Қазақстандағы орта ғасыр мәдениеті
1. Қазақ мәдениеті ортағасырларда
2. Қазақ мәдениетінің архетиптері, хронотоптары мен сұхбат аймағы
3. Номадалық мәдениет әлемі
4. Қазақстандағы мәдениеттанулық ізденістер және өркениеттілік
2. Қазақ мәдениетінің архетиптері, хронотоптары мен сұхбат аймағы
3. Номадалық мәдениет әлемі
4. Қазақстандағы мәдениеттанулық ізденістер және өркениеттілік
Шығыс Ренессансының талай елдерді қамтыған және 500 жылдан артық өркендеген типі мұсылмандық мәдени өрлеу дәуірі екендігі белгілі. Оның әл-Кинди, әл-Фараби, ибн-Сина, Фирдауси, Ж.Баласағұн, Қожа Ахмет Иассауи, Омар Хайям сияқты өкілдерінің рухани мұрасын меңгермей қазір мәдениетті адам деп есептелу қиын. Бұл жерде осы ұлы құбылыстың мұсылмандықпен қатысы қанша деген заңды сұрақ туады. Оның негізі де бар.
Әл-Фарабидің мәдениет туралы пікірлері негізінен араб мәдениетінің мына 4 тармағына байланысты: 1. Хақиқат (бір Алланың ақиқаттығын дәлелдеу). 2. Шариғат (мұсылмандық тұрмыс-салт заңдары). 3. Тарихат (Аллаға қызмет еткен әулиелер өмірі). 4. Марифат (білімділік, парасаттылық идеялары).
Шығыс Ренессансы туралы сөз еткенде оның тағы бір бастауы сопылық бағыт (суфизм) жөнінде айтпай кетуге болмайды. Қазақстан жеріндегі ұлы ғұламалар Жүсіп Баласағұн, Сүлеймен Бақырғани, әсіресе, Қожа Ахмет Иассауи шығармашылығында сопылық сарын үлкен орын алған. Онан соң Ренессанс идеясын тек Платон мен Аристотельдің шығыстық ізбасарлары қолдады деу де сыңаржақтылық.
Сопылық бағыт ислам әлемінде о баста ресми дінге қарсы оппозициялық қозғалыс ретінде туады. “Суфь” термині арабтың “жүн шекпен” деген сөзіне орайластырып алынған. Сопылар – киім талғамайтын, бар ойы руханилық төңірегіндегі тақуа адамдар.
Қалалардың өсіп өркендеуі, сауданың дамуы, ауыл шаруашылығы өнімдеріне сұранымды арттырған. Мұның өзі егіншілік пен мал шаруашылығының дамуына себепкер болады. Жауын-шашынның аз болуына байланысты Қазақстанда егіншілік көбінесе суармалы негізде дамыды.
V1-XІІ ғасырларда Орта Азия мен Қазақстанда қалалар тез өсті. Олар сауда мен қолөнердің, дін мен мәдениеттің тірегіне айналды. Батыс Түркістан жерінде Суяб, Құлан, Мерке, Тараз, Отырар, Исфиджаб сияқты қалалар бой көтерді.
Орта ғасырда Қазақстан өзінің қалалары арқылы әлемдік қарым-қатынастан тысқары қалмай, Еуропа және Азия елдерімен Жібек жолы арқылы сауда жасасып, байланысын үзген жоқ. Бұл кезде Қазақстанның оңтүстігінде басты ірі қалалардың бірі-Исфиджаб (қазіргі Сайрам) болды. X-XІІ ғасырларда тікелей сауда орталығы ретінде мәлім болған Исфиджабта тауарлардың көптеген түрлері өндіріліп, осы жерден басқа жақтарға мата, қару-жарақ, мыс пен темір әкетіліп тұрды.
Қазақстанның Сырдарияның орта бойына орналасқан ірі қалаларының бірі-Отырар. Араб-парсы деректемелерінде Отырар қаласы Фараб, одан бұрын Тарбан (Трабан) деп те аталған. ІX ғасырдың бас кезінде арабтар Фадл-ибн Сахлдың басқаруымен Отырар аймағын басып алуға тырысты. Ол шекаралық әскерінің бастығын өлтірді және Қарлұқ жабғуының ұлдарын қолға түсірді деп хабарлайды деректемелер. VІІ-VІІІ ғасырларда Отырар шахристаны мұнаралары бар дуалдармен қоршалған. Отырар өмірі X-XІІ ғасырдан кейін де жалғасып, оның орта Сырдария өңірінің экономикасы мен мәдениетіне ықпалы күшті болған.
Әл-Фарабидің мәдениет туралы пікірлері негізінен араб мәдениетінің мына 4 тармағына байланысты: 1. Хақиқат (бір Алланың ақиқаттығын дәлелдеу). 2. Шариғат (мұсылмандық тұрмыс-салт заңдары). 3. Тарихат (Аллаға қызмет еткен әулиелер өмірі). 4. Марифат (білімділік, парасаттылық идеялары).
Шығыс Ренессансы туралы сөз еткенде оның тағы бір бастауы сопылық бағыт (суфизм) жөнінде айтпай кетуге болмайды. Қазақстан жеріндегі ұлы ғұламалар Жүсіп Баласағұн, Сүлеймен Бақырғани, әсіресе, Қожа Ахмет Иассауи шығармашылығында сопылық сарын үлкен орын алған. Онан соң Ренессанс идеясын тек Платон мен Аристотельдің шығыстық ізбасарлары қолдады деу де сыңаржақтылық.
Сопылық бағыт ислам әлемінде о баста ресми дінге қарсы оппозициялық қозғалыс ретінде туады. “Суфь” термині арабтың “жүн шекпен” деген сөзіне орайластырып алынған. Сопылар – киім талғамайтын, бар ойы руханилық төңірегіндегі тақуа адамдар.
Қалалардың өсіп өркендеуі, сауданың дамуы, ауыл шаруашылығы өнімдеріне сұранымды арттырған. Мұның өзі егіншілік пен мал шаруашылығының дамуына себепкер болады. Жауын-шашынның аз болуына байланысты Қазақстанда егіншілік көбінесе суармалы негізде дамыды.
V1-XІІ ғасырларда Орта Азия мен Қазақстанда қалалар тез өсті. Олар сауда мен қолөнердің, дін мен мәдениеттің тірегіне айналды. Батыс Түркістан жерінде Суяб, Құлан, Мерке, Тараз, Отырар, Исфиджаб сияқты қалалар бой көтерді.
Орта ғасырда Қазақстан өзінің қалалары арқылы әлемдік қарым-қатынастан тысқары қалмай, Еуропа және Азия елдерімен Жібек жолы арқылы сауда жасасып, байланысын үзген жоқ. Бұл кезде Қазақстанның оңтүстігінде басты ірі қалалардың бірі-Исфиджаб (қазіргі Сайрам) болды. X-XІІ ғасырларда тікелей сауда орталығы ретінде мәлім болған Исфиджабта тауарлардың көптеген түрлері өндіріліп, осы жерден басқа жақтарға мата, қару-жарақ, мыс пен темір әкетіліп тұрды.
Қазақстанның Сырдарияның орта бойына орналасқан ірі қалаларының бірі-Отырар. Араб-парсы деректемелерінде Отырар қаласы Фараб, одан бұрын Тарбан (Трабан) деп те аталған. ІX ғасырдың бас кезінде арабтар Фадл-ибн Сахлдың басқаруымен Отырар аймағын басып алуға тырысты. Ол шекаралық әскерінің бастығын өлтірді және Қарлұқ жабғуының ұлдарын қолға түсірді деп хабарлайды деректемелер. VІІ-VІІІ ғасырларда Отырар шахристаны мұнаралары бар дуалдармен қоршалған. Отырар өмірі X-XІІ ғасырдан кейін де жалғасып, оның орта Сырдария өңірінің экономикасы мен мәдениетіне ықпалы күшті болған.
ӘДЕБИЕТТЕР:
1. Древние цивилизации. – М.:Мысль, 1989;
2. Введение в культурологию. В 3-х томах. М.,1995.
3. Габитов Т. Культурология. А.,2001
4. Габитов Т. М. Мәдениеттануға кіріспе. А.,2001
5.Ғабитов Т.,Алимжанова. Мәдениеттану. Оқу құралы. А.2003
6. Тимошинов В.И. Культурология. Учебное пособие. М.2003.
7.Древняя цивилизация. М., 1989
8.Культурология. Антология. Т.1., М., 1994
9.Қоңыратбаев Ә. және Қоңыратбаева Т. Көне мәдениет жазбалары.
10. По следам древних культур Казахстана. А.,1979.
11. Гравюры на скалах. А.,1979.
12. Акишев К.А. Искусство и мифология саков. А.,1984.
13. Толеубаев А. Реликты доисламских верований в семейной обрядности казахов. А., 1991.
14. Жүсіп Баласағұн. Құтты білік. А., 1981.
15. Маданов Х.М. Қазақ мәдениетінің тарихы.
16.Қазақстан тарихы. Бес томдық. 2 том. 2-бөлім, 4,5,6 тараулар.
17.Қазақстан тарихы. Очерктер. 2-бөлім, 6 тарау.
18. Мусин Қазақстан тарихы. А., 2005. 2-бөлім, 9-тарау.
19.Толыбеков С. Кочевое общество казахов в ХV11-начале ХХвв А.,1971.
20. Масанов Н.Э. Кочевая цивилизация казахов. А.,1995
1. Древние цивилизации. – М.:Мысль, 1989;
2. Введение в культурологию. В 3-х томах. М.,1995.
3. Габитов Т. Культурология. А.,2001
4. Габитов Т. М. Мәдениеттануға кіріспе. А.,2001
5.Ғабитов Т.,Алимжанова. Мәдениеттану. Оқу құралы. А.2003
6. Тимошинов В.И. Культурология. Учебное пособие. М.2003.
7.Древняя цивилизация. М., 1989
8.Культурология. Антология. Т.1., М., 1994
9.Қоңыратбаев Ә. және Қоңыратбаева Т. Көне мәдениет жазбалары.
10. По следам древних культур Казахстана. А.,1979.
11. Гравюры на скалах. А.,1979.
12. Акишев К.А. Искусство и мифология саков. А.,1984.
13. Толеубаев А. Реликты доисламских верований в семейной обрядности казахов. А., 1991.
14. Жүсіп Баласағұн. Құтты білік. А., 1981.
15. Маданов Х.М. Қазақ мәдениетінің тарихы.
16.Қазақстан тарихы. Бес томдық. 2 том. 2-бөлім, 4,5,6 тараулар.
17.Қазақстан тарихы. Очерктер. 2-бөлім, 6 тарау.
18. Мусин Қазақстан тарихы. А., 2005. 2-бөлім, 9-тарау.
19.Толыбеков С. Кочевое общество казахов в ХV11-начале ХХвв А.,1971.
20. Масанов Н.Э. Кочевая цивилизация казахов. А.,1995
ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ ОРТА ҒАСЫР МӘДЕНИЕТІ
Қазақ мәдениеті ортағасырларда
Шығыс Ренессансының талай елдерді қамтыған және 500 жылдан артық
өркендеген типі мұсылмандық мәдени өрлеу дәуірі екендігі белгілі. Оның әл-
Кинди, әл-Фараби, ибн-Сина, Фирдауси, Ж.Баласағұн, Қожа Ахмет Иассауи, Омар
Хайям сияқты өкілдерінің рухани мұрасын меңгермей қазір мәдениетті адам деп
есептелу қиын. Бұл жерде осы ұлы құбылыстың мұсылмандықпен қатысы қанша
деген заңды сұрақ туады. Оның негізі де бар.
Әл-Фарабидің мәдениет туралы пікірлері негізінен араб мәдениетінің мына
4 тармағына байланысты: 1. Хақиқат (бір Алланың ақиқаттығын дәлелдеу). 2.
Шариғат (мұсылмандық тұрмыс-салт заңдары). 3. Тарихат (Аллаға қызмет еткен
әулиелер өмірі). 4. Марифат (білімділік, парасаттылық идеялары).
Шығыс Ренессансы туралы сөз еткенде оның тағы бір бастауы сопылық
бағыт (суфизм) жөнінде айтпай кетуге болмайды. Қазақстан жеріндегі ұлы
ғұламалар Жүсіп Баласағұн, Сүлеймен Бақырғани, әсіресе, Қожа Ахмет Иассауи
шығармашылығында сопылық сарын үлкен орын алған. Онан соң Ренессанс идеясын
тек Платон мен Аристотельдің шығыстық ізбасарлары қолдады деу де
сыңаржақтылық.
Сопылық бағыт ислам әлемінде о баста ресми дінге қарсы оппозициялық
қозғалыс ретінде туады. “Суфь” термині арабтың “жүн шекпен” деген сөзіне
орайластырып алынған. Сопылар – киім талғамайтын, бар ойы руханилық
төңірегіндегі тақуа адамдар.
Қалалардың өсіп өркендеуі, сауданың дамуы, ауыл шаруашылығы өнімдеріне
сұранымды арттырған. Мұның өзі егіншілік пен мал шаруашылығының дамуына
себепкер болады. Жауын-шашынның аз болуына байланысты Қазақстанда егіншілік
көбінесе суармалы негізде дамыды.
V1-XІІ ғасырларда Орта Азия мен Қазақстанда қалалар тез өсті. Олар
сауда мен қолөнердің, дін мен мәдениеттің тірегіне айналды. Батыс Түркістан
жерінде Суяб, Құлан, Мерке, Тараз, Отырар, Исфиджаб сияқты қалалар бой
көтерді.
Орта ғасырда Қазақстан өзінің қалалары арқылы әлемдік қарым-қатынастан
тысқары қалмай, Еуропа және Азия елдерімен Жібек жолы арқылы сауда жасасып,
байланысын үзген жоқ. Бұл кезде Қазақстанның оңтүстігінде басты ірі
қалалардың бірі-Исфиджаб (қазіргі Сайрам) болды. X-XІІ ғасырларда тікелей
сауда орталығы ретінде мәлім болған Исфиджабта тауарлардың көптеген түрлері
өндіріліп, осы жерден басқа жақтарға мата, қару-жарақ, мыс пен темір
әкетіліп тұрды.
Қазақстанның Сырдарияның орта бойына орналасқан ірі қалаларының бірі-
Отырар. Араб-парсы деректемелерінде Отырар қаласы Фараб, одан бұрын Тарбан
(Трабан) деп те аталған. ІX ғасырдың бас кезінде арабтар Фадл-ибн Сахлдың
басқаруымен Отырар аймағын басып алуға тырысты. Ол шекаралық әскерінің
бастығын өлтірді және Қарлұқ жабғуының ұлдарын қолға түсірді деп хабарлайды
деректемелер. VІІ-VІІІ ғасырларда Отырар шахристаны мұнаралары бар
дуалдармен қоршалған. Отырар өмірі X-XІІ ғасырдан кейін де жалғасып, оның
орта Сырдария өңірінің экономикасы мен мәдениетіне ықпалы күшті болған.
Қазақстанға белгілі болған орта ғасырлық қаланың бірі – Тараз. Ол жазба
деректемелерде 568 жылдан бастап аталады. Византия императоры Юстинианның
елшісі Земарх Килликискийдің Батыс түрік қағаны Дизабұлға берген есебінде
Тараздың да аты аталған. Шамамен 630 жылы қытай саяхатшысы Сюань Цзан
Таразды (Далассы) шеңбері 8-9 лиге (4-4,5 км) жеткен маңызды сауда орталығы
деп сипаттайды. VІІ ғасырда Тараз Ұлы Жібек жолындағың ірі мекенге
айналды. X-XІІ ғасырларда Тараз қаласының су құбырлары, сонымен қатар
күйген кірпіштен көпшілік үшін салынған моншасы болған. Оған жақын жерде
Айша бибінің күмбезі көтерілген. Тараз жеріндегі ортағасырлық сәулет
өнерінің тағы бір ескерткіші Қарахан күмбезі.
Тараз Жетісудың саяси, экономикалық және мәдени өмірінің ірі орталығы
болды. Оның төңірегіндегі Талас, Хамукент, Жікіл, Адахкент, Ден, Нуджикент,
Құлан, Мерке, Аспар, Жұл, Баласағұн, Барсхан қалалары мен қоныстары бір-
біріне тізбектеліп жалғасып жатты. Сондай-ақ, Іле өзенінің алқабында
Қойлық, Талхиз, Екі-Оғыз сияқты басқа да қалалар орналасқан.
XІ ғасырда Ясы (Түркістан) қаласы Шауғар округінің орталығы саналған.
Мұнда XІІ ғасырдың аяғында Ахмет Иассауи күмбезі салынып, қала діни
орталыққа айналды.
Сырдариядағы ірі қала Сығанақ еді. Қазақстанның солтүстігі мен
солтүстік-шығысына баратын керуен жолдарының қиылысында орналасқан ол XІІ
ғасырда қыпшақ бірлестігінің орталығы болды. Қазір Сығанақтың орнында Сунақ-
ата жұрты бар
X-XІІ ғасырларда Орта Азия мен Қазақстанда жоғарыда айтылған кенттерден
басқа жаңа қалалар – Қарашоқы, Қарнақ, Ашнас, Баршынкент, т.б. пайда болды.
Олардың алып жатқан жер көлемі ұлғайып, сауда шаруашылық орталығы –
Шахристаннан рабадқа ауысқан.
Қазақстан жеріндегі халықтардың экономикалық өмірінде сауда орасан зор
рөл атқарды. Жазба деректемелер Оңтүстік Қазақстан мен Жетісу қалаларының
Византия, Иран, Орта Азия, Кавказ, Алтай, Сібір, Шығыс Түркістанмен тығыз
сауда қатынасы болғанын дәлелдейді. VІ-X ғасырлардағы халықаралық саудада
“Ұлы Жібек жолының” зор маңызы болды. Бұл жол Шаштан (Ташкент) Газгирдке,
одан Исфиджабқа жетті, одан әрі керуендер Тараз қаласына беттеген. Исфиджаб
пен Тараз арасында бірнеше шағын қалалар мен керуендер аялдайтын сарайлар
болды. “Жібек жолы” Тараздан терістікке қимақтарға қарай Адахкент, Дех-
Нуджикент қалаларын басып өтті. Тараздан “Жібек жолымен” Төменгі
Барысханға, Құланға (Луговое қаласы), одан әрі Меркеге және Аспараға қарай
шұбыра жолшыбай бірнеше қалаларға соғып, Бедел мен Ақсудан асқан керуендер
Шығыс Түркістанға барып жетеді екен.
Қалалардың өсіп өркендеуі, сауданың дамуы, ауыл шаруашылығы өнімдеріне
сұранымды арттырған. Мұның өзі егіншілік пен мал шаруашылы- ғының дамуына
себепкер болады. Жауын-шашынның аз болуына байланысты Қазақстанда егіншілік
көбінесе суармалы негізде дамыды.
Ортағасырлық Қазақстанның материалдық мәдениетінің басты бір саласы –
архитектуралық құрылыс өнері. Оның даму барысында қалаларда қоғамдық
ғимараттар, тұрғын үйлер тұрғызу, ислам және басқа да діни кешендерін салу
ісі өрістеді. Бұлардың архитектуралық сыртқы көрінісі жинақы, қаланың
орталық алаңдарында орналасқан іргелі құрылыстардан тұрған. Мешіт
құрылысында, оның зәулім биік мұнарасын тұрғызуда сәулет өнерінің сол
кездегі жетістіктері пайдаланылған. Ол кездегі монументальдық
архитектуралық құрылыстар қатарына Тараз қаласынан 18 шақырым жердегі
Бабаджа –Хатун және Айша-Бибі кесенелері жатады. Бұл құрылыстар тек
архитектуралық әсемдік жағынан ғана емес, сонымен қатар оның безендірілуі,
ондағы ою-өрнектер халқымыздың материалдық асыл мұралары қатарынан жоғары
орын алады. Материалдық мәдениет жүйесінде, осы заманға дейін жеткен шығыс
моншасының құрылыстары мен оларға тартылған су құбырларының маңызы ерекше.
Мұндай құрылыстар Оңтүстік қазақстандағы қазба жұмысымен жүргізілген
Отырардан, Түркістаннан, тараз, Ақтөбе, Талғар т.б. қалалардан табылды.
Қала тұрғындары тұрмысында монша алдыңғы кезектегі рөлдердің бірін атқарды.
Монша мешіттен кейінгі адамдар ең көп баратын орын болды.
Қазақ мәдениетінің архетиптері, хронотоптары мен сұхбат аймағы
X-XІІ ғасырда Қазақстан жеріндегі халықтардың ғылымы мен мәдениеті
көрші елдерге қарағанда едәуір жоғары дәрежеде өркендеген. Бұған феодалдық
қатынастардың нығаюы, мемлекеттік құрылымның шығуы, отырықшы-егіншілік
шаруашылық пен қалалардың өсуі, шоғырланып топтасқан этникалық процестердің
күшеюі сияқты тарихи жағдайлар себеп болды. Орта Азия, Алдыңғы Шығыс және
Шығыс халықтармен шаруашылық, сауда және мәдени байланыс жасау бұл ел
халықтары мен тайпаларының рухани мәдениетінің өсіп-өркендеуіне игі ықпалын
тигізді.
Арабтар Қазақстанды басып алған жерлерінде көне түрік жазуын ығыстырып,
оның орнына араб жазуын енгізді. Бірақ, халықтың тілі бұрынғы түрік тілі
болып қалды. Ал оқымыстылар өздерінің еңбектерін араб тілінде жазды.
Қазақстан жерінде туып-өскен философ әрі энциклопедияшы ғалым, мұсылман
шығысында Аристотельден кейінгі Екінші ұстазң ретінде белгілі болған
Әбунаср әл-Фараби Шығыс пен Батысқа X ғасырда мәлім болды. Ол 870 жылы
түрік (қазақ) отьасында Отырар (Фараб) қаласында туды. Руы – қыпшақ, әкесі
әскери басшы адам болған. Әл-Фараби қол өнері шеберлігін және ғылым
негіздерін Отырардың медіресесінде игерді. Кейін Бағдат халифатының
орталығы Бағдат қаласында оқуын жалғастырған ол араб тілін терең біліп
үйренген.
Әбунасыр Бағдатқа барар жолында Шашта, Самарқандта, Исфақанда,
Хамаданда және басқа қалаларда ұзақ уақыт аялдап, Бағдатта ежелгі грек
философиясы мен математиканы, логика мен медицинаны, музыка мен бірнеше
тілдерді оқып-меңгерген. Ол грек ойшылы Аристотельдің еңбектерін зор
ынтамен оқып-үйренеді. 941 жылдан бастап әл-Фараби ел басшылары өзіне көп
қамқорлық жасаған Дамаскі мен Халеб қалаларында тұрады. Ол осы тұста
белгілі ақындар мен ғалымдардың арасында өзінің оқымыстылығы, білімінің
тереңдігімен көзге түсті. Көптеген елдерде, әр түрлі этникалық ортада бола
жүріп, Әл-Фараби отанын ұмытпайды, өзінің түрік екенін үнемі айтып жүрген.
Ол 950 жылы Дамаскі қаласында қайтыс болды.
XІ ғасырда Жүсіп Баласағуни мен Махмұд Қашғаридің түрік тілінде
жазылған әдеби еңбектері Қазақстан жерінде тез тарады. Жүсіп Баласағуни
1021-1075 жж. Баласағун қаласында туған. Ол түрік отбасынан шыққан, жас
кезінен бастап білім алып, әдебиетпен шүғылданған. Парсы-тәжік әдебиетін
көп оқыған.
Жүсіп Құтадғу білікң (Құт негізі – білімң) деген 6520 бет тұратын
поэма жазған. Автордың пікірінше, ол идеялды қоғамның нормаларын, ондағы
түрлі топтарға бөлінген адамдардың мінез-құлқын, ережелерін, билеушілер
мен бағыныштылар арасындағы өзара қарым-қатынас ережелерін сипаттайтын
терең мағыналы филлософиялық – дидактикалық шығарма. Осы еңбекте ол ел
басқарған әкімдерді жаман қылықтан сақтандырған.
Махмұд Қашғари (1030-1090жж.) Қашғарда туса керек. Қарахан әміршісі
Насыр ибн Әли тұқымынан шыққан. Әкесі Ыстық көлдің оңтүстігіндегі Барсханда
тұрған. Махмұд бастапқы білімін Қашғар қаласында алады, кейін өзінің
білімін көтеру үшін Орта Азия мен Иран елінің қалаларын аралйды. Ол біраз
уақыт Бағдат қаласында тұрған. Онда араб тілін оқып үйренеді. Махмұд
түріктердің тілі мен аңыз әдебиетіне ерекше көңіл бөліп, әрбір түрік
тайпаларының қоныс жерлерін аралап сапар шеккен. Түріктердің сөздерінің
мағынасын, өлеңдерін, жұмбақтарын, ертегілерін, әдет-ғұрыптарын жазып
алады. Байқауларын жинақтап “Диуани лұға-ат-түрік” (“Түркі сөздерінің
жинағы”) деген еңбек жазды. Бұл еңбекті ежелгі орта ғасырдағы түріктердің
халықтық өмірінің нағыз энциклопедиясы деп атауға болады.
Қала халқының мәдени өмірінде ислам дінін уағыздаушы, сопы ақындардың
ішінде Ахмет Иассауидің (1103-1166) шығармалары елеулі орын алады. Оны Қожа
Ахмет Иасауи деп атайды. Ол оңтүстік Қазақстандағы түрік халқының арасында
ислам дінінің тарауына зор әсерін тигізді. Оның өлеңдері көпшілік арасында
кеңінен тарады. Қожа Ахметтің өлеңмен жазылған “Диуани хикмат” (“Даналық
жайындағы кітап”) деген еңбегі бар. Онда ақиқатты, шындықты, адалдық пен
тазалықты уағыздаған.
Моңғол үстемдігі Қазақстанның дамуына өте ауыр және кеселді зардабын
тигізді. Әсіресе, ол қазақ қауымының экономикалық, мемлекеттік, әлеуметтік
дамуына кері әсер етті. Елдің саяси және мәдени байланыстарын үзіп,
шаруашылығын күйретті. Қазақстанның оңтүстік және оңтүстік-шығыстағы
отырықшы аудандарының халқы қатты күйзелді. Мәселен, моңғолдарға дейінгі
уақытта 200-ге тарта елді мекен болған бұл аймақта, XІІІ-XІV ғасырларда
жиырмадан аспайтын шағын қоныстар ғана қалды. Оның ішінде Отырар, Сауран,
Сығанақ, Жент сияқты ірі орталықтар қиратылып, Жетісу бойындағы қалалар
құрып кетті.
Моңғолдардың жаулап алуы салдарынан өндіргіш күштер құлдырап, адамдар
жаппай қырылды. Халықтың материалдық және мәдени қазыналары жойылды.
Бір айырықша айта кететін нәрсе: моңғол үстемдігі қазақ халқының
қалыптасуын және оның жеке мемлекетінің пайда болуын кешеуілдетті.
Номадалық мәдениет әлемі
Көшпелі мал шаруашылығы қазақ отбасының өмірін көп жағынан қамтамасыз етіп
тұрды. Бұл сала қазақтарға ішіп-жейтін тамақ өнімдерін, киім-кешек пен аяқ-
киім, үй жабдықтары мен жасауларын, көшіп-қонуға қажетті тасымал құралдарын
берді. Әскери жорықтар мен шайқастарда жылқының орнын ешнәрсемен
алмастыруға болмайтын. Көшпелі малшылар өздерінде артылып қалған малдан
түскен өнімдерді Түркістанның Сығанақ, Сауран, Ясы және басқа қалаларының
базарларына апаратын, соның ішінде арбалар, төсектер мен ыдыстар
жеткізілетін болған.
Малшылар бұл өнімдеріне айырбасқа қалалардан әр түрлі тауарлар: мақта
маталары мен жібек маталар, темірден соғылған бұйымдар, дайын киім
кешектер, шапандар, орамалдар, бас киімдер, аяқ киімдер, сондай-ақ әртүрлі
үйге қажетті т.б. алатын. Көшпелілердің астық өнімдеріне – бидайға,
тарыға, арпаға, жеміс-жидекке – сұранысы өте қатты болды.
Көшпелі және жартылай көшпелі мал шаруашылығымен қатар халықта тұрақты
егіншілік маңызды рөл атқарды. Қазақстанның оңтүстік аудандары мен Жетісуда
суармалы егіншілік дамыды. Археологиялық зерттеулер ХV-ХV11 ғасырларда
Отырар, Түркістан, Сауран маңындағы егістік жерлерге құбырлар арқылы ... жалғасы
Қазақ мәдениеті ортағасырларда
Шығыс Ренессансының талай елдерді қамтыған және 500 жылдан артық
өркендеген типі мұсылмандық мәдени өрлеу дәуірі екендігі белгілі. Оның әл-
Кинди, әл-Фараби, ибн-Сина, Фирдауси, Ж.Баласағұн, Қожа Ахмет Иассауи, Омар
Хайям сияқты өкілдерінің рухани мұрасын меңгермей қазір мәдениетті адам деп
есептелу қиын. Бұл жерде осы ұлы құбылыстың мұсылмандықпен қатысы қанша
деген заңды сұрақ туады. Оның негізі де бар.
Әл-Фарабидің мәдениет туралы пікірлері негізінен араб мәдениетінің мына
4 тармағына байланысты: 1. Хақиқат (бір Алланың ақиқаттығын дәлелдеу). 2.
Шариғат (мұсылмандық тұрмыс-салт заңдары). 3. Тарихат (Аллаға қызмет еткен
әулиелер өмірі). 4. Марифат (білімділік, парасаттылық идеялары).
Шығыс Ренессансы туралы сөз еткенде оның тағы бір бастауы сопылық
бағыт (суфизм) жөнінде айтпай кетуге болмайды. Қазақстан жеріндегі ұлы
ғұламалар Жүсіп Баласағұн, Сүлеймен Бақырғани, әсіресе, Қожа Ахмет Иассауи
шығармашылығында сопылық сарын үлкен орын алған. Онан соң Ренессанс идеясын
тек Платон мен Аристотельдің шығыстық ізбасарлары қолдады деу де
сыңаржақтылық.
Сопылық бағыт ислам әлемінде о баста ресми дінге қарсы оппозициялық
қозғалыс ретінде туады. “Суфь” термині арабтың “жүн шекпен” деген сөзіне
орайластырып алынған. Сопылар – киім талғамайтын, бар ойы руханилық
төңірегіндегі тақуа адамдар.
Қалалардың өсіп өркендеуі, сауданың дамуы, ауыл шаруашылығы өнімдеріне
сұранымды арттырған. Мұның өзі егіншілік пен мал шаруашылығының дамуына
себепкер болады. Жауын-шашынның аз болуына байланысты Қазақстанда егіншілік
көбінесе суармалы негізде дамыды.
V1-XІІ ғасырларда Орта Азия мен Қазақстанда қалалар тез өсті. Олар
сауда мен қолөнердің, дін мен мәдениеттің тірегіне айналды. Батыс Түркістан
жерінде Суяб, Құлан, Мерке, Тараз, Отырар, Исфиджаб сияқты қалалар бой
көтерді.
Орта ғасырда Қазақстан өзінің қалалары арқылы әлемдік қарым-қатынастан
тысқары қалмай, Еуропа және Азия елдерімен Жібек жолы арқылы сауда жасасып,
байланысын үзген жоқ. Бұл кезде Қазақстанның оңтүстігінде басты ірі
қалалардың бірі-Исфиджаб (қазіргі Сайрам) болды. X-XІІ ғасырларда тікелей
сауда орталығы ретінде мәлім болған Исфиджабта тауарлардың көптеген түрлері
өндіріліп, осы жерден басқа жақтарға мата, қару-жарақ, мыс пен темір
әкетіліп тұрды.
Қазақстанның Сырдарияның орта бойына орналасқан ірі қалаларының бірі-
Отырар. Араб-парсы деректемелерінде Отырар қаласы Фараб, одан бұрын Тарбан
(Трабан) деп те аталған. ІX ғасырдың бас кезінде арабтар Фадл-ибн Сахлдың
басқаруымен Отырар аймағын басып алуға тырысты. Ол шекаралық әскерінің
бастығын өлтірді және Қарлұқ жабғуының ұлдарын қолға түсірді деп хабарлайды
деректемелер. VІІ-VІІІ ғасырларда Отырар шахристаны мұнаралары бар
дуалдармен қоршалған. Отырар өмірі X-XІІ ғасырдан кейін де жалғасып, оның
орта Сырдария өңірінің экономикасы мен мәдениетіне ықпалы күшті болған.
Қазақстанға белгілі болған орта ғасырлық қаланың бірі – Тараз. Ол жазба
деректемелерде 568 жылдан бастап аталады. Византия императоры Юстинианның
елшісі Земарх Килликискийдің Батыс түрік қағаны Дизабұлға берген есебінде
Тараздың да аты аталған. Шамамен 630 жылы қытай саяхатшысы Сюань Цзан
Таразды (Далассы) шеңбері 8-9 лиге (4-4,5 км) жеткен маңызды сауда орталығы
деп сипаттайды. VІІ ғасырда Тараз Ұлы Жібек жолындағың ірі мекенге
айналды. X-XІІ ғасырларда Тараз қаласының су құбырлары, сонымен қатар
күйген кірпіштен көпшілік үшін салынған моншасы болған. Оған жақын жерде
Айша бибінің күмбезі көтерілген. Тараз жеріндегі ортағасырлық сәулет
өнерінің тағы бір ескерткіші Қарахан күмбезі.
Тараз Жетісудың саяси, экономикалық және мәдени өмірінің ірі орталығы
болды. Оның төңірегіндегі Талас, Хамукент, Жікіл, Адахкент, Ден, Нуджикент,
Құлан, Мерке, Аспар, Жұл, Баласағұн, Барсхан қалалары мен қоныстары бір-
біріне тізбектеліп жалғасып жатты. Сондай-ақ, Іле өзенінің алқабында
Қойлық, Талхиз, Екі-Оғыз сияқты басқа да қалалар орналасқан.
XІ ғасырда Ясы (Түркістан) қаласы Шауғар округінің орталығы саналған.
Мұнда XІІ ғасырдың аяғында Ахмет Иассауи күмбезі салынып, қала діни
орталыққа айналды.
Сырдариядағы ірі қала Сығанақ еді. Қазақстанның солтүстігі мен
солтүстік-шығысына баратын керуен жолдарының қиылысында орналасқан ол XІІ
ғасырда қыпшақ бірлестігінің орталығы болды. Қазір Сығанақтың орнында Сунақ-
ата жұрты бар
X-XІІ ғасырларда Орта Азия мен Қазақстанда жоғарыда айтылған кенттерден
басқа жаңа қалалар – Қарашоқы, Қарнақ, Ашнас, Баршынкент, т.б. пайда болды.
Олардың алып жатқан жер көлемі ұлғайып, сауда шаруашылық орталығы –
Шахристаннан рабадқа ауысқан.
Қазақстан жеріндегі халықтардың экономикалық өмірінде сауда орасан зор
рөл атқарды. Жазба деректемелер Оңтүстік Қазақстан мен Жетісу қалаларының
Византия, Иран, Орта Азия, Кавказ, Алтай, Сібір, Шығыс Түркістанмен тығыз
сауда қатынасы болғанын дәлелдейді. VІ-X ғасырлардағы халықаралық саудада
“Ұлы Жібек жолының” зор маңызы болды. Бұл жол Шаштан (Ташкент) Газгирдке,
одан Исфиджабқа жетті, одан әрі керуендер Тараз қаласына беттеген. Исфиджаб
пен Тараз арасында бірнеше шағын қалалар мен керуендер аялдайтын сарайлар
болды. “Жібек жолы” Тараздан терістікке қимақтарға қарай Адахкент, Дех-
Нуджикент қалаларын басып өтті. Тараздан “Жібек жолымен” Төменгі
Барысханға, Құланға (Луговое қаласы), одан әрі Меркеге және Аспараға қарай
шұбыра жолшыбай бірнеше қалаларға соғып, Бедел мен Ақсудан асқан керуендер
Шығыс Түркістанға барып жетеді екен.
Қалалардың өсіп өркендеуі, сауданың дамуы, ауыл шаруашылығы өнімдеріне
сұранымды арттырған. Мұның өзі егіншілік пен мал шаруашылы- ғының дамуына
себепкер болады. Жауын-шашынның аз болуына байланысты Қазақстанда егіншілік
көбінесе суармалы негізде дамыды.
Ортағасырлық Қазақстанның материалдық мәдениетінің басты бір саласы –
архитектуралық құрылыс өнері. Оның даму барысында қалаларда қоғамдық
ғимараттар, тұрғын үйлер тұрғызу, ислам және басқа да діни кешендерін салу
ісі өрістеді. Бұлардың архитектуралық сыртқы көрінісі жинақы, қаланың
орталық алаңдарында орналасқан іргелі құрылыстардан тұрған. Мешіт
құрылысында, оның зәулім биік мұнарасын тұрғызуда сәулет өнерінің сол
кездегі жетістіктері пайдаланылған. Ол кездегі монументальдық
архитектуралық құрылыстар қатарына Тараз қаласынан 18 шақырым жердегі
Бабаджа –Хатун және Айша-Бибі кесенелері жатады. Бұл құрылыстар тек
архитектуралық әсемдік жағынан ғана емес, сонымен қатар оның безендірілуі,
ондағы ою-өрнектер халқымыздың материалдық асыл мұралары қатарынан жоғары
орын алады. Материалдық мәдениет жүйесінде, осы заманға дейін жеткен шығыс
моншасының құрылыстары мен оларға тартылған су құбырларының маңызы ерекше.
Мұндай құрылыстар Оңтүстік қазақстандағы қазба жұмысымен жүргізілген
Отырардан, Түркістаннан, тараз, Ақтөбе, Талғар т.б. қалалардан табылды.
Қала тұрғындары тұрмысында монша алдыңғы кезектегі рөлдердің бірін атқарды.
Монша мешіттен кейінгі адамдар ең көп баратын орын болды.
Қазақ мәдениетінің архетиптері, хронотоптары мен сұхбат аймағы
X-XІІ ғасырда Қазақстан жеріндегі халықтардың ғылымы мен мәдениеті
көрші елдерге қарағанда едәуір жоғары дәрежеде өркендеген. Бұған феодалдық
қатынастардың нығаюы, мемлекеттік құрылымның шығуы, отырықшы-егіншілік
шаруашылық пен қалалардың өсуі, шоғырланып топтасқан этникалық процестердің
күшеюі сияқты тарихи жағдайлар себеп болды. Орта Азия, Алдыңғы Шығыс және
Шығыс халықтармен шаруашылық, сауда және мәдени байланыс жасау бұл ел
халықтары мен тайпаларының рухани мәдениетінің өсіп-өркендеуіне игі ықпалын
тигізді.
Арабтар Қазақстанды басып алған жерлерінде көне түрік жазуын ығыстырып,
оның орнына араб жазуын енгізді. Бірақ, халықтың тілі бұрынғы түрік тілі
болып қалды. Ал оқымыстылар өздерінің еңбектерін араб тілінде жазды.
Қазақстан жерінде туып-өскен философ әрі энциклопедияшы ғалым, мұсылман
шығысында Аристотельден кейінгі Екінші ұстазң ретінде белгілі болған
Әбунаср әл-Фараби Шығыс пен Батысқа X ғасырда мәлім болды. Ол 870 жылы
түрік (қазақ) отьасында Отырар (Фараб) қаласында туды. Руы – қыпшақ, әкесі
әскери басшы адам болған. Әл-Фараби қол өнері шеберлігін және ғылым
негіздерін Отырардың медіресесінде игерді. Кейін Бағдат халифатының
орталығы Бағдат қаласында оқуын жалғастырған ол араб тілін терең біліп
үйренген.
Әбунасыр Бағдатқа барар жолында Шашта, Самарқандта, Исфақанда,
Хамаданда және басқа қалаларда ұзақ уақыт аялдап, Бағдатта ежелгі грек
философиясы мен математиканы, логика мен медицинаны, музыка мен бірнеше
тілдерді оқып-меңгерген. Ол грек ойшылы Аристотельдің еңбектерін зор
ынтамен оқып-үйренеді. 941 жылдан бастап әл-Фараби ел басшылары өзіне көп
қамқорлық жасаған Дамаскі мен Халеб қалаларында тұрады. Ол осы тұста
белгілі ақындар мен ғалымдардың арасында өзінің оқымыстылығы, білімінің
тереңдігімен көзге түсті. Көптеген елдерде, әр түрлі этникалық ортада бола
жүріп, Әл-Фараби отанын ұмытпайды, өзінің түрік екенін үнемі айтып жүрген.
Ол 950 жылы Дамаскі қаласында қайтыс болды.
XІ ғасырда Жүсіп Баласағуни мен Махмұд Қашғаридің түрік тілінде
жазылған әдеби еңбектері Қазақстан жерінде тез тарады. Жүсіп Баласағуни
1021-1075 жж. Баласағун қаласында туған. Ол түрік отбасынан шыққан, жас
кезінен бастап білім алып, әдебиетпен шүғылданған. Парсы-тәжік әдебиетін
көп оқыған.
Жүсіп Құтадғу білікң (Құт негізі – білімң) деген 6520 бет тұратын
поэма жазған. Автордың пікірінше, ол идеялды қоғамның нормаларын, ондағы
түрлі топтарға бөлінген адамдардың мінез-құлқын, ережелерін, билеушілер
мен бағыныштылар арасындағы өзара қарым-қатынас ережелерін сипаттайтын
терең мағыналы филлософиялық – дидактикалық шығарма. Осы еңбекте ол ел
басқарған әкімдерді жаман қылықтан сақтандырған.
Махмұд Қашғари (1030-1090жж.) Қашғарда туса керек. Қарахан әміршісі
Насыр ибн Әли тұқымынан шыққан. Әкесі Ыстық көлдің оңтүстігіндегі Барсханда
тұрған. Махмұд бастапқы білімін Қашғар қаласында алады, кейін өзінің
білімін көтеру үшін Орта Азия мен Иран елінің қалаларын аралйды. Ол біраз
уақыт Бағдат қаласында тұрған. Онда араб тілін оқып үйренеді. Махмұд
түріктердің тілі мен аңыз әдебиетіне ерекше көңіл бөліп, әрбір түрік
тайпаларының қоныс жерлерін аралап сапар шеккен. Түріктердің сөздерінің
мағынасын, өлеңдерін, жұмбақтарын, ертегілерін, әдет-ғұрыптарын жазып
алады. Байқауларын жинақтап “Диуани лұға-ат-түрік” (“Түркі сөздерінің
жинағы”) деген еңбек жазды. Бұл еңбекті ежелгі орта ғасырдағы түріктердің
халықтық өмірінің нағыз энциклопедиясы деп атауға болады.
Қала халқының мәдени өмірінде ислам дінін уағыздаушы, сопы ақындардың
ішінде Ахмет Иассауидің (1103-1166) шығармалары елеулі орын алады. Оны Қожа
Ахмет Иасауи деп атайды. Ол оңтүстік Қазақстандағы түрік халқының арасында
ислам дінінің тарауына зор әсерін тигізді. Оның өлеңдері көпшілік арасында
кеңінен тарады. Қожа Ахметтің өлеңмен жазылған “Диуани хикмат” (“Даналық
жайындағы кітап”) деген еңбегі бар. Онда ақиқатты, шындықты, адалдық пен
тазалықты уағыздаған.
Моңғол үстемдігі Қазақстанның дамуына өте ауыр және кеселді зардабын
тигізді. Әсіресе, ол қазақ қауымының экономикалық, мемлекеттік, әлеуметтік
дамуына кері әсер етті. Елдің саяси және мәдени байланыстарын үзіп,
шаруашылығын күйретті. Қазақстанның оңтүстік және оңтүстік-шығыстағы
отырықшы аудандарының халқы қатты күйзелді. Мәселен, моңғолдарға дейінгі
уақытта 200-ге тарта елді мекен болған бұл аймақта, XІІІ-XІV ғасырларда
жиырмадан аспайтын шағын қоныстар ғана қалды. Оның ішінде Отырар, Сауран,
Сығанақ, Жент сияқты ірі орталықтар қиратылып, Жетісу бойындағы қалалар
құрып кетті.
Моңғолдардың жаулап алуы салдарынан өндіргіш күштер құлдырап, адамдар
жаппай қырылды. Халықтың материалдық және мәдени қазыналары жойылды.
Бір айырықша айта кететін нәрсе: моңғол үстемдігі қазақ халқының
қалыптасуын және оның жеке мемлекетінің пайда болуын кешеуілдетті.
Номадалық мәдениет әлемі
Көшпелі мал шаруашылығы қазақ отбасының өмірін көп жағынан қамтамасыз етіп
тұрды. Бұл сала қазақтарға ішіп-жейтін тамақ өнімдерін, киім-кешек пен аяқ-
киім, үй жабдықтары мен жасауларын, көшіп-қонуға қажетті тасымал құралдарын
берді. Әскери жорықтар мен шайқастарда жылқының орнын ешнәрсемен
алмастыруға болмайтын. Көшпелі малшылар өздерінде артылып қалған малдан
түскен өнімдерді Түркістанның Сығанақ, Сауран, Ясы және басқа қалаларының
базарларына апаратын, соның ішінде арбалар, төсектер мен ыдыстар
жеткізілетін болған.
Малшылар бұл өнімдеріне айырбасқа қалалардан әр түрлі тауарлар: мақта
маталары мен жібек маталар, темірден соғылған бұйымдар, дайын киім
кешектер, шапандар, орамалдар, бас киімдер, аяқ киімдер, сондай-ақ әртүрлі
үйге қажетті т.б. алатын. Көшпелілердің астық өнімдеріне – бидайға,
тарыға, арпаға, жеміс-жидекке – сұранысы өте қатты болды.
Көшпелі және жартылай көшпелі мал шаруашылығымен қатар халықта тұрақты
егіншілік маңызды рөл атқарды. Қазақстанның оңтүстік аудандары мен Жетісуда
суармалы егіншілік дамыды. Археологиялық зерттеулер ХV-ХV11 ғасырларда
Отырар, Түркістан, Сауран маңындағы егістік жерлерге құбырлар арқылы ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz