Сыйлық беру әдебі

1 Ислам сыйлық туралы
2 Сыйлық берілетін қуаныштар
3 Сыйлық таңдау талғамы
4 Сыйлықты қалай ұсынған жөн?

Бала кезден білуге тиісті әдет-ғұрпымыз
Адамның әрі жақсы, әрі осал бір мінезі бар. Ол өзін басқалардың материалдық ынталандыруын, түрлі мерекелер мен мерейтойларында сый-сияпатқа ие болуды жақсы көруі. Иә, адамдар жаратылысынан мал-мүлік пен дүниеге құмар. Олардың ішінде мол байлыққа жету үшін бәріне де баратындар, сол жолда «қажетті» жандарға сыйлығын аямайтындар да көп. Алайда адал ниетпен ұсынылатын сыйлық пен қаншама «сый-сияпат» деп бүркемелегенімен параға жататын «сыйлықтың» айырмашылығы жер мен көктей. Сыйлық беру – қай халықта да ізгі әдет-ғұрып.

Ислам сыйлық туралы

Бұл өмірде адамдардың ақ ниетпен бір-біріне сый-сияпат көрсетуі олардың арасында өзара мейірім, құрмет, махаббат, түсіністік сезімін оятады. Ислам дағуатшыла-ры (дінімізді уағыздаушылар, дін ғұламалары) адамдардың психологиясы мен жан-дү-ниесіне айрықша әсер ететін осынау әдет-ғұрыпты тиімді пайдаланған. Соның нәти- жесінде дінаралық, ұлтара-лық келіспеушіліктер мен дұшпандықты достық пен түсіністікке айналдырған. Осыған орай Ұлық Пайғам-барымыз Мұхаммед (с.ғ.с.)

былай деген: «Араларың-дағы дұшпандық пен кекті жою үшін сыйлық беріп, бір-біріңді жақсы көріңдер». Мұхаммед (с.ғ.с.) Пайғам-бар өзіне келген елшілерге де, басқа адамдарға да сыйлық беруді ешқашан да есінен шығармаған. Бір рет Ол Бахрейннен жиырма адамды Мәдинаға арнайы шақыртып алады. Олардың ішінде он екі адам Абдулқайыс қауы-мынан еді. Бұлардың бәрі де Пайғамбарымызбен (с.ғ.с.) кездескеннен кейін Ислам дінін қабылдайды. Шақырыл-ған адамдар елдеріне қай-туға жиналып жатқанында Аллаһ Тағаланың сүйікті Елшісі Абдулқайыстықтардың әрқайсына сыйлық беруге бұйырады да, елшілердің бас- шысы Абдуллаһ ибн Ауфқа он екі жарым үкие (өлшем бірлігі) күміс береді. Пай-ғамбарымызға (с.ғ.с.) Мура ұлдарының он үш адамнан тұратын уәкілдері келгенде оларға да сыйлық беру жөнінде Біләлға (р.а.) әмір етеді. Расулуллаһтың (с.ғ.с.) осы- лай адамдардың көңілдерін жадыратып, олармен түсі-ністік, тіл табу үшін сыйлық берген кездері көп. Олай болса, адамдардың әлеумет-тік жағдайын жақсарту, олармен достық қарым-қа-тынаста болу үшін сыйлық берудің айыбы жоқ. Шариғат ақ ниетпен сыйлық беруге, оны алуға қарсы емес. Тек жасаған жақсылығы, көрсетер көмегі үшін сыйлық дәмету мұсылманшылыққа, адамгершілікке жатпайды. Қазір миссионерлер адамдарды басқа дінге тарту үшін сыйлық беруді шебер пайдаланады. Өйткені адамдар-дың мал-мүлікке қызығуы бұрын қандай болса, қазіргі экономикалық дағдарыс кезінде одан да күшті. Алай- да материалдық игілік, сый-лық үшін дінін сату – үлкен күнә.