Жіті тыныс жетімсіздіп

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 17 бет
Таңдаулыға:

ЖІТІ ТЫНЫС ЖЕТІМСІЗДІП
1. ТЖ күресу, стратегиясының анықтау принциптері.
бронхобструкциясының қурту әдістері.
Тыныс жолдарының өткізіштігін орныныа келтіру.
Медикаментозды терапия.
2. Қолданылған әдебиеттер.
Жедел тыныс жетіспеушілігінде арулар арасында кенеттен алу немесе уақтысынан бүрын алу себептері кең таралған, сондықтан жедел тыныс жетіспеушілік проблемасы реанимациялық проблемалардың бірінші проблемалары болып табылады. Барлық үлпалық процесстер қорытындасында оптимальды түрде (қамтамасыз) ету, соның нотижесінде қурылатып және энергия жинақталады.
ЖТЖ -- жағдайы, организм сыртқы тынысқа қарамастан максимальды күш түсуінде организмде оттегі қан қурамында адекватты қасиеттілігін үстап тура алмайды. ЖТЖ -- гі әр уақытта артериялық канда О2 - ң жетіспеушілігімен сипатталады, яғни гипоксемиямен.
Тыныс жетіспеушілігі (ТЖ) -- организм жағдайы, тыныс алумен шектелгенді қалыпты оттегі қурамымен артерияның қанды өкпе шамасы келгенще қамтамасыз етіп отырады тыныс алу бүғылысының патогенезін қаратырмас бүрын қысқаша негізгі физиологиялық жағдайына тоқтама кетейік. өкпелік этап оттегі алмасу 3 байланысқан процесспен болады, координирленген нервтік және гуморальды механизмен.
тыныс алу мен тыныс фазасының ауысу солдарынан
өкпеде үнемі оттегі алмасын жаңарып отырады.
Альвеола -- капилярлы мембрана арқылы оттегі
диффузиясы.
Өкпе капилярларының қан айналымы (перфузия).
Ог -- мен артериальды қанда өкпеде көлемді түрді кезекті алмасып түрады, ал венасын қанда СОг шығарымын.
Қанда қалыпты оттегі күрамын үстап түру - окпенің негізгі қызметі. Атм. кысым кезінде қалыпты жағдайда 765 мм. Рт. Ст., ден алғанда кезінде артерияның қанда түсініс рО2 - ЮОмм рт. ст., рО2 40мм. рт.ст. Негізгі өкпе вентиляция сипаты: Т. к -- дем алу, көлемі МТАК -- газ көлемі 1 мин ішінде өкпе арқылы айналуы.
МОД = ДО * ЧД
Анатомиялық осі кеңестік -- бүл алвеолаға дейінгі өсетін және тыныс алу жолдарындағы мурын арқылы шығуы. Үлкен адамдарда ол 150 м тең. Осі кеңестікте газ алмасуы жүрмейді сондықтан тағы да бір рет қарастырғанымыз қолайлы: МОАВ (альвеол вентиляцияның минуттың көлемі)
МОАВ=ДО-150*ЧД.
Арқылы себептерге қарап, төменде корсетілгендей, гиповентиляция түрінде вентиляцияның бүзылған жері байқалады. Гиповентиляция -- ЖТЖ түрінде, вентиляция көмегінің төмендеуі, бүл оте

жиі кездеседі және газ алмасуың бүзылысына алып келеді. Гиповентиляция салдарынан гиперкапния және гипоксемия дамиды. Минутына СҺ -- ге қажеттігін тынысалу циклы қалыпты жағдайда 180 -- 250 млмин организмен шамамен ССҺ 200 мл -- дей шығып отырады. ДО төмендей әсерінен ОДН вентиляциясы дамығанда МОД төмендеуі мүмкін. ДО және ЧД төмендеуі қосарлана жүреді және және ЧД жиілейді. Теқ қана вентиляция көмегімен МОАВ төмендесе, онда СОг қанда қалып қояды.
Гиперкапния адам омірі үшін өте қауіпті, яғни аз уақыт ішінде паренхиматозды органдарда токсикалық зақындалуға алып келуі мүмкін, бірінші болып миокард пен ОНЖ зақындайды. Егер рССҺ 100 мл с б. Асатын болса комаға алып келеді, сонымен қатар жүрек қарыншаларының фибриляциясы мен оның жумыс істеуі тоқтап қалады. Содан кейін жүрек қызметін қалпына келтіру мүмкІн емес.
Гиповентиляция кезінде О2 тайындау нәтижесіз ғана емес керісінше науқас жағдайын оданда нашарлатып жіберуІ мүмкін. Сонымен қатар оксигепатотерапия науқастың гиповентиляция клиникасын және науқасты қадағалаудағы нақты қауіптілікті бағалуды анық көрсетпеуі мүмкін. Вентиляционды тыныс жетіспеушілік диагноз қойылуы қиын болады және кен дегенде 4 себеп болуы қажет: - артериялық қанда рОг денгейі -- альвеола капилярлы мембрананың өткізгіштік жағдайы - қандағы Нв - ң көлемі -- Нв - ң көмірқышқылына қанығу дәрежесі.
Нв О2 кисық диссоциациясы 8 - тәрізді формаға ие. рСҺ кезінде 100 -- 66 мм с б Нв О2 қанытқанда жоғары болып қола береді және 96 -92% шамасында әсер етеді неғурлым кисық төмен аймақта, рО2 65 мл с б төмен болса Нв -- гі кислородпен қанығу курт тусе (төмендей бастайды және гипоксемияның дамуына алып келеді.)
Сыртқы тыныс алу процессін қысқаша былай сипаттама беруге болады, альвеола капилярлы мембрана арқылы диффузия газы мен қалай бөліну. Қалыпты жағдайда барлық альвеолалар бірдей вентиляция және перфузия жасалынбайды. Альвеоланың бір бөлігі физиологиялық ателектаз жағдайда болады, ал тағы бір бөлігі вентиляцияланады, бірақ перфузияланбайды. Ауыр соңында "идеальды альвеола" деп аталатын қурымын болады, ол перфузияланады және вентиляцияланады. Өкпеде бүл аймақтар міндетті түрде ауысып отырады. Альвеолалар 0,8 келемдегі ауадан қанның 1 көлемін алып отырады -- вентиляция байланысқан айналып қауіпті жағдайда 0,8 -- ге тең. Газалмасуының эффектілігі көп жағдайда оның өсіміне байланысты, кейбір патологиялық жағдайларда ол 0 ден 1,2 -ге дейін жетуі мүмкін (ателектаз, пневмония, өкпе артериясынын, тромбоэмболиясы).
Альвеолярлы -- капилярлы мембрана қабырғасы өте жуқа альвеоласы қабырғадан турады, ол капилярлар эндотелиін енеді. Альвеола жағынан мембрана жуқа сурфоктанты қабырғамен қақталған, ол газдың диффузияға қатыспайды. Газдың қайта өтуі мен қанда және альвеолда парцеальды басын айырмашылығынмен қанға газдың отуі.
Өкпенің диффузды беткейі 60 -- 120 кв. м қурайды, бірақ тыныштық жағдайда қалыпты газ алмасумен қамтамасыз етуі 15 -- 20% жеткілікті. Тек қана мембрананың тотальды зақынданған кезінде СОг - ң альвеолярлы ауадағы сорылуы мүмкін, ойткені клиникада жиІ кездеседі (РДС, өкпелік шок) қазіргі уақытта ЖТЖ -- ін негізгі 2 топқа бөледі:

Вентиляциялық ЖТЖ, бұл кезде тыныс алу
биомеханикалық бузылады, ал өкпе тіндері қалыпты жағдайда
қалуы мумкін.
Паренхиматозды ЖТЖ өкпенің өзіндік тіндерінің
бузылысы кезінде дамиды.
Тыныс алу актысы үшін қолайлы жағдайлар
Көкірек клеткасың анатомиялық бүтіндігі.
Тыныс жолдарының өткізгіштігі.
Тыныс алу булшықеттерінің функциональдың активтігі.
Тыныс алудың механизмінің бірқалыпын сақтау.
Тыныс алудың шығарыдағы кез -- келген патологиялық озгеріс
вентиляциялық ЖТЖ - ға алып келуі мүмкін. Вентиляцияның ЖТЖ
-- ның шығу себептеріне:
-- тынысалудың орталық регуляциясының бузылуы (жарақаттлудан,
метоболикалык, перкуляторлық токсикалық, мидың нейроинфекциялық
зақындануы).
-- перефериялық нервтермен тыныс нейрондарының зақындануы
және аурулары.
-- нервтік - бұлшық еттік импульсты өткізуінің бузылысы (жоғары
орлеуші полиомелит
Ландри параличи, полирадикулоневрит, сиринголемия);
- интенсивтік ауырсыну импульсты, тынысалу қозғалысын тежеу
(кокірек және қарының кенеттен болған және операциядан кейінгі
жарак.аттану).
Миорелаксант дискорданттық миостениядағы булшықеттердің әміздігінен болатын тыныс алудың функциональдық жетіспеушілігі, столбнякта, тырысуда, интоксикацияда, дәрілік интоксикацияда.
3- бүлшықеттер зақымдануы (леиалгия, миодистрофия) жарақат
интоксикация, кологеноз, метаболикалық өзгерістер.
4- көкірек клеткасының зақымдалуы.
5-жоғарғы тыныс жолдарында бөгде заттың түсуі.
Жарақатта бронх және трахеолардың езігуі, ісіктерде қүсықпенен:
жарақаттану салдарынан дауыс байламының жалған және
шынайы хруп салдарынан өкпеге ауаның түсуінің нашарлауы.
Ішек және іш қуысының ірінді ауруларынан орлеуші б. ет-ң
әлсізденуі дегидротация және гепатомемияның ең соңғы сатысы.
Егер науқастың есі ашық болса вентиляциялық ЖТЖ -- да ауру ауа жетпегендігіне байланысты мәжбурлі қалыпта отырады, когереді, тыныс алуында қосымша булшықеттер қатысады, ентігу бронх астмасы және хруп сияқты болады сонымен қатар ентігу экспираторлы немесе инспираторлы сипатта болуы мүмкін.
Кіші балдарда тыныс жетіспеушілігінің бірден бір белгісі мүрын танауларының кеңеюі болады. Гемодинамика бүзылысына алғашқы сатысында қан қысымы жоғарылайды, аритмия, тахикардия болады. ЖТЖ - ң ауыр түрлерінде психомоторлықозуы басталып тырысу және есінің жоғалуына алып келеді рО2 -- 100 мм с б жетсе тырысып есінен тануы немесе конотозды жағдайға жетеді. Тері жамылығысы сүр жер түске кіреді, сөз қарамықтары кенейтеді. Тыныс балулайды, өнімге алып келуі мүмкін.

Гиперкапниялық ЖТЖ - қ негізгі белгісі болып гиперкапниялық клиникалық диагностикасында қиынданып саналған белгілердін патогномиялық болуы қиын. Сол кезде лабораториялык тексергенде қандағы гадардың үлкен қажеттілігі қашанда вентиляциясын өзгеріс брадипка тахипное минутына 40 -- 50 -- ге жетеді. Сол кезде ауруды ИВС -ға өткізу шаралары шешіледі өткізу үшін сыртқы тыныс алуды анықтау үшін вентиломебрмен және артериялық қандағы рССҺ -- ы тексеру.
Вентиляциялық ЖБЖ -- да рССҺ - ң деңгей 3 санына бөлінеді: рСО2 -- 50 мм с б дейін -- жеңіл сатысы рСОг -- 60 мм с б дейін -- орташа сатысы рСОг -- 60 тан жоғ - ауыр сатысы.
Вентиляция ЖТЖ - ң ауыр түрінде үзаққа созылса ИВЛ - ға өткізу керек.
Мысалы, өнімнің 1 -- ші себептерінің бірі операциядан кейін вентиляциялық ЖТЖ морфиндық анальгетиктер әсерінен, миорелаксантгардың созылмалы әсерінен болуы мүмкін. Вентиляциялық жетіспеушілік ауыр науқастардың операциясынан кейін болады. Егер операция 3 -- 4 сағ созылса көп қан кеткен болса рефлексоген зоналардың жарақатталуы мол болса өзінше тыныс алуға өткізуге асықпау керек. Әлсіз ауруларда операция біткеннен соң екіншілік наркоздан кейінгі үйқы дамиды. Бүл кезде тыныс амплитудасы төмендеп тіл артына кетіп түкірігінен аспирация регургитация болуы мүмкін. Ауруды анестезиалы науқас тасың есіне келген соң қаратайым қозғалыстарды (тілін шығару, қолын қысу, аяғын шипау, басын көберу - тетрада Гейла) істей алғанда ғана операциялық бөлмеден ауыстыруға болады.
Вентиляция ЖТЖ узаққа созылса ауру реанимация бөліміне ИВЛ - ға узаққа өткізіледі.
Өкпенің диффуздық кабілеттілігін және өкпенің өзіндік тіндерінің неде қан айналымының бүзылысынан паренхиматозды ЖТЖ дамиды.
Өкпеде ткандардың тығыздалу аймақ тары дамиды, тығызану әсіресе онша байланысты емес, Газалмасу бузылғандағы паренхиматозды ЖТЖ өкпе жолдарына қүсық массасы тусуінен, бронхиальды секреттің тоқталуынан, майда бөгде заттардың аспирациясынан болады. Егер науқастық қақырық шығару процессІнің бузылғанда кома негізіне айқын ауверсыну салдарынан Ателекстаз дамуы мүмкін. Ателектаздалған өкпе бөлігі ткані ауасыз болады. Сол кезде қан айналын күшейтеді немесе өзгермейді.
Өкпе тілінІң патологиялық жағдайының басқа формасының, дифузиясын бузылуына Пневмония себепті болады. Бүл ЖТЖ - ң паренхиматозды түріне жатады. Пневмония кезінде өкпенің тығыздалуы тыныс жолдарын және альвеолалардық суйықты катардың және клетка қабынуының салдарына байланысты. Пневмония кезінде дифузды газалмасу ателектаза қарағанда көп сақталады өкпедей газдар бірқалыпты бөлінбейді.
Газ алмасудың аналогиялық сипаты жоғарында көрсетілгендей бірақ ол айқын басып көрінеді.
Май тамшысы және ауа, кіші қан айламында қан тамырда эмболия дамиды -- тағы да бір газ алмасу өзгерісінің себебі паренхиматозды типте болады. Қан уйығыштық бузылуы салдарынан, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.