Нерв жүйе функциясының физиологиялық зерттеу әдістері

1. Жүйке жүйесінің ұйымдастырылуы.
2. Орталық жүйке жүйесінің қызметтерін зерттеу әдістері.
3. Ми қыртысындағы белсенділіктің электрлік көрініс беруі.

Орталық жүйке жүйесі денедегі барлык, агзалар мен, физиоло-гнялық жүйелер қызметін, зат алмасуыи реттен отырады, әрскет-тер мен процестерді сыртқы орта құбылыстарына бейімдеп, тірші-ліктің белгілі барытта өтуін қамтамасыз етеді. Адамда жүйке жү-йесінің ең жогары бөлімі — ми. Ми сыңары қыртысының ерекіпе қызмсті — оплау, дүниетану, пікір тудыру. Мұның арқасында адам өлін сыртқы ортадағы кұбылыстарга бейімдеп қана қоймай, сол ортаны өз максатына лайықты өзгерте алады, өткен-кеткенді тал-даг:, келешекті болжайды. Аса күрделі тіршілік \гшін зор мацызы бар бұл проиестерді нейрондар мен жүнке орталықтары қамтама-сыз етеді.

Ми қыртысындағы электрлік құбылыстар
Ми қыртысындағы электрлік құбылыстар ондағы нейрондарда пайда болатын биологиялық токтар мен синапстық потенциалдар жиынтығы. Бұл электрлік құбылыстарды жануарлар бас терісінен жазып алуға болатындығын 1925 жылы В.Правдич-Неминский көрсетті. Г.Бергер 1929 жылы адам басының сыртқы беткейінен биотоктарды жазып алды. Ми қыртысындағы биологиялық потенциалдар электрлік тербеліс ретінде тыныштық жағдайда, яғни сырттан ешбір әсерсіз де тіркеледі. Электроэнцефалограмма қисықтарының толқындар жиілігі мен амплитудасы әртүрлі.
Көп каналды электроэнцефалограф көмегімен бір мезгілде мидың 4-тен 32-ге дейін нүктелеріндегі электрлік белсенділікті тіркеуге болады. Ми қыртысын ғана емес, орталық жүйке жүйесінің басқа бөлімдерін де электрофизиологиялық әдістермен зерттегенде, оларда фондық немесе спонтандық деп аталатын электрлік тербелістер анықталған. Бұлардың генерациясы арнайы әсерге байланысты болмайды, яғни өздігінен іске асып жатады. Көптеген зерттеушілердің ойынша ЭЭГ — мидағы ырғақты қоздыратын не тежейтін постсинапстық потенциалдардың алгебралық жиынтығы.
Электроэнцефалографияның ми қыртысының әр бөлімдерінің функциялық жағдайын, ми патологиясының орнын анықтауда маңызы зор. СОҢҒЫ кезде жануарлардың ми қыртысы құрылымдарының қызметін анықтауда жеке нейрондардың потенциалдарын тіркеу әдісі қолданылады.

1. Адам физиологиясы / оқулық – Сатпаева Х.К., Нілдібаева Ж.Б., Өтепбергенов А.А. – Алматы: «Білім», 2005 ж.
2. Төлеуханов С.Т. Қалыпты физиология (биологиялық жүйелердің мезгілдік құралымдар бөлімі): Оқу құралы. – Алматы: Қазақ университеті, 2006 ж. – 140 бет.
3. Дюйсембин Ғ.Д., Алиакбарова З.М. Жасқа сай физиология және мектеп гигиенасы: Оқулық - Алматы: «Білім», 2003 ж. – 400 бет
4. Нұрмұхамбетұлы Е. Орысша-қазақша медициналық (физиологиялық) сөздік / ҚазММУ – Алматы: «Эверо», 2007 ж. – 904 бет.
5. 5. Керимбеков Е.Б. Физиология атауларының орысша-қазақша түсіндірме сөздігі. – Алматы: Қазақстан, 1992. – 280 бет
6. 6. Қалыпты физиологияның лабораториялық жұмыстары / студент тер үшін. – Шымкент: Б.И., 1993. – 254 бет.