Білімнің жаңа мазмұны негізінде ана тілі пәнінің оқыту ерекшеліктер

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 62 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ

1-ТАРАУ. Бастауыш білім мазмұнын анықтау және оны жетілдірудің педагогикалық негіздері

1. 1 Білімнің жаңа мазмұны туралы түсінік

1. 2 Білімнің жаңа мазмұнын жетілдірудің дидактикалық жолдары

2-ТАРАУ. 3-сыныптың еңбекке баулу сабақтарында жаңа білім мазмұнын негізінде оқытудың ерекшелігі

2. 1 Еңбекке баулу пәні бойынша жасалынған мемлекеттік стандарт пен 3-сыныптың бағдарламасына шолу жасау

2. 2. 3-сыныптың еңбекке баулу сабақтарында жаңа білім мазмұны негізінде оқытудың ерекшелігі

ҚОРЫТЫНДЫ

ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

КІРІСПЕ

Қазіргі уақыттағы қоғамымыздағы болып жатқан саяси өзгерістер, атап айтқанда еліміздің егемендігін алғаны, қазақ тілінің мемлекеттік тіл болып жарияланғаны білім саласында үлкен өзгеріс әкелуде. Себебі Қазақстан Республикасының болашақтағы саясатының, экономикасының дамуы мектептегі оқушылардың алатын білім мазмұнына тәуелді. Осыдан келіп көптеген педагог, ғалым-ұстаздар алдында қазіргі мүмкін болған саяси жағдайлардың негізінде мектептегі білім мазмұнын қалай өзгерту мәселесі туды. Республикамыздың тәуелсіз мемлекет болуына байланысты саяси әлеуметтік дамуының осындай жаңа кезеңінде әр тілде білім беретін мектептердегі оқу-тәрбие жұмысы әр ұлттың болмысына ғана емес, егеменді Қазақстанның мақсат-мүддесіне сай болуы тиіс. Сондықтан бүгінде білім беруді жетілдіру жөніндегі жаңа көзқарастар қолдау тауып, оқыту мазмұнын жетілдірудің жолдарын анықтау тұрғысынан ой-пікірлер ұсыныстар айтылуда.

Білім берудің мазмұнын жетілдіру мәселесі осы тұрғыдан әлі де болса толық шешілмеген, енді ғана ғалым-педагогтардың еңбектері, қазақ авторларының қазақ мектебіне арналған оқулық бағдарламаларының жарық көріп отырғанын айтуға болады. Осы көкейтестілікке сай диплом жұмысымның тақырыбын "Білімнің жаңа мазмұны негізінде ана тілі пәнінің оқыту ерекшеліктері" деп алдық.

Зерттеу жұмысымның мақсаты: Білімнің мазмұнының педагогикалық маңызын және оны жүзеге асырудың тиімді жолдарын қарастыру.

Мақсаттан туындайтын міндеттер:

1. Педагогика тарихындағы білім мазмұнын анықтау жолдарын қарастыру;

2. Жалпы білім беретін мектептің жаңа білім мазмұнының тұжырымдамасымен және төлтума бағдарламасымен танысу;

3. Озат іс тәжірибелерді жинақтау талдау арқылы білімнің жаңа мазмұнын іске асыру жолдарын белгілеу.

Диплом жұмысының құрылымы: диплом кіріспеден, екі тараудан, қорытындыдан және пайдаланған әдебиеттер тізімінен тұрады.

Кіріспеде алынған тақырыптың көкейтестілігі дәлелденді және жұмыстың мақсат-міндеті айқындалып, педагогикалық және әдістемелік әдебиеттерге шолу жасалды.

Жұмысымның басты мақсаты-ұлттық мектептен тәлім алатын қазақ оқушысының білім дағдысын, іскерлігін әлемдік деңгейге сай көтеру туралы. Бұл мақсатта «Қазақстан мұғалімі» газетінде жарияланған мақалалар мен Абай атындағы Алматы Мемлекеттік Университетінің оқытушыларының мақалаларымен таныстым. Сонымен қатар білім мазмұнын зетттеуде педагогтар К. Ушинский, А. Толстой, Ы. Алтынсарин сияқты ағартушылардың осы саладағы еңбектерін оқып талдадым. Р. М. Қоянбаевтың «Педагогика» оқулығын пайдаландым (авторлары Ж. Б. Қоянбаев және Р. М. Қоянбаев) . Бұл оқулықта білімнің мазмұны, мектептің мемлекеттік құжаттары болып табылатын - мектептің оқу жоспары, бағдарлама, оқулықтар туралы айтылған.

Екінші тарау толығымен Еңбекке баулу білім мазмұны және оның бағдарламасы, оқулықтары көрсетілген.

1-ТАРАУ. Бастауыш білім мазмұнын анықтау және оны жетілдірудің педагогикалық негіздері

1. 1 Білімнің жаңа мазмұны туралы түсінік

Білімнің мазмұнын анықтау, бұл өсіп келе жатқан ұрпақты неге үйрету, сондай-ақ оқытудың мақсатын, міндетін анықтау туралы мәселені шешу деген сөз.

Осыған орай, мектепте қайда, қашан, кімді және не үшін оқытады деген сұрақтарға жауап берілуіне қарай білім мазмұны әрқилы шешіледі. Білім берудің мазмұны дегеніміз - оқушыларды жан-жақты дамытып, олардың дүниеге көзқарасын қалыптастыру үшін негіз болып табылатын білімнің, іскерліктің, дағдының дәл белгіленіп алынған шеңбері. Білім берудің аса маңызды құрамды бөлігі - бұл жалпы білім.

Жалпы білім-табиғат, қоғам, адам баласының ойлауы туралы оқушыларды негізгі ғылымдардың білімдерімен қамтамасыз етеді. Қандай да болсын, қоғамда мектеп білімінің мазмұны түгелдей тәрбие беру мақсатына байланысты және осы мақсаттың нақтылы көрінісі болып табылады. Тәрбие беру мақсатының өзгеруі білім берудің мазмұнын қайта қарауды талап етеді. Педагогика ғылымында білімнің мазмұнын анықтаудың тарихына көз жіберсек, онда мыналарды көреміз:

1. 18-ғасырдың аяғында және 19-ғасырдың ортасында формальді білім теориясы тарады (Руссо, Песталлоцци, Дистерверг) . Формальді білімнің мәні мынада: оқушыларға кең көлемде білім берудің керегі жоқ, себебі олар барлық білімді меңгере алмайды, бірақ оқушыларға олардың ақыл-ой өрісін, ойлау ауқымын, есте сақтау қабілетін дамытатын білімнің материалдарымен шектелу керек. Формальді білім беруде білімнің өзі бағалы емес, тек дамытушылық ықпалы бағалы. Бұл теорияны жақтаушылардың көзқарасы бойынша, ең қажетті пәндер - ой үшін гимнастика болатын латын мен грек тілдері, еңбекке баулу және тағы басқа пәндер болып табылады. Білімнің мазмұнына қатыссыз, ақыл-ойын жетілдіретін жаттығулар бағалы деп саналады. Өз уақытында бұл теория прогресшіл теория болды, себебі бұл білімді жақтаушылар догматизм мен жағымпаздыққа қарсы шықты.

2. Адамдарды практикалық пайдалы білімдермен қаруландыруды талап еткен, материалдық білім теориясы пайда болып дами бастады. Бұл теорияны жақтаушылар білімнің мазмұнын таңдап алу негізіне сүйенетін пәннің өмір үшін пайдаға жарарлық сатысын алуды ұсынады. Ақыл-ой өрісі мен қабілеттіктің дамуына келетін болсақ, олар оны ешқандай бағдарлы мақсат көздеген арнаулы күш жұмсамай-ақ «пайдалы білім» алу процесінде пайда болады деп санаған. Бұл теория бойынша халыққа білімнің өзі керек емес, ең бастысы іс жүзіндегі әрекет-дағды керек. Сондықтан кейбір отбасыдан шыққан оқушыға химияның немесе физиканың теориялық негізі мүлде қажет емес, бірақ оның есесіне бұл пәндердің өмірге, тұрмысқа енгізіп пайдаланатын бөлімдері ғана керек. Бұлай білім берудің негізгі критерийі - оның пайдалылық дәрежесі, өмірге жарамдылығы.

Материалдық білім беру теориясы училищелер мен осы іспеттес басқа да оқу жоспарларын құруға негізделген. Оқу жоспарларында еңбекке баулуға үлкен орын берілді. Ал формальді білім беру теориясының өкілдері пәнді екі топқа тілдер ( әсіресе көне тілдер), әдебиет, еңбекке баулу, жаңа тілдердің грамматикасы; екінші топқа биология, география, физика, химия және тағы басқалар жатқызылды.

Пәндердің бірінші тобына артықшылықтар беріледі, формальді білім беру теориясына сәйкес Россияда, Германияда және бірқатар басқа елдерде классикалық гимназиялардың оқу жоспары құрылды. Бұл білім теорияларының кемшілігі-оқытудың бір жақты болып табылатын-дығында. Формальді білімде оқушылардың білімінің мазмұны жеткіліксіз болып, ақыл-ой өрісі мен қабілетінің дамып жетілуіне кедергі келтірді. әрбір ғылым оқушыларды бірінші кезекте өзінің мазмұнымен байытады. Бұл теориялардың арасында принципиальды айырмашылықтар болғанымен, бұлардың екеуі де үстемдік еткен топтардың мүдделерін қорғап, осылардың негізінде құрылған оқу орындары дворяндар мен буржуазияның балаларына қызмет етті.

Екі теория да біржақтылығы үшін К. Д. Ушинскийдің, Н. Г. Чернышевскийдің сынына ұшырады, олар жас адамды біліммен толықтыруын және олардың жан-жақты дамуына жәрдемдесуін талап етті. К. Д. Ушинский ұлы педагог, өзінің бүкіл өмірін халық ағарту ісіне және балалар тәрбиесіне арнаған. Оның «Балалар әлемі», «Ана тілі», «Педагогикалық антропология» атты еңбектері көпке танымал. Оның педагогикалық пікірлерінің ең негізгі мәні-әрбір елдегі халықтың мақсат, мүддесіне, мұқтажына, салт-дәстүріне сай өзіндік ағарту жүйесі болу қажет деген халықтың идеясына енді. Жоғарыда айтылған 19-ғасырды 60-шы жылдарындағы жалпы білім беретін мектептің оқу мазмұны жөніндегі пікірлерге педагог өз пікірін білдірген. Ол бұл екі теорияның екеуін де біржақты деп бағалады.

Себебі мектеп білім арқылы балалардың ой-қабілетін, ойлауын, сөйлеу мәдениетін және тағы басқаларды дамыту керек.

Қаншалықты дамуы (формальді білім беру) қажет болса, сол заманның жүйеге түскен білімдермен қаруландыру (материалдық білім беру) соншалықты қажет дейді. Осы пікірмен К. Д. Ушинский дидактиканың негізгі проблемасында білім мәселелерін дұрыс қойып, ғылыми дүние танымын қалыптастырып, оқушылардың болашақта өздігінен біілм ала білу шеберлігін шыңдап, оларды білімге деген ықыласын туғызып, оны өз бетінше қанағаттандыра алуға үйретуге тиіс.

К. Д. Ушинскийдің педагогикалық зерттеулерін қазақтың тұңғыш педагогы Ы. Алтынсарин өзінің қызметінде басшылыққа алған.

Ы. Алтынсарин 1861 жылы Торғай мен Ырғыздың қалаларында қазақ балалары үшін бастауыш мектептер ашты. Сол кездердегі орыстың прогресшіл педагогтарына ортақ болған өміршең өзекті мәселе-бастауыш халық мектебінің оқу мазмұны мен білім шеңбері туралы мәселе еді. Бастауыш орыс мектебінің оқу мазмұнын шешуде бірін-бірі толықтырып, осы проблемаларды шешуге негіз болған бастауыш мектеп жөніндегі ірі үш қайраткердің көзқарасы бар. Олар бастауыш мектеп білімінің көлемін сөзбен теориялық түрде ғана топшыламай, өздерінің бастауыш мектепке арналған оқулықтарында дәлелденді.

К. Д. Ушинский бастауыш білім проблемаларын әр тараптан зерттей келе бастауыш білім арқылы баланың ақыл-ойы мен адамгершілігі жетілуі тиіс деді. Бұл жетілу нақты ғылыми бағыттағы табиғи және тарихи материалдарға негізделуі керек, әрі материалдар сол заманға барлық ғылыми білімдердің жүйесінен ерекшеленіп, сұрыпталып алынуы тиіс және педагогикалық жағынан балаға түсінікті, тартымды болуы керек дейді. Н. А. Корфтың (1837-1883) пікірі негізінен Ушинскийдің пікірімен жақындаса түседі де, Ушинский оқулықтарында баланың ақыл-ойының дамуына зер салып, шаруаның, жұмысшының балаларының тұрмысы мен тіршілігінен мәлімет бермегеніне, оларды ескермегеніне ризашылығын білдірмейді. Оның ойынша бастауыш білімнің негізгі талабы, міндеті баланың ақыл-ой жағынан дамытумен қатар оқушылардың тұрмысқа, өмірге қатысты білім мағлұматтарын кеңейту болып саналады. Өзінің «Наш друг» (Біздің дос) деген оқулығында осы мәселені енгізеді. Ол Ушинскийдің «Ана тілі» атты еңбегін тәжірибе құралы, өмір мәселелері туралы қосымша оқу мазмұнын шешуге А. Н. Толстой өзіндік тың көзқараспен қарады. Ол екі көзқарасты да қолдай отырып, оқу материалдарының көңілсіз, жалықтыратын, құрғақ кітабы тілде болуына қарсы шықты А. Н. Толстой.

Табиғи, ғылыми материалдардың барлығы да тартымды көркем сөзбен әдеби түрде берілуін талап етті. Сондықтан Толстой өзінің «Оқу кітаптарында» жазған әңгіме-мақалалары педагогикалық бағытта болуын, табиғи-ғылыми және тарихи мазмұнда болуын көздеді.

Ы. Алтынсарин осы ұлы педагогтардың пікірлерін өзінің ағартушылық қызметінде әрқашан басшылыққа алып отырды.

«Қазақ хрестоматиясында» қазақ балаларына арнап жазған әңгімелері, аудармалары тәрбиелік-педагогикалық мазмұнда болуы балалар туралы «Асан мен Үсен» деген әңгімесі А. Корфтың пікірімен ұштасып жатыр. Орыстың прогрессивті педагогикасының дәстүрлеріне еске алатын болсақ, ежелден-ақ баланың сауатын өзінің ана тілінде ашу керек деген пікір Я. А. Коменскийдің еңбектерінен кіреді. Ол өзінің атақты «Ұлы дидактика» (1632) деген еңбегінде педагогикалық жүйені толық және дәлелді түрде баяндаған. Бұл еңбекте ақыл-ой, адамгершілік тәрбиесінің мәселелері, сондай-ақ ұлы педагог ұсынған жаңа мектепті ұйымдастыру мәселесі зерттелді. Ол адамның өсіп жетілуіндегі жас ерекшеліктерін негізге ала отырып, бір-бірімен байланысты құралған оқудың төрт сатылы кезеңін осыларға сай төрт түрлі мектеп оқуының жүйесін ұсынды.

Баланың туғаннан бастсап алты жасқа дейінгі кезеңі «Ана мектебі»;
Алты жастан он екі жасқа дейінгі балалар үшін әрбір қоғамдағы «Ана тілі мектебі»;
Он екі жастан он сегіз жастағы жастар үшін әрбір қалада латын мектебі (гимназия) ;
Он сегіз жастан жиырма төрт жастағы жастар үшін әрбір мемлекеттік академия болуы керек дейді.

Коменский оқудың мақсаты ғылыми білімді меңгеру және өмірге пайда келтіру деп білді. Сол заманда мектептерде латын тілінде оқу үстем болып тұрған кезде, бастауыш мектептегі оқу ана тілінде болуын талап етті. Бұл мәселеде ол өмірге қажетті бастапқы білім тек ана тілі арқылы ғана беріледі, тек осылай ғана баланың ақыл-ойын дамыту міндетін жемісті шешуге болады деген негізгі қорытындыға сүйенеді. Сонымен бірге «Ұлы дидактикада» төмендегідей төрт дидактикалық сұрақтарға жауап берген:

қалай жақсы оқытып, тәуір оқуға болады;
оқыту мен оқудың жеңілділігі;
оқыту мен оқудың негізділігі;
тез оқытудың ережесі мен тәсілдері;

«Ұлы дидактикада» оқыту ісіне қойылатын талаптар баяндалады.

Бұл талаптар:

а) оқытуға қолайлы уақытты таңдау;

ә) оқушыларды оқуға ынталандыру;

б) материалды біртіндеп күрделендіру;

в) пайда келтіретін мәселелерді ғана оқыту;

г) қалаған және меңгере алатын нәрсені ғана оқыту, саналы түрде меңгеретін нәрседен басқаны жаттатпау.

Педагог Я. А. Коменскийдің зерттеулері мен еңбектері барлық елдердің педагогикалық ойы мен тәжірибесіне күшті әсерін тигізді. Қандай да болсын қоғамда мектеп білімінің мазмұны түгелдей тәрбие беру мақсатына байланысты және осы мақсаттың нақтылы көрінісі болып саналады. Баланы тәрбиелей отырып оқытады, оқу арқылы тәрбиелейді. Бұл мақсатта көп еңбек сіңірген педагог А. С. Макаренко (1888-1939ж) . Ол балалар ұжымымен тәрбие жұмысын жүргізуді ғылыми негізгі теориясы мен әдістерін ұсынған.

Тәрбиенің міндеті-мақсаттарына байланысты тәрбиенің мынадай негізгі принциптерін анықтады:

тәрбиешіге талап қоюды оны құрметтеу және оған сенім білдірумен байланыстыру, коллектив ішінде, коллектив арқылы және еңбекте тәрбие беру мақсатының өзгеруі білім берудің мазмұнын қайта құруды тудырады.

Білім беру-жүйеге келтірілген білім, білік және дағдыларды игеру барысы және нәтижесі, оқушы өмірге және еңбекке дайындаудың қажетті шарты, білім берудің негізгі жолы-мектепте оқыту. Білім берудің мектепке дейінгі, бастауыш, орта, арнайы орта, жоғары тағы сол сияқты сатылары бар.

Білім беру және оқыту теориясы-педагогика ғылымының саласы. Білім беру және оқыту теориясы жас кезеңдерінің барлық сатылары сәйкес оқытудың заңдылықтарын, оған қойылатын талаптарды, білім беру міндеттерін, мазмұнын, оқыту мен оқу түрлерін, әдістерін, оқу барысында ынталандыру мен бақылауды анықтайды.

Білім беру және оқыту теориясының методологиялық негізі-таным теориясы, оқушы тұлғасын жан-жақты және үйлесімді қалыптастыру туралы ілім болып табылады. Бұл теория білім беру және оқытуды арнайы ұйымдастырылатын іс-әрекет деп қарайды. Оқыту барысында оқушылардың білім, білік, дағдыларды меңгеруде мұғалім мен олардың өз бетіндік іс-әрекеті бірлігі айқындалады.

Білім беру және оқыту теориясы адамның іс-әрекетін санасын, қарым-қатынасын зерттейтін философия, психология, физиология, басқару теориясы және т. б. ғылымдардың нәтижелеріне сүйенеді. Бұл терияның мақсаты оқытудың заңдылықтарын, қоғам қажеттігіне сай оқытудың мақсаттары мен міндеттері, әдістері, түрлері және нәтижелері байланысын ашу. Соңғы жылдары білім беру және оқыту теориясы оқу жүктемесін тиімді және ұтымды ету тұрғысынан оқытудың әрбір нақты жағдайын сапалы және мақсатты ұйымдастыруға мүмкіндік беретін оқыту барысын қолайлы ету теориясын жасап шығарды.

Қоғамдық қажеттілікті есепке ала отырып, әрбір тарихи кезеңде білім беру және оқыту теориясы оқыту міндеттерін, білім беру мазмұнын таңдап алу белгілерін, оқу жоспарларын, бағдарламаларын, оқулықтарды, оқу құралдарын, дидактикалық материалдарды жасаудың негізін ашып береді.

Білім беру және оқыту теориясы оқыту әдістерін зерттейді, оларды түрлі негізде топтайды, тәжірибелік-эксперименттік және педагогикалық озат тәжірибе негізінде жаңа әдістер мен әдістемелік жүйелерді жасайды. Бұған шешімі табылуға тиісті мәселе көтере отырып, оқушылардың танымдық іс-әрекет жасау күйін туғызу, ізденіс әдістерінің пайда болуы дәлел.

Білім беру және оқыту теориясы оқытуды ұйымдастыру түрлері мен құралдарын қарастырады. Білім-адам ойында шындықтың дұрыс бейнеленуі, қоғамдық тәжірибеде тексерілген таным барысының нәтижесі. Білім адамдардың қоғамдағы материалдық және рухани іс-әрекеті нәтижесі ретінде пайда болады.

Білік - әйтеуір бір ережеге және оны нақты міндеттерді шешу барысында лайықты пайдалануға негізделген жаңа әрекетті меңгерудің нәтижесі. Білікті әрекет іс-әрекеттің орынды тәсілдерін таңдай білуден, тек қана таңдай білуден емес, оларды тәжірибеде орындаудан көрінеді.

Дағды - еңбек және басқа да іс-әрекет құралдарымен белгіленген дәлдікпен және шапшаңдықпен оқу немесе ойын міндеттерін орындауда оқыту мен қайталау нәтижесінде алған білік негізінде жақсы қалыптасқан әрекет. Оқыту барысында мысалы, еңбек дағдыларын қалыптастыруда тек қозғалыс емес, мақсатқа сай және орынды әрекеттер арқылы танымдық іс-әрекет дағдыларына ерекше дейін аудару қажет. Осы үшеуі бір-бірімен тығыз байланысты. Білімнің мазмұны-оқыту процесі компоненттерінің бірі. Бұл ғылыми білімнің, іскерліктің және дағдының жүйесі.

Халыққа білім беру ісін жетілдіру-мемлекет саясатының өзекті мәселелерінің бірі.

Білім мазмұнын жаңарту, білім беру жүйесін дамыту өмір талабының объективті заңдылығы.

1. 2 Бастауыш сынып білімінің мазмұнын арттыру жолдары

Мектепте білім берудің мазмұны оқу жоспарларында, оқу пәндерінде, оқу бағдарламада өз көрінісін тапқан. Бұл құжаттар республика көлеміндегі барлық мектептер үшін міндетті болып табылады.

Мектептің оқу жоспары - Қазақстан өкіметі бекіткен мемлекеттік құжат. Бұл құжат мектепте оқу үшін іріктеліп алынған оқу пәндеріне берілетін сағат сандарын анықтап, оқу жылының құрылымын белгілейді.

Әр елдерде оқу жоспарын құрудың алуан түрлі принциптері қалыптасқан, кейбір елдерде, мәселен, Америка Құрама Штаттарында пәндік жоспармен қатар комплексті жоспар қолданылады. Бұл жоспарға сәйкес оқу бағдарламалары жасалады. Оқу бағдарламасы дегеніміз оқу пәнінің мазмұны, білімдендірудің іскерліктері мен дағдыларын қалыптастырудың әрбір оқу жылына арналған жүйесі мен сағат көлемі, оқу пәнінің оқытылу тәртібі мен рет жөні белгіленген мемлекеттік құжат: Бағдарламада пән бойынша сыныптан тыс жұмыстар жөнінде ұсыныстар және оқушылардың қосымша оқу үшін негізгі әдебиеттердің тізімі беріледі.

Барлық бағдарламалар қосымша түсінік хаттармен жабдықталған, бұл хаттарда пәнді оқыту міндеттері ашып, оқу пәнінің жалпы жүйесіндегі алатын орны және пәннің басқа пәндермен байланысты сипатталған. Сонымен қатар пәннің жеке бөлімдері, тақырыптары мен сұрақтарын оқып үйренуге қажетті жалпы нұсқау, пәннің негізгі құралдары, оқыту әдістері жөнінде ұсыныстар да беріледі. Бағдарлама құрастырудың екі тәсілі-концентрикалық және линиялық тәсілдері белгілі. Оқу пәнін концентрикалық тұрғыдан құрғанда игеруге тиісті материал неғұрлым жоғары теориялық дәрежеде орналасуы линиялық (радикалдық) әдіске қарама-қарсы қойылады, мұнда оқу курсының әрбір тармағы оқытудың келесі кезеңдері бұған оралмастан оқыту міндеттерін қажет ететін толықтық пен тереңдік дәрежесінде баяндалды. Концентрикалық тәсіл негізі-бастауыш оқытуды құру. Бастауыш сыныптарда балаларға оларды ғылым негіздерін жүйелі де неғұрлым терең оқып үйренуге дайындайтын білімдер, шеберліктер мен дағдылар беріледі. Қазіргі кезде бағдарламаларды құруға концентризммен қашуға ұмтылу байқалып отыр.

Білім берудің мазмұнын одан әрі жетілдірудің ең таяудағы міндеттерінің бірі линиялық әдіспен құрылған бағдарламалар жасау.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.