзылған құқық шараларынқалпына келтіруді қамтамасыз ету институтының өмір сүру құқығы.

Меншіктің экономикалық мазмұны - бұл адамдар арасындағы материалдық және рухани игіліктерді өндіру, бөлу, айырбастау және тұтыну
салаларындағы күрделі әлеуметтік-экономикалық қатынастар.

Меншіктің объектілері мен субъектілері

Меншіктің экономикалық мазмұны мынадай түсініктер арқылы сипатталады:

а) екі жүп категорияларының өзара байланысы: (меншіктеу) иемдеу-жатсыну;

ә) жекелену-қоғамдану сияқты жұп категориялардың өзара байланысы;

б) өндірістің жеке және заттық факторларын біріктіру тәсілі

в) табыстарды үлестіру тәсілі;

г) субъектілік-объектілік талдау.

1. Ең алдымен, меншіктің экономикалық мазмұнын екі түсініктің сараптамасы негізінде алуға болады. Бір жағынан, қандай да бір қауымдастың (индивид, топ, қоғам) өндіріс құралдары мен қызмет нәтижелерін иемденуінің механизмі мен нысаны, ал екінші жағынан, олардың басқа шаруашылық бірліктерден және тұтас қоғамнан шеттетудің сәйкес формалары.

Иемдену деген қандай да бір қатынастар субъектісін осы қатынастардың тұтас қоғам өміріндегі атқаратын қызметтеріне сәйкес, субъектінің өзінің өмір сүруіне айналдыруы дегенді білдіреді. Ал шеттету - қандай да бір объектіні субъектінің өзіндік қызметіне айналдырудың мүмкін еместігін білдіреді.

2. Оқшауландыру деген әрбір тауар өндіруші белгілі бір тауарды өндіруге мамандануын білдіреді. Еңбек бөлінісі неғұрлым терең болса, оқшауланған тауар өндірушілер арасындағы өзара тәуелділік те соғұрлым күшті. Жеке оқшауланған тауар өндірушілердің айырбастауы арқылы жүзеге асырылады.

Қоғамдастыру деген еңбектің қоғамдық сипатының дамуын білдіреді.

Бір жағынан, қоғамдық еңбек бөлінісі және өндіріс құралдарына жеке меншіктің салдарынан кәсіпорындар жеке тауар өндірушілер ретінде оқшауланған. Екінші жағы нан, еңбектің қоғамдық сипатына байланысты, олардьи бәрі біртұтас қоғамдық ұдайы өндіріс процесіне тартылған Оқшауланған тауар өндірушілер арасындағы экономикалық байланыстардың формасы - ақша айналымы арқылы жүретін тауар айырбасы болып табылады.

3. Меншік қатынастарының ауқымды негізін өндіріс факторларын біріктіру тәсілі құрайды.

Біріктірудің екі тәсілі ажыратылып жүр: тікелей және сатылы.

Өндіріс құралдарын материалдық игіліктерді тікелей өндірушілермен өндіріс процесінде, айналым саласыи айналып өтіп қосылуын өндіріс факторларының тікелей қосылу тәсілдері сипаттайды. Бұл жағдайда, бір адамі бейнесінде екі қызмет жүзеге асырылады - өндіріс құралдарын меншіктеуші қызметі және материалдық игіліктерді тікелей өндіруші қызметі. Кейде басқа нұсқалары да болуы мүмкін, бұл жағдайда екі қызмет ажыратылып, түрлі субъіектілерге бекітіледі; бірінде - өндіріс құралдарын меншіктеуші қызметі, бірінде - жұмыс күші қызметі. Бұл жағдайда жұмысшы өндіріс құралдарынан шеттетілген. Өндіріс факторлары бірігуі үшін, өндіріс құралдарын меншіктеушінің жұмыс нарығында жұмыс күшін жалдауы қажет. Сондықтан да, өндіріс саласында жүзеге асатын заттық және жеке факторлардың бірігуі жұмыс күшін сату - сатып алу актісінен кейін, яғни тауар-ақша қатынастары арқылы жүреді. Өндіріс факторлары бірігуінің бұл нұсқасы сатылы деп аталады.

Табыстарды үлестіру өндіріс құралдарын меншіктеушілер мүддесі үшін жүзеге асырылады.
Меншік субъектілері: жеке түлғалар, отбасы, әлеуметтік топ, өндірістік ұжым, халық, басқару органдары бола алады. Меншік объектілері: өндіріс құралдары, мүлік, ақша, құнды қағаздар, ақпарат, интеллект, жұмыс күші болып табылады.

Экономика теориясында осы уақытқа дейін ерекше таластың бірі - халық шаруашылығына экономиканың қандай жүйесі ең тиімді деген сауал болып келеді. Онда нарықтың экономика жүйесі ең төмен деңгейде тұтынумен тұрақты қатынас болып келсе осы деңгейде, экономикалық тиімділік калыптасу болып келеді. Сонымен қатар, осы жүйе бойынша бағаның қалыптасуы және таза пайданың калыптасуы және таза пайданың деңгейі, өндірісте не өндіру керек, қандай тауар өндіру керек деген мәселенің негізіне айналады.

Нарыктық экономикасының тек нарық механизміне сүйеніп, кәсіпкерлік шаруашылықтың мемлекеттік басқарудан тыс болуып көздейді. Яғни, басты баға қалыптасу механизмі - бәсеке негізі, бәсеке зкономикасы нақтылы жағдайда тұтыну үстемділігі болып келеді. Қорыта келгенде, нарықты экономика жүйесінде бағаның мемлекеттік деңгейде реттелуі жойылады. Баға еркін қалыптасу жүйесінде болып келеді. Оның үлгісі: өндірісте өнім шығару, тауарды ұсыну, тұтыну болып келеді. Өндірім мен ұсыным, тұтыну мен келісім негізінде баға қалыптасып отырады. Оның негізгі бүкіл ресурстарды оның ішінде табиғат ресурстарын бөліп бағыттау негізі қалыптасады. Экономикалық жүйенін ең жоғары дәрежесі осы жүйе болып келеді. Экономикалық жүйелерді құруда басты мәселе ол меншік субъектілері:

жер, оның қойнауындағы байлық, су, басқа пайдалы ресурстар;
өсімдіктер, мәдени бұйымдар, құнды қағаздар, дүние-мүліктер;

3. мемлекет, ұжымы және адам - еңбек ресурстар. Тағы басқа көптеген түрлі үлгідегі дүние - мүлік заттар, капитал тағы басқа заттар.

Осының қатарында меншік үлгілері сан-алуан түрлі бола тұра, негізгі қасиетте болады. Олар алғашқы қауымдастық, сенімділік, мемлекеттік, ұжым халықаралық. жеке меншік. Осындай иемденушілік: феодалдық. буржуазиялық, социалистік, мемлекеттік, акционерлік болады. Олардың қатарында: кооперативтік біріккен, жеке акционерлік, мемлекеттік, шаруашылық біріккен түрлері болады. Нарық экономика жүйесінде, жеке және басқа меншікте қоғамдық жиынтық өнім қалыптасады. Осы қосынды өнім ең басты, біртіндеп, белгілі бір мерзім кезеңінде өндірілген материалдық игіліктер қосындысы және жеке капиталдардың өзара уласқан және байланысты сомасы. Онымен қатар, қогамда белгілі бір уақыт мерзімде еңбек пен жасалган жана құн.

Нарық экономика жүйесінің теориялық негізінде ұлттық табыс оның түпнұсқасы, мазмұны және қалыптасу иегізі белгілі бір уақытта қоғамда өндірілген материалдық игіліктер қосындысы. Оның қатарында жалпы ұлттық табыс жеке капиталдардың өзара біріккен байланысты жиынтығы ретінде қалыптасуы. Ол қоғамда белгілі бір уақытта еңбекпен жасалған жаңа құн қосындысымен, біртұтас көлемде қалыптасады. Қорытындысы, қоғамдық капитал ретінде қалыптасқан жылдан-жылға мемлекеттің өркендеуіне негіз болады. Белгілі бір уақытта, қоғамда өндірілген материалдық игілік пайда болады. Оның негізі жеке капиталдың өзара қалыптасқан қосындысы және қоғамда ол - жанды еңбекпен жасалған жаңа құн. Қосыла, қорыта келгенде, қоғамдық капитал туындайды. Онын қалыптасуында басқа да экономикалық, ондағы жүйелік ренталық негізде ауыл шаруашылығында жұмысшылар жасаған қосымша құнның бір бөлігі кіреді. Ең нашар жер мен орташа құнарлық және жоғары өнім түсімі бар жерден өндірілген өнімнің өндіріс бағасы арасындағы айырмада қосылуы. Сонымен қатар жер, аймақ бөлігінде қалыптасады. Сөйтіп дәйекті түрде жұмсау нәтижесінде капитал пайда болады. Олардың қатарында жалпы капиталдың қалыптасуына дифференциалдық рента I және II қатысып, есепке алынып, нақты экономикаға әсер етеді. Ол дифференциалдық рента бойынша ауыл шаруашылығында жұмысшылар еңбегімен жасаған қосымша құнның бір бөлігімен, ең нашар жер мен орташа және аса құнарлы жерден өндірілген өнімнің өндіріс бағасының арасындағы айырмасы және белгілі уақытта жер бөлімінің көлемінде капиталды да дәйскті түрде жұмсау нәтижесінде пайда болады. Осы қатарда экономикалық теорияның негізінде, дифференциалды II - рентаның әсері ең бастапқы нарық экономика жүйесіндегі әсері ауыл шаруашылығында еңбекпен жасаған қосымша құнның бір бөлігі болып, капитал негізінде құрамына кіреді. Сонымен қатар, жер құнарлылығына байланысты, жерден өндірілген өнімнің өндіріс бағасы арасындағы пайда ретінде қалыптасады. Яғни, жер бөлігінің көлемінде капиталды дәйекті түрде жұмсау нәтижесінде пайда болады. Жалпы алғанда, қандай да экономикалық жүйе пайдаланбасын, экономика ол тұрақты - негізгі капиталмен қатар, өндірісте тауар шығаруда өзгермелі капиталды оны айиалмалы кормсн байланыстыра отырып, пайдалану болады. Ол түпкілікті макроэкономикада айналым жэне оның проблемаларын шешіп, өндірісті дамытып, экономикалық өрлеу, қамтамасыз етіледі. Осындай негізде нарықты экономика жүйесінің қалыптасып дамуы - тарихи әлемдік негіз.

Айналмалы қор өндіріске, өндірістік емес басқа өнім шығару жұмыс қызметке қажетті материалдық шикізат, ақша айналымындағы басқа өндірісте бір циклде пайдаланып, өзінің формасын өзгертіп, өндірілген өнімнің, тауардың қарамағындағы кіретін қорлар жатады. Экономикалық есептеу -талдауда теориялық негіздерді дәлелдеуде, ең басты техника - экономикалық корсеткіштердің жүйесі арқылы айналмалы қор мен оның көрсеткіштері болып келеді. Ол оның негізі түпкілікті алғанда - өзгермелі капитал. Осы деңгейді қортпа айтсақ, айналмалы қор - тауар өндіру қызмет жасау негізі. Ондағы өнім рөлі барлық өндіріске қажетті басқа халық шаруашылығы салалары жұмсалатын шикізат түрлі материалдық заттар, ақша қорлары және аймалмалы барлық шығын болып келеді. Оның қатарында еңбек ақы қоры, оны төлеу осының бәрінің қосындысы қорытындылайды. Жалпы айналмалы қор екі түрде болады:

материалдық негіз;
ақша айналымы, ақша қоры айнанымы қор өндірісте не басқа салаларда микроэкономикалық негізде пайдаланылады;

Яғни, өндірістік, өндірістік емес мекемелердің ішінде, жалпы шығын ретінде несие өндірістік шығын ретінде. Олардың сомасын есептеп талдауда, өзіндік құн көрсеткішімен есептелініп, шығарылып отырады. Жалпы алғанда, капитал құрамымен: С+V+m; тікелей байланысты.

Нарықты экономикада, микроэкомомикалық негізде, айналымда үш негізгі сұрақ туады:

1. не өндіру керек, қанша, қандай көлемде;

2. өнімді қалай өндіру керек (ұйымдастыру, технология, сапасы, стандарт) ;

3. өндіргіш өнімді - тауарды қоса нарыққа қалай жеткізіп тұтынушыларға сату, қалай орындалатындығы, ұйымдастырылуы керек (маркетингтік зерттеулер, тұжырымдаулар, ұсыным жасау) ;

Осы мәселелерді шешуде арнаулы ғылыми зерттеу және ұйымдастыру мен басқару жүйелері құрылып, тұрақты зерттеулер жүргізіледі. Шешім қабылдау мәселелердің әртүрлі баламалары шығарылып отырады. Ол вариантта бірінші, нарықтық нұсқаларының құрылуы және нарықтық экономика жүйесін құру. Екінші, сонымен экономикалық жүйе құру, әкімшілік жоспарлы экономика жүйссін құру. Басты нұсқау балама әрбір мекеме, өндіріс, шаруашылық субьектісі экономикалық нұсқа жасауда, таза пайда критерийдің ең жоғары деңгейіне жеткізуді қамтамасыз ету болады. Оның екінші түрі, саяси орталық шешім қабылдау болып келеді.

Осы экономикалық нұсқаның мазмұнына келсек, түрлі шығынды пайдалану, материал, затты пайдалану және жер қойнауының байлығын пайдалану. Осы негізде жалпы экоиомикалық нұсқа құрып пайдалану, артық қосымша құн өндіру әдісі керек. Ол:

а) жұмысшының еңбек өнімділігін арттыру, артық қажетті уақытты кемітіп, қосымша уақытты көбейту арқылы;

ә) өндірілген тауардың қүнын ол тауардың қоғамдық кұнынан әр түрлі жолдармен кеміту нәтижесінде алынатын құн;

б) жұмысшының жұмыс күнін ұзарту арқылы өндірілген қосымша құн.

Жалпы алғанда, капиталмен тауар құны әрдайым байланысты. Егерде осы тұрғыдан тұрақты капиталды алсақ, жұмыс күніне сатып алуға жұмсалатын, әрі өндіріс процесінде өсіп-ұлғаятын капитал болып келеді. Онда ол өз құнын дайын өнімге біртіндеп өткізетін заттар ретінде болуы да мүмкін және сонымен қатар, өндіріс құрал-жабдықтары түрінде болатын түрлері бар. Сол сияқты капитал өндірісті дамытып, өнім шығаруда өзгермелі капитал ретінде роль атқарады. Атап айтқанда, жұмыс құнын сатып алуға жұмсалатын, әрі өндіріс процесінде өсіп - ұлғаятын капитал. Осымен байланысты құнын дайын өнімге біртіндеп өтейтін заттар негізінде болады. Оған қоса аталған капитал, өндіріс құрал-жабдықтары негізінде болады. Өндірістік негізде өндірілген өнім, келешек тауардын негізгі құрамы болып келетін: шикізат, материалдық заттар тағы басқа ресурстар болып келеді. Жоғарыда айтылгандай, өндірістегі жұмыс күші, тауарды тұтыну құны негізгі экономикалық нарық мәселесі. Ол өзінің жұмыс күші құнынан артық жасаған еңбекақы төленбеген еңбек арқылы жасалған құн. Капитал көлемін арттыру, жеке және жалпы қоғам көлемінде әсер етеді. Жұмысшының және оның жанұясының өмір сүруі үшін, тіршілігіне қажетті, қорыта айтқанда тіршілік жалпы тұтыну өмірде пайдаланатын заттардың, бұйымдардың, киім - кешек, азық түліктің құны. Өндірісте еңбектену процесінде жұмысшының өзінің жұмыс күшінің құны мөлшерімен алғанда, артық қосымша құн өндіру қабілеті тұрақты қосылып отырады.

Экономика мен саясаттың байланысы әлеуметтік-экономикалык дамуда саясат пен экономика бір-бірімен органикалық байланыста болып келетіні айқын. Әлемде, тарихта, өмірде олар біріне-бірі тікелей әсер стеді. Әлемде әрбір ел бойынша саяси экономикалық пікірталас, макроэкономикалық тақырыптар саясаттың экономикаға тікелей әсері, саяси экономия объективті ғылым. Онда аралас экономиканың нұсқасын макроэкомомикалық теориясыз ғылымда айқындалған теориясыз, методология еркін бағалау негізінсіз, экономикалық нұсқаулар құрып, даму мүмкін емес. Аса бір маңызды макроэкокомикалық мәселенің бірі, ол үш бөлімнен тұрады.

а) қаралайым фундаменталдық, макроэкономикалық функциялық нұсқа;

ә) нарықтық нұсқа, жоспарлы және аралас нұсқамен салыстырмалы түрде алғанда;

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.