Азотты заттардың микроорганизмдердің әсерінен өзгеріске ұшырау салдары

Жоспар
Кіріспе

1Азотты заттардың микроорганизмдердің әсерінен өзгеріске ұшырауы
2 Атмосфера азоттың түйнек бактериялардың сіңіруі

Азот блок малекуласының негізгі құрам бөлігі болып есептеледі. Оның басым көпшілігі жер бетінде тіршілік ететін ағзалар құрамында болады.Мысалыға топырақтың 1 га жырту қабатында 6-18 тоннаға дейін байланысқан түрдегі азот болады.
Азоттағы бір сарқылмас қорының бірі атмосфера. Әр бір гектар жер бетіндегі ауада 80 000 тоннаға жуық малекула күйіндегі азот бар. (Бұл ауыл шаруашылық дақылдарын 1 млн жылға дейін моль өнім алуға мүмкіндік береді) Бірақ ауадағы ,топырақтағы азот және оның қосылыстарының біразын өсімдіктер сіңіре алмайды. Сондықтан олар өзгеріске ұшырау яғни ыдырау керек.
Азот айналымының бірінші кезеңі;
Азот органыкалық түрлерінің минералдық азот айналуын –аммонификациялануы деп атайды. Оған бактерия актиномициттер саңырауқулақтар қатысады.
Азот айналымының екенші кезеңі;
Аммонификациялану нәтижесінде пайда болған аммиак алдымен азотты , кейіннен азот қышқылына дейін тотығады. Бұл процесті нитрификация деп атайды.(ерекше микроорганизмдердің топтарымен жүзеге асады). Нитрификация барысында нитраттар яғни азот қышқылының тұздары пайда болады(олар таза ауа режимін жақсартады, және азоттың органикалық заттардың минералдануы тездетіледі).
Азот айналымының үшінші кезеңінде топыраққа жиналған нитраттар тотықсызданады оны денитрификация деп атайды(азот қорының ысырап болуымен теңеледі , сондықтан егін шаруашылығына зиянды деп есептеледі).

Пән: География
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

№ Лекция

Азотты заттардың микроорганизмдердің әсерінен өзгеріске ұшырауы.
Азот блок малекуласының негізгі құрам бөлігі болып есептеледі.
Оның басым көпшілігі жер бетінде тіршілік ететін ағзалар құрамында
болады.Мысалыға топырақтың 1 га жырту қабатында 6-18 тоннаға дейін
байланысқан түрдегі азот болады.
Азоттағы бір сарқылмас қорының бірі атмосфера. Әр бір гектар жер
бетіндегі ауада 80 000 тоннаға жуық малекула күйіндегі азот бар. (Бұл ауыл
шаруашылық дақылдарын 1 млн жылға дейін моль өнім алуға мүмкіндік береді)
Бірақ ауадағы ,топырақтағы азот және оның қосылыстарының біразын өсімдіктер
сіңіре алмайды. Сондықтан олар өзгеріске ұшырау яғни ыдырау керек.
Азот айналымының бірінші кезеңі;
Азот органыкалық түрлерінің минералдық азот айналуын
–аммонификациялануы деп атайды. Оған бактерия актиномициттер
саңырауқулақтар қатысады.
Азот айналымының екенші кезеңі;
Аммонификациялану нәтижесінде пайда болған аммиак алдымен азотты ,
кейіннен азот қышқылына дейін тотығады. Бұл процесті нитрификация деп
атайды.(ерекше микроорганизмдердің топтарымен жүзеге асады). Нитрификация
барысында нитраттар яғни азот қышқылының тұздары пайда болады(олар таза ауа
режимін жақсартады, және азоттың органикалық заттардың минералдануы
тездетіледі).
Азот айналымының үшінші кезеңінде топыраққа жиналған нитраттар
тотықсызданады оны денитрификация деп атайды(азот қорының ысырап болуымен
теңеледі , сондықтан егін шаруашылығына зиянды деп есептеледі).
Азот айналымының төртінші кезеңінде микроорганизмдің әсерінен
ауадағы азот топыраққа жиналады.Бұған түйнек бактериялары (азотобактер,
клострмдиум,пастерманум) өз бетінше көп тіршілік ететін микроорганизмдер
қатысады .Олар бұршақ туқымдас өсімдіктердің тамыр жүйесімен бірлесіп ,
селбесіп тіршілік етеді.Жылына 1га егістікке 100-400 кг. дейін байланысқан
азот пайда болуына себепші болады.Жеке күйінде азотобактер 1991 жылы
бөлініп алынды.
Азотабактер ауадағы азоттарды сіңіру үшін қажетті энергия азотсыз
организмдер заттарды тотықтыру арқылы алады. Атмосферадан сіңірген азот
мөлшерінің біразы өз клеткасының белогын құруға жұмсалады, ал қалған бөлігі
аммоний тұздары күйінде топыраққа сіңеді. Азотабактер көбінесе қышқылы аз,
әктелген немесе қара топырақты қалайды. Лизосферада кездеседі, өйткені
тамыр бөлінген заттармен көректенеді.
Атмосфера азоттың түйнек бактериялардың сіңіруі
Азотқа тапшы топырақтарда бұршақ тұқымдас өсімдіктердің жақсы өсетінін
байқап 1865 жылы М.С.Варонин олардың тамырындағы түйнектерді зерттеп, онда
микросфераның тіршілік ететінін анықтаған. Бұдан кейін Гельригель мен
Вилфард осы түйнектер ауадағы атмосфера азот сіңіруге қабілетті деген пікір
айтты. 1888 жылы Бейерикк бұл бактерияларды таза күйінде бөліп алды.
Өсімдіктердің тамыр түтіктері арқылы түйнек бактериялар тамыр клеткалар
ішіне енеді, онда өсіп көбейеді. Атмосфера азот сіңіру үшін түйнек
бактерияға көміртегінің қосылыстары қажет. Ондай қосылыстардағы түрлі
қанттар жатады (глюкоза, мальтоза, галактоза). Осы заттарды түйнек
бактериялар толықтырады да осы процесс барысында атмосфера азот сіңіреді.

І кезеңі
Бос күйіндегі аммиактың жиналуы ыдырайтын заттардың құрамындағы
азотпен көмірсулардың арақатынасына байланысты. Егер ыдырайтын затта белок
яғни N бай қосылыс мол болса (өлі жануарлар қалдығы) ортада аммиакта едәуір
көп жиналады. Ал ыдырай көмірсуларға бай болса, ыдыраушы микроағзалар
минерал күйіндегі N басым көпшілігін азыққа пайдаланатын денесінде белок
жинайды да, аммиактың мөлшері азаяды. Бұл процесс азотты және анаэробты
жағдайда жүре береді.
Аммонификация барысында клетка құрамындағы күрделі қосылыстар
(нуллеопротеиндер) тіршілік жойылғаннан кейін өзгеріске ұшырайды.
Нуллеопротеиндер - белок

Аминқышқылдар Нуклеинқышқылдары

Улы заттар: фосфор қышқылы (H3PO4)
Индол аденин (C5H5N5)
Скатол гуанин (C5H5N5O)
Крезол рибоза (C5H10O5)
Фенол тимин (C5H6N2O2)
Күкір сутегі (H2S) цитозин (C4H5N3O)
Көмірқышқыл газ (СО2)
H2О
NH3 аммиак
Мочивинаның аммонификациялануы мочивина адам мен жануарлар денесінен
зәр шығару ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.