Ғұн тарихы



1. Ғұндар және Қытай
2. Ғұндардың Еділ бойындағы шаруашылық ерекшеліктері
3. Ғұндар және Рим
4. Ғұндар және Европа
Б.д.б І м ІІ жартысынан бастап Байкалдың Оңтүстігі және Ордосқа дейін созылып жатқан дала мен шөлейт айдандарда қарабайыр мал шаруашылығымен шұғылданған, этникалық жағынан әр түрлі тайпалар көшіп жүрді. Солардың басты бір б,з.б ІV – ІІІ ғ. Солтүстік Қытайдың шекарасына дейінгі жерді мекендеген тайпалық одақ – Сюнну және Дунху бірлестіктері еді.
Сюннулар (гунд деп аталады) б.з.б ІІІ ғ күшейді. Тайпаның бұл атауы қайдан шыққаны белгісіз «ғұн» деген атаудың сюнну (хунну) деген аттан шыққаны анық. Сюннулардың тарихы Қытай жазбаларында б.з.б 403 ж басталады. Б.з.б 206 ж олардың көсемі Моде еді. Оның жоғары қолбасшының баласы болғанын айтады. Қытайлар түркілерді Сюннулардың (Хундардың) ұрпақтары деп есептейді.
Ежелгі хундар туралы ең алғашқы жазғандар Қытайдың әйгілі үш тарихшысы еді. Олардың біріншісі – Қытай тарихшыларының атасы деп саналатын Сыма Цянь (б.з.б 135 – 67 ж). Оның еңбегі, Шицзи (тарихи жазбалар) 130 бөлімнен тұрады. Соңғы бөлімінде Сыма Цянь Хундар, Орта Азия халықтары, оғыздар қаңлылар т.б. туралы да жазыпты. Екінші тарихшы – Бань-Гу. Ол жазған еңбек «Цянь Хань-Шу» деп аталады. Бұл еңбек б.з.б 206 ж басталып, б.з. 25 жылына дейінгі оқиғаны қамтиды. Үшінші тарихшы – Фай Е-нің «Хоу Хань-Шу» - жоғарыда аталған 2 тарихшының ізімен жазылған аса құнды еңбек. Бір артықшылығы – түрік халықтары туралы арнайы тарауы бар. Хундар жұрты 3 бөлікке бөлінген.
Біріншісінің мекен жайлары б.з.б І м. ж ортасынан бастап Хуанхэ өзенінің орта тусы мен төменгі ағысындағы қазіргі Қытай жерін және Орта, Орталық Азияның көп бөлігін қамтып, Шығыс Түркістаннан Оңтүстік Манчжурияға дейінгі аумақты алып жатты.
1. Мусин Ч. Қазақстан тарихы. Оқулық 2-ші басылым – Алматы, 2003
2. Ғұн тарихының жылнамасы. Көне Қытай тілінен аударғандар. А.Мүтәліп, Т. Жиылулы. Түркістан, Туран 2004 411 бет.
3. Гумилев Л.Н. Хундар. Алматы «Қазақстан 1958, 528 бет»
4. Түрік халықтарының тарихы. Екі бөлімдік І-бөлім ХҚТУ баспаханасы Түркістан – 2004, 376 бет.
5. А.К.Ақышев. Қазақстан тарихы көне заманнан бүгінге дейін (очерк) Алматы «Дәуір» баспасы 1994.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
1. Ғұндар және Қытай
2. Ғұндардың Еділ бойындағы шаруашылық ерекшеліктері
3. Ғұндар және Рим
4. Ғұндар және Европа

1. Мусин Ч. Қазақстан тарихы. Оқулық 2-ші басылым – Алматы, 2003
2. Ғұн тарихының жылнамасы. Көне Қытай тілінен аударғандар. А.Мүтәліп, Т.
Жиылулы. Түркістан, Туран 2004 411 бет.
3. Гумилев Л.Н. Хундар. Алматы Қазақстан 1958, 528 бет
4. Түрік халықтарының тарихы. Екі бөлімдік І-бөлім ХҚТУ баспаханасы
Түркістан – 2004, 376 бет.
5. А.К.Ақышев. Қазақстан тарихы көне заманнан бүгінге дейін (очерк)
Алматы Дәуір баспасы 1994.

Б.д.б І м ІІ жартысынан бастап Байкалдың Оңтүстігі және Ордосқа дейін
созылып жатқан дала мен шөлейт айдандарда қарабайыр мал шаруашылығымен
шұғылданған, этникалық жағынан әр түрлі тайпалар көшіп жүрді. Солардың
басты бір б,з.б ІV – ІІІ ғ. Солтүстік Қытайдың шекарасына дейінгі жерді
мекендеген тайпалық одақ – Сюнну және Дунху бірлестіктері еді.
Сюннулар (гунд деп аталады) б.з.б ІІІ ғ күшейді. Тайпаның бұл атауы
қайдан шыққаны белгісіз ғұн деген атаудың сюнну (хунну) деген аттан
шыққаны анық. Сюннулардың тарихы Қытай жазбаларында б.з.б 403 ж басталады.
Б.з.б 206 ж олардың көсемі Моде еді. Оның жоғары қолбасшының баласы
болғанын айтады. Қытайлар түркілерді Сюннулардың (Хундардың) ұрпақтары деп
есептейді.
Ежелгі хундар туралы ең алғашқы жазғандар Қытайдың әйгілі үш
тарихшысы еді. Олардың біріншісі – Қытай тарихшыларының атасы деп саналатын
Сыма Цянь (б.з.б 135 – 67 ж). Оның еңбегі, Шицзи (тарихи жазбалар) 130
бөлімнен тұрады. Соңғы бөлімінде Сыма Цянь Хундар, Орта Азия халықтары,
оғыздар қаңлылар т.б. туралы да жазыпты. Екінші тарихшы – Бань-Гу. Ол
жазған еңбек Цянь Хань-Шу деп аталады. Бұл еңбек б.з.б 206 ж басталып,
б.з. 25 жылына дейінгі оқиғаны қамтиды. Үшінші тарихшы – Фай Е-нің Хоу
Хань-Шу - жоғарыда аталған 2 тарихшының ізімен жазылған аса құнды еңбек.
Бір артықшылығы – түрік халықтары туралы арнайы тарауы бар. Хундар жұрты 3
бөлікке бөлінген.
Біріншісінің мекен жайлары б.з.б І м. ж ортасынан бастап Хуанхэ
өзенінің орта тусы мен төменгі ағысындағы қазіргі Қытай жерін және Орта,
Орталық Азияның көп бөлігін қамтып, Шығыс Түркістаннан Оңтүстік
Манчжурияға дейінгі аумақты алып жатты.
Екінші б.з.б І м ж сыртқы Монғолияда, Солтүстік Манчурияда Түркі-
Моңғол тілінде аралас сөйлеген сәнбилер. Кейіннен сәнбилер солтүстік Вэй
әулетін құрған.
Үшіншісі – түркі тілінде сөйлеген тайпалар қоныстанған орта. Мұнда
ішкі Монғолияда, Байкалда, Ордостан, Алтай, тарбағатай, жетісуға дейінгі
жерлерді мекендеген Хун тайпалары қалыптаса бастады. Осы аталған Хундар
мекендеген үш бөліктегі жерлерде түркілік және монғолдық тіл тобына жататын
тайпалар одағы араласып туған.
Ғұн тайпаларының бір одаққа бірігуіне негізгі себеп қытайлықтардың
бұларға қарсы ІV ғ созылған кескілескен соғысу деу керек. Хан империясы
кезінде қытайлықтар ғұндарды басып алмақшы болды, ғұндар іргелес
тайпалармен бірігіп, қытайлықтардың шабуылдарына батыл тойтарыс беріп
отырды.
Ғұн тайпасының бірігіп топтасуы б.з.б. 209 ж. ғұн үйінің өрлеуі
Кезінде іске асты.Оларды бір одаққа біріктіру Әйгілі Мөде Боғда батырдың
есімімен байланысты . Оның туған жылы 230 ж өлген кезі б.з.б. 174 ж. Мөде
ғұндарды күшті державаға айналдыру үшін әскери реформа жүргізді. Мөде
басшылығымен ғұндар Саян-Алтай тайпаларына және үйсіндерге шабуыл
жасап,өзіне қаратты. Мөде батыста Юечжай тайпаларына жарық жасап оын
бағындырды. Б.з.б 200 ж ғұндар Ордасты қаратып алды. Ал б.з.б 200 ж Қытай
Хань әулетінің негізін қалаушы Лю Баньмен соғысып, оны жеңді. Улы Қытай
қорғаны салуының бір себебі осы ғұндардың шабулынан қорғану амалы еді.
Қытайлардың Жылнама атты кітабында айтылмайтын Тұрағы жоқ, үйі жоқ
ғұндар бәле болды ғой деп ниетін жолдар ғұндардың Қытай еліне қауіп
төндіргенін көрсетеді. Б.з.б 188 ж Мөде мен Қытай Хань императоры тыныштық
және туыстық жайлы шартқа қол қойды. Мөде қытай ханшасын өзіне әйелдікке
алды, ал Хань империясы ғұндарға жыл сайын салық төлеп тұруға тиісті болды.
Соғыстың нәтижесінде за байкальеден Тибетке және Шығыс Түркістан Хуанхэ
өзінің орталық бойына дейін созылып жатқан жердің бәрі ғұндардың қол астына
көшті. Мете жауынгерлерімен бірге атпен шауып келе жатып, ысқырған дыбыс
шығаратын жебемен әкесі Тумен тәңірқуатты атып өлтіреді. Осымен бірге өгей
шешесі және інісін, өзіне бағынбаған уәзірлерді, ақсүйектерді өлтірді.
Сөйтіп өзін ғұндардың тәңірқуатымын деп ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Ғұн мемлекеті
Еуразиядағы халықтардың Ұлы қоныс аударуы
Ғұн державасының құрылуы этникалық және саяси тарихы
Ғұндардың шаруашылығы
Ғұн тарихы XVIII ғасырдағы орыс және шетел ғалымдары еңбектерінде
Ғұн мемлекетінің қалыптасуы мен тарих сахнасынан шығуы
Хун империясының саяси тарихы
Ғұн Мемлекетіндегі әскери өнердің дамуы
Ғұн көсемі - Атилла
Аттиланың аманаты
Пәндер