Қалтай Мұхамеджанов публицист, драматург, сатирик
Кіріспе.
I. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов қоғам қайраткері, халықаралық «Түркістан» газетінің редакторы.
ІІ. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов публицист, драматург, сатирик.
а) Қалтай Мұхаметжанов шығармашылығындағы ұлттық сана, ұлттық рух мәселелері.
б) Қалтай Мұхаметжанов публистикасындағы тіл, мәдениет тарих мәселелері.
Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер.
I. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов қоғам қайраткері, халықаралық «Түркістан» газетінің редакторы.
ІІ. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов публицист, драматург, сатирик.
а) Қалтай Мұхаметжанов шығармашылығындағы ұлттық сана, ұлттық рух мәселелері.
б) Қалтай Мұхаметжанов публистикасындағы тіл, мәдениет тарих мәселелері.
Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер.
Зерттеу жұмысының өзектілігі. Баспасөз қоғамнан тысқары тұра алмайды. Бұл — шындық. Қоғамдағы ақпарат органдарының қызметі мен қағидасы сол қоғамда қалыптасып отырған нақты саяси-экономикалық, мәдени-әлеуметтік жағдайлар мен құбылыстар аясынан шығады. Ал, қоғам қозғалысқа кірген тұста сөз өнерінің публицистика сияқты саласының мәртебесі өсе түсетіні табиғи жағдай. Қоғам үшін қажетті ойларды оятып, халықтық пікірді орнықтыратын, оқырманды нақты іс-қимылға шақыратын публицистика екені аян.
Қазақ публицистикасының көшбасшыларын ауызға алғанда біз өз бастауын халық ауыз әдебиетінен алған қазақтың біртуар ұлдары — Шоқан, Абай, Ыбырайларға тоқтамай өте алмаймыз. Шоқанның публицистик шеберлігін оның ғылыми зерттеулерінде, жазысқан хаттары мен әдеби еңбектерінде өзі өмір сүрген. XIX ғасырдың 50-60 жылдарыңдағы қазақ халқының қоғамдық жайын, тіршілік кәсібін, тұрмыс-күйін, салт-санасын, оның экономикасы мен мәдениетіне Ресейдің еткен әсерін сөз еткен. Сәлем хаттардың өзінде жеке бастың от басы, ошақ қасылық ұсақ-түйектерінің шеңберінде қалып қоймай, орталықтағы әлеуметтік-саяси өзгерістерді сүрастырып, орыс достарына қазақ даласындағы ұлт езгісін, түнекті, надандықгы айтып отырса, Ыбырайдың қоғамдық өмірдің проблемалық мәелелерін көтерер очерктерін, Абайдың қара сөздерін нағыз публицистикалық шығармалар деуге болады.
Зерттеудің нысаны. ХХ ғасырдың бас кезінде дүниеге келе бастаған "Серке" (1907 ж.), "Қазақстан" (1911-13 ж.ж.), "Ешім даласы" (1913 ж.),
Қазақ публицистикасының көшбасшыларын ауызға алғанда біз өз бастауын халық ауыз әдебиетінен алған қазақтың біртуар ұлдары — Шоқан, Абай, Ыбырайларға тоқтамай өте алмаймыз. Шоқанның публицистик шеберлігін оның ғылыми зерттеулерінде, жазысқан хаттары мен әдеби еңбектерінде өзі өмір сүрген. XIX ғасырдың 50-60 жылдарыңдағы қазақ халқының қоғамдық жайын, тіршілік кәсібін, тұрмыс-күйін, салт-санасын, оның экономикасы мен мәдениетіне Ресейдің еткен әсерін сөз еткен. Сәлем хаттардың өзінде жеке бастың от басы, ошақ қасылық ұсақ-түйектерінің шеңберінде қалып қоймай, орталықтағы әлеуметтік-саяси өзгерістерді сүрастырып, орыс достарына қазақ даласындағы ұлт езгісін, түнекті, надандықгы айтып отырса, Ыбырайдың қоғамдық өмірдің проблемалық мәелелерін көтерер очерктерін, Абайдың қара сөздерін нағыз публицистикалық шығармалар деуге болады.
Зерттеудің нысаны. ХХ ғасырдың бас кезінде дүниеге келе бастаған "Серке" (1907 ж.), "Қазақстан" (1911-13 ж.ж.), "Ешім даласы" (1913 ж.),
Мазмұны
Кіріспе.
I. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов қоғам қайраткері, халықаралық Түркістан
газетінің редакторы.
ІІ. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов публицист, драматург, сатирик.
а) Қалтай Мұхаметжанов шығармашылығындағы ұлттық сана, ұлттық рух
мәселелері.
б) Қалтай Мұхаметжанов публистикасындағы тіл, мәдениет тарих
мәселелері.
Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер.
КІРІСПЕ
Зерттеу жұмысының өзектілігі. Баспасөз қоғамнан тысқары тұра алмайды.
Бұл — шындық. Қоғамдағы ақпарат органдарының қызметі мен қағидасы сол
қоғамда қалыптасып отырған нақты саяси-экономикалық, мәдени-әлеуметтік
жағдайлар мен құбылыстар аясынан шығады. Ал, қоғам қозғалысқа кірген тұста
сөз өнерінің публицистика сияқты саласының мәртебесі өсе түсетіні табиғи
жағдай. Қоғам үшін қажетті ойларды оятып, халықтық пікірді орнықтыратын,
оқырманды нақты іс-қимылға шақыратын публицистика екені аян.
Қазақ публицистикасының көшбасшыларын ауызға алғанда біз өз бастауын
халық ауыз әдебиетінен алған қазақтың біртуар ұлдары — Шоқан, Абай,
Ыбырайларға тоқтамай өте алмаймыз. Шоқанның публицистик шеберлігін оның
ғылыми зерттеулерінде, жазысқан хаттары мен әдеби еңбектерінде өзі өмір
сүрген. XIX ғасырдың 50-60 жылдарыңдағы қазақ халқының қоғамдық жайын,
тіршілік кәсібін, тұрмыс-күйін, салт-санасын, оның экономикасы мен
мәдениетіне Ресейдің еткен әсерін сөз еткен. Сәлем хаттардың өзінде жеке
бастың от басы, ошақ қасылық ұсақ-түйектерінің шеңберінде қалып қоймай,
орталықтағы әлеуметтік-саяси өзгерістерді сүрастырып, орыс достарына қазақ
даласындағы ұлт езгісін, түнекті, надандықгы айтып отырса, Ыбырайдың
қоғамдық өмірдің проблемалық мәелелерін көтерер очерктерін, Абайдың қара
сөздерін нағыз публицистикалық шығармалар деуге болады.
Зерттеудің нысаны. ХХ ғасырдың бас кезінде дүниеге келе бастаған
"Серке" (1907 ж.), "Қазақстан" (1911-13 ж.ж.), "Ешім даласы" (1913 ж.),
"Қазақ" газеттері, "Айқап" (1911-15 ж.ж.) журналы қазақтың
демократиялық бағыттағы публицистикасының дамуына және
калыптасуына едәуір әсер еткен қазақ тіліндегі газет-журналдар
болып табылады. Публицистика қоғамдық өмірдің проблемалық
мәселелерін көтереді десек, бұл тұстағы қазақ басылымдарының
көп қамтыға мәселелері отырықшылық, көшпенділік, халық
ағарту, әйел тендігі, қазақ халқының экономикалық күш-куатын
дамыту тағы басқа еді. Қоғам болған соң онда көптеген карама-
қайшылықтар, түбегейлі өзгерістер болып отырады. Қазақ
даласы да түрлі өзгерістерді басынан кешірді. Жоғарыда аталған
басылымдар қазақтың демократиялық бағыттағы
публицистикасының дамуына және қалыптасуына едәуір әсер етті. Қалың елдің
сана-сезімін оятуға түрткі болды. Ағартушылық демократиялық идеяларды алға
апарушы, ұлт қамын, жүртшылық болашағын ойлайтын қазақ оқығандарының шоғыры
қалыптасты. Осы орайда А.Байтұрсынов, Ә.Бөкейханов, М.Жұмабаев, М.Сералин,
Б.Майлин сынды азаматтарды атауға болады.
Ел болашағына аландаған осы зиялы азаматтардың басым көпшілігі
баспасөз төңірегінде топтасты. Олардың қарапайым халық санасына сәуле
түсірер салиқалы ойлары ең алдымен газет-журнал беттерінен көрініс тапты.
Бұл талантты қаламгер, көшбасшы қайраткерлердің біразының рухани
көзқарастары бір мақсатқа тоғысып, әрқайсысының пікірлері ортақ қоғамдық
ойдың арнасына күйылып жатқан болатын. Сол кездегі ақын-жазушылардың көркем
туындыларына да өзек болған осы отаршылық саясатқа деген қарсылық еді.
Зерттедің әдәс-тәсілдері: қалтайдың публицистикалық мақалаларын өзге
публистердің шығармашылығымен салыстыра отырып зерттеу.
Зерттеудің дерек көздері. Түркістан газетінің тігіндісі мен
редакцияның құнды қағаздарымен таныса отырып, мәлімет алу. Қалтай
Мұхамеджановтың шығармалары мен дүниелеріне толық оқу. Кітаптары мен
қолжазбаларындағы айтылған қанатты сөздерін диплом жұмысына пайдалану.
Зерттеудің теориялық маңызы мен практикалық мәні. Қалтай
Мұхамеджановатың шығармашылығын насихаттау. Адамгершілік асыл қасиетін баға
сіңіру.
Кейінгі публицистиканың қарқын алған кезеңі — Ұлы Отан соғысы жылдары.
Бұл жанрдың сол жылдары ... жалғасы
Кіріспе.
I. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов қоғам қайраткері, халықаралық Түркістан
газетінің редакторы.
ІІ. ТАРАУ
Қалтай Мұхамеджанов публицист, драматург, сатирик.
а) Қалтай Мұхаметжанов шығармашылығындағы ұлттық сана, ұлттық рух
мәселелері.
б) Қалтай Мұхаметжанов публистикасындағы тіл, мәдениет тарих
мәселелері.
Қорытынды.
Пайдаланылған әдебиеттер.
КІРІСПЕ
Зерттеу жұмысының өзектілігі. Баспасөз қоғамнан тысқары тұра алмайды.
Бұл — шындық. Қоғамдағы ақпарат органдарының қызметі мен қағидасы сол
қоғамда қалыптасып отырған нақты саяси-экономикалық, мәдени-әлеуметтік
жағдайлар мен құбылыстар аясынан шығады. Ал, қоғам қозғалысқа кірген тұста
сөз өнерінің публицистика сияқты саласының мәртебесі өсе түсетіні табиғи
жағдай. Қоғам үшін қажетті ойларды оятып, халықтық пікірді орнықтыратын,
оқырманды нақты іс-қимылға шақыратын публицистика екені аян.
Қазақ публицистикасының көшбасшыларын ауызға алғанда біз өз бастауын
халық ауыз әдебиетінен алған қазақтың біртуар ұлдары — Шоқан, Абай,
Ыбырайларға тоқтамай өте алмаймыз. Шоқанның публицистик шеберлігін оның
ғылыми зерттеулерінде, жазысқан хаттары мен әдеби еңбектерінде өзі өмір
сүрген. XIX ғасырдың 50-60 жылдарыңдағы қазақ халқының қоғамдық жайын,
тіршілік кәсібін, тұрмыс-күйін, салт-санасын, оның экономикасы мен
мәдениетіне Ресейдің еткен әсерін сөз еткен. Сәлем хаттардың өзінде жеке
бастың от басы, ошақ қасылық ұсақ-түйектерінің шеңберінде қалып қоймай,
орталықтағы әлеуметтік-саяси өзгерістерді сүрастырып, орыс достарына қазақ
даласындағы ұлт езгісін, түнекті, надандықгы айтып отырса, Ыбырайдың
қоғамдық өмірдің проблемалық мәелелерін көтерер очерктерін, Абайдың қара
сөздерін нағыз публицистикалық шығармалар деуге болады.
Зерттеудің нысаны. ХХ ғасырдың бас кезінде дүниеге келе бастаған
"Серке" (1907 ж.), "Қазақстан" (1911-13 ж.ж.), "Ешім даласы" (1913 ж.),
"Қазақ" газеттері, "Айқап" (1911-15 ж.ж.) журналы қазақтың
демократиялық бағыттағы публицистикасының дамуына және
калыптасуына едәуір әсер еткен қазақ тіліндегі газет-журналдар
болып табылады. Публицистика қоғамдық өмірдің проблемалық
мәселелерін көтереді десек, бұл тұстағы қазақ басылымдарының
көп қамтыға мәселелері отырықшылық, көшпенділік, халық
ағарту, әйел тендігі, қазақ халқының экономикалық күш-куатын
дамыту тағы басқа еді. Қоғам болған соң онда көптеген карама-
қайшылықтар, түбегейлі өзгерістер болып отырады. Қазақ
даласы да түрлі өзгерістерді басынан кешірді. Жоғарыда аталған
басылымдар қазақтың демократиялық бағыттағы
публицистикасының дамуына және қалыптасуына едәуір әсер етті. Қалың елдің
сана-сезімін оятуға түрткі болды. Ағартушылық демократиялық идеяларды алға
апарушы, ұлт қамын, жүртшылық болашағын ойлайтын қазақ оқығандарының шоғыры
қалыптасты. Осы орайда А.Байтұрсынов, Ә.Бөкейханов, М.Жұмабаев, М.Сералин,
Б.Майлин сынды азаматтарды атауға болады.
Ел болашағына аландаған осы зиялы азаматтардың басым көпшілігі
баспасөз төңірегінде топтасты. Олардың қарапайым халық санасына сәуле
түсірер салиқалы ойлары ең алдымен газет-журнал беттерінен көрініс тапты.
Бұл талантты қаламгер, көшбасшы қайраткерлердің біразының рухани
көзқарастары бір мақсатқа тоғысып, әрқайсысының пікірлері ортақ қоғамдық
ойдың арнасына күйылып жатқан болатын. Сол кездегі ақын-жазушылардың көркем
туындыларына да өзек болған осы отаршылық саясатқа деген қарсылық еді.
Зерттедің әдәс-тәсілдері: қалтайдың публицистикалық мақалаларын өзге
публистердің шығармашылығымен салыстыра отырып зерттеу.
Зерттеудің дерек көздері. Түркістан газетінің тігіндісі мен
редакцияның құнды қағаздарымен таныса отырып, мәлімет алу. Қалтай
Мұхамеджановтың шығармалары мен дүниелеріне толық оқу. Кітаптары мен
қолжазбаларындағы айтылған қанатты сөздерін диплом жұмысына пайдалану.
Зерттеудің теориялық маңызы мен практикалық мәні. Қалтай
Мұхамеджановатың шығармашылығын насихаттау. Адамгершілік асыл қасиетін баға
сіңіру.
Кейінгі публицистиканың қарқын алған кезеңі — Ұлы Отан соғысы жылдары.
Бұл жанрдың сол жылдары ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz