Атмосфера - жердің ауа қабаты
1 Жердің ауа қабаты
2 Тропосфера
3 Ауаның қозғалысы
2 Тропосфера
3 Ауаның қозғалысы
Атмосфера Жердің ауа қабатын құрайды. Оның жоғарғы шекарасы аса анық емес. Жеке иондардың шамамен 2000 км биіктікте де байқалатыадығы белгілі болып отыр. Атмосфераның төменті шекарасы — Жер беті болып саналады. Бірақ бұл шекара да дәл емес. Өйткені ауа Жердің ішкі қабаттарына да өте алады. Сонымен бірге ол мұхит және теңіз суларында да ерітінді түрінде кездеседі.
Атмосфера Жер бетіндегі өмірдің кепілі. Ол Жерді және Жер бетінде өмір сүретін органикалық дүниені ультракүлгін сәулелердің зиянды әсерінен, сонымен бірге ірілі-ұсақты метеориттердін, бомбылауынан сақтайды. Атмосфераның өзі өте маңызды геологиялық агент (әсер) болып саналады. Ол тау жыныстарының үгілу процесінде ең басты роль атқарады.
Атмосфераның жалпы массасы ~ 5,15-1015 т, басқаша айтқанда жер массасының миллионнан бір бөлігін құрайды. Атмосфера массасыныың көпшілігі (90%) жер бетінен 16 км-ге дейінгі аралықты алып жатыр. 100 км-ден жоғары биіктікте жалпы атмосфералық ауа массасының миллионнан бір бөлігі ғана орналасқан, ал 30 км-ден жоғары қарай оның көлемі бір проценттен аспайды.
Атмосфера газдардың қоспасынан құралған. Соны-мен қатар, оның құрамында азда болса қосымша су буы мен шаң-тозаңдар да бірге кездеседі.
Атмосфераның негізгі құрамы: азот (78,08%), оттегі /20,95%), аргон (0,93%), көмірқышқыл газы (0,03%) болып саналады. Олардың жалпы мөлшері 99,99%, ал қосымша компоненттердің, атап айтқанда озон, сутегі, инертті газдар (Не Nе, Кг, Хе) және т. б. Элементтердің мөлшері 0,01%. Солардың қатарында, өте аз мөлшерде каллоидты бөлшектер, яғни әр түрлі жолдармен пайда болғап (ғарыштық және антропогендік) индустриялық түтін, атомдық жарылыс заттары және т. б. шаң-тозан, дар бірге кездеседі. Ауа қабатының ауыспалы және тез өзгергіш компоненттері — радиациялық озон, SО2, NО2, О2, NНз (өндірістік) болып есептеледі.
Жер бетінде тоқтаусыз жүріп жатқан экзогендік геологиялық процестер үшін оттегі, көмірқышқыл газы және су буы өте маңызды роль атқарады.
Атмосфера Жер бетіндегі өмірдің кепілі. Ол Жерді және Жер бетінде өмір сүретін органикалық дүниені ультракүлгін сәулелердің зиянды әсерінен, сонымен бірге ірілі-ұсақты метеориттердін, бомбылауынан сақтайды. Атмосфераның өзі өте маңызды геологиялық агент (әсер) болып саналады. Ол тау жыныстарының үгілу процесінде ең басты роль атқарады.
Атмосфераның жалпы массасы ~ 5,15-1015 т, басқаша айтқанда жер массасының миллионнан бір бөлігін құрайды. Атмосфера массасыныың көпшілігі (90%) жер бетінен 16 км-ге дейінгі аралықты алып жатыр. 100 км-ден жоғары биіктікте жалпы атмосфералық ауа массасының миллионнан бір бөлігі ғана орналасқан, ал 30 км-ден жоғары қарай оның көлемі бір проценттен аспайды.
Атмосфера газдардың қоспасынан құралған. Соны-мен қатар, оның құрамында азда болса қосымша су буы мен шаң-тозаңдар да бірге кездеседі.
Атмосфераның негізгі құрамы: азот (78,08%), оттегі /20,95%), аргон (0,93%), көмірқышқыл газы (0,03%) болып саналады. Олардың жалпы мөлшері 99,99%, ал қосымша компоненттердің, атап айтқанда озон, сутегі, инертті газдар (Не Nе, Кг, Хе) және т. б. Элементтердің мөлшері 0,01%. Солардың қатарында, өте аз мөлшерде каллоидты бөлшектер, яғни әр түрлі жолдармен пайда болғап (ғарыштық және антропогендік) индустриялық түтін, атомдық жарылыс заттары және т. б. шаң-тозан, дар бірге кездеседі. Ауа қабатының ауыспалы және тез өзгергіш компоненттері — радиациялық озон, SО2, NО2, О2, NНз (өндірістік) болып есептеледі.
Жер бетінде тоқтаусыз жүріп жатқан экзогендік геологиялық процестер үшін оттегі, көмірқышқыл газы және су буы өте маңызды роль атқарады.
Атмосфера
Атмосфера Жердің ауа қабатын құрайды. Оның жоғарғы шекарасы аса анық
емес. Жеке иондардың шамамен 2000 км биіктікте де байқалатыадығы белгілі
болып отыр. Атмосфераның төменті шекарасы — Жер беті болып саналады. Бірақ
бұл шекара да дәл емес. Өйткені ауа Жердің ішкі қабаттарына да өте алады.
Сонымен бірге ол мұхит және теңіз суларында да ерітінді түрінде кездеседі.
Атмосфера Жер бетіндегі өмірдің кепілі. Ол Жерді және Жер бетінде өмір
сүретін органикалық дүниені ультракүлгін сәулелердің зиянды әсерінен,
сонымен бірге ірілі-ұсақты метеориттердін, бомбылауынан сақтайды.
Атмосфераның өзі өте маңызды геологиялық агент (әсер) болып саналады. Ол
тау жыныстарының үгілу процесінде ең басты роль атқарады.
Атмосфераның жалпы массасы ~ 5,15-1015 т, басқаша айтқанда жер
массасының миллионнан бір бөлігін құрайды. Атмосфера массасыныың көпшілігі
(90%) жер бетінен 16 км-ге дейінгі аралықты алып жатыр. 100 км-ден жоғары
биіктікте жалпы атмосфералық ауа массасының миллионнан бір бөлігі ғана
орналасқан, ал 30 км-ден жоғары қарай оның көлемі бір проценттен аспайды.
Атмосфера газдардың қоспасынан құралған. Соны-мен қатар, оның
құрамында азда болса қосымша су буы мен шаң-тозаңдар да бірге кездеседі.
Атмосфераның негізгі құрамы: азот (78,08%), оттегі 20,95%), аргон
(0,93%), көмірқышқыл газы (0,03%) болып саналады. Олардың жалпы мөлшері
99,99%, ал қосымша компоненттердің, атап айтқанда озон, сутегі, инертті
газдар (Не Nе, Кг, Хе) және т. б. Элементтердің мөлшері 0,01%. Солардың
қатарында, өте аз мөлшерде каллоидты бөлшектер, яғни әр түрлі жолдармен
пайда болғап (ғарыштық және антропогендік) индустриялық түтін, атомдық
жарылыс заттары және т. б. шаң-тозан, дар бірге кездеседі. Ауа қабатының
ауыспалы және тез өзгергіш компоненттері — радиациялық озон, SО2, NО2, О2,
NНз (өндірістік) болып есептеледі.
Жер бетінде тоқтаусыз жүріп жатқан экзогендік геологиялық процестер
үшін оттегі, көмірқышқыл газы және су буы өте маңызды роль атқарады. Оттегі
әр түрлі табиғи заттардың тотығуын және организмдердің -ауамен дем алысын
(тынысын) қамтамасыз етеді. Ауаның құрамындағы озон (О3) атмосфера
қабатының 70 км биіктігіне дейін кездеседі. Әсіресе 20—30 км биіктіктерде
атмосфера құрамында озонның болуы, Жерді ультра-күлгін және т. б. зиянды
ғарыштық сәулелердің әсерінен. сақтайды.
Атмосфераның аз болса да өте маңызды бір бөлігі — су буы болып
саналады. Су буы бүкіл атмосфера көлемінің 3%-ін ғана алып жатады. Су
буының көпшілігі ауа қабатының 3000 м-ден төменгі бөлігінде кездеседі, ал
10—15 км-ден жоғары қарай оның мөлшері жоқтың қасы деуге болады.
Ауа қабатының кейбір бәлігінде су булары әдеттегіден көбірек жиналған
жағдайда конденсациялық процестерге байланысты бұлттар түзіледі. Кейінірек,
олар. еу тамшыларына немесе мұз кристалдарына айналып, жауын-шашын (жаңбыр,
қар және бұршақ) түрінде жерге қайта оралады.
- Көмірқышқыл газы және су булары Жер бетіндегі температура шамасын
реттеп отыратын регулятор ролін атқарады. Көмірқышқыл газы организмдердің
ыдырауы және олардың демалысы кезінде, сонымен қатар вулкандық атқылау
процестері кезінде де бөлініп шығып, ауа қабатына қосылып отырады. Олардың
көпшілігі өсімдіктердің дем алысына жұмсалады. Ауа массасы әр уақытта да
тоқталмас қозғалыс ұстінде брлады. Өйткені, Жер бетінің жеке аудандары,
материктер мен мұхиттар әр түрлі ендіктерде әр түрлі мөлшерде қызу
әрекеттеріне ұшырап отырады. Соның нәтижесінде және Кариолис күшіне
байланысты периодты түрде қайталана соғып отыратын желдер (бриздер,
муссондар, пассаттар), циклондар және антициклондар пайда болады. Ауа
қабатының қозғалысы Жер бетінің жеке аудандарынын, температуралық
өзгерістеріне, басқаша айтқанда, ауа райының қалыптасуына тікелей әсер
етеді.
Атмосфера температуралық ерекшеліктеріне қарай әр түрлі қабаттарға
жіктеледі (III. 4-сурет). Атмосфераньщ төменгі бөлігі (полюстер тұсында
8—10 км; экватор тұсында-- 16—18 км)—тропосфера, одан жоғарғы қабат (55 км-
г дейін) — стратосфера, келесі қабат (55 км-ден 80 \м-ге дейін) —
мезосфера, одан кейінгі қабат (80 км-ден 800 км-ге дейін) —
термосфера, ең соңғы қабат (800 км-ден жоғары қарай) — экзосфера деп
аталады. Кейде соңғы аталған қабаттарды (мезотермо мен экзосфера) ионосфера
деп те атайды.
Геология үшін тропосфера қабатының маңызы ерекше, өйткені бұл қабат
жер бетімен тікелей шекаралас. Сондықтан да тропосфера қабаты жер бетіндегі
экзогендік геологиялық процестерге көп әсерін тигізеді. Жоғарыда
айтылғандай газды ком-поненттердің және су буының, сонымен бірге шаң-
тозаңдардың көпшілік белігі тропосфера қабатында кездеседі. Бұл қабаттың
төменгі жағында орташа жылдық температура +15°С болып, ал биікке
жоғарылаған сайын температура біртіндеп төмендей (шамамен әрбір километр
сайын 6°С) бастайды. Тропосфераның жоғары бөлігінде ауа температурасы 60°С-
қа дейін (полярлы аймақтарда), ал кейде 80°—85°С-қа дейін (экваториалды
аймақтарда) төмендейді.
Тропосфера қабатындағы су булары ед алдымен бұлтқа, кейінірек
жауыңшашынға айналады. Жер бетінде жауыншашын барлық аудандарда бірдей
болмайды. Егер жыл сайын жауын-шашын мөлшері Жер бетінен буға айналатын су
мөлшерінен көп болса, ылғалды (гумидті) климат, ал керісінше су буының
мөлшері жауыншашыннан артық болған жағдайда құрғақ (арпдты) климат
қалыптасады.
Ауа қабатының үздіксіз козғалыста болуы тропосфераның ерекшелігі болып
саналады. Ауа қабатының қозғалысы температуралық айырмашылыққа және
ыстық ауа мен суық ауаның арасындағы тығыздық айырма-шылықтарымен
тікелей байланысты.
Стратосфера қабатында ауаның ... жалғасы
Атмосфера Жердің ауа қабатын құрайды. Оның жоғарғы шекарасы аса анық
емес. Жеке иондардың шамамен 2000 км биіктікте де байқалатыадығы белгілі
болып отыр. Атмосфераның төменті шекарасы — Жер беті болып саналады. Бірақ
бұл шекара да дәл емес. Өйткені ауа Жердің ішкі қабаттарына да өте алады.
Сонымен бірге ол мұхит және теңіз суларында да ерітінді түрінде кездеседі.
Атмосфера Жер бетіндегі өмірдің кепілі. Ол Жерді және Жер бетінде өмір
сүретін органикалық дүниені ультракүлгін сәулелердің зиянды әсерінен,
сонымен бірге ірілі-ұсақты метеориттердін, бомбылауынан сақтайды.
Атмосфераның өзі өте маңызды геологиялық агент (әсер) болып саналады. Ол
тау жыныстарының үгілу процесінде ең басты роль атқарады.
Атмосфераның жалпы массасы ~ 5,15-1015 т, басқаша айтқанда жер
массасының миллионнан бір бөлігін құрайды. Атмосфера массасыныың көпшілігі
(90%) жер бетінен 16 км-ге дейінгі аралықты алып жатыр. 100 км-ден жоғары
биіктікте жалпы атмосфералық ауа массасының миллионнан бір бөлігі ғана
орналасқан, ал 30 км-ден жоғары қарай оның көлемі бір проценттен аспайды.
Атмосфера газдардың қоспасынан құралған. Соны-мен қатар, оның
құрамында азда болса қосымша су буы мен шаң-тозаңдар да бірге кездеседі.
Атмосфераның негізгі құрамы: азот (78,08%), оттегі 20,95%), аргон
(0,93%), көмірқышқыл газы (0,03%) болып саналады. Олардың жалпы мөлшері
99,99%, ал қосымша компоненттердің, атап айтқанда озон, сутегі, инертті
газдар (Не Nе, Кг, Хе) және т. б. Элементтердің мөлшері 0,01%. Солардың
қатарында, өте аз мөлшерде каллоидты бөлшектер, яғни әр түрлі жолдармен
пайда болғап (ғарыштық және антропогендік) индустриялық түтін, атомдық
жарылыс заттары және т. б. шаң-тозан, дар бірге кездеседі. Ауа қабатының
ауыспалы және тез өзгергіш компоненттері — радиациялық озон, SО2, NО2, О2,
NНз (өндірістік) болып есептеледі.
Жер бетінде тоқтаусыз жүріп жатқан экзогендік геологиялық процестер
үшін оттегі, көмірқышқыл газы және су буы өте маңызды роль атқарады. Оттегі
әр түрлі табиғи заттардың тотығуын және организмдердің -ауамен дем алысын
(тынысын) қамтамасыз етеді. Ауаның құрамындағы озон (О3) атмосфера
қабатының 70 км биіктігіне дейін кездеседі. Әсіресе 20—30 км биіктіктерде
атмосфера құрамында озонның болуы, Жерді ультра-күлгін және т. б. зиянды
ғарыштық сәулелердің әсерінен. сақтайды.
Атмосфераның аз болса да өте маңызды бір бөлігі — су буы болып
саналады. Су буы бүкіл атмосфера көлемінің 3%-ін ғана алып жатады. Су
буының көпшілігі ауа қабатының 3000 м-ден төменгі бөлігінде кездеседі, ал
10—15 км-ден жоғары қарай оның мөлшері жоқтың қасы деуге болады.
Ауа қабатының кейбір бәлігінде су булары әдеттегіден көбірек жиналған
жағдайда конденсациялық процестерге байланысты бұлттар түзіледі. Кейінірек,
олар. еу тамшыларына немесе мұз кристалдарына айналып, жауын-шашын (жаңбыр,
қар және бұршақ) түрінде жерге қайта оралады.
- Көмірқышқыл газы және су булары Жер бетіндегі температура шамасын
реттеп отыратын регулятор ролін атқарады. Көмірқышқыл газы организмдердің
ыдырауы және олардың демалысы кезінде, сонымен қатар вулкандық атқылау
процестері кезінде де бөлініп шығып, ауа қабатына қосылып отырады. Олардың
көпшілігі өсімдіктердің дем алысына жұмсалады. Ауа массасы әр уақытта да
тоқталмас қозғалыс ұстінде брлады. Өйткені, Жер бетінің жеке аудандары,
материктер мен мұхиттар әр түрлі ендіктерде әр түрлі мөлшерде қызу
әрекеттеріне ұшырап отырады. Соның нәтижесінде және Кариолис күшіне
байланысты периодты түрде қайталана соғып отыратын желдер (бриздер,
муссондар, пассаттар), циклондар және антициклондар пайда болады. Ауа
қабатының қозғалысы Жер бетінің жеке аудандарынын, температуралық
өзгерістеріне, басқаша айтқанда, ауа райының қалыптасуына тікелей әсер
етеді.
Атмосфера температуралық ерекшеліктеріне қарай әр түрлі қабаттарға
жіктеледі (III. 4-сурет). Атмосфераньщ төменгі бөлігі (полюстер тұсында
8—10 км; экватор тұсында-- 16—18 км)—тропосфера, одан жоғарғы қабат (55 км-
г дейін) — стратосфера, келесі қабат (55 км-ден 80 \м-ге дейін) —
мезосфера, одан кейінгі қабат (80 км-ден 800 км-ге дейін) —
термосфера, ең соңғы қабат (800 км-ден жоғары қарай) — экзосфера деп
аталады. Кейде соңғы аталған қабаттарды (мезотермо мен экзосфера) ионосфера
деп те атайды.
Геология үшін тропосфера қабатының маңызы ерекше, өйткені бұл қабат
жер бетімен тікелей шекаралас. Сондықтан да тропосфера қабаты жер бетіндегі
экзогендік геологиялық процестерге көп әсерін тигізеді. Жоғарыда
айтылғандай газды ком-поненттердің және су буының, сонымен бірге шаң-
тозаңдардың көпшілік белігі тропосфера қабатында кездеседі. Бұл қабаттың
төменгі жағында орташа жылдық температура +15°С болып, ал биікке
жоғарылаған сайын температура біртіндеп төмендей (шамамен әрбір километр
сайын 6°С) бастайды. Тропосфераның жоғары бөлігінде ауа температурасы 60°С-
қа дейін (полярлы аймақтарда), ал кейде 80°—85°С-қа дейін (экваториалды
аймақтарда) төмендейді.
Тропосфера қабатындағы су булары ед алдымен бұлтқа, кейінірек
жауыңшашынға айналады. Жер бетінде жауыншашын барлық аудандарда бірдей
болмайды. Егер жыл сайын жауын-шашын мөлшері Жер бетінен буға айналатын су
мөлшерінен көп болса, ылғалды (гумидті) климат, ал керісінше су буының
мөлшері жауыншашыннан артық болған жағдайда құрғақ (арпдты) климат
қалыптасады.
Ауа қабатының үздіксіз козғалыста болуы тропосфераның ерекшелігі болып
саналады. Ауа қабатының қозғалысы температуралық айырмашылыққа және
ыстық ауа мен суық ауаның арасындағы тығыздық айырма-шылықтарымен
тікелей байланысты.
Стратосфера қабатында ауаның ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz