Көне грекияның тарихы
1 Көне Грекияның тарихы
2 Ежелгі Рим медицинасы
2 Ежелгі Рим медицинасы
Бұл мемлекеттер Жерорта теңізінің айналасында орналасқан. Осылардың ішінде өте зор дамыған Көне Грекияның тарихы бес кезеңнен тұрады:
1. Эгей заманы (б.д.д ІІІ-ІІ мыңжылдық)
2. Мемлекеттік дәірден бұрын (б.д.д. ХІ – ІХ ғғ.)
3. Мемлекеттік дәір (б.д.д. VІІІ – VІ ғғ.)
4. Классикалық дәуір (б.д.д. V – ІV ғғ.)
5. Эллинистикалық (б.д.д. ІVғ екінші жартысы б.д. І ғ.)
Бұл кезеңдердің әрқайсысында емдеу әдістерінің дамуының және
медициналық білімнің негізделуінің ерекшеліктері болған.
Осы елдің алғашқы әдщеби мұралары Гомердің эпикалық поэмалары. Оның дүние жүзіне белгілі шығармалары «Илиада» мен «Одисей» атты көне заманнан қалған медицина туралы жалғыз ғана мәлімет көздері. Грек медицинасының келесі даму жолдары медицина әдебиетінің атақты ескерткіші «Гиппократ жинақтары». Бұның құрамына ежелгі замандағы грек дәрігерлерінің шығармалары және Гиппократтың өзінің еңбектері кірген. Сонымен қатар ежелгі грек медицинасы туралы бірен- саран мәліметтер Геродоттың атақты «Тоғыз кітапқа жазылған тарих» деген шығармасында келтірілген.
Медицина туралы жазылған осы әдебиет көздеріне қарағанда көне Грек мемлекетінде медицина аса зор дамыған болып табылады.
Ежелгі Грек мәдениетінің орталығы болып Крит аралы есептелген. Бұл кездің өзінде Крит патшалығының басқа елдермен сыртқы байланысы күшті болған. Олардың ішінде Троян патшалығы, әсіресе көне Мысыр елімен байланыста болған, мұндай байланыс бір – бірінің дамуына зор әсер еткен.
Келесі кезең б.д.д. ХІ-ІХ ғғ. Бұл кезңді көп уақытқа дейін «Гомер» заманы деп атады. Себебі ХІХ ғ дейін ежелгі Грекия тураы мәлімет тек қана Гомердің екі поэмасынан ғана белгілі болды. Осы поэмаларда дененің және аяқ- қолдың 141 жаралану түрлері сипатталған. Олардың ішінде жараны емдеу, улы жылан шаққанда көмек көрсету, жараның іріңдеуі, оның емдеу әдістері жазылынған. Сонымен қатар қан тоқтату, жансыздандыру. Садақтан жараланғанда садақты алып тастау, жараны байлау сияқты емдік әдістері келтірілген.
Көне Грекияда мәйітті ашып зерттеу рұқсат етілмегенмен анатомиялық және басқа да медициналық атаулар қалыптасқан. Мысалы: хирургия, педиатрия, психиатрия, дерматология, офтальмология, сондай- ақ жүйке туралы ілім, терапия,пневмония, плеврит, нефрит, гемморрагия, эпилепсия және т.б. ежелгі грек атаулары осы уақытта да пайдаланылуда.
Көне Грекияда емшілерді өте құрметтеген және жұмысының маңызын жоғары бағалаған. Гомердің поэмаларында оба ауруының көп тарағаны, естен тану науқасы, жеті айлық баланың тірі туылғаны, аурудың алдын алу үшін үй-ішін күкірт жағып тазалау, күкіртті емге пайдалану және ежелгі мысырлықтардың емдеу әдістерін қолдану туралы жазылған. Б.д.д. VІІІ-VІғғ ежелгі Грекия жерінде үлкен қалалар қалыптасады да оларды қала, мемлекет деп атаған. Ол мемлекеттерде бас бостандығы өзінде болған және жерге иелілігі бар адамдар , сонымен қатар құл ұстағандар бірігіп басшылық жасаған.
1. Эгей заманы (б.д.д ІІІ-ІІ мыңжылдық)
2. Мемлекеттік дәірден бұрын (б.д.д. ХІ – ІХ ғғ.)
3. Мемлекеттік дәір (б.д.д. VІІІ – VІ ғғ.)
4. Классикалық дәуір (б.д.д. V – ІV ғғ.)
5. Эллинистикалық (б.д.д. ІVғ екінші жартысы б.д. І ғ.)
Бұл кезеңдердің әрқайсысында емдеу әдістерінің дамуының және
медициналық білімнің негізделуінің ерекшеліктері болған.
Осы елдің алғашқы әдщеби мұралары Гомердің эпикалық поэмалары. Оның дүние жүзіне белгілі шығармалары «Илиада» мен «Одисей» атты көне заманнан қалған медицина туралы жалғыз ғана мәлімет көздері. Грек медицинасының келесі даму жолдары медицина әдебиетінің атақты ескерткіші «Гиппократ жинақтары». Бұның құрамына ежелгі замандағы грек дәрігерлерінің шығармалары және Гиппократтың өзінің еңбектері кірген. Сонымен қатар ежелгі грек медицинасы туралы бірен- саран мәліметтер Геродоттың атақты «Тоғыз кітапқа жазылған тарих» деген шығармасында келтірілген.
Медицина туралы жазылған осы әдебиет көздеріне қарағанда көне Грек мемлекетінде медицина аса зор дамыған болып табылады.
Ежелгі Грек мәдениетінің орталығы болып Крит аралы есептелген. Бұл кездің өзінде Крит патшалығының басқа елдермен сыртқы байланысы күшті болған. Олардың ішінде Троян патшалығы, әсіресе көне Мысыр елімен байланыста болған, мұндай байланыс бір – бірінің дамуына зор әсер еткен.
Келесі кезең б.д.д. ХІ-ІХ ғғ. Бұл кезңді көп уақытқа дейін «Гомер» заманы деп атады. Себебі ХІХ ғ дейін ежелгі Грекия тураы мәлімет тек қана Гомердің екі поэмасынан ғана белгілі болды. Осы поэмаларда дененің және аяқ- қолдың 141 жаралану түрлері сипатталған. Олардың ішінде жараны емдеу, улы жылан шаққанда көмек көрсету, жараның іріңдеуі, оның емдеу әдістері жазылынған. Сонымен қатар қан тоқтату, жансыздандыру. Садақтан жараланғанда садақты алып тастау, жараны байлау сияқты емдік әдістері келтірілген.
Көне Грекияда мәйітті ашып зерттеу рұқсат етілмегенмен анатомиялық және басқа да медициналық атаулар қалыптасқан. Мысалы: хирургия, педиатрия, психиатрия, дерматология, офтальмология, сондай- ақ жүйке туралы ілім, терапия,пневмония, плеврит, нефрит, гемморрагия, эпилепсия және т.б. ежелгі грек атаулары осы уақытта да пайдаланылуда.
Көне Грекияда емшілерді өте құрметтеген және жұмысының маңызын жоғары бағалаған. Гомердің поэмаларында оба ауруының көп тарағаны, естен тану науқасы, жеті айлық баланың тірі туылғаны, аурудың алдын алу үшін үй-ішін күкірт жағып тазалау, күкіртті емге пайдалану және ежелгі мысырлықтардың емдеу әдістерін қолдану туралы жазылған. Б.д.д. VІІІ-VІғғ ежелгі Грекия жерінде үлкен қалалар қалыптасады да оларды қала, мемлекет деп атаған. Ол мемлекеттерде бас бостандығы өзінде болған және жерге иелілігі бар адамдар , сонымен қатар құл ұстағандар бірігіп басшылық жасаған.
Бұл мемлекеттер Жерорта теңізінің айналасында орналасқан. Осылардың
ішінде өте зор дамыған Көне Грекияның тарихы бес кезеңнен тұрады:
1. Эгей заманы (б.д.д ІІІ-ІІ мыңжылдық)
2. Мемлекеттік дәірден бұрын (б.д.д. ХІ – ІХ ғғ.)
3. Мемлекеттік дәір (б.д.д. VІІІ – VІ ғғ.)
4. Классикалық дәуір (б.д.д. V – ІV ғғ.)
5. Эллинистикалық (б.д.д. ІVғ екінші жартысы б.д. І ғ.)
Бұл кезеңдердің әрқайсысында емдеу әдістерінің дамуының және
медициналық білімнің негізделуінің ерекшеліктері болған.
Осы елдің алғашқы әдщеби мұралары Гомердің эпикалық поэмалары. Оның
дүние жүзіне белгілі шығармалары Илиада мен Одисей атты көне заманнан
қалған медицина туралы жалғыз ғана мәлімет көздері. Грек медицинасының
келесі даму жолдары медицина әдебиетінің атақты ескерткіші Гиппократ
жинақтары. Бұның құрамына ежелгі замандағы грек дәрігерлерінің шығармалары
және Гиппократтың өзінің еңбектері кірген. Сонымен қатар ежелгі грек
медицинасы туралы бірен- саран мәліметтер Геродоттың атақты Тоғыз кітапқа
жазылған тарих деген шығармасында келтірілген.
Медицина туралы жазылған осы әдебиет көздеріне қарағанда көне Грек
мемлекетінде медицина аса зор дамыған болып табылады.
Ежелгі Грек мәдениетінің орталығы болып Крит аралы есептелген. Бұл
кездің өзінде Крит патшалығының басқа елдермен сыртқы байланысы күшті
болған. Олардың ішінде Троян патшалығы, әсіресе көне Мысыр елімен
байланыста болған, мұндай байланыс бір – бірінің дамуына зор әсер еткен.
Келесі кезең б.д.д. ХІ-ІХ ғғ. Бұл кезңді көп уақытқа дейін Гомер
заманы деп атады. Себебі ХІХ ғ дейін ежелгі Грекия тураы мәлімет тек қана
Гомердің екі поэмасынан ғана белгілі болды. Осы поэмаларда дененің және аяқ-
қолдың 141 жаралану түрлері сипатталған. Олардың ішінде жараны емдеу, улы
жылан шаққанда көмек көрсету, жараның іріңдеуі, оның емдеу әдістері
жазылынған. Сонымен қатар қан тоқтату, жансыздандыру. Садақтан жараланғанда
садақты алып тастау, жараны байлау сияқты емдік әдістері келтірілген.
Көне Грекияда мәйітті ашып зерттеу рұқсат етілмегенмен анатомиялық
және басқа да медициналық атаулар қалыптасқан. Мысалы: хирургия, педиатрия,
психиатрия, дерматология, офтальмология, сондай- ақ жүйке туралы ілім,
терапия,пневмония, плеврит, нефрит, гемморрагия, эпилепсия және т.б. ежелгі
грек атаулары осы уақытта да пайдаланылуда.
Көне Грекияда емшілерді өте құрметтеген және жұмысының маңызын жоғары
бағалаған. Гомердің поэмаларында оба ауруының көп тарағаны, естен тану
науқасы, жеті айлық баланың тірі туылғаны, аурудың алдын алу үшін үй-ішін
күкірт жағып тазалау, күкіртті емге пайдалану және ежелгі мысырлықтардың
емдеу әдістерін қолдану туралы жазылған. Б.д.д. VІІІ-VІғғ ежелгі Грекия
жерінде үлкен қалалар қалыптасады да оларды қала, мемлекет деп атаған. Ол
мемлекеттерде бас бостандығы өзінде болған және жерге иелілігі бар адамдар
, сонымен қатар құл ұстағандар бірігіп басшылық жасаған.
Қала- мемлекеттер бір – бірімен тығыз экономикалық сауда және мәдени
байланыста болған және Грек мемлекетінің дамуына зор әсер еткен. Бұл
кезеңде ежелгі Грекияда медицина тарихы үшін маңызды екі ерекшеліктердің
қалыптасуы айқындалады.
1. Ежелгі гректердің материалистік пәлсафалық көзқарасының қалыптасуы
2. Храмдық медицинаның пайда болуы,көне Грекиядақұл иелену қоғамының
нығайуымен қатар діни ұғымының дамуымен байланысты.
Ежелгі Грекияда пәлсафалық бағытытң екі түрі қалыптасқан материализм және
идеализм.
Материалистік бағыттың көрнекті өкілі Демокрит болған. Антикалық автор
Диоген Лаэрцкий әпған еңбектерінде Левкипп ілімін жалғастырушы Демокрит
Абдер деген Скифтер қаласында туған. Тегі скифтік дейді. Ол атомистикалық
ілімнің негізін қалаушы, сонымен қатар медицинаға да көңіл бөлген. Мысалы,
тамыр соғу, қабыну, құтыру аурулары туралы жазған.
Дегенмен басқа мемлекеттердегі медицинаға қарағанда Грекияда діннің
әрі шамалы болған, себебі абыздар ол кезде әліде дамымаған. Храмдар жанынан
емдеу жүргізетін асклепейондар болған. Көне грекияның атақты
дәрігерлерінің көбі Асклепийден тараған деп есептелінеді. Храм қасынан
ашылған асклепейондарда емдеу тәсілі арнайы жүзеге асырылған сендіру
әрекеті арқылы болған: ауруды тамақ ішуден бас тартқызу, құрбандық жасату,
түрлі қош иісті шөптерді жағып басын айналдыру, ұйықтату, храм ішінде
арнайы бөлмеде ұстап ұйықтату.
Ежелгі гректер медицинасының өте бағалы дәлелдері, зерттеу көздері
археологиялық қазбалар кезінде табылған хирургиялық және басқа да
медициналық жабдықтар болды. Археологиялық қазбалар кезінде ішкі ағзалардың
ағаштан, тастан, асыл тастардан жасалған нұсқалары табылған, оларды
науқастанған адамдар храмға сыйлық ретінде әкелетін болған. Бұл әдет сол
кезден адамдардың анатомиялық түсінігі болуы туралы дәлел және аурудың
түрлерін сипаттауы мүмкін.
Ежелгі Грекия медицинасының ерекшеліктерінің бірі дене шынықтыруға,
тазалыққа көп мән беру. Көне грек бұйымдарында денеге су құю, ысқылау,
уқалау көріністері бейнеленген.
Дәрігерлерді дайындау отбасы мектептерінде өткізілген және жеке
оқыту, үйрету көп дамыған.
Гиппоктар шамамен б.з.д. 460-364 ж.ж. өмір сүрген. Оның туып өскен
жан ұясында медициналық кісңп атадан балаға мұра болған делінеді. Деректер
бойынша ол Ливияда, Египет, Кіші Азияда Қара теңіздің сол жақ жағасында
болып, көшіп қонып жүрген скифтермен славяндармен танысып, тіпті Шығыс
жағасындағы Рион қаласына дейін барған екен. Өмірінің соңғы жылын Ларрис
қаласында өткізгенде де 104-ке келген жасында дүниеден қайтқан.
Ежелгі гректер жалпы хирургияны өнерлі түрде меңгерген. Оған дәлел
ретінде мысал: Гиппократтың Дәрігердің кабинет деген трактатында жарық
сәуле туралы тыңғылықты түрде баяндаған. Осы трактатында жарақатты таңу
туралы айта отырып, сынық болған, буын шыққанда, буын созылғанда қандай
әдістер мен таңғышты қолдану керектігін толық айтқан.
Мәліметтер бойынша хирургиялық трактаттарды Гиппократ өзі зерттеп,
өзі жазған. Дегенмен бұл үлкен еңбекте Кос мектебінің тәжірибесі жоқ деуге
болмайды. ... жалғасы
ішінде өте зор дамыған Көне Грекияның тарихы бес кезеңнен тұрады:
1. Эгей заманы (б.д.д ІІІ-ІІ мыңжылдық)
2. Мемлекеттік дәірден бұрын (б.д.д. ХІ – ІХ ғғ.)
3. Мемлекеттік дәір (б.д.д. VІІІ – VІ ғғ.)
4. Классикалық дәуір (б.д.д. V – ІV ғғ.)
5. Эллинистикалық (б.д.д. ІVғ екінші жартысы б.д. І ғ.)
Бұл кезеңдердің әрқайсысында емдеу әдістерінің дамуының және
медициналық білімнің негізделуінің ерекшеліктері болған.
Осы елдің алғашқы әдщеби мұралары Гомердің эпикалық поэмалары. Оның
дүние жүзіне белгілі шығармалары Илиада мен Одисей атты көне заманнан
қалған медицина туралы жалғыз ғана мәлімет көздері. Грек медицинасының
келесі даму жолдары медицина әдебиетінің атақты ескерткіші Гиппократ
жинақтары. Бұның құрамына ежелгі замандағы грек дәрігерлерінің шығармалары
және Гиппократтың өзінің еңбектері кірген. Сонымен қатар ежелгі грек
медицинасы туралы бірен- саран мәліметтер Геродоттың атақты Тоғыз кітапқа
жазылған тарих деген шығармасында келтірілген.
Медицина туралы жазылған осы әдебиет көздеріне қарағанда көне Грек
мемлекетінде медицина аса зор дамыған болып табылады.
Ежелгі Грек мәдениетінің орталығы болып Крит аралы есептелген. Бұл
кездің өзінде Крит патшалығының басқа елдермен сыртқы байланысы күшті
болған. Олардың ішінде Троян патшалығы, әсіресе көне Мысыр елімен
байланыста болған, мұндай байланыс бір – бірінің дамуына зор әсер еткен.
Келесі кезең б.д.д. ХІ-ІХ ғғ. Бұл кезңді көп уақытқа дейін Гомер
заманы деп атады. Себебі ХІХ ғ дейін ежелгі Грекия тураы мәлімет тек қана
Гомердің екі поэмасынан ғана белгілі болды. Осы поэмаларда дененің және аяқ-
қолдың 141 жаралану түрлері сипатталған. Олардың ішінде жараны емдеу, улы
жылан шаққанда көмек көрсету, жараның іріңдеуі, оның емдеу әдістері
жазылынған. Сонымен қатар қан тоқтату, жансыздандыру. Садақтан жараланғанда
садақты алып тастау, жараны байлау сияқты емдік әдістері келтірілген.
Көне Грекияда мәйітті ашып зерттеу рұқсат етілмегенмен анатомиялық
және басқа да медициналық атаулар қалыптасқан. Мысалы: хирургия, педиатрия,
психиатрия, дерматология, офтальмология, сондай- ақ жүйке туралы ілім,
терапия,пневмония, плеврит, нефрит, гемморрагия, эпилепсия және т.б. ежелгі
грек атаулары осы уақытта да пайдаланылуда.
Көне Грекияда емшілерді өте құрметтеген және жұмысының маңызын жоғары
бағалаған. Гомердің поэмаларында оба ауруының көп тарағаны, естен тану
науқасы, жеті айлық баланың тірі туылғаны, аурудың алдын алу үшін үй-ішін
күкірт жағып тазалау, күкіртті емге пайдалану және ежелгі мысырлықтардың
емдеу әдістерін қолдану туралы жазылған. Б.д.д. VІІІ-VІғғ ежелгі Грекия
жерінде үлкен қалалар қалыптасады да оларды қала, мемлекет деп атаған. Ол
мемлекеттерде бас бостандығы өзінде болған және жерге иелілігі бар адамдар
, сонымен қатар құл ұстағандар бірігіп басшылық жасаған.
Қала- мемлекеттер бір – бірімен тығыз экономикалық сауда және мәдени
байланыста болған және Грек мемлекетінің дамуына зор әсер еткен. Бұл
кезеңде ежелгі Грекияда медицина тарихы үшін маңызды екі ерекшеліктердің
қалыптасуы айқындалады.
1. Ежелгі гректердің материалистік пәлсафалық көзқарасының қалыптасуы
2. Храмдық медицинаның пайда болуы,көне Грекиядақұл иелену қоғамының
нығайуымен қатар діни ұғымының дамуымен байланысты.
Ежелгі Грекияда пәлсафалық бағытытң екі түрі қалыптасқан материализм және
идеализм.
Материалистік бағыттың көрнекті өкілі Демокрит болған. Антикалық автор
Диоген Лаэрцкий әпған еңбектерінде Левкипп ілімін жалғастырушы Демокрит
Абдер деген Скифтер қаласында туған. Тегі скифтік дейді. Ол атомистикалық
ілімнің негізін қалаушы, сонымен қатар медицинаға да көңіл бөлген. Мысалы,
тамыр соғу, қабыну, құтыру аурулары туралы жазған.
Дегенмен басқа мемлекеттердегі медицинаға қарағанда Грекияда діннің
әрі шамалы болған, себебі абыздар ол кезде әліде дамымаған. Храмдар жанынан
емдеу жүргізетін асклепейондар болған. Көне грекияның атақты
дәрігерлерінің көбі Асклепийден тараған деп есептелінеді. Храм қасынан
ашылған асклепейондарда емдеу тәсілі арнайы жүзеге асырылған сендіру
әрекеті арқылы болған: ауруды тамақ ішуден бас тартқызу, құрбандық жасату,
түрлі қош иісті шөптерді жағып басын айналдыру, ұйықтату, храм ішінде
арнайы бөлмеде ұстап ұйықтату.
Ежелгі гректер медицинасының өте бағалы дәлелдері, зерттеу көздері
археологиялық қазбалар кезінде табылған хирургиялық және басқа да
медициналық жабдықтар болды. Археологиялық қазбалар кезінде ішкі ағзалардың
ағаштан, тастан, асыл тастардан жасалған нұсқалары табылған, оларды
науқастанған адамдар храмға сыйлық ретінде әкелетін болған. Бұл әдет сол
кезден адамдардың анатомиялық түсінігі болуы туралы дәлел және аурудың
түрлерін сипаттауы мүмкін.
Ежелгі Грекия медицинасының ерекшеліктерінің бірі дене шынықтыруға,
тазалыққа көп мән беру. Көне грек бұйымдарында денеге су құю, ысқылау,
уқалау көріністері бейнеленген.
Дәрігерлерді дайындау отбасы мектептерінде өткізілген және жеке
оқыту, үйрету көп дамыған.
Гиппоктар шамамен б.з.д. 460-364 ж.ж. өмір сүрген. Оның туып өскен
жан ұясында медициналық кісңп атадан балаға мұра болған делінеді. Деректер
бойынша ол Ливияда, Египет, Кіші Азияда Қара теңіздің сол жақ жағасында
болып, көшіп қонып жүрген скифтермен славяндармен танысып, тіпті Шығыс
жағасындағы Рион қаласына дейін барған екен. Өмірінің соңғы жылын Ларрис
қаласында өткізгенде де 104-ке келген жасында дүниеден қайтқан.
Ежелгі гректер жалпы хирургияны өнерлі түрде меңгерген. Оған дәлел
ретінде мысал: Гиппократтың Дәрігердің кабинет деген трактатында жарық
сәуле туралы тыңғылықты түрде баяндаған. Осы трактатында жарақатты таңу
туралы айта отырып, сынық болған, буын шыққанда, буын созылғанда қандай
әдістер мен таңғышты қолдану керектігін толық айтқан.
Мәліметтер бойынша хирургиялық трактаттарды Гиппократ өзі зерттеп,
өзі жазған. Дегенмен бұл үлкен еңбекте Кос мектебінің тәжірибесі жоқ деуге
болмайды. ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz