Биологияның даму тарихы
Кіріспе 3
І Биологияның даму тарихы 5
1.1 Биологияның ғылыми негіздері 5
1.2 Биологияға үлес қосқан ғалымдар 8
ІІ Тіршіліктің пайда болуы 11
2.1 Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы 11
2.2 Қазақстандағы биология ғылымы 16
Қорытынды 19
Пайдаланған әдебиеттер 20
І Биологияның даму тарихы 5
1.1 Биологияның ғылыми негіздері 5
1.2 Биологияға үлес қосқан ғалымдар 8
ІІ Тіршіліктің пайда болуы 11
2.1 Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы 11
2.2 Қазақстандағы биология ғылымы 16
Қорытынды 19
Пайдаланған әдебиеттер 20
Тақырыптың өзектілігі: Биология ғылымы –адам, жануарлар организміндегі жасушалар, ұлпалар, ағзалар және ағзалар жүйесінің дамуын, құрылысын, қызметін зерттейтін, олардын пайда болғанынан өлгенге дейінгі тіршілік әрекетін, іс-тәжірибе мүддесіне сай, дамуға бағытты ықпал жасау мүмкіндігі туралы ғылым. Биологиялық ғылымдар: ботаника, зоология, анатомия, физиология, бактериология, вирусология, молекулярлық биология, биохимия, генетика ғылымдар негізінде құралды.
Бактерия, өсімдік және жануар клеткасындағы субклеткалы органеллалардың құрылысы мен функциясын оқудың қазіргі кездегі қадамдарын студенттерге таныстыру. Молекулярлық генетика мен биохимия аумағында жетістіктер иммунологтарға көптеген цитокиндердің ашуына мүмкіндік береді. Цитокиндердің әсері арнайы рецепторлар көмегімен жүзеге асады. Көптеген зерттеулер негізінде цитокин желі түсінігі қалыптасты және цитокиндердің бірқатар аурулар кезіңдегі әсер ету ерекшеліктері аңықталды. Цитология – клетка биологиясы жөніндегі ілімі. Клетка – ұлпаларының ең маңызды компоненті, тіршіліктің қарапайым негізі. Цитология биология мамандарын дайындау саласында іргелі пәндердің біреу болып саналады. Эволюциялық биология курсы педагогиқалық институтардың биология мамандығы негізі және қосымша болып келетін барлық факультеттердің оқу жоспарына еңгізілген. Қазіргі заман эволюция XXI –ғасырдан қалыптасқан және одан кейінгі ғалымдардың ғылыми зерттеу жұмыстарында талданып дәлелденген эволюцияның синтетикалық теориясы болып табылады. Дүниетану негізінде болашақта бастауыш сыныптарда сыныптан тыс жұмыстарға кірістіру және дүниетану негіздері пәнін оқытуда керекті практикалық білімін, іскерлігін және педагогтық дағдыларын қалыптастыру. Жертану және өлкетану материалдарын оқу нәтижесінде студенттер негізгі физикалық-географиялық ұғымдарды меңгеріп, географиялық қабықта өтетін басты процесстердің мәнін оку және географиялық объектілердің, процесстер мен құбылыстардың тығыз байланысының нақты дәлелін білу, сонымен қатар табиғатты қорғау шараларын танып біледі.
Өсімдіктерге жалпы сипаттама және ботаника ғылымы негіздері мен жануарлар әлеміне сипаттама және зоология ғылымы негіздері материалдарын оқыту кезінде - болашақта бастауыш сыныпта оқушыларды дүниетану негіздері пәнін оқытуда және табиғатты қорғау ісін, сондай-ақ ауылшаруашылык еңбегін, сыныптан тыс жұмыстарға енгізуде білімге, іскерлікке және дағдыға қалыптастыру; диалектикалық-материалдык көрсетілімдерді қалыптастыруда ботаника мен зоологияның маңыздылығын ұғындыру.
Бактерия, өсімдік және жануар клеткасындағы субклеткалы органеллалардың құрылысы мен функциясын оқудың қазіргі кездегі қадамдарын студенттерге таныстыру. Молекулярлық генетика мен биохимия аумағында жетістіктер иммунологтарға көптеген цитокиндердің ашуына мүмкіндік береді. Цитокиндердің әсері арнайы рецепторлар көмегімен жүзеге асады. Көптеген зерттеулер негізінде цитокин желі түсінігі қалыптасты және цитокиндердің бірқатар аурулар кезіңдегі әсер ету ерекшеліктері аңықталды. Цитология – клетка биологиясы жөніндегі ілімі. Клетка – ұлпаларының ең маңызды компоненті, тіршіліктің қарапайым негізі. Цитология биология мамандарын дайындау саласында іргелі пәндердің біреу болып саналады. Эволюциялық биология курсы педагогиқалық институтардың биология мамандығы негізі және қосымша болып келетін барлық факультеттердің оқу жоспарына еңгізілген. Қазіргі заман эволюция XXI –ғасырдан қалыптасқан және одан кейінгі ғалымдардың ғылыми зерттеу жұмыстарында талданып дәлелденген эволюцияның синтетикалық теориясы болып табылады. Дүниетану негізінде болашақта бастауыш сыныптарда сыныптан тыс жұмыстарға кірістіру және дүниетану негіздері пәнін оқытуда керекті практикалық білімін, іскерлігін және педагогтық дағдыларын қалыптастыру. Жертану және өлкетану материалдарын оқу нәтижесінде студенттер негізгі физикалық-географиялық ұғымдарды меңгеріп, географиялық қабықта өтетін басты процесстердің мәнін оку және географиялық объектілердің, процесстер мен құбылыстардың тығыз байланысының нақты дәлелін білу, сонымен қатар табиғатты қорғау шараларын танып біледі.
Өсімдіктерге жалпы сипаттама және ботаника ғылымы негіздері мен жануарлар әлеміне сипаттама және зоология ғылымы негіздері материалдарын оқыту кезінде - болашақта бастауыш сыныпта оқушыларды дүниетану негіздері пәнін оқытуда және табиғатты қорғау ісін, сондай-ақ ауылшаруашылык еңбегін, сыныптан тыс жұмыстарға енгізуде білімге, іскерлікке және дағдыға қалыптастыру; диалектикалық-материалдык көрсетілімдерді қалыптастыруда ботаника мен зоологияның маңыздылығын ұғындыру.
1. Сәтімбеков Р. Биология: Жалпы білім беретін мектептің қоғамдык-гуманитарлық бағытындағы 11-сыныбына арналған окулық. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. ISBN 9965-36-175-4
2. Ж.Н. Мукашев Жалпы жер тану. Оку құралы. Алматы. "Қазак университеті" 2002.
3. С.А. Қусаинов Жалпы геоморфология. Алматы. Қазак университеті. 1998.
4. Муканов К.Н.Цитология: курс лекций / К. Н. Муканов, А.У. Усенов.-Семипалатинск,2004.-148с.
5. Нұрышева,М. Цитология.-А.,2006.-182 б.
6. “Қазақ Энциклопедиясы”, II-том
7. Биология қазақстан мектебінде № 2(32) – 2010
8. Грин Н., Стаут У. Биология в 3-хтомах. -М.,1990.
9. Биология, химия, география №2, 1998; №3, 6 1999; №2,5 2000.
10. Әлімқұлова Р. Өсімдіктану.-Алматы, 1995.
2. Ж.Н. Мукашев Жалпы жер тану. Оку құралы. Алматы. "Қазак университеті" 2002.
3. С.А. Қусаинов Жалпы геоморфология. Алматы. Қазак университеті. 1998.
4. Муканов К.Н.Цитология: курс лекций / К. Н. Муканов, А.У. Усенов.-Семипалатинск,2004.-148с.
5. Нұрышева,М. Цитология.-А.,2006.-182 б.
6. “Қазақ Энциклопедиясы”, II-том
7. Биология қазақстан мектебінде № 2(32) – 2010
8. Грин Н., Стаут У. Биология в 3-хтомах. -М.,1990.
9. Биология, химия, география №2, 1998; №3, 6 1999; №2,5 2000.
10. Әлімқұлова Р. Өсімдіктану.-Алматы, 1995.
Биологияның даму тарихы
МАЗМҰНЫ
Кіріспе 3
І Биологияның даму тарихы 5
1.1 Биологияның ғылыми негіздері 5
1.2 Биологияға үлес қосқан ғалымдар 8
ІІ Тіршіліктің пайда болуы 11
2.1 Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы 11
2.2 Қазақстандағы биология ғылымы 16
Қорытынды 19
Пайдаланған әдебиеттер 20
Кіріспе
Тақырыптың өзектілігі: Биология ғылымы - адам, жануарлар организміндегі жасушалар, ұлпалар, ағзалар және ағзалар жүйесінің дамуын, құрылысын, қызметін зерттейтін, олардын пайда болғанынан өлгенге дейінгі тіршілік әрекетін, іс-тәжірибе мүддесіне сай, дамуға бағытты ықпал жасау мүмкіндігі туралы ғылым. Биологиялық ғылымдар: ботаника, зоология, анатомия, физиология, бактериология, вирусология, молекулярлық биология, биохимия, генетика ғылымдар негізінде құралды.
Бактерия, өсімдік және жануар клеткасындағы субклеткалы органеллалардың құрылысы мен функциясын оқудың қазіргі кездегі қадамдарын студенттерге таныстыру. Молекулярлық генетика мен биохимия аумағында жетістіктер иммунологтарға көптеген цитокиндердің ашуына мүмкіндік береді. Цитокиндердің әсері арнайы рецепторлар көмегімен жүзеге асады. Көптеген зерттеулер негізінде цитокин желі түсінігі қалыптасты және цитокиндердің бірқатар аурулар кезіңдегі әсер ету ерекшеліктері аңықталды. Цитология - клетка биологиясы жөніндегі ілімі. Клетка - ұлпаларының ең маңызды компоненті, тіршіліктің қарапайым негізі. Цитология биология мамандарын дайындау саласында іргелі пәндердің біреу болып саналады. Эволюциялық биология курсы педагогиқалық институтардың биология мамандығы негізі және қосымша болып келетін барлық факультеттердің оқу жоспарына еңгізілген. Қазіргі заман эволюция XXI - ғасырдан қалыптасқан және одан кейінгі ғалымдардың ғылыми зерттеу жұмыстарында талданып дәлелденген эволюцияның синтетикалық теориясы болып табылады. Дүниетану негізінде болашақта бастауыш сыныптарда сыныптан тыс жұмыстарға кірістіру және дүниетану негіздері пәнін оқытуда керекті практикалық білімін, іскерлігін және педагогтық дағдыларын қалыптастыру. Жертану және өлкетану материалдарын оқу нәтижесінде студенттер негізгі физикалық-географиялық ұғымдарды меңгеріп, географиялық қабықта өтетін басты процесстердің мәнін оку және географиялық объектілердің, процесстер мен құбылыстардың тығыз байланысының нақты дәлелін білу, сонымен қатар табиғатты қорғау шараларын танып біледі.
Өсімдіктерге жалпы сипаттама және ботаника ғылымы негіздері мен жануарлар әлеміне сипаттама және зоология ғылымы негіздері материалдарын оқыту кезінде - болашақта бастауыш сыныпта оқушыларды дүниетану негіздері пәнін оқытуда және табиғатты қорғау ісін, сондай-ақ ауылшаруашылык еңбегін, сыныптан тыс жұмыстарға енгізуде білімге, іскерлікке және дағдыға қалыптастыру; диалектикалық-материалдык көрсетілімдерді қалыптастыруда ботаника мен зоологияның маңыздылығын ұғындыру.
Жұмыстың мақсаты:
Организм тіршілігінің әр деңгейіндегі құрылым жүйесінің мәнін айқындау; бактерия, өсімдік және жануар клеткасындағы субклеткалы органеллалардың құрылысы мен функциясын оқудың қазіргі кездегі қадамдарын таныстыру. Биологияның басты заңдарын, организмнің функционалды заңдылықтарын, оның біртекті жүйе екенін көрсету.
Ұлпалардың құрылымдарын, олардың өзара тіршілік байланыстарын, күрделі қатынастығы жеке жүйе екендігін түсіндіреді. Гистология, және эмбриология негіздерін оқып игеруде студенттер ұрықтың дамуын ұлпалардың құрлымын барлық денгейде зерттеп практикалық және теориялық негіздерімен танысады.
Жұмыстың міндеттері:
- биологияның даму тарихы туралы маңызын ашу;
- биологияның ғылыми негіздерін түсіну;
- жер бетінде тіршіліктің пайда болуын туралы білу;
- Қазақстандағы биология ғылымы туралы;
І Биологияның даму тарихы
1.1 Биологияның ғылыми негіздері
Биология(грекше βιολογία - βίος, bios, "өмір"; және λόγος, logos, "ғылым") - жаратылыстану ғылымдарының бір саласы. Тірі организмдерді және олардың қоршаған ортамен арақатынасын зерттейтін ғылым. Биология жанды нәрселерде тіршіліктің барлық көріністерімен айналысады. Биология ғылымы тірі организмдердің құрылысын, функциясын, өсіп-жетілуін, шығу-тегін, эволюциясы мен Жер бетінде таралуын қарастырады. Бұл ғылым организмдердің классификациясын жасап оларды суреттейді, олардың функцияларына үңіледі, түрлердің қалай пайда болатынын сипаттаумен қатар организмдердің бір-бірімен қатынасын және табиғи ортасыменарақатынасын зерттейді.
"Биология" терминін ғылымға алғаш 1797 ж. неміс ғалымы Т. Руз енгізген. Биология Оңтүстік-шығыс Азия елдерінде (Қытай, Жапония, Үндістан) 6 -- 1 ғасырларда дами бастағанымен, тіршілік құбылыстарына жүйелі түрде сипаттама берген грек және рим философтары мен дәрігерлері болды. Соның ішінде Гиппократ ( 460 -- 370) алғаш адам мен жануарлардың анатомиялық және морфологиялық құрылысына жүйелі түрде сипаттама беріп, оларда болатын түрлі аурулардың қалыптасуындағы сыртқы орта мен тұқым қуалаушылықтың рөлін атап көрсеткен. Аристотель ( 384 -- 322) өз еңбектерінде жануарларды құрылысы мен тіршілік әрекеттеріне қарай 4 топқа бөлді. Сонымен қатар адамның анатомиялық-морфологиялық құрылыс ерекшеліктерін, ой-өрісінің дамуын да зерттеді.
Анатомиялық зерттеулер жүргізу арқылы адамның ішкі мүшелерін, көздің тор қабығын сипаттап жазған александриялық ғалымдар: Герофил (300 ж.ш.т.) алғаш ретартерия және вена қан тамырларының арасындағы айырмашылықты ажыратса, ал Эрасистрат ( 300 -- 240) мидың құрылысына сипаттама берген. Римдік Гай Плиний ( 24 -- 79) құрастырған "Табиғи тарих" атты 37 томдық энциклопедия орта ғасырға дейін табиғат жайлы білімдердің негізгі қайнар көзі болып келді. Көне заманның тағы бір ұлы зерттеушісі К. Гален сүтқоректілерге көптеген тәжірибелер жүргізіп, олардың орталық және шеткі жүйке жүйесі жайлы құнды мәліметтер қалдырып, анатомиямен физиологияның дамуына үлкен ықпалын тигізді.
Қазірде биологияның барлық тармақтарын біріктіретін бес принцип бар.
Жасуша теориясы. Жасушаға қатысы бар нәрсенің бәрін зерттейтін ілім. Барша тірі организмдер ең кемінде бір жасушадан,күллі жандылардағы функциялаудың бірлігінен, тұрады. Сонымен қатар барлық тірі организмдерде жасушаның маңызды механизмдері мен химиясы ұқсас келеді және жаңа жасушалар тек бұрынғы жасушалардың бөлуінуінен пайда болады. Жасуша теориясы жасушалардың қалай пайда болатынын, қалай көбейетінін,қоршаған ортасымен қалай араласатынын, олардың қандай заттардан құралатынын, жасушаның құрамдас бөліктерінің қалай жұмыс атқаратынын және жасушаның басқа бөлімдерімен қалай қатынаста болатыны сияқты мәселелерді қамтиды.
Эволюция. Популяциялардың тұқым қуалайтын қасиеттері ұрпақтан-ұрпаққа табиғи сұрыпталу мен генетикалық дрифт нәтижесінде өзгеріске ұшырайды.
Ген теориясы. Тірі организмнің сипаттары мен белгілері геннің түпкі компонентінде - оның ДНҚ-сында генетикалық код түрінде жазылған. Және белгілі бір организмгетән сипаттар осы гендер арқылы бір ұрпақтан келесі ұрпаққа өтіп отырады. Барлық мәлімет генотиптен организмнің көзге байқалатын, яғни көрінетін физикалық немесе химиялық ерекшеліктері - фенотипте көрініс табады. Ген экспрессиясы арқылы пайда болған фенотип организмнің қоршаған ортасына қарай бейімделуі мүмкін. Алайда мұндай жағдайда жаңа мәлімет гендерге қарай кері бармайды. Гендер қоршаған ортаға жауап ретінде тек эволюция процессі арқылы өзгереді.
Гомеостаз. Организмнің қоршаған ортаға қарамастан өзінің ішкі ортасын қалыпты жағдайын ұстап тұруға бағытталған физиологиялық процесс.
Организмнің өзін-өзі ұстауы. Барлық жанды нәрселер стимул-жауап қасиетіне ие.
Жасуша тіршіліктің негізгі әрі ең кішкентай бірлігі. Жасуша теориясы бойынша барлық тірі организмдер бір немесе одан да көп жасушалардан құралады немесе олардың түзген заттарынан құралады. Мысалы, бақалшық, сүйек және тері. Жаңа жасуша алдыңғысынан жасуша бөлінуі арқылы пайда болады және көпжасушалы организмдердің денесіндегі әрбір жасуша ұрықтанған аналық жасушадан, яғни жалғыз бір жасушадан шығады. Бұған қоса жасуша организмдегі адам санасы жетпес зор процесстердің негізгі бөлігі саналады.
Биологиядағы маңызды түсініктердің бірі тіршіліктің эволюция арқылы өзгеріп дамитындығы және қазіргі тіршіліктің барша түрінің ортақ тегінің болуында. Бұл алдыңғы секцияларда көрсетілген бірліктер мен процесстердің таңқаларлық ұқсастығына алып келді. 1809 жылы Жан-Батист де Ламарк ғылыми лексиконға таныстырған эволюцияның негізін жарты ғасырдан соң Чарльз Дарвин қалады. Ч.Дарвин эволюцияның қозғаушы күші ретінде табиғи сұрыпталу процессін атап көрсетті. Альфред Уоллес те бұл теорияны жасаушылардың бірі ретін де танылады, себебі, ол зерттеу жұмыстары мен тәжірибелерде көмек көрсеткен екен. Дарвин түрлер табиғи сұрыпталу және жасанды сұрыпталу немесе селектив бридинг нәтижесінде дамиды деп тұжырым жасады.[3] Қазіргі теорияның жасалуында эволюциялық дамудың қосымша механизмі ретінде генетикалық дрифт қабылданды.
Дамып шыққан сан алуан түрлерінің қасиеттерін сипаттайтын түрлердің эволюциялық тарихы мен белгілі бір түрдің басқа әр түрге генеалогиялық туыстығы оныңфилогениясы деп аталады. Биологиядағы бір-біріне ұқсамайтын әдістемелер филогения туралы мәліметтер үшін таптырмас қайнар көз болып табылады. Олардың қатарына молекуляр биология я болмаса геномикада жасалатын ДНҚ тізбектерін салыстыру және палеонтологиядағы фосилдерді немесе көне организмдердің басқа да іздерін салыстыру бар. Биологтар эволюциялық қатынастарды филогенетика, фенетика және кладистика сияқты әдістерді қолдана отырып қалыптастырады және анализжасайды. Тіршілікэволюциясындағы негізгі оқиғалардың қысқаша баяндамасы үшін эволюциялық уақытнаманы қараңыз.
ХІХ ғасырға дейін тіршілік формалары белгілі шарттар аясында спонтанды түрде пайда бола алуы мүмкін деген түсінік болды. Бұған Уильям Гарвей келіспеді және ол бұған "бар өмір жұмыртқадан" ( латыншадан "Omne vivum ex ovo") деген кәламмен қарсы шықты. Бұл қағида қазіргі биологияның түпкі негізі. Ол қарапайым ғана тілмен тіршіліктің үзілмейтін жалғастығын баяндаса керек.
Биологиялық форма мен функция мирастың негізгі бірлігі болып табылатын гендерден бастау алады және келесі ұрпаққа да осы гендер арқылы өтеді. Организмнің ішкі ортасына деген физиологиялық бейімділік оның гендерінде код түрінде жазулы болуы және оның ұрпағына тұқым қуалауы мүмкін емес. Сан алуан организмдер - бактериялар, өсімдіктер, жануарлар және саңырауқұлақтарда ДНҚ-ның көшірілу мен протеиндерге аударылу механизмдерінің бір-бірінен аумайтыны таңдай қақтырады. Мысалы, адам ДНҚ-сы салынған бактерия сәйкес протеиндерді түзеді.
Организмдегі немесе жасушадағы гендердің жиынтығы оның геномы болмақ. Ол бір я болмаса одан да көп хромосомалардасақталады. Хромосома - организмге байланысты мыңдаған гендер код түрінде жазулы болатын жалғыз,ұзын ДНҚ шүйкесі. Ген белсендік танытқан жағдайда ДНҚ кодтары транскрипция арқылы геннің РНҚ көшірмесіне өтеді. Кейіннен рибосома РНҚтрансляциясын жасап құрамдас(структурал) протеин немесе каталитик протеин түзіп шығарады.
Көптеген биологиялық ғылымдар өздеріне тән ерекшеліктері бар арнайы ілімдер. Әдеттегідей олар зерттелетін тірі организмдерге байланысты ботаника - өсімдіктер ғылымы, зоология - жануарлар ғылымы және микробиология - микроорганизмдер ғылымы болып жіктеледі.
Биология салалары одан әрі қарай организмдердің зерттелу ауқымдылығы мен зерттеу әдістеріне қарай бөлінеді.
oo биохимия - тіршіліктің химиялық негізі ілімі;
oo молекуляр биология - биологиялық молекулалар жүйелерінің бір-бірімен күрделі арақатынастарын зерттейді;
oo жасуша биологиясы - барлық жанды нәрселердің құрушы бөлігі - жасушаны зерттейді;
oo физиология - организмнің ұлпалары мен мүшелерінің химиялық және физикалық функциясын қарастырады;
oo экология - әртүрлі организмдердің қоршаған орталарымен байланысын саралайтын ілім.
oo зоология - Жануарлар әлемін зерттейтін ғылым.
oo орнитология - зоология ғылымының құстарды зерттейтін саласы.
oo Арахнология- зоология ғылымының өрмекшілерді зерттейтін саласы.
oo анатомия- тірі ағзалардың ішкі және сыртқы құрылыстарын зерттейтін биология ғылымы.
oo Бриология- мүктерді зерттейтін ботаника ғылымының саласы.
1.2 Биологияға үлес қосқан ғалымдар
15 -- 16 ғасырларда география саласындағы ұлы жаңалықтарға байланысты өсімдіктер мен жануарлар түрлері жөнінде көптеген деректер жиналды. Осы кезде әйгілі ғалым Леонардо да Винчи (1452 -- 1519) көптеген өсімдіктер мен жануарларға анатомиялық зерттеулер жүргізіп, адам мен жануарлар сүйектеріндегі ұқсастықтарды көрсетті. Алғаш рет мүшелер гомологиясын ашты.
1543 ж. бельгиялық ғалым А. Везалий "Адам денесінің құрылысы жайлы жеті кітап" атты еңбегін жарыққа шығарып, ғылыми анатомияның негізін қалады.
Геккельдің Өмір ағашы (1879).
Ал 1628 ж. ағылшын ғалымы В. Гарвей "Жануарлардағы жүрек пен қан қозғалысы туралы анатомиялық зерттеу" атты еңбегінде қан айналымы жайлы ілімді тұжырымдаса,
1670 ж. Италия ғалымы Д. Борелли жануарлардың қозғалу механизмдерін сипаттау арқылы физиологияның дамуына жол салды.
16 -- 17 ғасырларда микроскоптың ашылуына байланысты өсімдіктердің ішкі құрылысы (Р. Гук, 1665; М. Мальпиги, 1675 -- 79; Н. Грю, 1671 -- 82), олардың жыныстық ерекшеліктері (Р. Камерариус, 1694, т.б.), микроорганизмдер, эритроциттер мен сперматозоидтар (А. Левенгук, 1673) зерттеліп, жәндіктердіңқұрылысы мен дамуы (М. Мальпиги, 1669; Я. Сваммердам, 1669) анықталды. Бұл жаңалықтар эмбриологияда бір-біріне қарама-қайшы түрлі бағыттарды (овизм, анималькулизм, преформизм, эпигенез, т.б.) қалыптастырды.
1670 ж. ағылшын ғалымы Дж. Рей "Өсімдіктер тарихы" атты еңбегінде 19 класқа топтастырылған 18 мың өсімдік түрлеріне сипаттама берді.
18 ғасырда швед ғалымы К. Линней "Табиғат жүйесі" атты еңбегінде ғылымға бинарлық номенклатураны енгізді.
18 -- 19 ғасырларда тірі табиғаттың тарихи дамуы жайлы теориялар қалыптаса бастады. Солардың бірі француз ғалымы Ж. Ламарктың эволюциялық теориясы мен неміс ғалымдары Т. Шванн және М. Шлейденнің клетка теориясы болды. Осы кезде жануарлар физиологиясындағы ірі жетістік -- бауырда глюкогеннің синтезделуі (К. Бернар, 1848), жоғарғы жүйке әрекеті (И.М. Сеченов, 1863) анықталса, француз ғалымы Л. Пастер (1860 -- 1864) қазіргі тірі организмдердің өздігінен пайда болу мүмкіндігін біржолата теріске шығарды.
19 ғасырдағы аса маңызды оқиғалардың бірі Ч. Дарвиннің "Түрлердің шығу тегі" еңбегінде эволюциялық ілімді жариялауы болды. Дарвинизмнің қалыптасуы эволюциялық салыстырмалы анатомия (К. Гегенбауэр), эволюциялық эмбриология (А.О. Ковалевский, И.И. Мечников), эволюциялық палеонтология (В.О. Ковалевский) сияқты жаңа бағыттарға жол ашты. Дәл осы кезде генетика ғылымы қалыптасып, қарқынды дами бастады.
1865 ж. чех ғалымы Г.Мендель белгілердің тұқым қуалау заңдылығын ашты.
1900 ж. голланд ғалымы Де Фриз ғылымға "мутация" деген терминді енгізсе, американ ғалымы Т. Морган "Тұқым қуалаушылықтың хромосомалық теориясын"(1910 -- 11) ашты.
20 ғасырдың 2-жартысында биология ғылымы тірі организмдер құрылысын зерттеуге қол жеткізді. Осының нәтижесінде тірі организмдердің өлі табиғатта кездеспейтін, төменгі және жоғарғы молекулалы органикалық қосылыстардан тұратыны анықталды. Негізгі биополимерлер: белоктар, нуклеин қышқылдары, полисахаридтер, липидтер және олардың молекулаларының құрамдық бөліктері (амин қышқылдары, нуклеотидтер, көмірсулар, май қышқылдары, т.б) ашылды. Осындай жетістіктердің нәтижесінде биологияда жаңа бағыттар пайда болып, кейін олардың бірқатары дербес ғылымға айналды. Мысалы, тірі организмдердің өзара және сыртқы ортамен қарым-қатынасын зерттейтін ғылым ретінде экология қалыптасты.
ІІ Тіршіліктің пайда болуы
2.1 Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы
Тіршіліктің пайда болуы адам баласы ежелгі заманнан толғандырған мәселелердің бірі.Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесінде жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5-5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды-шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі.
Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте қызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды. Ғаламшарлар жұлдыздарды орбита бойынша айнала қозғалуы арқылы тұрақты түрде және біркелкі мөлшерде өзіне қажетті энергия алып тұруы тиіс. Ғаламшарға энергия ағысы бір қалыпты түспесе тіршіліктің пайда болуы мен дамуы мүмкін емес. Өйткені тірі организмдердің тіршілігі белгілі бір температуралық жағдайда ғана жүріп отырады.
Тіршіліктің құпия сырларын білу үшін ағылшын философы Ф.Бэкон (1561-1626жж) міндетті түрде бақылау, эксперимент жасап қарсы шықты. Ғалымның эксперимент жасап алынған деректерді талдап салыстыру керек деген көзқарасы жаратылыстану ғылымының дамуына ерекше әсер етті.
XVII ғасырдың ортасында италиялық жаратылыс зерттеуші әрі дәрігер Франческо Реди (1626 - 1698жж.) тәжірибе жасап, тіршілік өздігінен пайда болады деген теорияға қарсы шықты. Ол 1668 жылы төрт ыдысқа ет салып, оларды ашық қойды да, келесі төрт ыдыстағы еттің бетін дәкемен жапты. Беті ашық ыдыстарға шыбын жұмыртқа салғандықтан, шыбындар өсіп шықты, ал беті дәкемен жабылған ыдыстардан шыбын шыққан жоқ. Реди осы тәжірибесі арқылы шыбынның өзі салған жұмыртқалардан ғана шығатынын, яғни шыбынның өздігінен пайда болмайтынын дәлелдеп берді.
1775 жылы М.М.Тереховский ішінде сорпасы бар ыдысты қайнатып, оның аузын тығыз етіп жауып тастады. Ал бір ыдыстың аузын ашық қалдырды. Аузы жабық ыдыста ешқандай өзгеріс байқалмады, ал аузы ашық ыдыстағы сорпаның бірнеше тәуліктен соң ашып кеткендігі байқалды. Ол кезде микроорганизмдер жөніндегі ғылыми деректер мардымсыз болатын. Виталистік (латынша vitalis - тірі, тіршілігі бар деген ұғым) көзқарастағылар аузы жабық ыдысқа тіршілік күші кіре алмағандықтан тіршілік пайда болмады, сорпаны қайнатқан кезде тіршілік күші өледі деген қарсы ... жалғасы
МАЗМҰНЫ
Кіріспе 3
І Биологияның даму тарихы 5
1.1 Биологияның ғылыми негіздері 5
1.2 Биологияға үлес қосқан ғалымдар 8
ІІ Тіршіліктің пайда болуы 11
2.1 Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы 11
2.2 Қазақстандағы биология ғылымы 16
Қорытынды 19
Пайдаланған әдебиеттер 20
Кіріспе
Тақырыптың өзектілігі: Биология ғылымы - адам, жануарлар организміндегі жасушалар, ұлпалар, ағзалар және ағзалар жүйесінің дамуын, құрылысын, қызметін зерттейтін, олардын пайда болғанынан өлгенге дейінгі тіршілік әрекетін, іс-тәжірибе мүддесіне сай, дамуға бағытты ықпал жасау мүмкіндігі туралы ғылым. Биологиялық ғылымдар: ботаника, зоология, анатомия, физиология, бактериология, вирусология, молекулярлық биология, биохимия, генетика ғылымдар негізінде құралды.
Бактерия, өсімдік және жануар клеткасындағы субклеткалы органеллалардың құрылысы мен функциясын оқудың қазіргі кездегі қадамдарын студенттерге таныстыру. Молекулярлық генетика мен биохимия аумағында жетістіктер иммунологтарға көптеген цитокиндердің ашуына мүмкіндік береді. Цитокиндердің әсері арнайы рецепторлар көмегімен жүзеге асады. Көптеген зерттеулер негізінде цитокин желі түсінігі қалыптасты және цитокиндердің бірқатар аурулар кезіңдегі әсер ету ерекшеліктері аңықталды. Цитология - клетка биологиясы жөніндегі ілімі. Клетка - ұлпаларының ең маңызды компоненті, тіршіліктің қарапайым негізі. Цитология биология мамандарын дайындау саласында іргелі пәндердің біреу болып саналады. Эволюциялық биология курсы педагогиқалық институтардың биология мамандығы негізі және қосымша болып келетін барлық факультеттердің оқу жоспарына еңгізілген. Қазіргі заман эволюция XXI - ғасырдан қалыптасқан және одан кейінгі ғалымдардың ғылыми зерттеу жұмыстарында талданып дәлелденген эволюцияның синтетикалық теориясы болып табылады. Дүниетану негізінде болашақта бастауыш сыныптарда сыныптан тыс жұмыстарға кірістіру және дүниетану негіздері пәнін оқытуда керекті практикалық білімін, іскерлігін және педагогтық дағдыларын қалыптастыру. Жертану және өлкетану материалдарын оқу нәтижесінде студенттер негізгі физикалық-географиялық ұғымдарды меңгеріп, географиялық қабықта өтетін басты процесстердің мәнін оку және географиялық объектілердің, процесстер мен құбылыстардың тығыз байланысының нақты дәлелін білу, сонымен қатар табиғатты қорғау шараларын танып біледі.
Өсімдіктерге жалпы сипаттама және ботаника ғылымы негіздері мен жануарлар әлеміне сипаттама және зоология ғылымы негіздері материалдарын оқыту кезінде - болашақта бастауыш сыныпта оқушыларды дүниетану негіздері пәнін оқытуда және табиғатты қорғау ісін, сондай-ақ ауылшаруашылык еңбегін, сыныптан тыс жұмыстарға енгізуде білімге, іскерлікке және дағдыға қалыптастыру; диалектикалық-материалдык көрсетілімдерді қалыптастыруда ботаника мен зоологияның маңыздылығын ұғындыру.
Жұмыстың мақсаты:
Организм тіршілігінің әр деңгейіндегі құрылым жүйесінің мәнін айқындау; бактерия, өсімдік және жануар клеткасындағы субклеткалы органеллалардың құрылысы мен функциясын оқудың қазіргі кездегі қадамдарын таныстыру. Биологияның басты заңдарын, организмнің функционалды заңдылықтарын, оның біртекті жүйе екенін көрсету.
Ұлпалардың құрылымдарын, олардың өзара тіршілік байланыстарын, күрделі қатынастығы жеке жүйе екендігін түсіндіреді. Гистология, және эмбриология негіздерін оқып игеруде студенттер ұрықтың дамуын ұлпалардың құрлымын барлық денгейде зерттеп практикалық және теориялық негіздерімен танысады.
Жұмыстың міндеттері:
- биологияның даму тарихы туралы маңызын ашу;
- биологияның ғылыми негіздерін түсіну;
- жер бетінде тіршіліктің пайда болуын туралы білу;
- Қазақстандағы биология ғылымы туралы;
І Биологияның даму тарихы
1.1 Биологияның ғылыми негіздері
Биология(грекше βιολογία - βίος, bios, "өмір"; және λόγος, logos, "ғылым") - жаратылыстану ғылымдарының бір саласы. Тірі организмдерді және олардың қоршаған ортамен арақатынасын зерттейтін ғылым. Биология жанды нәрселерде тіршіліктің барлық көріністерімен айналысады. Биология ғылымы тірі организмдердің құрылысын, функциясын, өсіп-жетілуін, шығу-тегін, эволюциясы мен Жер бетінде таралуын қарастырады. Бұл ғылым организмдердің классификациясын жасап оларды суреттейді, олардың функцияларына үңіледі, түрлердің қалай пайда болатынын сипаттаумен қатар организмдердің бір-бірімен қатынасын және табиғи ортасыменарақатынасын зерттейді.
"Биология" терминін ғылымға алғаш 1797 ж. неміс ғалымы Т. Руз енгізген. Биология Оңтүстік-шығыс Азия елдерінде (Қытай, Жапония, Үндістан) 6 -- 1 ғасырларда дами бастағанымен, тіршілік құбылыстарына жүйелі түрде сипаттама берген грек және рим философтары мен дәрігерлері болды. Соның ішінде Гиппократ ( 460 -- 370) алғаш адам мен жануарлардың анатомиялық және морфологиялық құрылысына жүйелі түрде сипаттама беріп, оларда болатын түрлі аурулардың қалыптасуындағы сыртқы орта мен тұқым қуалаушылықтың рөлін атап көрсеткен. Аристотель ( 384 -- 322) өз еңбектерінде жануарларды құрылысы мен тіршілік әрекеттеріне қарай 4 топқа бөлді. Сонымен қатар адамның анатомиялық-морфологиялық құрылыс ерекшеліктерін, ой-өрісінің дамуын да зерттеді.
Анатомиялық зерттеулер жүргізу арқылы адамның ішкі мүшелерін, көздің тор қабығын сипаттап жазған александриялық ғалымдар: Герофил (300 ж.ш.т.) алғаш ретартерия және вена қан тамырларының арасындағы айырмашылықты ажыратса, ал Эрасистрат ( 300 -- 240) мидың құрылысына сипаттама берген. Римдік Гай Плиний ( 24 -- 79) құрастырған "Табиғи тарих" атты 37 томдық энциклопедия орта ғасырға дейін табиғат жайлы білімдердің негізгі қайнар көзі болып келді. Көне заманның тағы бір ұлы зерттеушісі К. Гален сүтқоректілерге көптеген тәжірибелер жүргізіп, олардың орталық және шеткі жүйке жүйесі жайлы құнды мәліметтер қалдырып, анатомиямен физиологияның дамуына үлкен ықпалын тигізді.
Қазірде биологияның барлық тармақтарын біріктіретін бес принцип бар.
Жасуша теориясы. Жасушаға қатысы бар нәрсенің бәрін зерттейтін ілім. Барша тірі организмдер ең кемінде бір жасушадан,күллі жандылардағы функциялаудың бірлігінен, тұрады. Сонымен қатар барлық тірі организмдерде жасушаның маңызды механизмдері мен химиясы ұқсас келеді және жаңа жасушалар тек бұрынғы жасушалардың бөлуінуінен пайда болады. Жасуша теориясы жасушалардың қалай пайда болатынын, қалай көбейетінін,қоршаған ортасымен қалай араласатынын, олардың қандай заттардан құралатынын, жасушаның құрамдас бөліктерінің қалай жұмыс атқаратынын және жасушаның басқа бөлімдерімен қалай қатынаста болатыны сияқты мәселелерді қамтиды.
Эволюция. Популяциялардың тұқым қуалайтын қасиеттері ұрпақтан-ұрпаққа табиғи сұрыпталу мен генетикалық дрифт нәтижесінде өзгеріске ұшырайды.
Ген теориясы. Тірі организмнің сипаттары мен белгілері геннің түпкі компонентінде - оның ДНҚ-сында генетикалық код түрінде жазылған. Және белгілі бір организмгетән сипаттар осы гендер арқылы бір ұрпақтан келесі ұрпаққа өтіп отырады. Барлық мәлімет генотиптен организмнің көзге байқалатын, яғни көрінетін физикалық немесе химиялық ерекшеліктері - фенотипте көрініс табады. Ген экспрессиясы арқылы пайда болған фенотип организмнің қоршаған ортасына қарай бейімделуі мүмкін. Алайда мұндай жағдайда жаңа мәлімет гендерге қарай кері бармайды. Гендер қоршаған ортаға жауап ретінде тек эволюция процессі арқылы өзгереді.
Гомеостаз. Организмнің қоршаған ортаға қарамастан өзінің ішкі ортасын қалыпты жағдайын ұстап тұруға бағытталған физиологиялық процесс.
Организмнің өзін-өзі ұстауы. Барлық жанды нәрселер стимул-жауап қасиетіне ие.
Жасуша тіршіліктің негізгі әрі ең кішкентай бірлігі. Жасуша теориясы бойынша барлық тірі организмдер бір немесе одан да көп жасушалардан құралады немесе олардың түзген заттарынан құралады. Мысалы, бақалшық, сүйек және тері. Жаңа жасуша алдыңғысынан жасуша бөлінуі арқылы пайда болады және көпжасушалы организмдердің денесіндегі әрбір жасуша ұрықтанған аналық жасушадан, яғни жалғыз бір жасушадан шығады. Бұған қоса жасуша организмдегі адам санасы жетпес зор процесстердің негізгі бөлігі саналады.
Биологиядағы маңызды түсініктердің бірі тіршіліктің эволюция арқылы өзгеріп дамитындығы және қазіргі тіршіліктің барша түрінің ортақ тегінің болуында. Бұл алдыңғы секцияларда көрсетілген бірліктер мен процесстердің таңқаларлық ұқсастығына алып келді. 1809 жылы Жан-Батист де Ламарк ғылыми лексиконға таныстырған эволюцияның негізін жарты ғасырдан соң Чарльз Дарвин қалады. Ч.Дарвин эволюцияның қозғаушы күші ретінде табиғи сұрыпталу процессін атап көрсетті. Альфред Уоллес те бұл теорияны жасаушылардың бірі ретін де танылады, себебі, ол зерттеу жұмыстары мен тәжірибелерде көмек көрсеткен екен. Дарвин түрлер табиғи сұрыпталу және жасанды сұрыпталу немесе селектив бридинг нәтижесінде дамиды деп тұжырым жасады.[3] Қазіргі теорияның жасалуында эволюциялық дамудың қосымша механизмі ретінде генетикалық дрифт қабылданды.
Дамып шыққан сан алуан түрлерінің қасиеттерін сипаттайтын түрлердің эволюциялық тарихы мен белгілі бір түрдің басқа әр түрге генеалогиялық туыстығы оныңфилогениясы деп аталады. Биологиядағы бір-біріне ұқсамайтын әдістемелер филогения туралы мәліметтер үшін таптырмас қайнар көз болып табылады. Олардың қатарына молекуляр биология я болмаса геномикада жасалатын ДНҚ тізбектерін салыстыру және палеонтологиядағы фосилдерді немесе көне организмдердің басқа да іздерін салыстыру бар. Биологтар эволюциялық қатынастарды филогенетика, фенетика және кладистика сияқты әдістерді қолдана отырып қалыптастырады және анализжасайды. Тіршілікэволюциясындағы негізгі оқиғалардың қысқаша баяндамасы үшін эволюциялық уақытнаманы қараңыз.
ХІХ ғасырға дейін тіршілік формалары белгілі шарттар аясында спонтанды түрде пайда бола алуы мүмкін деген түсінік болды. Бұған Уильям Гарвей келіспеді және ол бұған "бар өмір жұмыртқадан" ( латыншадан "Omne vivum ex ovo") деген кәламмен қарсы шықты. Бұл қағида қазіргі биологияның түпкі негізі. Ол қарапайым ғана тілмен тіршіліктің үзілмейтін жалғастығын баяндаса керек.
Биологиялық форма мен функция мирастың негізгі бірлігі болып табылатын гендерден бастау алады және келесі ұрпаққа да осы гендер арқылы өтеді. Организмнің ішкі ортасына деген физиологиялық бейімділік оның гендерінде код түрінде жазулы болуы және оның ұрпағына тұқым қуалауы мүмкін емес. Сан алуан организмдер - бактериялар, өсімдіктер, жануарлар және саңырауқұлақтарда ДНҚ-ның көшірілу мен протеиндерге аударылу механизмдерінің бір-бірінен аумайтыны таңдай қақтырады. Мысалы, адам ДНҚ-сы салынған бактерия сәйкес протеиндерді түзеді.
Организмдегі немесе жасушадағы гендердің жиынтығы оның геномы болмақ. Ол бір я болмаса одан да көп хромосомалардасақталады. Хромосома - организмге байланысты мыңдаған гендер код түрінде жазулы болатын жалғыз,ұзын ДНҚ шүйкесі. Ген белсендік танытқан жағдайда ДНҚ кодтары транскрипция арқылы геннің РНҚ көшірмесіне өтеді. Кейіннен рибосома РНҚтрансляциясын жасап құрамдас(структурал) протеин немесе каталитик протеин түзіп шығарады.
Көптеген биологиялық ғылымдар өздеріне тән ерекшеліктері бар арнайы ілімдер. Әдеттегідей олар зерттелетін тірі организмдерге байланысты ботаника - өсімдіктер ғылымы, зоология - жануарлар ғылымы және микробиология - микроорганизмдер ғылымы болып жіктеледі.
Биология салалары одан әрі қарай организмдердің зерттелу ауқымдылығы мен зерттеу әдістеріне қарай бөлінеді.
oo биохимия - тіршіліктің химиялық негізі ілімі;
oo молекуляр биология - биологиялық молекулалар жүйелерінің бір-бірімен күрделі арақатынастарын зерттейді;
oo жасуша биологиясы - барлық жанды нәрселердің құрушы бөлігі - жасушаны зерттейді;
oo физиология - организмнің ұлпалары мен мүшелерінің химиялық және физикалық функциясын қарастырады;
oo экология - әртүрлі организмдердің қоршаған орталарымен байланысын саралайтын ілім.
oo зоология - Жануарлар әлемін зерттейтін ғылым.
oo орнитология - зоология ғылымының құстарды зерттейтін саласы.
oo Арахнология- зоология ғылымының өрмекшілерді зерттейтін саласы.
oo анатомия- тірі ағзалардың ішкі және сыртқы құрылыстарын зерттейтін биология ғылымы.
oo Бриология- мүктерді зерттейтін ботаника ғылымының саласы.
1.2 Биологияға үлес қосқан ғалымдар
15 -- 16 ғасырларда география саласындағы ұлы жаңалықтарға байланысты өсімдіктер мен жануарлар түрлері жөнінде көптеген деректер жиналды. Осы кезде әйгілі ғалым Леонардо да Винчи (1452 -- 1519) көптеген өсімдіктер мен жануарларға анатомиялық зерттеулер жүргізіп, адам мен жануарлар сүйектеріндегі ұқсастықтарды көрсетті. Алғаш рет мүшелер гомологиясын ашты.
1543 ж. бельгиялық ғалым А. Везалий "Адам денесінің құрылысы жайлы жеті кітап" атты еңбегін жарыққа шығарып, ғылыми анатомияның негізін қалады.
Геккельдің Өмір ағашы (1879).
Ал 1628 ж. ағылшын ғалымы В. Гарвей "Жануарлардағы жүрек пен қан қозғалысы туралы анатомиялық зерттеу" атты еңбегінде қан айналымы жайлы ілімді тұжырымдаса,
1670 ж. Италия ғалымы Д. Борелли жануарлардың қозғалу механизмдерін сипаттау арқылы физиологияның дамуына жол салды.
16 -- 17 ғасырларда микроскоптың ашылуына байланысты өсімдіктердің ішкі құрылысы (Р. Гук, 1665; М. Мальпиги, 1675 -- 79; Н. Грю, 1671 -- 82), олардың жыныстық ерекшеліктері (Р. Камерариус, 1694, т.б.), микроорганизмдер, эритроциттер мен сперматозоидтар (А. Левенгук, 1673) зерттеліп, жәндіктердіңқұрылысы мен дамуы (М. Мальпиги, 1669; Я. Сваммердам, 1669) анықталды. Бұл жаңалықтар эмбриологияда бір-біріне қарама-қайшы түрлі бағыттарды (овизм, анималькулизм, преформизм, эпигенез, т.б.) қалыптастырды.
1670 ж. ағылшын ғалымы Дж. Рей "Өсімдіктер тарихы" атты еңбегінде 19 класқа топтастырылған 18 мың өсімдік түрлеріне сипаттама берді.
18 ғасырда швед ғалымы К. Линней "Табиғат жүйесі" атты еңбегінде ғылымға бинарлық номенклатураны енгізді.
18 -- 19 ғасырларда тірі табиғаттың тарихи дамуы жайлы теориялар қалыптаса бастады. Солардың бірі француз ғалымы Ж. Ламарктың эволюциялық теориясы мен неміс ғалымдары Т. Шванн және М. Шлейденнің клетка теориясы болды. Осы кезде жануарлар физиологиясындағы ірі жетістік -- бауырда глюкогеннің синтезделуі (К. Бернар, 1848), жоғарғы жүйке әрекеті (И.М. Сеченов, 1863) анықталса, француз ғалымы Л. Пастер (1860 -- 1864) қазіргі тірі организмдердің өздігінен пайда болу мүмкіндігін біржолата теріске шығарды.
19 ғасырдағы аса маңызды оқиғалардың бірі Ч. Дарвиннің "Түрлердің шығу тегі" еңбегінде эволюциялық ілімді жариялауы болды. Дарвинизмнің қалыптасуы эволюциялық салыстырмалы анатомия (К. Гегенбауэр), эволюциялық эмбриология (А.О. Ковалевский, И.И. Мечников), эволюциялық палеонтология (В.О. Ковалевский) сияқты жаңа бағыттарға жол ашты. Дәл осы кезде генетика ғылымы қалыптасып, қарқынды дами бастады.
1865 ж. чех ғалымы Г.Мендель белгілердің тұқым қуалау заңдылығын ашты.
1900 ж. голланд ғалымы Де Фриз ғылымға "мутация" деген терминді енгізсе, американ ғалымы Т. Морган "Тұқым қуалаушылықтың хромосомалық теориясын"(1910 -- 11) ашты.
20 ғасырдың 2-жартысында биология ғылымы тірі организмдер құрылысын зерттеуге қол жеткізді. Осының нәтижесінде тірі организмдердің өлі табиғатта кездеспейтін, төменгі және жоғарғы молекулалы органикалық қосылыстардан тұратыны анықталды. Негізгі биополимерлер: белоктар, нуклеин қышқылдары, полисахаридтер, липидтер және олардың молекулаларының құрамдық бөліктері (амин қышқылдары, нуклеотидтер, көмірсулар, май қышқылдары, т.б) ашылды. Осындай жетістіктердің нәтижесінде биологияда жаңа бағыттар пайда болып, кейін олардың бірқатары дербес ғылымға айналды. Мысалы, тірі организмдердің өзара және сыртқы ортамен қарым-қатынасын зерттейтін ғылым ретінде экология қалыптасты.
ІІ Тіршіліктің пайда болуы
2.1 Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы
Тіршіліктің пайда болуы адам баласы ежелгі заманнан толғандырған мәселелердің бірі.Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесінде жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5-5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды-шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі.
Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте қызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды. Ғаламшарлар жұлдыздарды орбита бойынша айнала қозғалуы арқылы тұрақты түрде және біркелкі мөлшерде өзіне қажетті энергия алып тұруы тиіс. Ғаламшарға энергия ағысы бір қалыпты түспесе тіршіліктің пайда болуы мен дамуы мүмкін емес. Өйткені тірі организмдердің тіршілігі белгілі бір температуралық жағдайда ғана жүріп отырады.
Тіршіліктің құпия сырларын білу үшін ағылшын философы Ф.Бэкон (1561-1626жж) міндетті түрде бақылау, эксперимент жасап қарсы шықты. Ғалымның эксперимент жасап алынған деректерді талдап салыстыру керек деген көзқарасы жаратылыстану ғылымының дамуына ерекше әсер етті.
XVII ғасырдың ортасында италиялық жаратылыс зерттеуші әрі дәрігер Франческо Реди (1626 - 1698жж.) тәжірибе жасап, тіршілік өздігінен пайда болады деген теорияға қарсы шықты. Ол 1668 жылы төрт ыдысқа ет салып, оларды ашық қойды да, келесі төрт ыдыстағы еттің бетін дәкемен жапты. Беті ашық ыдыстарға шыбын жұмыртқа салғандықтан, шыбындар өсіп шықты, ал беті дәкемен жабылған ыдыстардан шыбын шыққан жоқ. Реди осы тәжірибесі арқылы шыбынның өзі салған жұмыртқалардан ғана шығатынын, яғни шыбынның өздігінен пайда болмайтынын дәлелдеп берді.
1775 жылы М.М.Тереховский ішінде сорпасы бар ыдысты қайнатып, оның аузын тығыз етіп жауып тастады. Ал бір ыдыстың аузын ашық қалдырды. Аузы жабық ыдыста ешқандай өзгеріс байқалмады, ал аузы ашық ыдыстағы сорпаның бірнеше тәуліктен соң ашып кеткендігі байқалды. Ол кезде микроорганизмдер жөніндегі ғылыми деректер мардымсыз болатын. Виталистік (латынша vitalis - тірі, тіршілігі бар деген ұғым) көзқарастағылар аузы жабық ыдысқа тіршілік күші кіре алмағандықтан тіршілік пайда болмады, сорпаны қайнатқан кезде тіршілік күші өледі деген қарсы ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz