Мүлік салығының қазіргі замандағы алыну ерекшеліктері

Пән: Салық
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 55 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

КІРІСПЕ . . . 5

1 МҮЛІК САЛЫҒЫНЫҢ МӘНІ МЕН МАҢЫЗЫ . . . 7

1. 1 Салықтардың экономикалық мәні . . . 18

1. 2 Қазақстан Республикасындағы мүлікке салынатын салықтың

даму тарихы . . . 26

2 МҮЛІК САЛЫҒЫНЫҢ ҚАЗІРГІ ЗАМАНДАҒЫ АЛЫНУ

ЕРЕКШЕЛІКТЕРІ . . . 31

2. 1 Заңды тұлғалар мен кәсіпкерлердің мүлкіне салық салу . . . 34

2. 2 Азаматтардың мүлік салығын төлеу ерекшелігі . . . 42

2. 3 Бюджет табысындағы мүлікке салынатын салықтың орны . . . 53

3 МҮЛІК САЛЫҒЫН ЖИНАУДЫҢ ЖЕТІЛДІРУ ЖОЛДАРЫ . . . 56

ҚОРЫТЫНДЫ . . . 52

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ . . . 55

КІРІСПЕ

Нарық экономикасы қазіргі қарқынды дамуы жағдайында салықтық құқық бұзушылықтар да өсуде, ол салық төлеушілірдің де кезінде және дұрыс салық төлеуіне байланысты. Бұл жағдай, көптеген басқалармен қатар мемлекеттік бюджет тапшылығына әкеледі, соған байланысты салық қызметтерінің жұмыстарының жандануы жүзеге асырылады. Біріқ қолдынылатын шаралар салық органдарының мүддесін қорғамауы керек. Бұл үшін кез келген құралдар қолданбайды. Жауапкершілік жаңа шеккендермен заң бұзушылардыанықтауға жүктелуі қажет. Осымен байланысты заңды үнемі өзгертуге қажеттілік туды, қазіргі кезге салық қатынастары саласындағы тәжіриебені есепке ала отырып заң бұзушылыққа жауапкершілікті түбегейлі қарауға негізделген.

Нарық жағдайларға заңды және жеке тұлғаларға мүлкіне салық салу маңызды болуда, өйткені мүлік экономикасы мәселелердің кең ауқымын қарайды және қозғалмайтын объекті талдау мәселесіне жатады. Көңіл салық салу объектісі болып табылатын мүлікті бағалауды жетілдіру.

Сондықтан нарық экономикасы жағдайындағы салық салу механизмін зерттеу қажеттілігі тақырыпты таңдауды түсіндіріп, қарастырылатын сұрақтардың мақсаты мен шеңберін анықтады.

Дипломдық жұмыстың мақсаты болып мүлік салығының нарық шаруашылығындағы мәнін ашу мен оны алудағы жетілдіру жолдары ұсыну болып табылады.

Қойылған мақсатқа жету үшін келесі бірқатар өзара байланысты сұрақтарды шешу керек:

- салықтардың мәні мен маңызын ашу;

- Қазақстан Республикасындағы мүлікке салынатын салықтың дамуын қарастыру;

- бюджеттік түсімдегі мүлікке салынатын салықтың орнын анықтау;

- заңды тұлғалар мен кәсіпкерлердің мүлкіне салынатын салықты зерттеу;

- жеке тұлғалардың мүлкіне салықты есептеу мен төлеу ережесін көрсету;

- мүлік салығының алу нақты жетілдіру жолдарын шет мемлекеттер тәжіриебесіннің негізінде ұсыну.

Зерттеу объектісі болып мемлекет пен салық төлеушінің мүлікке салық салу мен төлеу үрдісіндегі пайда болатын қаржылық қатынастар жүйесі табылады. Объект ретінде Қазақстан Республикасының мемлекеттік бюджеті, Қарағанды қаласының Қазыбек би ауданының жергілікті бюджеті алынды.

Дипломдық жұмыстың ақпараттық негізін Қазақстан Республикасының Үкіметінің заңнамалық актілері, Қазақстан Республикасы Президентінің жарлықтары, Қазақстан Республикасының Қаржы министрлігінің нұсқаулары, монографиялық әдебиеттер, қазақ және шет ел экономистерінің ғылыми мақалалары құрайды.

Тәжіриебе негізі болып - Қаржы министрлігінің жоспарлы және есеп берілгендері Қарағанды қаласының Қазыбек би ауданының салық комитеті қаралды.

Дипломдық жұмыс кіріспеден, үш бөлімнен, қорытындыдан және әдебиеттер тізімінен тұрады. Жұмыста 1 кесте, 2 сурет және 2 қосымша бар.

1 МҮЛІК САЛЫҒЫНЫҢ МӘНІ МЕН МАҢЫЗЫ

1. 1. Салықтардың экономикалық мәні

Кез келген мемлекет салықтарсыз өмір сүре алмайды, өйткені өзінің аппаратын ұстау үшін және өзінің қызметтерін жүзеге асырғанда пайда болатын шығындарды жабуы үшін ақшасы болуы шарт. Сонымен қатар ақша материалдық өндірістің өнімі болып табылады, бірақ мемлекеттік қызмет өз табиғатында әр түрлі басқарушылық қызметпен айналысатын мұнда қатыспайды. Басқа сөзбен айтсақ, мемлекеттік қызметтердің нақты еңбегі барлық мемлекеттік ақпараттың қызметі сияқты, бөлек қарастырылады, бірақ та айқын құны ретінде ақша көрінетін өнім өндірілмейді. Енді мемлекет ақшаны басқа жақтан іздеуге мәжбүр.

Мемлекетті қамтамасыз ету үшін қажетті, ақша қаражаттарын шоғырландыру және мемлекеттік ақша қорларын құру деп аталатын элементті және оның қаржылық қызметін ұстап тұру үшін мемлекетке ақша табу қажет. Мемлекет өзіне қажет ақша қаражаттарын әр түрлі жолмен табады. Бір жағдайда оның иесінің ерікті түрде беруіне негізделген әдісті қолданады. Бұл әдістің классикалық үлгісіне мемлекеттік қарыздарды жатқызуға болады. Келесі жағдайда мемлекет өзіне қажет ақшаны табу үшін мәжбүрлеп алу әдісін қолданады. Мұның классикалық үлгісіне салықтар жатады.

Сонымен, салықтардың бірінші рет пайда болуына қоғамның небір мүдделерін қанағаттандыруға ұжымдық мұқтаж әсер етті. Салықтар осындай түрінде көп уақыт бойы бар болды. 1818 жылы Ресейде орналастыру мәселесімен айналысқан декабрист Н. И. Тургенев былай деп жазды: «Салықтар қоғамның немесе мемлекеттің мақсатқа қол жеткізуінің құралы болды, яғни адамдардың өз ойлаған мақсаттарына қол жеткізу құралы болды». Адамдар қоғамға қосыла отырып және үкіметке жоғары өкіметті бере отырып оларға сондай-ақ салықтарды талап ету құқығын берді».

Ұзақ уақыт ішінде адамдар салықты объективтік қажеттілік деп білді. Тек XV ғасырдың басынан бастап, ғалымдар ақша қатынастарының жүйесін және мемлекеттің экономикалық негізі мен экономикалық функцияларын зерттей бастаған кезде ғана салықтарды түсінудің бірінші әрекеттері пайда бола бастады.

Ақшалай қатынастардың проблемаларымен айналысатын ғылымның осы бір салысы «қаржы» атауын алды. Бұл термин латынның financia сөзінен пайда болды, ол «ақшалай төлем» деген мағынаны білдіреді. Мемлекеттік кірістердің негізгі көзі зерттеулердің негізгі мәні болып табылды. Сол уақыттың барлық жұмыстарында мемлекеттік табыстың негізгі көзі ретінде салықтар бөлінді. Салықтарды зерттеуге арнайы арналған көптеген жұмыстар пайда болды. Оның ішінде назар аударатын кардинал А. Ришельенің «Саяси мұра» деген жұмысы, ол жұмыста салық салу принциптерін негіздеу әрекеті жасалған.

Осы кезде А. Монкретьен бірінші рет мемлекет мүддесінен емес, керісінше халық шаруашылығы мен салық төлемшілердің мүддесінен шыға отырып салық реформасы туралы мәселеге көз салды. Осы Монкретьен алғашқы рет мүліктік кадастр негізіне кіріс салығының жаңа нысанын ұсынды, яғни халық көпшілігінің мүддесінен шыға отырып, салықтың прогрессивтік мағынасын ұсынды.

Салық жүйесіне деген осындай көзқарас XVII ғасырдың салық теориясы жөніндегі зерттеуде тереңдетіліп берілді. У. Петти Монкретьеннің салықтардың прогрессивтілігі туралы ойын одан әрі өрістете отырып табыстан ғана емес, атаққа да тәуелді қылып қойды. «Халық мемлекеттік шығынды олардың үлесіне және мүддесіне ғана сәйкестіре отырып, яғни олардың мүлігі мен байлығына сәйкес жабуға қатысуы керек» деп айтқан болатын. У. Петтидің «Салықтар мен алымдар туралы трактат» жөніндегі жұмысында салықтардың теориясына жүйелі қарау керектігі көрсетіліп және салықтарды салу (жанама салық салу) механизімі зерттелді.

У. Петти былай деп жазған болатын: « . . . жер салығы тұтыну үшін біркелкі емес өндіріліп алынатын акциз болар қалуда, оны көбінесе аз шағымданатындар ғана көтереді».

Меркантелизм кезінде салықтарды зерттеу Х. Юсти мен С. Вобланның жұмыстарында ерекше көрсетілген. Юсти алғашқы рет салық салу принципін негіздеуге әрекет жасады. Жақсы салықтарға ол мыналарды жатқызды:

- төлеуге шамасы бар азаматтар;

- біркелкілер;

- азаматтар мен мемлекеттің әл-ауқатына зиян келтірмейді;

- өндіріп алу үшін қолайлы;

- аталмыш мемлекеттік басқару сипаты мен экономикалық жағдайларына сәйкес келеді.

Меркантелисттердің іліміне негізделе отырып және оны әрі дамыта отырып физиократтар бірінші болып салықтарды тікелей және жанама салықтарға жіктеді. Физиократтар тікелей салық ретінде тек жер салығын бөлді.

XVIII ғасырдың аяғында - ХІХ ғасырдың басында мемлекеттік табыстардың теориясының негізгі концепциясында салықтарды мемлекет қызметтері (жеке басын қорғау, меншікті және мемлекетті қорғау) үшін төлеу деген мағына берілді.

XVIII ғасырдың аяғында буржуазия революциясын басынан өткізген мемлекеттерде практикаға салықтардың жалпылық, олардың пропорционалдық принципі енді. Сол уақыт салығының теориясын дамыту классикалық қаржы мектебін құрумен байланысты болды, оның негізінде классикалық саяси экономика болды. А. Смиттің «Халық байлығының табиғаты мен себепті туралы зерттеулер» кітабы сол кезеңнің едәуір маңызды қаржы шығармасы болды (1776 жыл) .

Адам Смитпен салық жүйесін құруда келтірілген төрт ереже немесе жалпы ережелер осы күнге дейін дамыған елдердің салық салу принципінің негізі болып табылады.

Салықтардың мәнін түсіну үшін, салық салу теориясына еңбегі сінген ғалым Адам Смит еңбегін алуға болады. Қазіргі мемлекеттің салық жүйесінің кезінде, осы ғалымның идеясы мен көзқарасы жатыр.

Адам Смит ойынша салықтар төмендегі талаптарға жауап беру керек:

- заңдық тәртіп. Заң формасындағы, мемлекеттен жиналған уақыт және оның көлемі және төлеу тәртібі. Мемлекеттің салық салу құқығы, мемлекеттің өмір сүруі үшін және барлық қоғамның жеке тұлғалардың көзқарасын қолдайтын мекемелердің өмір сүруі үшін қажеттілігінен туындайды;

- бір тектілігі. Мемлекеттің қорғауын пайдалана отырып, тапқан табысына сәйкес кез келген тұлға мемлекетті қолдауға тиісті;

- анықтылығы. Салық төлеушіге төлемнің көлемі, тәсілі, уақыт және төлеу орны белгілі болуы керек;

- төлеудің арзандылығы. Салық жинау төменгі деңгейдегі шығынмен жүзеге асуы қажет және осыған сәйкес төлемдер мемлекет кассасына түсуі қажет;

- шаруашылық дербестілік. Салық субъектісі ретінде, өзіндік нақты қажеттілігі бар және дербес шаруашылық қызметпен табыс алатын тәуелсіз азамат болуы керек.

Салық салу теориясы саласында Адам Смитпен қозғалған пікірлерді XVIII ғасырдың және XIХ ғасырдың бірінші жартысында көптеген экономистер қолдады. Маңызды теоретикалық ережелер Д. Рекардоның («Саяси экономиканың бастауы және салық салу»), Н. И. Тургеневтің («Салықтар теориясының тәжірибелері»), Ж. М. Сисмондидің («Саяси экономиканың және бастаулары» туралы алтыншы кітабы) жұмыстарында кеңінен ашылды. Салық салынбайтын минимумды жеке принцип ретінде бөлу Сисмондидің еңбегі болып табылады, бұл салықтардың теориясын дамытуға қосылған маңызды үлес болды.

XІХ ғасырдың екінші жартысы қаржы ғылымының даму уақыты болды. Сол кездегі салық теориясы саласында талқыланған мәселелердің бірі - ол пропорционалдық және прогрессивтік салықтардың келешегі және тікелей және жанама салықтардың қатынасы.

ХІХ ғасырдың бірінші жартысындағы салықтарды көрсетілген мемлекеттік қызметтерге ақы ретінде төлеу деген түсінік кейіннен өзгере бастады. Салықтар, бірінші рет дәулетсіз топтардың жағдайын жақсарту әдісі ретінде қарастырылды.

Қаржы ғылымында да, сондай-ақ салықтар теориясында да әр түрлі көзқарастар мен мектептер байқала бастады.

Салықтар теориясына үлкен үлесті әлеуметтік саяси мектептің жақтасы, әйгілі неміс экономисі А. Вагнер қосты. Оның көзқарастары ерекше ықыласқа ие, өйткені олар сол уақыттың қаржы әдебиетінде кеңінен таратылды. Вагнерді салық саясаты саласындағы радикалды көзқарастар ерекшеледі.

А. Вагнермен ұсынылған салық салудың 9 негізгі ережесі осы күнге дейін белгілі. Ол оларды 4 топқа жіктеді. Бірінші орныды Вагнер салық салуды ұйымдастырудың қаржы принциптеріне берді, ол:

1) салық салудың жеткіліктігі;

2) салық салу созылымдылығы. Одан кейінгі топ - халық шаруашылығының принциптері тобы;

3) салық салу көзін тиісті таңдау;

4) әртүрлі салықтарды осындай жүйеге дұрыс комбинациялау, ол салықты қайта салу жағдайлары мен санасуы керек. Ереженің үшінші тобына А. Вагнер этикалық принциптерді жатқызады;

5) салық салудың жалпылығы;

6) бір келкілігі, төртінші топ әкімшілік-техникалық ережелерден тұрады;

7) салу салудың нақтылығы;

8) салық төлеу қолайлылығы;

9) өндіріп алу қалдықтарын барынша төмендету.

Марксизм классиктерінің де пікірлері қызығушылық тартады. Карл Маркс пен Фридрих Энгельс салықтарды негізінен әлеуметтік революцияға жатқыза отырып талдады. Ал, мынадай: пропорционалдық және регрессивтік, тікелей және жанама салықтарды қайта салу, пайдалану сияқты салық теориясының маңызды сұрақтарын Карл Маркс буржуазияға қарсы күрес құралы ретінде қарастырды.

Карл Маркс жанама салықтарға теріс қарады, ол оны буржуазияның пролетариатты ұрлау мақсатында ойлап жатқан жаңалығы деп түсінді. Сондықтан да Карл Маркс пен Фридрих Энгельс жанама салықты алып тастау жөніндегі өз ойларын айтумен болды.

Салықтар мен басқа қаржы институттарын қосалқы құбылыстар екен деп қателесіп ойлай отырып Карл Маркс пен Фридрих Энгельс ең ақырында салықтарды мемлекеттік басқаруды құралы ретінде қарастырып оларға теріс қарады.

Осындай көзқарастар өткен жүзжылдықтың 30 жылдарына дейін бар болды. 1929-1933 жылдары ірі капиталист елдерін басып алған ұлы дағдарыстан кейін экономиканы дамытудың жаңа кезеңі басталды. Көптеген экономистер мемлекеттің экономика деген қарым-қатынасын қарастыра бастады және олардың экономиканың дамуына кірісу құқын мойындады. Экономикаға кірісудің тиімді құралы болып салықтар мойындалды.

Салықтық реттеуге арналған көптеген жұмыстар пайда бола бастады. Өткен жүзжылдық ішінде зерттелген салық салу теориясындағы маңызды мәселелердің бірі - ол салықтардың нарыққа тығыз байланыста әсер етуімен қайта салу.

Салықтарды экономикаға кірісу құралы ретінде пайдалануды ұсынған бірінші ғалым Д. Кейнс болды. Ол өз көзқарасын «Жұмысбастылықтың, проценттің, ақшаның жалпы теориясы» кітабында баяндалды. Д. Кейнс мемлекетті төлемқабілеттілігі бар сұраныс пен өндіріс көлемі арасындағы сәйкестікке қол жеткізуге әсер етеді деп ойлады.

Бірақ та айта кететін жайт, экономикалық және құқықтық сұрақтар жайлы ғылыми тұжырымдамалар болса да, салық жинаудың көп жылдық тарихына қарамастан, «салық» түсінігі жайлы таластар қала бермек.

Солардың негізгілерін қарастырайық:

С. Д. Ципкиннің ойынша: «Салық - бюджетке түсетін материалдық алғышартқа сәйкес, алдын-ала қаралған ставка мен және нақты анықталған мерзімде, мемлекетпен бекітілген міндетті, жеке ақысыз ақшалай төлем». Бұл салық анықтамасын кең жайылған түрі. Бұл анықтамада салықтың «құнсыздық» белгісі көрініс таппаған.

П. К. Воронкова салыққа келесідей анықтама береді: «Салық - жалпы мемлекеттік қажеттілікті қанағаттандыру үшін, анықталған көлемі мен белгіленген мерзімі бар, өкілетті мемлекеттің органдардың актісіне негізделген, заңды тұлғалармен, азаматтардың - бюджетке ақысыз төлемі». Бұл заң ғылымындағы негізгі категориялардың алатын қорына кіретін салықтың ауқымды анықтамасы. Бірақ та салықтың міндеттілігі, қайтарымсыздығы, эквивалентсіздігі сияқты белгілері көрініс таппаған.

Д. Соколова «Салық - заңмен бекітілген және анықталған көлемде анықталмаған мерзімде салық төлеушімен жүзеге асырылатын міндетті ақысыз төлем».

С. Пепеляев ойынша: «Салық - міндеттеме бастамасы ретінде жеке және заңды тұлғалардың меншігін, мемлекеттік меншікке алудың жалғыз заңдық формасы (заңмен бекітілген) . Билік субъектілерінің төлем қабілетін қамтамасыз ету мақсатында мемлекеттік мәжбүрлеумен қамтамасыз етілген, салықтың ақысыздығы, қайтарымсыздығы». Берілген анықтамада салықты нақты сипаттағанымен, өзінің жетіспеушіліктері бар:

- «Жалғыз заңдық» және «заңмен бекітілген» түсініктер маңызы бірдей емес;

- салық - меншікті алудың жалғыз түрі емес салық басқа да түрлері бар;

- салық барлық жағдайда меншікті алу болып танылмайды.

Салықтың қызықты анықтамасын «қаржылық құқық» жағынан. Қазақстандық ғалым Е. В. Порохов келесідей ұсынады: «Салықтар - заң шығарумен, мемлекеттік жоғары билік органдары мен бір жақты бекітілген, өкілетті органдармен жеке және заңды тұлғалардан тұрақты түрде алынатын міндетті ақысыз және қайтарымсыз ақшалай төлемдер және аударымдар арқылы мемлекеттік табысқа жатқызылатын және мемлекеттік мәжбүрлеу, күштеу арқылы мемлекеттік бюджетті қамтамасыз етеді».

Е. В. Порохов анықтамасы бойынша салықтар бюджетке аударылады, бірақта бюджеттен тыс қорларға аударылатын салықтар кездеседі. Салықтың субъектісі ретінде жеке және заңды тұлғалар анықталған, бірақ та Қазақстанның заңына сәйкес заңды және жеке тұлғаларға жатпайтын салық төлеушілері бар («Тұрақты мекемелер») . Осы заңға сәйкес салықты ақшалай, салықтар натуралды түрде төлеуге рұқсат етілген.

Салық дегеніміз - мемлекетпен біржақты тәртіппен бекітілген және құқықтық форма негізінде жатқан, мемлекеттік табысқа, міндетті ақшалай немесе натуралды, мемлекеттік мәжбүрлеу мен қамтамасыз етілген, өндіруші субъектінің анықталған мерзімінде, анықталған көлемде қамтамасыз, ақысыз, эквивалентсіз және тұрақты төлем.

Салықтың қызметі бұл - салық құрылым мәнінің көріну тәсілі. Экономикалық категория инструменті ретіндегі табысты бөлу және қайта бөлу кезінде, қоғам өз міндетін қалай атқаратынын салық қызметі көрсетеді.

Сонымен салықтың бөлу қызметі фискалдық механизм көмегімен қоғамдағы бөлу қатынастары болғанда ақша қаражаттардың қанша орталықтанғанын көрсетеді. Салықтың бұл қызметімен өз қызметін жүзеге асыру үшін қажетті бюджеттік жүйе бюджеттен тыс қор ретінде мемлекеттік қаржы ресурстар құралады. Бастапқыда салықтық бөлу қызметі фискалдық сипатта болды.

Әлеуметтік және ынталандырушы функциялары жеңілдік преференций жүйелерімен іске асады.

Салық және жинақтар бойынша төменгідей жеңілдік түрлері бар:

- салық салынушы объектінің салық салыну минимумы;

- салық салынушы объектіден бір элементті алып тастау;

- белгілі бір тұғлаларды немесе төлеушілердің категорияларына байланысты салық төлеуден босату;

- салық ставкасын жеңілдіктер;

- салықтық несиелер.

Енді ынталандырушы қызметке бағытталған, кәсіпорынның пайдасына салық салудың жеңілдіктері:

- өндірісті ұлғайтуға және тұрғын үй құрылысына кеткен шығындарды мемлекет тарапынан қаржыландыру;

- кәсіпкеріктің шағын формасы;

- мүгедектер мен зейнеткерлерді жұмысбастылықпен қамтамасыздандыру;

- әлеуметтік мәдени және қоршаған ортаны қорғауда қайырымдылық қызметпен айналастыру.

Преференциялар - ұлттық өнеркәсіптерде өндірілмейтін немесе жеткіліксіз көлемде дайындалатын тауарларды елге әкелгенде, кедендік баждардан баға шегерімдері түрінде болады. Сонымен преференциялдық қатынасты дамушы елдерде кең таралған.

Бөлуші функция мен бақылаушы функция өзара байланысқан. Бақылаушы функцияның мәні салықтық төлемдер мен салықтық түсімдерге сәйкес, сапалық сипаттармен көрінеді.

Салықтың бақылаушы қызметі іске асқанда, оның толықтығы мен тереңдігі салықтық тәртіпке байланысты. Яғни, салық төлеушінің заңмен бекітілген салықты дер мезгілде толық көлемде төлеуі. Салықтық органдардың жұмыс тәжіриебесі көрсеткендей, салықты төлеу мерзімі мен салық көлемін төлеудегі заң бұзушылықтар жиі кездесетін құбылыс.

Қорытындай келе, жоғарыда аталған функиялар қаржы бюджеттік қатынастың және салықтық саясаттың тиімділігін көрсетеді.

Фискалдыққызметі ол мемлекеттік бюджетпен байланысты. реттеу құралдарын қамтиды, яғни шығындары және салықтарымен байланысты реттеу жүйелері. Ол мемлекеттік тапсырмалармен сатып алуды көбейту не азайту. Бұл құралдардағы ішіндегі маңыздысы болып, мемлекеттік сатып алу саналады.

Мемлекеттік сатып алу әр түрлі болуы мүмкін. Мысалға, мемлекеттік бюджетпен, мектеп, басқа да мәдени әлеуметтік орындарды салу, айналым өнімдерін, соғыс қаруларын сыртқы сауда өнімдерін сатып алу тағы басқалар. Бұл сатып алулардың негізгі ересшелігі, өзі тұтынушы болып есептеледі. Мемлекет бұл сатып алуды не тұтынуға, не болмаса нарықты реттеуге қолданады. Мемлекеттік сатып алудың кәсіпорындардың экономикалық жағдайын көтеруде атқаратын ролі зор. Мемлекеттік тапсырма бұл кәсіпорындар үшін белгілі көлемдегі өндіріс, өнімдерді өткізу көзі. Әр мемлекет өз тапсырмаларын көп жағдайда отандық кәсіпорындарға орналастыруға тырысады.

Фискалдық функциясы - салықтардың күшімен мемлекеттің ақша қоры қалыптасады, ол экономикалық функциясы, ол арқылы мемлекеттің экономика салаларына, сфераларына ықпалы іске асырылады. Күнделікті өмірде екі функциясы салықтық тұтас бірлікті іске асырылады, бірақ әрқайсысы салықтық қатынастардың белгілі бір жақтарын көрсетеді.

Фискалдық қызмет екіге бөлінеді:

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.