ҚАЗАҚСТАН ТАС ҒАСЫРЫ ДӘУІРІНДЕ



І. Кіріспе:
ІІ. Негізгі бөлім:
а) Қазақстан тас ғасыр дәуірінде.
ә) Әуелгі полеолит.
б) Кейінгі полеолит.
в) Неолит.
ІІІ. Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Алыс замандарда өткен бабаларымыздың өмір-тіршілігі жайлы казіргі түсінігіміз олар тұрган үңгірлер мен үңгіме куыстарды зерттеп білуге негізделген, сол үңгірлер мен куыстарда адам еңбегінің белгісі — тас құралдар, соларды дайындаудан қалған қоқыстар тамақ қалдыктары — жануарлардың сүйектері сақттыған. Казіргі заманның артта қаттан халықтары дейтін жұрттар нөмірінен алынған этнографиялық мәліметтердің де маңызы аз емес. Мұндай мәліметтер етедгі адамзаттың материалдық және рухани мәдениетінін біраз қырлары мен сырларын анығырақ түсіндіруге мүмкіндік жасайды. Алайда ең басты хабарды алгакы қауымның бәрікен де көбірек кездесетін материалы — еңбектің тас құралдары береді.
Белгілі бір әлеуметтік-экономикалық формацияның дамуына байланысты адамзат тарихы ұзак-ұзақ кезеңдерге бөлінеді. Археологияда кезеңдендірудің өзіндік әдісі жасатған, оган сәйкес адам-зат тарихы тас, қола мен темір және ортағасырлар дәуірлеріне бөлінеді. Ал, өзінің рет-ретімен жоғарыда айтылган дәуірлер кененлер мен мәдениеттерге — палеолит, мезолит, және неолит кезеңдеріне бөлінеді.
Көне тас ғасырының дәуірі — адамзат жәнс оның шаруашылығының қатыптасу кезі — өндіргіш күштердің төмен деңгейінде болуымен сипатталады Анайы шаруашылық қам-харекеті табиғаттың дайын тұрған өнімдерін пайдаланумен ғана шектелген. Әуелгі адам жабайы өсстін дәндерді, жемістер мен жидектерді жинап, жануарларды аулаған. Адамдардың өзара қарым-қатынасы, мүшелерінін, экономикалық теңдестігіне, еңбек-бейнсті жынысы мен жасына қарай. табиги түрде бөлісуге негізделеді, және өзінің сипаты жағынан ұжымдық қатынастар болады.
Адамдардың қоғамдық ұйымы палеолит дәуірінде дамудын күрделі дс ұзақ жолынан өтеді. Оның бастапқы кезі алғашқы табын-тобыр — басқосып қорғану және бассалу үшін, аң аулау, жиын-терін үшін бірлесу болады Осынау рулық .қатынасқа дейінгі әлеуметтік құрылымның қоғамдық қарым-қатынасы мүлде дамымаған, қауымдық-үйішітік шаруашылыгы болмаған, дегнмен де оларда некелік байланыстардың біраз реттегені байкалады.
Алғашқы тобыр төменгі палеолиттің ертеректегі екі баскышна — шелльге дейінгі және шелль кезеңдеріне сәйкес келеді. Ашедь заманында жаңа әлеуметтік организм — алғашқы қауымға қажетті алғышарттар біртіндеп толысып жетіле бастайды. Мустьс дәуірін отырықшылық, еңбекті жынысы мен жасына қарап, табиғи түрде бөлу жүзеге асады, қауымның бастапқы түрлері пайда болады Кейінгі палеолиттің адами ұжымдары әлеуметтік жағынан жаңа бір кырынан сипатталады — оларда алғашқы рулық қауымның толысқан түрлері қүрылады. Көптеген зерттеушшердің пікірінше, осы бір сапалык. секіріс неандерталдардық дене бітімі кәзіргі адам-мен Сірдей саналы жанға айналуына сай келеді.
1. Қозыбаев М.К., Қозыбаев И.М. Қазақстан тарихы. Алматы: «Мектеп», 1993.
2. Байпақов К. М. Қазақстанның ежелгі тарихы. Алматы: «Мектеп», 1995.
3. Қасымбаев Ж.К. Қазақстан тарихы. Алматы, 1994.
4. Аяғанов Б., Нұрпейісов К., Жақсылықов Н. Қазақстан тарихы. Алматы: «Мектеп», 2002.
5. Артықбаев Ж.О. Оқулық-хрестоматия. Астана: «Фолиант», 2003.
6. Қазақстан тарихы. Очерктер. Алматы: «Дәуір», 1994.
7. Қазақстан тарихы (5 том). Алматы: «Атамұра», 1998.

Пән: Қазақстан тарихы
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:   
ҚАЗАҚСТАН ТАС ҒАСЫРЫ ДӘУІРІНДЕ
Алыс замандарда өткен бабаларымыздың өмір-тіршілігі жайлы казіргі
түсінігіміз олар тұрган үңгірлер мен үңгіме куыстарды зерттеп білуге
негізделген, сол үңгірлер мен куыстарда адам еңбегінің белгісі — тас
құралдар, соларды дайындаудан қалған қоқыстар тамақ қалдыктары —
жануарлардың сүйектері сақттыған. Казіргі заманның артта қаттан халықтары
дейтін жұрттар нөмірінен алынған этнографиялық мәліметтердің де маңызы аз
емес. Мұндай мәліметтер етедгі адамзаттың материалдық және рухани
мәдениетінін біраз қырлары мен сырларын анығырақ түсіндіруге мүмкіндік
жасайды. Алайда ең басты хабарды алгакы қауымның бәрікен де көбірек
кездесетін материалы — еңбектің тас құралдары береді.
Белгілі бір әлеуметтік-экономикалық формацияның дамуына байланысты
адамзат тарихы ұзак-ұзақ кезеңдерге бөлінеді. Археологияда кезеңдендірудің
өзіндік әдісі жасатған, оган сәйкес адам-зат тарихы тас, қола мен темір
және ортағасырлар дәуірлеріне бөлінеді. Ал, өзінің рет-ретімен жоғарыда
айтылган дәуірлер кененлер мен мәдениеттерге — палеолит, мезолит, және
неолит кезеңдеріне бөлінеді.
Көне тас ғасырының дәуірі — адамзат жәнс оның шаруашылығының қатыптасу
кезі — өндіргіш күштердің төмен деңгейінде болуымен сипатталады Анайы
шаруашылық қам-харекеті табиғаттың дайын тұрған өнімдерін пайдаланумен ғана
шектелген. Әуелгі адам жабайы өсстін дәндерді, жемістер мен жидектерді
жинап, жануарларды аулаған. Адамдардың өзара қарым-қатынасы, мүшелерінін,
экономикалық теңдестігіне, еңбек-бейнсті жынысы мен жасына қарай. табиги
түрде бөлісуге негізделеді, және өзінің сипаты жағынан ұжымдық қатынастар
болады.
Адамдардың қоғамдық ұйымы палеолит дәуірінде дамудын күрделі дс ұзақ
жолынан өтеді. Оның бастапқы кезі алғашқы табын-тобыр — басқосып қорғану
және бассалу үшін, аң аулау, жиын-терін үшін бірлесу болады Осынау рулық
.қатынасқа дейінгі әлеуметтік құрылымның қоғамдық қарым-қатынасы мүлде
дамымаған, қауымдық-үйішітік шаруашылыгы болмаған, дегнмен де оларда
некелік байланыстардың біраз реттегені байкалады.
Алғашқы тобыр төменгі палеолиттің ертеректегі екі баскышна — шелльге
дейінгі және шелль кезеңдеріне сәйкес келеді. Ашедь заманында жаңа
әлеуметтік организм — алғашқы қауымға қажетті алғышарттар біртіндеп толысып
жетіле бастайды. Мустьс дәуірін отырықшылық, еңбекті жынысы мен жасына
қарап, табиғи түрде бөлу жүзеге асады, қауымның бастапқы түрлері пайда
болады Кейінгі палеолиттің адами ұжымдары әлеуметтік жағынан жаңа бір
кырынан сипатталады — оларда алғашқы рулық қауымның толысқан түрлері
қүрылады. Көптеген зерттеушшердің пікірінше, осы бір сапалык. секіріс
неандерталдардық дене бітімі кәзіргі адам-мен Сірдей саналы жанға айналуына
сай келеді.

Табиғи жағдаилар және ежелгі гоминидтердің тіршілік еткен ортасы
Евразияның ұлан-ғайыр кеңістігіндегі шөлдер мен.шөлейт және дала
аймақтарынан соңғы 15—20 жылда тас ғасырының толып жатқан турақ-мекендері
табылып зерттелді. Олардың хронологиялық мерзімі плиоценнен голоцекне
дейінгі аралықты қамтиды.
Евразиянын, аридтік (ауа райы қүрғақ) аймағы жерінің бетінде рельсфтің
сан алуан түрлері — асқар таулар мен кыраттардан бастап, ойпатты шөлдерге
дейін бар. Рельефтер мен ландшафтардың алуан түрлі болуы және олардың
аридтік аймақтардан орын тебуі, ежелгі гуминидтердің (адамның арғы ата-
бабалары) мекен еткен орта жағдаятының әртүрлі болуын ғана емес, олардын.
Көп белгі-бедерлерінің ұқсас болуының да шарты секілді.
Эволюциядагы және оның ұзақтығындағы, айырмашылық, жерлерді игерудегі,
сол сияқты гоминидтер эволюциясындағы айырмашылықтар аридтік аймақ
аудандарына тон сипат болып табылады. Аридтік аймақтарда ашық түрақ-
мекендер (жер бетіндегі мекендер түрі) жиірек кездеседі. Олардын, көпшілігі
кешенді болып келеді және ежелгі гоминидтердің белгілі бір геоморфологиялык
орындарда үзақ уақыт тұрғанының (жүздеген мың жылдар бойы) іздері сайрап
жатады.

Әуелгі палеолит
Ертедегі палеолит ірі-ірі үш дәуірге бөлінеді, олар: олдувай (2,6
млн.—700 мың жыл бұрын), ашель (700 мын, —150—120 мыңжыл бұрын) және
мустье (150—120 мың —31—30 мың жыл бүрын) дәуірлері. Күллі тас ғасыры
бойына еңбек қүралын жасау жолындағы басты рөлді тас атқарады. Сол
себепті де біз ежелгі түрақтардан көбінесе тастан жасалған бүйымдарды
табамыз, ал неолиттік түрақтардан жануарлар сүйектерінен істелген бүйымдар
да кездеседі. Адамзат тас қасиетін жете білген. Материалды таңдап алу көп
жағдайда қүралдың неге арналатынына байланысты болған. Түрі мен ерекше
сипатына қарай тас бүйымдар шапқыш, қырғыш, үшкіртас, соққыш, бұрғы, пышақ,
тескір ж.б. бөлінген. Кеңірдек поселкесі қасынан табылған, тікбүрышты
зілдей кремний сындырғышы ең ескі еңбек қүралдары қатарынан орын алады,
бұл құрал Каратау қыратынын, оңтүстік-батыс жоталарынан ететін Арыстанды
өзені алқабының төменгі төрттік дәуіріне жататын ең биік сөресін қүрайтын,
түтасып қатып қалған конгломераттар қабатынан табылған. Клектон түрпатты
деп аталынатын осынау ең ежелгі қүралдардың кейінгі сондай қүралдардан бір
айырмашылығы — оның күллі сындыргыш түрқының жартысынан көбін алатын,
рабайсыз үлкен соққыш дөңесі бар. Бүлармен бірге ол арадан кремнийлік
дөңбектастар: кедір-бұдырлы дөңгелек тастар да табылған, әлгі сындыргыш
осы тастардан бөлініп алып жасалған. Ашель дәуірінің түрағы Бөріқазған мен
Тәңірқазган бәрінен де көбірек назар аударады, олар малтастар, доломиттер
мен алевролиттер тәрізді тау жыныстарынан түратын, үсті тегіс заңғар
басында. Осынау олжа табылган жер Жамбыл облысының Талас ауданының Ленин
атындагы колхозының оңтүстік-шығыс жағында. Бүл түрақтарда еңбек қүралының
таралуы дәл шектелген, .белгілі шекарадан басқа жерден өңделгең кремним
бүйымдар өте сирек кездеседі Бөріқазған мен Тәнірқазғаннан табылган ежелгі
палеолит заттарын X. А. Алпысбаев төрт топқа: бір жақты, екі жақты шапқыш
қүралга; көне заманның салмақты сындырғышына; ірі-ірі кедір-бүдыр домалақ
тастарға бөледі Мұнын. бірінші тобы көбірек. Шапқыш қүралдар Оңтүстік-Шыгыс
Азия мен Африканың шелль-ашель дәуірінің олжасы табылған жерлердегі дөкір
тас мүліктерінен айырмасы шамалы.Олардың түрі әманда дөңбектасқа келеді.
бүйымдардың бір үшын өңдеп-жөндеп үшкірлейді, ал екінші үшынын, малтақабығы
сақталып, аздап қана өңделеді.
Төменгі палеолит кезінде адам тасты жару үшін екінші тасты пайдаланган
— оларды бір-біріне соғатын болған. Мұндай тәсілді жарып түсіру техникасы
ягни малтатас мәдениеті деп атап кеткен, өйткені шикізат ретінде кебінесе
өзен малтатастары қажетке , асырылған. Кейін іс-әрскетте жаксы
нәтиже беретін сокқыштар пайда болады. Олар әдетте сырты қотыр-қожырлы,
түрі цилиндр тәрізді жүмыр болып келеді. Мәсслен. X. А. Алпысбаевтың Кара-
тау кыраты маңынан тапқан қүралдары жогарыда айтылган тәсілмен өнделген.
Сол құралдарды жасауга малтатастар пайдаланылган. Күралды үқсату кезінде
тастың екі жагын да өңдеу ниетімсн соккылар беріліп отырган, сонын,
нәтижесінде тас шеті кедірлене жүқарады. Дайындалган қүрал кейін шапқыш
ретінде колданылады. Каратау қыратының тас қүралдарын зерделі зерттеу
нәтижесі Мовиустын,- негізгі қағидаларына қайшы келеді, ол төмснгі
палеолитте екі локальді аймақ болганы жөнінде балжам жасаган еді. Онын.
біреуіне Үндістан, Оңтүстік және Батыс Еуропа, Алгы Азия мен Африка жатады,
бүларды мексн етушілерге тек кол шапқыларын пайдалану тән екен. Екінші
аймаққа Солтүстік-Батыс Индия, Жоғарғы Бирма, Қытай, Ява кіреді, олардын.
индустриясына екі жақты және бір жақты шапқыш қүралдарды пайдалану
тән Оңтүстік Қазақстаннан табылган тас қүралдар нсгізіндс X. А. Алпысбаев
мынадай қорытынды жасайды: Екі және біржақты шапқыш қүралдар мен
қол шапқыларының біржерден табылу фактісі мүлде өзгеше азиялық теменгі
палеолит мәдениеті болганы және төменгі неолит дәуірінде Азиянын. айрықша
даму жолы болғаны жөніндегі қағидалармен келіспеуге негіз береді'.
Оңтүстік Казақстаннан табылган материалдар Азия мен Африка жерлержен
табылган еңбек қүралдарымен бірдейлігі және соларга үқсастығы, теменгі
палеалит мәдениеті дамуының бірлігі туралы болжам айтута мүмкіндік береді,
ол мадениеттерде өзгеріс пен даму ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Қазақстан жеріндегі тас ғасыры
Тас дәуіріндегі Қазақстан
Тас ғасырының кезеңдері
Қазақстан жеріндегі тас дәуірі, қола дәуірі, темір дәуірі
«Қазақстанның ежелгі дәуір тарихы» пәні бойынша практикалық (семинар) сабақтарына арналған оқу-әдістемелік нұсқау
Қазақстандағы тас дәуірі
Алғашқы адаймның пайда болуы және оның дамуы (дәуірлер)
Археология ғылымы. Археологиялық ескерткіштер түрлері
Әлеуметтік экологияның қалыптасуы
Ежедгі тас дәуірі
Пәндер