Мамандыққа кірісу, терідегі патологиялық үрдістер



1. Дерматовенеролигияның даму тарихы
2. Терінің құрылысы
3. Терінің қызметі
4. Терінің қосымшаларының құрылысы мен қызметі
Дерматология грекшеден «dermа» тері және «logos» ғылым, яғни тері аурулардың ғылымы деген мағынаны береді. Дерматология терідегі қалыпты және патологиялық жағдайдағы терінің құрылысы мен қызметін, сонымен қатар патологиялық жағдайды организмен байланысын, сонымен қатар дерматоздардың этиологиясын, патогенезін, диагностикасын, терапиясын, профилактикасын зерттейді. Осы мақсатта гистологиялық, микробиологиялық, иммунобиологиялық, биохимиялық, гистохимиялық,экспериментальды және статистикалық әдістерін қолданады. Дерматология жалпы және жеке болып бөлінеді. Жалпыға: сау және қалыпиы терінің морфологиясы мен физиологиясы, тері аурулардың дамуы, емдеу принциптері және профилактикасы, ал жеке бөліміне дерматоздар мен синдромдар.
Дерматология венерологиямен тығыз байланысты. Себебі тері ауруларың 10% венерология ауруларды құрайды. Тері аурулар өте ертеден белгілі болған. Осыдан төрт мың жыл бұрын Қытай лепраны, қышыманы білген және олар құрттармен шақырылатын білген.Б.Э.Д жетінші ғасырда фавус, витилиго, тілме, экзема, аурулары әдибиеттерде кездеседі. Б.Э.Д 1350 египет папирустарында тері аурулары және косметология бойынша рецепторлар келтірілген.460-370 жылдардығы Гиппократ өз еңбектерінде тері аурулары және кейбір терминдер және оллардың қысқаша түсіндірмесі. Қаіргі уақыттта бұл : фликтена, герпес, алопеция, лепра,пустула қолданады. Гиппократ өз еңбектерінде дерматоздардың себептерін организмнің негізгі төрт элементтің бұзылыстарында көрген:қан, қара және сары өтте, шырышта.
Римдік уақытта белдемелі теміреткі, импетиго, сикоз, дыныс мүшелерін іріңді бөліністер, карбункул туралы жазылған. Б.Э.Д 9ғасырда Жапонияда жаңа венерология аурулардың таралуы туралы белгілі болған, ол ауру «lues venera» деп аталған. Ол ауруды Колумбиядан Америкаға теңізшілер әкелген. Бұл ауру туралы бірінші мәліметтер1494 жылы Испананияда, сол жылда Италияда, содан кейін Батыс Европада белгілі болған. Ал Ресейде бұл ауру 1499 жылы белгілі болды. Д.Фракостра бұл ауруды мерез деп атаған. 19-ғасырда Францияда дерматологиялық мектеп Ж.Алибер басшылығымен ашылды. 19-Ғасырдың бірінші жартысында дерматологиялық аурулардың морфологиясына көңіл аудара бастады.1832-1914 жылдары Фурньеның мерез туралы жұмыстары жарыққа шықты. 19- ғасырдың орта шегінде Ф.Гебра басшылығымен неміс дерматологиялық мектептерінің өркендеу болған. 1845 жылдарда ол патологоанатомиялық принциптер негізінде дерматоздардың жіктемесін құрастырған. Оның оқушысы М.Капоши көптеген тілге аударылған дерматологиядан нұсқау жазған. 19- ғасыр аяғында дерматоздардың қоздырғыштарын іздеу жүзеге асырыла бастаған. Оған басшылық еткен Е.Видаль эксперименттік эдістердің негізін қалаған.
1. Виленчик Б.Т Кожные и венерические болезни (учебное пособие).- Минск «Амалфея»-1999
2. Кожные и венерические болезни (учебник для учащихся медицинских училищ) под.редакцией Зудина Б.И. М.Медицина,1996.
3. Кожные и венерические болезни (учебник для медицинских ВУЗов) Ю.К.Скрипкин, М.Триада Х, 2000
4. Кожные ивенеричесесие болезни (для студентов мед. Институтов) ЮК.Скрипкин, А.Л.Мшкиллейсон, М, 1995
Қосымша әдибиеттер:
1. Справачник по кожным ивенерическими заболеванием подюред А.Н.Родионова, Питер,2000
2. Самцрв А.В., Барбинов.В.В«Кожные и венерические заболеваеия»С-Пб,200-312 бет
3. «Кожные и венерические болезни» под/ред. Иванов О.Л «Шико» 2002- 178бет

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:   
Ф КГМУ 43-0402
ИП №6 УМС при КазГМА
от 14 июня 2007 г.

Қарағанды мемлекеттік медицина университеті

Дерматовенерологиямен №1 ішкі аурулар кафедрасы

Дәрістер

Тақырыбтар: Мамандыққа кірісу, терідегі патологиялық үрдістер.

Пән Der 3228 Дерматовенерология

Мамандық 051302 Стоматология

Курс: 3

Уақыты (ұзақтығы) – 1 сағат

ҚАРАҒАНДЫ 2010

Кафедра мәжілісінде талқыланып және бекітілген

__05_____01__2011_ ж. №___6__ Хаттама

Кафедра меңгерушісі,м.ғ.д.,профессор Д.Ж.Тайжанова

Тақырыбы: Мамандыққа кірісу, терідегі патологиялық үрдістер.

Мақсаты: Дерматовенеролигия ғылымының тарихын зерттеу, терінің және
шырышты қабаттарының құрылысын және қызметі. Тері қосымшаларының құрылысы
және қызметі.

Лекция жоспары:

1. Дерматовенеролигияның даму тарихы

2. Терінің құрылысы

3. Терінің қызметі

4. Терінің қосымшаларының құрылысы мен қызметі

Мазмұны:

Дерматология грекшеден dermа тері және logos ғылым, яғни тері
аурулардың ғылымы деген мағынаны береді. Дерматология терідегі қалыпты
және патологиялық жағдайдағы терінің құрылысы мен қызметін, сонымен қатар
патологиялық жағдайды организмен байланысын, сонымен қатар дерматоздардың
этиологиясын, патогенезін, диагностикасын, терапиясын, профилактикасын
зерттейді. Осы мақсатта гистологиялық, микробиологиялық, иммунобиологиялық,
биохимиялық, гистохимиялық,экспериментальды және статистикалық әдістерін
қолданады. Дерматология жалпы және жеке болып бөлінеді. Жалпыға: сау және
қалыпиы терінің морфологиясы мен физиологиясы, тері аурулардың дамуы, емдеу
принциптері және профилактикасы, ал жеке бөліміне дерматоздар мен
синдромдар.

Дерматология венерологиямен тығыз байланысты. Себебі тері ауруларың 10%
венерология ауруларды құрайды. Тері аурулар өте ертеден белгілі болған.
Осыдан төрт мың жыл бұрын Қытай лепраны, қышыманы білген және олар
құрттармен шақырылатын білген.Б.Э.Д жетінші ғасырда фавус, витилиго,
тілме, экзема, аурулары әдибиеттерде кездеседі. Б.Э.Д 1350 египет
папирустарында тері аурулары және косметология бойынша рецепторлар
келтірілген.460-370 жылдардығы Гиппократ өз еңбектерінде тері аурулары
және кейбір терминдер және оллардың қысқаша түсіндірмесі. Қаіргі уақыттта
бұл : фликтена, герпес, алопеция, лепра,пустула қолданады. Гиппократ өз
еңбектерінде дерматоздардың себептерін организмнің негізгі төрт элементтің
бұзылыстарында көрген:қан, қара және сары өтте, шырышта.

Римдік уақытта белдемелі теміреткі, импетиго, сикоз, дыныс мүшелерін
іріңді бөліністер, карбункул туралы жазылған. Б.Э.Д 9ғасырда Жапонияда жаңа
венерология аурулардың таралуы туралы белгілі болған, ол ауру lues venera
деп аталған. Ол ауруды Колумбиядан Америкаға теңізшілер әкелген. Бұл ауру
туралы бірінші мәліметтер1494 жылы Испананияда, сол жылда Италияда, содан
кейін Батыс Европада белгілі болған. Ал Ресейде бұл ауру 1499 жылы белгілі
болды. Д.Фракостра бұл ауруды мерез деп атаған. 19-ғасырда Францияда
дерматологиялық мектеп Ж.Алибер басшылығымен ашылды. 19-Ғасырдың бірінші
жартысында дерматологиялық аурулардың морфологиясына көңіл аудара
бастады.1832-1914 жылдары Фурньеның мерез туралы жұмыстары жарыққа шықты.
19- ғасырдың орта шегінде Ф.Гебра басшылығымен неміс дерматологиялық
мектептерінің өркендеу болған. 1845 жылдарда ол патологоанатомиялық
принциптер негізінде дерматоздардың жіктемесін құрастырған. Оның оқушысы
М.Капоши көптеген тілге аударылған дерматологиядан нұсқау жазған. 19- ғасыр
аяғында дерматоздардың қоздырғыштарын іздеу жүзеге асырыла бастаған. Оған
басшылық еткен Е.Видаль эксперименттік эдістердің негізін қалаған. Гонорея
жұқпалы ма, әлде өзінің конституционды шығу тегі бар ма деген
келіспеушілік толығымен 1879 жылы А.Нейсер гонококк қоздырғышын тапқанда
толығымен шешілді. 20-Ғасырда дермптологияның дамуы негізінен
дерматоздардың патогенезін және ішкі мүшелердің өзгерістерді зерттеуге
бағытталды.Осы ғасырларда француз мектебенің басшылары Л.Брок,Ж.Даре, Ре
Сабуро микология бойынша нұсқау жазған. Сифилидология мәселелер 1903 жыл
И.И.Мечников және Э.Ру алғаш рет маймылға жасалған егудің жақсы нәтиже
беруі 1905 жыл Ф.Шаудин және Э.Гофманның бозғылт трепонеманың ашылуы,
А.Нейсердың жұмыстары;1906 жылдың А.Вассерман, А.Нейсер мен К.Брук
серологиялық реакциялары,1910 жылы П.Эрлих пен С.Хатаның мерез емінде
сальварсан енгізуі, Левидата висмут препараттары, 1921 жылы Флемингтың
пенициллин қолдануын енгізген.

Қазіргі кезде дерматологияның дамуында ішкі мүшелермен ,сыртқы ортаның әсер
етуі, организмнің реактивтілігінің өзгеруі, жүйке жүйесінің өзгерістермен
байланысы бар.Қазіргі кезде дерматологияның дамуына жаңа иммунологиялық,
боихимиялық, генетика, геронтология, химио және антибактериальды терапия
жетістіктерінде дамиды. Ресейде дерматология деке дисциплина ретінде
жылдары құрылды. Ең бірінші Варша университетінде,кейін Мәскеу, Петербургта
тері және венерология кафедрасы ашылды. Бұған дейін тері мен мерез
ауруларын хирургтар мен терапевтер емдеп келген. Белгілі клиницистер Г.А.
Захарьин, А.А.Остроумов, М.Я.Мудров, С.П. Боткин еңбектері отандық
дерматологиның дамуына зор үлес қосқан.

А.Г.Полотевнев мектебінен көптеген дерматологтар шықты,олар өз
оқытушының ойларын әрі қарай дамытқан. Варшава университтің кейін Ростов
универитеттің профессоры П.В.Никольскийдың листовидты күлдіреуік кезінде
эпидермистың мүйіздегенін алғаш рет байқаған.

Әлемдік және отандық венерология дасуына зор ұлес қосқан профессор
В.М.Тарновский жылдары сифидология кафедрасын басқарған. Мәскеулік
дерматология мектебінің негізін қалаушысы А.И.Поспелов,ол бірінші боп тері
аурулар бойынша оқулықты жарыққа шығарды. Сонымен қатар отандық
дерматологияның дамуына үлес қосқан редакторлар А.Г. Ге, И.Ф. Зеленов
журнал Русского журнала кожных и верерических болезней және
П.С.Григорьев.

Батыс Европаға қарағанда Ресейде дерматология ғылым ретінде кеш дамығанмен,
әлемдік дерматология ғылымында өз орын алды.

Совет дерматологы В.В.Иванов орыс дерматологтар әрқашанда тері ауруларын
ішкі мүшелердің мен жүйке жүйеснің аурулармен және толық организммен
байланыстырған. деп айтқан.

20- Ғасырда Қазақстандық мектебінің басшысы Өтемесов.Б.И болған. 1931 жылы
алғаш рет тері және венерологиялық ауруларын зерттеу институты ашылды.
Келесі жылдары бұл институтты профессор М.С.Брагин, С.А.Поплавский,
У.Б.Бердыбаев, К.А.Калантаевский, М.О.Омаров, Р.К.Макашев басқарған.

У.Б.Бердыбаев саңырауқұлақтармен шақырылатын ауруларды зерттеулерге көп
еңбегін сіңірген. Себореялық экзема монографияның авторы Р.К.Макашев
болды. Қазіггі күнге дейін Қазақстандық тері және венерологиялық ауруларын
зерттеу институті өз жоймады. Институт құрамында бактериологиялық,
серологиялық, клиникалық, биофизиологиялық және иммунологиялық
лабораториялар бар. Ғылыми зерттеу жұмыстарына тері аурулардың
этиологиясын, патогенезін, клиникасы, емі және профилактикасы зерттелуде.
Бұл еңбектер ғылыми журналдарда, кітаптарда жариялануда. Алғаш рет қазақ
тілінде жарық көрген тері және венеролоргия аурулар кітабының авторы
доктор, профессор, қазіргі кезде институттың директоры З.Б. Кешилева. Ол
кісі көптеген авторлармен бірге дерматологиядағы фармакотерапия және
терінің тұқым қуалаушылық аурулары атты монографияларын жариялады.

Терінің құрылысы.

Тері сыртқы жабын мүшесі. Теріде эпидермис, дерма және тері касты май
клечаткасын ажыратады. Оларда морфофункциональды бірліктер орналасқан.
Терінің құрылуы ұрықтың бірінші аптасында екінші эмбриональды эктодермадан
және мезодермадан түзіледі. Эктодермальді жапырақшалардан эпидермис
құрылса, мезодермадан дерма мен тері асты май клечаткасы құрылыды. Айда
алақан мен табанда эпидермистің барлық қабаттармен қоса мүізденген қабат
дамиды. Осы кезеңде эластикалық және коллаген талшықтары, тырнақ, шаш, шаш
фолликулары дамиды.

Эпидермис (тер үсті қабат) терінің сыртқы көп қабатты және бес қабаттан
тұратын ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Жүйке жүйесінің жалпы патологиясы
Механикалық сары ауруды емдеу
Өндірістік кәсіби аурулар
Мамандандырылған мейірбикелік күтім
Стресс және гормондар (конспект)
Аурудың этиологиясы
Обаның вирусын эпизоотологиялық, профилактикалық, диагностикалық және емдеу жолдарын анықтау
Шошқа тілмесін зерттеу
Ит өлексесін сою барысындағы патологиялық-анатомиялық белгілер
Шешек ауру қоздырушысының ерекшелігі
Пәндер