Дипломатия
1 Тәуелсіз Қазақстанның халықаралық жағдайы
2 Егемен Қазақстанның сыртқы саяси ұстанымы
3 Қазақстаннан шыққан тұңғыш кәсіби дипломат
4 Қазақстан және Біріккен Ұлттар Ұйымы
5 Қазақстанның тәуелсіздігінің жариялануы және ТМД.ның құрылуы
6 Қазақстанның сыртқы саясатының негізгі бағыттары
2 Егемен Қазақстанның сыртқы саяси ұстанымы
3 Қазақстаннан шыққан тұңғыш кәсіби дипломат
4 Қазақстан және Біріккен Ұлттар Ұйымы
5 Қазақстанның тәуелсіздігінің жариялануы және ТМД.ның құрылуы
6 Қазақстанның сыртқы саясатының негізгі бағыттары
шығарған үкімнің түпнұсқасы мұрағатта сақталған көшірмесі немесе дубликаты] - үкіметоргандары, оның шетелдердегі өкілдері мен сенімді тұлғалары жүзеге асыратын мемлекеттің сыртқы саяси міндеттерін іске асыру әрекеттері. Дипломатияны, көбіне, ресми қарым-қатынас жасау арқылы мемлекеттің сыртқы саяси мақсаттары мен мүдделерін іске асыратын мемлекеттік іс-әрекеттің ерекше түрі ретінде қарастырады. Дипломатия - сыртқы саясатты жүргізуге арналған аса маңызды құрал, үйлесімді құрамдас бөлік. Нақты айтқанда, дипломатия мемлекеттің сыртқы саяси және халықаралық қатынастарды жүзеге асырушы тәжірибелік тәсілдер, құралдар мен әдістерінің жиынтығы болып табылады. Бейбіт жағдайда бұл құрал аса жоғары мәнге ие болады және басқа да сыртқы саяси құралдардың көпшілігі оған бағынышты. Көптеген елдерде дипломатия мемлекеттердің бейбіт жағдайда бірлесіп, тыныш өмір сүруінің ғылымы немесе әдістемесі жайлы теориясы деп, мемлекеттер арасындағы достықты нығайтуға, әріптестікті орнатуға, олардың арасындағы қандай да бір қайшылықтарды бейбіт реттеудің саяси амалдары мен әдістері жөніндегі ғылым ретінде қарастырылады. Дипломатия тарихы, дипломатиялық құқық, дипломатиялық қызмет, дипломатиялық хаттама осы ғылымның салалары болып табылады. Кей жағдайларда дипломатияны келіссөздермен байланыстырады, яғни, дипломатия - халықаралық қатынастарды келіссөздер көмегі арқылы жүргізу; ол халықаралық қатынастарды елшілер мен өкілдер арқылы жүргізіп, реттеу әдісі немесе әртүрлі қайшылықты мүдделерді ыңғайлау тәсілі. Бұл тұрғыда дипломатия келісімнің көмегімен әрекет етеді. Жалпы қалыптасқан жағдай бойынша "дипломатия" ұғымын үш мағынада қолдану орын алған:
1. Өз мемлекетінің атынан саясат және келіс сөздер жүргізу ғылымы әрі өнері;
2. Қандай да бір мемлекеттің өкілдігін, соның ішінде сыртқы істер мекемесін, әлде барлық сыртқы саяси агенттерін қамтитын кұрделі ұғым;
3. "Құпия дипломатия" "қасқырдың аузы жесе де қан, жемесе де қанға" айналған дүниежүзілік соғыс дипломатының қызметі немесе кәсібі.
Дипломатияның құпиялылығы, жасырындығы о бастан-ақ оның ажырамас бөлігі болды. Жаңа заманда авторлар құпиялылық сияқты дипломатиялық әдістерге бұрынғыдай мән бермейтін қазіргі дипломатияның "құнсыздануы" жайлы айтуда. Қазіргі кезде "екіжақты дипломатия" және "көпжақты дипломатия" түрлері кеңінен таралған.
• Екіжақты дипломатия деп екі мемлекет арасындағы ресми қарым-қатынастар кешенін айтады.
• Көпжақты дипломатия - бірқатар мемлекеттер арасындағы ресми қатынастар кешені мен халықаралық конференция немесе ұйымдар шеңберінде дипломатиялық әдістер мен құралдар арқылы жүзеге асырылатын өзара іс-әрекет.
2Саясат - (гр. politika - мемлекетті басқару өнері) - алғашында мемлекеттік және қоғамдық істер немесе мемлекеттік басқару шеберлігі деген мағынаны білдірген. Кейін келе оның мағынасы кеңейді және мынаны білдіреді:
• 1) өз мүдделерін іске асыруға, қорғауға бағытталған және саяси билікті басып алуға, қолында ұстауға, оны пайдалануға тырысушылықпен байланыс¬ты мемлекеттер, топтар, ұлттар, үлкен әлеуметтік топтардың арасындағы қатынастар саласындағы азаматтар мен жеке адамдар билігінің мекеме, бірлестіктердің қызметі;
• 2) мемлекеттің істеріне қатынасу, оның қызметінің түрін, мақсат, мазмұнын, анықтау;
• 3) адамзат қоғамының даму тарихында бұл ұғым көбінесе шебер жасырылған басшылар мен оның сыбайластарының ниеттерін, мақсаттарын және амал-әрекеттерінің түрлерін білдіреді;
• 4) әдеттегі тілде - адамдардың өзара қатынастарында белгілі бір мақсатқа жетуге бағытталған іс- әрекеттің сипаты;
• 5) мемлекеттік және қоғамдық өмірдің күнделікті мәселелер немесе оқиғалар жиынтығы.
1. Өз мемлекетінің атынан саясат және келіс сөздер жүргізу ғылымы әрі өнері;
2. Қандай да бір мемлекеттің өкілдігін, соның ішінде сыртқы істер мекемесін, әлде барлық сыртқы саяси агенттерін қамтитын кұрделі ұғым;
3. "Құпия дипломатия" "қасқырдың аузы жесе де қан, жемесе де қанға" айналған дүниежүзілік соғыс дипломатының қызметі немесе кәсібі.
Дипломатияның құпиялылығы, жасырындығы о бастан-ақ оның ажырамас бөлігі болды. Жаңа заманда авторлар құпиялылық сияқты дипломатиялық әдістерге бұрынғыдай мән бермейтін қазіргі дипломатияның "құнсыздануы" жайлы айтуда. Қазіргі кезде "екіжақты дипломатия" және "көпжақты дипломатия" түрлері кеңінен таралған.
• Екіжақты дипломатия деп екі мемлекет арасындағы ресми қарым-қатынастар кешенін айтады.
• Көпжақты дипломатия - бірқатар мемлекеттер арасындағы ресми қатынастар кешені мен халықаралық конференция немесе ұйымдар шеңберінде дипломатиялық әдістер мен құралдар арқылы жүзеге асырылатын өзара іс-әрекет.
2Саясат - (гр. politika - мемлекетті басқару өнері) - алғашында мемлекеттік және қоғамдық істер немесе мемлекеттік басқару шеберлігі деген мағынаны білдірген. Кейін келе оның мағынасы кеңейді және мынаны білдіреді:
• 1) өз мүдделерін іске асыруға, қорғауға бағытталған және саяси билікті басып алуға, қолында ұстауға, оны пайдалануға тырысушылықпен байланыс¬ты мемлекеттер, топтар, ұлттар, үлкен әлеуметтік топтардың арасындағы қатынастар саласындағы азаматтар мен жеке адамдар билігінің мекеме, бірлестіктердің қызметі;
• 2) мемлекеттің істеріне қатынасу, оның қызметінің түрін, мақсат, мазмұнын, анықтау;
• 3) адамзат қоғамының даму тарихында бұл ұғым көбінесе шебер жасырылған басшылар мен оның сыбайластарының ниеттерін, мақсаттарын және амал-әрекеттерінің түрлерін білдіреді;
• 4) әдеттегі тілде - адамдардың өзара қатынастарында белгілі бір мақсатқа жетуге бағытталған іс- әрекеттің сипаты;
• 5) мемлекеттік және қоғамдық өмірдің күнделікті мәселелер немесе оқиғалар жиынтығы.
1. Сейсенұлы, Дәулет.Қазақстан — бейбітшілік эпицентрі: [Ядродлық қарудан азат аймақ туралы шартқа қол қойылды]// Егемен Қазақстан.-2006.- 9 қыркүйек.-5б.
2. Назарбаев, Нұрсұлтан Әбішұлы. Бейбітшілік кіндігі.- Алматы: Атамұра, 2003.- 256 б.:сурет.
1. Құланбай, Ә. Қазақстан ұстанымы – ядролық қарудан азат әлем құру// Егемен Қазақстан.-2010. — 22 қаңтар. — 2 б.
2. Назарбаев, Нұрсұлтан Әбішұлы. Бейбітшілік кіндігі.- Алматы: Атамұра, 2003.- 256 б.:сурет.
1. Құланбай, Ә. Қазақстан ұстанымы – ядролық қарудан азат әлем құру// Егемен Қазақстан.-2010. — 22 қаңтар. — 2 б.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Дипломатия
Дипломатия - [ лат. duplicata- билеуші шығарған үкімнің түпнұсқасы мұрағатта сақталған көшірмесі немесе дубликаты] - үкіметоргандары, оның шетелдердегі өкілдері мен сенімді тұлғалары жүзеге асыратын мемлекеттің сыртқы саяси міндеттерін іске асыру әрекеттері. Дипломатияны, көбіне, ресми қарым-қатынас жасау арқылы мемлекеттің сыртқы саяси мақсаттары мен мүдделерін іске асыратын мемлекеттік іс-әрекеттің ерекше түрі ретінде қарастырады. Дипломатия - сыртқы саясатты жүргізуге арналған аса маңызды құрал, үйлесімді құрамдас бөлік. Нақты айтқанда, дипломатия мемлекеттің сыртқы саяси және халықаралық қатынастарды жүзеге асырушы тәжірибелік тәсілдер, құралдар мен әдістерінің жиынтығы болып табылады. Бейбіт жағдайда бұл құрал аса жоғары мәнге ие болады және басқа да сыртқы саяси құралдардың көпшілігі оған бағынышты. Көптеген елдерде дипломатия мемлекеттердің бейбіт жағдайда бірлесіп, тыныш өмір сүруінің ғылымы немесе әдістемесі жайлы теориясы деп, мемлекеттер арасындағы достықты нығайтуға, әріптестікті орнатуға, олардың арасындағы қандай да бір қайшылықтарды бейбіт реттеудің саяси амалдары мен әдістері жөніндегі ғылым ретінде қарастырылады. Дипломатия тарихы, дипломатиялық құқық, дипломатиялық қызмет, дипломатиялық хаттама осы ғылымның салалары болып табылады. Кей жағдайларда дипломатияны келіссөздермен байланыстырады, яғни, дипломатия - халықаралық қатынастарды келіссөздер көмегі арқылы жүргізу; ол халықаралық қатынастарды елшілер мен өкілдер арқылы жүргізіп, реттеу әдісі немесе әртүрлі қайшылықты мүдделерді ыңғайлау тәсілі. Бұл тұрғыда дипломатия келісімнің көмегімен әрекет етеді. Жалпы қалыптасқан жағдай бойынша "дипломатия" ұғымын үш мағынада қолдану орын алған:
1. Өз мемлекетінің атынан саясат және келіс сөздер жүргізу ғылымы әрі өнері;
2. Қандай да бір мемлекеттің өкілдігін, соның ішінде сыртқы істер мекемесін, әлде барлық сыртқы саяси агенттерін қамтитын кұрделі ұғым;
3. "Құпия дипломатия" "қасқырдың аузы жесе де қан, жемесе де қанға" айналған дүниежүзілік соғыс дипломатының қызметі немесе кәсібі.
Дипломатияның құпиялылығы, жасырындығы о бастан-ақ оның ажырамас бөлігі болды. Жаңа заманда авторлар құпиялылық сияқты дипломатиялық әдістерге бұрынғыдай мән бермейтін қазіргі дипломатияның "құнсыздануы" жайлы айтуда. Қазіргі кезде "екіжақты дипломатия" және "көпжақты дипломатия" түрлері кеңінен таралған.
* Екіжақты дипломатия деп екі мемлекет арасындағы ресми қарым-қатынастар кешенін айтады.
* Көпжақты дипломатия - бірқатар мемлекеттер арасындағы ресми қатынастар кешені мен халықаралық конференция немесе ұйымдар шеңберінде дипломатиялық әдістер мен құралдар арқылы жүзеге асырылатын өзара іс-әрекет.
2Саясат - (гр. politika - мемлекетті басқару өнері) - алғашында мемлекеттік және қоғамдық істер немесе мемлекеттік басқару шеберлігі деген мағынаны білдірген. Кейін келе оның мағынасы кеңейді және мынаны білдіреді:
* 1) өз мүдделерін іске асыруға, қорғауға бағытталған және саяси билікті басып алуға, қолында ұстауға, оны пайдалануға тырысушылықпен байланыс-ты мемлекеттер, топтар, ұлттар, үлкен әлеуметтік топтардың арасындағы қатынастар саласындағы азаматтар мен жеке адамдар билігінің мекеме, бірлестіктердің қызметі;
* 2) мемлекеттің істеріне қатынасу, оның қызметінің түрін, мақсат, мазмұнын, анықтау;
* 3) адамзат қоғамының даму тарихында бұл ұғым көбінесе шебер жасырылған басшылар мен оның сыбайластарының ниеттерін, мақсаттарын және амал-әрекеттерінің түрлерін білдіреді;
* 4) әдеттегі тілде - адамдардың өзара қатынастарында белгілі бір мақсатқа жетуге бағытталған іс- әрекеттің сипаты;
* 5) мемлекеттік және қоғамдық өмірдің күнделікті мәселелер немесе оқиғалар жиынтығы.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Тәуелсіз Қазақстанның халықаралық жағдайы[өңдеу]
Уикипедия -- ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Мазмұны
[жасыру]
* 1 Егемен Қазақстанның сыртқы саяси ұстанымы
* 2 Кәсіби парламенттің қалыптасуы
* 3 Қазақстан Республикасының жаңа Конституциясы
* 4 Қазақстанның геосаяси жағдайы
* 5 Дереккөздер
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Егемен Қазақстанның сыртқы саяси ұстанымы[өңдеу]
1992 жылғы қаңтардың ортасына қарай Қазақстанды тәуелсіз мемлекет ретінде әлемнің 30-дан астам мемлекеті таныды. Олардың арасында мынадай елдер болды: Түркия, АҚШ, Қытай, Иран, Пәкстан, Швейцария, Канада. Қазақстанныңтәуелсіздігін бірінші болып Түрік Республикасы таныды.
Осының бәрі республикаға, оның азаматтарына және ел басшысының жүргізіп отырған салмақты да сындарлы саясатына, биік халықаралық беделіне көрсетілген құрмет еді. 1991 жылы тәуелсіздігін жариялаған Қазақстан мемлекеттілігін құрудың қиын жолына түсті. Қысқа мерзім ішінде сыртқы саяси басымдықтар айқындалды. Республиканың сыртқы саясатының негізгі ұстанымына жақсы көршілік қатынас пен өзге мемлекеттің ішкі ісіне араласпау, тең құқылық, туындаған мәселелердің бәрін бейбіт жолмен шешуге ұмтылыс принциптері алынды. Елге инвестиция тарту үшін Қазақстан ірі компаниялармен келіссөздержүргізе бастады. Теңіз мұнай алабын шетел фирмаларымен бірлесіп барлау басталды, жаңа мұнай кеніштерін игеруге Бритиш петролеум, Бритиш Газ, Эльф-Акитен, Аджип т. б. ірі компаниялар тартылды.
Аймақтық достастықтың жаңа түрлерін қарастыру тәуелсіз мемлекеттер басшыларын интеграцияның жаңа жолдарын іздеуге итермеледі. Қазақстан Президенті Н.Ә.Назарбаев 1994 жылдың басында Еуразиялық мемлекеттер Одағын құру идеясын ұсынды. Сол жылы маусымда Еуразиялық мемлекеттер Одағын құру туралы жоба баспасөзде жарияланды. Бұл жаңа құрылым құжаттарда тең құқықты тәуелсіз мемлекеттер одағы ретінде анықталды. Оның қызметі әрбір қатысушы елдердін, ұлттық-мемлекеттік мүдделерін жүзеге асыруға бағытталатыны айқындалды. Одақтың мақсаты елдердің тұрақтылығы мен қауіпсіздігін, кеңестік кезеңнен кейінгі кеңістіктегі әлеуметтік-экономикалық жаңғырту процестерін ойдағыдай қамтамасыз ету деп жарияланды. Одақты ұйымдастыру барысында мұндай бірлестіктердің демократиялық принциптері қарастырылды.
Қазақстан сыртқы саяси-экономикалық байланыстар мен өзара қарым-қатынастарда әлі де болса Ресейге бұрынғыдай айрықша орын берді. Республика тәуелсіздігінің аз ғана кезеңінде Ресеймен ынтымақтастыктың барысында үлкен істер басталды, екі жақтың экономикалық қарым-қатынастарын реттейтін, ғарыш кеңістігін игерудегі ынтымақтастық, жаңа типтегіармия құру сияқты бірнеше келісімшарттарға қол қойылды. Азаматтық мәселесіне ерекше мән берілді.
Екі жақты қатынастар деңгейінде Украинамен,Белоруссиямен, Кавказ елдерімен, сондай-ақ Балтық жағалауы мемлекеттерімен ынтымақтастық жандандырыла түсті. Қазақстанның байланыстары әсіресе Орта Азия аймағындағы жақын көршілер -Өзбекстан, Қырғызстанмен, ал экономикалық блок шеңберінде - Түркіменстан, Тәжікстанмен қарқынды түрде дамыды.
Қазақстан дипломатиясы Азия бағытында елеулі табыстарға жетті, бұл аймақта экономикалық жағынан жақсы дамыған Қытай, Үндістан, Вьетнам, АСЕАН-ға кіретін елдер бар. Бұл жағдайда Қазақстанға планетаныңосы үлкен кеңістігіндегі экономикалық дамудинамикасынан қалып қоймау зор маңызға ие болды. Қазақстанның азиялық Тынық мұхит процесіндегі интеграцияға араласуы оның Экономикалық Ынтымақтастық Ұйымы қызметіне қатысуына маңызды жағдай туғызды. 1995 жылы Индонезия, Пәкстан, Түркия басшыларымен жоғары деңгейдегі кездесулер өтті. Қазақстанның Түркиямен байланысы кең көлемде дамыды. Мысалы, Қазақстан аумағында жүздеген қазақ-түрік бірлескен кәсіпорындары пайда болды. Алматыда қысқа мерзім ішінде Анкарақонақ үйі тұрғызылды. Қазақстан делегациясы Түркияда өткізілетін конференциялар мен кездесулердің тұрақты қатысушыларына айналды. Жүздеген жігіттер мен кыздар Стамбұл жәнө Анкара университеттерінде оқыды. Қазақстан телеарнасынан түрік тіліндегі хабарлар тұрақты түрде жүргізіле бастады.
Тәуелсіз Қазақстанның сыртқы саясаты
Қазақстан Еуропа мемлекеттерімен де өз байланыстарын жемісті дамытып келеді. 1993 жылдың 2 ақпанында Қазақстан Республикасы менЕуропалық Одақ арасында дипломатиялық қатынас орнатылды. Қазақстан Республикасы Президенті мен Германия және Франция басшылары арасындағы келіссөздер Қазақстанның сыртқы саясатындағы еуропалық бағытты жандандырды. Мәселен, Герхард Шредер Астанаға келген сапарында: Қазақстан Орта Азиядағы маңызды ел және Германияның басты әкономикалық әріптесі деп атап көрсетті. 2003 жылға қарай республикада неміс банкі және ірі компанияларының 145 өкілдігі мен бөлімшелері жұмыс жасады, ал тіркелген Қазақстан-герман біріккен кәсіпорындарының саны 266-ға жетті. Танымал неміс компаниясы Сименс пен Қазақтелеком арасында байланыс және халықаралық тасымалдаушы Қазақстан темір жолымен құрал-жабдық тасымалдау, Қазақстан Республикасы мен Германия Федеративтік Республикасының бірнеше министрліктері арасында қазақстандық менеджерлердің біліктілігін көтеру және негізгі экономикалық ынтымақтастық туралы шартқа қол қойылды.
Республика Президентінің Германия үкіметінің басшысы Гельмут Кольмен, Франция президенті Жак Ширакпен жүргізген келіссөздері Қазақстанның Еуропа бағдарындағы сыртқы саяси бағытын жандандыруға елеулі үлес қосты.
1995 жылы тамызда Қазақстан Сыртқы істер министрлігінің кеңейтілген алқасында республика Сыртқы істер министрі Қ.К.Тоқаеватап еткеніндей, Шығыс Еуропа елдеріндегі Қазақстан сыртқы саясатының қамалы рөлін Венгриядағы елшілік атқарды. Қазақстан Республикасы Президентінің Венгрияға сапары барысында екі ел арасындағы саяси және экономикалық тығыз ынтымақтастыққа берік негіз қаланған көптеген келісімдерге қол қойылды. Қазақстан Болгариямен, Чехиямен, Румынияменекіжақты тиімді қарым-қатынастар орнатты.
Қазақстан Республикасы үшін АҚШ-пен ынтымақтастық аса маңызды, олардан республика экономикасына көптеген инвестициялар алынды. АҚШ Қазақстанға мәдениет пен білімді дамыту саласында да үлкен қолдау көрсетті. Болашақбағдарламасы шеңберінде Қазақстан студенттері АҚШ, Франция, Германия оқу орындарында оқуға мүмкіндік алды.
Қазақстан Республикасы мәртебелі халықаралық ұйымдар мен қауымдастық мүшесі. Қазақстан 1992 жылдан бастап беделді халықаралық ұйымдармен (БҰҰ, ЮНЕСКО, ЕҚЫҰ) байланыстарын нығайтты. Мәселен, ЮНЕСКО-ның қолдау көрсетуі арқасында Абай Құнанбаевтың 150 жылдығы тойланды. Орталық Азиядағы осы ұйымның бір ғана өкілдігі Алматыдаашылды. Сонымен, Қазақстан Республикасы тәуелсіздік алған соң, халықаралық аренада өзін сенімді түрде мәлімдеді. Тиянақты да бейбітшілік сүйгіш саясатының арқасында Қазақстан дүниежүзілік мемлекеттер қауымдастығындағы ірі-ірі халықаралық ұйымдар қатарына қабылданды
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Конец формы
7
Қазақстаннан шыққан тұңғыш кәсіби дипломат
Мақсатбек Қайырғалиев
Тұңғыш қазақ дипломаты, қоғам қайраткері, тіл маманы, Кеңес Одағының Сауд Арабиясындағы алғашқы елшісі - Нәзір Төреқұловтың 120-жылдық мерейтойына.
Кеңес Одағының тұңғыш елшісі Төреқұлов Нәзір Төреқұлұлы 1892 жылы Түркістан өлкесінде, кейбір деректер бойынша Қоқанда мақта саудагерінің отбасында дүниеге келген. 1904 жылы Нәзір мектеп қабырғасынан түлеп ұшып, 1906 жылы шет аймақтағы өзге ұлт өкілдеріне арналған орыс училищесін тәмамдайды. Ал 1914 жылы Қоқандағы 8 сыныптық коммерциялық училищені бітіреді. Бірінші дүниежүзілік соғыс жүріп жатқан 1914-1916 жылдары ол Мәскеу коммерциялық институтындағы экономика факультетінің үш курсын аяқтап үлгереді. Ал 1916 жылы қазақтарды қара жұмысқа жегу үшін майданға аттандыру жөніндегі жарлыққа қарсы наразылық акциясына қатысады. Ақ дегені - алғыс, қара дегені - қарғыс патша үкіметі дегеніне жетіп тынады, солайша ол Батыс майданнан бір-ақ шығады. Сол жақта жүріп Минск маңында Еркін дала деп аталатын астыртын ұйым құрады. Оның құрамына майданға шақырылған Қазақстан мен Орта Азия халықтарының өкілдері тегіс кіреді. Бұл ұйымды құрудағы мақсат - ұлт-азаттық күресте Шығыс халықтарына көмектесу еді.
1917 жылы Н.Төреқұлов саясаттың қазанында қайнап, қайраткер дәрежесіне дейін көтеріледі. Ол алдымен солшыл эсерлермен бірге болса, 1918 жылдың қазан айында РКП(б) мүшесі атанады. Қызыл армияды қызмет етеді.
1918-1919 жылдары ол Қоқанда уездік атқару комитетінің хатшысы, оқу-ағарту комиссары, білім беру бөлімінің меңгерушісі болып қызмет етеді.
Н.Төреқұлов 1920 жылдан бастап Ташкентте бірқатар мемлекеттік лауазымды қызметте болады. Атап айтсақ: Иштрати Июн газетінің редакторы, өлкелік мұсылман бюросының қызметкері, 1920-1921 жылдары - Түркістан оқу-ағарту наркомы, 1921 жылдың қыркүйек және қараша айларында - Түркістан Орталық атқару комитетінің төрағасы, БКП(б) Орта Азия бюросының мүшесі; 1921 жылдың қараша айынан 1922 жылдың наурызында - Түркістан Орталық атқару комитетінің төрағасы қызметтерін атқарады. Ол төраға ретінде демалыс күнін жексенбіден жұмаға ауыстырып, Құрбан айт күндерін демалыс деп жариялайды.
Н.Төреқұловтың есімі өткен ғасырдың басында халқына көп еңбек сіңірген Алаш қайраткерлерімен бірге аталады. Ол Ресей боданында болған Түркістан халқының қандай күйде болғанын жақсы білді. Бұл ойларын Мәскеу мен Ташкентте жарық көрген басылымдардағы мақалаларында және баяндамаларында ашық айтты да. Патша үкіметі де, большевиктер де Түркістан өлкесіне тек шикізат көзі ретінде қарады, оның мәдениеті мен әдет-ғұрпына бас ауыртқан емес. Бұл өз кезегінде осы өлкенің өсіп-өркендеуіне кесірін тигізді. Ол алғашқылардың бірі болып, бұл олқылықтың орнын толтыру үшін аянбай еңбек етті. Көпұлтты Түркістан Республикасының саяси өмірінде Н.Төреқұловтың салмағы басым еді. Ол Түркістан Республикасы Орталық комитетінің бірінші хатшысы болып сайланды, Түркістан Республикасының Орталық атқару комитетін басқарды, Оқу-ағарту ісінің халық комиссары болды. Т.Рысқұлов, С.Қожанов, М.Тынышбаев, Х.Досмұхамедов секілді Алаш қайраткерлері елдің сауатын ашпай мемлекет құрудың мүмкін еместігін түсініп, Ташкентте алғашқы жоғарғы оқу орнын ашты. Мұның басы-қасында Н.Төреқұлов жүрді. Жоғары лауазымды қызметтерде жүріп, тек саяси шешімдер ғана қабылдап қоймай, мәдениетке қатысты мәселелер бойынша да талай іс тындырды. Жалпы адамзаттық құндылықтарды өз халқының салт-дәстүрімен ұштастыра білді.
1922-1926 жылдары Н.Төреқұлов Мәскеуде КСРО халықтарының Орталық баспасын басқарып, ғылыми-педагогикалық жұмыстармен айналысты. Шығыс еңбекшілерінің коммунистік университетінде дәріс өткізді, бірталай уақыт осы оқу орнының проректоры да болды. Осы кезден оның дипломатия саласындағы қызметі басталады. Оны мұндай жауапты орынға тағайындау көп талас тудырса да, 1927 жылдың аяқ шенінде КСРО атынан Хиджаз, Неджд және біріктірілген аймақтарға (Сауд Арабиясы бұрын осылай аталатын) елші ретінде аттанды.
Бұл аралықта Н.Төреқұлов өзін жақсы жағынан, іскер азамат ретінде көрсете білді, бұған түрлі лауазымды қызметте істеген тәжірибесі деп көп көмектесті. Нақты айтқанда, ол БКП(б) ОК-нің және КСРО Сыртқы істер халық комиссариатының резервіне алынды. Былайша айтқанда, Сыртқы істер наркомы тәжірибесі мол, білімді адам ретінде оны осы іске лайықты деп тапты.
Н.Төреқұловтың кандидатурасын жақтаған КСРО Сыртқы істер халық комиссариаты Сталиннің атына ресми хат жолдайды. Сталин Оны осы орынға лайықты деп тауып, келісімін береді. 1927 жылдың 24 қарашасындағы Саяси бюроның мәжілісінде (№ 137 Хаттама) жолдас Төреқұловты Хиджаз, Неджд және біріктірілген аймақтарға елші етіп жіберу жөнінде шешім қабылданады. Бұған дейін Джидда да осы орында К.А.Хакимов қызмет атқарған болатын.
Өз қызметін мінсіз атқаруы үшін Н.Төреқұлов қазақ, орыс, өзбек, татар, түрік, неміс, француз тілдерін жетік білді, аз уақыттың ішінде араб тілін де меңгеріп алды. Осыған орай оның: Аузыңнан шыққан сөз аудармада өз мәнін жоғалтады деген сөзі еске оралады. Бұған қоса, бірнеше тілді меңгеруінің арқасында өз ойын анық жеткізіп қоймай, діни тақырыпта да сөз таластыратын. Оның терең білімі мен кәсіби дағдысына, адами болмысына тәнті болған король мен оның отбасы оған ерекше құрмет көрсетті. Король Абдель Әзіз әл-Сауд оны бауырым деп атады. Сондай-ақ, ол королдің ұлдарымен де, әсіресе, ханзада Фейсалмен жақсы қарым-қатынаста болды.
Өзі елші болып барған ел 1932 жылдан бастап Сауд Арабиясы деп аталатын болды. Өзге елдермен алыс-беріс, барыс-келіс жолға қойыла бастаған тұста Н.Төреқұлов қолынан келген көмегін аямады.
1932 жылы Фейсал бастаған саудтық делегация он күн Кеңес Одағында болып қайтты. Мұны Н.Төреқұловтың саяси жетістігі деп санауға болады. Екі тарап та бұған айрықша мән берді. Екі ел арасында достық қатынас орнады. Саудтық делегация КСРО үкіметінен 10 жыл мерзімге бір миллион фунт стерлингке кеңестік тауар несиесін алу жөнінде келісімге қол жеткізді. Н.Төреқұллов бұл елшілік орында сегіз жыл қызмет атқарды.
Меккеге әлемнің түкпір-түкпірінен тәу етіп келетіндер көп. КСРО-дан, атап айтқанда, Қазақстаннан, Башқұртстаннан, Татарстаннан, сондай-ақ, Солтүстік Қап тауынан және Орта Азиядан Меккеге қажылыққа баратындарды есепке алсақ, аталмыш елмен қатынас орнатудың қаншалықты маңызды екенін түсінуге болады.
Ол - өз заманының заңғар тұлғасы. Климаты қатал, саяси өмірі қиын елде арабтармен дипломатиялық қатынас орната білді. Ауыз толтырып айтатын жетістіктерін санамаласақ: АТС құрылысы қолға алынды, мұнай экспорты жолға қойылды, ханзада Фейсалдың Кеңес Одағына сапары, т.б.
Н.Төреқұлов дінді теріске шығаратын коммунистік идеологиямен қаруланған елдің өкілі ретінде қызмет атқарғанын ескерсек, оның кейде қандай күрделі мәселелермен бетпе-бет келгенін елестетудің өзі қиын. Сөйтсе де, ол Меккеге Кеңес Одағынан қажылыққа баратындар үшін жағдай жасау жөнінде Үкіметке өз ой-пікірін батыл білдірді.
Бұл мәселенің ойдағыдай шешім табуына оның ұйымдастырушылық қабілеті, бірнеше тілді жетік білуі, терең білімі мен мол тәжірибесі, сұңғылалығы көп әсерін тигізді. Бірде Түрік Республикасының ұлттық мерекесінде ол дипломатиялық корпустың атынан араб тілінде сөз сөйледі. Осыдан кейін онымен шетелдік әріптестері санасатын болды. Ол ол ма, қандай да бір даулы мәселе туындаса, оның ақыл-кеңесіне жүгінетін болды. Ең бастысы - жергілікті монархтардың сеніміне ие болды, король мен оның отбасының ыстық ықыласына бөленді. Ал бұл өз кезегінде мәдениеті мен дүниетанымы бөлек елдер арасындағы достық қарым-қатынастың орнауына жол ашты.
1933 жылы ол қажылыққа барды. Бұл турасында бұрын эмиграцияда болған, татар мұсылмандарының ұлттық қозғалысының көрнекті қайраткері Гаяз Исхаки былай дейді: Меккенің көшесінде балға мен орақ бейнеленген қызыл туы бар автокөлік пайда болды. Онда екі адам отырды... Олардың бірі - Коминтерн мүшесі, Кеңес Одағының өкілі Нәзір Төреқұлов болатын. Сол жерде оның қажылыққа келгені белгілі болды. Ол өзгелер секілді қажылығын өтеді. Содан соң, Мәдинада жатқан Пайғамбарымыздың басына барды. Кеңес Одағының өкілдері мұсылмандардың қажетіне деп, қаражат ала келіпті.
1935 жылдың 31 тамызындағы Саяси бюроның мәжілісінде (№ 32 Хаттама) Сыртқы істер халық комиссариатының Н.Төреқұловтың орнына Хакимовты тағайындау жөніндегі ұсынысы қабылданды. 1936 жылдан бастап Н.Төреқұлов Ленинградтағы Шығыс халықтарының институтында және Мәскеудегі Шығыс халықтарының тілі мен жазу өнері институтында жұмыс істеді. Ол бұл салада да үлкен жетістікке жетті. Н.Төреқұлов 1922 жылы Ташкентте басылған Орыс-өзбек тілдерінің саяси-әлеуметтік сөздігі кітабының авторы болды. Ол түркі халықтарының жазба тілін латын қарпіне көшіруді жақтады. Осыған байланысты бірнеше мақаласы Жизнь национальностей, Новый восток журналдарында жарық көрді.
1937 жылдың 17 шілдесінде Н.Төреқұловты НКВД тұтқындады. Осы жылдың қараша айында КСРО Жоғарғы сотының әскери алқасы Н.Төреқұловты түркішілдікті насихаттады және террорист деп айыптап, ату жазасына кесті.
* 1958 жылдың 28 қаңтарында Н.Төреқұлов ақталды. Қазақстандықтар оның есімін қадір тұтады. 2003 жылы ҚР Үкіметінің қаулысымен "Қазақстан Республикасының сыртқы саясатына қосқан үлесі үшін Нәзір Төреқұлов атындағы медаль тағайындалды. Перейти к содержанию левого меню
* Перейти к содержанию
Добро пожаловать в ООН. Это ваш мир!
Начало формы
Поиск на веб-сайте ООН
Конец формы
Конвенции и соглашения
* ----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Главная страница ООН
* Первая страница
* Декларации
o по дате принятия
o по тематике
* Конвенции
o по дате принятия
o по тематике
o проекты
* Основополагающие документы, содержащиеся в резолюциях ГА
* Уставные документы
* Правила процедуры
* Дни международных договоров
* Собрание договоров
* Руководство по международным договорам
* Руководство по заключительным статьям многосторонних договоров
* Документы ООН
Венская конвенция о дипломатических сношениях
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Принята 18 апреля 1961 года
Государства, являющиеся Сторонами настоящей Конвенции,
отмечая, что народы всех стран с древних времен признают статус дипломатических агентов,
принимая во внимание цели и принципы Устава Организации Объединенных Наций в отношении суверенного равенства государств, поддержания международного мира и безопасности и содействия развитию дружественных отношений между государствами,
будучи убеждены, что заключение международной конвенции о дипломатических сношениях, привилегиях и иммунитетах будет способствовать развитию дружественных отношений между государствами, независимо от различий в их государственном и общественном строе,
сознавая, что такие привилегии и иммунитеты предоставляются не для выгод отдельных лиц, а для обеспечения эффективного осуществления функций дипломатических представительств как органов, представляющих государства,
подтверждая, что нормы международного обычного права будут продолжать регулировать вопросы, прямо не предусмотренные положениями настоящей Конвенции,
согласились о нижеследующем:
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 1
В настоящей Конвенции приводимые ниже термины имеют следующее значение:
a) глава представительства есть лицо, на которое аккредитующим государством возложена обязанность действовать в этом качестве;
b) сотрудниками представительства являются глава представительства и члены персонала представительства;
c) членами персонала представительства являются члены дипломатического персонала, административно-технического персонала и обслуживающего персонала представительства;
d) членами дипломатического персонала являются члены персонала представительства, имеющие дипломатический ранг;
e) дипломатический агент есть глава представительства или член дипломатического персонала представительства;
f) членами административно-технического персонала являются члены персонала представительства, осуществляющие административно-техническое обслуживание представительства;
g) членами обслуживающего персонала являются члены персонала представительства, выполняющие обязанности по обслуживанию представительства;
h) частный домашний работник есть лицо, выполняющее обязанности домашнего работника у сотрудника представительства и не являющееся служащим аккредитующего государства;
i) помещения представительства означают здания или части зданий, используемые для целей представительства, включая резиденцию главы представительства, кому бы ни принадлежало право собственности на них, включая обслуживающий данное здание или часть здания земельный участок.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 2
Установление дипломатических отношений между государствами и учреждение постоянных дипломатических представительств осуществляются по взаимному согласию.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 3
1. Функции дипломатического представительства состоят, в частности:
a) в представительстве аккредитующего государства в государстве пребывания;
b) в защите в государстве пребывания интересов аккредитующего государства и его граждан в пределах, допускаемых международным правом;
c) в ведении переговоров с правительством государства пребывания;
d) в выяснении всеми законными средствами условий и событий в государстве пребывания и сообщении о них правительству аккредитующего государства;
e) в поощрении дружественных отношений между аккредитующим государством и государством пребывания и в развитии их взаимоотношений в области экономики, культуры и науки.
2. Ни одно из положений настоящей Конвенции не должно истолковываться как препятствующее выполнению дипломатическим представительством консульских функций.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 4
1. Аккредитующее государство должно убедиться в том, что государство пребывания дало агреман на то лицо, которое оно предполагает аккредитовать как главу представительства в этом государстве.
2. Государство пребывания не обязано сообщать аккредитующему государству мотивы отказа в агремане.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 5
1. Аккредитующее государство может, надлежащим образом уведомив соответствующие государства пребывания, аккредитовать главу представительства или назначить любого члена дипломатического персонала, смотря по обстоятельствам, в одно или несколько других государств, если не заявлено возражений со стороны любого из государств пребывания.
2. Если аккредитующее государство аккредитует главу представительства в одном или нескольких других государствах, то оно может учредить дипломатические представительства, возглавляемые временными поверенными в делах, в каждом государстве, где глава представительства не имеет постоянного местопребывания.
3. Глава представительства или любой член дипломатического персонала представительства может действовать в качестве представителя аккредитующего государства при любой международной организации.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 6
Два или несколько государств могут аккредитовать одно и то же лицо в качестве главы представительства в другом государстве, если государство пребывания не возражает против этого.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 7
С исключениями, предусмотренными в статьях 5, 8, 9 и 11, аккредитующее государство может свободно назначать членов персонала представительства. Что касается военных, морских или авиационных атташе, то государство пребывания может предложить, чтобы их имена заранее сообщались на его одобрение.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 8
1. Члены дипломатического персонала представительства в принципе должны быть гражданами аккредитующего государства.
2. Члены дипломатического персонала представительства не могут назначаться из числа лиц, являющихся гражданами государства пребывания, иначе как с согласия этого государства, причем это согласие может быть в любое время аннулировано.
3. Государство пребывания может оговорить за собой то же право в отношении граждан третьего государства, которые не являются одновременно гражданами аккредитующего государства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 9
1. Государство пребывания может в любое время, не будучи обязано мотивировать свое решение, уведомить аккредитующее государство, что глава представительства или какой-либо из членов дипломатического персонала представительства является persona non grata или что любой другой член персонала представительства является неприемлемым. В таком случае аккредитующее государство должно соответственно отозвать данное лицо или прекратить его функции в представительстве. То или иное лицо может быть объявлено persona non grata или неприемлемым до прибытия на территорию государства пребывания.
2. Если аккредитующее государство откажется выполнить или не выполнит в течение разумного срока свои обязательства, предусматриваемые в пункте 1 настоящей статьи, государство пребывания может отказаться признавать данное лицо сотрудником представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 10
1. Министерство иностранных дел государства пребывания или другое министерство, в отношении которого имеется договоренность, уведомляется
a) о назначении сотрудников представительства, их прибытии и о их окончательном отбытии или о прекращении их функций в представительстве;
b) о прибытии и окончательном отбытии лица, принадлежащего к семье сотрудника представительства и, в надлежащих случаях, о том, что то или иное лицо становится или перестает быть членом семьи сотрудника представительства;
c) о прибытии и окончательном отбытии частных домашних работников, состоящих на службе у лиц, упомянутых в подпункте а настоящего пункта, и, в надлежащих случаях, об оставлении ими службы у таких лиц;
d) о найме и увольнении лиц, проживающих в государстве пребывания, в качестве сотрудников представительства или домашних работников, имеющих право на привилегии и иммунитеты.
2. Уведомление о прибытии и окончательном отбытии, по возможности, должно делаться также предварительно.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 11
1. При отсутствии конкретного соглашения о численности персонала представительства государство пребывания может предложить, чтобы численность персонала представительства сохранялась в пределах, которые оно считает разумными и нормальными, учитывая обстоятельства и условия, существующие в государстве пребывания, и потребности данного представительства.
2. Государство пребывания может также, на тех же основаниях и без дискриминации, отказаться принять должностных лиц какой-либо определенной категории.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 12
Аккредитующее государство не может, без предварительного определенно выраженного согласия государства пребывания, учреждать канцелярии, составляющие часть дипломатического представительства, в других населенных пунктах, кроме тех, где учреждено само представительство.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 13
1. Глава представительства считается приступившим к выполнению своих функций в государстве пребывания, в зависимости от практики, существующей в этом государстве, которая должна применяться единообразно, либо с момента вручения своих верительных грамот, либо с момента сообщения о своем прибытии и представления заверенных копий верительных грамот министерству иностранных дел государства пребывания или другому министерству, в отношении которого имеется договоренность.
2. Очередность вручения верительных грамот или представления их заверенных копий определяется датой и часом прибытия главы представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 14
1. Главы представительств подразделяются на три класса, а именно:
a) класс послов и нунциев, аккредитуемых при главах государств, и других глав представительств эквивалентного ранга;
b) класс посланников и интернунциев, аккредитуемых при главах государств;
c) класс поверенных в делах, аккредитуемых при министрах иностранных дел.
2. Иначе как в отношении старшинства и этикета, не должно проводиться никакого различия между главами представительств вследствие их принадлежности к тому или иному классу.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 15
Класс, к которому должны принадлежать главы представительств, определяется по соглашению между государствами.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 16
1. Старшинство глав представительств соответствующего класса определяется датой и часом вступления ими в выполнение своих функций согласно статье 13.
2. Изменения в верительных грамотах главы представительства, которые не влекут за собой перемены класса, не отражаются на его старшинстве.
3. Настоящая статья не затрагивает принятой в государстве пребывания практики относительно старшинства представителя Ватикана.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 17
Старшинство членов дипломатического персонала представительства сообщается главой представительства министерству иностранных дел или другому министерству, в отношении которого имеется договоренность.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 18
Порядок, соблюдаемый в каждом государстве при приеме глав представительств, должен быть одинаков в отношении каждого класса.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 19
1. Если пост главы представительства вакантен или если глава представительства не может выполнять своих функций, временно исполняющим обязанности главы представительства является временный поверенный в делах. Фамилия временного поверенного в делах сообщается министерству иностранных дел государства пребывания или другому министерству, в отношении которого имеется договоренность, либо главой представительства, либо, если он не в состоянии это сделать, министерством иностранных дел аккредитующего государства.
2. В тех случаях, когда ни один дипломатический сотрудник представительства не находится в государстве пребывания, член административно-технического персонала может, с согласия государства пребывания, быть назначен аккредитующим государством ответственным за ведение текущих административных дел представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 20
Представительству и его главе принадлежит право пользоваться флагом и эмблемой аккредитующего государства на помещениях представительства, включая резиденцию главы представительства, а также на его средства передвижения.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 21
1. Государство пребывания должно либо оказать содействие аккредитующему государству в приобретении на своей территории, согласно своим законам, помещений, необходимых для его представительства, либо оказать помощь аккредитующему государству в получении помещений каким-либо иным путем.
2. Оно должно также, в случае необходимости, оказывать помощь представительствам в получении подходящих помещений для их сотрудников.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 22
1. Помещения представительства неприкосновенны. Власти государства пребывания не могут вступать в эти помещения иначе, как с согласия главы представительства.
2. На государстве пребывания лежит специальная обязанность принимать все надлежащие меры для защиты помещений представительства от всякого вторжения или нанесения ущерба и для предотвращения всякого нарушения спокойствия представительства или оскорбления его достоинства.
3. Помещения представительства, предметы их обстановки и другое находящееся в них имущество, а также средства передвижения представительства, пользуются иммунитетом от обыска, реквизиции, ареста и исполнительных действий.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 23
1. Аккредитующее государство и глава представительства освобождаются от всех государственных, районных и муниципальных налогов, сборов и пошлин в отношении помещений представительства, собственных или наемных, кроме таких налогов, сборов и пошлин, которые представляют собой плату за конкретные виды обслуживания.
2. Фискальные изъятия, о которых говорится в настоящей статье, не касаются тех налогов, сборов и пошлин, которыми, согласно законам государства пребывания, облагаются лица, заключающие контракты с аккредитующим государством или главой представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 24
Архивы и документы представительства неприкосновенны в любое время и независимо от их местонахождения.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 25
Государство пребывания должно предоставлять все возможности для выполнения функций представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 26
Поскольку это не противоречит законам и правилам о зонах, въезд в которые запрещается или регулируется по соображениям государственной безопасности, государство пребывания должно обеспечивать всем сотрудникам представительства свободу передвижения по его территории.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 27
1. Государство пребывания должно разрешать и охранять свободные сношения представительства для всех официальных целей. При сношениях с правительством и другими представительствами и консульствами аккредитующего государства, где бы они ни находились, представительство может пользоваться всеми подходящими средствами, включая дипломатических курьеров и закодированные или шифрованные депеши. Тем не менее, представительство может устанавливать и эксплуатировать радиопередатчик лишь с согласия государства пребывания.
2. Официальная корреспонденция представительства неприкосновенна. Под официальной корреспонденцией понимается вся корреспонденция, относящаяся к представительству и его функциям.
3. Дипломатическая почта не подлежит ни вскрытию, ни задержанию.
4. Все места, составляющие дипломатическую почту, должны иметь видимые внешние знаки, указышающие на их характер, и они могут содержать только дипломатические документы и предметы, предназначенные для официального пользования.
5. Дипломатический курьер, который должен быть снабжен официальным документом с указанием его статуса и числа мест, составляющих дипломатическую почту, пользуется при исполнении своих обязанностей защитой государства пребывания. Он пользуется личной неприкосновенностью и не подлежит аресту или задержанию в какой бы то ни было форме.
6. Аккредитующее государство или представительство могут назначать дипломатических курьеровad hoc. В таких случаях положения пункта 5 настоящей статьи также применяются, за тем исключением, что упомянутые в нем иммунитеты прекращаются в момент доставки таким курьером порученной ему дипломатической почты по назначению.
7. Дипломатическая почта может быть вверена командиру экипажа гражданского самолета, направляющегося в аэропорт, прибытие в который разрешено. Командир должен быть снабжен официальным документом с указанием числа мест, составляющих почту, но он не считается дипломатическим курьером. Представительство может направить одного из своих сотрудников принять дипломатическую почту непосредственно и беспрепятственно от командира самолета.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 28
Вознаграждения и сборы, взимаемые представительством при выполнении своих официальных обязанностей, освобождаются от всех налогов, сборов и пошлин.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 29
Личность дипломатического агента неприкосновенна. Он не подлежит аресту или задержанию в какой бы то ни было форме. Государство пребывания обязано относиться к нему с должным уважением и принимать все надлежащие меры для предупреждения каких-либо посягательств на его личность, свободу или достоинство.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 30
1. Частная резиденция дипломатического агента пользуется той же неприкосновенностью и защитой, что и помещения представительства.
2. Его бумаги, корреспонденция и, с исключениями, предусмотренными в пункте 3 статьи 31, его имущество равным образом пользуются неприкосновенностью.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 31
1. Дипломатический агент пользуется иммунитетом от уголовной юрисдикции государства пребывания. Он пользуется также иммунитетом от гражданской и административной юрисдикции, кроме случаев:
a) вещных исков, относящихся к частному недвижимому имуществу, находящемуся на территории государства пребывания, если только он не владеет им от имени аккредитующего государства для целей представительства;
b) исков, касающихся наследования, в отношении которых дипломатический агент выступает в качестве исполнителя завещания, попечителя над наследственным имуществом, наследника или отказополучателя как частное лицо, а не от имени аккредитующего государства;
c) исков, относящихся к любой профессиональной или коммерческой деятельности, осуществляемой дипломатическим агентом в государстве пребывания за пределами своих официальных функций.
2. Дипломатический агент не обязан давать показаний в качестве свидетеля.
3. Никакие исполнительные меры не могут приниматься в отношении дипломатического агента, за исключением тех случаев, которые подпадают под подпункты а, b и с пункта 1 настоящей статьи, и иначе как при условии, что соответствующие меры могут приниматься без нарушения неприкосновенности его личности или его резиденции.
4. Иммунитет дипломатического агента от юрисдикции государства пребывания не освобождает его от юрисдикции аккредитующего государства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 32
1. От иммунитета от юрисдикции дипломатических агентов и лиц, пользующихся иммунитетом согласно статье 37, может отказаться аккредитующее государство.
2. Отказ должен быть всегда определенно выраженным.
3. Возбуждение дела дипломатическим агентом или лицом, пользующимся иммунитетом от юрисдикции согласно статье 37, лишает его права ссылаться на иммунитет от юрисдикции в отношении встречных исков, непосредственно связанных с основным иском.
4. Отказ от иммунитета от юрисдикции в отношении гражданского или административного дела не означает отказа от иммунитета в отношении исполнения решения, для чего требуется особый отказ.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 33
1. При условии соблюдения положения пункта 3 настоящей статьи, постановления о социальном обеспечении, действующие в государстве пребывания, не распространяются на дипломатического агента в отношении услуг, оказываемых аккредитующему государству.
2. Изъятие, предусмотренное в пункте 1 настоящей статьи, распространяется также на домашних работников, которые находятся исключительно на службе у дипломатического агента, при условии,
a) что они не являются гражданами государства пребывания или не проживают в нем постоянно,
b) что на них распространяются постановления о социальном обеспечении, действующие в аккредитующем государстве или в третьем государстве.
3. Дипломатический агент, нанимающий лиц, на которых не распространяется изъятие, предусмотренное в пункте 2 настоящей статьи, должен выполнять обязательства, налагаемые на работодателей постановлениями о социальном обеспечении, действующими в государстве пребывания.
4. Изъятие, предусмотренное в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, не препятствует добровольному участию в системе социального обеспечения государства пребывания, при условии, что такое участие допускается этим государством.
5. Положения настоящей статьи не затрагивают двусторонних или многосторонних соглашений о социальном обеспечении, заключенных ранее, и не препятствуют заключению таких соглашений в будущем.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 34
Дипломатический агент освобождается от всех налогов, сборов и пошлин, личных и имущественных, государственных, районных и муниципальных, за исключением:
a) косвенных налогов, которые обычно включаются в цену товаров или обслуживания;
b) сборов и налогов на частное недвижимое имущество, находящееся на территории государства пребывания, если он не владеет им от имени аккредитующего государства для целей представительства;
c) налогов на наследство и пошлин на наследование, взимаемых государством пребывания, с изъятиями, предусмотренными в пункте 4 статьи 39;
d) сборов и налогов на частный доход, источник которого находится в государстве пребывания, и налогов на капиталовложения в коммерческие предприятия в государстве пребывания;
e) сборов, взимаемых за конкретные виды обслуживания;
f) регистрационных, судебных и реестровых пошлин, ипотечных сборов и гербового сбора в отношении недвижимого имущества, с изъятиями, предусмотренными в статье 23.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 35
Государство пребывания обязано освобождать дипломатических агентов от всех трудовых и государственных повинностей, независимо от их характера, а также от военных повинностей, таких как реквизиции, контрибуции и военный постой.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 36
1. Государство пребывания, в соответствии с принятыми им законами и правилами, разрешает ввозить и освобождает от всех таможенных пошлин, налогов и связанных с этим сборов, за исключением складских сборов, сборов за перевозку и подобного рода услуги:
a) предметы, предназначенные для официального пользования представительства;
b) предметы, предназначенные для личного пользования дипломатического агента или членов его семьи, живущих вместе с ним, включая предметы, предназначенные для его обзаведения.
2. Личный багаж дипломатического агента освобождается от досмотра, если нет серьезных оснований предполагать, что он содержит предметы, на которые не распространяются изъятия, упомянутые в пункте 1 настоящей статьи, или предметы, ввоз или вывоз которых запрещен законом или регулируется карантинными правилами государства пребывания. Такой досмотр должен производиться только в присутствии дипломатического агента или его уполномоченного представителя.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 37
1. Члены семьи дипломатического агента, живущие вместе с ним, пользуются, если они не являются гражданами государства пребывания, привилегиями и иммунитетами, указанными в статьях 29 - 36.
2. Члены административно-технического персонала представительства и члены их семей, живущие вместе с ними, пользуются, если они не являются гражданами государства пребывания или не проживают в нем постоянно, привилегиями и иммунитетами, указанными в статьях 29 - 35, с тем исключением, что иммунитет от гражданской и административной ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Дипломатия
Дипломатия - [ лат. duplicata- билеуші шығарған үкімнің түпнұсқасы мұрағатта сақталған көшірмесі немесе дубликаты] - үкіметоргандары, оның шетелдердегі өкілдері мен сенімді тұлғалары жүзеге асыратын мемлекеттің сыртқы саяси міндеттерін іске асыру әрекеттері. Дипломатияны, көбіне, ресми қарым-қатынас жасау арқылы мемлекеттің сыртқы саяси мақсаттары мен мүдделерін іске асыратын мемлекеттік іс-әрекеттің ерекше түрі ретінде қарастырады. Дипломатия - сыртқы саясатты жүргізуге арналған аса маңызды құрал, үйлесімді құрамдас бөлік. Нақты айтқанда, дипломатия мемлекеттің сыртқы саяси және халықаралық қатынастарды жүзеге асырушы тәжірибелік тәсілдер, құралдар мен әдістерінің жиынтығы болып табылады. Бейбіт жағдайда бұл құрал аса жоғары мәнге ие болады және басқа да сыртқы саяси құралдардың көпшілігі оған бағынышты. Көптеген елдерде дипломатия мемлекеттердің бейбіт жағдайда бірлесіп, тыныш өмір сүруінің ғылымы немесе әдістемесі жайлы теориясы деп, мемлекеттер арасындағы достықты нығайтуға, әріптестікті орнатуға, олардың арасындағы қандай да бір қайшылықтарды бейбіт реттеудің саяси амалдары мен әдістері жөніндегі ғылым ретінде қарастырылады. Дипломатия тарихы, дипломатиялық құқық, дипломатиялық қызмет, дипломатиялық хаттама осы ғылымның салалары болып табылады. Кей жағдайларда дипломатияны келіссөздермен байланыстырады, яғни, дипломатия - халықаралық қатынастарды келіссөздер көмегі арқылы жүргізу; ол халықаралық қатынастарды елшілер мен өкілдер арқылы жүргізіп, реттеу әдісі немесе әртүрлі қайшылықты мүдделерді ыңғайлау тәсілі. Бұл тұрғыда дипломатия келісімнің көмегімен әрекет етеді. Жалпы қалыптасқан жағдай бойынша "дипломатия" ұғымын үш мағынада қолдану орын алған:
1. Өз мемлекетінің атынан саясат және келіс сөздер жүргізу ғылымы әрі өнері;
2. Қандай да бір мемлекеттің өкілдігін, соның ішінде сыртқы істер мекемесін, әлде барлық сыртқы саяси агенттерін қамтитын кұрделі ұғым;
3. "Құпия дипломатия" "қасқырдың аузы жесе де қан, жемесе де қанға" айналған дүниежүзілік соғыс дипломатының қызметі немесе кәсібі.
Дипломатияның құпиялылығы, жасырындығы о бастан-ақ оның ажырамас бөлігі болды. Жаңа заманда авторлар құпиялылық сияқты дипломатиялық әдістерге бұрынғыдай мән бермейтін қазіргі дипломатияның "құнсыздануы" жайлы айтуда. Қазіргі кезде "екіжақты дипломатия" және "көпжақты дипломатия" түрлері кеңінен таралған.
* Екіжақты дипломатия деп екі мемлекет арасындағы ресми қарым-қатынастар кешенін айтады.
* Көпжақты дипломатия - бірқатар мемлекеттер арасындағы ресми қатынастар кешені мен халықаралық конференция немесе ұйымдар шеңберінде дипломатиялық әдістер мен құралдар арқылы жүзеге асырылатын өзара іс-әрекет.
2Саясат - (гр. politika - мемлекетті басқару өнері) - алғашында мемлекеттік және қоғамдық істер немесе мемлекеттік басқару шеберлігі деген мағынаны білдірген. Кейін келе оның мағынасы кеңейді және мынаны білдіреді:
* 1) өз мүдделерін іске асыруға, қорғауға бағытталған және саяси билікті басып алуға, қолында ұстауға, оны пайдалануға тырысушылықпен байланыс-ты мемлекеттер, топтар, ұлттар, үлкен әлеуметтік топтардың арасындағы қатынастар саласындағы азаматтар мен жеке адамдар билігінің мекеме, бірлестіктердің қызметі;
* 2) мемлекеттің істеріне қатынасу, оның қызметінің түрін, мақсат, мазмұнын, анықтау;
* 3) адамзат қоғамының даму тарихында бұл ұғым көбінесе шебер жасырылған басшылар мен оның сыбайластарының ниеттерін, мақсаттарын және амал-әрекеттерінің түрлерін білдіреді;
* 4) әдеттегі тілде - адамдардың өзара қатынастарында белгілі бір мақсатқа жетуге бағытталған іс- әрекеттің сипаты;
* 5) мемлекеттік және қоғамдық өмірдің күнделікті мәселелер немесе оқиғалар жиынтығы.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Тәуелсіз Қазақстанның халықаралық жағдайы[өңдеу]
Уикипедия -- ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Мазмұны
[жасыру]
* 1 Егемен Қазақстанның сыртқы саяси ұстанымы
* 2 Кәсіби парламенттің қалыптасуы
* 3 Қазақстан Республикасының жаңа Конституциясы
* 4 Қазақстанның геосаяси жағдайы
* 5 Дереккөздер
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Егемен Қазақстанның сыртқы саяси ұстанымы[өңдеу]
1992 жылғы қаңтардың ортасына қарай Қазақстанды тәуелсіз мемлекет ретінде әлемнің 30-дан астам мемлекеті таныды. Олардың арасында мынадай елдер болды: Түркия, АҚШ, Қытай, Иран, Пәкстан, Швейцария, Канада. Қазақстанныңтәуелсіздігін бірінші болып Түрік Республикасы таныды.
Осының бәрі республикаға, оның азаматтарына және ел басшысының жүргізіп отырған салмақты да сындарлы саясатына, биік халықаралық беделіне көрсетілген құрмет еді. 1991 жылы тәуелсіздігін жариялаған Қазақстан мемлекеттілігін құрудың қиын жолына түсті. Қысқа мерзім ішінде сыртқы саяси басымдықтар айқындалды. Республиканың сыртқы саясатының негізгі ұстанымына жақсы көршілік қатынас пен өзге мемлекеттің ішкі ісіне араласпау, тең құқылық, туындаған мәселелердің бәрін бейбіт жолмен шешуге ұмтылыс принциптері алынды. Елге инвестиция тарту үшін Қазақстан ірі компаниялармен келіссөздержүргізе бастады. Теңіз мұнай алабын шетел фирмаларымен бірлесіп барлау басталды, жаңа мұнай кеніштерін игеруге Бритиш петролеум, Бритиш Газ, Эльф-Акитен, Аджип т. б. ірі компаниялар тартылды.
Аймақтық достастықтың жаңа түрлерін қарастыру тәуелсіз мемлекеттер басшыларын интеграцияның жаңа жолдарын іздеуге итермеледі. Қазақстан Президенті Н.Ә.Назарбаев 1994 жылдың басында Еуразиялық мемлекеттер Одағын құру идеясын ұсынды. Сол жылы маусымда Еуразиялық мемлекеттер Одағын құру туралы жоба баспасөзде жарияланды. Бұл жаңа құрылым құжаттарда тең құқықты тәуелсіз мемлекеттер одағы ретінде анықталды. Оның қызметі әрбір қатысушы елдердін, ұлттық-мемлекеттік мүдделерін жүзеге асыруға бағытталатыны айқындалды. Одақтың мақсаты елдердің тұрақтылығы мен қауіпсіздігін, кеңестік кезеңнен кейінгі кеңістіктегі әлеуметтік-экономикалық жаңғырту процестерін ойдағыдай қамтамасыз ету деп жарияланды. Одақты ұйымдастыру барысында мұндай бірлестіктердің демократиялық принциптері қарастырылды.
Қазақстан сыртқы саяси-экономикалық байланыстар мен өзара қарым-қатынастарда әлі де болса Ресейге бұрынғыдай айрықша орын берді. Республика тәуелсіздігінің аз ғана кезеңінде Ресеймен ынтымақтастыктың барысында үлкен істер басталды, екі жақтың экономикалық қарым-қатынастарын реттейтін, ғарыш кеңістігін игерудегі ынтымақтастық, жаңа типтегіармия құру сияқты бірнеше келісімшарттарға қол қойылды. Азаматтық мәселесіне ерекше мән берілді.
Екі жақты қатынастар деңгейінде Украинамен,Белоруссиямен, Кавказ елдерімен, сондай-ақ Балтық жағалауы мемлекеттерімен ынтымақтастық жандандырыла түсті. Қазақстанның байланыстары әсіресе Орта Азия аймағындағы жақын көршілер -Өзбекстан, Қырғызстанмен, ал экономикалық блок шеңберінде - Түркіменстан, Тәжікстанмен қарқынды түрде дамыды.
Қазақстан дипломатиясы Азия бағытында елеулі табыстарға жетті, бұл аймақта экономикалық жағынан жақсы дамыған Қытай, Үндістан, Вьетнам, АСЕАН-ға кіретін елдер бар. Бұл жағдайда Қазақстанға планетаныңосы үлкен кеңістігіндегі экономикалық дамудинамикасынан қалып қоймау зор маңызға ие болды. Қазақстанның азиялық Тынық мұхит процесіндегі интеграцияға араласуы оның Экономикалық Ынтымақтастық Ұйымы қызметіне қатысуына маңызды жағдай туғызды. 1995 жылы Индонезия, Пәкстан, Түркия басшыларымен жоғары деңгейдегі кездесулер өтті. Қазақстанның Түркиямен байланысы кең көлемде дамыды. Мысалы, Қазақстан аумағында жүздеген қазақ-түрік бірлескен кәсіпорындары пайда болды. Алматыда қысқа мерзім ішінде Анкарақонақ үйі тұрғызылды. Қазақстан делегациясы Түркияда өткізілетін конференциялар мен кездесулердің тұрақты қатысушыларына айналды. Жүздеген жігіттер мен кыздар Стамбұл жәнө Анкара университеттерінде оқыды. Қазақстан телеарнасынан түрік тіліндегі хабарлар тұрақты түрде жүргізіле бастады.
Тәуелсіз Қазақстанның сыртқы саясаты
Қазақстан Еуропа мемлекеттерімен де өз байланыстарын жемісті дамытып келеді. 1993 жылдың 2 ақпанында Қазақстан Республикасы менЕуропалық Одақ арасында дипломатиялық қатынас орнатылды. Қазақстан Республикасы Президенті мен Германия және Франция басшылары арасындағы келіссөздер Қазақстанның сыртқы саясатындағы еуропалық бағытты жандандырды. Мәселен, Герхард Шредер Астанаға келген сапарында: Қазақстан Орта Азиядағы маңызды ел және Германияның басты әкономикалық әріптесі деп атап көрсетті. 2003 жылға қарай республикада неміс банкі және ірі компанияларының 145 өкілдігі мен бөлімшелері жұмыс жасады, ал тіркелген Қазақстан-герман біріккен кәсіпорындарының саны 266-ға жетті. Танымал неміс компаниясы Сименс пен Қазақтелеком арасында байланыс және халықаралық тасымалдаушы Қазақстан темір жолымен құрал-жабдық тасымалдау, Қазақстан Республикасы мен Германия Федеративтік Республикасының бірнеше министрліктері арасында қазақстандық менеджерлердің біліктілігін көтеру және негізгі экономикалық ынтымақтастық туралы шартқа қол қойылды.
Республика Президентінің Германия үкіметінің басшысы Гельмут Кольмен, Франция президенті Жак Ширакпен жүргізген келіссөздері Қазақстанның Еуропа бағдарындағы сыртқы саяси бағытын жандандыруға елеулі үлес қосты.
1995 жылы тамызда Қазақстан Сыртқы істер министрлігінің кеңейтілген алқасында республика Сыртқы істер министрі Қ.К.Тоқаеватап еткеніндей, Шығыс Еуропа елдеріндегі Қазақстан сыртқы саясатының қамалы рөлін Венгриядағы елшілік атқарды. Қазақстан Республикасы Президентінің Венгрияға сапары барысында екі ел арасындағы саяси және экономикалық тығыз ынтымақтастыққа берік негіз қаланған көптеген келісімдерге қол қойылды. Қазақстан Болгариямен, Чехиямен, Румынияменекіжақты тиімді қарым-қатынастар орнатты.
Қазақстан Республикасы үшін АҚШ-пен ынтымақтастық аса маңызды, олардан республика экономикасына көптеген инвестициялар алынды. АҚШ Қазақстанға мәдениет пен білімді дамыту саласында да үлкен қолдау көрсетті. Болашақбағдарламасы шеңберінде Қазақстан студенттері АҚШ, Франция, Германия оқу орындарында оқуға мүмкіндік алды.
Қазақстан Республикасы мәртебелі халықаралық ұйымдар мен қауымдастық мүшесі. Қазақстан 1992 жылдан бастап беделді халықаралық ұйымдармен (БҰҰ, ЮНЕСКО, ЕҚЫҰ) байланыстарын нығайтты. Мәселен, ЮНЕСКО-ның қолдау көрсетуі арқасында Абай Құнанбаевтың 150 жылдығы тойланды. Орталық Азиядағы осы ұйымның бір ғана өкілдігі Алматыдаашылды. Сонымен, Қазақстан Республикасы тәуелсіздік алған соң, халықаралық аренада өзін сенімді түрде мәлімдеді. Тиянақты да бейбітшілік сүйгіш саясатының арқасында Қазақстан дүниежүзілік мемлекеттер қауымдастығындағы ірі-ірі халықаралық ұйымдар қатарына қабылданды
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Конец формы
7
Қазақстаннан шыққан тұңғыш кәсіби дипломат
Мақсатбек Қайырғалиев
Тұңғыш қазақ дипломаты, қоғам қайраткері, тіл маманы, Кеңес Одағының Сауд Арабиясындағы алғашқы елшісі - Нәзір Төреқұловтың 120-жылдық мерейтойына.
Кеңес Одағының тұңғыш елшісі Төреқұлов Нәзір Төреқұлұлы 1892 жылы Түркістан өлкесінде, кейбір деректер бойынша Қоқанда мақта саудагерінің отбасында дүниеге келген. 1904 жылы Нәзір мектеп қабырғасынан түлеп ұшып, 1906 жылы шет аймақтағы өзге ұлт өкілдеріне арналған орыс училищесін тәмамдайды. Ал 1914 жылы Қоқандағы 8 сыныптық коммерциялық училищені бітіреді. Бірінші дүниежүзілік соғыс жүріп жатқан 1914-1916 жылдары ол Мәскеу коммерциялық институтындағы экономика факультетінің үш курсын аяқтап үлгереді. Ал 1916 жылы қазақтарды қара жұмысқа жегу үшін майданға аттандыру жөніндегі жарлыққа қарсы наразылық акциясына қатысады. Ақ дегені - алғыс, қара дегені - қарғыс патша үкіметі дегеніне жетіп тынады, солайша ол Батыс майданнан бір-ақ шығады. Сол жақта жүріп Минск маңында Еркін дала деп аталатын астыртын ұйым құрады. Оның құрамына майданға шақырылған Қазақстан мен Орта Азия халықтарының өкілдері тегіс кіреді. Бұл ұйымды құрудағы мақсат - ұлт-азаттық күресте Шығыс халықтарына көмектесу еді.
1917 жылы Н.Төреқұлов саясаттың қазанында қайнап, қайраткер дәрежесіне дейін көтеріледі. Ол алдымен солшыл эсерлермен бірге болса, 1918 жылдың қазан айында РКП(б) мүшесі атанады. Қызыл армияды қызмет етеді.
1918-1919 жылдары ол Қоқанда уездік атқару комитетінің хатшысы, оқу-ағарту комиссары, білім беру бөлімінің меңгерушісі болып қызмет етеді.
Н.Төреқұлов 1920 жылдан бастап Ташкентте бірқатар мемлекеттік лауазымды қызметте болады. Атап айтсақ: Иштрати Июн газетінің редакторы, өлкелік мұсылман бюросының қызметкері, 1920-1921 жылдары - Түркістан оқу-ағарту наркомы, 1921 жылдың қыркүйек және қараша айларында - Түркістан Орталық атқару комитетінің төрағасы, БКП(б) Орта Азия бюросының мүшесі; 1921 жылдың қараша айынан 1922 жылдың наурызында - Түркістан Орталық атқару комитетінің төрағасы қызметтерін атқарады. Ол төраға ретінде демалыс күнін жексенбіден жұмаға ауыстырып, Құрбан айт күндерін демалыс деп жариялайды.
Н.Төреқұловтың есімі өткен ғасырдың басында халқына көп еңбек сіңірген Алаш қайраткерлерімен бірге аталады. Ол Ресей боданында болған Түркістан халқының қандай күйде болғанын жақсы білді. Бұл ойларын Мәскеу мен Ташкентте жарық көрген басылымдардағы мақалаларында және баяндамаларында ашық айтты да. Патша үкіметі де, большевиктер де Түркістан өлкесіне тек шикізат көзі ретінде қарады, оның мәдениеті мен әдет-ғұрпына бас ауыртқан емес. Бұл өз кезегінде осы өлкенің өсіп-өркендеуіне кесірін тигізді. Ол алғашқылардың бірі болып, бұл олқылықтың орнын толтыру үшін аянбай еңбек етті. Көпұлтты Түркістан Республикасының саяси өмірінде Н.Төреқұловтың салмағы басым еді. Ол Түркістан Республикасы Орталық комитетінің бірінші хатшысы болып сайланды, Түркістан Республикасының Орталық атқару комитетін басқарды, Оқу-ағарту ісінің халық комиссары болды. Т.Рысқұлов, С.Қожанов, М.Тынышбаев, Х.Досмұхамедов секілді Алаш қайраткерлері елдің сауатын ашпай мемлекет құрудың мүмкін еместігін түсініп, Ташкентте алғашқы жоғарғы оқу орнын ашты. Мұның басы-қасында Н.Төреқұлов жүрді. Жоғары лауазымды қызметтерде жүріп, тек саяси шешімдер ғана қабылдап қоймай, мәдениетке қатысты мәселелер бойынша да талай іс тындырды. Жалпы адамзаттық құндылықтарды өз халқының салт-дәстүрімен ұштастыра білді.
1922-1926 жылдары Н.Төреқұлов Мәскеуде КСРО халықтарының Орталық баспасын басқарып, ғылыми-педагогикалық жұмыстармен айналысты. Шығыс еңбекшілерінің коммунистік университетінде дәріс өткізді, бірталай уақыт осы оқу орнының проректоры да болды. Осы кезден оның дипломатия саласындағы қызметі басталады. Оны мұндай жауапты орынға тағайындау көп талас тудырса да, 1927 жылдың аяқ шенінде КСРО атынан Хиджаз, Неджд және біріктірілген аймақтарға (Сауд Арабиясы бұрын осылай аталатын) елші ретінде аттанды.
Бұл аралықта Н.Төреқұлов өзін жақсы жағынан, іскер азамат ретінде көрсете білді, бұған түрлі лауазымды қызметте істеген тәжірибесі деп көп көмектесті. Нақты айтқанда, ол БКП(б) ОК-нің және КСРО Сыртқы істер халық комиссариатының резервіне алынды. Былайша айтқанда, Сыртқы істер наркомы тәжірибесі мол, білімді адам ретінде оны осы іске лайықты деп тапты.
Н.Төреқұловтың кандидатурасын жақтаған КСРО Сыртқы істер халық комиссариаты Сталиннің атына ресми хат жолдайды. Сталин Оны осы орынға лайықты деп тауып, келісімін береді. 1927 жылдың 24 қарашасындағы Саяси бюроның мәжілісінде (№ 137 Хаттама) жолдас Төреқұловты Хиджаз, Неджд және біріктірілген аймақтарға елші етіп жіберу жөнінде шешім қабылданады. Бұған дейін Джидда да осы орында К.А.Хакимов қызмет атқарған болатын.
Өз қызметін мінсіз атқаруы үшін Н.Төреқұлов қазақ, орыс, өзбек, татар, түрік, неміс, француз тілдерін жетік білді, аз уақыттың ішінде араб тілін де меңгеріп алды. Осыған орай оның: Аузыңнан шыққан сөз аудармада өз мәнін жоғалтады деген сөзі еске оралады. Бұған қоса, бірнеше тілді меңгеруінің арқасында өз ойын анық жеткізіп қоймай, діни тақырыпта да сөз таластыратын. Оның терең білімі мен кәсіби дағдысына, адами болмысына тәнті болған король мен оның отбасы оған ерекше құрмет көрсетті. Король Абдель Әзіз әл-Сауд оны бауырым деп атады. Сондай-ақ, ол королдің ұлдарымен де, әсіресе, ханзада Фейсалмен жақсы қарым-қатынаста болды.
Өзі елші болып барған ел 1932 жылдан бастап Сауд Арабиясы деп аталатын болды. Өзге елдермен алыс-беріс, барыс-келіс жолға қойыла бастаған тұста Н.Төреқұлов қолынан келген көмегін аямады.
1932 жылы Фейсал бастаған саудтық делегация он күн Кеңес Одағында болып қайтты. Мұны Н.Төреқұловтың саяси жетістігі деп санауға болады. Екі тарап та бұған айрықша мән берді. Екі ел арасында достық қатынас орнады. Саудтық делегация КСРО үкіметінен 10 жыл мерзімге бір миллион фунт стерлингке кеңестік тауар несиесін алу жөнінде келісімге қол жеткізді. Н.Төреқұллов бұл елшілік орында сегіз жыл қызмет атқарды.
Меккеге әлемнің түкпір-түкпірінен тәу етіп келетіндер көп. КСРО-дан, атап айтқанда, Қазақстаннан, Башқұртстаннан, Татарстаннан, сондай-ақ, Солтүстік Қап тауынан және Орта Азиядан Меккеге қажылыққа баратындарды есепке алсақ, аталмыш елмен қатынас орнатудың қаншалықты маңызды екенін түсінуге болады.
Ол - өз заманының заңғар тұлғасы. Климаты қатал, саяси өмірі қиын елде арабтармен дипломатиялық қатынас орната білді. Ауыз толтырып айтатын жетістіктерін санамаласақ: АТС құрылысы қолға алынды, мұнай экспорты жолға қойылды, ханзада Фейсалдың Кеңес Одағына сапары, т.б.
Н.Төреқұлов дінді теріске шығаратын коммунистік идеологиямен қаруланған елдің өкілі ретінде қызмет атқарғанын ескерсек, оның кейде қандай күрделі мәселелермен бетпе-бет келгенін елестетудің өзі қиын. Сөйтсе де, ол Меккеге Кеңес Одағынан қажылыққа баратындар үшін жағдай жасау жөнінде Үкіметке өз ой-пікірін батыл білдірді.
Бұл мәселенің ойдағыдай шешім табуына оның ұйымдастырушылық қабілеті, бірнеше тілді жетік білуі, терең білімі мен мол тәжірибесі, сұңғылалығы көп әсерін тигізді. Бірде Түрік Республикасының ұлттық мерекесінде ол дипломатиялық корпустың атынан араб тілінде сөз сөйледі. Осыдан кейін онымен шетелдік әріптестері санасатын болды. Ол ол ма, қандай да бір даулы мәселе туындаса, оның ақыл-кеңесіне жүгінетін болды. Ең бастысы - жергілікті монархтардың сеніміне ие болды, король мен оның отбасының ыстық ықыласына бөленді. Ал бұл өз кезегінде мәдениеті мен дүниетанымы бөлек елдер арасындағы достық қарым-қатынастың орнауына жол ашты.
1933 жылы ол қажылыққа барды. Бұл турасында бұрын эмиграцияда болған, татар мұсылмандарының ұлттық қозғалысының көрнекті қайраткері Гаяз Исхаки былай дейді: Меккенің көшесінде балға мен орақ бейнеленген қызыл туы бар автокөлік пайда болды. Онда екі адам отырды... Олардың бірі - Коминтерн мүшесі, Кеңес Одағының өкілі Нәзір Төреқұлов болатын. Сол жерде оның қажылыққа келгені белгілі болды. Ол өзгелер секілді қажылығын өтеді. Содан соң, Мәдинада жатқан Пайғамбарымыздың басына барды. Кеңес Одағының өкілдері мұсылмандардың қажетіне деп, қаражат ала келіпті.
1935 жылдың 31 тамызындағы Саяси бюроның мәжілісінде (№ 32 Хаттама) Сыртқы істер халық комиссариатының Н.Төреқұловтың орнына Хакимовты тағайындау жөніндегі ұсынысы қабылданды. 1936 жылдан бастап Н.Төреқұлов Ленинградтағы Шығыс халықтарының институтында және Мәскеудегі Шығыс халықтарының тілі мен жазу өнері институтында жұмыс істеді. Ол бұл салада да үлкен жетістікке жетті. Н.Төреқұлов 1922 жылы Ташкентте басылған Орыс-өзбек тілдерінің саяси-әлеуметтік сөздігі кітабының авторы болды. Ол түркі халықтарының жазба тілін латын қарпіне көшіруді жақтады. Осыған байланысты бірнеше мақаласы Жизнь национальностей, Новый восток журналдарында жарық көрді.
1937 жылдың 17 шілдесінде Н.Төреқұловты НКВД тұтқындады. Осы жылдың қараша айында КСРО Жоғарғы сотының әскери алқасы Н.Төреқұловты түркішілдікті насихаттады және террорист деп айыптап, ату жазасына кесті.
* 1958 жылдың 28 қаңтарында Н.Төреқұлов ақталды. Қазақстандықтар оның есімін қадір тұтады. 2003 жылы ҚР Үкіметінің қаулысымен "Қазақстан Республикасының сыртқы саясатына қосқан үлесі үшін Нәзір Төреқұлов атындағы медаль тағайындалды. Перейти к содержанию левого меню
* Перейти к содержанию
Добро пожаловать в ООН. Это ваш мир!
Начало формы
Поиск на веб-сайте ООН
Конец формы
Конвенции и соглашения
* ----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Главная страница ООН
* Первая страница
* Декларации
o по дате принятия
o по тематике
* Конвенции
o по дате принятия
o по тематике
o проекты
* Основополагающие документы, содержащиеся в резолюциях ГА
* Уставные документы
* Правила процедуры
* Дни международных договоров
* Собрание договоров
* Руководство по международным договорам
* Руководство по заключительным статьям многосторонних договоров
* Документы ООН
Венская конвенция о дипломатических сношениях
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Принята 18 апреля 1961 года
Государства, являющиеся Сторонами настоящей Конвенции,
отмечая, что народы всех стран с древних времен признают статус дипломатических агентов,
принимая во внимание цели и принципы Устава Организации Объединенных Наций в отношении суверенного равенства государств, поддержания международного мира и безопасности и содействия развитию дружественных отношений между государствами,
будучи убеждены, что заключение международной конвенции о дипломатических сношениях, привилегиях и иммунитетах будет способствовать развитию дружественных отношений между государствами, независимо от различий в их государственном и общественном строе,
сознавая, что такие привилегии и иммунитеты предоставляются не для выгод отдельных лиц, а для обеспечения эффективного осуществления функций дипломатических представительств как органов, представляющих государства,
подтверждая, что нормы международного обычного права будут продолжать регулировать вопросы, прямо не предусмотренные положениями настоящей Конвенции,
согласились о нижеследующем:
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 1
В настоящей Конвенции приводимые ниже термины имеют следующее значение:
a) глава представительства есть лицо, на которое аккредитующим государством возложена обязанность действовать в этом качестве;
b) сотрудниками представительства являются глава представительства и члены персонала представительства;
c) членами персонала представительства являются члены дипломатического персонала, административно-технического персонала и обслуживающего персонала представительства;
d) членами дипломатического персонала являются члены персонала представительства, имеющие дипломатический ранг;
e) дипломатический агент есть глава представительства или член дипломатического персонала представительства;
f) членами административно-технического персонала являются члены персонала представительства, осуществляющие административно-техническое обслуживание представительства;
g) членами обслуживающего персонала являются члены персонала представительства, выполняющие обязанности по обслуживанию представительства;
h) частный домашний работник есть лицо, выполняющее обязанности домашнего работника у сотрудника представительства и не являющееся служащим аккредитующего государства;
i) помещения представительства означают здания или части зданий, используемые для целей представительства, включая резиденцию главы представительства, кому бы ни принадлежало право собственности на них, включая обслуживающий данное здание или часть здания земельный участок.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 2
Установление дипломатических отношений между государствами и учреждение постоянных дипломатических представительств осуществляются по взаимному согласию.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 3
1. Функции дипломатического представительства состоят, в частности:
a) в представительстве аккредитующего государства в государстве пребывания;
b) в защите в государстве пребывания интересов аккредитующего государства и его граждан в пределах, допускаемых международным правом;
c) в ведении переговоров с правительством государства пребывания;
d) в выяснении всеми законными средствами условий и событий в государстве пребывания и сообщении о них правительству аккредитующего государства;
e) в поощрении дружественных отношений между аккредитующим государством и государством пребывания и в развитии их взаимоотношений в области экономики, культуры и науки.
2. Ни одно из положений настоящей Конвенции не должно истолковываться как препятствующее выполнению дипломатическим представительством консульских функций.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 4
1. Аккредитующее государство должно убедиться в том, что государство пребывания дало агреман на то лицо, которое оно предполагает аккредитовать как главу представительства в этом государстве.
2. Государство пребывания не обязано сообщать аккредитующему государству мотивы отказа в агремане.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 5
1. Аккредитующее государство может, надлежащим образом уведомив соответствующие государства пребывания, аккредитовать главу представительства или назначить любого члена дипломатического персонала, смотря по обстоятельствам, в одно или несколько других государств, если не заявлено возражений со стороны любого из государств пребывания.
2. Если аккредитующее государство аккредитует главу представительства в одном или нескольких других государствах, то оно может учредить дипломатические представительства, возглавляемые временными поверенными в делах, в каждом государстве, где глава представительства не имеет постоянного местопребывания.
3. Глава представительства или любой член дипломатического персонала представительства может действовать в качестве представителя аккредитующего государства при любой международной организации.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 6
Два или несколько государств могут аккредитовать одно и то же лицо в качестве главы представительства в другом государстве, если государство пребывания не возражает против этого.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 7
С исключениями, предусмотренными в статьях 5, 8, 9 и 11, аккредитующее государство может свободно назначать членов персонала представительства. Что касается военных, морских или авиационных атташе, то государство пребывания может предложить, чтобы их имена заранее сообщались на его одобрение.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 8
1. Члены дипломатического персонала представительства в принципе должны быть гражданами аккредитующего государства.
2. Члены дипломатического персонала представительства не могут назначаться из числа лиц, являющихся гражданами государства пребывания, иначе как с согласия этого государства, причем это согласие может быть в любое время аннулировано.
3. Государство пребывания может оговорить за собой то же право в отношении граждан третьего государства, которые не являются одновременно гражданами аккредитующего государства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 9
1. Государство пребывания может в любое время, не будучи обязано мотивировать свое решение, уведомить аккредитующее государство, что глава представительства или какой-либо из членов дипломатического персонала представительства является persona non grata или что любой другой член персонала представительства является неприемлемым. В таком случае аккредитующее государство должно соответственно отозвать данное лицо или прекратить его функции в представительстве. То или иное лицо может быть объявлено persona non grata или неприемлемым до прибытия на территорию государства пребывания.
2. Если аккредитующее государство откажется выполнить или не выполнит в течение разумного срока свои обязательства, предусматриваемые в пункте 1 настоящей статьи, государство пребывания может отказаться признавать данное лицо сотрудником представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 10
1. Министерство иностранных дел государства пребывания или другое министерство, в отношении которого имеется договоренность, уведомляется
a) о назначении сотрудников представительства, их прибытии и о их окончательном отбытии или о прекращении их функций в представительстве;
b) о прибытии и окончательном отбытии лица, принадлежащего к семье сотрудника представительства и, в надлежащих случаях, о том, что то или иное лицо становится или перестает быть членом семьи сотрудника представительства;
c) о прибытии и окончательном отбытии частных домашних работников, состоящих на службе у лиц, упомянутых в подпункте а настоящего пункта, и, в надлежащих случаях, об оставлении ими службы у таких лиц;
d) о найме и увольнении лиц, проживающих в государстве пребывания, в качестве сотрудников представительства или домашних работников, имеющих право на привилегии и иммунитеты.
2. Уведомление о прибытии и окончательном отбытии, по возможности, должно делаться также предварительно.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 11
1. При отсутствии конкретного соглашения о численности персонала представительства государство пребывания может предложить, чтобы численность персонала представительства сохранялась в пределах, которые оно считает разумными и нормальными, учитывая обстоятельства и условия, существующие в государстве пребывания, и потребности данного представительства.
2. Государство пребывания может также, на тех же основаниях и без дискриминации, отказаться принять должностных лиц какой-либо определенной категории.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 12
Аккредитующее государство не может, без предварительного определенно выраженного согласия государства пребывания, учреждать канцелярии, составляющие часть дипломатического представительства, в других населенных пунктах, кроме тех, где учреждено само представительство.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 13
1. Глава представительства считается приступившим к выполнению своих функций в государстве пребывания, в зависимости от практики, существующей в этом государстве, которая должна применяться единообразно, либо с момента вручения своих верительных грамот, либо с момента сообщения о своем прибытии и представления заверенных копий верительных грамот министерству иностранных дел государства пребывания или другому министерству, в отношении которого имеется договоренность.
2. Очередность вручения верительных грамот или представления их заверенных копий определяется датой и часом прибытия главы представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 14
1. Главы представительств подразделяются на три класса, а именно:
a) класс послов и нунциев, аккредитуемых при главах государств, и других глав представительств эквивалентного ранга;
b) класс посланников и интернунциев, аккредитуемых при главах государств;
c) класс поверенных в делах, аккредитуемых при министрах иностранных дел.
2. Иначе как в отношении старшинства и этикета, не должно проводиться никакого различия между главами представительств вследствие их принадлежности к тому или иному классу.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 15
Класс, к которому должны принадлежать главы представительств, определяется по соглашению между государствами.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 16
1. Старшинство глав представительств соответствующего класса определяется датой и часом вступления ими в выполнение своих функций согласно статье 13.
2. Изменения в верительных грамотах главы представительства, которые не влекут за собой перемены класса, не отражаются на его старшинстве.
3. Настоящая статья не затрагивает принятой в государстве пребывания практики относительно старшинства представителя Ватикана.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 17
Старшинство членов дипломатического персонала представительства сообщается главой представительства министерству иностранных дел или другому министерству, в отношении которого имеется договоренность.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 18
Порядок, соблюдаемый в каждом государстве при приеме глав представительств, должен быть одинаков в отношении каждого класса.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 19
1. Если пост главы представительства вакантен или если глава представительства не может выполнять своих функций, временно исполняющим обязанности главы представительства является временный поверенный в делах. Фамилия временного поверенного в делах сообщается министерству иностранных дел государства пребывания или другому министерству, в отношении которого имеется договоренность, либо главой представительства, либо, если он не в состоянии это сделать, министерством иностранных дел аккредитующего государства.
2. В тех случаях, когда ни один дипломатический сотрудник представительства не находится в государстве пребывания, член административно-технического персонала может, с согласия государства пребывания, быть назначен аккредитующим государством ответственным за ведение текущих административных дел представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 20
Представительству и его главе принадлежит право пользоваться флагом и эмблемой аккредитующего государства на помещениях представительства, включая резиденцию главы представительства, а также на его средства передвижения.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 21
1. Государство пребывания должно либо оказать содействие аккредитующему государству в приобретении на своей территории, согласно своим законам, помещений, необходимых для его представительства, либо оказать помощь аккредитующему государству в получении помещений каким-либо иным путем.
2. Оно должно также, в случае необходимости, оказывать помощь представительствам в получении подходящих помещений для их сотрудников.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 22
1. Помещения представительства неприкосновенны. Власти государства пребывания не могут вступать в эти помещения иначе, как с согласия главы представительства.
2. На государстве пребывания лежит специальная обязанность принимать все надлежащие меры для защиты помещений представительства от всякого вторжения или нанесения ущерба и для предотвращения всякого нарушения спокойствия представительства или оскорбления его достоинства.
3. Помещения представительства, предметы их обстановки и другое находящееся в них имущество, а также средства передвижения представительства, пользуются иммунитетом от обыска, реквизиции, ареста и исполнительных действий.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 23
1. Аккредитующее государство и глава представительства освобождаются от всех государственных, районных и муниципальных налогов, сборов и пошлин в отношении помещений представительства, собственных или наемных, кроме таких налогов, сборов и пошлин, которые представляют собой плату за конкретные виды обслуживания.
2. Фискальные изъятия, о которых говорится в настоящей статье, не касаются тех налогов, сборов и пошлин, которыми, согласно законам государства пребывания, облагаются лица, заключающие контракты с аккредитующим государством или главой представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 24
Архивы и документы представительства неприкосновенны в любое время и независимо от их местонахождения.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 25
Государство пребывания должно предоставлять все возможности для выполнения функций представительства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 26
Поскольку это не противоречит законам и правилам о зонах, въезд в которые запрещается или регулируется по соображениям государственной безопасности, государство пребывания должно обеспечивать всем сотрудникам представительства свободу передвижения по его территории.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 27
1. Государство пребывания должно разрешать и охранять свободные сношения представительства для всех официальных целей. При сношениях с правительством и другими представительствами и консульствами аккредитующего государства, где бы они ни находились, представительство может пользоваться всеми подходящими средствами, включая дипломатических курьеров и закодированные или шифрованные депеши. Тем не менее, представительство может устанавливать и эксплуатировать радиопередатчик лишь с согласия государства пребывания.
2. Официальная корреспонденция представительства неприкосновенна. Под официальной корреспонденцией понимается вся корреспонденция, относящаяся к представительству и его функциям.
3. Дипломатическая почта не подлежит ни вскрытию, ни задержанию.
4. Все места, составляющие дипломатическую почту, должны иметь видимые внешние знаки, указышающие на их характер, и они могут содержать только дипломатические документы и предметы, предназначенные для официального пользования.
5. Дипломатический курьер, который должен быть снабжен официальным документом с указанием его статуса и числа мест, составляющих дипломатическую почту, пользуется при исполнении своих обязанностей защитой государства пребывания. Он пользуется личной неприкосновенностью и не подлежит аресту или задержанию в какой бы то ни было форме.
6. Аккредитующее государство или представительство могут назначать дипломатических курьеровad hoc. В таких случаях положения пункта 5 настоящей статьи также применяются, за тем исключением, что упомянутые в нем иммунитеты прекращаются в момент доставки таким курьером порученной ему дипломатической почты по назначению.
7. Дипломатическая почта может быть вверена командиру экипажа гражданского самолета, направляющегося в аэропорт, прибытие в который разрешено. Командир должен быть снабжен официальным документом с указанием числа мест, составляющих почту, но он не считается дипломатическим курьером. Представительство может направить одного из своих сотрудников принять дипломатическую почту непосредственно и беспрепятственно от командира самолета.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 28
Вознаграждения и сборы, взимаемые представительством при выполнении своих официальных обязанностей, освобождаются от всех налогов, сборов и пошлин.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 29
Личность дипломатического агента неприкосновенна. Он не подлежит аресту или задержанию в какой бы то ни было форме. Государство пребывания обязано относиться к нему с должным уважением и принимать все надлежащие меры для предупреждения каких-либо посягательств на его личность, свободу или достоинство.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 30
1. Частная резиденция дипломатического агента пользуется той же неприкосновенностью и защитой, что и помещения представительства.
2. Его бумаги, корреспонденция и, с исключениями, предусмотренными в пункте 3 статьи 31, его имущество равным образом пользуются неприкосновенностью.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 31
1. Дипломатический агент пользуется иммунитетом от уголовной юрисдикции государства пребывания. Он пользуется также иммунитетом от гражданской и административной юрисдикции, кроме случаев:
a) вещных исков, относящихся к частному недвижимому имуществу, находящемуся на территории государства пребывания, если только он не владеет им от имени аккредитующего государства для целей представительства;
b) исков, касающихся наследования, в отношении которых дипломатический агент выступает в качестве исполнителя завещания, попечителя над наследственным имуществом, наследника или отказополучателя как частное лицо, а не от имени аккредитующего государства;
c) исков, относящихся к любой профессиональной или коммерческой деятельности, осуществляемой дипломатическим агентом в государстве пребывания за пределами своих официальных функций.
2. Дипломатический агент не обязан давать показаний в качестве свидетеля.
3. Никакие исполнительные меры не могут приниматься в отношении дипломатического агента, за исключением тех случаев, которые подпадают под подпункты а, b и с пункта 1 настоящей статьи, и иначе как при условии, что соответствующие меры могут приниматься без нарушения неприкосновенности его личности или его резиденции.
4. Иммунитет дипломатического агента от юрисдикции государства пребывания не освобождает его от юрисдикции аккредитующего государства.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 32
1. От иммунитета от юрисдикции дипломатических агентов и лиц, пользующихся иммунитетом согласно статье 37, может отказаться аккредитующее государство.
2. Отказ должен быть всегда определенно выраженным.
3. Возбуждение дела дипломатическим агентом или лицом, пользующимся иммунитетом от юрисдикции согласно статье 37, лишает его права ссылаться на иммунитет от юрисдикции в отношении встречных исков, непосредственно связанных с основным иском.
4. Отказ от иммунитета от юрисдикции в отношении гражданского или административного дела не означает отказа от иммунитета в отношении исполнения решения, для чего требуется особый отказ.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 33
1. При условии соблюдения положения пункта 3 настоящей статьи, постановления о социальном обеспечении, действующие в государстве пребывания, не распространяются на дипломатического агента в отношении услуг, оказываемых аккредитующему государству.
2. Изъятие, предусмотренное в пункте 1 настоящей статьи, распространяется также на домашних работников, которые находятся исключительно на службе у дипломатического агента, при условии,
a) что они не являются гражданами государства пребывания или не проживают в нем постоянно,
b) что на них распространяются постановления о социальном обеспечении, действующие в аккредитующем государстве или в третьем государстве.
3. Дипломатический агент, нанимающий лиц, на которых не распространяется изъятие, предусмотренное в пункте 2 настоящей статьи, должен выполнять обязательства, налагаемые на работодателей постановлениями о социальном обеспечении, действующими в государстве пребывания.
4. Изъятие, предусмотренное в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, не препятствует добровольному участию в системе социального обеспечения государства пребывания, при условии, что такое участие допускается этим государством.
5. Положения настоящей статьи не затрагивают двусторонних или многосторонних соглашений о социальном обеспечении, заключенных ранее, и не препятствуют заключению таких соглашений в будущем.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 34
Дипломатический агент освобождается от всех налогов, сборов и пошлин, личных и имущественных, государственных, районных и муниципальных, за исключением:
a) косвенных налогов, которые обычно включаются в цену товаров или обслуживания;
b) сборов и налогов на частное недвижимое имущество, находящееся на территории государства пребывания, если он не владеет им от имени аккредитующего государства для целей представительства;
c) налогов на наследство и пошлин на наследование, взимаемых государством пребывания, с изъятиями, предусмотренными в пункте 4 статьи 39;
d) сборов и налогов на частный доход, источник которого находится в государстве пребывания, и налогов на капиталовложения в коммерческие предприятия в государстве пребывания;
e) сборов, взимаемых за конкретные виды обслуживания;
f) регистрационных, судебных и реестровых пошлин, ипотечных сборов и гербового сбора в отношении недвижимого имущества, с изъятиями, предусмотренными в статье 23.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 35
Государство пребывания обязано освобождать дипломатических агентов от всех трудовых и государственных повинностей, независимо от их характера, а также от военных повинностей, таких как реквизиции, контрибуции и военный постой.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 36
1. Государство пребывания, в соответствии с принятыми им законами и правилами, разрешает ввозить и освобождает от всех таможенных пошлин, налогов и связанных с этим сборов, за исключением складских сборов, сборов за перевозку и подобного рода услуги:
a) предметы, предназначенные для официального пользования представительства;
b) предметы, предназначенные для личного пользования дипломатического агента или членов его семьи, живущих вместе с ним, включая предметы, предназначенные для его обзаведения.
2. Личный багаж дипломатического агента освобождается от досмотра, если нет серьезных оснований предполагать, что он содержит предметы, на которые не распространяются изъятия, упомянутые в пункте 1 настоящей статьи, или предметы, ввоз или вывоз которых запрещен законом или регулируется карантинными правилами государства пребывания. Такой досмотр должен производиться только в присутствии дипломатического агента или его уполномоченного представителя.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Статья 37
1. Члены семьи дипломатического агента, живущие вместе с ним, пользуются, если они не являются гражданами государства пребывания, привилегиями и иммунитетами, указанными в статьях 29 - 36.
2. Члены административно-технического персонала представительства и члены их семей, живущие вместе с ними, пользуются, если они не являются гражданами государства пребывания или не проживают в нем постоянно, привилегиями и иммунитетами, указанными в статьях 29 - 35, с тем исключением, что иммунитет от гражданской и административной ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz