1918-1938 жылдарындағы Германия
1. Германия үшін бірінші дүниежүзілік соғыс қорытындысы. Қараша революциясы
2. 1919.1923 ж.ж. Германияда реакциялық және демократиялық күштердің күресі.
3. Германияда капитализмнің ішін.ара тұрақтануы.
2. 1919.1923 ж.ж. Германияда реакциялық және демократиялық күштердің күресі.
3. Германияда капитализмнің ішін.ара тұрақтануы.
ХІХ ғасырдың екінші жартысында Германияның бірігуі оның ққарқынды экономикалық дамуына себепші болды. ХХ ғасырдың басында Германия µнеркәсіп саласы дамыған елдердің арасында екінші орынға шықты. Орта есеппен алғанда оның орташа µнім үрдісі 2,9 пайызды құрастырды. Әсіресе электротехникалық, алюминий және химиялық салалары дамыды. Осы салалар бойынша Германия бірінші орынды иемденді. Бұл кµрсеткіштерге иемденгеннің себептерін тµмендегі мәселелер негізінде қарастыруға болады:
- капиталдың орталықтандырылуы;
- ірі монополиялық қоғамдардың құрылуы. Есеп бойынша Германияда ХХ ғасырдың басында шамамен 600 ірі монополиялық қоғамдар қызмет жүргізген;
- акционерлік қоғамдардың, банк және сақтандыру салаларының дамуы салдары күшее түсті; 1909 ж. басына қарай 9 ірі банк қызмет жүргізген (Неміс банкісі, Есеп қоғамы, Дармштат банкісі т.б.);
- ¤німді экспорттау кµлемі қысқартылып, ішкі µнім мәселесіне басты назар аударылды.
1888 жылы Вильгельм патшасының қайтыс болына және 1890 жылы саяси аренадан Бисмарктің кетуіне байланысты Германияның саяси дамуында жаңа кезең басталады. Германияның қоғамдық-саяси µмірінде басты орынды 1894-1900 жылдар аралығында Хлодвмг Гогенлоэ және 1900-1909 жылдар аралығында Бернхард фон Бюлов канцлерлері ойнады. Олардың кезінде негізгі µзек тµмендегі мәселелерге аударылды:
- экономикалық µсім;
- қоғамдық байланыстарда µзін µзі басқару жүйесі.
- 1896 жылы Азаматтық кодекспен 1897 жылы Сауда кодексінің қабылдануы Герман қоғамының демократиялануына септігін тигізді.
1918 жылдың жаз айларында Германияның батыс майданында жеңіліске ұшырауы елде революцияның µрістей түсуіне себеп болды.
Ресейдегi революциядан кейiн соғыстың ауыртпашылығын, азабын көп тартқан Германияда революция кең етек жайды. Ол қолбасшылықтың флотты соңғы соғысқа салуға наразы болған Киль әскери теңiзшiлерiнiң көтерiлiсiмен басталды. Үкiмет Кильде теңiзшiлердiң қолына көштi және олар Германияда алғашқы кеңес құрды. 1918 жылы 9 қарашада рейхсканцлер Макс Баденский өкiметтi социал-демократ Фридрих Эбертке бердi, ал кайзер Вильгельм II-шi Нидерландыға қашты. Гермения республика болып жарияланды. 10 қарашада Берлин кеңесi екi жұмысшы партиясы-Социал-демократиялық герман партиясы мен Тәуелсiз социал-демократиялық партия-өкiлдерiнен халық уәкiлдерiнiң Кеңесiн (СНУ) құрды. СНУ төтенше әскери заңдарды алып тастады, 8 сағаттық жұмыс күнiн орнатты және кәсiпкерлерге кәсiподақтар мен ұжымдық келiсiм жасауды мiндеттедi. СНУ конституция жасау үшiн Құрылтай жиналысын шақырды. Оның атынан Компьен бiтiмiне қол қойылды: соғыс аяқталды. Елде социалистiк революция, Кеңестер өкiметiн орнату және өндiрiс құрал-жабдықтарына жекеменшiктi жойып, жылдам қоғамдық меншiкке көшiру үшiн қозғалыс күшейе бердi. Бұл қозғалысты мүшелерi НСДПГ-да болған Спартак тобы басқарды. Топ жетекшiлерi Карл Либкнехт және Роза Люксембург. Герман қоғамында күштердiң сапырылысуы жүржi, алайда үкiметтi жақтайтындар көбейдi. Советтердiң бiрiншi Жалпыгермандық съезi 1918 жылы желтоқсанда “ Бүкiл өкiмет билiгi Советтерге берiлсiн” деген ұраннан бас тартып, 1919 жылы 19 қаңтарға белгiленген Құрылтай жиналысына сайлауды жүргiзудi қолдады.
- капиталдың орталықтандырылуы;
- ірі монополиялық қоғамдардың құрылуы. Есеп бойынша Германияда ХХ ғасырдың басында шамамен 600 ірі монополиялық қоғамдар қызмет жүргізген;
- акционерлік қоғамдардың, банк және сақтандыру салаларының дамуы салдары күшее түсті; 1909 ж. басына қарай 9 ірі банк қызмет жүргізген (Неміс банкісі, Есеп қоғамы, Дармштат банкісі т.б.);
- ¤німді экспорттау кµлемі қысқартылып, ішкі µнім мәселесіне басты назар аударылды.
1888 жылы Вильгельм патшасының қайтыс болына және 1890 жылы саяси аренадан Бисмарктің кетуіне байланысты Германияның саяси дамуында жаңа кезең басталады. Германияның қоғамдық-саяси µмірінде басты орынды 1894-1900 жылдар аралығында Хлодвмг Гогенлоэ және 1900-1909 жылдар аралығында Бернхард фон Бюлов канцлерлері ойнады. Олардың кезінде негізгі µзек тµмендегі мәселелерге аударылды:
- экономикалық µсім;
- қоғамдық байланыстарда µзін µзі басқару жүйесі.
- 1896 жылы Азаматтық кодекспен 1897 жылы Сауда кодексінің қабылдануы Герман қоғамының демократиялануына септігін тигізді.
1918 жылдың жаз айларында Германияның батыс майданында жеңіліске ұшырауы елде революцияның µрістей түсуіне себеп болды.
Ресейдегi революциядан кейiн соғыстың ауыртпашылығын, азабын көп тартқан Германияда революция кең етек жайды. Ол қолбасшылықтың флотты соңғы соғысқа салуға наразы болған Киль әскери теңiзшiлерiнiң көтерiлiсiмен басталды. Үкiмет Кильде теңiзшiлердiң қолына көштi және олар Германияда алғашқы кеңес құрды. 1918 жылы 9 қарашада рейхсканцлер Макс Баденский өкiметтi социал-демократ Фридрих Эбертке бердi, ал кайзер Вильгельм II-шi Нидерландыға қашты. Гермения республика болып жарияланды. 10 қарашада Берлин кеңесi екi жұмысшы партиясы-Социал-демократиялық герман партиясы мен Тәуелсiз социал-демократиялық партия-өкiлдерiнен халық уәкiлдерiнiң Кеңесiн (СНУ) құрды. СНУ төтенше әскери заңдарды алып тастады, 8 сағаттық жұмыс күнiн орнатты және кәсiпкерлерге кәсiподақтар мен ұжымдық келiсiм жасауды мiндеттедi. СНУ конституция жасау үшiн Құрылтай жиналысын шақырды. Оның атынан Компьен бiтiмiне қол қойылды: соғыс аяқталды. Елде социалистiк революция, Кеңестер өкiметiн орнату және өндiрiс құрал-жабдықтарына жекеменшiктi жойып, жылдам қоғамдық меншiкке көшiру үшiн қозғалыс күшейе бердi. Бұл қозғалысты мүшелерi НСДПГ-да болған Спартак тобы басқарды. Топ жетекшiлерi Карл Либкнехт және Роза Люксембург. Герман қоғамында күштердiң сапырылысуы жүржi, алайда үкiметтi жақтайтындар көбейдi. Советтердiң бiрiншi Жалпыгермандық съезi 1918 жылы желтоқсанда “ Бүкiл өкiмет билiгi Советтерге берiлсiн” деген ұраннан бас тартып, 1919 жылы 19 қаңтарға белгiленген Құрылтай жиналысына сайлауды жүргiзудi қолдады.
1. Бабанцев Н.Ф., Прокофьев В.П. Германская империя 1871-1918 г.г.- Красноярск 1984 г.
2. Хаффнер С. Революция в Германии 1918-1919 г.г. Как это было в действительности.- М., 1983 г.
3. Фест И. Адоль Гитлер.- Пермь, 1983 г.
2. Хаффнер С. Революция в Германии 1918-1919 г.г. Как это было в действительности.- М., 1983 г.
3. Фест И. Адоль Гитлер.- Пермь, 1983 г.
Тақырып 3: 1918-1938 жылдарындаѓы Германия
Жоспары:
1. Германия %.шін бірінші д%.ниеж%.зілік соѓыс ќорытындысы. Ќараша революциясы
2. 1919-1923 ж.ж. Германияда реакциялыќ жєне демократиялыќ күштердіњ к%.ресі.
3. Германияда капитализмніњ ішін-ара т+-раќтануы.
1. 1929-1933 ж.ж. экономикалыќ даѓдарыстыњ Германияѓа єсері.
2. Фашистердіњ билік басына келуі жєне оныњ ішкі саясаты
3. Фашистік Германияныњ сыртќы агрессиялыќ саясаты жєне екінші д%.ниеж%.зілік соѓысќа дайындыѓы
Лекция мақсаты: Бірінші дүниежүзілік соғыс Германия үшін ауыр тиді. Германия қарызданушы мемлекетке айналды. Халқы әлеуметтік-саяси тұрақсыздануға ұшырады. Елді революциялар қамтып, экономикалық өсімі мүлдем әлсіреді. Осыған қарамастан 1930 жылдары Германияда фашистік билік орнатылып, Екінші дүниежүзілік соғыстың басты себепкеріне айналды. осы мәселелерді жан-жақты терең қарастыру лекцияның мақсаты болып табылады.
Лекцияның мазмұны: ХІХ ѓасырдыњ екінші жартысында Германияныњ бірігуі оныњ ќќарќынды экономикалыќ дамуына себепші болды. ХХ ѓасырдыњ басында Германия uнеркєсіп саласы дамыѓан елдердіњ арасында екінші орынѓа шыќты. Орта есеппен алѓанда оныњ орташа uнім %.рдісі 2,9 пайызды ќ+-растырды. Єсіресе электротехникалыќ, алюминий жєне химиялыќ салалары дамыды. Осы салалар бойынша Германия бірінші орынды иемденді. Б+-л кuрсеткіштерге иемденгенніњ себептерін тuмендегі мєселелер негізінде ќарастыруѓа болады:
oo капиталдыњ орталыќтандырылуы;
oo ірі монополиялыќ ќоѓамдардыњ ќ+-рылуы. Есеп бойынша Германияда ХХ ѓасырдыњ басында шамамен 600 ірі монополиялыќ ќоѓамдар ќызмет ж%.ргізген;
oo акционерлік ќоѓамдардыњ, банк жєне саќтандыру салаларыныњ дамуы салдары к%.шее т%.сті; 1909 ж. басына ќарай 9 ірі банк ќызмет ж%.ргізген (Неміс банкісі, Есеп ќоѓамы, Дармштат банкісі т.б.);
oo ¤німді экспорттау кuлемі ќысќартылып, ішкі uнім мєселесіне басты назар аударылды.
1888 жылы Вильгельм патшасыныњ ќайтыс болына жєне 1890 жылы саяси аренадан Бисмарктіњ кетуіне байланысты Германияныњ саяси дамуында жања кезењ басталады. Германияныњ ќоѓамдыќ-саяси uмірінде басты орынды 1894-1900 жылдар аралыѓында Хлодвмг Гогенлоэ жєне 1900-1909 жылдар аралыѓында Бернхард фон Бюлов канцлерлері ойнады. Олардыњ кезінде негізгі uзек тuмендегі мєселелерге аударылды:
oo экономикалыќ uсім;
oo ќоѓамдыќ байланыстарда uзін uзі басќару ж%.йесі.
oo 1896 жылы Азаматтыќ кодекспен 1897 жылы Сауда кодексініњ ќабылдануы Герман ќоѓамыныњ демократиялануына септігін тигізді.
1918 жылдыњ жаз айларында Германияныњ батыс майданында жењіліске +-шырауы елде революцияныњ uрістей т%.суіне себеп болды.
Ресейдегi революциядан кейiн соғыстың ауыртпашылығын, азабын көп тартқан Германияда революция кең етек жайды. Ол қолбасшылықтың флотты соңғы соғысқа салуға наразы болған Киль әскери теңiзшiлерiнiң көтерiлiсiмен басталды. Үкiмет Кильде теңiзшiлердiң қолына көштi және олар Германияда алғашқы кеңес құрды. 1918 жылы 9 қарашада рейхсканцлер Макс Баденский өкiметтi социал-демократ Фридрих Эбертке бердi, ал кайзер Вильгельм II-шi Нидерландыға қашты. Гермения республика болып жарияланды. 10 қарашада Берлин кеңесi екi жұмысшы партиясы-Социал-демократиялық герман партиясы мен Тәуелсiз социал-демократиялық партия-өкiлдерiнен халық уәкiлдерiнiң Кеңесiн (СНУ) құрды. СНУ төтенше әскери заңдарды алып тастады, 8 сағаттық жұмыс күнiн орнатты және кәсiпкерлерге кәсiподақтар мен ұжымдық келiсiм жасауды мiндеттедi. СНУ конституция жасау үшiн Құрылтай жиналысын шақырды. Оның атынан Компьен бiтiмiне қол қойылды: соғыс аяқталды. Елде социалистiк революция, Кеңестер өкiметiн орнату және өндiрiс құрал-жабдықтарына жекеменшiктi жойып, жылдам қоғамдық меншiкке көшiру үшiн қозғалыс күшейе бердi. Бұл қозғалысты мүшелерi НСДПГ-да болған Спартак тобы басқарды. Топ жетекшiлерi Карл Либкнехт және Роза Люксембург. Герман қоғамында күштердiң сапырылысуы жүржi, алайда үкiметтi жақтайтындар көбейдi. Советтердiң бiрiншi Жалпыгермандық съезi 1918 жылы желтоқсанда " Бүкiл өкiмет билiгi Советтерге берiлсiн" деген ұраннан бас тартып, 1919 жылы 19 қаңтарға белгiленген Құрылтай жиналысына сайлауды жүргiзудi қолдады.
Қаңтардың басында спартакшылар құрған Германия коммунистiк партиясы бұлiк ұйымдастырып, Берлин және тағы басқа қалаларда бақылау орнатуға тырысты. Бұл олардың саяси қарсыластарының ашық қару қолдануына тұрткi болды. 12 қаңтарда спартакшылардың қарсыластары Берлиндi толық бақылауға алып, 15 қаңтарда Карл Либкнехт мен Роза Люксембургты өлтiрдi. Алайда күрес жалғаса бердi. Коммунистер 13 сәуiрде Германияның Бавария жерiнде совет өкiметiн орнатты, бiрақ ол үш апта ғана өмiр сұрдi.
1919 жылы Құрылтай жиналысына жүргiзiлген сайлауда оңшылдар мен орталық партиялар жеңдi, коммунистер тiптi қатыспады. Герман республикасының конституциясын жасау революция барысында жүрдi. Ұлттық Құрылтай жиналысы қауiпсiздiк мақсатында 1919 жылы 6 ақпанда астанада емес, тыныш провинциалдық қала Веймарда шақырылды. Осы себептен республиканың негiзi жасалған конституция Веймарлық деп аталды.
19 қаңтар 1919 жылғы сайлаудың нәтижесiнде буржуазиялық партиялар көп мандатқа ие болды да, ол болашақ мемлекеттiң сипатын анықтады. Алайда iшкi саяси терең дағдарыс жағдайында буржуазиялық партиялар таза буржуазиялық кабинет құру жолымен жүре алмады. Сондықтан Ф.Шейдеман бастаған үкiметке үш партияның өкiлдерi кiрдi: СДПГ, Орталық және Герман демпартиясы (ол кейiн Веймар коалициясы деп аталды). Ұлттық Құрылтай жиналысының басты мақсаты Герман мемлекетiнiң жаңа конституциясын жасау болатын. 1919 жылы наурызда Ұлттықжиналыс "социализация" туралы заң қабылдады. Онда осыған дейiн "пiсiп жетiлген" өнеркәсiп кәсiпорындарын "қоғамдық меншiкке" ("заңды жолмен" немесе марапаттау арқылы) және қажет болған жағдайда өндiрiс пен бөлудi реттеуге көшiру мұмкiндiгi туралы айтылған. Дәл сол күнi қабылданған "көмiр шаруашылығын реттеу туралы заң" "социализацияға" нақты анықтама бердi: ол өндiрiс құрал-жабдықтарына меншiкке тиiскен жоқ. 1919 жылы наурыз-сәуiрде өндiрiс кеңестерiнiң өкiлеттiгiн анықтаған уақытша қарарлар ретiнде құжаттар жарияланды.
Бұл шараларды социал-реформистер социализацияның жүргiзiлуi деп насихаттады. 1919 жылы 31 шiлдеде Ұлттық жиналыста қабылданған Веймар конституциясы 1919 жылы 11 тамызда күшiне ендi. Ол елде қалыптасқан күш арасалмағын айқындады. Осы кезде Германияда жұмысшылар социалистiк бағдарламаны жүзеге асыруға шамасы келетiндей ұйымдаспаған болса, ал буржуазия өзiнiң таптық +-стемдiгiн бұркемелемей ашық қимылдауға әлi күшi жетпейтiн едi. Веймар конституциясының "мемлекеттiк билiктi халықтың өз қалауынша", "еңбектi қорғау" қажеттiлiгi туралы, "адамның өмiр сұруi үшiн қажеттiлiктiң барлығын қамтамасыз ету" деп мәлiмдесе де, ол буржуазиялық партиялардың, социал-демократтардың қатысуынсыз елдi басқара алмайтындығынан көрiндi. Iшкi қайшылық "шаруашылық өмiр" деген бөлiмнен айқын бiлiндi. Бiр жағынан жекеменшiктi қорғау принципi жарияланып, мемлекеттiң буржуазиялық сипаты айқын көрiнсе, екiншi жағынан - революциялық жұмысшы қозғалысынан туындаған конституцияда "социализация", советтер, әлеуметтiк идеялар орын алды. Алайда олардың мәнi бұзылғандықтан тұсiнiксiз едi.
Конституция 20 жасқа толған ерлер мен әйелдерге сайлау құқын бердi, буржуазиялық демократиялық құқықтар мен бостандықтарды жариялады, белгiлi бiр жағдайда бүкiлхалықтың ойын бiлудi (референдум) жүргiзу көздедi. Республиканың заң шығару органы - Рейхстагтың компетенциясы кеңейдi. Үкiметтi парламент құрды және ол парламент алдында жауапты болды, канцлер парламенттiк министр болып табылды. Алайда Рейхстагтың құқын екiншi палата - рейхсрат - және президент өкiлеттiлiгi шектедi. Рейхсрат жерлер өкiлдерiнен (68 мүше, оның 27-сi Пруссия өкiлдерi) құрылды да, вето қою құқы бар бақылаушы орган болды. Атқару өкiметiнiң басшысы президентке - кең өкiлеттiлiк берiлдi.
Конституцияның 48-шi бабы президентке төтенше декреттер шығару, мәжбұр етудiң барлық шараларын қолдану, конституцияның кейбiр статьяларының әрекетiн тоқтату құқын бердi. Осылайша атқару өкiметi диктатура орнату үшiн конституциялық негiз алды. Президенттiң диктаторлық өкiлеттiлiгi заң шығару билiгiнен жоғары тұрды, ол рейхстагқа тәуелсiз болды. Веймар республикасының бiрiншi президентi - социал-демократ Ф.Эберт. Мемлекеттi басқару тiзгiнi буржуазияның қолына көштi, алайда iрi помещиктiк жер иеленушiлердiң позициясы мығым едi. Германияда буржуазиялық республика орнады.
1919 жылы ақпанның басында герман өнеркәсiбiнiң Империялық одағы, өндiрiс құралдарына иелердi бiрiктiрген жұмыс берушiлердiң Бiрiккен одағы құрылды. Революция аяқталысымен герман буржуазиясының саяси жiктелуi күшейдi. Екi тенденция қалыптасты: авантюристiк-милитаристiк тенденция және икемдi парламентаризм (буржуазиялық-реформизм) тенденциясы, осыны жақтаушылар СДПГ-мен бiрге "веймар коалициясын" құрды. Бiрiншi тенденцияның өкiлдерi рейн-вестфаль индустрия қожаларының, юнкерлердiң мүддесiн қорғады. Олар революция кезiнде компромиске барды да, ендi СДПГ-мен ынтымақтасудан бас тартуды, жұмысшылардың қолы жеткен жеңiстерiн жоюды, монархияны қалпына келтiрудi, Версаль бiтiмiне саботаж жасауды талап еттi. Үкiметке "сенiмсiздiк" туралы жариялау, оны iштен бұлдiрудi есептеп веймар режимiне "блокада" саясатымен қатар жүргiзiлдi. "Веймар коалициясының" буржуазиялық партиялар республиканы мақұлдап, жұмысшылардың әлеуметтiк жеңiсiн заңдылық деп таныды. Олар Версаль бiтiмiн орындауға самарқаулық саясат жүргiздi, олар одан жеңiлген соғыстан кейiн герман империализмiн қалпына келтiрудiң шынайы жолын көрдi.
Соғыстан кейiнгi революциялық өрлеу жылдарында мемлекет тiзгiнi "веймар коалициясында", яғни таза буржуазиялық үкiмет қолында болды. Оңшыл күштер "ескi тәртiптi" қалпына келтiру ұмiтiн үзген жоқ. Олар антиреспубликандық бұлiкке дайындалды. 1920 жылы наурыздың 12-нен 13-не қараған түнi контрреволюциялық әскерге сүйенiп, олар мемлекеттiк төңкерiс жасауға әрекеттендi. Прусс юнкерiнiң өкiлi монархист Капп өзiн канцлер деп жариялады, Ұлттықжиналыс таратылды. Алайда 12 млн. жұмысшылар мен қызметкерлер қатысқан жалпыгермандық ереуiл бұлiкшiлдердi шегiнуге мәжбұр еттi. Оның талқандалуы контрреволюцияны жұмысшылардың бiрiккен әрекетiне қарсы тұра алмайтынын көрсеттi. Ол Веймарлық Германияда буржуазиялық-республикандық құрылысты нығайтты.
1920 жылы маусымда рейхстагқа алғашқы сайлау өткiзiлген соң, Орталық, ННП және ГДП қатысуымен Ференбахтың буржуазиялық кабинетi қалыптасты. Алайда 1921 жылы мамырда одақтастар Германияға 132 млрд. алтын марка көлемiнде репарация төлеу туралы ультиматум қойғанда, Ференбах үкiметi қарслық бiлдiрiп, отставкаға кеттi. Қайтадан елдiң басына "веймар коалициясы" келiп, Орталық партияның лидерлерiнiң бiрi И.Вирт биiлiктi қолға алды. Алайда 1922 жылы қарашада "апат саясатын" жақтаушылар Вирт кабинетiн кетiрiп, орнына буржуазиялық партиялар өкiлдерi кiрген Куноның "iскер кабинетi" құрылды. Куно үкiметi репрорациялық төлемге саботаж жасау бағытын +-станды, бұл 1923 жылы қаңтарда француз-бельгияның Рурды оккупациялауына әкелiп соқты.
Консервативтiк-милитаристiк күштер Версаль бiтiмiне наразылықты пайдалануға тырысып, +-лтшылдықты өршiттi. "Ұлттықмасқара" немiс халқын "сатқан" марксистерге жабылды. Осындай жағдайда 1918 жылы наурызда құрылған фашистiк партия өз позициясын нығайта алды.
Қоғамды өзгерту қозғалысы 1919-1920 жылдары биiк шыңына жеттi. Күрес барысында көп нәрсеге қол жеткенiмен, бәсеңсу басталды. Жұмысшылардың, социал-демократиялық партиялардың ықпалы өстi. Көптеген елдерде кәсiподақ құқы танылды. Австро-Венгрия, Германия, Осман, Ресей империялары құлады. Жаңа +-лттық мемлекеттер құрылды. Скандинавия елдерiнде, Австрия, германия, АҚШ және uлыбританияда әйелдер дауыс беру құқына ие болды. Европа картасында үш республиканың орнына 13 мемлекет пайда болды. Осыған мәз болғандар белсендi күрестен ауытқыды. Бiразы күрестен шаршады. Бiреулерi күрес қорытындысына риза болмады. Алғашқыда демократия барлық проблемаларды шешудiң кiлтi болып есептелiнген едi. Алайда, демократия дегенiмiз -- жалпы сайлау құқы, бостандық, көппартиялық -- өзiмен-өзi жұмыссыздықты, бағаның өсуiн, өндiрiстiң құлдырауын жоя алмайтындығы айқындалды. Кей жағдайларда демократияның орнауы мемлекеттiк өкiмет билiгiн әлсiреттi. Демократиялық қиял көпшiлiктi бiрден баураған болса, демократияға көңiл толмағандық та бiрден жалпы сипатқа ие болды. Бiрқатар елдерде бұл жаппай антидемократиялық қозғалыстың туындауына әкелiп соқты. Осылайша европалық фашизм пайда болды.
Фашизм-ХХ ғасырдағы көбiнде европалық саяси қозғалыс, мемлекеттi басқарудың арнайы тұрi. Ол дүниежүзiнiң халықтарына теңдесi жоқ азап әкелдi. Нақты айтқанда Германия мен Италия сияқты фашистiк мемлекеттер екiншi дүниежүзiлiк соғыс отын тұтандырушылардың басты айыптылары болды. Әрбiр елде фашистiк қозғалыс өзiндiк ерекшелiктерiмен айқындалды. Герман фашизмi немесе нацизмiнiң де бiраз ерекшелiктерi бар. Мұнда +-лтшылдық шегiне жетiп, нәсiлдiк формаға ие болған. Нацистердiң көзқарасынша адамзат баласының тарихы әртұрлi +-лттардың немесе нәсiлдердiң өмiр сұруi үшiн күресi. Осы күресте күштiлер жеңедi, жеңiлгендер иә бағынады, иә қырылады. Олар ең өмiр сұруге қабiлеттi нәсiл деп немiстер жататын "ариилiк", "нордилiк" нәсiлдi есептедi. Фашистердiң ... жалғасы
Жоспары:
1. Германия %.шін бірінші д%.ниеж%.зілік соѓыс ќорытындысы. Ќараша революциясы
2. 1919-1923 ж.ж. Германияда реакциялыќ жєне демократиялыќ күштердіњ к%.ресі.
3. Германияда капитализмніњ ішін-ара т+-раќтануы.
1. 1929-1933 ж.ж. экономикалыќ даѓдарыстыњ Германияѓа єсері.
2. Фашистердіњ билік басына келуі жєне оныњ ішкі саясаты
3. Фашистік Германияныњ сыртќы агрессиялыќ саясаты жєне екінші д%.ниеж%.зілік соѓысќа дайындыѓы
Лекция мақсаты: Бірінші дүниежүзілік соғыс Германия үшін ауыр тиді. Германия қарызданушы мемлекетке айналды. Халқы әлеуметтік-саяси тұрақсыздануға ұшырады. Елді революциялар қамтып, экономикалық өсімі мүлдем әлсіреді. Осыған қарамастан 1930 жылдары Германияда фашистік билік орнатылып, Екінші дүниежүзілік соғыстың басты себепкеріне айналды. осы мәселелерді жан-жақты терең қарастыру лекцияның мақсаты болып табылады.
Лекцияның мазмұны: ХІХ ѓасырдыњ екінші жартысында Германияныњ бірігуі оныњ ќќарќынды экономикалыќ дамуына себепші болды. ХХ ѓасырдыњ басында Германия uнеркєсіп саласы дамыѓан елдердіњ арасында екінші орынѓа шыќты. Орта есеппен алѓанда оныњ орташа uнім %.рдісі 2,9 пайызды ќ+-растырды. Єсіресе электротехникалыќ, алюминий жєне химиялыќ салалары дамыды. Осы салалар бойынша Германия бірінші орынды иемденді. Б+-л кuрсеткіштерге иемденгенніњ себептерін тuмендегі мєселелер негізінде ќарастыруѓа болады:
oo капиталдыњ орталыќтандырылуы;
oo ірі монополиялыќ ќоѓамдардыњ ќ+-рылуы. Есеп бойынша Германияда ХХ ѓасырдыњ басында шамамен 600 ірі монополиялыќ ќоѓамдар ќызмет ж%.ргізген;
oo акционерлік ќоѓамдардыњ, банк жєне саќтандыру салаларыныњ дамуы салдары к%.шее т%.сті; 1909 ж. басына ќарай 9 ірі банк ќызмет ж%.ргізген (Неміс банкісі, Есеп ќоѓамы, Дармштат банкісі т.б.);
oo ¤німді экспорттау кuлемі ќысќартылып, ішкі uнім мєселесіне басты назар аударылды.
1888 жылы Вильгельм патшасыныњ ќайтыс болына жєне 1890 жылы саяси аренадан Бисмарктіњ кетуіне байланысты Германияныњ саяси дамуында жања кезењ басталады. Германияныњ ќоѓамдыќ-саяси uмірінде басты орынды 1894-1900 жылдар аралыѓында Хлодвмг Гогенлоэ жєне 1900-1909 жылдар аралыѓында Бернхард фон Бюлов канцлерлері ойнады. Олардыњ кезінде негізгі uзек тuмендегі мєселелерге аударылды:
oo экономикалыќ uсім;
oo ќоѓамдыќ байланыстарда uзін uзі басќару ж%.йесі.
oo 1896 жылы Азаматтыќ кодекспен 1897 жылы Сауда кодексініњ ќабылдануы Герман ќоѓамыныњ демократиялануына септігін тигізді.
1918 жылдыњ жаз айларында Германияныњ батыс майданында жењіліске +-шырауы елде революцияныњ uрістей т%.суіне себеп болды.
Ресейдегi революциядан кейiн соғыстың ауыртпашылығын, азабын көп тартқан Германияда революция кең етек жайды. Ол қолбасшылықтың флотты соңғы соғысқа салуға наразы болған Киль әскери теңiзшiлерiнiң көтерiлiсiмен басталды. Үкiмет Кильде теңiзшiлердiң қолына көштi және олар Германияда алғашқы кеңес құрды. 1918 жылы 9 қарашада рейхсканцлер Макс Баденский өкiметтi социал-демократ Фридрих Эбертке бердi, ал кайзер Вильгельм II-шi Нидерландыға қашты. Гермения республика болып жарияланды. 10 қарашада Берлин кеңесi екi жұмысшы партиясы-Социал-демократиялық герман партиясы мен Тәуелсiз социал-демократиялық партия-өкiлдерiнен халық уәкiлдерiнiң Кеңесiн (СНУ) құрды. СНУ төтенше әскери заңдарды алып тастады, 8 сағаттық жұмыс күнiн орнатты және кәсiпкерлерге кәсiподақтар мен ұжымдық келiсiм жасауды мiндеттедi. СНУ конституция жасау үшiн Құрылтай жиналысын шақырды. Оның атынан Компьен бiтiмiне қол қойылды: соғыс аяқталды. Елде социалистiк революция, Кеңестер өкiметiн орнату және өндiрiс құрал-жабдықтарына жекеменшiктi жойып, жылдам қоғамдық меншiкке көшiру үшiн қозғалыс күшейе бердi. Бұл қозғалысты мүшелерi НСДПГ-да болған Спартак тобы басқарды. Топ жетекшiлерi Карл Либкнехт және Роза Люксембург. Герман қоғамында күштердiң сапырылысуы жүржi, алайда үкiметтi жақтайтындар көбейдi. Советтердiң бiрiншi Жалпыгермандық съезi 1918 жылы желтоқсанда " Бүкiл өкiмет билiгi Советтерге берiлсiн" деген ұраннан бас тартып, 1919 жылы 19 қаңтарға белгiленген Құрылтай жиналысына сайлауды жүргiзудi қолдады.
Қаңтардың басында спартакшылар құрған Германия коммунистiк партиясы бұлiк ұйымдастырып, Берлин және тағы басқа қалаларда бақылау орнатуға тырысты. Бұл олардың саяси қарсыластарының ашық қару қолдануына тұрткi болды. 12 қаңтарда спартакшылардың қарсыластары Берлиндi толық бақылауға алып, 15 қаңтарда Карл Либкнехт мен Роза Люксембургты өлтiрдi. Алайда күрес жалғаса бердi. Коммунистер 13 сәуiрде Германияның Бавария жерiнде совет өкiметiн орнатты, бiрақ ол үш апта ғана өмiр сұрдi.
1919 жылы Құрылтай жиналысына жүргiзiлген сайлауда оңшылдар мен орталық партиялар жеңдi, коммунистер тiптi қатыспады. Герман республикасының конституциясын жасау революция барысында жүрдi. Ұлттық Құрылтай жиналысы қауiпсiздiк мақсатында 1919 жылы 6 ақпанда астанада емес, тыныш провинциалдық қала Веймарда шақырылды. Осы себептен республиканың негiзi жасалған конституция Веймарлық деп аталды.
19 қаңтар 1919 жылғы сайлаудың нәтижесiнде буржуазиялық партиялар көп мандатқа ие болды да, ол болашақ мемлекеттiң сипатын анықтады. Алайда iшкi саяси терең дағдарыс жағдайында буржуазиялық партиялар таза буржуазиялық кабинет құру жолымен жүре алмады. Сондықтан Ф.Шейдеман бастаған үкiметке үш партияның өкiлдерi кiрдi: СДПГ, Орталық және Герман демпартиясы (ол кейiн Веймар коалициясы деп аталды). Ұлттық Құрылтай жиналысының басты мақсаты Герман мемлекетiнiң жаңа конституциясын жасау болатын. 1919 жылы наурызда Ұлттықжиналыс "социализация" туралы заң қабылдады. Онда осыған дейiн "пiсiп жетiлген" өнеркәсiп кәсiпорындарын "қоғамдық меншiкке" ("заңды жолмен" немесе марапаттау арқылы) және қажет болған жағдайда өндiрiс пен бөлудi реттеуге көшiру мұмкiндiгi туралы айтылған. Дәл сол күнi қабылданған "көмiр шаруашылығын реттеу туралы заң" "социализацияға" нақты анықтама бердi: ол өндiрiс құрал-жабдықтарына меншiкке тиiскен жоқ. 1919 жылы наурыз-сәуiрде өндiрiс кеңестерiнiң өкiлеттiгiн анықтаған уақытша қарарлар ретiнде құжаттар жарияланды.
Бұл шараларды социал-реформистер социализацияның жүргiзiлуi деп насихаттады. 1919 жылы 31 шiлдеде Ұлттық жиналыста қабылданған Веймар конституциясы 1919 жылы 11 тамызда күшiне ендi. Ол елде қалыптасқан күш арасалмағын айқындады. Осы кезде Германияда жұмысшылар социалистiк бағдарламаны жүзеге асыруға шамасы келетiндей ұйымдаспаған болса, ал буржуазия өзiнiң таптық +-стемдiгiн бұркемелемей ашық қимылдауға әлi күшi жетпейтiн едi. Веймар конституциясының "мемлекеттiк билiктi халықтың өз қалауынша", "еңбектi қорғау" қажеттiлiгi туралы, "адамның өмiр сұруi үшiн қажеттiлiктiң барлығын қамтамасыз ету" деп мәлiмдесе де, ол буржуазиялық партиялардың, социал-демократтардың қатысуынсыз елдi басқара алмайтындығынан көрiндi. Iшкi қайшылық "шаруашылық өмiр" деген бөлiмнен айқын бiлiндi. Бiр жағынан жекеменшiктi қорғау принципi жарияланып, мемлекеттiң буржуазиялық сипаты айқын көрiнсе, екiншi жағынан - революциялық жұмысшы қозғалысынан туындаған конституцияда "социализация", советтер, әлеуметтiк идеялар орын алды. Алайда олардың мәнi бұзылғандықтан тұсiнiксiз едi.
Конституция 20 жасқа толған ерлер мен әйелдерге сайлау құқын бердi, буржуазиялық демократиялық құқықтар мен бостандықтарды жариялады, белгiлi бiр жағдайда бүкiлхалықтың ойын бiлудi (референдум) жүргiзу көздедi. Республиканың заң шығару органы - Рейхстагтың компетенциясы кеңейдi. Үкiметтi парламент құрды және ол парламент алдында жауапты болды, канцлер парламенттiк министр болып табылды. Алайда Рейхстагтың құқын екiншi палата - рейхсрат - және президент өкiлеттiлiгi шектедi. Рейхсрат жерлер өкiлдерiнен (68 мүше, оның 27-сi Пруссия өкiлдерi) құрылды да, вето қою құқы бар бақылаушы орган болды. Атқару өкiметiнiң басшысы президентке - кең өкiлеттiлiк берiлдi.
Конституцияның 48-шi бабы президентке төтенше декреттер шығару, мәжбұр етудiң барлық шараларын қолдану, конституцияның кейбiр статьяларының әрекетiн тоқтату құқын бердi. Осылайша атқару өкiметi диктатура орнату үшiн конституциялық негiз алды. Президенттiң диктаторлық өкiлеттiлiгi заң шығару билiгiнен жоғары тұрды, ол рейхстагқа тәуелсiз болды. Веймар республикасының бiрiншi президентi - социал-демократ Ф.Эберт. Мемлекеттi басқару тiзгiнi буржуазияның қолына көштi, алайда iрi помещиктiк жер иеленушiлердiң позициясы мығым едi. Германияда буржуазиялық республика орнады.
1919 жылы ақпанның басында герман өнеркәсiбiнiң Империялық одағы, өндiрiс құралдарына иелердi бiрiктiрген жұмыс берушiлердiң Бiрiккен одағы құрылды. Революция аяқталысымен герман буржуазиясының саяси жiктелуi күшейдi. Екi тенденция қалыптасты: авантюристiк-милитаристiк тенденция және икемдi парламентаризм (буржуазиялық-реформизм) тенденциясы, осыны жақтаушылар СДПГ-мен бiрге "веймар коалициясын" құрды. Бiрiншi тенденцияның өкiлдерi рейн-вестфаль индустрия қожаларының, юнкерлердiң мүддесiн қорғады. Олар революция кезiнде компромиске барды да, ендi СДПГ-мен ынтымақтасудан бас тартуды, жұмысшылардың қолы жеткен жеңiстерiн жоюды, монархияны қалпына келтiрудi, Версаль бiтiмiне саботаж жасауды талап еттi. Үкiметке "сенiмсiздiк" туралы жариялау, оны iштен бұлдiрудi есептеп веймар режимiне "блокада" саясатымен қатар жүргiзiлдi. "Веймар коалициясының" буржуазиялық партиялар республиканы мақұлдап, жұмысшылардың әлеуметтiк жеңiсiн заңдылық деп таныды. Олар Версаль бiтiмiн орындауға самарқаулық саясат жүргiздi, олар одан жеңiлген соғыстан кейiн герман империализмiн қалпына келтiрудiң шынайы жолын көрдi.
Соғыстан кейiнгi революциялық өрлеу жылдарында мемлекет тiзгiнi "веймар коалициясында", яғни таза буржуазиялық үкiмет қолында болды. Оңшыл күштер "ескi тәртiптi" қалпына келтiру ұмiтiн үзген жоқ. Олар антиреспубликандық бұлiкке дайындалды. 1920 жылы наурыздың 12-нен 13-не қараған түнi контрреволюциялық әскерге сүйенiп, олар мемлекеттiк төңкерiс жасауға әрекеттендi. Прусс юнкерiнiң өкiлi монархист Капп өзiн канцлер деп жариялады, Ұлттықжиналыс таратылды. Алайда 12 млн. жұмысшылар мен қызметкерлер қатысқан жалпыгермандық ереуiл бұлiкшiлдердi шегiнуге мәжбұр еттi. Оның талқандалуы контрреволюцияны жұмысшылардың бiрiккен әрекетiне қарсы тұра алмайтынын көрсеттi. Ол Веймарлық Германияда буржуазиялық-республикандық құрылысты нығайтты.
1920 жылы маусымда рейхстагқа алғашқы сайлау өткiзiлген соң, Орталық, ННП және ГДП қатысуымен Ференбахтың буржуазиялық кабинетi қалыптасты. Алайда 1921 жылы мамырда одақтастар Германияға 132 млрд. алтын марка көлемiнде репарация төлеу туралы ультиматум қойғанда, Ференбах үкiметi қарслық бiлдiрiп, отставкаға кеттi. Қайтадан елдiң басына "веймар коалициясы" келiп, Орталық партияның лидерлерiнiң бiрi И.Вирт биiлiктi қолға алды. Алайда 1922 жылы қарашада "апат саясатын" жақтаушылар Вирт кабинетiн кетiрiп, орнына буржуазиялық партиялар өкiлдерi кiрген Куноның "iскер кабинетi" құрылды. Куно үкiметi репрорациялық төлемге саботаж жасау бағытын +-станды, бұл 1923 жылы қаңтарда француз-бельгияның Рурды оккупациялауына әкелiп соқты.
Консервативтiк-милитаристiк күштер Версаль бiтiмiне наразылықты пайдалануға тырысып, +-лтшылдықты өршiттi. "Ұлттықмасқара" немiс халқын "сатқан" марксистерге жабылды. Осындай жағдайда 1918 жылы наурызда құрылған фашистiк партия өз позициясын нығайта алды.
Қоғамды өзгерту қозғалысы 1919-1920 жылдары биiк шыңына жеттi. Күрес барысында көп нәрсеге қол жеткенiмен, бәсеңсу басталды. Жұмысшылардың, социал-демократиялық партиялардың ықпалы өстi. Көптеген елдерде кәсiподақ құқы танылды. Австро-Венгрия, Германия, Осман, Ресей империялары құлады. Жаңа +-лттық мемлекеттер құрылды. Скандинавия елдерiнде, Австрия, германия, АҚШ және uлыбританияда әйелдер дауыс беру құқына ие болды. Европа картасында үш республиканың орнына 13 мемлекет пайда болды. Осыған мәз болғандар белсендi күрестен ауытқыды. Бiразы күрестен шаршады. Бiреулерi күрес қорытындысына риза болмады. Алғашқыда демократия барлық проблемаларды шешудiң кiлтi болып есептелiнген едi. Алайда, демократия дегенiмiз -- жалпы сайлау құқы, бостандық, көппартиялық -- өзiмен-өзi жұмыссыздықты, бағаның өсуiн, өндiрiстiң құлдырауын жоя алмайтындығы айқындалды. Кей жағдайларда демократияның орнауы мемлекеттiк өкiмет билiгiн әлсiреттi. Демократиялық қиял көпшiлiктi бiрден баураған болса, демократияға көңiл толмағандық та бiрден жалпы сипатқа ие болды. Бiрқатар елдерде бұл жаппай антидемократиялық қозғалыстың туындауына әкелiп соқты. Осылайша европалық фашизм пайда болды.
Фашизм-ХХ ғасырдағы көбiнде европалық саяси қозғалыс, мемлекеттi басқарудың арнайы тұрi. Ол дүниежүзiнiң халықтарына теңдесi жоқ азап әкелдi. Нақты айтқанда Германия мен Италия сияқты фашистiк мемлекеттер екiншi дүниежүзiлiк соғыс отын тұтандырушылардың басты айыптылары болды. Әрбiр елде фашистiк қозғалыс өзiндiк ерекшелiктерiмен айқындалды. Герман фашизмi немесе нацизмiнiң де бiраз ерекшелiктерi бар. Мұнда +-лтшылдық шегiне жетiп, нәсiлдiк формаға ие болған. Нацистердiң көзқарасынша адамзат баласының тарихы әртұрлi +-лттардың немесе нәсiлдердiң өмiр сұруi үшiн күресi. Осы күресте күштiлер жеңедi, жеңiлгендер иә бағынады, иә қырылады. Олар ең өмiр сұруге қабiлеттi нәсiл деп немiстер жататын "ариилiк", "нордилiк" нәсiлдi есептедi. Фашистердiң ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz