Өлеңдер жинағы

Жоспар
Кіріспе

1 Жігіт жыламайды...
2 Пайғамбар
3 Бір күн
4 Мен жайлы
5 Жүрегімнің көзжасы
6 Ой толғау

Зейін салып сараласам ғұмыр сүрген уақытты,
23-тің 2-ақ жылы болған екен бақытты.
Құнын білмей, бағаламай қолымдағы жақұтты,
Өткеніммен өмір сүріп місе тұтам сарқытты.
Бейшараға айналғаным жоқ аяқ астынан,
Анашым, мен бақытсызбын туылғаннан.
Расында мүмкін есалаң шығар сенің балаң,
Әкетай, шаршадым мен жасырынудан.
Күйініштің жалыны өшпейді алкогольге,
Жүректің көз жасы шөлді айналдырды көлге.
Қара шаңырағым - қасіретімнің отаны,
Сондықтанда ұнатпаймын ол жаққа барғанды.
Қатігезбін себебі өмір болды қатігез,
Күшті болып шаршадым себебі жүрек тас емес.
Қателеспе бұл менің тағдырыма өш емес,
Бұл менің жүрегімнің көз жасы... yes…

Қайырмасы:
Қуаныштан жылаймын, күлемін қайғыдан,
Шабытты ауыздықтай алмаймын аласұрған.
Қуаныштан жылаймын, күлемін қайғыдан,
Жігіт жыламайды, бірақ жігіт те адам...

Пән: Әдебиет
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 26 бет
Таңдаулыға:

Жігіт жыламайды...

Зейін салып сараласам ғұмыр сүрген уақытты,
23-тің 2-ақ жылы болған екен бақытты.
Құнын білмей, бағаламай қолымдағы жақұтты,
Өткеніммен өмір сүріп місе тұтам сарқытты.
Бейшараға айналғаным жоқ аяқ астынан,
Анашым, мен бақытсызбын туылғаннан.
Расында мүмкін есалаң шығар сенің балаң,
Әкетай, шаршадым мен жасырынудан.
Күйініштің жалыны өшпейді алкогольге,
Жүректің көз жасы шөлді айналдырды көлге.
Қара шаңырағым - қасіретімнің отаны,
Сондықтанда ұнатпаймын ол жаққа барғанды.
Қатігезбін себебі өмір болды қатігез,
Күшті болып шаршадым себебі жүрек тас емес.
Қателеспе бұл менің тағдырыма өш емес,
Бұл менің жүрегімнің көз жасы... yes...

Қайырмасы:
Қуаныштан жылаймын, күлемін қайғыдан,
Шабытты ауыздықтай алмаймын аласұрған.
Қуаныштан жылаймын, күлемін қайғыдан,
Жігіт жыламайды, бірақ жігіт те адам...

Пайғамбар

Жансыз жүрек енді қалай жанын таппақ?
Тұралады алғандықтан жойқын соқпақ.
Көзім соқыр көрінеді бәрі де сопақ,
Айтшы неге қирады сезім ортақ?
Е, қараймын мен сенің көзіңе,
Айтшы қашан жанарың тұнады сезімге?
Егер алмасаң махаббаты сезіне,
Айтшы маған қане өмір сүресің несіне?
Е, айтшы неге қарайсың көзіме?
Менде сендей пендемін келген бұл өмірге.
Мақсатымнан армандарым көп сияқты,
Ар арманым артымнан қалдырсам тұяқты.

Қайырмасы:
Сезімнің Пайғамбары – Жаныңды құтқарады.
Сезімнің Пайғамбары - Әлемді құтқарады.
Е, Шыңғыс.

Күлкілі сенетіндер қасиетті кітапқа,
Қорқатындар сөздерден жазылған ақ параққа.
Таппайсың ешқашан Құдайды қағаздан,
Болса да онда Алла туралы жазылған.
Менің жүрегім бұл, бұл менің Құраным,
Бұл менің мешітім, бұл менің қорғаным.
Е, бұл менің тілегім бәріңе,
Сеніңмің ешқашан бөгет болмасын еркіңе.
Айдың қара шуағы – жанымның жартысы,
Менің мойынымда сүйіктімнің қарғысы.
Ұтылдым дұшпандарыма болып таба,
Қамалдым есігімді ешқашан қақпа.
Қатігездік барша әлемді жайпады,
Айтыңдар, махаббатты кім құтқарады?
Мен білемін бұл сұраққа жауапты,
Ол сенің жүрегің – Сезімнің Пайғамбары.

Бір күн

Оятқыш шырылдап көздерім ашылды,
Ең бірінші еске түсіремін Ботақанды.
Ботақанды гүлдеткен тағдырымды,
Ұмытпаймын бірге болған әрбір күнімді.
Бүгін жексенбі, демалыс,
Жата бермей тұрып қане жуынамыз.
Содан соң жұмыртқаны дайындаймыз,
Өкінішті өте таңертең астанған жалғыз.
Бір кесе кофені алып отырдым диванға,
ТВ-ді қосып қойдым сүйікті арнама.
Спанч Боб және Хей, Арнольд,
Осы мультиктерді көрсетемін балама.
Күндіз жәй жігітпін жаралы жүрегі,
Кешке Рэп Ханымын қаһарлы жүрегі.
Досына айналдырған парақ пен қаламды,
Сырласына айналдырған микрофонды.

Қайырмасы:
One day өмірімнен,
Бір күн өімірмнен.
Бөлігін әлемімнің,
Сезін жүрегіңмен.

Жалғыздықтан тұншығып тарылып тынысым,
Жалғандықтан шаршадым, бәрі де құрысын!
Жалған жымию, жалған қуану,
Жалған бақыттылық, жалған жұбану.
Түнгі қала оттары мені еліктіріп,
Бәрібір маған әлем кетседе төңкеріліп!
Ойыма келеді қайғылы ғана шумақтар,
Тыңдарман кешір, менің жүрегім бақытқа зар!
Жанкүйер танып сұрайды суретке түсуге,
Ықылас жоқ, бірақ болмайды ренжітуге.
Өтірік жымиып иығынан құшақтап,
Сосын риза болып кетеді құрметін жолдап.
Күндіз жәй жігітпін жаралы жүрегі,
Кешке Рэп Ханымын қаһарлы жүрегі.
Досына айналдырған парақ пен қаламды,
Сырласына айналдырған микрофонды.

Мен жайлы

Суық пәтер... күзгі түн айлы,
Ақ параққа жазамын өзім жайлы.
Білемін бойымды билеген не қайғы,
Сол көздерді менің жүрегім ұмытпайды.
Айтшы маған жүрек!
Тек қызыл қаным емес болған саған қорек.
Өліп қалды жүрегімнің жартысы,
Осы ма екен аз бақыттың ақысы?!
Жүректің хәлі мүшкіл!
Тағдыр сұғып алды найзасымен үшкір!
Бәріне де шүкір!
Болашақ бақытым сені сүймеймін, кешір...
Енді мен ғажайыптарға сенбеймін ешбір,
Бірақ болды бір рет... қайран өмір!
Еріндерің есімде...
Жыласам мен жылайын, бірақ сен егілме.

Қайырмасы:
Мен жайлы күзгі сары жапырақ.
Мен жайлы суық қара топырақ.
Мен жайлы шимайланған ақ парақ.
Мен жайлы өмірдей ащы арақ.

Жүрегімнің көзжасы

Ботақансыз басталды тағы да жаңа күн,
Артта қалды міне тағы бір ызғарлы түн.
Білмеймін мені ойлайсың әлде ұмыттың,
Ал мен қалдым күлін уыстап бақыттың.
Мүмкін мені ойлайсың ұйықтар алдында,
Бәлкім ұмыттың өзгенің құшағында.
Қасымда жоқсың, жүрегім ауырып,
Өзіңді аңсаймын түндерде түңіліп.
Сезімім қалды кеудемде жаңғырып,
Жүрегім сыздайды аяусыз жазғырып.
Түсіндім... қажеті жоқ қайғырып,
Үйрендім жараға жатқан ауыртып.

Қайырмасы:
Өлеңдерім – жүрегімнің көз жасы,
Жаным қайдасың? Мені құшақташы...
Бірақта өмірімнен мәңгі ғайып болып,
Ала кеттің өзіңмен жүрегімді жұлып.

Сондықтан аяулым, жүрегім сенімен,
Тапқан боларсың бақытыңды іздеген.
Орындамай сөздерімді сендірген,
Иттей болдым қожайынсыз сенделген.
Шашыңның иісі қалды жастығымда,
Ұйықтамастан иіскеймін оны массаттана.
Көзіме елестете жатқандай қасыңда,
Мәз боламын уақытша жұмағыма.
Қайда сол күндер? Қайда сол сәттер?
Қайда сол жүректер? Сүйіскен еріндер?
Қайда... ғажайым сезімді түндер?
Қалды тек қана үмітсіз көздер...

Ой толғау

Damon:
Не күтесің менен досым? Барлығын тағдыр шешеді,
Болашақта не боларын тек жалғыз Алла біледі.
Сен маған үміттенесің мен ондайдан шаршадым,
Сонша жүкті арқалап жарты жолда талдым.
Мақсатына жете алмай жан-жақтағы сөздер үшін,
Басына үміт арттырып жоғалтқан ед арман, күшін!
Болды жетер енді өлді сенім мақтау сөздерге,
Жеңем тек өзім қуанам, өзім жылаймын жеңілсем де!
Өзіңнің ісіңді бітір маған тиіспе досым,
Кім қандай биіктікке жетерін білеміз сосын.
Болды доғар бауырым, рахмет сенің үмітіңе,
Сөздерімді түсіне алшы, ренжіме дос, айып ілме.
Сонша қанмен тер төктім, біреудің сөзін тыңдап,
Сенімін таптамайын деп, менен күшті жоқ деп ойлап.
Ондайлар көп айналада енді көзім жетті соған,
Таста ондай ойыңды орнын білген бай болған.

Қайырмасы:
Ой толғау...
Жүрегім тебіреніп!
Ой толғау...
Өкініштен өртеніп!
Ой толғау...
Шумағым жаныңды тербесін,
Құдайың кім болсада ол сені қолдасын!

Менің достарым аз, дұшпандарым мыңғырған,
Намыс бермей талайдың көмегін алмағам.
Мойындаймын мүмкін қатты көкірекпін,
Бұл менің қорғаным соққысына төңіректің.
Өмірдің бар сұрағына жауабым сұрапыл,
Өмір шекер емес, болу керек батыл.
Жеңімпазда болдым, болдым кейде жәбір,
Күнәһармын... түзей алмас тіпті қабір.
Ораза, намаз, құран мен үшін алыс,
Маған керек емес, ал сен үшін парыз.
Рухани ашпын, көздегенім табыс,
Тағдырымды тоңқайтамын, ол маған қарыз!
Білегімді сыбана әлемге қарсымын,
Кім бар мұнда? Шығыңдар! Маған қарсы кім?
Жалғыздық... болды менің жолдасым,
Құдайың кім болсада ол сені қолдасын!

СМС

Жүректегі өлтірдің романтикті,
Айсбергтей зақымдап батырдың Титаникті.
Өне бойым тот басып мұхит түбінде,
Әлдеқашан берілгенімін ағыстың еркіне.
Мұзды мұхит қармады құшағына,
Айтыңдаршы Шыңғыс осыны қалады ма?
Қолымды соза ұмтылып жұмағыма,
Жеткенімде ие болдым тозағыма.
Білесің бе сен маған барым едің,
Тек өзіңді бақытыма мен балап едім.
Өмірімді, жүрегімді саған арнап едім,
Қазір міне қара гүлді ұстап қала бердім.
Менімен бірге түкте қалмай бәрі батты,
Қара түнек түпсіз терең мұхит жұтты.
Өткен өмірім маған болғандай елес,
Қош бол бұл соңғы смс.

Қайырмасы:
СМС
Сені мен сүйемін деген емес,
Деген емес, саған жазамын соңғы ...

Бір жыл өтті келбетіңді ұмыта бастадым,
Жүрегімде сызат, бағы болдым басқаның.
Еріндерінен сүйіп құшағыма аламын,
Бәрібір оны сенімен салыстырамын.
Екеуміз бірге қыдырған саябақтан,
Өтпеймін айналып кетемін алыстан.
Телефонымнан сенің нөіміріңді өшірдім,
Суретіңді өртеп күлін желге ұшырдым.
Өкінсемде бәрібір сені кешірдім,
Қолданайын жаңа мүмкіндігін өмірдің.
Сенсіз қиналдым, сенсіз түңілдім,
Жаралы жаныма тіреу болды өлеңім.
Енді сен тарихымның жәй ғана бөлшегі,
Уақыт өте жадымнан мәңгі өшеді.
Бірақта менің сені ұмытқым келмейді,
Жүрегім соғып тұрғанда естелік өлмейді.

Не үшін?

Қараймын айнадан өзімнің бейнеме,
Шаршаған келбетім қайғылы көздеріме.
Жоспарларым қирап үмітім өлді ме?
Баяғы көкірек Шыңғыс осыған көнді ме?
Жүректі күйзелтіп кернейді қайғы-мұң,
Басыма келеді небір ойлар сан-мың.
Өмірімде оңбай аяқты шалыс басқанмын,
Үлкен қателігім сені сүйіп қалғаным.
Бірақта... мен өкінбеймін,
Өзіңсіз өімір сүрді мен үйренемін.
Тағдырыма амал бар ма бәріне көнемін,
Қалпына келер күйреген өренім.
Жан-жағым сұп-суық мұз көлді айдын,
Сондағы қанаты қайысқан мен аққудаймын.
Көздерімде шоқ өшіп қалай отты жағайын?
Аязға тоңамын, енді ұша алмаймын.

Қайырмасы:
Түнімен көз ілмей,
Өзіңді ойлаймын.
Жүрегім құлазып,
Тек сені аңсаймын.
Не үшін жүректі қинадың Құдайым?
Не үшін?

Тағы да таңым атты өзіңсіз қайтадан,
Өзіңді түсінбедім қалайша жәй табам?!
Жауап іздей дал болып сұраймын Алладан,
Неге жасады қиянат мен сүйген адам?
Мен бақыт іздедім, ұштастым өзіңмен,
Сен маған өмір едің, қоштастым өмірмен.
Қайталаймын ештеңеге мен өкінбеймін,
Аяулым, өзіңе тек бақытты тілеймін.
Ешқашанда сені ұмытпаймын,
Ғұмырыма нәр беріп едің жарығым арайлы.
Енді сені ешкім Ботақан деп атамайды,
Ал мені ешкім Бапаська деп шақырмайды.
Парағыма тамды көз жасым бір тамшы,
Өткенімнің бәрі жалған! Бәрі де алдамшы!
Жүрегім жалынам, қанмен жыламышы,
Бәрі де жақсы болады кішкенен шыдашы.

Жаным қаралы, жүрегім жаралы,
Айтшы маған өзіңді қалай ұмытамын?
Көңілдегі үмітті қалай мен жандырамын?
Өзіңді басқаға қалайша қиямын?
Кешіремін сені, жүрегімнің сүйгені.
Түсінбедім өзіңді, таптадың ғой сезімді.
Ұмытпаймын ешқашан, өшірмеймін жадымнан.
Қиналамын қанжардай, жүрегіме қадалған.

Мәңгілік Муза

Тағы бір түн... жаза алмай отырмын репрезент,
Ойыма тек қана қайғылы шумақтар кіреді.
Сыңғырлаған күлкің және келбетің,
Жүрегімді жылаттыңда сен тербеттің.
Есіңде ме армандаған ортақ армандар?
Үйлену тойымыз және болашақ балалар.
Сенбеймін бәрінің айналғанына сағымға,
Үнсіз үңілемін... соңғы хатыңа...
Әлі де жүрмін сол махаббатқа табына,
Сенбеймін әлемде бақыттың барына.
Бар жұбаныш, уақытша жұбаныш,
Және де пендені жылататын зұлым күш.
Өмірге жылап келген соң жылап кетем бе?
Неге ешқашан көктемеймін көктемде?
Өкініш тамыры бойлаған соң тереңге,
Мәңгілік музам болып қаласың жүрегімде.

Қайырмасы:
Менің мәңгілік музам...
Музам... Музам... Музам...

Бұталарым бүршік ашқан еді баяғыда,
Қазір тұрмын қурап телміріп аспаныма.
Аспанымда қара бұлттар төнеді маған,
Жаңбыр жоқ. Жауын жауады жанарымнан.
Түн. Мен сені ойлап жатырмын,
Білемін сенде мені ойлап жатырсың.
Айналамда бәрі сені есіме түсіріп,
Өткеніммен бақытты боламын күрсініп.
Сенемін мәңгілік бақыттың барына,
Сенбеймін мәңгілік бақыттың барына.
Ботақаным, болсамда сенің тұңғышың,
Бірақта бола алмадым мәңгілік қорғанысың.
Өмірге жылап келген соң жылап кетем бе?
Неге ешқашан көктемеймін көктемде?
Өкініш тамыры бойлаған соң тереңге,
Мәңгілік музам болып қаласың жүрегімде.

Бағала

Көңіліңді шырмаған сезімдерді,
Сыртқа шығарудың кезі келді.
Оның уақыты жоқ көңілін бөлмейді,
Саған ешқашан сүйемін демейді.
Дегенменен саған жымия күлімдейді,
Бірақта жұмысынан басқасын көрмейді.
Суықтығымен жүрегіңді тілімдейді,
Мерекеде саған сыйлық та бермейді.
Қателігі үшін кешірім өтінбейді,
Әрқашанда сенен басқасын іздейді.
Жұмысынан кешігіп, кейде мүлдем келмейді,
Сұрақтарыңа сенің жауп бермейді.
Жылағанда қосылып сенімен егілмейді,
Ешқашанда құшақтап ерніңнен сүймейді.
Бәрібір жүрегіңде үмітің сөнбейді,
Қарындасым, неге махаббатың өлмейді?

Қайырмасы:
Бағала бағыңды,
Құрметте жақынды.
Аямай уақытты,
Өмір сүр бақытты.

Білмеймін ақыл айтуға мен лайықпын ба?
Өмір-өзенде жүзіп келеміз бір қайықта.
Тірі кезде жақынымызды бағалайықта,
Әйтпесе өкінеміз батқанда тұңғиыққа.
Жәудіреп көздерің үміттене қараушы едің,
Сол үміттің сөнгеніне себепші мен едім.
Жаным, сен шыдадың, күшіңді аямадың,
Бірақта бақыттың ұшып кеткенін байқамадың.
Бүгін емес өмір сүремін өткеніммен,
Әлі де сүйем, сен үшін өлгенмін мен.
Өлеңдерім – жүрегімнің көз жасы,
Себебі арқаладым махаббаттың наласын.
Шаңырағым сенің көз жасыңа бұланды,
Жүрегім сені жоқтап жалғыздықпен уланды.
Бағаламадым, білмедім шынайы бағаңды,
Кешірші мені... естігенде бұл әнді...

Жүрегіңде мәңгілікке қалады қара дақ,
Жаныңның жарасын кім енді жамамақ?
Жүргенде сен оны шынайы бағалап,
Ол сенің өімірңді кетті мәңгі қаралап.
Үмітіңді сөндірді жастарың тамшылап,
Сөнген отың енді сенің қашан қайта жағылмақ?
Махаббатыңды көрмей кетті ол алыстап,
Сенші маған, қажет емес саған бұл ақымақ!
Иә, мойындаймын жаным, мен ақымақпын,
Өркөкіректігіммен сені талай жылаттым.
Қолымда тұрғанда кілті жұмақтың,
Бәрібір аштым айқара есігін тозақтың...

Жек көремін

Жауап іздей сезімім алданған,
Мыңдаған ойлар өтеді менің санамнан.
Мен де адаммын ет пен сүйектен жаралған,
Ойламаппын айырыламын деп арманымнан.
Ешкімді айыптамаймын кінәлі тек өзім,
Езілген жүрегім тағы да, тағы езіл!
Үмітсіз көздерім жасыңды төк, егіл!
Ал жаным онсызда жылайды ағыл-тегіл!
Анашым, арманың орындалды,
Қазір балаң жалғыз махаббатсыз қалды.
Жүрегім түнеріп қайғының әнін салды,
Көңілсіз блюз жанымды баурап алды.

Қайырмасы:
Көрініп толған ай,
Қайнады қаным-ай!
Еске түсіріп сені,
Боздады жаным-ай!

Жек көремін өзімді, саған деген сезімді.

Жек көремін көздерімді сені байқаған,
Жек көремін жүрегімді сені сүйіп қалған.
Жек көремін танауымды иісіңді аңсаған,
Жек көремін қолдарымды сені құшақтаған.
Жек көремін ернімді сені аймалаған,
Жек көремін махаббатымды жалындаған.
Жек көремін төзімімді бәріне шыдаған.
Жек көремін үмітімді өзіңе ұмтылған.
Жек көремін, жек көремін,
Жек көремін өзімді саған деген сезімді.
Жек көремін жоспарларды екеуміз жасаған,
Жек көремін өзімді саған арнаған.

Тағдыр

Білгің келеді ме Шыңғыстың тарихын?
Таң қаларсың көргенде өткен өмірімнің сиқын.
Талай өлдім, шашырап болып қиқым,
Батып балтырыма азу тісі көп иттің.
Жылу іздей аш жаныма оңбай жаңылғам,
Күдер үзіп әділдіктен тағдырыма таланғам.
Жүрегімде іздері өмірден жеген таяқтың,
Балалық еске түсер иісімен арақтың.
Бұл өмір сәби Шыңғысты көп жылатты,
Армандадым ана өмірді, жұмақты.
Болмады бізде баспанамыз тұрақты,
Жоқшылықта талай жерге қаратты.
Бала кезден басқалардан кем өстім,
Болмаған еді мәпелейтін мені ешкім.
Біреуі болса арағына салынып,
Екіншісі сабаушы еді бізді жау көріп.

Қайырмасы:
Тағдырым менің не деген қатал едің?
Қанша өлсе де сенім Құдайым құлың едім.
Рухым не көрмедің? Өлсең-дағы өлмедің.
Үміт көкке өрледің, өшсең-дағы сөнбедің.

Көздері жәутеңдеп қасымда болды інім,
Жылағанын көргенде жүрекке түсті тілім.
Келуше еді даладан біреуден жәбір көріп,
Айтпаушы еді кім екенін намыс көріп.
Сен менің бауыр етім, өмірлік жолдасым,
Абыржыма қасыңда мәңгілік қандасың.
Аман бол еркетай, рухани қолдаушым,
Дұшпаныңа дұшпан болар менің тапаншам.
Есімде шарасыздан иттей ұлып,
Жатқанымыз суық үйде аштан бұратылып.
Әйтеуір тапқанымызды отын қылып,
Ініммен құшақтасып бір көрпе жамылып.
Махаббат... бәрі де бітті,
Қатал тағдыр айдаһардай арманымды жұтты.
Екеуі бақсы-тәуіптерге құлақ қойып,
Ғұмырымның гүлдерін қуратты жұлып.

Қара гүл

Аспанда тағы да күнім шықса да жарқырап,
Жүрегімнің көзжасы ағады әлі сарқырап.
Бақытым алыста, кетті маған қол бұлғап,
Пайда жоқ отыра бергеннен көз жасын бұлап.
Киіктей болдым аңшы садағынан тұралап,
Жолымда жығылдым ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.