Тәрбиенің негізгі қағидалараның ( принциптері) болуы заңды

І Кіріспе
Тәрбиенің негізгі қағидалары.
ІІ Негізгі бөлім
2.1. Халық педагогикасының мақсаттары мен міндеттері.
2.2 . Қазақстандықтардың ұлттық салт. дәстүрлердің марапаттаудың
әлеуметтік мәні.
ІІІ Қорытынды .
ІYПайдаланған әдебиеттер

Халық педагогикасының негізгі қағидалары мыналар:

1. Келер ұрпақтың ақылды, намысқор, арлы, өміршең азамат болуын тілеу.
2. Баланы жастайынан еңбексүйгіш, елгезек азамат етіп тәрбиелеу.
3. Халық педагогикасында “бірінші байлық- денсаулық” деген ұғым өзекті орын алған. “Дені саудың жаны сау”, “Ас адамның арқауы”, “Ауру астан” деп рухани, материалдық байлықтың негізін жеке бастың, яғни тәннің саулығына байланысты қарастырған.
4. Халық педагогиасында адамгершілік қасиеттердібаланың бойына дарыту, ізгілікке, имандылыққа, адалдыққа тәрбиелеу, ар-ожданды қастерлеу басты қағида болып есептелген.
5. Гуманизм мен патриотизм- халықтық тәрбиенің басты қағидаларының бірі. “Отан от басынан басталады” деп ұққан ата- бабамыз от басының, ананың, рудың , отанның намысын қорғауды, қарттарға, ауру, кемтарларға көмектесуді, басқа ұлт өкілдерін сыйлауды отбасы тәрбиесінің өзекті принципі деп бағалаған.
6. Елді, жерді қорғайтын, еңбек ететін азамат болу үшін денені шынықтыру қажет.Халық педагогикасында “ шынықсаң шымыр боласың” деп ой қорытқан ата- бабамыз ұлттық ойынға жаттықтырып үйрету.
7. Тіршіліктің тұтқасы, өмірдің шамшырағы өнер мен ғылым деп түсінген халқымыз жастарға “Өнерлі өлмейді”, “Білегі жуан бірді жығады, білімі жуан мыңды жығады”, “ Білім таусылмас кен, өнер өлмес мұра”, дегенді насихаттап, ертегі, өлең- жыр, мақал- мәтел, аңыз әңгімелер ұсынған.
8. Адам өмірі мәңгі табиғат құшағында өтетін болғандықтан, ата-бабамыз өз ұрпағын ағаш бесіктен жер бесікке жеткенше табиғи ортаны аялауға тәрбиелеп келген. Ол туралы әлденеше жұмбақ, өлең- жыр, ертегі, аңыздар шығарған.
Енді халықтық тәрбиенің осы басты қағидаларының ғылыми педагогикамен байланысы қандай дегенге келейік.
1. Халық педагогикасында тәрбие ісін баланың жас ерекшелігін ескере отырып жүргізуді талап еткен. Мәселен, «Ұлыңа бес жасқа дейін патшадай қара, онбес жасқа дейін қосшыңдай сана, он бес жастан асқан соң ақылшы досыңдай бағала» деген мәте баланы еркін тәрбиелеудің, көмекшім деп үмітпен қараудың, ақылшым деп тең санаудың қажеттігін мегзейді. Ал бұл ғылыми педагогиканың ынтымақтастық принципімен қабысып жатыр.

1. Ж.Аймауытов. Психология . Алматы 1995 ж.
2.К.Оразбекова Отбасы тәрбиесінің ұлттық психологиясы, Қазақстан
мұғалімі.
3. С.Қалиев. М.Оразаев. М.Смайылова. Қазақ халқының салт – дәстүрлері.
Алматы 1994 ж.
4. Д.Кішібеков. Қазақ менталитеті. Алматы 1999ж.
5. С.Кенжеахметұлы. Қазақтың салт – дәстүрлері мен әдет – ғұрыптар.
Алматы 1994ж.