Исаак Ньютон, Корольдік қоғамның мүшесі

Жоспар
Кіріспе

1 Исаак Ньютон
2 Кембридждағы өмірбаяны
3 Шығармашылығы
4 Ньютонның механика заңдары

Исаак Ньютон, Корольдік қоғамның мүшесі (Үлгі:PronEng; 1643 жылғы қаңтардың 4-і — 1727 наурыздың 31-і (жаңа стиль бойынша) — ағылшын физигі, математигі, астрономы, табиғи философы, алхимигі және теологы. Оның 1687 жылы жарық көрген Табиғи философияның математикалық бастамалары (латынша: «Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica») деген кітабы ғылым тарихындағы ең ықпалды шығарма болып саналады. Осы еңбегінде Ньютон бүкіләлемдік тартылыс заңын және қозғалыс заңдарын тұжырымдап, содан кейінгі үш ғасырда үстемдік еткен және қазіргі заманғы инженерлік ғылымның негізі болып табылатын классикалық механиканың негізін қалады. Ньютон өзінің тартылыс заңы мен Кеплердің ғаламшарлар қозғалысының заңдарының арасындағы сәйкестікті дәлелдеп, жер бетіндегі заттардың қозғалысы мен аспан денелерінің қозғалысы бірдей заңдарға бағынатынын көрсетті. Осылайша ол гелиоцентризм туралы соңғы күмәнды сейілтіп, ғылыми революцияның басын бастап берді.
Механикада Ньютон импульстың және бұрыштық импульстың сақталу заңдарын алға тартты. Оптикаға қосқан үлесі: ол рефлекторлы телескоп жасап шығарып, үшбұрышты призманың жарықты көзге көрінетін жеті түске бөлетінін ашты. Ол Ньютонның суу заңын тұжырымдап, дыбыстың жылдамдығын зерттеді.
Математикада Ньютон Готтфрид Лейбницпен қатар дифференциалдық және интегралдық санақты ойлап шығарды. Сонымен қатар ол биномдық теореманы көрсетіп, функцияның нөлін шамалауға қолданылатын Ньютон әдісін тапты. Дәрежелік қатарларды зерттеуге де үлес қосты.
Ньютонның дінге деген қызығушылығы да зор болды, оның діни еңбектері көлемі жағынан ғылымға қосқан үлесінен үлкен.

Пән: Тарихи тұлғалар
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Исаак Ньютон
Исаак Ньютон, Корольдік қоғамның мүшесі (Үлгі:PronEng; 1643 жылғы
қаңтардың 4-і — 1727 наурыздың 31-і (жаңа стиль бойынша) — ағылшын физигі,
математигі, астрономы, табиғи философы, алхимигі және теологы. Оның 1687
жылы жарық көрген Табиғи философияның математикалық бастамалары (латынша:
Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica) деген кітабы ғылым
тарихындағы ең ықпалды шығарма болып саналады. Осы еңбегінде Ньютон
бүкіләлемдік тартылыс заңын және қозғалыс заңдарын тұжырымдап, содан
кейінгі үш ғасырда үстемдік еткен және қазіргі заманғы инженерлік ғылымның
негізі болып табылатын классикалық механиканың негізін қалады. Ньютон
өзінің тартылыс заңы мен Кеплердің ғаламшарлар қозғалысының заңдарының
арасындағы сәйкестікті дәлелдеп, жер бетіндегі заттардың қозғалысы мен
аспан денелерінің қозғалысы бірдей заңдарға бағынатынын көрсетті. Осылайша
ол гелиоцентризм туралы соңғы күмәнды сейілтіп, ғылыми революцияның басын
бастап берді.
Механикада Ньютон импульстың және бұрыштық импульстың сақталу заңдарын
алға тартты. Оптикаға қосқан үлесі: ол рефлекторлы телескоп жасап шығарып,
үшбұрышты призманың жарықты көзге көрінетін жеті түске бөлетінін ашты. Ол
Ньютонның суу заңын тұжырымдап, дыбыстың жылдамдығын зерттеді.
Математикада Ньютон Готтфрид Лейбницпен қатар дифференциалдық және
интегралдық санақты ойлап шығарды. Сонымен қатар ол биномдық теореманы
көрсетіп, функцияның нөлін шамалауға қолданылатын Ньютон әдісін тапты.
Дәрежелік қатарларды зерттеуге де үлес қосты.
Ньютонның дінге деген қызығушылығы да зор болды, оның діни еңбектері
көлемі жағынан ғылымға қосқан үлесінен үлкен.
Денелердің Орталық күш әсерінен қозғалу траекториясы конустық қима
болатынын, оған себеп барлық планеталар мен кометалардың Күнге, ал планета
серіктерінің өз планеталарына ара қашықтықтың квадратына кері пропорционал
күшпен тартылуы екенін дәлелдеп, бүкіләлемдік тартылыс заңын тұжырымдады.
Физикада Ньютон қызған денелердің суыну заңын, ақ жарықтың монохромат
сәулелерге жіктелуін, сфералық мөлдір денелердің түйіскен нүктесінің
айналасында интерференц. сақиналардың пайда болатынын, т.б. ашты. Ол –
термометрді ойлап шығарған алғашқы ғалымдардың бірі. Астрономияны
телескоптық бақылау мен математикаға сүйенетін жаңа ғылыми сатыға көтерді.
Өзі жасаған екі айналы телескоп арқылы (1668) аспан құбылыстарын тікелей
бақылады. Аспан денелерінің қозғалыс теориясын жасап, аспан механикасының
негізін салды. Ньютонның астрономиялық еңбектері механика мен физикадағы
табыстарына ұштасып жатады. Математикада дифференциалды және интегралдық
есептеулерді (Г.Лейбницке тәуелсіз) ойлап тапты, шамалардың ең үлкен және
ең кіші мәндерін табу, қисық сызыққа жанама жүргізу, қисық сызықтың
ұзындығын, жазықтықтағы тұйық сызықтың қоршайтын ауданын табу, функцияларды
қатарларға жіктеу, т.б. жаңалықтар ашты. Бұлар математикалық анализдің
негізі болып табылады. Ньютонның ғыл. шығармаларының жинағы 5 том болып
1779 – 85 жылы Лондонда латын тілінде басылған.
2005 жылы өткізілген сауалнамаға сұралғандардың көпшілігі Ньютонның
ғылым тарихына жасаған ықпалы Альберт Эйнштейндікінен әлдеқайда күшті
болған деп ойлайтындарын айтқан

Кембридждағы өмірбаяны
1664 жылы Кембридж университетінің бөлімшесі Тринити колледжін бітірді
1665 жылы бакалавр дәрежесін алды.
1669 жылы Кембридж университетінің профессор және физика-математика
кафедрасының меңгерушісі болды.
1672 жылы 1 қаңтарда Лондон Корольдік қоғамының мүшесі болып сайланды (1703
жылдан өмірінің ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.