Зайырлы мемлекет



1 Зайырлы мемлекеттің заңнамасы
2 Дәстүрлі емес діни ұйымдардың классификациясы
Зайырлы мемлекеттің заңнамасы толықтай немесе ішінара діни нормаларға сәйкес келуі мүм¬кін, оның зайырлылығы діни түсініктерге қара¬ма-қайшылықпен емес, одан азат болуымен анық¬талады. Зайырлы елде әрбір адам ешқан¬дай діни институттарға қатыссыз өмір сүруге құ¬қылы. Мысалы, некені тіркеу және әділ сот жүйесі мемлекеттің айрықша құқығы болып та¬былады. Сол сияқты зайырлы елде барлық кон¬фес¬сия өкілдері заң алдында бірдей. Діни ме¬рекелер халықтың дінге сенуші бөлігіне қо¬лай¬лы жағдай жасау мақсатында демалыс күні ретінде бекі¬тіл-ген. Көптеген мұсылман елдері зайыр¬лы¬лық қағи¬даларына сай келмейді. Мы¬са¬лы, Сауд Ара¬биясы мен Иран теократиялық ел болса, Ма¬лай¬зия зайырлылықтан біртіндеп бас тартуда (ді¬ни по¬лиция құрылды), ал Түркия мен ТМД-да¬ғы мұ¬сылман елдері зайырлы болып есептеледі.

Зайырлы мемлекеттер діннің үстемдігіне де, дінді мансұқтауға да заң бойынша жол бермейді. Дегенмен, зайырлы мемлекет пен атеистік мемлекеттің арасын ажырата алмайтын жағдай ТМД елдерінде, қазақстандық қоғамда да жиі кездеседі. Төркініміз — кеңес үкіметі ұлт десе ұлтшыл деп айыптауға дайын тұратын еді. Енді бүгін дін десе, әсіресе ислам діні туралы сөз бола қалса, ол дінді ұстанушыларға «экстремист», «террорист», «ваххабист» дейтіндер көбейді. Шындығында мұндай анықтаманы тек сот бере алады.
Әлі де болса дінді жау көрмесе де, идеология саласында бәсекелес көреді. Жастардың көбірек мешітке баратыны, болмаса ерекше киінсе осыдан бір зайырлы мемлекетке қауіп-қатерді жасырын іздеушілер бар. Жаңарған діни сананы елдің басын біріктіретін, мәдениетінің, дәстүрінің тірегіне айналдырудың орнына дін мен мемлекет, дін мен мәдениет арасына бөгет салуға, елді жікке бөлуге тырысу байқалады.
Құқық қорғау органдары мен арнаулы қызметкерлер де өз қызметін тым кең мағынада түсініп, өз қызметтерінде өз құзыреттері шеңберінен асып жатады, мемлекеттік басқа органдардың қызметін алмастыруға тырысушылық байқалады. Қай салада да барлығын бақылап, ашса алақанымда, жұмса жұдырығымда болсын деген ниет ойдағыдай нәтиже бермейтіндігі белгілі. Тізгіндеп, күнде «достық» әңгімеге шақыру адамды ашындырып өзіне өзі қол салуға дейін апарады. Экстремизммен күресті желеу етіп, азаматтардың жеке ісіне араласу да орын алуда.
Кейде қылмыстық қақтығыстық астарына діни мән берушілік жиі кездеседі. Діннен ғана қауіп-қатердің себебін іздеу әлеуметтік басқа да себептерін іздеуді шектейді.
Бұл, біріншіден, көрші славян елдерінің бұқаралық ақпарат құралдарының барлық пәлені мұсылмандардан көріп, оларды құбыжық етіп көрсетіп, өздерін ақтауға тырысушылығынан туып отыр. Бұл әсіресе Шешенстандағы соғыс кезінде жиі көрініс берді.

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:   
Зайырлы мемлекет дегеніміз – мемлекетті шіркеуден бөлу нәтижесінде пайда
болған, қоғамдық қатынастар діни нормалар негізінде емес, азаматтық негізде
реттелетін, мемлекеттік органдардың шешімдері діни тұрғыдан шығарылмайтын
мемлекеттің сипаты. 

Зайырлы мемлекеттің заңнамасы толықтай немесе ішінара діни нормаларға
сәйкес келуі мүмкін, оның зайырлылығы діни түсініктерге қарама-қайшылықпен
емес, одан азат болуымен анықталады. Зайырлы елде әрбір адам ешқандай діни
институттарға қатыссыз өмір сүруге құқылы. Мысалы, некені тіркеу және әділ
сот жүйесі мемлекеттің айрықша құқығы болып табылады. Сол сияқты зайырлы
елде барлық конфессия өкілдері заң алдында бірдей. Діни мерекелер халықтың
дінге сенуші бөлігіне қолайлы жағдай жасау мақсатында демалыс күні ретінде
бекітілген. Көптеген мұсылман елдері зайырлылық қағидаларына сай келмейді.
Мысалы, Сауд Арабиясы мен Иран теократиялық ел болса, Малайзия
зайырлылықтан біртіндеп бас тартуда (діни полиция құрылды), ал Түркия мен
ТМД-дағы мұсылман елдері зайырлы болып есептеледі.

Зайырлы мемлекеттер діннің үстемдігіне де, дінді мансұқтауға да заң бойынша
жол бермейді. Дегенмен, зайырлы мемлекет пен атеистік мемлекеттің арасын
ажырата алмайтын жағдай ТМД елдерінде, қазақстандық қоғамда да жиі
кездеседі. Төркініміз — кеңес үкіметі ұлт десе ұлтшыл деп айыптауға дайын
тұратын еді. Енді бүгін дін десе, әсіресе ислам діні туралы сөз бола қалса,
ол дінді ұстанушыларға экстремист, террорист, ваххабист дейтіндер
көбейді. Шындығында мұндай анықтаманы тек сот бере алады.
Әлі де болса дінді жау көрмесе де, идеология саласында бәсекелес көреді.
Жастардың көбірек мешітке баратыны, болмаса ерекше киінсе осыдан бір
зайырлы мемлекетке қауіп-қатерді жасырын іздеушілер бар. Жаңарған діни
сананы елдің басын біріктіретін, мәдениетінің, дәстүрінің тірегіне
айналдырудың орнына дін мен мемлекет, дін мен мәдениет арасына бөгет
салуға, елді жікке бөлуге тырысу байқалады.
Құқық қорғау органдары мен арнаулы қызметкерлер де өз қызметін тым кең
мағынада түсініп, өз қызметтерінде өз құзыреттері шеңберінен асып жатады,
мемлекеттік басқа органдардың қызметін алмастыруға тырысушылық байқалады.
Қай салада да барлығын бақылап, ашса алақанымда, жұмса жұдырығымда болсын
деген ниет ойдағыдай нәтиже бермейтіндігі белгілі. Тізгіндеп, күнде
достық әңгімеге шақыру адамды ашындырып өзіне өзі қол салуға дейін
апарады. Экстремизммен күресті желеу етіп, азаматтардың жеке ісіне араласу
да орын алуда.
Кейде қылмыстық қақтығыстық астарына діни мән берушілік жиі кездеседі.
Діннен ғана қауіп-қатердің себебін іздеу әлеуметтік басқа да себептерін
іздеуді шектейді.
Бұл, біріншіден, көрші славян елдерінің бұқаралық ақпарат құралдарының
барлық пәлені мұсылмандардан көріп, оларды құбыжық етіп көрсетіп, өздерін
ақтауға тырысушылығынан туып отыр. Бұл әсіресе Шешенстандағы соғыс кезінде
жиі көрініс берді.
Екіншіден, діншілдікті — фанатизм, радикалдық іс-әрекеттермен
байланыстыратын психология өз ішімізде әлі де көрініс алып отыр. Дін ата-
бабаларымыздың құндылығының негізі дегенімізбен, әлі оның парқына бара
алмай жүрміз.
Орыс ақыны А. Вознесенский айтқандай, мы некрещенные дети советской
империи деп, бүгінгі қазақтардың да кіндігін негізінен атеистер кескен,
рухани тәрбие алмай, енді көп дүниені ой елегінен өткізудеміз. Сондықтан да
зайырлы мемлекеттің не екенін біреу біліп, біреуі білмей атеистік
мемлекетке теңейді.
Қазақстан Республикасының Конституциясында дін мемлекеттен бөлінген
делінбеген. Діни сенім бостандығы және діни бірлестіктер туралы Қазақстан
Республикасының заңының 4-бабында Діни бірлестіктер мемлекеттен бөлінген
— делінген. Ал Конституция заңының бірінші бабында Қазақстан зайырлы
мемлекет деп жариялаған.
Демократиялық қоғамда дін міндетті мемлекеттік мәртебеге ие емес, бірақ
оның өз орны бар. Конституциямыздың 5-бабында: Қазақстан Республикасында
идеологиялық және саяси әр алуандылық танылады, — делінген. Дін тек
идеология ғана емес, дегенмен, Конституцияның бұл тұжырымы дүниеге деген әр
түрлі көзқарастың (идеологияның) заң алдында теңдігін, бірақ ешқайсысының
анық міндетті еместігін көрсетеді. Конституцияның бұл бабынан экстремистік,
радикалдық емес идеологиядан басқалар, діни де, атеистік те көзқарастар
мәдени өмірімізде, бұқаралық ақпарат, сондай-ақ ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Мемлекеттік саяси биліктің Конституциядағы саяси көрінісі
Діни бірлестіктердің мемлекеттен бөлінуі
Зайырлылық түсінігі
Ресейдегі мемлекеттік-шіркеулік қатынастардың даму және құрылу үдерісін талдау
Зайырлы мемлекет және дін
Мемлекет зайырлылығының мазмұнын және оның белгілері
Қазқстанның зайырлы мемлекет ретінде дамуы
Қазақстанның зайырлы мемлекет ретінде дамуы: мазмұны, белгілері, болашағы
Жанжалдың конструктивтік және деструктивтік функциялары
Қазақстанның құқықтық демократиялық әлеуметтік және зайырлы мемлекет ретінде дамуы
Пәндер