Хасанғалиев Ескендір

Жоспар
Кіріспе

1 Хасанғалиев Ескендір өмірі
2 Хасанғалиев Ескендір өнері

Хасанғалиев Ескендір – қазақ елінің атақты музыка өнерпазы. Қарағандының шахтерлер сарайының концерттік залы. Бүгін мұнда жас әншілердің бір тобы Алматының әншілерімен бірге ән шырқауда. Залда бірде-бір бос орын жоқ. Тыңдаушылар желпіне, тамсана концерт барысын кызықтауда. Біраздан кейін сымбатты, жасы отыздарда Ескендір Хасанғалиев сахнаға шықты. Бұл кезде оның «Анаға сәлем», «Атамекен» және басқа да әндері қазақ халқының қалың қауымына өте таныс еді, жас әншіні Қарағанды көрермендері қызу қабылдады. Сол бойы Ескендір алдыңғы қатарда отырған сүйкімді, көзі тостағандай қызды бірден байқады. Бойжеткен де Ескендірден көз алмады. Ол әнді биік ырғақты, әдемі дауыспен аяқтағанда кыз қолын ұзақ шапалақтады, көз жанары нұрланып, от шашуда. Ескендір келесі орындалар әнін сол қызға арнағандай, тек қана соның нұрлы жүзінен көздерін айырмады. Қыз да оның бұл пейілін түсінгендей жарқырай, шаттана түсті.
Әке мен бала байтақ Қазақстанның елді мекендерінде қосылып, жарасымды ән шырқап, көрермен қауымды тәнті етті. Олар бірігіп «Студенттердің қоштасу әні» және «Ескірмеген махаббат» (сөзі Е.Хасанғалиевтікі) сынды жұптасып әндерді орындауда. Біржан шығарған «Мен ғашықпын» және «Анашым» әндері Қазақ радиосының алтын қорын толықтырды. Әке мен баланың: «Атамекен», «Әдемі», «Келеміз бірге», «Ескірмеген махаббат» — әндері DVD дискілеріне жазылған. Элико Астанада талапты кәсіпкер, ал Тоғжан Алматы қуыршақ театрының режиссері. Хасанғалиевтің ұрпағы шетінен өнерпаз деуге тұрарлық. Ескендір Хасанғалиев Батыс Қазақстан облысының Қаратөбе елді мекенінде 1940 жылдың 13 ақпанында дүниеге келді. «13» — санды орыстар «дюжина» — бақытсыз сан деп есептейді. Ол теріс ұғым. Алланың әрбір күні бір-бірімен тең. Адам бақыты оның жігері, алған білімі, арғы тегі және дарындылығымен тығыз байланысты. Ескендір бір жасқа толғанда әкесі Құбаш кенеттен қайтыс болады. Сәби туған нағашысы Өтегеннің тәрбиесіне ауысты. Оның жұбайы Бақия Ескендірді туған баласындай бауырына басты. Тағы да орны толмас қайғы бұл үйдің шаңырағын шайқады. 1942 жылы Ескендір екі жасқа толғанда нағашысы туберкулез ауруынан 22 жасында қайтыс болады. Ескендірді осылай қаршадайынан өлімнің қара түнегі қоршады.

Пән: Өнер, музыка
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Хасанғалиев Ескендір - қазақ елінің атақты музыка өнерпазы. Қарағандының шахтерлер сарайының концерттік залы. Бүгін мұнда жас әншілердің бір тобы Алматының әншілерімен бірге ән шырқауда. Залда бірде-бір бос орын жоқ. Тыңдаушылар желпіне, тамсана концерт барысын кызықтауда. Біраздан кейін сымбатты, жасы отыздарда Ескендір Хасанғалиев сахнаға шықты. Бұл кезде оның Анаға сәлем, Атамекен және басқа да әндері қазақ халқының қалың қауымына өте таныс еді, жас әншіні Қарағанды көрермендері қызу қабылдады. Сол бойы Ескендір алдыңғы қатарда отырған сүйкімді, көзі тостағандай қызды бірден байқады. Бойжеткен де Ескендірден көз алмады. Ол әнді биік ырғақты, әдемі дауыспен аяқтағанда кыз қолын ұзақ шапалақтады, көз жанары нұрланып, от шашуда. Ескендір келесі орындалар әнін сол қызға арнағандай, тек қана соның нұрлы жүзінен көздерін айырмады. Қыз да оның бұл пейілін түсінгендей жарқырай, шаттана түсті.
Әке мен бала байтақ Қазақстанның елді мекендерінде қосылып, жарасымды ән шырқап, көрермен қауымды тәнті етті. Олар бірігіп Студенттердің қоштасу әні және Ескірмеген махаббат (сөзі Е.Хасанғалиевтікі) сынды жұптасып әндерді орындауда. Біржан шығарған Мен ғашықпын және Анашым әндері Қазақ радиосының алтын қорын толықтырды. Әке мен баланың: Атамекен, Әдемі, Келеміз бірге, Ескірмеген махаббат -- әндері DVD дискілеріне жазылған. Элико Астанада талапты кәсіпкер, ал Тоғжан Алматы қуыршақ театрының режиссері. Хасанғалиевтің ұрпағы шетінен өнерпаз деуге тұрарлық. Ескендір Хасанғалиев Батыс Қазақстан облысының Қаратөбе елді мекенінде 1940 жылдың 13 ақпанында дүниеге келді. 13 -- санды орыстар дюжина -- бақытсыз сан деп есептейді. Ол теріс ұғым. Алланың әрбір күні бір-бірімен тең. Адам бақыты оның жігері, алған білімі, арғы тегі және дарындылығымен тығыз байланысты. Ескендір бір жасқа толғанда әкесі Құбаш кенеттен қайтыс болады. Сәби туған нағашысы Өтегеннің тәрбиесіне ауысты. Оның жұбайы Бақия Ескендірді туған баласындай бауырына басты. Тағы да орны толмас қайғы бұл үйдің шаңырағын шайқады. 1942 жылы Ескендір екі жасқа толғанда нағашысы туберкулез ауруынан 22 жасында қайтыс болады. Ескендірді осылай қаршадайынан өлімнің қара түнегі қоршады.
Анасы Қанаш пошта бөлімінің меңгерушісі еді. Ескендір 16 жасында он жылдықты бітірді. Анасы екінші күйеуінен жеті балалы болды. Ескендір 10 жасынан бастап домбыра тартуды игерді. Қаратөбеде, жалпы Қазақстанның батыс аймағында күйдің ең жеңілі Кеңес күйін екінің бірі орындай біледі.. Ескендір мектепте оқып жүргенінде ән салуға машықтанды. Ол Ақан Серінің Құлагерін орындайтын. Мектептің көркем өнерпаздар ұйымында алдыңғы қатарлы әнші атанса да, оның ойына әнші болам деген ниет кіріп көрмеген-ді. Бірде Алматыда оқитын Таукен институтының студенті елге келгенде оның қобызын байқап қалады. Шықиған қара сукнодан тігілген костюмі бар, иығында пагоны бар. Ескендір осыған қатты қызықты. Техникалық институтта оқысам деп қиялдады. Ол физика-математика пәндерін үздік игерген-ді. Нағашысы Мырзакерей 7 жылдық мектептің директоры. Екінші нағашы ағасы Молдакерей ұшқыштар училищесінде оқитын. Ол кейінірек аудандық партия комитетінің ұйымдастыру бөлімін басқарды. Осылай Ескендірді білімді, зиялы тумалар қоршаған-ды. Молдакерей жазғы каникулға келгенінде Ескендір оның формасын киіп айт-дваға салатын. Енді оның жүрегі ұшқыш болсам деп алып ұшады. Қаратөбенің қырман басында кино көрсетіледі. Оның алдында Қазақстан деген кино-журнал жүргізіледі. Сондай киноның бірінде Ескендір Ермек Серкебаевтың кинода ойнап, әнді шырқап тұрғанын байқайды, ол ағаның Наш милый докторынан ән салу нақышын тыңдағанында аса елітіп, қызығады. Ескендірді енді түбі нақтылы орындалатын тағы бір қиялы -- әртіс болуды мақсат етеді. Көңілі өнердің көк жиегіне тарта түсті.
Ол 1956 жылы он жылдықты тәмамдаған соң бас қаламыз Алматыға жолға шықты. Бақия апасы оның ішкиіміне ақша тігіп беріп, -- Ұры-қарыдан аман болғайсың! -- деп аттандырды. Ескендірдің қасына орталыққа баруға төрт жолдасы ерді. Апасы: Ескендір саған жын-шайтандай әртіс болып не керек? Журналист болсаңшы, -- дейді. Оның сөзін тыңдаған Ескендір Киров атындағы Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультетінің журналистика бөліміне түсуге ниеттенді. Бар жоғы 25-ақ студент қабылданбақ. Ол жеті сынақты 4 пен 5-ке тапсырды. Енді студенттікке өткен тізімді күтуде. Жүрек алып ұшып, толқығанмен Ескендір Хасанғалиев тізімде жоқ болып шықты. Хасанғалиев Ескендір атамекен. Өкінішке орай жалғыз-ақ бал жетпепті. Ауылға оралуға ұят. Ол газет бетінен Шамалғанда құрылыс техникумы бар екенін, соның жанынан он айлық мектеп ашылғанын, мұнда құрылыс прорабына дайындайтынын біледі оқиды. Қасындағы төрт жолдасымен бірге сол мекенге келді. Бұл жерде Ескендірдің өз елінде көрмеген көгалды дала, биік-биік ағаштар, сарқырап ағып жатқан өзен, басқа да жеміс ағаштарды, миялы бақтарды көріп таң болды. Алыста басы қарлы Алатау шыңдары көрініп тұр. Қыркүйек айы, күн жайма-шуақ. Ескендірдің балалық шағы өткен далалықтан бақтарды табиғат көрінісінен мүлдем өзгеше екен. Желсіз беткей. Шаруалардың үйлері әкпен ақталып, ақ шаңқайлы. Жаңадан қабылданған тыңдаушыларды Шамалғанда тұрғызылып жатқан мектепті салуға жұмсайды. Осындай күндердің бірінде ауылдан апасы Бақияның қатты науқаста екендігін білдірген жеделхат Ескендірге жетті. Ол тездетіп поезға мінеді, бірақ жататын орын жоқ. Ол үшінші қатардағы төсекке көтерілді. Үйге Ескендір келгенінде апасы Бақия: Құлыным, келдің бе? -- деп, құшақтап бауырына басты. Оның ауруы жоқ. Сөйтсе Бақия Ескендірді алыс ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.