Ірі қараның лептоспирозы

Жоспар.
І.Кіріспе
II.Өлексені сою барысындағы жазылған хаттама
ІІІ.Анықталған ауруды талдау
IV.Әдебиетке шолу
4.1.Аурудың қысқаша анықтамасы
4.2. Этиологиясы мен патогенезі
4.3. Клиникалық белгілері
4.4. Паталого.анатомиялық өзгерістер
4.5. Диагноз. Деференциальды диагноз
4.6. Алдын алу және күресу шаралары
V.Қорытынды
VI.Қолданылған әдебиеттер тізімі
VII.Қосымшалар.

I. Кіріспе
Қазақстан Республикасы аймағында кең таралып, жіті және клиникалық белгісі анық байқалмай өтетін жануарлар лептоспирозының алдын алу мен емдеу қазіргі таңда ауыл шаруашылығы саласын үлкен экономикалық зардаптан құтқаратын маңызды мәселелерінің бірі болып табылады.
Бүкіләлемдік денсаулық сақтау ұйымының деректері бойынша, лептоспироз ауруы экономикалық шығыны жағынан туберкулез және бруцеллез ауруларымен деңгейлес деп саналуда.
Республика көлемінде медициналық және ветеринарлық зерттеушілермен 20 лептоспир серовалары анықталып, соның 8-і адамдар мен жануарларға патогенді болып табылады: Роmona, Tarassova, Grippotyphosa, Canicola, Hebdomadis, Australis, Sejroe. Көп жылдық тәжірибе нәтижелері көрсеткендей, аурудың таралуы, этиологиялық құрылымы, патогенезі сұрақтары қаралып, ауру қоздырғышының құрылымдық қасиеті, анықтау әдістері және арнайы алдын алу мен емдеу жолдары зерттелуде.
Адам және жануар липтосперозын ұзақ уақыт бойы ұқсас аурулардан ажырату қиын болды. Тек ХІХ ғасырдың соңында ғана алғаш рет 1886 жылы А.Weil, 1888 Н.П. Васильев адамның жұқпалы сары аурудың клиникалық картинасын нақты сипаттады. Содан соң осы ғалымдардың құрметіне аталмыш ауру Вейл-Васильев атауына ие болды. 1904 жылы неміс журналында Е.Дьяченконың Кубаньдағы мүйізді ірі қара иктерогемогмобинуриясының клиникалық белгілері туралы еңбегі жарияланды. Ауру қоздырушысы Жапонияда 1914 жылы Инадо, Ноки, Канеко ашып, олар жұқпалы сары аурумен ауырған адамның қанымен зақымдалған теңіз шалқалардың бауырынан спирохеталарды ажыратып алып, ауру қоздырушысын Spiroclaeta ictero haemorr laguae деп атады. 1917 жылы Ногуши қоздырғышы Leptospira деп атап, оларды туыстығына байланысты жіктеді.
Лептоспроз (іедетті сары ауру, иктерогемоглобинурия) – көбінесе жіті түрде өтетін жұқпалы ауру. Мал біраз күн (2-3 күн) ыстығы көтеріліп, қатты ауырғаннан кейін, ауызы мен танауының, көзінің кілегейлі қабықтары сап-сары болып кетеді, несебіне қан араласады, салмағы едәуір азайып, ішек-қарыны жиырылмай, солып қалады, сиырдан сүт шықпайды, барған сайын мал әлсірей түседі.
Жалпы осы курстық жұмыстың мақсаты ауыл шаруашылық малдары ауыратын жұқпалы ауруларды анықтау, себебі мен клиникалық белгілерін зерттей отырып, диагноз дәл қою арқылы емдеу, сонымен қатар олардың аурудан өлген жағдайда өлекселерін жарып сойып қарау, басқа малға жұқпауын қадағалау, яғни, алдын алу және күресу шараларын өткізу болып табылады. Осы шараларды нәтижелі жүргізсек, мал басы сақталып, одан алынатын өнімнің мөлшері мен сапасы артады. Ветеринарлық шараларды жетілдіргенде оған жұмсалатын шығын да азаяды.

VI. Қолданылған әдебиеттер тізімі.
1. Боль Н.Г., Боль Б.К., Основы потологической анатомии сельско-хозяйственных животных, М. –Колос, 1961, С.538-541
2. Справочник по ветеренарии, М. –Колос, 1968, С.236
3. Шатров А.П., Кирпичев А.Ф., Лептоспироз сельско-хозяйственных животных и меры борьбы с ним, Алма-Ата, Қайнар, 1971. С.420-422
4. Төлеуғалиев Т., Еттің мал дәрігерлік экспертизасы, Қайнар 1970. 54 бет
5. Конынов Г.А., Краткий справочник ветеринарного фельдшера Л. – Колос, 1973. С.164-165
6. Справочник ветеренарного санитара М. – Колос, 1975 С.217-219
7. Көпбосынов Б., Сұлтанқұлов Т., Мал санитарлық кітапшасы, Алматы. –Қайнар. 1978. 83-84бет.
8. Конопаткин А.А., Эпизоотология и инфекциоонные болезни сельскохозяйственных животных. М. –Колос, 1984. С.197-204
9. Антонов Б.И., Лабораторные исследования в ветеринарии, ВО. –Агропромиздат, 1986 С.128-133
10. Житенко П.В., Ветеринарно-санитарная экспертиза продуктов животноваодства, М. –Агропромиздат, 1989. С.75-76
11. Бакулов И.А. Індеттану және микробиология негіздері, А. –Қайнар, 1993. 156-162 бет.
12. Беляков И.М., Лукьяновский В.А., Основы ветеринарии, М. Колос, 1994 С.356-359
13. Жаров А.В., Патологическая анатомия животных, М. –Колос, 2006. С.594-598
14. Ильясов Б.К. Пути передачи возбудителя инфекции и распространение лептоспироза человека //Животноводство и ветеринария в XXI век: Действительность и перспективы развития: материалы Международный научно-практической конференции. – Семей, 2002. - С.163-166.
15. Шатров А.П., Кирпичев А.Ф. Лептоспироз сельскохозяйственных животных и меры борьбы с ним. - Алма-Ата, Кайнар, 1971. - 47 с.
16. Жұмабеков Х.С., Дербышев К.Ю. – Жануарлардың патологиялық анатомиясы, Алматы, 2011 – 210-213 б.
17. Ахмедов М.М. Лептоспироз сельскохозяйственных животных в Южных регионах страны: автореф. ... вет. наук. – М., 1988. - 23 с.
18. Б.К. Ілиясов., А.Б. Ілиясов. Жануарлар лептоспирозының этиологиялық ерекшеліктері және эпизоотиялық ахуал //Жаршы. - 2005. - №2. - 11-15 б.
19. Е.П.Бернасовская, В.М.Мацюк, Н.И.Захаренко. Применение метода Фуллера для получения полисахаридсодержащих фракций лептоспир. Лептоспирозы //Тр. V Всесоюзн. науч конф. по лептоспирозу человека и животных. - Казань, 1971. - С.11-16.