Ыбырай Алтынсарыұлы және Абай Құнанбайұлы



Ыбырай Алтынсарыұлы (1841—1889). Көрнекті ағартушы, қоғамдық қайраткер, жаңашыл педагог 1841 жылы қазан айында 20-сында (жаңаша күнтізбемен — қарашаның 2-күні) дүниеге келді. 1844 жылы әкесі ерте қайтыс болғаннан кейін, жас ЬІбырай атасы Балғожа биден тәрбие алды.
1857 жылы Орынбор шекаралық комиссиясы жанындағы мектепті алтын медальмен бітірген Ыбырай жас кезінен-ақ білімге құштарлығын көрсетті. Мектепте орыс, араб, татар және парсы тілдерінен, басқа да негізгі пәндерден үздік нәтиже көрсеткен болашақ ағартушы Орынборда айдауда жүрген әр текті интеллигенция өкілдерімен танысты. Жасынан жаңалыққа құштар болған Ыбырай Орынбор шекаралық комиссиясының төрағасы, шығыстану ғылымының көрнекті өкілі В. В. Григорьевпен жақындасты. Оның пәтерінде жиі болып, бай кітапханасын пайдаланды.
Мектепті үздік бітіргеннен кейін 1857 жылы Ыбырай өзінің атасы Балғожа бидің хатшысы ретінде тілмаштық қызмет атқарды. Ал 1864 жылы Торғайдық жанында Орынбор бекінісінде ашылған қазақ балаларын оқытуға арналған мектепте оқытушы болып жұмыс істеді. Жаңа мектеп ашуға қаржы жинауда, мұғалімдермен қамтамасыз етуде. Ы. Алтынсарыұлының педагогикалық көзқарастары да қалыптасты. 1867—1868 жылдарда өлкені басқарудағы әкімшілік-саяси реформалардың отаршылдық мазмұнына жете мән бермеген Алтынсарыұлы — отаршылдық өзгерістерді қазақ халқына пайдалы іс деп қарсы алды. Патша үкіметінің қанау саясатын өз шығармаларында жеткізіп сынағанмен де, белгілі ағартушы отаршылдық әкімшілердің халыққа озбырлығын дәйекті сынамады. Әрине, ауыл ортасынан шыққан ЬІбырай қазақ еңбекшілерінің екі жақты езуге душар болғанын балалық шағында да, Торғай уездік басқармасында іс жүргізуші қызметінде де өз көзімен көріп, халықтың басынан кешіріп отырған ахуалын жақсартуды әрдайым ойлағанына оның көптеген мысал, әңгімелері дәлел. Бай, феодал топтардың көргенсіз қылықтарын әзілдеген Ыбырайға жиі орынсыз жала да жабылатын. XIX ғасырдың екінші жартысында әсіресе патша үкіметінің қазақ шаруаларын өз қоныстарынан ығыстырып, шұрайлы жерді орыс қонысшыларына үлестіруі Ыбырай тарапынан сан рет наразылық туғызды. Жергілікті баспасөз беттерінде ол патша үкіметінің отаршылдық-аграрлық саясатын сан рет әшкереледі.

Пән: Әдебиет
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Ыбырай Алтынсарыұлы және Абай Құнанбайұлы
Ыбырай Алтынсарыұлы (1841—1889). Көрнекті ағартушы, қоғамдық
қайраткер, жаңашыл педагог 1841 жылы қазан айында 20-сында (жаңаша
күнтізбемен — қарашаның 2-күні) дүниеге келді. 1844 жылы әкесі ерте қайтыс
болғаннан кейін, жас ЬІбырай атасы Балғожа биден тәрбие алды.
1857 жылы Орынбор шекаралық комиссиясы жанындағы мектепті алтын
медальмен бітірген Ыбырай жас кезінен-ақ білімге құштарлығын көрсетті.
Мектепте орыс, араб, татар және парсы тілдерінен, басқа да негізгі
пәндерден үздік нәтиже көрсеткен болашақ ағартушы Орынборда айдауда жүрген
әр текті интеллигенция өкілдерімен танысты. Жасынан жаңалыққа құштар болған
Ыбырай Орынбор шекаралық комиссиясының төрағасы, шығыстану ғылымының
көрнекті өкілі В. В. Григорьевпен жақындасты. Оның пәтерінде жиі болып, бай
кітапханасын пайдаланды.
Мектепті үздік бітіргеннен кейін 1857 жылы Ыбырай өзінің атасы
Балғожа бидің хатшысы ретінде тілмаштық қызмет атқарды. Ал 1864 жылы
Торғайдық жанында Орынбор бекінісінде ашылған қазақ балаларын оқытуға
арналған мектепте оқытушы болып жұмыс істеді. Жаңа мектеп ашуға қаржы
жинауда, мұғалімдермен қамтамасыз етуде. Ы. Алтынсарыұлының педагогикалық
көзқарастары да қалыптасты. 1867—1868 жылдарда өлкені басқарудағы әкімшілік-
саяси реформалардың отаршылдық мазмұнына жете мән бермеген Алтынсарыұлы
— отаршылдық өзгерістерді қазақ халқына пайдалы іс деп қарсы алды. Патша
үкіметінің қанау саясатын өз шығармаларында жеткізіп сынағанмен де, белгілі
ағартушы отаршылдық әкімшілердің халыққа озбырлығын дәйекті сынамады.
Әрине, ауыл ортасынан шыққан ЬІбырай қазақ еңбекшілерінің екі жақты езуге
душар болғанын балалық шағында да, Торғай уездік басқармасында іс жүргізуші
қызметінде де өз көзімен көріп, халықтың басынан кешіріп отырған ахуалын
жақсартуды әрдайым ойлағанына оның көптеген мысал, әңгімелері дәлел. Бай,
феодал топтардың көргенсіз қылықтарын әзілдеген Ыбырайға жиі орынсыз жала
да жабылатын. XIX ғасырдың екінші жартысында әсіресе патша үкіметінің қазақ
шаруаларын өз қоныстарынан ығыстырып, шұрайлы жерді орыс қонысшыларына
үлестіруі Ыбырай тарапынан сан рет наразылық туғызды. Жергілікті баспасөз
беттерінде ол патша үкіметінің отаршылдық-аграрлық саясатын сан рет
әшкереледі.
Ыбырай Алтынсарыұлының тарихи сахнаға келуі, кейінгі ұрпақтарға
есімінің терең із қалдыруы, ең алдымен оның ағартушылық қызметімен
байланысты. XIX ғасырда ресми түрде халыққа білім беру жүйесінде арнайы
қызметте болған, ағартушы өзінің білімін, байланыстарын, қолындағы
мүмкіндікті қазақ жастарын сауаттылыққа шақырудан аянбады.
1879 жылы Ыбырай Торғай облысындағы мектептердің инспекторлығына
қызметке тағайындалды. Әрине, 1868 жылғы Қазан айының 21 күні патша
бекіткен Далалық облыстарды басқару жөніндегі "Уақытша ережелер" бойынша
Елек, Қостанай (Николаевск), Ырғыз, Торғай уездерін, сонымен қатар Орынбор
өндрінің бірқатар жерін алып жатқан кең ауданда әр түрлі буындағы оқу
орындарының жұмысын ұйымдастыру оңай болмады. Тағы да баса көрсететін бір
мәселе — ағартушының қызмет бабы жағынан облыстық губернаторға тікелей
тәуелділігінін, оның ағартушылық қызметіне шек қойғаны. Сондықтан да оның
ағарту, халықтың сауатын ашу жөніндегі шаралары губернатордың елегінен
өтетін. Өзіне тиісті құқықтарды Торғай облысы жағдайында қалыптасқан саяси
және қоғамдық жағдайға сәйкес пайдалана білген Алтынсарыұлының басты
үлесінің бірі қазақ жастарын азаматтық білімге тарту еді.
Патша үкіметінің халыққа білім беру саласындағы отаршылдық саясаты
үдеп тұрған кезде педагогикалық басқару қызметін жандандырған Ыбырай
Алтынсарыұлы қазақ ауылдарын аралап, өз көзімен көрген олқылықтарды тұсуге
күш салды. Әсіресе бір кесел болғаны, сауаттылықты алға бастыруда
қаражаттын, жетіспеуі. Алтынсарыұлы қазақ ауылдарында жиі болып жаңа оқу
орындарын ашу үшін ақша жинастырды, жастарды тәрбиелеуге, оқу ісін
ұйымдастыру ісіне пайдалануға ерекше көңіл бәлді.
Ы. Алтынсарыұлының ісін жолға қоюдағы терең із қалған жарқын
істерінің бірі— қол өнершілік, ауыл-шаруашылық мектептерді ұйымдастыруы.
Қазақ аулының шаруашылық, әлеуметтік өмірінде капиталистік құбылыстардың
біртіндеп орын ала бастауы, өндіргіш күштерді, табиғат байлықтарын игеретін
мамандар әзірлеуді талап етті. Жергілікті жастар арасынан қолөнершілік,
ауылшаруашылык, және басқа да мамандықтар бойынша білгір адамдарды
даярлаудағы ағартушынын, қызметі бір бөлек. Өсиетінде өзіне қарасты жерді
Торғай к,аласындағы ауылшаруашылық мектептін, қарамағына қалдырған шешімі
де әр сала-лық мектептердін, жұмысын жолға қоюға ерекше мән бергендігі еді.
Ыбырай қазақ өлкесінде қыздарға білім берудің негізін салушы. Ырғыз
қаласында қазақ қыздарына арналған мектеп-интернат ұйымдастыруы оның
педагогикалық саладағы ауыз толтырып айтатын жетістігі. Бастауыш
мектептерде сауаттылықты ашу үшін ұстаздар дайындайтын арнайы оқу орындарын
ұйымдастырды. Алғашында Троицкіде негізі салынған, кейіннен Орынборға
көшірілген мұғалімдер даярлайтын мектеп өз кезіндегі алдықғы қатарлы оқу
орындарының бірі болды. Ағартушының жиілетіп ауылдық облыстық мектептерді
ұйымдастыруы, мұғалімдерді қалауы бойынша сараптап таңдап алуы облыстық
чиновниктердің наразылығын туғызды. Тіпті ағартушыны жауапқа тартуды талап
еткен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
ХІХ ғасырдың ІІ жартысындағы қазақ ағартушыларының қоғамдық - саяси көзқарастары
Ағарту ісінің басты бағыттары
Ыбырайдың бар өмірін жастарға білім беруге арнауы
Ыбырай Алтынсарыұлы
Көрнекті ағартушы - Ыбырай Алтынсарин
Ыбырай Алтынсарин және дәуір
Дидактика пәні, міндеттері. Дидактиканың дамуына үлес қосқан ағартушылар туралы
Қ.А ЯССАУИ ТАСАУУФТЫҚ ІЛІМІНІҢ ТҮРКІ ДҮНИЕТАНЫМЫНА ӘСЕРІ
1867-1868 жылдардағы реформаны жүргізудің әскери-саяси себептері және оған дайындық
Ыбырай Алтынсарин шығармаларының тілі
Пәндер